ความคิดเห็นที่ 1 ภาพยนตร์เรื่องนี้ทำออกมาได้ดีในระดับมาตรฐานของฮอลลีวู้ดที่หวังขายวัยรุ่นทั่วๆไปครับ การดำเนินเรื่องฉับไวไม่เยิ่นเย้อ สามารถเล่าเนื้อเรื่องที่มีค่อนข้างมากให้ออกมาในเวลากระชับได้อย่างไม่น่าเบื่อ จะมีก็เพียงส่วนการพร่ำรำพันรักของเบลล่ากับเอ็ดเวิร์ดเท่านั้นที่ดูจะละเอียดและกินเวลานานไปสักหน่อย (เพื่อให้สาวๆทั้งหลายได้เคลิบเคลิ้มไปกับจินตนาการของตนนานๆ ซึ่งต่อให้หนุ่มที่มีความโรแมนติกขนาดไหนมาดูก็คงยังต้องเอียน...) ซึ่งก็ต้องชมการดัดแปลงบทที่ สเตฟานี เมเยอร์ ลงมาเขียนบทเองร่วมกับเมลิซซา โรเซนเบิร์กล่ะครับ ที่สามารถเปลี่ยนภาพในหนังสือนิยายให้ออกมาเป็นหนังได้อย่างสมบูรณ์แบบ โดยไม่ทิ้งให้รู้สึกเหมือนดูชุดภาพเคลื่อนไหวบรรยายประกอบตัวอักษรอันแสนน่าเบื่อ อย่างเช่นหนังดัดแปลงฟอร์มใหญ่หลายเรื่องในปีนี้ทำกันออกมา (ที่นึกตัวอย่างได้ทันทีเลยก็คือ The Kite Runner และ Love in the Time of Cholera) ขณะที่การแสดงและการกำกับก็ดูโอเคตามมาตรฐาน ผมค่อนข้างชอบด้วยซ้ำกับการกำกับภาพที่เน้นเคลื่อนส่ายกล้องผ่านหลังตัวละครอยู่บ่อยครั้ง ซึ่งให้ความรู้สึกวูบไหวไม่มั่นคงของเบลล่า ที่ใจหนึ่งก็รักเอ็ดเวิร์ดสุดหัวใจ แต่อีกใจก็ยังแอบหวั่นเพราะรู้ดีว่าไปรักอยู่กับบุคคลที่อันตรายแค่ไหน ส่วนภาพรวมของโปรดักชั่นก็ดีเยี่ยม สร้างบรรยากาศของเมืองฟอร์คส์ให้ออกมาดูเย็นชา จืดชืด น่าเบื่อ ซึ่งก็ทำให้เรามุ่งความสนใจมาที่ความรักที่รัอนแรงและมีสีสันของคนทั้งสองได้อย่างเต็มที่          กระนั้น ส่วนที่ทำให้ผมชอบมากที่สุดกับ Twilight ฉบับภาพยนตร์นี้ (ผมพูดในฐานะที่ไม่เคยอ่านนิยายเล่มนี้มาก่อน) กลับอยู่ที่การตีความตัวละครและการสอดแทรกสัญลักษณ์ รวมถึงเนื้อหาและข้อพึงสังเกตอันฉลาดลึกซึ้งของหนัง ซึ่งผมเองก็อยากรู้จริงๆว่า ในฉบับหนังสือจะมีลักษณะของการตีความเช่นนี้หรือเปล่า เพราะในหนังสามารถทำจุดนี้ได้อย่างเจ๋งดีจริงๆ ตัวละครที่ผมประทับใจมากที่สุดใน Twilight ก็คือเบลล่า ซึ่งเราจะมองเรื่องผ่านมุมมองของเธอตลอดเวลา คาแรคเตอร์ของเธอเป็นเด็กสาวที่มีโลกส่วนตัวค่อนข้างสูง เป็นตัวของตัวเอง ดื้ออย่างเห็นได้ชัด แต่ก็มีความห่วงใยและใส่ใจคนรอบข้างไม่ใช่น้อย ซึ่งน่าแปลกเหลือเกินที่ผมรู้สึกว่าเข้าถึงตัวละครของเบลล่าได้อย่างลึกซึ้ง และหลงในเสน่ห์ที่แอบซ่อนของเธออย่าง (รู้สึกว่าเกือบจะ) ถอนตัวไม่ขึ้น โดยไม่ต้องสัมผัสกลิ่นเลือดอันแสนหอมเย้ายวนของเธอเลย ตัวละครของเธอแข็งแกร่ง และดูเป็นธรรมดาสามัญชนที่น่าเอาใจช่วย แต่กลับเต็มไปด้วยเสน่ห์ของความเป็นหญิงที่ยังมีความหวาน ความเพ้อฝัน และความน่าทะนุถนอมอย่างเต็มเปี่ยม ซึ่งตรงนี้ก็ต้องชมคริสเตน สจวร์ต นักแสดงสาวที่เราอาจจะคุ้นหน้าเธอในบทตั้งแต่วัยเยาว์ใน Panic Room มากที่สุด ซึ่งเมื่อโตขึ้นเป็นสาว เธอได้แสดงเสน่ห์ที่เรียบง่าย และการตีความตัวละครในระดับสอบผ่านเอาไว้อย่างดีทีเดียว          ขณะที่ตัวละครของเอ็ดเวิร์ด ซึ่งเป็นพระเอกของเรื่องนั้น บทวางตำแหน่งของเขาเป็นเทพบุตรรูปงามที่รู้สึกกับเบลล่าอย่าง “อยากอยู่ใกล้แต่ก็ต้องห้ามใจ” ซึ่งมองๆไปก็ไม่แปลกที่ผู้หญิงจะ crazy ไปกับตัวละครตัวนี้ เพราะไม่ว่าสาวใดก็คงจะอยากให้ชายหนุ่มรูปงาม ผู้อ่อนโยน แต่ก็แข็งแกร่งพอที่จะปกป้องเราได้ มาแอบตกหลุมรักเราบ้างล่ะน่า... (นี่คิดแทนผู้หญิงเยอะไปรึเปล่าเนี่ย 555+) เรื่องทั้งเรื่องแสดงให้เห็นแทบจะตลอดว่า เอ็ดเวิร์ดพยายามปกป้องเบลล่าจากทั้งภัยอันตรายภายนอก และอันตรายจากการที่เขาเองอาจจะเผลอใจฝังเขี้ยวคมจมลงไปบนซอกคออ่อนนุ่มหอมหวานของเธอได้ทุกเมื่อ (ขอกรี๊ดอีกที! กรี๊ดดด!!!) ซึ่งเป็นความสัมพันธ์อันแสนเย้ายวนและโรแมนติกพาฝันชะมัดยาด... แต่ผมกลับรู้สึกว่านายโรเบิร์ท แพททินสัน อดีตเซดริก ดิกกอรี่ที่มารับบทเอ็ดเวิร์ดคนนี้ไม่ได้หล่อถึงขนาดนั้นแฮะ... (ขัดใจอะไรสาวกต้องขออภัยไว้ด้วยนะคร้าบ) แถมการแสดงที่ให้ออกมายังไม่มีอะไรดดเด่นลึกซึ้งแบลล่าเลย...          ขณะที่ตัวละครตัวอื่นก็สร้างสีสันรายรอบและช่วยเสริมพล็อทรองของเรื่องได้ดี ไม่ว่าจะพ่อของเบลล่า ตระกูลคัลเลน กลุ่มเพื่อนของเบลล่าที่แอบมีสาวแอนนา เคนดริกในบท Jess ขโมยซีนอยู่เนืองๆ หรือเผ่าพันธุ์มนุษย์หมาป่า โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เจคอบ (ซึ่งจะมีบทบาทมากขึ้นในภาคสองที่ชื่อ New Moon ต่อไป) ซึ่งผมรู้สึกว่า สเตฟานี เมเยอร์ วางคาแรคเตอร์ของตัวละครต่างๆได้ลงตัวดีมากทีเดียว กระนั้น ถึงจะรวมบทที่วางโครงไว้อย่างดี หรือ เสน่ห์ของตัวละครแต่ละตัวไว้แล้ว ผมว่านั่นก็ไม่ใช่สาเหตุหลักที่ Twilight กลายเป็นปรากฏการณ์ได้ขนาดนี้ หากแต่เป็นตัว “เนื้อเรื่อง” หัวใจหลักของมันนี่เองต่างหาก...          อย่างไร? จากคุณ : patyawi - [ 13 ธ.ค. 51 17:27:52 ]

