PANTIP.COM : A7451883 จากข่าว ขลิบหนังหุ้ม มาสู่ สิทธิผู้ป่วย [วิทยุ-โทรทัศน์]

ความคิดเห็นที่ 2

ขอออกความเห็นในฐานะที่ตัวเองก็เป็นครอบครัวหมอนะคะ

1. คือได้อ่านกระทู้ขริบ กับข่าวของคุณหมอสมศักดิ์ บอกตามตรงว่ายังรู้สึกงงๆ ว่าทำไมน้องผู้ชายคนที่เป็นผู้ป่วยไม่ยอมบอกหมอ ตอนที่แพทย์หรือพยาบาลกำลังจะทำอะไรตนเอง ว่าตนเองจะรักษาแผลที่ปาก ไม่ได้มาขลิบ

-เท่าที่จับใจความได้เด็กเค้าก็พยายามบอกนะคะ แต่จะเพราะเด็กสื่อสารไม่เข้าใจหรือหมอไม่รับการสื่อสาร อันนี้ก็สุดที่จะเดาค่ะ เอาเป็นว่าเจ้าของกระทู้คงต้องยอมรับว่าเด็กก็คือเด็กนะคะ ที่สำคัญมันไม่ใช่ความผิดของเด็กอย่างแน่นอน รายงานทางการแพทย์ก็บอกวิธีการรักษาอย่างชัดเจนอยู่แล้ว และเป็นหน้าที่ของแพทย์ผู้รับช่วงต้องทำความเข้าใจ จริงมั้ยคะ

2. ทำให้ดิฉันคิดว่า ตอนนี้ทุกคนกำลังพูดถึงวิชาชีพหมอแบบทางลบมากๆ

-คงไม่ทุกคนที่มองหมอในแง่ลบหรอกค่ะ เคยถามพี่น้องที่เป็นหมอเหมือนกันว่าเวลาเจอข่าวแบบนี้รู้สึกยังไง เค้าก็บอกว่าผลกระทบหน่ะมีแน่นอนและมีทั้งสองด้านด้วย ด้านลบคือหมอคนอื่นจะขาดความมั่นใจในการรักษา บางครั้งเอือมระอาจนไม่อยากรักษาเพราะแม้ทำผิดนิดหน่อยก็ถูกประจานออกสื่อ แต่เค้าบอกว่าต้องดูเป็นเคสไปนะคะ เพราะคนไข้บางคนเค้าก็ได้รับผลกระทบมากจากการรักษาที่ผิดพลาดของหมอจริงๆ อันนี้เค้าว่าน่าเห็นใจและต้องรีบเยียวยา แต่บางรายเห็นเป็นแฟชั่นและช่องทางการหาเงิน จึงหาเหตุทำให้หมอเสียหาย ประเภทหลังเนี่ยะหมอจะรู้สึกแย่มากจนไม่อยากรักษาจรรยาบรรณ แต่ไอ้ที่พวกหมอเค้าเบื่อหน่ายจริงๆเนี่ยคือตัวนายกสมาคมมากกว่ามั้งคะ จะว่าไปท่านนั่นแหละค่ะที่ทำให้ประชาชนที่รับข่าวสารมองหมอในแง่ลบ บางครั้งตัวหมอที่ทำผิดจริงๆเค้าก็พร้อมยอมรับผิดและพร้อมเยียวยาและเรื่องสามารถสงบได้ด้วยการเจรจาของตัวหมอกับคนไข้เอง (อันนี้เราเคยเจอมากับตัว หมอและหมอผู้อำนวยการโรงพยาบาลเค้าเจรจากับเราเอง เรื่องก็จบ ทั้งที่จริงเรื่องของเราเนี่ยหนักหนากว่าน้องคนนี้มาก และเราสามารถร้องผ่านสื่อได้ด้วย) แต่นี่เจ้าของกระทู้ลองนึกดูซิคะว่าตั้งแต่มีข่าวลักษณะนี่ออกมา มีบ้างไหมที่ท่านนายกฯจะบอกว่าหมอผิดร้อยเปอร์เซ็นต์ ทั้งที่บางเคสหน่ะหมอผิดเต็มๆ ตัวอย่างง่ายเคสล่าสุดเนี่ย เมื่อเย็นที่ให้สัมภาษณ์ก็โทษการสื่อสารกับภาษาอังกฤษที่ท่านอ้างว่าแสนจะคล้ายกันเวลาออกเสียง ซึ่งมันเป็นปัญหาที่ท่านกำลังพยายามแก้ไข แต่กี่โกฐปีมาแล้วเราก็ยังไม่เห็นวี่แววของการแก้ไข เคสก่อนก็โทษการสื่อสารแต่เป็นการสื่อสารระหว่างคนไข้กับหมอ สรุปออกมาสาเหตุก็เลยกำกวมไม่รู้ความผิดพลาดมาจากฝั่งไหน เที่ยวนี้บอกบุคคลากรทางการแพทย์สื่อสารกันผิดเพราะศัพท์มันคล้ายกัน ก็ยังไม่โทษว่าคนของท่านหน่ะสับเพร่า แถมสัมทับอีกว่าไม่เห็นเป็นไรอิสลามกับฝรั่งเค้าก็ขลิบกันดีซะอีกรักษาฟรี ย้ำประมาณให้แม่คนไข้เขาช้ำใจอยู่นั่นว่าหมอทำให้ดีแล้วแถมไม่เสียเงินอีกต่างหาก จะโวยวายหาอะไร เฮ้อ.......ฟังแล้วยังเหนี่อยใจกับท่านจริงๆ รู้หล่ะว่าการขลิบมันมีประโยชน์ แต่ท่านควรต้องนึกถึงจิตใจคนไข้ด้วยว่าเค้าพร้อมจะทำมั้ย ที่สำคัญขลิบแล้วฝีในปากเด็กจะหายมั้ยคะ นี่ถ้าคุณพิธีกรไม่ถามเรื่องการเยียวยาทางใจ เห็นทีท่านคงไม่พูดถึงเป็นแน่ ที่จะบอกก็คือการที่ท่านนายกฯออกมาลงความเห็นเรื่องร้องเรียงร้องเคส แพทย์ทำถูกร้องเคสนี่หล่ะค่ะ คือเชื้อไฟอย่างดีให้คนทั่วไปมองวิชาชีพนี้ในด้านลบ

