 |
SPOILER!!! เพลิงกัลป์ถล่มฟ้าดิน ใน Bleach 338 - Fall Into My Inferno -
ขอยืมฉายาของท่านอลาสทอร์แห่งเรื่องชานะมาใช้เล็กน้อย เพราะเห็นว่าเข้ากับปู่ยามะดีตามเคย (หมู่นี้ชักยืมของชาวบ้านมาบ่อยเกินซะแล้วสิ ไม่ไหวแฮะ)
ตอนนี้ปู่ยามะโชว์เทพแล้ว เสียดายนิดหน่อยที่ยังไม่ใช่เอสปาด้าซักตน แต่แค่นี้ก็คงพอได้ดูอะไรเจ๋งๆ บ้างเหมือนกัน (ถึงจะไม่เท่าเรื่องอื่นตอนนี้ก็เถอะ)
เชิญชม Spoil กันได้เลยครับ
เปิดตอนมาต่อจากตอนที่แล้วที่ปู่ยามะเข้ามาช่วยคิระที่กำลังจะถูกเจ้าปีศาจยักษ์อายอนบี้เละได้ทันท่วงที เห็นดังนั้น คิระก็รีบก้มหัวขอโทษปู่ยามะในความไร้ความสามารถของตัวเองที่พ่ายแพ้จนทำให้ปู่ต้องมาออกหน้าให้ ปู่ยามะตอบรับคำขอโทษของอีกฝ่ายอย่างเรียบๆ ก่อนจะบอกอย่างเคร่งขรึมว่า หากมีเวลาจะขอโทษละก็ ก็มองดูคู่ต่อสู้ให้ดีจะดีกว่า
คิระหันไปมองตามคำบอกของปู่ยามะทันที
ภาพที่คิระเห็นคือ เจ้าสัตว์ยักษ์ที่กำลังยืนเอ๋อเบื้อใบ้เป็นเป่าสาก มันก้มลงมองรูเป้งๆ บนหน้าอกที่โดนปู่ยามะเจาะไว้ แล้วยกมือขึ้นกดหมายจะห้ามเลือด
แน่นอนว่าแผลใหญ่ขนาดนั้นแค่เอามือกดไว้ไม่มีทางห้ามเลือดได้ เลือดจึงทะลักออกมาตามง่ามนิ้ว เปรอะเปื้อนมือที่กดจนแดงฉานไปหมด ครั้นเห็นว่าห้ามเลือดไม่ได้ เจ้าปีศาจก็ยิ่งออกอาการคลั่ง มือที่กดแผลเฉยๆ เปลี่ยนเป็นออกแรงทุบ ทุบ ทุบแรงขึ้นเรื่อยๆ จนเกิดเสียงดังเหมือนทุบกระสอบข้าวสาร
แล้วจึงแผดเสียงร้องโหยหวนเย็นเยียบดังสนั่นไปทั่วบริเวณ... จนแม้แต่คิระซึ่งเป็นยมทูตนักรบผ่านการต่อสู้กับฮอลโลว์มาแล้วอย่างโชกโชนยังอดขนพองสยองเกล้าไม่ได้
"บ้าชัดๆ โดนขนาดนั้นยังไม่ตายอีก" รองหัวหน้าหน่วย 3 คราง
ฝ่ายปู่ยามะนั้นยังคงยืนนิ่ง สีหน้าไม่แสดงอารมณ์ใดๆ แม้แต่น้อยกับภาพที่เห็นเบื้องหน้า ท่านระบายลมหายใจผ่านริมฝีปากเพียงเบาๆ แล้วพึมพำ
"แค่สำเร็จโทษเฉยๆ ท่าจะไม่พอสินะ"
เจ้าปีศาจยังคงแผดเสียงร้องลั่นไม่หยุด มันเกร็งกำลังไปที่แขนขวาจนกล้ามเนื้อปูดโปนขยายใหญ่มหึมาราวกับเสาเหล็ก แล้วหวดฟาดเข้าใส่ปู่ยามะในทันที
เพียงเพื่อจะพบว่า ณ ตำแหน่งนั้นไม่มีปู่ยามะอยู่อีกแล้ว!!
