ความคิดเห็นที่ 1 มีความสุขบ้าง ไม่มีความสุขบ้าง  กับการดูหนัง แต่เราก็ชอบดูหนัง จากคุณ : EMPIRE OF THE SUN - [ 31 ม.ค. 52 23:26:07 ]

ความคิดเห็นที่ 2 หวัดดี มายกมือบ้าหนังด้วยคน ไม่แปลกหรอกหลาน    15 ปีที่แล้ว น้าก็เป็นแบบหลานนี่แหละ  แหะๆ แต่เพื่อนๆไม่รู้หรอกว่าน้าบ้าหนัง ... คล้ายๆกัน เริ่มจากหนังฮอลลีวู้ด  แล้วมาบ้าหนังจริงๆเพราะพวกหนังอาร์ต นอกกระแส ตอนนั้นน้าก็แอบรู้สึกแปลกแยกอยู่เหมือนกัน...  แบบหนังเข้าเส้นเลือดคล้ายๆหลานนี่แหละ   ตอนนั้นคล้ายๆคำของคุณโดม สุขวงศ์  "หนังคือศาสนา" น้าบ้าหนังมากจนวันหนึ่งน้าได้มีโอกาสทำหนังเล็กๆ ทุนต่ำๆ อุปกรณ์น้อย ด้อยฝีมือ  ฉายในวงการหนังสั้น หลังจากนั้น...  หนังมันไม่สวยงามสำหรับน้าอีกต่อไป... วันนี้น้าเริ่ม "เอียน" หนังนิดๆนะ   แต่ก็ยังดูอยู่... แล้ววันหนึ่ง  หลานจะหยิบกล้องวีดีโอขึ้นมาทำหนังสั้นกับเขาบ้างป่าวล่ะ>>> แต่ถ้าจะให้ดีและมีโอกาส  เรียนทางหนังไปเลยก็น่าจะดีนะ... ต่อไปอาจจะได้เป็นผู้กำกับคนใหม่ของวงการ... น้ายังเสียดายเลย  ตอนที่อยู่ ม.6   ตอนนั้นแม้จะบ้าหนัง  แต่ทำไมคิดไม่ออกไม่รู้ว่าน่าจะเรียนเอกฟิล์มไปเลย.... มัวหลงทางไม่รู้ว่าตัวเองต้องการอะไรอยู่นั่นแหละ.... เฮ้อ..... เสียดาย  ผ่านวัยเรียนมาแล้ว.... แก้ไขเมื่อ 31 ม.ค. 52 23:30:28 จากคุณ : ThisLonelyMe - [ 31 ม.ค. 52 23:26:07 ]

ความคิดเห็นที่ 3 ขอบคุณครับพี่ๆทั้งหลาย รู้สึกดีขึ้นมานิดแล้ว จากคุณ : Starpics - [ 31 ม.ค. 52 23:28:17 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ชอบดูหนังเป็นชีวิต จิตใจเลยค่ะ จากคุณ : p (pangjang) - [ 31 ม.ค. 52 23:28:54 ]

ความคิดเห็นที่ 5 จ่ะๆ อ่านชื่อล็อคอินก็เข้าใจแล้วจ่ะ จากคุณ : มินเอง - [ 31 ม.ค. 52 23:38:34 ]

ความคิดเห็นที่ 6 อย่างน้อยที่สุดใครคนนั้นก็มองว่าเมอรีล สตรีพเป็นนักแสดงฝีมือเยี่ยมคนนึง ไม่ใช่ป้าแก่ๆในสายตาของเพื่อนๆผม อิน้องพูดได้ถูกใจจริงๆ จากคุณ : ดาวราตรี - [ 31 ม.ค. 52 23:38:41 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ค่ะ เห็นด้วยกับ คห.2 เรามีความสนใจอยู่แล้ว และได้เปรียบตรงที่ ได้ดูมามาก ไปทางหนังเลยค่ะ แล้วก็.. ไม่ถึงกับบ้าหนังนะ แต่รักการดูหนังมากๆเหมือนกัน แต่ก็ดูหนังเฉพาะประเภทค่ะ ดูแต่หนังดรามา ดูมาเยอะจนตอนนี้ไม่รู้จะดูเรื่องอะไรแล้ว เป็นการพักผ่อน ที่เลือกเป็นอันดับ 1 เลยเมื่อมีเวลาว่าง ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ทำงานด้านหนัง ด้านบันเทิง ที่ดูๆไปคงไปใช้ในงานไม่ได้ แต่การดูหนังดรามาดีๆสักเรื่องนี่ทำให้จิต และวิญญาณเราโตขึ้นค่ะ ยินดีเป็นเพื่อนคุยเรื่องหนังค่ะ ดีใจที่มีคนสนใจเนื้อหนังมากกว่าดารา และจะได้มีกระทู้หนังคุณภาพ เพิ่มขึ้นในเฉลิมไทยบ้าง เพราะเดี๋ยวนี้ กระทู้แบบนั้นเห็นจะมีน้อยลงทุกที จากคุณ : RebmemeR - [ 31 ม.ค. 52 23:44:30 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ฮาๆๆๆ เล่าเรื่องของเราบ้าง คือเราเนี่ย อินกับ รักแห่งสยาม มาก แล้วก็ทำเวอร์ชั่น MyMania Cut ไว้ดูเอง แต่ปีนึงผ่านไป ก็ไม่ได้หยิบแผ่นนี้มาดูเลย แต่วันนี้ยังไงไม่รู้ หยิบ MyMania Cut มาดู ก็อินอีกรอบ ร้องไห้ตาแดง เอ้า เพื่อนมารับไปกินข้าวพอดี ออกไปแสบตาเลย ฮาๆๆ กินข้าวเสร็จ ดู  ท้าชน ต่อ โอ้ย เครียดๆๆๆ ลุ้นๆๆๆๆ หนังสนุก แต่เราเครียดเอง แล้วก็รู้สึกถึงความซาดิสในตัวตัวเอง เพราะสะใจตอนพวกพระเอก เอาคืนตัวโกง แบบลุ้นให้ฆ่าเลย  ปกติจะไม่ลุ้นอะไรแบบนี้ ไม่รู้อารมณ์หนังพาไป หรือยังไง แต่บ่อยครั้งที่หนังจบอารมณ์ไม่จบ อย่างตอนดู Tokyo drift โหหหห  ดีว่าดริฟไม่เป็นฮาๆๆๆ แต่ตอนขับกลับเนี่ย แทบไม่เหยียบเบรคเลยอ่ะ ทั้งๆที่ไม่ใช่พวกบ้าแต่งรถ แต่ดูหนังแล้ว ฮึ่มมมม อยากดริฟบ้าง ชอบดูหนัง ชอบเก็บรายละเอียดในหนัง จากคุณ : HowtoMake ScannerDarkly teaser - [ 31 ม.ค. 52 23:52:41 ]