3. และเริ่มคิดว่า คนไทยเข้าใจคำว่า "สิทธิผู้ป่วย" ผิดไปหรือเปล่า
ดิฉันว่า เป็นไปได้ไหม ที่เราประชาชนเดินดินทั่วๆ ไป จะเรียกร้อง "สิทธิ" ผู้ป่วย ให้มากขึ้น ซึ่ง "สิทธ" ดิฉันไม่รู้ภาษาแปลทางกฏหมายว่าแปลว่าอะไร แต่เหมือนทุก ๆวันนี้ คนไทยเราเข้าใจว่า
"ถ้าฉันถูกหมอตรวจไม่ดี รักษาไม่ได้ สิทธิของฉันคือการได้รับการชดใช้"
แต่ทำไม ทุกคนไม่คิดถึงสิทธิในแง่ที่ว่า
"ถ้าหมอตรวจไม่ดี ฉันมีสิทธิที่จะขอให้แพทย์ทบทวนการรักษา, มีสิทธิที่จะบอกวหมอได้ว่า ต้องการ หรือไม่ต้องการการรักษาจากหมอ ก่อนที่จะเกิดเรื่องราวหรือความผิดพลาดเกิดขึ้น"

-คงมีคนหลายคนที่เข้าใจความหมายของคำว่า สิทธิผู้ป่วย อย่างที่เจ้าของกระทู้ว่า แต่ก็เป็นสิทธิ์ภายใต้กฎหมายที่พึงเรียกร้องได้ ยกตัวอย่างของเคสตัวเองแล้วกัน กรณีของเราความผิดพลาดหน่ะเกิดจากความไม่ระมัดระวังของแพทย์และบุคคลากรทางการแพทย์ ซึ่งเป็นความผิดอย่างชัดเจน เพราะพิสูจน์ได้จากตาเปล่าว่าเราสูญเสียจริง ทางโรงพยาบาลเสนอทางเยียวยาให้ว่าเราควรตัดใจและยอมรับการสูญเสีย โดยให้เหตุผลว่าถ้าเรายังรักษาไว้จะมีแต่เสี่ยงและเกิดผลลบมากกว่าผลดี โดยเมื่อหมอทำการเสร็จ(ทำให้เราสูญเสียสิ่งนั้นอย่างถาวร) ทางโรงพยาบาลจะดูแลรักษาเป็นอย่างดีฟรี จนกระทั่งร่างกายเราแข็งแรงและพร้อมที่จะสร้างสิ่งที่เคยสูญเสียนั้นขึ้นมาใหม่ (ซึ่งมันไม่ง่ายเพราะไม่ใช่อวัยวะในร่างกาย และที่สำคัญมันไม่สามารถทดแทนสิ่งที่เราเสียไปได้อย่างแน่นอน) ด้วยความไม่อยากสูญเสียทั้งๆที่เสี่ยงมากกับผลที่จะตามมาในภายหลัง แต่เพราะตัดใจไม่ได้ เราจึงเสนอบ้างว่าถ้าผลลับเกิดเป็นลบขึ้นจริง ขอให้ทางโรงพยาบาลช่วยเยียวยาโดยการประคองรักษาสิ่งนั้นให้เราโดยไม่คิดค่าใช้จ่ายได้หรือไม่ และคำตอบที่ได้ไม่ใช่ความหมายของคำว่าสิทธิผู้ป่วยที่เจ้าของกระทู้อยากให้เป็น เพราะสรุปคือควรยอมตัดใจจะดีที่สุด ตอนนั้นหน่ะเรามึนไปหมดปล่อยเวลาผ่านไปเกือบสามเดือน และด้วยความที่มีพี่น้องเป็นหมอซึ่งใคร่ครวญถี่ถ้วนแล้วด้วยเห็นตรงกันว่าเราควรตัดใจ สุดท้ายเราก็ต้องเสียสิ่งที่เรารักอย่างถาวรพร้อมกับได้รับการเยียวยามาด้วยเงินก้อนหนึ่งซึ่งถึงเราไม่ฟ้องร้องก็มีสิทธิ์ได้ตามกฎหมาย แต่ขอบอกว่ามันไม่อาจเยียวยาจิตใจเราได้เลยเพราะมันชดเชยสิ่งที่สูญเสียไปไม่ได้
เห็นมั้ยคะเจ้าของกระทู้ความหมายที่หลายคนเข้าใจนั้นมันกำลังจะเป็นธรรมเนียมปฎิบัติไปแล้ว และเอาเข้าจริงการชดเชยด้วยวิธีชดใช้ก็ไม่ได้มาจากผู้ป่วยแต่เป็นอีกฝ่ายมากกว่า เพราะคิดว่าสิ่งนี้เป็นวิธีหยุดผลร้ายที่กำลังจะตามมาได้สนิท ก็ไม่แปลกที่ระยะหลังอาจจะมีใครใช้ช่องทางนี้เพราะความอยู่รอด แต่เราอยากแจกแจงให้เจ้าของกระทู้เห็นว่า หลายครั้งจะเห็นว่าการเรียกร้องสิทธิ์อย่างที่อยากให้เป็นนั้นมันทำไม่ได้ เพราะสิ่งที่เกิดกับคนไข้คือการสูญเสีย (ที่ไม่อาจร้องขอให้ทบทวนการรักษาได้) ไม่ใช่การเสียหาย (ที่หมอคนอื่นจะรักษาให้กลับมาเหมือนเก่าได้) ที่ทำได้คือการเยียวยาที่ต้องทำโดยการชดเชยเท่านั้น และจากที่สังเกตมาโดยส่วนใหญ่ที่เกิดเรื่องเพราะหมอบางท่านเลือกที่จะหลบ(แม้ว่าตัวเองจะถูก)มากกว่าที่จะทำความเข้าใจกับคนไข้ซึ่งส่วนใหญ่ต้องอาศัยความพยายามและเวลาอย่างมากที่จะเข้าใจ เพราะหลายครั้งก็ต้องให้โอกาสคนไข้ได้ทำใจบ้างหน่ะค่ะ