ชั่วพริบตาที่กำลังงุนงง ขยับจะเหลียวซ้ายแลขวาหาว่าปู่ยามะอยู่ที่ไหนนั้นเอง มันก็รู้สึกได้ว่ามีบางอย่างสัมผัสต้นแขนขวาเบาๆ
ปู่ยามะนั่นเอง!! ท่านกำลังยืนอยู่ชิดตำแหน่งต้นแขนขวาของเจ้าปีศาจ ยกมือขึ้นแตะเบาๆ
"ปีศาจที่รู้จักแต่การฆ่าฟันผู้คนงั้นรึ" จอมทัพแห่งโซล โซไซตี้พึมพำทอดถอน "ช่างน่าเศร้านัก"
ทันทีที่รู้ว่าเหยื่อหลบรอดกรงเล็บของตนไปได้ เจ้าปีศาจก็คลั่ง มันกรีดเสียงแหลมเป็นเชิงข่มขู่ แล้วขยับตวัดมือจะฟาดตามเข้าใส่
แต่ยังช้ากว่าปู่ยามะ ผู้เปลี่ยนปลายไม้เท้าให้กลายเป็นด้ามดาบ แล้วขยับปากพึมพำเสียงเรียบ
"ริวจินจักกะ ฮิโตะทสึเมะ นาเดะกิริ (กวาดสังหารในดาบเดียว)"
สิ้นเสียงพูด "ริวจินจักกะ" พลันพุ่งวาบออกจากฝัก ฟาดฟันผ่านร่างของเจ้าอายอนในบัดดล
รวดเร็วจนหยดเลือดไม่ทันเปรอะคมดาบ...
รวดเร็วจนไม่อาจได้ยินเสียง...
รวดเร็วจนไม่อาจมองเห็น รู้ตัวอีกที ร่างของปีศาจอายอนก็แบะออกเป็นสองซีกไปแล้ว เลือดแดงฉานพุ่งกระฉูดจากปากแผลกระจายไปทั่ว ร่างซีกขวาสูญเสียการควบคุมร่วงหล่นลงกับพื้น...นอนนิ่งไม่ไหวติง
เหลือแต่ร่างซีกซ้ายที่ยังคงยืนหยัดอยู่ได้ไม่ยอมตายง่ายๆ!!
หากเป็นเพียงยมทูตระดับธรรมดา คงนึกใจเสียไปแล้วที่เล่นงานถึงขนาดนั้นแล้วยังฆ่าอีกฝ่ายไม่ได้ แต่นี่เป็นปู่ยามะ ยอดยมทูตในหมู่ยมทูตด้วยกัน จึงเพียงแต่แปลกใจ...ระคนอ่อนใจในความอึดทึดจนดื้อรั้นของเจ้าปีศาจเท่านั้น
"...ให้ตายเถอะ" ปู่ยามะถอนใจก่อนจะหันหลังเดินผละออกมา "พอซะทีเถอะน่า ปีศาจน่าสมเพชแบบเจ้า จะฟาดฟันกี่ครั้งก็น่าเศร้านัก"
แต่เจ้าปีศาจไม่ฟังคำเตือนแม้แต่น้อย กลับแผดเสียงร้องอย่างคั่งแค้น แล้วแยกเขี้ยวโถมร่างเข้าใส่หมายจะขย้ำปู่ยามะให้แหลกเละ
กิริยาของเจ้าปีศาจทำให้ปู่ยามะชะงักเท้าทันที "...บอกว่าให้หยุด" เสียงเข้มขึ้นเหมือนกำลังดุเด็กดื้อไม่ยอมเชื่อฟัง แล้วหันศีรษะกลับมา ปรายตามองอย่างเย็นชา "ฟังไม่รู้เรื่องรึไง เจ้าเด็กดื้อ"
สิ้นสุดคำพูดนั้น ริวจินจักกะก็ตวัดออกจากฝักอีกครั้ง ครั้งนี้ไม่ใช่แค่ฟันธรรมดา แต่ปล่อยเปลวเพลิงแดงฉานออกจากดาบ พุ่งสวนเขี้ยวของเจ้าปีศาจ ปะทะเข้าใส่เต็มๆ หน้า