ความคิดเห็นที่ 9 เราไม่ได้บ้าหนัง แต่ถ้าอยากดูก็หามาดู ดูมันทุกอย่างที่อยากดู และเท่าที่หามาดูได้ ดูตั้งแต่ยุค "รางวัลออสการ์คือเทพของฉัน" ต้องดูทุกเรื่องที่ได้รางวัล เริ่มจากดูดาราสวย หล่อก่อน กลายพันธุ์มาเป็น ดูผู้กำกับติสท์สุด ๆ ทั้งหลาย ทั้งตะวันออกและตะวันตก ช่วงหนึ่งของแรงมาก ๆ เริ่มลามปามดูหนังเทศกาล แต่ตอนนี้ สูงสุดคืนสู่สามัญ "กลับมาดูหนังที่เราชอบ และอยากดู" ปล. หนังอย่าง  funny game  เนี่ย ทำร้าย จขกท. เลยเหรอ      แนวโอ๊ย โอ๊ยแบบเนี้ย  ของโปรดเราเลยนะเนี่ย จากคุณ : เป๋าตุง - [ 1 ก.พ. 52 00:28:10 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ชอบดูแต่หนังย้อนยุค  บ้าเข้าเส้นเลือด โดยเฉพาะหนังไทย ไม่ค่อยได้มีโอกาสได้ดูหนังฝรั่งมากนักในวัยเด็ก เหมือน จขกท. บอกครับ หนังเป็นเพื่อนผมมาตลอด 10 กว่าปี จากคุณ : green_coba - [ 1 ก.พ. 52 00:35:29 ]

ความคิดเห็นที่ 11 ลองเข้าไปดูกระทู้เล่นเกมต่างๆดูสิ สนุกนะ มีแต่คนชอบดูหนังทั้งนั้น เก่งๆ ทั้งนั้นด้วย เผลอๆ มีรางวัลติดไม้ติดมืออีกตั้งหาก พี่ก็เล่นอยู่เหมือนกัน คลายเครียดดี ได้คุยเรื่องหนังด้วย แนะนำเกม 20 คำถาม สนุกสุดๆ เกมทายภาพต่างๆ ก็ได้คุยกันเยอะดี แต่ต้องเน็ทเร็วหน่อยนะถึงทันเขา (พี่ไม่ค่อยเล่นเพราะพี่ไม่ทันอะ -*-) ดูแต่กระทู้...ถ้ารู้สึกว่าไม่พอหรือคุยเรื่องที่เราไม่ค่อยสนใจก็ลองไปเกมดูนะ ^^ ปล.คนแถวนี้บ้าดูหนังกันทั้งนั้นแหละ...มีแต่พี่ที่บ้าดองหนังเพราะขี้เกียจดู 555+ จากคุณ : เหล้าขาวผสมน้ำแดง - [ 1 ก.พ. 52 00:37:17 ]

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นใจนะ เพราะพี่ก็อยู่ในสถานการณ์คล้ายๆกัน คือในพวกเพื่อนๆกันเนี่ยมันไม่มีใครบ้าหนังเท่าพี่เหมือนกัน... ลองทดแทนความรู้สึกในส่วนนี้ด้วยการหาวิธีเชื่อมสองโลกเข้าหากันสิครับ ลองเขียนบทความส่งหนังสือพิมพ์โรงเรียน หรือริเริ่มก่อตั้งชมรมหนังขึ้นมาในโรงเรียน มันอาจจะเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้เราได้เพื่อนๆที่มีความคิดความอ่านและความสนใจคล้ายๆกัน แล้วยังเป็นวิธีนึงที่จะช่วยพัฒนาทักษะการเข้าสังคมของน้องด้วย เริ่มจากรู้จักเพื่อนที่สนใจอะไรเหมือนๆกัน แล้วค่อยๆขยับออกไปสู่วงนอก สู่เพื่อนของเพื่อน ไปสู่เพื่อนทั่วๆไปในที่สุด ค่อยๆเป็นค่อยๆไปอย่างช้าๆ เชื่อว่าน่าจะประสบผลสำเร็จนะ.. ส่วนเรื่องอนาคตนี่ ม. 4 ยังเป็นวัยที่มีโอกาสมากครับ... ขอให้น้องช่วยเป็นตัวแทนผม แล้วเลือกเส้นทางสายที่น้องคิดว่าดีที่สุด เหมาะที่สุดสำหรับตัวเองแทนผมด้วยนะครับ... ผมเป็นลูกคนจีนครับ แถมเป็นลูกชายคนเดียวของครอบครัวอีกตะหาก จึงไม่แปลกครับที่ครอบครัวจะคาดหวังกับผมไว้มาก แล้วเผอิญผมมีโอกาสและวาสนาพอดี เลยสามารถสอบเข้าคณะดีๆที่ใครหลายคนใฝ่ฝันได้ ทั้งๆที่รู้ว่าผมน่ะไม่ได้ชอบเรียนคณะนี้ซะหน่อย ถ้าเอาจริงๆ ผมอยากเรียนนิเทศ อยากกลายเป็นเด็กฟิล์ม เด็กโฆษณา เด็กวารสาร มากกว่าที่จะมาอยู่ในสายอาชีพที่มีแต่คนนับถือศรัทธาแต่ว่าเราไม่ชอบนี่เสียอีก... พื้นฐานครอบครัวคนเรามันต่างกันครับ อ่านเจอว่าคุณพ่อน้องก็บ้าหนังเหมือนกันก็น่าจะเข้าใจ แลช่วยสนับสนุนน้องไปในทางที่เหมาะที่ควรได้ พี่หวังว่าน้องจะเปลี่ยนความคับข้องใจในวันนี้เป็นแรงผลักดันให้ตัวเองก้าวต่อไปบนเส้นทางนี้อย่างมีความสุขนะครับ... เอาใจช่วยครับ... แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 52 00:46:44 จากคุณ : patyawi - [ 1 ก.พ. 52 00:43:24 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ครับ... จากคุณ : Zae50120 - [ 1 ก.พ. 52 00:45:26 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ผมเองก็รักการดูหนังเหมือนกันนะ แต่ลดลงกว่าแต่ก่อนแล้ว ปัจจุบันก็ยังซื้อนิตยสารหนังเดือนละ 3 ฉบับ (แต่ก็กองไว้ไม่ได้อ่าน ) ซื้อหนัง DVD หรือ CD แทบทุกวัน (กองไว้ไม่ได้ดูเช่นกัน ประมาณ 100+ เรื่อง) ส่วนการดูหนังนอกบ้านนั้น ถ้าไม่อยากดูจริงๆก็คงไม่ได้ดู แนวหนังก็ดูมันทุกแนว แต่ที่น้อยหน่อยคงเป็น Drama ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะหน้าที่การงานและการใช้ชีวิตประจำวันทำให้ไม่มีเวลาเหมือนเมื่อก่อน แต่ผมก็ยังพยายาม update นู่นนี่นั่นของหนังอยู่เรื่อยๆเท่าที่โอกาสจะอำนวย ในตอนนี้ผมเองก็รู้สึกว่าความรอบรู้เรื่องหนังของตัวเองมันช่างลดน้อยถอยลงทุกวัน แต่ในสายตาของคนรอบข้างเค้าก็ยังรู้สึกว่าผมเป็น guru หนังในสายตาเค้าอยู่นะ แต่ยังไงก็แล้วแต่ผมก็ยังรู้สึกว่าผมก็ยัง "รัก" หนังอยู่ดี จากคุณ : blacksmith - [ 1 ก.พ. 52 00:45:30 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ผมรักการดูหนังมากครับ ถามว่าเรียกว่าบ้าได้ไหม ...ก็ตอบยากนะครับ เพราะผมไม่ถึงขนาดต้องดูทุกเรื่อง แต่ดูเฉพาะเรื่องที่ตัวเองสนใจ มีหลายเรื่องที่ผมก็มองข้ามไป แต่ผมก็ดูเยอะพอควร ดูจนแบบเพื่อนๆก็หาว่าบ้า ผมแนะนำเรื่องไหนไปก็ไม่มีคนสนใจ (สงสัยแนวหนังมันไม่เข้ากัน) หาคนคุยด้วยยากจริงๆ แถมเมื่อตอนเด็กๆทางบ้านก็มองว่าการดูหนังมันเป็นเรื่องไร้สาระ เวลาจะไปดูหนังทีต้องมีข้ออ้างสารพัด จนมาเรียนมหาวิทยาลัย เข้ากทม. ถึงจะได้มีอิสระ มีเวลา (ที่สำคัญคือ มีที่ดูมากขึ้น) ถึงตอนนี้ก็มีแต่คนมองว่า เอาเงินไปใช้ดูหนัง ฟุ่มฟือย ไร้สาระ ...แต่ผมก็ยังมองว่า หนังให้อะไรดีๆกับเราเยอะ อย่าใส่ใจกับเสียงรอบตัว เราทำในสิ่งที่เรารัก แค่นั้นก็พอแล้วครับ จากคุณ : nusfish - [ 1 ก.พ. 52 01:00:01 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ชอบดูหนังเหมือนกันครับ แต่พี่เป็นแฟน entertain นะ ไม่ได้เป็นแฟน starpics จะคุยได้ป่าวล่ะ 555!!! จากคุณ : pomkung (nitid1977) - [ 1 ก.พ. 52 01:22:39 ]