ที่แจงมาทั้งหมดเนี่ยเพราะอยากให้เจ้าของกระทู้เข้าใจทั้งสองฝ่าย เราไม่ได้เข้าข้างใคร บางเคสรู้ข่าวก็สุดแสนจะสงสารพี่น้องตัวเองที่เป็นหมอ บางเคสก็เห็นใจคนไข้ ก็เอาเป็นว่าใช้วิจารณญาณเป็นรายไปดีที่สุดค่ะ

จากคุณ : ณัฐ - [ 24 ม.ค. 52 01:05:03 A:124.121.118.49 X: TicketID:136392 ]

ความคิดเห็นที่ 5

หลังจากดูคุณหมอสมศักดิ์ ให้สัมภาษณ์คุณสรยุทธเรื่องขลิบเมื่อเย็นแล้ว
ฟังแล้วขนาดผมเป็นหมอเองยังรู้สึกว่าอาจารย์ตอบได้ไม่ดีเลยครับ
ตอบไม่ตรงคำถามและพาเข้ารกเข้าพงอีกต่างหาก
แถมทำให้คนดูทางบ้านยิ่งมองภาพพจน์หมอตกลงไปอีก
จริง ๆ เรื่องนี้มันเหตุสุดวิสัยตามที่ทุกคนรู้เหมือนอาจารย์รู้
แต่แค่คำขอโทษคำเดียว อาจารย์กลับไม่พูดแต่ตอบไปเกือบสิบนาทีโดยไม่หลุดคำนี้มาเลย ทั้งที่หมอเจ้าของคลีนิคเค้าก็พร้อมรับผิดชอบ
เลยทำให้หลาย ๆ คนดูแล้วยิ่งเครียดนะครับ

รู้ว่าโพสเสร็จ ต้องโดนถล่มแน่ ๆ แต่ก็ยอมครับ
แต่อยากให้หลาย ๆ คนใจเย็น ๆ ก่อน เพราะต้องแยกเป็นเรื่อง ๆ นะครับ

1. ในรายนี้ ปัญหาเกิดที่การสื่อสารจริง ๆ คือหมอเขียนอย่าง พยาบาลอ่านไปอีกอย่าง สุดท้ายน้องก็เลยเจ็บตัวไปและไม่หายปากเจ็บ ซึ่งอันนี้เป็นสิ่งที่สามารถฟ้องร้องคนทำได้นะครับ ถือว่าเป็นการทำร้ายร่างกายแม้จะไม่เจตนาก็ถือว่าเป็นคดีอาญาครับ แต่ถ้ามีเวชระเบียนที่ยืนยันว่าหมอเขียน excision จริง ๆ งานนี้คนที่โดนคือพยาบาลครับ เพราะหมอตามหลักการก็ถือว่าสั่งการรักษาถูกต้อง แต่คนรับคำสั่งแปลความหมายผิด (จากที่คุณหมอเองก็บอกตั้งแต่วันแรกแล้วว่าง่วงนอน แต่คุณแม่เด็กอยากให้รักษา คุณหมอเลยเขียนคำสั่งการรักษาไปให้เจ้าหน้าที่ทำให้ แต่คนอ่านดันเข้าใจไปอีกทาง)

2. หลายคนบอกว่าหมอก็ผิดที่ปล่อยให้พยาบาลทำ พยาบาลจะมาผ่าตัดได้อย่างไร อันนี้ต้องเข้าใจก่อนนะครับ ว่าพยาบาลที่ผ่านการอบรมมาแล้วอีกขั้นนึงหรือที่เรียกว่าพยาบาลเวชปฏิบัติ สามารถทำการผ่าตัดได้นะครับ เย็บแผล ฉีดยาได้หมด ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องปกติ เพราะตามปกติโรงพยาบาลที่ตองเปิดตลอด 24 ชั่วโมง และมีหมอไม่พอที่จะอยุ่เวรทั้งวันทั้งคืนได้ ก็อาศัยพี่ ๆ พวกนี้แหละครับ ช่วยทำการรักษาในคนไข้ที่ดูแล้วว่าไม่รุนแรง

