 |
รีวิว The Reader (สปอยล์) : ถ้าคนที่คุณรักทำเรื่องที่เลวร้ายที่สุด คุณจะยังรักเขาต่อไปไหม?
เพิ่งดูหนังเรื่องนี้จบไป แต่ความรู้สึกยังไม่จบไปด้วย -- เราอาจจะแปลกไหมไม่รู้ ที่ดูเรื่องนี้แล้ว คิดตาม รู้สึกตามไปกับไมเคิล ไม่ใช่ฮานน่า (จริงๆ ชื่อต้องอ่านว่ามิชาเอลแหละ แต่โดนกรอกหูว่า ไมเคิลๆ มาสองชั่วโมง เรียกอย่างนี้ไปก่อนละกัน) สำหรับเราแล้วหนังเรื่องนี้เล่าเรื่องของ "ฝ่ายผู้กระทำ" ต่อยิว ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง แต่ไม่ได้เล่าเพื่อแก้ตัว ไม่ได้เล่าเพื่อขอลุแก่โทษ ไม่ได้เล่าเพื่อไถ่บาป แต่เล่าเพื่อถามว่า ความรักที่เรามีควรจะหมดไปควรจะจางหายไปไหม หากรู้ว่าคนที่เรารักทำสิ่งที่เลวร้ายเหลือเกิน
ไมเคิลเป็นตัวแทนของคนเยอรมันรุ่นหลังสงคราม ที่ไม่ได้มีส่วนร่วม ไม่ได้ใช้ชีวิตในช่วงที่มันเกิดขึ้น และก็เหมือนกับคนอื่นๆในโลกที่ถามว่า มันเกิดขึ้นได้อย่างไร คนเราทำสิ่งเลวร้าย ฆ่าคนมากมายอย่างนั้นได้อย่างไร แต่ความรู้สึกซับซ้อนกว่า เหมือนกับที่ไมเคิลคุยกับอาจารย์ในเซมินาร์นั่นแหละว่า คนเหล่านั้นเป็นเพื่อน เป็นครู เป็นญาติ เป็นครอบครัว (อาจจะมั่วเติมเองนิดหน่อย) ไมเคิลเป็นตัวแทนคนเยอรมันที่ตั้งคำถามว่าพวกเขาควรจะทำอย่างไรที่จะเรียนรู้และอยู่กับเรื่องราวประวัติศาสตร์ของประเทศตนเอง ของครอบครัวตนเองได้
ฮานน่าเป็นตัวแทนของคนในช่วงสงคราม (จริงๆแล้ว ก็ไม่ใช่ว่าทุกคนในเยอรมันช่วงนั้นจะเห็นด้วยกับนาซี แต่ต้องคิดถึงภาพประเทศที่อยู่ในสถานการณ์ลำบาก อัปยศ เศรษฐกิจตกต่ำ หลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ว่ามันง่ายแค่ไหน ที่จะปลุก "ความรักชาติ" หรือ "ชาตินิยม" ขึ้นมาเป็นตัวนำไปสู่อะไรหลายอย่างๆ พร้อมๆไปกับการกำจัดผู้ที่ไม่เห็นด้วยกับรัฐบาล นักโทษกลุ่มแรกๆที่เดินเข้าสู่ค่ายกักกันหลังจากนาซีมีอำนาจในปี 1933 คือนักโทษการเมือง - ผู้ที่ไม่เห็นด้วยกับรัฐบาลนะคะ ประเด็นนี้ไม่ได้อยู่ในหนังเรื่องนี้หรอกค่ะ มาจากหนังสืออีกเล่มที่เคยอ่านน่ะ ออกนอกเรื่องนิดหน่อย)
กลับเข้าเรื่อง ฮานน่าเป็นตัวแทนของคนที่มีส่วนร่วมในสงคราม แต่ก็อย่างที่เธอพูดตอนใกล้จะจบนั่นแหละ คนที่ตายก็ตายไปแล้ว กับคำถามที่เธอไม่พูดแต่เราคิดว่าเราเห็นในดวงตาของเธอก็คือ ไม่ว่าเธอจะทำอะไร จะคิดอะไรตอนนี้ มันจะแก้ไขอะไรได้? เราเชื่อว่าเธอรู้สึกผิด แต่พร้อมๆกันก็รู้สึกว่าไมเคิลจะมาทวงถามหาความรู้สึกผิดจากเธอไปทำไมกัน ในเมื่อเรื่องราวมันเดินมาถึงตอนนี้แล้ว ความรักของเขาไม่มีอยู่ตรงนั้นให้เธออีกแล้วใช่ไหม?