ความคิดเห็นที่ 17 พี่ไม่ได้รักหนังขนาดน้องครับ แล้วก็ไม่ได้คลั่งไคล้อะไรขนาดนั้น(แล้วจะเข้ามาทำไมวะ ) แต่พี่ก็เลือกที่จะเรียนสายภาพยนตร์(ภายหนังเมื่อเรียนจบก็มาบ่นกับคนอื่นๆว่า ตรุเรียนมาเพื่ออะไรวะ) พี่ดูหนังทุกแนว(ไม่ได้ชอบนะ) ดูไปงั้นๆ ถูกจริตกับหนังโหดๆพวก screem และรุ้สึกว่าการดูหลังควาสสิคนี่มันเอาเป้นกรณีศึกษาได้แต่ไม่เห้นจะสนุกสักกะติ๊ด จนกลายเป้นพวกนอกคอกไปนิดๆ(นักศึกษาสายนี้เขาจะมีแนวของเขาน่ะครับ ช่างมันเหอะ) ดารงดาราก้ไม่รู้จัก(เง้อ...) หนังเรื่องไหนได้รางวัลปีไหนก็ไม่รู้ (แป่ว...) แต่ปัจจุบันก็แขวนชีวิตไว้กับหนังนี่แหละ สงสัยจะไม่ใช่พวกชอบดู...หรือว่าที่แท้เราชอบทำ อะไรน่าจะประมาณนั้นมั้ง ว่าแล้วก็อยากกลับไปเป้นนักศึกษาจังเลย...(ถ้าน้องสนใจจะเรียนสายนี้ซึ่งพี่ไม่สนับสนุน...แนะนำให้ลองทำหนังด่าอาจารย์ที่เราเกลียดสิครับ เพื่อนๆฮากระจาย(แต่เกรดก็ไม่รู้นะ)) ปล.จะเอนเตอร์เทนหรือสตาร์พิค...ผมก็ยืนอ่านฟรีที่ 7-11 ปล.2 อย่าคิดว่าเรียนสายนี้แล้วเพื่อนๆในห้องจะชอบดูหนังนะ...ยังไงก็แพ้ละครครับ//ฮ่าอ่าฮ่า แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 52 01:25:08 จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา - [ 1 ก.พ. 52 01:22:55 ]

ความคิดเห็นที่ 18 แนะนำ Cinema Paradiso Citizen Kane seven samurai ดูซะแล้วจะชอบ จากคุณ : ตะละแม่ซาหริ่ม - [ 1 ก.พ. 52 01:25:23 ]

ความคิดเห็นที่ 19 ... ผมชอบดูหนังมาตั้งแต่เด็กๆ อ่านนิตยสารหนังมาตั้งแต่สมัยมัธยม ตอนที่ยังมี หนังและวิดิโอ , Filmview เคย มีความคิดว่าอยากเรียนเข้านิเทศน์หรือวารสารศาสตร์ ถึงขนาดเคยซื้อตำราเกี่ยวกับ Film critic มานั่งอ่านประมาณกศน.เรียนด้วยตัวเอง แต่ เพราะเหตุผลบางประการ จึงทำให้ การเรียนต้องพลิกผันมาเป็นอีกสาย ที่ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับหนัง แต่ ตอนนั้น พ่อก็ย้ำเสมอว่า ถ้าชอบหนังจริง เรียนคณะที่เรียนอยู่ แล้วจบออกมามีงานทำ ค่อยไปทำหรือเรียนรู้เป็นจ๊อบเสริมก็ได้ โดยที่ตัวเองตอนนั้นก็แย้งในใจลึกๆว่า 'อ้าว ก็ชอบดูหนัง ไปเรียนอย่างอื่น มันจะไปทำอะไรได้' แล้ว พอจบออกมาทำงานจริงๆก็พบว่า พ่อพูดถูก ถ้าวันนั้น ผมเลือกเรียนนิเทศน์หรือวารสารฯ ไม่แน่ว่า ก็อาจจะมานั่งตบยุงแล้วคิดว่า มันไม่ใช่สวรรรค์อย่างที่เคยคิด โลกของภาพยนตร์มันไม่ได้สวยหรูอย่างที่เคยเป็นคนดู ถ้าวันนั้น ต้องเลือกเรียนเกี่ยวกับ Film หรือ มุ่งอยู่กับการฝึกวิจารณ์หนังตามทฤษฎี ทุกวันนี้ผมอาจไม่สนุกกับหนังของ ไมเคิล เบย์ หรือ หนังสูตรสำเร็จของฮอลลีวูด และก็ได้บทสรุปว่า ... ถ้ามีความฝัน ก็สู้ต่อไป ไปให้ถึง วันหนึ่งอาจได้ทำงานเกี่ยวกับหนัง และ มีความสุขไปกับมัน แต่ ถ้าวันหนึ่งชีวิตต้องพลิกผัน ไม่ได้เรียนไปในทางด้านนั้น ก็ไม่ได้แปลว่า ความรักหนัง จะสิ้นสุดตาม เพราะ เราก็สามารถดัดแปลงความชอบให้เข้ากับชีวิตได้หลายๆวิธี เช่น ดูหนังกับที่บ้าน , ทำหนังสั้นเป็นงานอดิเรก , เขียนบทส่งประกวด , เขียนวิจารณ์หนัง ฯลฯ โดยไม่ต้องสูญเสีย งานปัจจุบันที่ต้องทำอยู่ ... ครั้งหนึ่งตอนยังเรียนหนังสือ ผมเคยคิดว่า หนังจะเป็นทุกอย่างของชีวิต แต่ทุกวันนี้ผมพบว่า หนังไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิต ขาดหนังผมคงเซ็งเศร้าลงแดง แต่ ไม่ตาย กระนั้นก็ดี ถ้าต้องใช้ชีวิตโดยที่ไม่มีหนัง ชีวิตก็คงเหมือนขาดอะไรบางอย่างไป เพราะ หนังกลายมาเป็นเพื่อนสนิท ที่ให้อะไรมากกว่าความบันเทิง แถมในหลายๆครั้ง หนังยังมีส่วนที่เข้ามาเปลี่ยนแปลงชีวิตให้ดีขึ้นกว่าเดิม ซึ่งก็ทำให้ ทุกวันนี้ ตัวผมเองยังมีความสุขกับการดูหนัง ตั้งแต่ หนังยุโรป ยัน โหดหน้าเหี่ยว แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 52 01:33:20 จากคุณ : "ผมอยู่ข้างหลังคุณ" - [ 1 ก.พ. 52 01:30:11 ]