ความคิดเห็นที่ 2 อย่างที่ผมได้บอกไว้ก่อนหน้านี้ว่า ผมค่อนข้างชอบใจกับสัญลักษณ์ที่หนังเรื่องนี้แอบซ่อนไว้พอสมควร ซึ่งหากถอดรหัสตรงนี้ได้ ผมว่าไม่เพียงแต่จะเข้าใจได้ว่าเหตุใด Twilight จึงดังขึ้นมาได้เท่านั้น หากแต่จะทำให้คุณๆทั้งหลายสามารถเข้าใจ “กลุ่มเป้าหมาย” ของ Twilight อันได้แก่ เด็กสาววัยรุ่น ในตัวตนของพวกเธอได้มากขึ้นอีกด้วย...          เด็กสาววัยรุ่นที่เป็นกลุ่มเป้าหมายหลักของหนัง Twilight ยังเป็นวัยที่เต็มไปด้วยความฝันและความเพ้อฝัน โดยเฉพาะกับเรื่องอะไรโรแมนติกๆ จะยิ่งชอบมากเป็นพิเศษ แล้วยิ่งกฎเกณฑ์ในสังคม “ชายเป็นใหญ่” คาดหวังกับตัวเธอให้เก็บความรู้สึกมากกว่าเพศชาย จึงไม่แปลกที่ความฝันของเธอจะโลดแล่นแฟนตาซีมากกว่า ฉะนั้น คุณก็คงไม่แปลกนักถ้าจะเห็นเด็กสาวเรียบร้อยน่ารักอยู่ในโอวาทของพ่อแม่หลายคนไปเป็นแฟนกับไอ้หน้าหล่อนิสัยดิบเถื่อนกักขฬะ หรือกรี๊ดแวมไพร์หนุ่มหล่อที่แสนอันตราย เพราะสัญชาตญาณในตัวเราทุกคนนั้นต่างต้องการ “ความตื่นเต้น” ที่จะมาย้อมให้ชีวิตที่แสนจืดชืดน่าเบื่อได้มีสีสันอยู่เสมอ การได้เฝ้าฝันถึง หรือคบกับหนุ่ม “แบดบอย” ของเด็กสาว จึงเสมือนเป็นการเติมเต็มส่วนที่ขาดหายของชีวิตเพศหญิงที่ถูกกดขี่อยู่กลายๆในสังคมชายเป็นใหญ่มาโดยตลอดให้มีความตื่นเต้นให้สมองได้เสพบ้างนั่นเอง          อนึ่ง เด็กสาววัยรุ่นนั้น สังเกตดูจะพบว่าสิ่งที่เธอแคร์ที่สุดไม่ใช่เรื่องการเรียน ความใฝ่ฝัน หรือการงานในอนาคต หากแต่เป็นเรื่องของ “ความสัมพันธ์” ไม่ว่าจะในมุมของความรัก ทั้งต่อพ่อแม่และคนในครอบครัว ต่อเพื่อน และที่สำคัญที่สุดต่อคนรักต่างเพศ ซึงเมื่อรวมเรื่องของความเพ้อฝันอันโรแมนติก กับเรื่องความสัมพันธ์เข้าด้วยกันแล้ว คงไม่ผิดไปนักถ้าผมจะบอกว่า “สิ่งที่เด็กสาววัยรุ่นใฝ่ฝัน คือได้มีความสัมพันธ์อันแสนวิเศษต่อทุกคนรอบตัว” Twilight นั้นมองความสัมพันธ์รอบตัวเบลล่าในทุกๆด้าน ไม่ว่าจะครอบครัว (พ่อที่ห่างเหิน) เพื่อนฝูง และความสัมพันธ์แบบวาบหวามกับเอ็ดเวิร์ด ซึ่งเมื่อ Twilight พูดถึงเรื่องที่พวกเธอแคร์มากที่สุด พวกเธอจึงสนใจที่จะรับฟัง และยิ่งเบลล่าเป็นเพียงเด็กสาวธรรมดาทั่วไปเช่นพวกเธอ จึงไม่แปลกที่พวกเธอเข้าถึงตัวละครนี้ได้ง่ายดาย และอุปโลกน์ตัวเองสวมลงไปเป็นเบลล่าในที่สุด          และเมื่อ เอ่ยคำว่า “แวมไพร์” ขึ้นมา  ถ้าคุณไม่นึกถึงแผ่นเอ็มพีสามเถื่อนชื่อดังนั่น คุณก็คงจะเห็นภาพผีดูดเลือดเขี้ยวยาวโง้งที่มีภาพพจน์แสนจะอันตรายน่ากลัวขึ้นมา แล้วแต่ว่าแวมไพร์ของแต่ละคนนั้นจะจินตนาการให้ออกมาสยดสยองน่ากลัว และดูอันตรายขนาดไหน แต่คงน้อยคนนักที่จะไปนึกถึงแวมไพร์หนุ่มรูปร่างหน้าตาหล่อเหลาเย้ายวนใจเช่นใน Twilight (เว้นแต่คุณจะเพิ่งดู Interview with the Vampires มา) เพราะ “ความหล่อเหลา” และ “ความอันตราย” นั้นดูเป็นสิ่งที่อยู่ในขั้วตรงข้าม หากแต่เมื่อนำมันมาผสมกวนเข้ากันเมื่อไหร่ มันก็จะได้ “ความหล่อเหลาอันแสนอันตราย” ซึ่งเท่าที่ผมพยายามอย่างที่สุดที่จะมองจากสายตาของผู้หญิงแล้ว การได้สัมผัสมันน่าจะเป็นความเย้ายวนที่กระตุ้นให้หัวใจสูบฉีดเลือดได้อย่างดีเยี่ยมทีเดียว          และที่เย้ายวนที่สุด – และพิเศษเฉพาะต่อแวมไพร์เท่านั้น – สัญลักษณ์ของแวมไพร์คือการ “กัด” จากคุณ : patyawi - [ 13 ธ.ค. 51 17:31:37 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ไม่ว่าจะโดยความตั้งใจของผู้กำกับ หรือหนังสือเป็นอยู่แล้วก็ตาม ความสัมพันธ์ระหว่างเบลล่ากับเอ็ดเวิร์ดนั้นถูกตีความไปในเชิงล่อแหลมกระตุ้นความเย้ายวนเร่าร้อนตลอด ไม่ว่าจะ “กลิ่น” ที่แสนหอมหวานน่าลิ้มลองของเบลล่า, ถ้อยคำที่ฟังดูแสนจะเป็นการเกี้ยวพาราสีของเอ็ดเวิร์ด (“ผมไม่มีกำลังพอที่จะอยู่ไกลคุณได้อีก”), หรือการที่เบลล่านั้นเฝ้าเว้าวอนขอให้เอ็ดเวิร์ด “กัด” เธอให้กลายเป็นแวมไพร์ไปด้วยกันเสียที เหล่านี้ทำให้ใครก็ตามที่คิดพิจารณาลึกลงไปอีกขั้น ไม่มีทางที่จะพิจารณาเป็นเรื่องอื่นไปได้เลยนอกจากเรื่อง “เซ็กส์”...          การ “กัด” ของแวมไพร์นั้น เปรียบไปก็เป็นเช่นการล่วงล้ำเข้าไปในอาณาเขตของร่างกายเพศหญิงอันเป็นที่หวงแหน และแสนสูงค่า ไม่ต่างอะไรจากเซ็กส์ที่อวัยวะของเพศชายจะต้อง “ล่วงล้ำ” เข้าไปในอาณาเขตหวงห้ามของอิตถีเพศ ยิ่งไปกว่านั้น การกัดของแวมไพร์ยังทำให้เด็กสาวต้องสูญเสียเลือด ซึ่งนอกจากเลือดประจำเดือนตามปกติแล้ว เด็กสาวคนหนึ่งจะเสียเลือดโดยที่ไม่ได้บาดเจ็บหรือป่วยด้วยโรคเลือดอีกก็คือ “การถูกล่วงล้ำครั้งแรก” นั่นเอง  (คิดดังนี้แล้ว ก็ยิ่งทำให้เข้าใจว่าทำไมเอ็ดเวิร์ดจึงต้องปกป้องเบลล่าจากการ “ล่วงล้ำ” ของแวมไพร์หนุ่มนามเจมส์ขนาดนั้น และทำไมท่าทางของเบลล่าหลังจากโดนเจมส์ “ล่วงล้ำ” เข้าให้แล้ว จึงเป็นไปในลักษณะท่วงท่า “ขัดขืนดิ้นรน” เพียงนั้น...)          ฉะนั้นเมื่อมองในเชิงวิเคราะห์ลึกลงไปแล้ว การที่เบลล่าเฝ้าเว้าวอนขอให้เอ็ดเวิร์ดกัดเธอเสียที จึงเป็นสิ่งที่สะท้อนแรงขับจากสัญชาตญาณภายในขั้นลึกที่สุด (Id) ที่เด็กสาวถูกมาตรฐานสังคม (Superego) กดเก็บไว้ นั่นคือ ความใฝ่ฝันที่เด็กสาวย่อมอยากจะถูก “ล่วงล้ำ” เป็นครั้งแรกจากชายที่เธอรัก และถ้ามันเป็นไปอย่างงดงาม นั่นจะเป็นความทรงจำอันหอมหวานและควรค่าแก่การจดจำไปชั่วชีวิตของเธอ...          ด้วยข้อสังเกตนี้ Twilight จึงไม่เพียงแต่เป็นกระจกสะท้อนถึงกระแส Pop culture ของเด็กสาววัยรุ่นในยุคนี้เท่านั้น หากแต่ยังสะท้อนลึกไปถึงจิตวิญญาณของสังคมในยุคปัจจุบันที่ผู้คนต่างโหยหาอิสรภาพ และหนทางที่จะได้ “แสวง” และ “แสดง” ตัวตนที่แท้จริงออกมาให้โลกเห็น หลุดพ้นจากกรอบสังคมเดิมๆที่บีบรัดแน่นประหนึ่งกรงทองที่ไม่เคยคิดอยากได้มาประดับหรือชื่นชม... จากคุณ : patyawi - [ 13 ธ.ค. 51 17:32:11 ]

