... วันนี้นั่งดูจับเข่าคุยเรื่อง เซ็นเซ่อร์ ทำให้คิดขึ้นมาอย่างหนึ่งได้ว่า
เป็นเรื่องยากที่จะให้สังคมส่วนใหญ่รับฟัง หรือ คนดูหนัง/คนทำหนัง จะไปถกเอาชนะกองเซ็นเซ่อร์ได้
หากยังคงบอกแต่แนวเดิมๆว่า "โอ๊ย หนังไม่ทำให้คนเป็นฆาตกรหรอก ,โอ๊ย หนังจำเป็นต้องมีฉากพวกนี้ , โอ๊ย พวกหัวโบราณ , เด็กคิดเองเป็นน่า อย่าไปคิดแทนเด็ก ฯลฯ " โดยไม่ยอมรับข้อเท็จจริงที่ว่า
'ความรุนแรงจากสื่อ มีผลต่อ ผู้รับ จริงๆ
มันอาจไม่ได้ทำให้คนเป็นฆาตกรจากการดูหนังเรื่องเดียว แต่มันมีผลกระทบเช่น การลอกแบบ , การชาชิน ฯลฯ ในกรณีของวัยที่เสพสื่อไม่เหมาะสมกับสื่อที่เสพ หรือ เสพสื่อรุนแรงแบบต่อเนื่อง'
... เพราะ ข้อเท็จจริงข้างต้น มีทั้งหลักฐาน มีงานวิจัย และ เป็นเหตุผลที่ฝรั่งมังค่านำมาใช้ในการจัดเรต และ สังเกตมาหลายทีแล้วว่า เหตุผลนี้ก็จะถูกฝั่ง กองเซ็นเซ่อร์ นำมานอนยัน ฝั่งคนดูหนัง/คนทำหนัง เสมอ
แล้วอีกฝั่งก็จะใช้เรื่อง 'ความเป็นภาพยนตร์ เรื่องของศิลปะ' มาตอบโต้ ซึ่ง คนดูทั่วๆไปที่ไม่ใช่คอหนัง หรือ พ่อคนแม่คน ก็ยากจะคล้อยตามฝั่งหลัง เพราะเป็นห่วงลูกหลังจากได้ยิน เหตุผลจากกองเซ็นเซ่อร์
หรือ ถ้าจะบอกว่า อย่าไปเชื่อฝรั่งเลย อย่าไปเชื่องานวิจัยเลย แล้ว จะให้ไปเชื่ออะไร ? เพราะ คนดูที่เป็นพ่อคนแม่คน หรือ คนทั่วๆไป ย่อมเชื่ออะไรที่มีหลักฐานน่าเชื่อถือมากกว่า
... เหตุผลในการ จัดเรต ของฝรั่งมังค่า เพราะ ต้องการให้คนเสพสื่อให้เหมาะสมกับวัย ไม่ใช่ เพราะต้องการ ชี้นำหรือควบคุมคนให้มีชีวิตตามหลักการของกองเซ็นเซ่อร์
กองเซ็นเซ่อร์ต้องตอบประชาชนให้ได้ชัดๆว่า หน้าที่ ของกองเซ็นเซ่อร์คืออะไร ?