ความคิดเห็นที่ 20 แล้ว พอจบออกมาทำงานจริงๆก็พบว่า พ่อพูดถูก ถ้าวันนั้น ผมเลือกเรียนนิเทศน์หรือวารสารฯ ไม่แน่ว่า ก็อาจจะมานั่งตบยุงแล้วคิดว่า มันไม่ใช่สวรรรค์อย่างที่เคยคิด โลกของภาพยนตร์มันไม่ได้สวยหรูอย่างที่เคยเป็นคนดู ^ ^ โอ๊ย...มันปวดใจ แต่ไม่เคยเสียดายเลยนะครับ ทางที่เราเลือกแม้จะถูกค่อนขอดว่า "กำลังพาตัวเองลงเหว"...แต่ก็นะ ผมว่าคนที่ถูกบันทึกในประวัติศาสตร์หลายคนก้เริ่มจากการโดนดูถูกนี่แหละ แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 52 01:35:40 จากคุณ : ปลาวาฬภูเขา - [ 1 ก.พ. 52 01:35:04 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เป็นกำลังใจนะคะ ป้า ( ) จะกล่าวยาวๆก็ไม่เป็น ใจรักเถิด..ก็มีชัยแล้ว ตามคุณอาผมอยู่ฯ และคุณพี่ปลาวาฬฯ เค้าว่าไว้.. ป.ล. อยากจะเป็นงานเป็นการค่ะ..แต่เขียนแล้วเป๋ จากคุณ : บินไปในฟ้ากว้าง - [ 1 ก.พ. 52 02:00:27 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ผมเองเคยเป็นคนที่บ้าการดูหนังมากเหมือนกันนะ ชอบหาความหมายจากหนังมาก หนังแปลก หนังอาร์ท  ใครดูมา  ผมก็ต้องไปหาดูมาให้ได้  แหล่งหาหนังดีๆ ที่ไหนมี ถ้าไปก็ต้องติดกลับมาให้ตัวเองชื่นชมทุกครั้ง เมื่อก่อนเวลาดูหนังออกมาจากโรง ผมจะกลายร่างเป็นนักวิจารณ์ทันที ดีนะ ห่วยหว่ะ บทแย่ แสดงไร้พลัง มุมภาพไม่สื่อ ( สื่ออะไร555) ต่างกับตอนนี้โดยสิ้นเชิง  ทุกวันนี้ ผมดูหนังที่พากษ์ไทย (ฮ้าาา  หนังพากษ์ไทย..) ดูหนังไทย รับหนังง่ายๆ  หนังเรื่องไหนที่อยากดู ผมก็แค่จ่างตังค์และก็เข้าไปหามุมดีๆแล้วก็ดู  ไม่ชอบหาข้อมูลจาก internet wไม่เชื่อนักวิจารณ์ พอดูจบรู้สึกว่า เห้ย นี่แหละคือการดูหนัง มันมีความสุข มันคือการผ่อนคลาย  ผมไม่เคยไปหาความหมายให้กับหนังอีกเลย สัญลักษณ์ต่างๆหรืออะไรที่ซ่อนไว้  ถ้าผมรู้ก็แสดงว่าผมรู้  ถ้าผมไม่รู้ ก็แสดงว่าผมไม่รู้  แต่มันไม่ผิดหนิ การดูหนัง  จะมีความสุขมากขึ้น  ถ้าเราเป็นนักดูหนังจริงๆ ซึ่งคำว่านักดูหนัง  แต่ละคนก็มีนิยามที่ต่างกันออกไป..... ดูหนังให้สนุกนะครับ ^^ จากคุณ : ความตายสีชมพู - [ 1 ก.พ. 52 02:54:57 ]

ความคิดเห็นที่ 23 ผมก็เป็นคนนึงครับ ที่เมื่อก่อนเคยโดนเพื่อนล้อ ว่า บ้าหนัง ชีวิตผมช่วงนั้น บ้าหนังเข้าสายเลือดครับ เพื่อนทุกคนจะรู้เลยว่า ไอ้คนนี้ มันบ้าหนังมาก ๆ ยุคนึง ผมก็เก็บ handbill ก็บ้าตามเก็บไปกับเค้า เดินสายไปทั่วกรุงเทพ ทั้งตามดูหนังคลับไปด้วยในตัว สมัยหนังสือ cinemag ผมเดินสายดูหนังคลับ ไปทั่วเลยครับ ไม่ว่าจะที่ ซีคอนสแควร์ แฟชั่นไอร์แลนด์ เซ็นทรัลปิ่นเกล้า ผมตระเวณดูหมด ได้เจอกลุ่มคนรักหนัง ก็คุยกันรู้เรื่อง บ้าไปด้วยกัน แต่ทุกวันนี้ อะไรเปลี่ยนไปแยะ ไม่ว่าจะตัวผมหรือเพื่อน ไม่ค่อยมีใครบ้าเหมือนเดิมแล้วครับ ผมก็น้อยลง แต่มันก็ยังกระจายอยู่ในสายเลือดครับ ความสุขในชีวิตนี้อีกสิ่งนึง ก็คือการดูหนังนี่ล่ะครับ ผมเข้าใจความรู้สึกแบบนี้ครับ จากคุณ : พุงพลุ้ย - [ 1 ก.พ. 52 03:08:42 ]

