อาจจะช้าไปซักหน่อย ที่ผมเพิ่งจะได้มีโอกาสดูหนังเรื่องนี้ซักที หลังจากตอนหนังเข้าโรงช่วงกลางปี ผมงานยุ่งมากจนรู้ตัวอีกทีหนังออกจากโรงไปแล้ว(ทั้งๆที่ตั้งใจจะไปดูแท้ๆ) จนพอมาออกเป็นแผ่นเมื่อสองเดือนก่อน ไปเช่าก็ดันมีคนเช่าไปหมด จนเมื่อวานเหลือบไปเห็นที่ร้าน เลยนึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้ดูนี่นะ เลยหยิบมาซะ
ความรู้สึกแรกที่ผมดูหนังเรื่องนี้จบคือ โอ้โห อยากไปเที่ยวประเทศลาวโดยมีไกด์ชื่อน้อยคนนี้พาเที่ยวจัง คงจะเป็นทริปที่ได้ยิ้มไปจนตลอดทางแน่ๆ ^^
เพราะนอกจากจะตกหลุมรักความมีเสน่ห์แบบสงบๆของบ้านเมืองลาวแล้ว ความน่ารักของผู้คนที่นี่ยังชวนให้เราแอบยิ้มตลอดเวลา โดยเฉพาะน้อยนางเอกของเรื่อง ถึงเธอจะไม่สวยมากแต่ความน่ารัก ความเป็นธรรมชาติเธอกินขาดเลย ^^
เป็นไปได้ ผมอยากให้ลาวคงสภาพสังคมเป็นแบบในหนังนะครับ (เพราะไม่รู้ว่าจริงๆแล้วลาวเป้นเหมือนที่หนังแสดงออกมาให้เราชมกันรึเปล่า?)
อยากให้มีสถานที่สักแห่งหนึ่งในโลก ที่ผู้คนยังใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย ทำมาค้าขายกันอย่างพอเพียง พึ่งพาอาศัยกัน ไว้เนื้อเชื่อใจ ไม่แก่งแย่ง และ รู้จักให้ก่อนที่จะรับจากผู้อื่น เอาไว้เป็นสถานที่พักใจจากความวุ่นวายภายในเมือง
บางทีการเติบโตมากับความเร่งรีบในกรุงเทพฯ ทำให้ผมคิดอยากจะลองไปใช้ชีวิตอยู่ ณ สถานที่ที่เรื่อยๆช้าๆแบบนั้นบ้างเหมือนกันนะครับ (ความรู้สึกเมื่อตอนที่ดู The Letter จบ...กลับมาอีกครั้ง ^^)
อยากรู้ว่าถ้าไปอยู่จริงๆแล้วจะเฉาตายก่อนรึเปล่านะ ไม่มีทั้งอินเตอร์เนตให้หาข้อมูล ไม่มีโรงหนังให้ดู ไม่มีห้างสรรพสินค้าใหญ่ๆให้ช๊อปปิ้ง วันวันเราจะทำอะไรกันดี แล้วเราจะทำมาหากินกันยังไง หาความรู้ได้จากที่ไหน....
แล้วคุณละ เคยสนใจอยากจะลองเหมือนผมบ้างไหมครับ ?
แก้ไขเมื่อ 08 ธ.ค. 51 23:33:54