ความคิดเห็นที่ 4 โดยสรุป Twilight เป็นหนังรักวัยรุ่นเรื่องหนึ่งที่สนุกคิด สนุกตีความ หรือถ้าจะดูเอาสนุกอย่างเดียวก็ยังสนุก แต่ทั้งนี้ คุณผู้ชายผู้พิสมัย Transformers หรือ องค์บาก 2 ทุกคนก็ควรต้องพึงระลึกไว้เสมอว่า “ทำมาให้ผู้หญิงดูๆ” แล้วจะมีความสุขกับการรับชมหนังขึ้นเยอะครับ... คะแนนตามความคิด : 7.5/10 คะแนนตามความรู้สึก : 8.5/10 ใครชอบใจ หรืออยากแสดงความคิดเห็นอย่างไรต่อบทความข้างต้น ก็เญอภิปรายและให้ความเห็นได้ตามสบายนะครับ แต่ผู้ใดที่รับไม่ได้กับเรื่องเซ็กส์ที่ผมเขียน และต้องการต่อว่าต่อขาน ก็ยินดีรับการโต้เถียงกัน "ด้วยเหตุผล" นะครับ... แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 51 17:35:11 จากคุณ : patyawi - [ 13 ธ.ค. 51 17:32:41 ]

ความคิดเห็นที่ 5 เรื่องกัดยังไม่พูดถึงนะคะเพราะยังอ่านหนังสือไม่จบเลย ส่วนเรื่องเซ็กส์หรือการมีเพศสัมพันธ์นั้นทั้งคู่สามารถมีได้  แต่การที่เอ็ดเวิร์ดพยายามที่จะไม่ล่วงเกินเบลล่าเป็นเพราะเค้าไม่อยากจะทำร้ายเธอ เพราะพลังของแวมไพร์นั้นมหาศาลมาก  จนเค้ากลัวว่าจะเป็นการฆ่าเธอไปก็ได้น่ะค่ะ แต่เราว่าเรื่องเจมส์เอ็ดวิร์ดไม่น่าจะหวงแหนเรื่องลุกล้ำอะไรหรอก  คงกลัวว่าเจมส์จะฆ่าเบลล่ามากกว่า ปล.ชอบสำนวนของจขกท.อ่านแล้วเห็นภาพเลย อิิอิ จากคุณ : *~ผัดกะเพราไข่ดาว~* - [ 13 ธ.ค. 51 18:01:27 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อืม...ลึกล้ำมาก จากคุณ : blacksmith - [ 13 ธ.ค. 51 18:01:52 ]

ความคิดเห็นที่ 7 มุมมองและการถ่ายทอดของ จขกท ลึกซึ้งมากเลยคะ ^^ เราดูด้วยอารมณ์ล้วนๆ ว่าจะไปซื้อหนังสือมาอ่านชอบเรื่องแนวนี้ดูน่าสนใจดี จากคุณ : Judy & Mary - [ 13 ธ.ค. 51 18:10:35 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เข้ามากัด ..แง่มๆๆๆๆๆๆๆ ปล. ไม่ได้เล่นเกมข้าเจ้ามาหลายรอบแล้วเน้อ จขกท. ..อิอิ จากคุณ : OncE UPoN'-'a MaN - [ 13 ธ.ค. 51 18:11:37 ]

