ความคิดเห็นที่ 1 เรื่องนี้ใครจำได้มั่งเอ่ย... ว่าคนในรูปชื่ออะไรอยู่ในเรื่องไหน.. ช่วงต้นๆเป็นช่วงที่ลายเส้นตัวละครของ อ.อาดาจิ มีความคล้ายกันมากๆ แตก็มีข้อสังเกตบางประการครับ จากคุณ : granun - [ 20 พ.ย. 51 20:58:50 ]

ความคิดเห็นที่ 2 เรื่องนี้คงจะเป็นเรื่องในความทรงจำของหลายๆคน.. ผมก็ชอบเรื่องนี้มาก...อิอิ จากคุณ : granun - [ 20 พ.ย. 51 21:01:42 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เอารูปนี้มาให้เปรียบเทียบ ..แฮ่ม คนนี้ใครเอ่ย... จากคุณ : granun - [ 20 พ.ย. 51 21:06:40 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ^ ^ ^ เรื่อง ไนท์ครับ เป็น นักเรียนหญิงในโรงเรียนแต่ต่างชมรม ที่หลงรักพระเอกครับ จำชื่อไม่ได้ แต่หน้าจะคล้ายกับมิยูกิ พอควร ถ้าจำชื่อไม่ผิด ชื่อยูคิมิ มั้งครับ ไปเดินหาการ์ตูนเรื่องนี้ที่ชั้นการ์ตูนไม่เจอ แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 51 21:22:13 แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 51 21:19:58 จากคุณ : kukrit - [ 20 พ.ย. 51 21:11:45 ]

ความคิดเห็นที่ 5 รูปข้างบนใน คห.3 หลายคนอาจนึกถึงมิยูกิ แต่อาจจะงงว่า...เอ๊ะ...มีฉากนี้ในมิยูกิด้วยเหรอ คำตอบ คือ ที่จริงสาวน้อยคนนี้ คือ ยูกิมิ จากเรื่อง Nine ครับ ผมอ่าน ไนน์ ก่อน มิยูกิ ตอนนั้นถึงกลับร้องเฮ้ยย..ออกมาดังๆจนเพื่อนๆมอง ช่วง 2-3 เรื่องแรกเป็นพัฒนาการและงานทดลองเขียนของ อ.อาดาจิในการแสวงหาแนวทางของตัวเองโดยแท้ครับ ถ้าใครอยากเขียนพัฒนาการที่ผมว่า ลองหาเรื่องไนน์มาอ่าน แล้วดูช่วงต้นๆกับช่วงท้ายๆ คุณจะเห็นพัฒนาการของลายเส้นที่เริ่มเข้ารูปเข้ารอย จากลายเส้นแสงเงาแนวการ์ตูนโชเนนแบบลูกผู้ชาย สไตล์ที่ฮิตๆกัน กลับมานุ่มนวลขึ้น และดูสบายตาในตอนหลังๆ ถ้าคุณชอบงานของ อ.อาดาจิ ในอีกมุมนึง ที่ทำความรู้จักคนเขียนไปพร้อมๆกับการอ่าน คุณอาจจะเห็นโลกอีกด้านหนึ่งที่ยิ่งละเมียดละไมกว่าเดิม เหมือนหลายๆคนในห้องนี้ที่ติดกระดูกดำก็ได้..555 จากคุณ : granun - [ 20 พ.ย. 51 21:22:16 ]

