ไม่รู้จะเรียกสปอยหรือเปล่า เพราะไม่รู้ว่า ไคลแม็กซ์ของหนังอยู่ตรงไหน T-T
หรือว่า มี แต่หนังไม่สามารถสื่อตรงนั้นให้ผู้ชมรับรู้ได้
เราไม่เคยวิจารณ์หนังอะ เลยขอใช้คำว่า เล่าประสบการณ์แทนเล่ากัน
ที่เล่าในครั้งนี้เพราะ แบบว่า ไม่เคยหลับในโรงหนังเลยจริงๆ
แต่ในฐานะที่ไม่เคยวิจารณ์จึงขอพูดแบบสั้นๆ ทื่อๆ ตามแบบฉบับเรา (ไม่ใช่ในฐานะนักวิจารณ์หนังมืออาชีพ)
ขอพูดในฐานะที่ไม่เคยอ่านหนังสือและเรื่องย่อใดๆ
เนื้อเรื่องเริ่มต้นที่บ้านริมน้ำ ได้เห็นความน่ารักของเด็กๆ หนังเริ่มปูทางให้คนอยากรู้ว่า แล้วแม่กะทิอยู่ไหน
กลางเรื่องที่ริมทะเล ออกอาการง่วงแล้ว
แล้วท้ายเรื่องเนี้ย ไม่ไหวแล้ว หลับไปเลย ตื่นมาเจอฉากขึ้นเครดิตพอดี
เราดูหนังเยอะมาก เยอะกว่าดูละครอีก ไม่เคยมีเรื่องไหนที่หลับเลยจริงๆ
ขอเล่าเรื่องการถ่ายภาพ หนังชอบถ่ายแบบเลื่อนกล้องไปเรื่อยๆ ผ่านเสา กำแพง ช่องหน้าต่าง
และเลื่อนช้ามากๆ ไม่อาร์ตเลย แต่น่ารำคาญ เหมือนพยายามทำให้ดูเป็นแบบใช้เทคนิคเยอะ
แต่ทั้งจงใจและมีมากไป ดูแล้วหงุดหงิดมาก เช่น
ฉากที่ตากับยายคุยกัน เลื่อนกล้องจากหน้าต่าง ผ่านอะไรสักอย่างมาเรื่อยๆ
ผ่านไปสามสิบวินาทีมั้งถึงได้เห็นตากับยาย แทนที่จะมาซึ้งกับคำพูดตากับยาย กลับต้องมาลุ้นว่า
เอ๊ะๆ จะได้เห็นภาพตากับยายยัง รู้ว่าจงใจให้เห็นเงากระทิในกระจก แต่ไม่ต้องทำถึงขั้นนี้ก็ได้
ขอวิจารณ์เนื้อเรื่อง เราไม่เคยอ่านหนังสือ ตั้งใจว่า วันนึงจะอ่าน
แต่ได้มีโอกาสไปชมภาพยนต์เรื่องนี้ก่อน เลยขอไปดูหนังก่อนแล้วค่อยอ่านแล้วกัน
การดำเนินเรื่องในหนังช้ามากๆ ค่ะ ในช่วงที่กะทิอยู่โรงเรียนต้องการสื่ออะไรเหรอ
ชีวิตวัยเด็กเท่านั้น มีความรู้สึกว่า ถ้าไม่รู้ก็ไม่เห็นเป็นไรเลย
ฉากแต่ละฉากไม่เชื่อมโยงกัน มีความรู้สึกว่า ดูแล้วก็จบไป เพราะท้ายเรื่องก็ไม่ได้กล่าวถึงอยู่ดี
ตัวละครไม่สามารถสื่อให้เราเห็นได้เลยว่า เค้ารักกันจริงๆ
ฉากที่ทะเล ที่เราเข้าใจนะว่า นั่นเป็นไคลเม็กซ์ แต่พอกะทิไปบ้านของแม่
เดินเข้าไปหาแม่ แล้วก็กอดแล้วก็ตัดฉาก เราอึ้งอะ แล้วไงละ ไม่รู้สึกซึ้งอะไรเลย
ตอนกะทิร้องไห้ที่ทะเล เราหันไปถามแฟน ร้องไห้ทำไมอะ แบบไม่อินกับเนื้อเรื่องไง
วิ่งไปเจอม้า มองใหญ่เลย แล้วไงอะ ช่วยทำให้คนที่ไม่อ่านหนังสือเข้าใจหน่อยได้ไหม
ตอนแม่คุยกับกะทิ บทสนทนาเลี่ยนมากๆและดูเฟคๆ อะ ไม่ซึ้งเลย ตอนนั้นแบบง่วงมาก
หันไปดูคนข้างๆ ไม่เห็นมีใครซึ้งเลย มีคนหาวเหมือนเราด้วย
ตอนที่บ้านกลางเมือง ตอนดูลิ้นชัก เราแอบนับอะ
แม่กะทิคง 40 กว่าๆ แต่ตู้เนี้ย นับแล้วสูงสิบชั้น มีหลายแถวมาก คงถึงร้อยได้