ความคิดเห็นที่ 9 อ่านหนังสือ ( ตั้งแต่ปีที่แล้ว ) แต่ความรู้สึกเรา ตอนไปดู หนังก็ยังสนุกอยู่ดี ชอบมุมมองของ จขกท นะคะ มีส่วนที่แปลกใหม่  ดีคะ   " i dont have a strength to stay away from you anymore " :) *แก้คำผิด แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 51 18:33:31 แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 51 18:32:17 จากคุณ : itsUOP - [ 13 ธ.ค. 51 18:29:08 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ยังไม่ได้อ่านหนังสือ และยังไม่ได้ดูหนัง แต่อ่านที่ จขกท เขียนแล้ว ทั้งอยากอ่านและอยากดูครับ จากคุณ : กลับมาแล้วเหรอ เก่งมาก ๆ เลย - [ 13 ธ.ค. 51 18:33:43 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ชอบบทวิจารณ์นะคะ แล้วก็แอบเห็นด้วยเกี่ยวกับหน้าตาและการแสดงของโรเบิร์ท แพททินสัน ว่ามันยังไม่เข้าถึงอารมณ์ของเอ็ดวาร์ดซักเท่าไหร่นัก แต่เมื่อดูองค์ประกอบโดยรวมแล้วก็ไม่ขัดหูขัดตา อย่างน้อยก็ทำให้บรรดาแม่ยกสาวๆ กรี๊ดกลางโรงไปแล้วนักต่อนัก ทำไงได้หล่ะค่ะ ของเค้าหล่อเทพจริงๆ!! ส่วนเรื่องการตีความสำหรับเซ็กส์เนี่ยก็กึ่งเห็นด้วยนะคะ เซ็กส์เป็นความต้องการพื้นฐานของมนุษย์ที่ติดตัวเรามาตั้งแต่กำเนิด เป็นสันชาติญาณที่เราสามารถรู้สึกได้ทั้งชายและหญิง แต่ด้วยบริบททางสังคม ด้วยจารีตไม่แปลกที่ฝ่ายหญิงจะต้องเก็บงำความรู้สึกในเรื่องเพศมากกว่าฝ่ายชาย แต่มันก็ไม่ได้หมายความว่าฝ่ายหญิงไม่รู้สึกหรือไม่มีความต้องการ แล้วยิ่งสังคมที่ไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้ออกมาอย่างเปิดเผยสำหรับสาววัยรุ่นเรื่องเซ็กส์คงไม่ต่างอะไรกับดินแดนลี้ลับที่เค้าบอกว่ามันไม่ดี แต่ก็อดไม่ได้ ถ้าจขกท.ได้เห็นปกหนังสือเรื่องTwilightฉบับภาษาอังกฤษ ก็จะเห็นว่าทางผู้แต่งได้เอาแอปเปิ้ลแดงขึ้นเป็นหน้าปก พร้อมทั้งบทคัดลอกจากไบเบิ้ลเกี่ยวกับผลไม้ต้องห้ามเอาไว้ที่ปกใน เซ็กส์ก็ไม่ต่างอะไรไปจากForbidden Fruit และก็เช่นเดียวกับความสัมพันธ์ของพระนาง(แวมไพร์-มนุษย์)ในเรื่องนี้ด้วย เมื่อป้ายมันปักบอกอยู่แล้วว่าเป็นสิ่งต้องห้าม เป็นสิ่งที่ไม่ควรสัมผัสมันก็ยิ่งกระตุ้นให้ต้องการ ไอ้ความรู้สึกที่โดนกระตุ้นนี่แหละ เชื่อว่ามันคงถูกส่งมายังคนดูไม่มากก็น้อย มันถึงได้ดูหนังเรื่องนี้แล้วแอบจักกะเดียมพิลึก แล้วปรากฏการณ์จากTwilightคงเกิดขึ้นได้เพราะเล่นกับสิ่งต้องห้ามเหล่านี้ด้วย จะแย้งๆอยู่ก็เรื่องนึงเกี่ยวกับรีแอคชั่นของพระเอกโดนที่เจมส์จะจู่โจมนางเอกของเรา การกัดของแวมไพร์นั้นมีความหมายเดียวสำหรับเหยื่อคือตาย เพราะทุกครั้งที่แวมไพร์ได้ลิ้มลองเลือดมนุษย์ มันยากยิ่งนักที่จะหยุด ในหนังถึงขั้นเปรียบเทียบไว้เลยว่า เหมือนคุณปาร์ตี้แล้วแถบเป็นไปไม่ได้ที่จะหยุด เพราะขนาดคุณหมอคาไลล์ซึ่งเป็นแวมไพร์ที่ไม่กินเลือดหมนุษย์ ในฉากที่กัดเอ็ดเวิร์ดยังแทบแย่กว่าจะหยุดได้ เปรียบเทียบอีกฉากก็ตอนที่เอ็ดเวิร์ดต้องดูดเลือดที่เป็นพิษออกให้นางเอกก็เหมือนกัน ยากเหลือเกินในการจะหยุดลิ้มรสเลือดของมนุษย์ อีกผลลัพท์ที่เกิดขึ้นคือให้นางเอกกลายเป็นแวมไพร์ พระเอกของเราก็ยังทำใจไม่ได้ สังเกตว่าแวมไพร์จากทุกเรื่องรังเกียจในสิ่งที่พวกเขาเป็น ยิ่งเรื่องนี้พระเอกตอกย้ำอยู่เสมอว่า เค้าเป็นสัตว์ประหลาด เป็นผู้ร้าย เป็นสิ่งที่ไม่น่าเข้าใกล้ เขายิ่งไม่ต้องการให้คนที่ตนเองรัก(หรืออยากกินจนรัก?) ต้องกลายเป็นแบบนั้น อีกทั้งเอ็ดเวิร์ดหลงใหลในความเป็นมนุษย์ของเบลล่า ความอบอุ่นจากตังของเธอ แก้มที่แดงเรื่อเวลามีเลือดสูบฉีด และความนุ่มของผิวกาย ถ้าเบลล่าต้องกลายเป็นแวมไพร์ไป หมายถึงเธอต้องสูญเสียทั้งหมดนี้ไปด้วย ซึ่งมันคงเจ็บปวดสำหรับเอ็ดเวิร์ดเป็นอย่างยิ่งที่ต้องเห็นเธอสูญเสียสิ่งที่มีค่า(อาจจะในสายตาเอ็ดเวิร์ด ไม่ใช่เบลล่า)ทั้งหมดของความเป็นมนุษย์ไป ก็แค่ความเห็นส่วนตัวนะคะ แถมโพสต์ซะยาวเลย แต่เราก็เป็นคนนึงที่ชอบเรื่องนี้นะคะ ดูแล้วเลือดมันสูบฉีด 555+ ปล.เอารูปปกมาฝากด้วยค่ะ จากคุณ : = มั น อ ยู่ ที่ จั ง ห ว ะ = - [ 13 ธ.ค. 51 18:34:27 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นด้วยว่า พลังvampireในเรื่อง ก็คือพลังsex นั่นเอง ตัวนางเอก ผมว่าเป็นเด็กมีปัญหามากเกินไปน่ะ จะไม่น่าเอาใจช่วยเลย   แม่นางเอกมีแฟนใหม่ แต่ก็ยังดูแลนางเอกไม่ห่าง  พ่อเก่าก็ไม่ได้รังเกียจอะไร แถมค่อนข้างจะเอาใจใส่ ในมาตรฐานพ่อฝรั่งด้วยซ้ำ  ย้ายมารร.วันแรกเป็นจุดสนใจ มีกลุ่มเพื่อนขึ้นมาทันที  เพื่อเก่าสมัยเด็กก็มี ไม่เห็นจะรันทดตรงไหนเลย   แต่ดูเธอทำตัวเองให้ห่างเหินจากคนอื่นๆซะมากกว่า   ไอ้ปัญหาทั้งหมดก็ดูมาจากตัวเธอทั้งนั้น เหมือนหนังสยองขวัญวัยรุ่นที่ตัวละครรนหาที่เอง แต่กลับมีบรรยายvoice over ที่ใช้คำพูดสวยๆเข้าข้างตัวเองตลอด ดูแล้วเฮ้อ! เมื่อไหร่จะตายซะที นี่แหละสะท้อง pop culture ของชนชั้นกลาง อยู่ในฐานะเรื่อยๆมีกินมีใช้ ไม่รวยแต่ก็ไม่ขาดแคลน แต่กลับรู้สึกเหมือนหิวโหยตลอดเวลา เหมือนนางเอกที่พยายามโยงความคิดเกียวกับคุณค่าของชีวิตและการแสวงหาตัวตน  ราวกับชีวิตตัวเองยากลำบากเสียเต็มประดา  จริงๆแล้วเธออยาก pop อยาก"มี"ใครสักคนมาอยู่ข้าง  แต่ไม่ใ่ช่แค่นั้น  ถ้าต้องการแค่ใครสักคน ทำไมเธอถึงไม่เปิดใจกับเพื่อนชายที่เข้ามาจีบ หรือสนิทกับเพื่อนสาวที่พยายามชวนไปเที่ยว   แต่กลับเปิดใจให้เอดเวิร์ดและครอบครัวได้ง่ายๆ นั่นเพราะเอดเวิร์ดหล่อ และpopในโรงเรียน และดันมาำทำท่าสนใจเธอสุดๆ  เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนสำคัญ พิเศษ แล้วเด่นกว่าคนอื่น มี"สิ่งไม่ธรรมดา"ที่คนอื่นไม่มี เหมือนมีแฟนรวย มีรถราคาแพง  แต่ส่วนนี้กลับถูกกลบไป ด้วยประเด็นรักต้องห้าม  ที่ทำให้ดูเหมือนว่าการได้ความpop ของเธอไม่ได้มาง่ายๆ และกลายเป็นความชอบธรรม ปนรันทด  เป็นข้อแ้ก้ตัวเก๋ๆ ของเด็กดื้อเอาแต่ใจ และทำตัวตามวัฒนธรรม POP ด้านการแสดง ผมว่า แสดงเก็บอารมณ์เกินไป รู้สึกหน้าอารณม์เดียวกันหมด  อยากให้บทมีสีสันกว่านี้จะดีมาก โดยรวมตัวหนังผมว่าทำได้ดี เ่ท่าที่บทจะอำนวย แต่ผมว่ายังน่าเบื่ออยู่ และเน้นเป้าหมายเฉพาะกลุ่มมากเกินไป แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 51 20:23:16 แก้ไขเมื่อ 13 ธ.ค. 51 20:20:21 จากคุณ : xxx (TaizoXXX) - [ 13 ธ.ค. 51 18:37:31 ]