ความคิดเห็นที่ 6 ตัวละครที่เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือเลย คือ คาราซาว่า 1 ใน บิ้กทรี หลังๆ ถ้าใครอ่านทัชก่อนแล้วมาอ่านเรื่องนี้จะร้อง อ้าว นี่โคทาโร่นี่นา ได้เต็มปากเต็มคำทีเดียว เอ้า...................ต่อๆ... ถัดมาถ้า พูดถึงรักพลิกล็อค อดไม่ได้จะพูดถึงหนุ่มหนวด......555 เป็นคาแรคเตอร์หนึ่งที่ตอนแรก อ.อาดาจิปั้นเชียว หนุ่มหนวดโผล่ครั้งแรกใน nine เป็นพ่อพระเอก แล้วมาโผล่ในรักพลิกลอคอย่างเท่เป็นแฟนนางเอกอย่างเท่ อย่างคัทสึฮิโร่ แล้วก็กลายเป็น ริวอิจิ ในมิยูกิ แล้วกลับเป็นพ่อของ ทัชสึย่าอีกที ใน TOUCH ช่วงต้นๆ 3-4 เรื่อง ของงานเขียน อาจารย์อาดาจิ สื่อถึงการพยายามค้นหาจุดลงตัวของงาน กับทิศทางการนำเสนอที่เป็นสไตล์ของตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ รวมถึงการสร้างคาแรกเตอร์ของตัวละครในแบบต่างๆ คาแรกเตอร์แฝดในเรื่อง ตราบตะวันฯ และกระชากใจด้วยความตาย ถูกนำมาปรับใช้ใหม่ใน Touch ได้ลงตัว และโดนใจกว่าเดิม จากคุณ : granun - [ 20 พ.ย. 51 21:27:26 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ย้อนมาพูดถึง อ.อาดาจิ ก่อนถึงทุกวันนี้ ใครสนใจค้นประวัติหน่อยคงทราบว่า แกเริ่มจากครอบครัวเล็กๆจนๆครอบครัวหนึ่งเท่านั้นเอง และกว่าจะได้เขียนเรื่องของตัวเองนั้นแสนเหนื่อย ในขณะนักเขียนที่เริ่มเขียนเรื่องของตัวเอง และมีชื่อเสียงโด่งดังมาไล่ๆกันในปี 1968 อย่าง อ.ทาคาฮาชิ รูมิโกะที่เขียน ลามู รันม่า ฯลฯ ที่ยอดฮิต ใช้เวลาเพียง ปีกว่าก็ได้เขียนเรื่องของตัวเอง ส่วน อ.เทราซาว่า บูอิจิ เจ้าของผลงานคอบบร้า ใช้เวลา 2 ปี ไต่มาจากสาย อ.โอซามุ เทตสึกะ ใช้เวลาราว 2 ปี ก็ได้เขียนเรื่องของตัวเอง แต่สำหรับ อ.อาดาจิ ต้องอดทนไต่เต้าด้วยการเป็นผู้ช่วย และกึ่งๆจะเป็นโกสต์ไรเตอร์ ให้กับนักเขียนดังๆในสมัยนั้นหลายท่าน นานร่วมเกือบสิบปี กว่าจะได้โอกาสเขียนการ์ตูนของตัวเองแท้ๆ อย่างเต็มภาคภูมิ ความอดทนนี้เป็นตัวอย่างเรื่องนึงสำหรับผมว่า คนเราทุกคนถ้ามีเป้าหมายที่ชัดเจน จงรู้จักรอคอยและอดทน และการรอคอยอดทนของแกก็มาถึงวันที่มีโอกาสเขียนเรื่องของตัวเองจนได้ นอกจากนั้นในโอกาสที่มีไม่มากนัก (ถ้าล่มก็จบเห่) เราจึงเห็นพัฒนาการอย่างรวดเร็วใน ไนน์ และ อ.อาดาจิ ก็สอบผ่าน และสามารถคว้าโอกาสนั้นไว้ได้ เมื่อ สนพ.ยื่นข้อเสนอให้เขียนเรื่องต่อไป .......... วันนี้กับการเป็นยอดนักเขียนที่มียอดขายถึง 200 ล้านเล่ม และความสำเร็จที่เป็นสไตล์ของตัวเอง ถ้าใครได้รู้จักความมุ่งมั่น อดทนของ อ.อาดาจิ ในช่วงเวลานั้น ผมเชื่อว่าคงจะรักนักเขียนคนนี้มากขึ้น อย่างที่ผมรู้สึก คนอะไร โคตรอดทนเลย และเมื่อถึงเวลาก็สามารถคว้าโอกาสที่มีเพียงครั้งเดียวไว้ได้ ผมตอบได้คำเดียวว่าเท่ชะมัด + รูป อ.อาดาจิ สมัย เริ่มต้นมาเขียนการ์ตูนใหม่ๆครับ + จากคุณ : granun - [ 20 พ.ย. 51 21:42:15 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ชอบๆ ไนน์เหมือนกัน ผมว่าเนื้อเรื่องมันอบอุ่นดีนะ ไม่มีหักมุมหนักๆเหมือนเรื่องยุคหลังๆ จากคุณ : ....4จุด - [ 20 พ.ย. 51 21:48:52 ]

ความคิดเห็นที่ 9 รูปห้องทำงานในสมัยแรกๆ ครับ ในสมัยนั้น อ.อาดาจิ ยังไม่ดัง มีคนไทยคนนึงรู้จักกับแกด้วยนะครับ เป็นคนไทยที่ตั้งรกรากอยู่ที่ญี่ปุ่น (ขอสงวนนามเนื่องจากไม่ได้รับอนุญาต) ช่วงปี 1988 หลังแกเขียน ทัช จบ ใหม่ๆ (แต่ยังไม่จบในบ้านเรา) ปีนั้นเป็นปีแรกที่ผมได้ไปเยี่ยมคุณแม่ครั้งแรกที่ญี่ปุ่น ราวครึ่งปี เห่อมาก..ตอนนี้เจองาน อ.อาดาจิ เป็นอันต้องสะสมมาเก็บ จากคุณ : granun - [ 20 พ.ย. 51 21:49:10 ]

ความคิดเห็นที่ 10 เป็นแฟนคลับอีกหนึ่งคนค่ะ กี่ปีแล้วนะ สมัยมิยูกิ version แรก เล่มบางๆ สมัยเมื่อ 20 กว่าปีก่อนน่ะค่ะ จากคุณ : คืนทะเลหนาวและดาวพันดวง (คืนทะเลหนาวและดาวพันดวง) - [ 20 พ.ย. 51 21:50:28 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เอารูปมาลงรูปเดียวก็พอ..อิอิ ช่วงนั้นบ้าเบสบอลมัธยมปลายชะมัดขอบอก (โชคดีชะมัดแฟนเอาไปดูตอนที่บ้านไฟไหม้เหลืออยู่ตั้งหลายภาพ) ถ้าได้ไปสัมผัส จะรู้เลยว่าเบสบอลนี่เข้าเส้นเลยสำหรับคนทางนั้น ผมว่าความนิยมมากกว่าซูโม่ในสมัยนั้นอีก งานอดืเรกของผมกับเพื่อนญี่ปุ่นก็คือ รอเวลาหนังสือออก (เหมือนตอนอยู่เมืองไทยไงไม่รู้..555) จากคุณ : granun - [ 20 พ.ย. 51 21:54:28 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ไม่รู้ว่าใครที่อ่านงานของ อ.อาดาจิ ครบทุกเรื่องแล้ว จะสังเกตหรือเปล่าว่า.. มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ อ.อาดาจิ ไม่ได้เอาเรื่องกีฬาใส่ไปในเรื่องเลย แต่ผมเชื่อว่าหลายๆคนทายได้ เพราะเรื่องนี้ลุ่มลึกทีเดียวในแง่การเดินเรื่อง ดูอบอุ่นและมีเสน่ห์ดี หรืออาจะเพราะช่วงเวลานั้น อ.อาดาจิยังหนุ่มอยู่ก็เป็นได้ เพราะมุขแบบนี้ของแกเริ่มจะหายไปหลังจากเรื่อง Rough (Rough นี่ทำเอาผมจำได้ถึง นาริตะซัง...555 และหัวเราะบนรถเมล์ลั่นรถโดยไม่เกรงใจใครมาแล้ว มันหลุดแหละ..ไม่ได้ตั้งใจ) จากคุณ : granun - [ 20 พ.ย. 51 22:09:38 ]