ความสัมพันธ์ตอนต้น คือการปูเรื่องให้เห็นถึงความรัก ที่ไม่อาจเปิดเผยแก่ผู้ใด ของทั้งสองคน สิ่งที่เริ่มต้นเป็นความสัมพันธ์ทางกายล้วนๆ เปลี่ยนเป็นความผูกพันลึกซึ้ง เป็นความรัก ที่เมื่อไมเคิลเห็นฮานน่าในห้องพิจารณาคดี ยิ่งฟังก็ยิ่งรู้สึกว่าเธอผิด แต่อาจจะไม่ผิดมากเท่าที่ถูกตัดสิน เขาสับสนกับความรักนั้น เขาควรจะช่วยเธอไหม? เขาควรจะรู้สึกอย่างไรต่อไป?
เรื่องราวที่เกิดขึ้นหลังจากนั้นเหมือนกับว่า ไมเคิลปล่อยให้เธอรับโทษ เพราะเขาเคารพการตัดสินใจของเธอ เพราะเขาเองก็รู้สึกว่าเธอผิด แต่เขาก็ไม่อาจจะตัดเธออกไปจากใจได้ เทปเป็นกองๆ นั่น คือเยื่อใยที่เขายังมีให้ฮานน่า แต่เขาก็ไม่ยอมไปพบเธอจนกระทั่งที่พบกันครั้งสุดท้ายนั่น
เขาพยายามใช้ชีวิตปกติ แต่งงาน มีลูก แต่มันก็ไปไม่รอด เขาไม่ยอมกลับไปบ้านเกิด เพราะทนไม่ได้ที่จะเห็นอะไรทุกอย่างที่เตือนให้คิดถึงเธอ มันเจ็บปวดเกินไปสำหรับเขา วันที่เขากลับไปบ้านตัวเอง คือวันที่เขาทำลายกำแพงแรกในหัวใจลง ยอมรับกับตัวเองว่า ยังไงก็ยังคิดถึง แล้วส่งเทปม้วนแรกไปให้เธอ แต่ก็กั้นตัวเองไว้ สร้างระยะห่าง ไม่ให้เธอเข้าใกล้ได้มากกว่านั้น ไม่เคยยอมตอบจดหมาย ทำตัวเหินห่างเมื่อเจอหน้า
กำแพงอีกอันในหัวใจถูกทำลายลงวันที่เขายอมพูดเรื่องนี้กับคนอื่น (ลูกสาวคนที่อยู่ในค่ายกักกัน) เขาไม่ได้เดินทางไปเพื่อขอการให้อภัยให้ฮานน่า แต่วินาทีที่พูดออกไปมันคือการที่เขาปลดปล่อยให้ตนเองเป็นอิสระ จากความรู้สึกผิดบาป ว่าเขา "ไม่ควร" รักเธอ (ทั้งเรื่องต่างวัย ที่ไม่อาจเปิดเผยตั้งแต่ต้น และเรื่องที่เกิดขึ้นภายหลัง) มาเป็นการยอมรับ ว่าไม่ว่าฮานน่าจะเป็นอย่างไร จะเคยทำอะไร เขาก็ยังรักเธอ เขารู้และยอมรับว่าเธอทำผิดแต่มันไม่อาจเปลี่ยนแปลงความรู้สึกของเขาได้
ไมเคิลได้คำตอบของเขาแล้ว แต่ยังมีคำถามที่ทิ้งให้กับคนดู --
ถ้าคนที่คุณรักทำเรื่องที่เลวร้ายที่สุด คุณจะยังรักเขาต่อไปไหม?
จากคุณ :
thaliana
- [
1 มี.ค. 52 15:08:26
]
|
|
|
|
|