ความคิดเห็นที่ 24 ฟังคห.19 ไว้น้อง แล้วจะได้ดี หาเพื่อนคุยเกี่ยวกับหนัง ก็หาในห้องนี้แหล่ะครับ อาจมีทะเลาะเพราะชอบไม่เหมือนกันบ้าง แต่การรับฟังความคิดเห็นที่แตกต่าง ก็ช่วยเปิดสมองดี... อย่าให้ความฝันมันอยู่เหนือทุกอย่างครับ สู้เพื่อมันได้ แต่อย่าให้ทุกอย่างในชีวิตต้องล้มไปเพราะมัน.... จากคุณ : คำห้วน-lopzang-เฉือนคำรัก - [ 1 ก.พ. 52 03:42:34 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ส่วนตัวก็ไม่ค่อยมีเพื่อนคุยเรื่องหนังจริงๆจังๆเหมือนกันค่ะ มีบ้างแต่น้อย แล้วถ้าจะคุยถึงระดับลึกๆถึงแก่นของหนังยิ่งหายาก เราก็เลยต้องข้ามาเล่นในห้องเฉลิมไทยเนี่ยแหละ ส่วน จขกท เพิ่งอยู่มัธยมเอง ไม่แปลกหรอกที่จะหาเพื่อนที่สนใจหนังอย่างลึกซึ้งไม่ค่อยมี แต่ถ้าเข้ามหาลัยรับรองว่ายังไงก็ต้องได้เจอแน่ค่ะ ตอนนี้ก็ดูหนังไปเรื่อยๆ อยากคุยก็มาตั้งกระทู้ที่นี่ดีมั้ย อีกอย่าง อยากให้น้องเก็บคำแนะนำใน คห#19 ไปคิดมากๆ จากคุณ : นางาเสะจัง - [ 1 ก.พ. 52 09:12:02 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เออ!!! น้องเคยไปดูหนัง คนเดียว ตอนกลางดึก ที่พารากอน ป่ะ จากคุณ : เตารีดทาบหน้า - [ 1 ก.พ. 52 10:52:12 ]

ความคิดเห็นที่ 27 คือ ผมก็ชอบดูหนังครับ ดูทุกอาทิตย์และ ซื้อมาดูเป็นพันแผ่นแล้ว แต่ชีวิตผมดำเนินปกติครับ มีเพื่อนเยอะ ใครไม่คุยเรื่องหนังไม่เปนไร ผมคุยเอง เพื่อนผมบางคนก็ดูบ้าง ก็คุยเรื่องที่เคยดูกันไป แต่ผมว่า จขกท เป็นคนเครียดไปป่าวครับ ดู กอด 10 รอบ ร้องไห้ทุกรอบ ผมดูได้ทุกแนวครับ บางทีแนวจัดไป ก็งง อย่างเรื่อง"พลอย" บอกตรงๆว่า ดูได้ แต่ไม่สนุก และไม่เข้าใจตอนจบ หนังอินดี้หลายเรื่องที่จบแบบ คิดอยากจะจบก็จบ หนังตลาดก็คาดเดาง่าย ลองหาหนังซีรี่ย์มาดูที่บ้านจิครับ ตอนนี้เรื่อง CHANGE ของญี่ปุ่น น่าดูมากครับ ช่องไทยพีบีเอสจะมาฉายแว้ว จากคุณ : tancub - [ 1 ก.พ. 52 11:24:39 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ตอบคุณ เตารีดทาบหน้า :: เคยครับ ทำไมเหรอครับ จากคุณ : Starpics - [ 1 ก.พ. 52 12:02:34 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ในฐานะที่เคยบ้าหนังจนการเรียนพัง จาก3.6ตอนม.ต้น(ทั้งๆที่ไม่ค่อยได้พยายาม)มาสู่ 1.1ตอนม.ปลาย(ทั้งๆที่ก็น่าจะพยายามแล้ว) ไม่ว่าจะเป็นโรงเรียนเก่าหรือใหมเ่พื่อนๆจะรู้เหมือนกันหมดว่าไอ้นี่มันบ้าหนัง ถึงขนาดว่ามีช็อตโน้ตเกี่ยวกับหนังโดยเฉพาะ - -" ตอนเด็กไปดูหนังก็จะแอบเก็บตั๋วหนังไว้เพราะกลัวโดนคนที่บ้านหาว่าบ้า พอโตขึ้นก็เก็บมันซะทุกอย่างที่เกี่ยวกับหนัง พอเข้าม.ปลายก็สอบเข้าสายวิทย์ตามคนอื่นและค่านิยมทั้งๆที่อยากจะเรียนสายศิลป์ แต่ก็ไม่เคยคิดจะไปทำหนังนะ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน อาจเป็นเพราะรู้ว่าไม่เหมาะกับตัวเอง แต่อยากทำอะไรที่เกี่ยวข้องกับหนัง ที่คิดตอนนั้นคืออยากไปทำในบริษัทจัดจำหน่ายภาพยนตร์ เพราะสนใจด้านMarketing ซึ่งก็ได้มาจากการดูหนังนั่นแหละ ทำให้ชอบด้านจิตวิทยา พี่เข้าใจนะว่าน้องรู้สึกยังไง สมัยมัธยมถ้าอาทิตย์ไหนไม่ได้ดูก็ต้องขอไปเหยียบหน้าโรงสักหน่อยไม่งั้นจะลงแดง น้องมีโลกส่วนตัวสูงจนเกินไป ต้องพยายามเข้าหาเพื่อนๆบ้าง ลองชวนเพื่อนไปดูหนังบ้าง เอาหนังตลาดทั่วๆไปนั่นแหละ หนังดีๆเพื่อนมันดูไม่รู้เรื่องหรอก ต้องทำใจ เรื่องคุยกับเพื่อนมีเยอะแยะไม่จำเป็นต้องเป็นเกมหรือเล่นกีฬาเสมอไป (ว่าแต่สนามที่นี่มันมีไว้ให้ม.ต้นไม่ใช่เหรอ) สมัยเรียนพี่ยังเปิดศึกGrammy&RSกับพวกเด็กเรียนที่มันชอบนั่งหน้าห้อง (เรียนดีแต่ไม่มีเซ็นส์ทางดนตรี พวกมันดันบอกว่าเพลงRSดีกว่าGrammy,พี่ว่าพวกมันคลั่งดารามากกว่า) ถ้าเป็นเพื่อนคุยเรื่องหนัง พี่คงช่วยไม่ได้สักเท่าไร เพราะเดี๋ยวนี้ดูหนังน้อยมาก ปีที่แล้วก็แค่20กว่าเรื่องเอง ถ้าคุยหนังเก่าอาจพอไหว ตอนนี้เหมือนกับว่ามันมาถึงจุดอิ่มตัวแล้ว ดูหนังส่วนใหญ่ก็จะไม่ค่อยสนุก เพราะดูจนถึงขั้นรู้สึกได้เองว่าหนังเรื่องนี้มันดีหรือไม่ดี เดี๋ยวนี้เลยดูเน้นเอาสนุกไว้ก่อน น้องไม่ได้พูดถึงว่าคิดยังไงกับอนาคตตัวเอง แต่ยังไงก็อยากฝากนิดนึง อย่าให้หนังมันชี้นำชีวิตน้อง ให้เป็นแค่ส่วนหนึ่งก็พอ ถ้าคิดจะไปสายที่เกี่ยวกับภาพยนตร์ ขอให้ตัดสินใจให้ดีก่อน เพราะใจรักกับกระเป๋าแฟบมันมักจะมาคู่กัน ลองอ่านทำความเข้าใจกับความเห็นของลุง"ผมอยู่ข้างหลังคุณ"ดู เวลาไปเรียนก็พกยาดมไปด้วย จิตใจจะได้ปลอดโปร่งขึ้น ดมกลิ่นปลามากๆมันก็ไปทำลายสมองเหมือนกัน - -" จากคุณ : Atmosphere - [ 1 ก.พ. 52 12:07:43 ]