ความคิดเห็นที่ 13 อ่านทัชเป็นเรื่องแรกเลยค่ะ ต่อด้วย slow step แล้วก็อ่านมาเรื่อยๆๆๆๆๆ เรื่องสั้นก็ชอบนะคะ เราว่าผลงานของอาดาจิ น่ารักและน่าประทับใจค่ะ ตั้งแต่อ่านมาชอบชอบ H2 พริกขี้หนูสีรุ้ง กะมิยูกิที่สุดค่ะ จากคุณ : rudd_luv - [ 20 พ.ย. 51 22:10:26 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เอารูปนี้มาฝากดีกว่า ไม่รู้ใครจำได้มั่งว่าอยู่ในเรื่องอะไร แต่ขอบอกว่าว่าใกล้ตัวมากๆ (ทำยังกะว่าหาอ่านง่ายนิ เอ้าก็ยังหาอ่านง่ายน่ะสิ...อิอิ) จากคุณ : granun - [ 20 พ.ย. 51 22:11:41 ]

ความคิดเห็นที่ 15 อ้าวลืมลงรูปเฉยเลย.. จากคุณ : granun - [ 20 พ.ย. 51 22:12:59 ]

ความคิดเห็นที่ 16 #12 ภูเขานาริตะ จากคุณ : rudd_luv - [ 20 พ.ย. 51 22:13:52 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ของสะสมที่ควรเก็บสำหรับคนชอบอาดาจิเหรอ... ผมนึกก่อน.. ที่จริงนึกถึงหนังสือ Time Capsule ก่อนเลย จากคุณ : granun - [ 20 พ.ย. 51 22:16:42 ]

ความคิดเห็นที่ 18 #15 เดาว่า shot program >< ไม่ก็ slow step อ่ะ พี่เป็นน้องชายพระเอกนักมวยมั้ง เริ่มมั่วแล้ว แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 51 22:19:59 จากคุณ : เดินไปเปิดการ์ตูนก่อน (rudd_luv) - [ 20 พ.ย. 51 22:17:40 ]

ความคิดเห็นที่ 19 เล่มนี้ผมเคยมี แต่......แหะๆ เฮ้อ.. จากคุณ : granun - [ 20 พ.ย. 51 22:19:20 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ถ้าใครพลาดก็เก็บเล่มนี้แทน ยังพอหาได้อยู่บ้าง จากคุณ : granun - [ 20 พ.ย. 51 22:26:06 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ในนี้มีแต่ภาพสวยๆทั้งนั้น น่าสะสมใจขาด.. จากคุณ : granun - [ 20 พ.ย. 51 22:29:25 ]

ความคิดเห็นที่ 22 แล้วรูปความเห็น 15 เรื่องไรหว่า นึกไม่ออก จากคุณ : kukrit - [ 20 พ.ย. 51 22:40:42 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ขอเวลาไปย่อภาพก่อน.. ทิ้งไว้ให้ทายอีกรูป ตานี่ใครเอ่ย... จากคุณ : granun - [ 20 พ.ย. 51 22:51:39 ]

ความคิดเห็นที่ 24 แวะมาดูก่อน... จากคุณ : มุมมองหลายมิติ - [ 20 พ.ย. 51 23:00:09 ]

ความคิดเห็นที่ 25 รูปความเห็น 23 เป็นรูปพระเอกจากเรื่องมิยูกิ เป็นส่วนหนึ่งจากในตอนแรกที่เปิดตัวเรื่องนี้ ส่วนชื่อ ถามคนข้างล่างล่ะกันครับ จำได้แต่ตัวละคร จำชื่อพระเอกไม่ได้ครับ น่าจะอะไรโตะๆ เนี่ยแหล่ะ แก้ไขเมื่อ 20 พ.ย. 51 23:10:06 จากคุณ : kukrit - [ 20 พ.ย. 51 23:09:13 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เข้ามาดู^ ^ ไม่มีเวลานั่งพิมพ์ แค่นี้พอ หุหุ จากคุณ : godter - [ 20 พ.ย. 51 23:22:08 ]

ความคิดเห็นที่ 27 สำหรับผม ผลงานเรื่องแรกที่อ่านคือ เรื่องมิยูกิตั้งแต่สมัยวิบูลย์ใช้ชื่อว่า มิยูกิที่รัก จากคุณ : โอบ๊อท - [ 20 พ.ย. 51 23:37:24 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เรื่องแรกก็ผิดหวังซะแล้ว คาชิมา มิยูกิ อกหักเหรอเนี่ย จากคุณ : โอบ๊อท - [ 20 พ.ย. 51 23:43:00 ]

ความคิดเห็นที่ 29 หลังจากนั้นถึงจะเริ่มรู้ว่า นางเอกส่วนใหญ่ของอาดาจิมักจะผมสั้น จากคุณ : โอบ๊อท - [ 20 พ.ย. 51 23:44:29 ]

ความคิดเห็นที่ 30 โห คุณนันนี่แฟนพันธุ์แท้เลยนิ ^^ จากคุณ : นางาเสะจัง - [ 20 พ.ย. 51 23:47:37 ]

ความคิดเห็นที่ 31 มีคนนี้มั้งที่ผมค่อนข้างยาว แต่ก็แค่ประบ่านะ จากคุณ : โอบ๊อท - [ 20 พ.ย. 51 23:51:37 ]

ความคิดเห็นที่ 32 ต้องรุ่นเก่าๆนิดนึงถึงจะเจอนางเอกผมยาว จากคุณ : โอบ๊อท - [ 20 พ.ย. 51 23:58:15 ]

ความคิดเห็นที่ 33 หรือไม่ก็พวกเรื่องสั้น เรื่องนี้เป็นไม่กี่เรื่องมั้งที่นางเอกกับพระเอก... จากคุณ : โอบ๊อท - [ 21 พ.ย. 51 00:00:13 ]

ความคิดเห็นที่ 34 นอกนั้นผมสั้นมักเอาไปกินหมด ^_^ จากคุณ : โอบ๊อท - [ 21 พ.ย. 51 00:03:14 ]