ชี้นำ , ควบคุม ประชาชน หรือ ช่วยให้คนเสพสื่ออย่างเหมาะสม
... ปัญหาคือ ถ้าคนที่มาทำหน้าที่กองเซ็นเซ่อร์ ไม่เข้าใจหลักการในแง่จิตวิทยาที่เกี่ยวกับ 'ความรุนแรงกับสื่อ' ไม่ได้มีความรู้เกี่ยวกับภาพยนตร์ ไม่สามารถแยกแยะศิลปะกับอนาจาร บวกกับเข้าใจผิดที่ไปยึดติดกับงานวิจัยแล้วมาอ้างต่อ
หรือ หากใช้คนที่ไม่มีความรู้มาตัดสินเรื่องตรงหน้า เหมือนกับ เอาคนไม่ใช่หมอ มาตัดสินว่า การทำแบบนี้ ผิดหลักวิชาชีพหรือไม่ คนๆนั้นจะตัดสินได้อย่างไร ในเมื่อบอกไม่ถูกว่า ผ่าตัดแบบไหนถูกผ่าแบบไหนผิด
... มันเหมือนกับ กองเซ็นเซ่อร์แค่คิดว่าตัวเอง มีเจตนาดี แล้วก็ทำไปแบบ ไม่มีความเข้าใจ
ประมาณว่า ไม่เคยเรียนหมอ แล้วพอเห็นคนป่วยก็วิ่งไปช่วย นอกจากอาการจะไม่ดีขึ้น บางที กลับทำให้คนป่วยอาการทรุดลง
อยากเห็นคนถาม กองเซ็นเซ่อร์ ตอบคำถามเหล่านี้ให้ได้ว่า
- การทำโมเสกเบลอหรือไปตัดหนัง ช่วยลดความรุนแรงได้อย่างไร ในเมื่อหนังทั้งเรื่อง เป็นหนังแนวโหดที่มีทั้งหักกระดูกกรอบแกรบ แทงเข่าจนเป้าลอย ฯลฯ เพราะ ถ้าเด็กเข้าไปดู ต่อให้เบลอ เด็กก็ยังได้ความรุนแรงเท่าเดิม
- ภาพยนตร์จำเป็นต้องส่งเสริมศีลธรรมเสมอไปหรอกหรือ? ต้องจบแบบคนดีชนะคนชั่วเสมอไปหรอกหรือ ?ทำไมต้องเป็นแบบนั้น เคยมีหลักฐานใดๆที่บอกหรือเปล่า ว่าผู้ใหญ่ดูแล้วจะเลียนแบบ
... การเบลอฉากเลือดสาด กับ เบลอช้างน้อยของตัวละคร อย่างเช่นใน Watchmen แปลว่าทำแค่นี้ ปลอดภัยสำหรับเด็กแล้ว? หรือ แค่ทำเพื่อให้รู้สึกว่า ได้ทำ ทั้งๆที่ผลลัพธ์ มันไม่ได้ช่วยอะไรเลย นอกจากลิดรอนสิทธิคนดูและไปทำลายงานศิลปะของผู้สร้าง
เข้าใจว่า เจตนาดี แต่ เจตนาดี แบบนี้ 'ทำแล้วได้อะไร นอกจากไปทำลายงานศิลปะของคนอื่น
การเบลอ , การตัด , การแบน เป็นการแก้ปัญหาไม่ตรงจุด เหมือน คันที่หลัง แต่ดันไปช่วยเกาที่ท้อง รู้ว่าเจตนาดี แต่นอกจากจะไม่หายคัน มันยังน่ารำคาญอีกต่างหาก
... ซึ่งถ้ากองเซ็นเซ่อร์มี เจตนาดีจริงๆ จะไม่ง่ายกว่าหรือ
ถ้าจะหันมา เอาจริงเรื่องจัดเรต หรือ ถ้ายังทำไม่ได้ อย่างน้อย ติดสัญลักษณ์เรต เตือนไว้ในหน้าโฆษณาหนังในหนังสือพิมพ์ เช่น มีวงกลมเรต R เล็กๆในกรอบของ Watchmen อย่างน้อยให้ พ่อแม่หรือคนดูรู้ล่วงหน้าบ้างก็ยังดี
แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 52 01:57:29
แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 52 01:19:19
แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 52 01:18:54
แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 52 01:13:00
แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 52 01:10:14
แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 52 01:04:12
แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 52 01:00:10
แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 52 00:57:27
<<<< กระทู้เล็กๆ ถึง กองเซ็นเซอร์ และ ผู้ที่ไม่เห็นด้วยกับกองเซ็นเซ่อร์ และ ผู้มีโอกาสไปถกกับกองเซ็นเซ่อร์ในอนาคต >>>>