3. หลายคนก็คงถามอีก ว่าแล้วการขลิบนี่นะ เป้นการผ่าตัดเล็กที่พยาบาลทำได้ อันนี้ต้องไปดูตามต่างจังหวัดเลยนะครับ ว่าเวลาที่มีการทำสุหนัดหมู่ของอิสลามตามมัสยิดนี่ ก็อาศัยพี่ ๆ พยาบาลที่ได้รับการฝึกนี่แหละครับ เป็นคนทำให้ โดยถือว่าเป็นเรื่องปกติเลยครับเวลาได้รับการติดต่อจากพวกกรรมการอิสลาม เพราะเด็ก 70 กว่าคน หมอมี 3 คน ยังไงก็ทำไม่ทันในหนึ่งวัน ก็ต้องอาศัยพี่ ๆ พวกนี้แหละครับ และบางคนยังทำเก่งกว่าหมอด้วยซ้ำ เพราะหมอบางท่านเพิ่งจบใหม่ นาน ๆ เย็บแผลที กับพี่พยาบาลที่เย็บแผลคนไข้มา 10 กว่าปี ประสบการณ์เชี่ยวชาญกว่าเยอะครับ อีกอย่างในรายนี้พอพยาบาลอ่านปุ๊บ ก็ทำให้ปั๊บ ก้แสดงว่าต้องเคยทำการผ่าตัดแบบนี้มาก่อน ถึงกล้าทำ เหมือนคนทั่วไปถ้าขับรถไม่เป็น แล้วมีคนโยนกุญแจให้ คุณจะกล้าขับหรือครับ

4.หลายคนออกมาบอกว่า คำว่า excision ที่แปลว่าตัด กับ circumcision ที่แปลว่าขลิบ ต่างกันตั้งเยอะ จะทำผิดได้อย่างไร คำตั้ง 3 กับ 4 พยางค์แต่ต้องอย่าลืมนะครับว่าเวลาเขียนด้วยลายมือหวัด ๆ นี่คล้ายมากนะครับ ยิ่งถ้าใครเคยเห็นใบสั่งยาหมอนี่จะรู้เลยว่าลายมือหวัดแค่ไหน ซึ่งพบได้มากตามโรงพยาบาลต่างจังหวัดที่คนไข้เยอะ ๆ หมอก็รีบ ๆ ตรวจ ก็เลยติดเขียนหวัดเป็นนิสัย บางทียิ่งย่อยิ่งสั้น ยิ่งในคนไข้รายนี้ผมว่าหลังจากพยาบาลเห็น order แล้ว พออ่านเป็น circumcision ที่แปลว่าขลิบ และพอให้เด็กถอดกางเกงก็คงพบว่ามีหนังหุ้มอยู่ ก็เข้ากันได้กับคำสั่งการรักษา ก็เลยขลิบให้เด็กซะ เลยเป้นปัญหาอย่างคดีนี้ครับ

5.หรือเป็นการโยนความผิดให้พยาบาลหรือไม่ อันนี้ถ้าตามดูข่าวตั้งแต่วันแรก(ลองค้นดูนะครับ) ไม่มีใครบอกว่าหมอเจ้าของคลีนิคเป้นคนขลิบนะครับ เพราะแม่เด็กก็บอกว่าพอให้เด็กตรวจเสร็จ หมอก็สั่งการรักษา แม่ก็มารอด้านนอก จากนั้นเด็กก็ร้อง แม่ก็มาเจอ ก็ไปแจ้งความ หมอเจ้าของคลีนิคทราบเรื่องก็รีบไปพบตำรวจเพื่อขอรบผิดชอบ โดยบอกชื่อจริง นามสกุลจริงเรียบร้อย แต่ไม่ได้แจ้งชื่อผู้ที่ทำการผ่าตัด พร้อมยินยอมชดใช้ค่าเสียหายทุกอย่าง ดังนั้นคนที่ทำการผ่าตัดไม่ใช่หมอแน่ครับ