ความคิดเห็นที่ 13 เข้ามาอ่านแต่อ่านได้ไม่หมดครับ ได้แค่ 3 ค.ห. เท่านั้น เออ....... ช่วยเว้นบรรทัดหน่อยได้ไหมครับ อ่านยากมากเลย ตาลายแล้ว T T จากคุณ : Bearlandia - [ 13 ธ.ค. 51 18:59:12 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เพิ่งไปดูมาเมื่อวาน สิ่งที่ชอบที่สุดคือ บทสนทนาในเรื่องนี้อ่ะค่ะ ไม่รู้ใครเป็นรึเปล่า ดูแล้วอยากอ่านหนังสือเลย ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ เวลาไปซื้อหนังสืออ่านเล่นเมื่อไหร่ เจ้าของร้านก็จะพยายามขายหนังสือชุดนี้ให้เราตลอด เค้าบอกว่า สนุกมากเลยคุณน้องขา หลังจากเค้าพยายามบอกให้เราซื้อเป็นครั้งที่ 3 เราก็เลยถามไปว่า มันเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร เค้าก็บอกว่า Romance ค่ะน้อง เท่านั้นแหละ เราก็บอก Noooooo เลย ไม่ชอบอ่านพวกนิยาย Romance อย่างแรง ตอนนี้อยากอ่านแล้วต้องไปซื้อมาอ่านซะแล้ว คห.12 เราว่าเบลล่าไม่ได้เป็นคนมีปัญหาอะไรนะคะ แค่เป็นคนโลกส่วนตัวสูงแค่นั้นเอง เราก็เป็น ปกติก็คุยกับเพื่อน กับครอบครัว คุยด้วยกันตลอด แต่ถ้าวันไหนให้อยู่คนเดียวก็อยู่ได้ อยู่โดยไม่พูดอะไรเป็นวันๆเลยก็ได้ ชอบด้วยซ้ำ ไม่อยากอยู่ที่คนเยอะๆ จากคุณ : 100 years - [ 13 ธ.ค. 51 19:33:11 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ****อนึ่ง เด็กสาววัยรุ่นนั้น สังเกตดูจะพบว่าสิ่งที่เธอแคร์ที่สุดไม่ใช่เรื่องการเรียน ความใฝ่ฝัน หรือการงานในอนาคต หากแต่เป็นเรื่องของ “ความสัมพันธ์” ไม่ว่าจะในมุมของความรัก ทั้งต่อพ่อแม่และคนในครอบครัว ต่อเพื่อน และที่สำคัญที่สุดต่อคนรักต่างเพศ ซึงเมื่อรวมเรื่องของความเพ้อฝันอันโรแมนติก กับเรื่องความสัมพันธ์เข้าด้วยกันแล้ว คงไม่ผิดไปนักถ้าผมจะบอกว่า “สิ่งที่เด็กสาววัยรุ่นใฝ่ฝัน คือได้มีความสัมพันธ์อันแสนวิเศษต่อทุกคนรอบตัว” ***** ชอบตรงนี้อะ เข้าใจผู้หญิงได้ลึกซึ้งจังเร้ยยยยอะ จากคุณ : g_toub - [ 13 ธ.ค. 51 19:35:49 ]

ความคิดเห็นที่ 16 โอ วิเคราะห์ได้ลึกซึ้งมากค่ะ ชอบๆ จากคุณ : Yodel - [ 13 ธ.ค. 51 19:40:23 ]

ความคิดเห็นที่ 17 วิเคราะห์ได้น่าสนใจมากค่ะ เพราะจินตนาการของวัยรุ่นนั้นมันไปไกลมาก และเรื่องนี้ก็ได้ตอบสนองหลายอย่าง เช่น พระเอกที่หล่อเทพ บทสนทนาสุดโรแมนติค ผู้ชายที่รักเราเว่อร์ๆจินตนาการว่าตัวเองเป็นนางเอก ความรู้สึกวูบวาบ ความรักต้องห้าม และความรู้สึกถูกคุมคามเล็กๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่ผู้หญิงต้องการ แต่ในชีวิตจริงมันไม่มีแบบนี้ค่ะ จากคุณ : Reversedrain - [ 13 ธ.ค. 51 20:01:59 ]