ความคิดเห็นที่ 35 สุโรสุเต็ปปุ ก็ผมสั้น เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมว่า ฮาที่สุดของอาดาจิเลย โดยเฉพาะตอนนางเอกพูดว่า เกิดเป็นคนสวยมันลำบากจริงๆ 5 5 จากคุณ : โอบ๊อท - [ 21 พ.ย. 51 00:08:11 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เรื่องที่ผมชอบที่สุดก่อนได้อ่าน Cross Game จากคุณ : โอบ๊อท - [ 21 พ.ย. 51 00:10:09 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ผมสั้นอีกแล้ว จากคุณ : โอบ๊อท - [ 21 พ.ย. 51 00:13:38 ]

ความคิดเห็นที่ 38 นางเอกที่แปะพลาสเตอร์ตลอดเวลาก็ผมสั้น จากคุณ : โอบ๊อท - [ 21 พ.ย. 51 00:15:55 ]

ความคิดเห็นที่ 39 นี่ก็ยังไม่ผมยาวซะทีเดียวน่า จากคุณ : โอบ๊อท - [ 21 พ.ย. 51 00:20:05 ]

ความคิดเห็นที่ 40 ปิดท้ายด้วยนางเอกคนล่าสุด ก็ไม่ต้องอ้อมค้อมกันล่ะ ผมสั้นแน่นอน ผมว่าอาโอบะน่าจะเป็นนางเอกที่ดูห้าวที่สุดของอาดาจิแล้วล่ะ แต่เมื่ออ่านไปเรื่อยๆจะรู้สึกหลงเสน่ห์เธอเข้าโดยไม่รู้ตัวเหมือนกัน :) จากคุณ : โอบ๊อท - [ 21 พ.ย. 51 00:26:01 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เข้ามาเซพภาพ ขอบคุณมากครับ จากคุณ : Reina Uguu~ - [ 21 พ.ย. 51 01:19:59 ]

ความคิดเห็นที่ 42 #12 เรื่องของอาดาจิที่ไม่มีกีฬาแม้แต่นิดเดียว ก็คือ ....... พริกขี้หนูสีรุ้ง (แต่เวอร์ชั่นที่เราอ่านใช้ชื่อ 7 สี 7 แสบ) เป็นหนึ่งในเรื่องที่เราชอบมากที่สุด แต่เท่าที่คุยกะคนอื่นๆรู้สึกแฟนๆเรื่องนี้จะค่อนข้างน้อยนะคะ เรื่องนี้เป็นหนึ่งในไม่กี่เรื่องที่นางเอกผมยาวด้วย (จะว่าไป พระเอกก็ผมยาว 5555 ) จากคุณ : ouiya - [ 21 พ.ย. 51 02:46:57 ]

ความคิดเห็นที่ 43 เข้ามาหวัดดีพี่นันก่อนครับ เดี๋ยวมาคุยด้วย จากคุณ : n I n E b A n K y - [ 21 พ.ย. 51 09:14:27 ]

ความคิดเห็นที่ 44 บางเรื่องก้อได้ดู บางเรื่องม่ะเคยดู งับ ... จากคุณ : cattym - [ 21 พ.ย. 51 09:25:51 ]

ความคิดเห็นที่ 45 พริกขี้หนูสีรุ้งเนี่ย จบแบบคนเลว ไม่มีใครรู้ ฮาดี อิอิ  ชอบครับ จากคุณ : Hernf@ - [ 21 พ.ย. 51 10:28:55 ]

ความคิดเห็นที่ 46 หวัดดีครับพี่นัน copy เอาที่ตอบในกระทู้ผมมาแปะไว้ เผื่อพี่ไม่ได้กลับไปอ่านแล้ว "ใช่ครับผมเป็นคนกรุงเทพ ครับ รู้จักอาดาจิมานานมากครับ ม่ะก่อนอ่าน zero ใช่มั๊ง ที่ลง rough ยังสงสัยอยู่เลยว่า การ์ตูนว่ายน้ำมันสนุกตรงไหนฟระ แต่พอได้อ่านถึงรู้ว่า รักเรื่องนี้มากๆ เป็น 1 ใน 5 การ์ตูนที่ผมชอบมากสุดครับ ส่วนใหญ่ผมชอบอ่านการ์ตูนต่อสู้ ปล่อยพลัง เลยยังไม่ได้เริ่มอ่านอาดาจิตั้งแต่ตอนเด็ก เคยมีหลงซื้อ slowstep สมัยที่ vbk พิมพ์เป็นกระดาษปอนด์สีขาว มาเล่มนึง เห็นหน้าปกสวยดี แต่พออ่านแล้วกลับไม่ชอบ อ่านไม่จบ ไม่ได้ซื้อต่อ แล้วก็เกือบจะซื้อการ์ตูนอาดาจิมาอ่านตอนเด็กๆอีกเรื่องคือ พริกขี้หนูสีรู้  ที่สนใจเพราะตัวละคร ออกแบบได้เท่ห์ น่ารักมากๆ คิดว่าเป็นการ์ตูนซามุไร นินจาอะไรทำนองนั้น แต่พอได้อ่าน ทำไมมันไม่สู้กันเลยวะ เลยเลิกอ่านไป และพอการ์ตูนโดนเรื่องลิขสิทธิ์ ซึ่งเป็นช่วงที่ผมเข้ามหาลัยแล้ว เลยอ่านการ์ตูนน้อยลงมากๆ ซื้อนับเรื่องได้เลย และก็เริ่มอ่านการ์ตูนอีกครั้งเมื่อซัก 2 ปีก่อน เพราะเข้ามาเล่นในห้องการ์ตูนที่นี่แหละครับ คราวนี้ทำงานแล้ว ซื้อกระจายเลย เงินม่ะก่อนหมดไปกับ cd เพลง กลายมาเป็นหมดกับการ์ตูน ยกชุด หลากหลายเรื่อง ซึ่งหนึ่งในนั้นเป็นการ์ตูนของอาดาจินี่แหละครับ" ช่วงนั้น adachi fever มากๆ  ตั้งกระทู้ adachi fever อยู่หลายกระทู้ทีเดียว เพื่อชวนเพื่อนๆคุยในประเด็นต่างๆ ตามเก็บรูปใน web ต่างๆที่ search จาก google การ์ตูนอาดาจิมีแง่มุมให้พูดคุยเยอะมากๆ มันเป็นเหมือนหนังสือดีๆเล่มหนึ่ง เป็นเหมือนภาพยนตร์ดีๆเรื่องหนึ่ง ที่ควรพูดถึง ความซึมซับ จากการอ่านที่มากกว่า 1 รอบ จากคุณ : n I n E b A n K y - [ 21 พ.ย. 51 11:50:50 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ถูกดึงดูดมาโดยไม่รู้ตัว อิอิ ปล. นึกถึงเรื่องของอ.อาดาจิ ก็มักต้องนึกถึงเรื่อง รักสามเส้า ด้วยทุกที ทางนึง ก็คือ อารมณ์ อีกทางก็เหตุผล และอารมณ์มักชนะทุกที 5555+ จากคุณ : แอคโจนบริเค - [ 21 พ.ย. 51 14:31:32 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ตกลง #15 เรื่องไรอ่ะ พลิก shot program แล้วก็ไม่มี slow step ก็ไม่(น่าจะเหลือ)อยู่แล้ว พรอลวนฯ ก็ไม่น่าใช่ เอ่ เรื่องไรเนี่ย >< จากคุณ : คาใจค้างคืน (rudd_luv) - [ 21 พ.ย. 51 17:07:42 ]