หนังบอกว่า เรียงตามปีตั้งแต่แม่เกิด อ่อ ตกลงแม่อายุเท่าไหร่เหรอ
ผ่านไปสักพัก แฟนเราหลับไปตั้งนานแล้ว เราก็ไม่ไหวและ
หนังไม่ได้ทำให้รู้สึก โหยย อบอุ่นจัง ซึ้งมากเลย แต่เอื่ิอย เชื่อย ชวนง่วงมากจนเราหลับไปเลย
จำได้หลับตอน น้อย วงพรู กับ เชอร์รี่ กับอีกคนคุยกันเรื่องพ่อของกะทิ
ตื่นมาจบแล้ว หันไปมองคนข้างหลัง เค้าคุยกันใหญ่เลย
คนข้างบอก จบแล้วเหรอ เพื่อนก็บอก จบแล้ว แล้วก็หัวเราะ เพราะหน้าอีกคนเหมือนไม่เชื่อ
ส่วนเรา งง อ้าว แม่กะทิหายไปไหนอะ แฟนบอก ตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ ไม่รู้หลับๆ ตื่นๆ
อ้าวเหรอ หนังกล่าวถึงตอนไหนอะ เราไม่ได้หลับกลางเรื่องเลยนะ
กลับมาเราเข้าไปหาอ่านในเนตเลยว่า ตกลงเรื่องนี้ต้องการสื่ออะไร
สื่อว่ากะทิสามารถผ่านช่วงเวลาที่เจ็บปวดได้ โหยย กว่าแม่จะตาย หนังผ่านไป 75 % แล้ว
กะทิแสดงให้เห็นท้ายเรื่องที่มีเพียงไม่กี่สิบนาทีเนี้ยเหรอว่า เข้มแข็ง
นึกว่า หนังต้องการสื่อว่า สรุปแล้วแม่กะทิป่วยก็เลยดูแลลูกไม่ได้เฉยๆ
ขอพูดถึงตัวละครนิดนึง คนที่แสดงเป็นกะทิ แสดงโอเค แต่เวลาพูดเหมือนท่องนิดๆ
คนที่แสดงเป็นทองด้วย แต่ก็เข้าใจว่าเป็นนักแสดงใหม่
ส่วนเรื่องเสียงประกอบภาพยนต์ ขอใช้คำว่า จงใจกดดันให้ผู้ชมรู้สึกเศร้า แต่เราไม่อิน
ยิ่งฟังเสียงแล้วก็ยิ่งปวดหัว และเพิ่มดีกรีความง่วงเข้าไป
สรุปแบบใน ฉบับเรา หนังแนวอาร์ตหน่อยๆ ถ้านอนหลับไม่พอ ไม่แนะนำให้เข้าไปดูในช่วงเวลานั้น
(แต่เรานอนหลับเพียงพอนะ ไม่ได้อดนอนมาจากไหนทั้งนั้น )
คนที่อ่านหนังสือมา อาจจะไม่มีประสบการณ์อย่างเราก็ดีไป
แต่เราเคยดูแฮรี่ พอตเตอร์ ภาค 1 ก่อนอ่านหนังสือยังเข้าใจเรื่องได้ดี
แต่เรื่องนี้เราว่า กลุ่มเป้าหมายอาจไม่ใช่คนที่ไม่ได้อ่านหรือไม่ซึ้งกับหนังก็ได้ (เช่นเรา)
ส่วนใครคิดยังไง ดูมาแล้วเป็นไงก็มาเล่าให้ฟังบ้างนะคะ
เจ้าของกระทู้ไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญในการวิจารณ์ แต่ก็มีประสบการณ์ในฐานะคนดูหนังทุกแนวและดูมาเยอะพอสมควร
ปล. 1.เรารู้อยู่แล้วว่าหนังเป็นแนวนี้ค่ะ ปกติเราก็ดูหนังซึ้ง โรแมนติค อบอุ่นนะ
ไม่ค่อยดูบู๊มากนัก หนังผีก็ดูถ้ามีเพื่อนเท่านั้น
2.ขอถามหน่อย ตกลง น้อย วงพรู กับเชอรรี่คือใครเหรอ อยู่ๆ หนังก็เปิดตัวขึ้นมาโดยไม่มีที่มา ทุกวันนี้แฟนเรายังไม่รู้เลยว่าเค้าเป็นใคร
ถ้าพูดอะไรผิดไปก็ขอโทษด้วยนะคะ ยังไงก็สวัสดีปีใหม่ย้อนหลังนะคะ ทุกคน
แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 52 17:29:07
แก้ไขเมื่อ 08 ม.ค. 52 15:49:50
เพิ่งไปดู ความสุขของกะทิ มาค่ะ (Spoil)