6.แล้วงานนี้แพทยสภาออกมาปกป้องหมอกันเองหรือไม่ ก็ถ้าพูดตามสิ่งที่เกิดจริง ๆ จะให้ลงโทษหมอตามข้อไหนครับ วินิจฉัยผิดก้ไม่ใช่เพราะก็บอกว่าเป็นฝีที่ปาก สั่งการรักษาผิดก็ไม่ใช่เพราะถ้าสั่งให้ excision ฝีที่ปากมันก็ถูกตามตำราการรักษา ใช้คนผิดก็ไม่ใช่เพราะพยาบาลก็ทำการผ่าตัดได้ แล้วถ้าพยาบาลอ่านผิดนี่หมอต้องติดคุกหรือครับ ซึ่งก้ไม่ make sense นะครับ แต่ถามว่าหมอต้องรับผิดชอบไหม อันนี้สิครับถึงจะถูก หมอต้องรับผิดชอบแน่นอนครับเพราะเหตุเกิดในคลีนิค หมอต้องรับผิดชอบอยู่แล้ว และตามข่าวหมอก็เข้าคุยกับคุณแม่ของน้องตั้งแต่วันแรกด้วยซ้ำ ก็ขอโทษและพร้อมรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้นในคลีนิคทุกอย่าง แต่พอมาบอกสังคมกลับกลายเป็นแพทยสภาปกป้องกันเอง ก็อย่างที่เล่าครับว่าความผิดพลาดในการสื่อสาร คนส่งกับคนรับเข้าใจไม่ตรงกัน จะต้องให้แพทยสภาทำอย่างไรครับ บอกว่าผิดมหันต์ จำคุกตลอดชีวิตให้สะใจหรือ ถึงจะว่าแพทยสภาเข้าข้างประชาชน

7.สื่อสารมวลชนบ้านเราหรือเปล่าครับที่เป็นปัญหา เช่นไทยรัฐพาดหัวหมอชุ่ย ทั้งที่ไม่รู้ว่าหมอทำหรือเปล่า อีกฉบับบอกขริบชุ่ย ทั้งที่เนื้อข่าวก็ไม่ได้บอกว่าแผลมีปัญหาเพียงแต่ทำผิดวัตถุประสงค์ หรือบอกว่ากลัวเด็กมีปมด้อย แต่ทั้งพวกเล่าข่าวนี่คุยกันเป็นเรื่องตลก ช่องสามก็คุณสรยุทธถามย้ำอยู่สามรอบ ช่องเก้าคุณกนกก็เฮฮาในคนเล่าข่าวทั้งสีหน้าและน้ำเสียง แถมย้ำแล้วย้ำอีก เด็กเค้าจะได้เกิดเข้าวงการก็เพราะคุณ ๆ พวกนี้ไม่ใช่หรือครับ นี่หรือคือการเสนอแบบสร้างสรรและปกป้องเด็ก

ผมบอกเสมอว่าถ้าความผิดที่เกิด ถ้าเกิดจากประมาทจริง เช่น ลืมเครื่องมือไว้ในท้อง หรือถ้าจะผ่าแขนซ้ายกลายมาผ่าแขนขวา ผมยินดีที่ต้องฟ้องหมอครับ และจะเป็นพยานให้ด้วยว่าหมอชุ่ยจริงให้เอาหนัก ๆ ไม่เข้าข้างกันเองแน่นอนครับ
จรรยาบรรณหมอและพยาบาลต้องมีครับ หมอแย่ ๆ ก็เยอะ อันนี้ต้องเล่นให้หนักครับ พวกรับทำแท้ง หรือเลี้ยงไข้ อันนี้ต้องช่วยกันตรวจสอบครับ

แต่ที่ผมพูด เพียงแค่อยากอธิบายว่าหลาย ๆ ครั้ง
เราตัดสินหมอจากสื่อมากเกินไป
จากประสบการณ์ตรง (ตอนนี้ผมเป็นหมออยู่รพ.อำเภอ)
และเรียบเรียงใหม่เป็นเหตุการณืในประเทศสารขัณท์
บางคนแพทย์ถามแพ้ยาไหม คนไข้ตอบจำไม่ได้ หมอ...เอ่อ..
แล้วเคยกินยาแล้วคันไหม คนไข้ตอบเคย แต่นานแล้ว ไม่ได้จำ หมอ..เอ่อ..
แล้วคุณป้ามีโรคประจำตัวไหมครับ ป้าตอบ...ไม่รู้สิ ป้าไม่เคยตรวจ คงไม่มีมั๊ง หมอ...เอ่อ...
แล้วตอนนี้ป้ามีอาการอย่างไรบ้างครับ ป้าตอบ..มันเจ็บตรงนี้ ตรงนี้ก็เจ็บ มันแปร๊บ ๆ นะ เอ๊ะไม่สิบางทีก็ชา ไม่รู้อะหมอ ลองดูเองละกัน หมอ...เอ่อ...
แล้วป้าจะเอายาอะไรมั่งครับ ป้าตอบ...ยาอะไรก็ได้แล้วแต่หมอ เอามาเยอะ ๆ ละกัน ป้าอยู่ไกล ขี้เกียจมา