ความคิดเห็นที่ 49 คห.15 จะเฉลยดีไหมหนอ... อ่านที่ Bank เล่า แล้วคล้ายๆกัน แต่ต่างตรงที่สมัยก่อนหาเพื่อนคุยได้น้อยกว่า เพราะแนว อาดาจิ สำหรับ เด็กผู้ชาย มันต้องโตขึ้นมาสักหน่อย เพราะมันเป็นเซเน็น ไม่ใช่โชเนน รุ่นผมไม่มีอินเตอร์เน็ต เพราะฉะนั้นต้องอาศัยพรรคพวกเพื่อนฝูงที่รู้จักและเรียนต่อในญี่ปุ่นช่วยอีกแรง แล้วฝากพี่บ้าง เพื่อนบ้างที่บินไปมาขนเอามาฝาก โชคดีช่วงที่ได้ไปเยี่ยมแม่ผมที่นู่น ได้เพื่อนญี่ปุ่นรุ่นเดียวกันที่ชอบอาดาจิเหมือนกัน ผมอาศัยพูดอังกฤษบ้าง ญี่ปุ่นบ้าง คุยกับเพื่อนคอเดียวกัน สนุกดี ตอนนั้นทำให้ได้รู้ประวัติความเป็นมาของคนเขียน มันยิ่งทำให้ทึ่ง หลังจากกลับมาผมก็เลยสะสมเป็นเรื่องเป็นราว ผมมักจะคิดว่างานของอาดาจิ มันราวกับภาพยนตร์ดีดีสักเรื่อง ทั้งพลอต กำกับภาพ กำกับบท และการตัดต่อภาพ ช่างละเมียดละไม เสียดายที่งานสะสมที่ครบชุดมันหายไปกับโชคชะตาของผมแล้ว แต่ไปค้นเศษๆ ที่เกินเล่ม ผมก็ยังพอมีเล่มเก่าๆอยู่ ที่เอาไว้บ้านแฟน มีเล่มละ 10 บาทด้วย อิอิ.. คือบางทีมันซื้อซ้ำน่ะครับ ไม่รู้เป็นไง ตอนนั้นโคตรเสียดายตังค์เลย แต่ตอนนี้ ดีใจที่ดันซื้อเกินมา ไม่งั้นไม่มีที่ระลึกเหลืออยู่บ้างแน่ๆ เอาบังๆหน้าไว้ละกันให้หนังสือเด่น.. นานๆทีจะเอามาอวดสักที.. จากคุณ : granun - [ 21 พ.ย. 51 19:57:39 ]

ความคิดเห็นที่ 50 เฉลย คห. 15 ดูตอนที่ 52 เล่ม 7 .....อิอิ เรื่องที่ใช้ ซากุระที่ผลิบาน เป็นสัญลักษณ์...แฮ่ม ดูจะเฉลยยังมีปริศนา....อ่ะน่า ผมชอบตอนจบเรื่องนี้ มากครับ เพราะ อ.อาดาจิ เริ่มที่จะปล่อยให้คนอ่านได้ใช้จินตนาการตอบภาพตอนจบของตนเอง ภาพที่อาจแตกต่างและไม่เหมือนกันก็ได้ ตอนจบสไตล์นี้คลาสสิคชะมัด แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 51 23:10:00 จากคุณ : granun - [ 21 พ.ย. 51 20:06:36 ]