ความคิดเห็นที่ 18 จขกท.เป็นผู้ชายที่เข้าถึงจิตใจหญิงดีจัง ผู้ชายที่ไปดูหลายคนมักไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่(ไม่รู้คิดไปเองเปล่า) จากคุณ : shin - [ 13 ธ.ค. 51 20:28:59 A:222.123.168.176 X: TicketID:168483 ]

ความคิดเห็นที่ 19 จขกท. เขียนและวิเคราะห์ได้ดีครับ โดยเฉพาะการเอามาโยงกับเรื่องเพศนั้น (สัญลักษณ์ที่ซ่อนไว้) ผมมองว่าเป็นส่วนสำคัญทีเดียวที่ทำให้เรื่องนี้โด่งดังได้ถึงขนาดนี้ จากคุณ : คนใบเลี้ยงเดี่ยว - [ 13 ธ.ค. 51 20:39:02 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ชอบโปสเตอร์ในความเห็นที่ ๑๑  จังครับ   (ผมรู้สึกว่ามันสัมพันธ์กับแนวคิดหลักของเรื่องมาก ๆ) ไอ้เรื่องการกัดกับ sex  อันนี้ผมเห็นด้วยนะครับ   แล้วมันก็ออกจะชัดเจนด้วย ผู้หญิงปรารถนา sex  แต่พระเอกกลับต้องพยายามหักห้ามใจตัวเองเพื่อให้ sex  ทำร้ายคนที่ตนรัก   แต่ก็นั้นหละครับการยับยั้งช่างใจต่อความเย้ายวน ของเลือด  ก็ยากพอๆ กับควบคุมความปรารถนาทางเพศนั้นแหละ แต่หนังก็บอกเป็นนัยไว้เหมือนกันนะครับ  ว่าบางเงื่อนไขการดูเลือดมนุษย์ ก็ทำได้เหมือนกัน  แต่ต้อง "กัด" ด้วยความรัก เหมือนที่พระเอกกัดนางเอก เพื่อช่วยชีวิตเธอ   (ประมาณมี sex อย่างรับผิดชอบนั้นแหละ)  แต่การ ควบคุมให้การ กัด   อยู่ในระดับที่พอเหมาะนั้น ก็ทำได้ยาก  เพราะขนาด พระเอกเองก็เกือบดูเลือดนางเอกจนหมดตัวเหมือนกัน จริง ๆ แล้วการกัดมันอาจจะมิได้กินความแค่เรื่องเพศอย่างเดียวนะครับ มันอาจจะหมายรวมถึง  "ตัณหา" หรือ "ความปรารถนา" หรือ Id ของมนุษย์ เลย   เห็นได้จากคนในครอบครัวพระเอกที่ไม่กินเลือดมนุษย์  ก็ อาจเป็นตัวแทนของมนุษย์ที่พยายามควบคุณสัญชาตญาณดิบของตนเอง ซึ่งไม่ใช่งานง่าย ๆ เลย  เพราะ id นั้นมีกำลังมหาศาล จนบางครั้งความรู้สึก ผิดชอบชั่วดีก็กดมันไว้ไม่อยู่เหมือนกัน ในขณะที่แวมไพร์ตัวร้าย นั้นก็เป็นพวกที่ id สุดโต่ง  ทำทุกสิ่งตามสัญชาตญาณดิบ กัดและฆ่าคนไม่เลือก  โดยไม่จิตสำนึกใด ๆ มาควบคุมทั้งสิ้น (มันถึงเป็น ตัวโกงไง) หรือเอาแค่แอปเปิ้ลนั้น  ไม่ลองคิดต่อหรือครับว่าเขาใส่เข้ามาทำไม แอปเปิ้ลลูก "แดงๆ" น่ากินยิ่งนั้น   โดยหารู้ไม่ว่ามัน(อาจ)เคลือบยาพิษไว้ เหมือนในเรื่องสโนว์ไวท์   ที่สุดท้ายก็ต้องให้เจ้าชาย(แวมไพร์) มา ประทับรอยจูบ(รอยเขี้ยว) จึงจะแก้คำสาปได้... ที่สุดแล้ว  ต่อให้ความปรารถนา(ทางเพศ) จะนำหายนะมามากเท่าไหร่ แต่นั้นแหละครับ   สุดท้าย  "ความรักก็ชนะทุกอย่าง"  ^_^ จากคุณ : ole (trufa) - [ 13 ธ.ค. 51 20:50:37 ]

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ ค่ะ เพิ่งได้ดูมาวันนี้เอง จากคุณ : S@iYoJang - [ 13 ธ.ค. 51 23:32:52 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ยิ่งอ่านที่ จขกท. วิเคราะห์ก็แอบเห็นด้วยมากๆ แอบเข้าใจผู้หญิงมากกว่าตัวเราเองอีกนะเนี่ยย จากคุณ : เมฆน้อยลอยผ่านมา - [ 13 ธ.ค. 51 23:58:04 ]

ความคิดเห็นที่ 24 แอบแปลกใจเล็กน้อยนะเนี่ยที่เห็นคุณ patyawi กลับมาวิเคราะห์หนังอีกครั้ง(หลังจาก the dark knight) เป็น Twilight ไปซะได้ (นึกว่าจะเป็น The Day the Earth Stood Still , Happy birth day , 4 Romance ซะอีก) เป็นหนังที่ "ตัวอย่างหนัง" ทำได้หลอกลวงให้คนดูหนังขาจรที่เป็น "ผู้ชาย" แห่กันเข้าไปดูซะจริงๆ (เพราะนึกว่าเป็นสไตล์หนังแวมไพร์บู๊ล้างผลาญ) ส่วนฝั่งสตรีนั้นไม่ต้องพูดถึง ไม่ว่าจะโปรโมตอย่างไร ก็หลั่งไหลเข้าไปดูกันอยู่แล้ว ส่วนตัวก็ชอบหนังเรื่องนี้อยู่พอประมาณ (ไม่ถึงกะคลั่งไคล้ เพราะก็เป็นผู้ชายอ่ะนะ) แต่จากการดูหนังก็ทำให้อยากอ่านหนังสือขึ้นมาเหมือนกัน (หลังจากตามหาหนังสือมานานก็เพิ่งจะได้มานี่แหล่ะยังไม่ได้อ่านเลย) ปล. คุณ patyawi ไปดู HBD มายังอ่ะ (ไปดูมาวันนี้แล้วแหล่ะ หุหุ) จากคุณ : Anakin-G - [ 14 ธ.ค. 51 02:18:49 ]