ความคิดเห็นที่ 30 บุคมาร์ค แจกกิฟ โหวตและเก็บเข้าคลังให้ ยังไม่ได้อ่านแต่แรกนะ อ่านแค่หัวกระทู้ กับเนื้อหาของน้อง starpics ทำให้ผมนึกถึงตัวเองสมัยยังม.4 เมื่อช่วงปี 87-88 พี่ก็เริ่มดูหนังประมาณน้อง อาจจะช้ากว่าน้องด้วยซ้ำ จำได้ว่าเริ่มดูหนังตอนม.3 เอง แล้วม.4 ก็เริ่มคลั่งการดูหนังมากๆๆ ขนาดว่า ตัดภาพโปสเตอร์หนังจากเอนเทน ไปแปะข้างฝาห้องเรียน ข้างโต๊ะเรียนกันเลยทีเดียว ( จริงๆนะ ) ทำไปได้ เลิกเรียนก็เข้าโรงหนัง แถวๆสามย่าน ก็มีโรงหนังหลายโรง บางทีก็ไปเจอเพื่อนในโรงหนัง สกาล่า สยาม ลิโด้ เมเจอร์ มาบุญครอง แมคเคนนา โอยสวรรค์ชัดๆ ผ่านมาแล้วเกือบ 20 ปี ถึงวันนี้พี่ก็ยังรักการดูหนังอยู่ บางทีดูแล้วไม่รู้จะคุยกับใคร ก็มาโพสท์ให้เพื่อนๆอ่านในเวปไซค์บ้าง โดนด่าบ้าง มีแฟนคลับ ( ขับ ) บ้าง ก็เฮฮากันดี นี่ยังนึกๆอยู่เลยว่า อยากจะนัดมีตติ้งเพื่อนคอหนังในเวปเฉลิมไทย ไม่รู้จะมีใครกล้ามาหรือเปล่า เคยจัดมีตติ้งเล็กครั้งสองครั้ง มานั่งคุยกันเรื่องหนังเหมือนกัน สนุกดีครับ คิดว่าถ้ามีโอกาส อยากลองจัดอีก อยากเจอตัวจริง ตัวเป็นๆของบางล๊อกอินอยู่เหมือนัน เด๋วว่างๆจะมาคุยต่อ จากคุณ : joblovenuk - [ 1 ก.พ. 52 13:47:59 ]

ความคิดเห็นที่ 31 เปล่า ครับ  ผมเคยเห็นเด็ก คน นึง มาดูหนัง คนเดียว ตอนดึก รอบสุดท้ายที่พารากอนอ่ะครับ แบบ ว่าทั้งโรง มี ไม่กี่คน เป็นฝรั่งกับแฟน - ชาวไทย แล้วก็เด็กอ่ะครับ ยังแต่งชุดนักเรียนอยู่เลย มาคนเดียว ด้วยอ่ะครับ    แต่ที่ สงสัยก็คือ หนังมันจบก็ ตี1 แล้วอ่ะครับ กลัวพ่อแม่น้องเค้าเป็นห่วงน่ะกลับบ้านซ่ะดึกเชียว    ผมก็ชอบดูหนังน่ะครับ ขนาด เคยสมัครเป็นพนักงานโรงหนังก็ทำมาแล้วเหตุผลก็คืออยากดูหนังฟรีอ่ะครับ เพราะดูหนังบ่อยมากเกือบทุกอาทิตย์เลย บางทีชวนเพือนแล้วมันไม่อยากดู เราจะไปดูคนเดียว ก็เขิลๆๆอ่ะครับ จากคุณ : เตารีดทาบหน้า - [ 1 ก.พ. 52 17:55:21 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เข้าใจความรู้สึกเจ้าของกระทู้เลย ผมก็เป็นเหมือนกัน สมัยยังเรียนมัธยมบ้าหนังมากๆ นิตยสารหนัง ซื้อทุกเล่ม  หนังก็ดูทุกแนว ติดตามข่าวเกี่ยวกับหนังตลอด แต่ปัจจุบันซ่าลงไปเยอะ ข่าวก็ไม่ได้ตาม นิตยสารหนังก็ไม่ได้ซื้อสักเล่ม หนังก็ไม่ค่อยได้ดู ตอนนี้หันมาบ้าซีรีส์แทน จากคุณ : สีสุดชัย - [ 1 ก.พ. 52 23:48:18 ]

ความคิดเห็นที่ 33 ชอบดูหนังเหมือนกันค่ะ..แต่ไม่ได้รู้ลึกซึ้งเรื่องหนัง เพราะดูเพื่อความบันเทิง หนังอะไรก็ได้ ประเภทไหนก็ได้.. สามารถดูได้ทั้งวันทั้งคืน(ถ้าว่าง)แต่ดูจากดีวีดีเอา ไม่ค่อยได้ไปดูในโรงหนัง เพราะที่นี่ค่าตั๋วแพง ไม่กล้าไปดูคนเดียวด้วย ตอนนี้กำลังชอบพวกหนังคลาสสิคของอังกฤษ ส่วนใหญ่ตัวหนังจะไม่ค่อยหวือหวา อารมณ์ก็จะเป็นแบบยุคสมัยก่อนๆ นุ่มนวลดี เสื้อผ้าเครื่องแต่งกายสวยๆ  หนังใหม่ๆก็ดู แต่ไม่ถึงกับขาดไม่ได้ สำหรับน้อง พี่ว่าถ้าน้องโตขึ้น มีความรับผิดชอบมากขึ้น เดี๋ยวก็จะหายเหงาได้เอง.. จากคุณ : AUTUMN IN LOVE - [ 2 ก.พ. 52 03:38:03 ]