ความคิดเห็นที่ 51 ง่ะ ยังคาใจอยู่ ตอนที่ 52 เล่ม 7 O_o การ์ตูนของ อาดาจิ ที่ใช้ ซากุระที่ผลิบาน เป็นสัญลักษณ์ นึกออกแน่ ราฟ อ่ะ O_o อย่างแรก...ราฟไม่อยู่ เดินไปเปิดไม่ได้ แต่เท่าที่จำได้ ไม่น่ามีฉากนี้นะ >< (หรือมี แต่จำไม่ได้เองหวา) อย่างที่ 2... การ์ตูนเรื่องที่มีถึง/เกิน 7 เล่ม(ของไทย และ ของที่บ้านมีนะ ) มี ทัช ราฟ พริกขี้หนูสีรุ้ง(เรื่องนี้ตัดออกไปได้) H2 คัทซึ พรอลวนคนอลเวง(ไม่แน่ใจว่ามีกี่เล่มนะ อ่านรอบเดียวแล้วแพ็คลงกล่องเลย ) H2 ไม่มีนะ ไม่ได้เปิดดู แต่คิดว่าไม่มี คัทซึ เล่ม 7 เริ่มที่ 59 เปิดตอน 52 เล่ม 6 มาแล้วด้วยก็ไม่มี ทัช ไม่อยู่แถวนี้ แต่เหมือน H2 น่าจะไม่มีฉากนี้ พรอลวนคนอลเวง ไม่รู้ว่ามีกี่เล่มนี่สิ ที่นี้พูดถึง ซากุระบานอื่มมมม เรื่องนี้นึกออกแต่ แมว กะ ศาลเจ้าอ่ะ ง่ะ ยกธงขาว จากคุณ : rudd_luv - [ 21 พ.ย. 51 23:10:22 ]

ความคิดเห็นที่ 52 ผมชอบตอนจบเรื่องนี้ มากครับ เพราะ อ.อาดาจิ เริ่มที่จะปล่อยให้คนอ่านได้ใช้จินตนาการตอบภาพตอนจบของตนเอง ภาพที่อาจแตกต่างและไม่เหมือนกันก็ได้ ตอนจบสไตล์นี้คลาสสิคชะมัด แก้ไขเมื่อ 21 พ.ย. 51 23:10:00 จากคุณ : granun ///// ราฟ ชัดๆเลย >< นี่ นิโนมิยะ อามิพูด นี่คือวันศุกร์ที่25สิงหาคม...... ขอบอกว่า นิโนมิยะ อามิ รัก ยามาโตะ เคย์สุเกะ ได้ยินแล้วตอบด้วย จากคุณ : หวังว่าคงใช่นะ (rudd_luv) - [ 21 พ.ย. 51 23:13:55 ]

ความคิดเห็นที่ 53 นั่งรอเฉลย จากคุณ : rudd_luv - [ 21 พ.ย. 51 23:19:34 ]

ความคิดเห็นที่ 54 รอด้วยคน จากคุณ : ยุง บิน ชุม - [ 21 พ.ย. 51 23:30:24 ]

ความคิดเห็นที่ 55 จบแบบ(คล้ายๆ)ปริศนาอีกเรื่องก็ slow step คือนางเอกน่าจะเลือกXXX แต่... จำไม่ได้ว่าได้ตอนจบมังงะจริงๆนี่คือ เลือกมาเลยมั๊ย จำได้คล้ายๆว่า นางเอกฝัน หรือ นึกภาพตัวเองอยู่กับXXXนะ ส่วนอีก 2 คนกินแห้วไป #15 ทีแรกก็นึกถึงเรื่องนี้แหล่ะ แต่ในเรื่อง มันมีซากุระบานมั๊ยหวา แล้ว มันมีถึง 7 เล่มมั๊ยก็จำไม่ได้นี่สิ -*- ///// ขออภัยที่สปอย ตอนจบ แก้ไขเป็น XXX แทนแล้วค่ะ แก้ไขเมื่อ 22 พ.ย. 51 00:11:01 จากคุณ : rudd_luv - [ 21 พ.ย. 51 23:36:03 ]

ความคิดเห็นที่ 56 อื่มมมมม หรือว่าเรื่องนี้นะ จากคุณ : rudd_luv - [ 21 พ.ย. 51 23:55:45 ]

ความคิดเห็นที่ 57 นอกเรื่อง เมื่อวันก่อนมีอจ.คนนึงไปญี่ปุ่นแล้วซื้อขนมมาฝาก เป็นแบบในรูปนี้เด๊ะเลย อร่อยดี เห็นแล้วนึกถึง Rough  ^^ จากคุณ : นางาเสะจัง - [ 22 พ.ย. 51 00:06:58 ]

ความคิดเห็นที่ 58 รูปความเห็น 15 มาจากเรื่องสโลสเต็บครับ ไปเปิดมาแล้ว เป็นภาพตอนเปิดตอนอย่างที่เจ้าของกระทู้บอกครับ อยู่ในเล่ม 7 จากคุณ : kukrit - [ 22 พ.ย. 51 00:41:14 ]

ความคิดเห็นที่ 59 #58 ไปนอนแล้ว จากคุณ : rudd_luv - [ 22 พ.ย. 51 00:54:01 ]

ความคิดเห็นที่ 60 ด้วยคนๆ ^^" //ง่วงๆ จากคุณ : kukurichan - [ 22 พ.ย. 51 00:57:20 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ชอบผลงานของอาดาจิเหมือนกันครับ จากคุณ : เจ้าชายแห่งทะเล - [ 22 พ.ย. 51 01:31:28 A:118.174.208.120 X: TicketID:151264 ]

ความคิดเห็นที่ 62 กลับมายืนยันให้หายคาใจ เรื่อง slow step ครับ เล่ม 7 ตอนที่ 52 อยู่ในปกเลยของตอนเลยภาพนี้ เป็นตอนที่นาคาซาโตะจุ๊บXXXด้วยล่ะ .... ถ้าชอบเดี๋ยวหาคำถามมาเรื่อยๆ..อิอิ มีหลายจุดที่น่าสนใจ อาทิคุณจำสัตว์ประจำแต่ละเรื่องของอาดาจิได้ไหมว่ามีอะไรบ้าง...อิอิ จากคุณ : granun - [ 22 พ.ย. 51 01:50:16 ]