เปลวเพลิงร้อนแรงปานจะแผดเผาหมื่นโลกธาตุให้พินาศลงได้ ระเบิดเลือดเนื้อของอายอนจนมอดไหม้ไม่เหลือซากในพริบตา
ปิดตอนอย่างสวยงามด้วยเพลิงชัยเฉลิมพลของปู่ยามะครับ
จากกระทู้ที่แล้ว รวมถึงหลายๆ ตอนที่ผ่านมา ผมเคยได้ยินคนบ่นทำนองว่าปู่ยามะดูโง่ๆ ไม่น่าเป็นถึงจอมทัพผู้คุมกำลังยมทูตทั้งโซล โซไซตี้ได้ แต่ดูจากดีกรีต่างๆ ที่ติดตัวแก รวมถึงสถานการณ์ต่างๆ ที่ผ่านมา ผมกลับไม่คิดอย่างนั้นแฮะ ผมมองว่าปู่ยามะนั้นไม่ได้โง่ แกแค่ "มีความเป็นทหารอาชีพสูงเกินไป" มากกว่า คือลองบอกมาคำเดียวว่า "นี่เป็นคำสั่ง" จะสั่งให้ทำอะไรแกก็พร้อมจะทำทั้งนั้น (ทหารอาชีพในอุดมคติจริงๆ เป็นแบบนี้แหละครับ คือถ้าเป็นคำสั่ง จะให้ไปตายก็ไป) แม้ว่าคำสั่งนั้นจะดูมีพิรุธน่าสงสัยแค่ไหนก็ตาม เช่น ตอนสั่งประหารลูเคียไงครับ
ไม่รู้สินะ แต่จากหลายๆ อย่างที่ผ่านมาเกี่ยวกับปู่ยามะ ถ้าเป็นในเรื่องอื่นที่ไม่เกี่ยวข้องกับ "คำสั่งที่แกได้รับมา" นี่ ผมว่าแกก็ฉลาดเอาเรื่องเหมือนกันนะ อย่างเรื่องวางแผนเมืองปลอมสกัดไม่ให้ไอเซ็นสร้างกุญแจราชันย์ได้ทันทีนั้นก็ถือว่าเจ๋งน่าดู แม้ดูเผินๆ จะนึกว่าเป็นแผนที่วางไว้ตั้งแต่ต้นเพื่อรับการมาของไอเซ็น ไม่เห็นต้องใช้ไหวพริบอะไร แต่อย่าลืมนะครับว่าไอเซ็นนั้นดำเนินแผน "ล้างเมืองสร้างกุญแจ" ก่อนหน้าเวลาที่กำหนดไว้นานพอสมควรเหมือนกัน ซึ่งการที่ปู่แกอ่านทางออกล่วงหน้าว่าไอเซ็นจะเริ่มสร้างกุญแจราชันย์ได้ก่อนกำหนดคาดการณ์ และวางหมากรับมือได้ทันท่วงทีนั้นก็ต้องถือว่า "แน่" พอดูเหมือนกันครับ
หรือถ้ายังสงสัยในเรื่องความฉลาดของปู่ยามะ ลองคิดคำตอบของคำถามต่อไปนี้ดูนะครับ
"คนที่มีชีวิตผ่านร้อนผ่านหนาวมาเกินกว่า 2,000 ปี จะโง่ได้สักขนาดไหน?"
"คนโง่เง่าไร้ความสามารถจะเก่งกาจถึงขนาดก่อตั้งโรงเรียนยมทูตที่ผลิตยมทูตชั้นเลิศ มีลูกศิษย์ลูกหามากมายหลายพันคนตลอด 2,000 ปีมานี้ได้หรือ?"
"คนโง่เง่าจะมีปัญญาสอนสั่งยมทูตชั้นเลิศเปี่ยมด้วยคุณวุฒิสูงส่งอย่างชุนซุยกับอุคิทาเกะขึ้นมาได้หรือ?"
แล้วพบกันใหม่ตอนหน้าครับ :)
จากคุณ :
Drake  
- [
11 ธ.ค. 51 21:33:04
]
|
|
|
|
|
|