ความคิดเห็นที่ 34 มาลงชื่อค่ะ ชอบดูหนังเป็นชีวิตจิตใจเหมือนกัน จากคุณ : i_lllive - [ 2 ก.พ. 52 10:50:35 ]

ความคิดเห็นที่ 35 มาลงชื่อด้วยเช่นกันครับ ผมมีเพื่อนสนิทเป็นการดูหนังเลยครับ มันช่วยชีวิตผมมา 2 ครั้งใหญ่ๆเลย ตอนมัธยมโดดเรียนจนหมดสิทธิ์สอบพ่อแม่ด่าเลยหนีออกจากบ้าน ก็บังเอิญดู Forrest Gump เห็นชีวิตมันผ่านไปเจอแต่เรื่องดีๆ เพราะมันไม่ได้ทำสิ่งเลวๆ ก็เลยเอาอย่างกลับไปเข้าเรียน ส่งงาน ก็จบมาได้ เอ็นต์ติดมหาลัยช่วงหนึ่งเกิดอาการอยากตาย อกหัก เศรษฐกิจที่บ้านไม่ดี พ่อแม่ทะเลาะกัน บังเอิญไปดูหนัง  Elizabethtown ประทับใจที่มันบอกว่า ธรรมชาติจะคัดเลือกสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งให้มีชีวิตอยู่ในโลกต่อไป ไม่รู้ดิ เวลาไม่เจอคนที่เข้าใจ ผมจะไปดูหนังแล้วมันเหมือนมีเพื่อนมาทำให้เราอยากทำอะไรต่อไปในอนาคตครับ จากคุณ : Ei8ht - [ 2 ก.พ. 52 12:49:20 ]

ความคิดเห็นที่ 36 อยากจะบอกว่าเข้าใจความรู้สึก จขกท. จ้า เพราะเคยผ่านช่วงนั้นมาแล้ว -*- จริงๆก็ยังเป็นอยู่แหละ เราเองก็อยู่ในช่วงมอปลาย ที่ชอบดูหนัง และก็มาจากฮอลลีวู้ดถึงนอกกระแส จนบ้าอย่างทุกวันนี้ ซึ่งมันก็เป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้วที่เพื่อนๆในกลุ่มจะไม่ได้สนใจแบบเราใช่ไหมล่ะ? แรกๆก็เคยคิดนะ ว่าเออ ไม่มีเพื่อนคุยเลยว่ะ เพราะไม่ได้ดูหนังแบบเดียวกัน สมมุิติเราไปบอกว่าวันนี้ฉันดู Funny Games ของ Haneke มาล่ะ เพื่อนๆคงงงกันเลยทีเดียว ฮ่าๆ แต่ตอนนี้ก็ไม่ค่อยคิดมาก เดี๋ยวนี้สบายตัวแล้ว เพราะมีความสุขกับการดูหนัง+ลุยเดี่ยวตลอด ดูมันคนเดียวนี่แหละ สบายใจ แต่บางทีก็รู้สึกเปลี่ยวๆบ้างเหมือนกันค่ะ 55 ดีใจนะที่เห็นมีคนวัยเดียวกันชอบอะไรแบบนี้ ถ้าอยากคุยกัน ติดต่อ แชร์ความคิดก็ยินดีนะคะ ปล. ชอบเจ้าป้าเมอรีลมากๆ เช่นกันจ้า จากคุณ : Reversedrain - [ 2 ก.พ. 52 18:04:21 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ดูหนังมาตั้งแต่เล็กเหมือนกัน.... เรื่องแรกก็  เล็บครุฑ  ตอนประกาศิตจางซูเหลียง  ปี 2511 ตอนนั้นยังเด็กมากๆๆ  แต่ยังพอจำความได้บ้าง.... สมัยเรียนมหาวิทยาลัย   พอปิดเทอม ก็เข้าโรงหนังชั้น 2 แบบฉายควบ  2 เรื่อง  ดู ตั้งแต่ 11.00  ถึง ปิดโรง  แล้วย้ายไปดูโรงอื่น ส่วนมาก ดูที่ พระโขนงเธียร์เตอร์  กะ  รามา  เอเซีย หลังๆ เอเซีย ชอบเอาหนังโป๊ มาฉาย ซะงั้น  เหอ  เหอ ดูๆ ไปก็เอาข้าวใส่ถุง   ไปกินในโรงเลยทีเดียว พวกหนังสือเกี่ยวกับหนัง  สตาร์พิด เอนเตอร์เทน  หนังวีดีโอ ซื้อหมด... พอตอนหลังน้ำท่วม   หนังสือ ม้วนวีดีโอ  ต่างๆเสียหายหมด... เสียดาย.... ตอนนี้ ก็พอจะเก็บ  วีดีโอ  บ้าง จากคุณ : ต้อม ตื่นตูม - [ 2 ก.พ. 52 18:05:12 ]

ความคิดเห็นที่ 38 สำหรับพี่นะ พี่ก็คิดว่าตัวเองก็บ้าหนังเข้าสายเลือดเหมือนกัน พี่เข้าใจนะว่าเวลาออกจาโรง แล้ว มันไม่มีใครร่วมกันวิจารณ์หนังที่ดูไปเมื่อสักครู่ คือประมาณว่าหนังจบกูก็จบตามหนัง สั้นๆ มันเป็นอย่างไร มันเหมือนเราอยู่คนเดียวบนโลก มันมีวิธีแก้น้อง ... พี่เลือกเรียนในคณะที่ หนัง ไม่เกี่ยวข้องเลยส้ากนิดเดียว แต่พี่ก็พยายามทำให้หนังมาเกี่ยวข้องจนได้ แหละ พี่ พยายาม สร้างหนังสั้นให้น้องคณะดู จัดชมรมทำหนังสั้น เขียนบทหนัง หากลุ่มคนที่อยากดูหนังด้วยกัน พอหนังออกก็เอากลุ่มพวกนี้ไปดูหนังกัน .... แต่สิ่งหนึ่งที่อยากให้น้องตระหนักคือหนังแม้เป็นชีวิต แต่เราไม่สามารถกิน หนังเป็๋นอาหารได้ หนังแม้เป็นลมหายใจ แต่เรายังมีอากาศ โลกนี้แม้ว่าหนังสวยงามขนาดไหน แต่ ก็ยังมีดอกไม้ วิวทิวทัศน์ รูปภาพ เพื่อนรัก ที่ยังงามไม่แพ้กับหนัง สิ่งที่พี่จะบอก คือ เปิดใจ และ รับฟังว่า คนอื่นๆชอบอะไร ถึงแม้ว่าเค้าจะไม่ชอบหนัง แต่ ทุกๆคนย่อมมีความชอบอะไรจี้ดๆๆๆเป็นของตัวเองส้ากอย่าง ยกตัวอย่างเช่น พี่ชอบหนัง แต่เพื่อนพี่มันชอบแมนยู สิ่งที่เราทำ ค้ือ ถ่ายเทความงามของหนังให้มัน และรับความบ้าแมนยูที่มันมีให้แก้เรา เพียงแค่นี้ เราก็จะมีเพื่อนมากกมายโดยที่เราก็ไม่เสียความเป็นตัวเองไปเลย เรียนรู้ที่จะรับรู้ความชอบ ของคนอื่น โดยไม่ทิ้งความชอบของคนอื่นและตัวเองถือว่าสุดยอด ครับผมมมมม จากคุณ : Scizoid Personality - [ 3 ก.พ. 52 11:32:14 A:203.131.212.48 X: TicketID:203236 ]