ความคิดเห็นที่ 63 มาเฉลยคำใบ้ รูป#15 ในคำใบ้#50  ของคุณนันท์ " เรื่องที่ใช้ ซากุระที่ผลิบาน เป็นสัญลักษณ์...แฮ่ม " ตาครูลามก ชื่อ ยามาซากุระ ก็ประมาณ ซากุระภูเขา อากาศคงเย็นม๊าง เลยจะบานช้ากว่า ชาวบ้านเค้า อายุก็แป๊ะแล้ว ความรักค่อยผลิบาน (หุๆ ...คุณนันท์ ไม่บอกไม่รู้นะว่าชอบเรื่องนี้เป็นพิเศษ  ^^ ) แต่ว่ามุกภาษาแบบนี้ หลายคงคงไม่รู้ จริงๆนะ ถือว่าเป็นสปอยร์มุกตอนจบช้าไป เกือบ20ปีไหมเนี่ย T__T /ช่วงนี้ติดงานช้าง 6__6 มาดึกๆเน้อ~ ประเภทมาช้า แต่ก็มา ^^ จากคุณ : himajin006 - [ 22 พ.ย. 51 01:50:35 ]

ความคิดเห็นที่ 64 อิอิ...ในที่สุดก็มีคอเดียวกันมาเฉลย.. ความสุขมันอยู่ตรงนี้แหละ ตรงที่มีเพื่อนคุยน่ะครับ ยินดีที่แวะมาครับ.. ว่าแต่จะมีใครมาตอบเรื่องสัตว์ในแต่ละเรื่องกะผมมั่งเนอะเนี่ย...555 จากคุณ : granun - [ 22 พ.ย. 51 05:40:31 ]

ความคิดเห็นที่ 65 แฮ่ะ ๆ  ตอบถูกด้วยว่า Slow step แต่ม่ะได้พิมพ์ตอบไว้ จริงๆก็จำไม่ได้หรอกครับว่า เป็น Slow step แน่นอน แต่อาศัยตัดตัวเลือกจากการดูภาพ และ จำเรื่องที่ชอบๆได้ ซึ่ง หวยคงไม่ออกที่เรื่องสั้นใน Short program มั้งครั้บ จากคุณ : n I n E b A n K y - [ 22 พ.ย. 51 11:37:03 ]

ความคิดเห็นที่ 66 จริงของพี่นันท์ครับ เรื่องการหาคอการ์ตูนคอเดียวกันพูดคุย มันเป็นเหมือนอะไรที่เติมเต็มให้การอ่านการ์ตูนเรื่องนั้นสมบูรณ์ยิ่งขึ้นไปด้วย และถ้าผมชอบอาดาจิตั้งแต่ม่ะก่อน คงอกแตกตายหาคนคุยด้วยไม่ได้แน่ เพราะม่ะก่อนคุยกันแต่ dragon ball ^_^ แต่ตอนนี้คงไม่อกแตกตายแล้วครับ เพราะอย่างน้อยมี พี่นันท์ และ เพื่อนๆในห้องการ์ตูน สาวก อาดาจิ มากมายให้ชวนคุย จากคุณ : n I n E b A n K y - [ 22 พ.ย. 51 11:39:47 ]

ความคิดเห็นที่ 67 มายกมือขอตอบเรื่องสัตว์คนแรก เอาที่จำได้ เพราะเป็นเรื่องที่รักมากของอาดาจิแล้วกันนะครับ Rough  เจ้าไก่ ที่ ยามาโตะ ซื้อให้ อามิ   H2 ก็ เจ้าปันจิ ตัวเดิม ที่ ฮิโร่ ซื้อเป็นของขวัญวันเกิดให้คุณพ่อ จริงๆ ไม่ได้จะเอาไอ้ตัวนี้หรอก แต่ อาดาจิ ยัดเยียดให้ Haaaaaaaaaaa Touch ก็ ปันจิ อีกแหละ อันนี้มีมาแต่แรกเลย ส่วนเรื่องอื่นๆที่พอจะจำได้ตอนนี้ พรอลวน มีแมวศาลเจ้า เป็นอีกตัวละครในแก๊งค์ ต้องสาป พริกขี้หนู ก็มี แมวมั๊ง Cross game ก็แมว แมว แมว นึกออกแค่นี้แหละครับ พอดีขี้โกงไปเปิดดูไม่ได้ เพราะ งานอาดาจิ ขึ้นหิ้งอยู่อีกบ้านหนึ่ง จากคุณ : n I n E b A n K y - [ 22 พ.ย. 51 11:44:11 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ขอร่วมตั้งคำถามให้เพื่อนๆตอบ ร่วมกับพี่นันท์ดีกว่า เอาเป็นว่าแยกไปอีกทู้นึงนะครับ จะได้มีแฟนๆอาดาจิมาร่วมตอบ ผมยกคำถามพี่นันท์ไปด้วยนะครับ ตามไปเล่นกันนะครับแฟนอาดาจิ จากคุณ : n I n E b A n K y - [ 22 พ.ย. 51 11:56:26 ]

ความคิดเห็นที่ 69 พริกขี้หนูฯ ไม่ใช่ซันโช แอบเลี้ยงหนูไว้บนหัวเหรอ จากคุณ : rudd_luv - [ 22 พ.ย. 51 12:01:02 ]

ความคิดเห็นที่ 70 คุณ rudd_luv ตามไปเล่นเกมส์การ์ตูนอาดาจิกันนะครับ ^_^ มาเล่นตอบคำถามจากการ์ตูนอาดาจิกัน ...{แตกประเด็นจาก A7227729} http://www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A7233049/A7233049.html#7 จากคุณ : n I n E b A n K y - [ 22 พ.ย. 51 12:08:48 ]

ความคิดเห็นที่ 71 มาแอบบอก  ว่า   ชอบ พริกขี้หนูสีรุ้ง จากคุณ : EMPIRE OF THE SUN - [ 22 พ.ย. 51 12:24:06 ]

ความคิดเห็นที่ 72 เรื่องแรกที่อ่านก็ Touch จากคุณ : nakaraj - [ 22 พ.ย. 51 18:13:08 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ^ ^ อ๊าาาาา มีรุ่นเดียวกันเลย โบราณของแท้น้อ เราเริ่มซื้อตอนเล่ม 22 แล้วค่ะ แล้วไปตามหาตั้งแต่เล่ม 1 กว่าจะเจอเล่ม 10 นี่เลือดตาแทบกระเด็น ตอนได้มาดีใจเกือบร้องไห้แน่ะ จากคุณ : lalabel - [ 22 พ.ย. 51 22:53:05 ]