ความคิดเห็นที่ 25 วิเคราะห์ดีครับ ทั้ง จขกท และ คุณความเห็น 12 "ถ้าต้องการแค่ใครสักคน ทำไมเธอถึงไม่เปิดใจกับเพื่อนชายที่เข้ามาจีบ หรือสนิทกับเพื่อนสาวที่พยายามชวนไปเที่ยว   แต่กลับเปิดใจให้เอดเวิร์ดและครอบครัวได้ง่ายๆ" .....อันนี้มันโดนใจครับ จากคุณ : blame me - [ 14 ธ.ค. 51 07:36:31 ]

ความคิดเห็นที่ 26 อ่านหนังสือก่อนดูหนัง แล้วก็สุดท้ายชอบหนังสือมากกว่าหนัง หนังสืออธิบายชัดเจน ในทุกประเด็นที่ความเห็นบนๆสงสัยกัน กำลังพยายามอ่านเล่มสองอยู่ แต่ไม่ชอบสำนวนการแปลของเล่มสองอย่างแรง หนังก็สนุกพอใช้ ใส่รายละเอียดฉากแอ็คชั่นพอควร ถ้าทำตามหนังสือเลยคงมีหลายคนเบื่อแน่ เพราะในหนังสือเหมือนเรากำลัง ฟังเบลลาบรรยายความรู้สึกอ่ะ เหมือนไปแอบอ่านไดอารี่ เบลลาประมาณนั้นค่ะ จากคุณ : Pink Martini - [ 14 ธ.ค. 51 13:05:27 ]

ความคิดเห็นที่ 27 แอบเห็นด้วยกับเจ้าของกระทู้เกี่ยวกับการกัดและเซ้กส์ค่ะ ตอนแรกเราก็แอบตีความอย่างนั้นตั้งแต่สมัยดูการ์ตูนเรื่อง Vampire Knight  ซึ่งในเรื่องนี้ทุกคนจะโหยหาให้แวมไพร์รูปหล่อกัดเข้าที่คอ ถึงกับอ้อนวอนขอร้องให้กัดและจะไม่พอใจถ้าคนที่เราชอบไปกัดคนอื่น แต่แวมไพร์ตัวนี้แอบหลงรักนางเอก และนางเอกให้พระเอกที่หิวเลือดมากัดคอ แวมไพร์ตัวนั้นจึงโกรธมาก ยังมีอีกหลายๆฉากที่แสดงให้เห็นว่าแวมไพร์ที่หลงรักนางเอกนั้นอยากจะกัดนางเอกแต่หาที่ปลดปล่อยไม่ได้จึงไปกัดคนอื่นแทน ก็เลยตีความว่าการกัดอาจจะหมายถึงเซ้กส์ก็เป็นได้ อย่างทไวไลท์ก็เหมือนกัน นางเอกดูจะอ้อนวอนขอให้กัดเธอเสียเหลือเกินในขณะที่พระเอกก็ไม่อยากจะกัดนางเอกเพราะดูกลัวจะไปล่วงละเมิดอะไรเข้า ประทับใจบทความค่ะ เพราะสิ่งที่คุณพูดเป็นสิ่งที่เราคิดแต่ไม่เคยคิดจะพูดออกมา ^^ จากคุณ : อะปาเช่เตกิล่า - [ 15 ธ.ค. 51 14:04:12 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณมากๆ สำหรับบทวิจารณ์ ลึกดีจังครับ.... เนื่องจากไม่รู้อะไรเลย นอกจากว่ามันเป็นแวมไพร์... กอปรกับโปสเตอร์ที่ทำมาซะ ยังกะ X-Men.... ไอ้เรารึก็คิดว่าจะบู๊สุดมัน.... นั่งลุ้นจนฉากสุดท้ายว่า.. เมื่อไหร่มันจะสู้กันฟะ..... -*- .....  เฮ่อ.. ทำเอาเซ็งอยู่... แต่แฟนน่าจะชอบอะ.. ก็หยวนๆไป... จากคุณ : เต้น (ScreamChorus) - [ 15 ธ.ค. 51 14:57:17 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อ่านแล้วรู้สึกว่าคุณ จขกท เข้าใจผู้หญิงได้ดีจริงๆ เป็นคำวิจารณ์ที่ดีทีเดียวค่ะ สำหรับเราแล้วชอบเรื่องนี้มากกก ทั้งที่เป็นหนังสือ และ หนัง ค่ะ จากคุณ : Blueberry Pie - [ 15 ธ.ค. 51 18:11:48 A:125.24.222.4 X: TicketID:168246 ]

ความคิดเห็นที่ 30 แจกกิฟท์และเซฟเก็บค่ะ ลึกซึ้งมาก คคห.12 คะนิดนึง คุณต้องสัมผัสเด็กวัยรุ่นที่โลกส่วนตัวค่อนข้างสูง ทั้งๆ ที่ครอบครัวก็อบอุ่นดี แล้วจะรู้ว่ามันมีอยู่จริงค่ะ คนที่วางกรอบและรักษาระดับให้กับทุกคนที่ใกล้ชิด สำหรังเอ็ดเวิร์ด เบลล่าคงรู้สึกเหมือนเค้าพุ่งทะลุผ่านกำแพงที่เธอตั้งไว้อยู่เสมอเข้ามาแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัวมั้งคะ ด้วยสิ่งเร้าต่างๆ ในตัวเค้าน่ะ ถ้ามองในมุมนี้จะเห็นว่านางเอกของเราส่งทั้งสายตาและท่าทางได้เนียนจริงๆ สนุกกับเพื่อนๆ สนทนากับแม่ ทานอาหารกับพ่อ เธอทำทุกอย่างแบบรักษาระยะอยู่เสมอจนรู้สึกได้เลยค่ะ จากคุณ : pyramidas - [ 16 ธ.ค. 51 11:57:52 ]