จากข้อมูลที่ได้รับ เราก็ต้องมาประมวล แล้วนึกถึงโรคที่ควรจะเป็นมากที่สุด พบถึงบ่อยที่สุด แล้วก็ให้ยาไป
ข้อมูลที่ได้ก็ไม่พอ ถ้าหายขึ้นมาก็ถือเป็นหน้าที่หมอ แต่ถ้าพลาดหละ
...หมอชุ่ย จ่ายยายังไงให้ยาที่คนไข้แพ้มา หมอจะรับผิดชอบอย่างไร บลา ๆๆๆ...
วันรุ่งขึ้น หนังสือพิมพ์หัวเขียวก็ช่วยลงข่าวสร้างความเข้าใจให้กับประชาชน
"หมอสะเพร่า จ่ายยาคนไข้แพ้ทั้งตัว ญาติฟ้อง 5 ล้าน กระทรวงดูดาย"
ส่วนสังคมส่วนใหญ่ก็พร้อมจะเห็นใจคุณป้าอย่างเต็มที่ และพูดเหมือนสคริปว่าหมอก็ชั่วแบบนี้แหละ ตรวจแบบชุ่ย ๆ
อ้าว ซะงั้น
หลังจากนั้นมีการตั้งกรรมการสอบ โดยผู้รู้ แพทย์ผู้เกี่ยวข้อง องค์การเภสัช ตัวแทนจากผู้ป่วย ผลออกมาสรุปผู้ป่วยแพ้ยา และจากข้อมูลทางการแพทย์ทั่วโลกการแพ้ยาสามารถเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อและเป็นเรื่องสุดวิสัย
ยกเว้นในเมืองไทยครับ ห้ามเกิด

หันกลับมามองสื่อหัวเขียวหลังจากผลสอบสวนออกมาแล้วว่าไม่ผิด ด้วยคิดว่าจะลงแก้ข่าวให้ ผลปรากฎว่า
หันมาเล่นข่าวดาราคลิปหลุดซะแล้ว

อ้าว แล้วข่าวที่พาดหัวว่าหมอชุ่ยคราวก่อนหละ หายไปแล้ว สรุปคือหมอเน่าไปฟรี ๆ ในสังคม พร้อมกับสิ่งที่ค้างในความรู้สึกประชาชนว่าเรื่องเงียบไปแล้ว สงสัยหมอใช้เงินยัดคนไข้...เป็นซะงั้น

เพียงแต่อยากให้ใจเย็น ๆ และมองหมอแบบคนธรรมดาครับ
อย่ามีอคติ แล้วฟันธงไปก่อนเพียงเพราะข่าวลง
หาข้อมูลก่อนครับ

มาเจอกระทู้หมอชุ่ย หมอสะเพร่า
แล้วก็ช่วยกันออกความเห็นใส่กันอย่างสุดฤทธ์ทั้งที่ไม่เห็นเหตุการณ์

พูดไม่ออกครับ

ปล.อยากบอกอาจารย์สมศักดิ์หลายครั้งแล้ว ว่าอาจารย์อย่าให้สัมภาษณ์มาก หลายอย่างที่อาจารย์พูดมันถูก แต่ทั้งน้ำเสียง ทั้งลีลา มันทำให้หลาย ๆ อย่างแย่ลง อีกทั้งอาจารย์มักโดนพวกเทพ ๆ อย่างสรยุทธต้อนซ้าย ยั่วขวา จนอาจารย์คุมอารมณ์ไม่อยู่ สุดท้ายพาเอาภาพพจน์วงการหมอกลายเป็นผู้ร้ายโดยปริยายนะครับ

จากคุณ : สาลิกาโบยบิน - [ 24 ม.ค. 52 01:20:43 ]