ความคิดเห็นที่ 74 เห็นแล้วคิดถึงชะมัดเลย...คุณ lalabel เล่มสมัยที่เราเริ่มอ่านมันจะเป็นเล่มในความทรงจำด้วยไง หาใหม่ก็ยากแสนยากแทบน้ำตาไหลจริงๆด้วยแหละ...เฮ้อ นี่ๆเลยเจอคอเดียวกันต้องเอามาอวดเพิ่ม...555 จากคุณ : granun - [ 22 พ.ย. 51 23:41:21 ]

ความคิดเห็นที่ 75 ไดสุเกะ แมวตัวน้อย สัตว์เลี้ยวตัวแรกของ อ.อาดาจิ ที่ผมรู้จัก จากเรื่องรักพลิคล็อค จากคุณ : granun - [ 22 พ.ย. 51 23:45:00 ]

ความคิดเห็นที่ 76 ปันจิ หมานำโชคของอาดาจิ เพราะนับจากเรื่อง ทัช ไปแล้ว ชีวิตเขาก็เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง จากคุณ : granun - [ 22 พ.ย. 51 23:52:09 ]

ความคิดเห็นที่ 77 ใน TimE CapSUle ฉลอง 30 ปี ล่าสุด ก็ยังเอามาใช้ ภาพนี้เป็นภาพปันจิภาพเดียวที่ไม่เห็นหางครับ มีลงในทัช ปกริม ในเล่ม 1 จากคุณ : granun - [ 22 พ.ย. 51 23:55:32 ]

ความคิดเห็นที่ 78 มีภาพต้นฉบับมา ลงใน Season Album ด้วย จากคุณ : granun - [ 22 พ.ย. 51 23:57:40 ]

ความคิดเห็นที่ 79 หลายๆครั้ง ในงานสำคัญๆ เราจะมีโอกาสได้เห็น งานของ อ.อาดาจิ ในลายเซ็นต์ เซ็นปันจิลงไปด้วยบ่อยๆ จากคุณ : granun - [ 23 พ.ย. 51 00:15:40 ]

ความคิดเห็นที่ 80 แต่น้อยครั้งมากๆที่จะเซ็นให้กับบุคคลทั่วไป ส่วนใหญ่จะมีโอกาสก็ตอนงานใหญ่ๆของ สนพ. หรืองาน exhibition งานอย่างเป็นทางการเท่าที่ผมจำได้ มีอยู่ไม่มาก ในญี่ปุ่นเอง คงจะเป็นช่วงปี 2001 เดือนเมษายนครับ นอกจากนั้นช่วงปี 2000 เดือน กพ.ก็มีเดินทางไปงานต่างประเทศ(ที่ไต้หวัน) และมีแจกลายเซ็นต์เป็นเคสพิเศษเพื่อโปรโมทหนังสือให้กับสื่อ รวมถึงให้สัมภาษณ์ด้วย จากคุณ : granun - [ 23 พ.ย. 51 01:31:39 ]

ความคิดเห็นที่ 81 มาแล้ว นาริตะซัง ตามที่เล่าถึงใน คห.12  อิอิ จากคุณ : granun - [ 23 พ.ย. 51 06:04:40 ]

ความคิดเห็นที่ 82 ^ ^ ไอ้มุขเรื่องภาษานี่ อาจารย์ใช้บ่อย ซึ่งคงขำมากถ้าเป็นคนญี่ปุ่น แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 51 11:44:47 จากคุณ : n I n E b A n K y - [ 23 พ.ย. 51 11:39:12 ]

ความคิดเห็นที่ 83 แล้วไอ้เจ้า ปันจิ นี่มีที่มาไหมครับ ที่ว่าทำไมต้องเป็นหมาน้อย เป็นหมาน้อยเพศใด และ ทำไมถึงชื่อเจ้า ปันจิด้วย อาจารย์ แกเลี้ยงเจ้าปันจินี่อยู่ด้วยป่ะครับ แก้ไขเมื่อ 23 พ.ย. 51 11:44:09 จากคุณ : n I n E b A n K y - [ 23 พ.ย. 51 11:41:18 ]

ความคิดเห็นที่ 84 ปันจิของทัช(หรือมินามิ หว่า ^^;;) นี่นาจะตัวเมียเพราะมีลูกด้วย หมาตัวผู้ มันไม่เลี้ยงลูกอยู่ละ แต่ปันจิตัวอื่นนี้เพศอะไรไม่สามารถทราบได้จริงๆ แต่มุขนาริตะซัง นี้ผมก็ขำนะ แต่ไปขำตอนที่พวกพระเอกจำชื่อ ไม่ได้แล้วไปเรียก ฟุจิซังบ้าง ภูเขาโน้น  ภูเขานี้ มั่วไปหมด เพราะจะได้แค่ชื่อเหมือนภูเขาอะ ฮะๆๆ จากคุณ : minahikki - [ 23 พ.ย. 51 13:10:29 ]

ความคิดเห็นที่ 85 ปันจิเป็นตัวผู้ครับ มีภาพปันจิยืนฉี่แบบตัวผู้อยู่นะครับ เรื่องนี้เคยถกกะเพื่อนมาแล้ว.. บ้านเรามักจะต่างกัน ตรงนี้ ใน ตปท.หมาส่วนใหญ่มีเพ็ดดีกรี เวลาผสมเจ้าของเอามาผสมกัน (บางทีต้องจ่ายตังค์กันเลย) แล้วตกลงแบ่งจำนวนกันระหว่างเจ้าของพ่อพันธ์และแม่พันธ์ หรือคนที่จ่ายตังค์ได้สิทธิ์ครอกนั้นก็มี แต่บ้านเราใครมีตัวเมียที่ท้องคนนั้นได้...อิอิ จากคุณ : granun - [ 24 พ.ย. 51 03:49:11 ]