ความคิดเห็นที่ 39 หวัดดีน้องไม่รู้ชื่ออะไร แต่ดั้น ชื่อ เหมือนิตยสาร สุดโปรดของพี่   เลยเข้ามาตอบ   พี่กับน้องก็เหมือนกันคับ   ตอนมัธยนมเนี่ยะ เพื่อนสนิทมี แต่ว่าจะมาคุย มาถกกันเรื่องหนัง  มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันเนี่ยะไม่มีเลย ยิ่งอยู่ต่างจังหวัด ตลาดหนังอินดี้ นอกกระแสแทบจะตายสนิท ถ้าไม่ใช่จังหวัดใหญ่ๆ ร้านเช่าก็มีแต่หนัง บล็อคบัสเตอร์  ไปร้านเช่าแล้ว เบื่อมาก   ที่บ้านก็ชอบดูแต่หนังวิ่งหนีผี   พี่จึงกลายเป็นคนแปลกในหมู่ของคนแถวบ้าน เพราะชอบดูหนังอะไรที่ดูไม่รู้เรื่อง 5555+   จำได้ครั้งแรกที่ชอบหนังและระลึกได้เลยคือ สมัยประถม  เพราะตอนนั้น บ้านนอกเนี่ยะ เครื่องเล่นวิดิโอ หรือวีซีดี หายากมาก  จำได้ว่าในหมู่บ้าน บ้านพี่มีเป็นหลังแรก (ย้ำนะคับว่าบ้านนอกมาก ติดภูเขาเลย) แล้วเวลาเช่าหนังมาทีก็จะมีหลานๆ ป้าๆ อาๆ มาดูกัน แถวบ้าน สนุก และมีความสุขมาก  ก็นั่นแหล่ะ หนังวิ่งหนีผีลงตุ่มประมาณนั้น    จำได้ว่าเรื่องแรกๆ ที่ดู จะเป็นหนังฮ่องกงซะส่วนใหญ่ เพราะตอนนั้น หนังฮ่องกง บูมมากๆๆๆ   ทำให้ดาราที่ชอบก็มี เลสลี่จาง กับ เฮียเหลียงเฉาเหว่ย  พอไปๆ มาๆ เย็นวันศุกร์กลายเป็นวันที่พี่รอคอยเพราะว่า จะได้ไปเช่าหนังในตลาด (หมู่บ้านพี่อยู่ห่างจากตัวอ.เภอพอสมควรเดินทางสัก 15-20 นาที ด้วยมอเตอร์ไซ)  ตอนแรกๆ อาพี่ก็ไปเช่าหนัง แต่หลังพี่ขอติดรถไปด้วย หลังๆ เป็นตัวตั้งตัวตีไปเช่าเองซะเลย  หลังจากเช่าที่คนอื่นอยากดูมานาน ก็ขอเช่าที่ตัวเองอยากดูบ้าง  พอหลังจากนั้นก็เริ่มรู้จักออสการ์ ทีนี้ก่อนจะเช่าก็จะพลิกดูด้านหลัง ว่าหนังเรื่องนี้ได้รับรางวัลอะไรไหม ถ้าหนังเรื่องไหนได้รับรางวัลออสการ์หรือถูกเสนอชื่อเข้าชิง ก็จะเช่ามาดูด้วยเงินของตัวเอง ที่ทำงานวันหยุด  แต่ก็ถูกสาปส่งไม่เป็นท่า เพราะป้าๆ อาๆ หลานๆ ดูไม่รู้เรื่อง 5555555+ หลังจากนั้นเลยดูคนเดียว เพราะคนอื่นคิดว่าถ้าพี่เช่าเรื่องไหน เรื่องนั้นจะน่าเบื่อ (ตูกลายเป็นมิเตอร์วัดความน่าเบื่อไปแล้ว)  พอเริ่มมัธยมได้รู้จักสังคมกว้างขึ้นเพราะได้เรียนโรงเรียนประจำจังหวัด เด็กหลายพันคน  ได้รู้จักจากหลายพ่อพันแม่  วันนึง เข้าห้องสมุด ได้เจอพี่คนนึงอ่านหนังสืออยู่ แว่บๆ เอ๊ะ มีบทความเกี่ยวกับหนัง  ก็เลยเดินด้อมๆ มองๆ มันหนังสือเกี่ยวกับหนัง ก็เลยตัดสินใจไปคุยกับพี่เขา แล้วนั้นคือวันแรกที่ได้รู้จักนิตยสารชื่อ starpics   หลังจากนั้นก็พยายามไปเดินดูแผงหนังสือ เพื่อไปดูหัวอื่นๆ บ้าง  แต่หลักๆ ก็อ่าน starpics  พี่หนึ่งตอนนั้นเราเป็นเด็ก แล้ว starpics อ่านเข้าใจง่าย ไม่มีศัพท์แสงให้ยุ่งยาก เลยติดใจมาตั้งแต่นั้น  ตั้งแต่ม.1  sp เนี่ยะออก เดือนละ 2 ฉบับ พี่ต้องหาตังซื้อเอง ก็ต้องหยอดกระปุกเอา เพราะได้ตังไปโรงเรียนวันละ 30 บาท ค่ารถ ไปกลับ 10 บาท  15 บาทกินข้าวตอนเที่ยง 5 บาทหยอดกระปุก ไว้ซื้อนิตยสาร (สมัยนั้นฉบับละ 40 บาท) แต่บางเดือนก็เก็บตังไม่พอ ซื้อได้เดือนละฉบับ จำได้ว่าครั้งนึง อีก 5 บาทจะได้ซื้อนิตยสาร พี่ยอมลงทุนไม่นั่งรถยอมเดินกลับบ้านเลยทีเดียว     ปัจจุบันนี้ทำฟรีแล้นไปเรื่อย ดูหนังปกติก็ทุกสัปดาห์ จะเฝ้าเช็คเว็บ  house กับ apex  ว่ามีหนังดีๆ อะไรเข้าบ้าง จะเก็บตังดู มีความสุขมาก  และหนังนี่แหล่ะเปลี่ยนชีวิตพี่ ให้พี่มีแง่มุมดีๆ ในชีวิตได้รู้จักโลก ได้รู้จักคนอื่น   และสุดท้ายยินดีได้รู้จักคับ มีอะไรหลังไมค์มาคุยกันได้ จากคุณ : กระบี่อยู่ที่ใจ (ใช้เพียงกิ่งไผ่ก็ไร้เทียมทาน) - [ 3 ก.พ. 52 21:14:04 ]