ได้ไปดูหนังเรื่อง ความจำสั้นแต่รักฉันยาวมา
หนังสนุกดี ใครที่ยังไม่ได้ไปดูแนะนำให้ไปดูนะ
คุณจะได้เห็นมุมมองความรักในอีกรูปแบบหนึ่ง น่ารักดีคะ
วลีที่ว่า ..อยากจำกลับลืม อยากลืมกลับจำ.. สะท้อนให้เห็น
ความแตกต่างของคู่รัก 2 วัยได้เป็นอย่างดี
ซึ่งขณะนี้ เราอยู่ในประเภท อยากลืมกลับจำ
ทุกวันนี้เรายังรักคน ๆ หนึ่งอยู่ คนซึ่งเค้าจากเราไปแล้ว
เพราะเค้าไม่ได้รักเรา แต่เรายังรักเค้าอยู่ตลอดเวลา
ยังนึกถึง ยังยึดติดอยู่กับความรักที่มีต่อเค้าแต่มันทำให้เราแย่ลงทุกวันๆ
ใช้เวลาในชีวิตทุกวินาทีเพื่อจำเค้าตลอด ทำให้เวลาดี ๆ ในชีวิต
หมดไปกับเรื่องนี้ ซึ่งเป็นสิ่งไร้ค่า แต่กลับได้รับเป็นความเจ็บปวดมา
อยากรู้ว่า คุณเคยใช้เวลาเท่าไหร่กันคะ ? เพื่อลืมคนที่เรายังรักอยู่
เพื่อให้ชีวิตเรากลับมาเป็นปกติเหมือนเดิม เข้าใจว่าแต่ละคน
คงใช้เวลาไม่เท่ากัน แต่ก็อยากรู้ อยากเอาเวลามาเฉลี่ยๆ ดู
อยากรู้อนาคตจริง ๆ ว่าเราต้องใช้เวลามากแค่ไหน
อยากปลดปล่อยตัวเองเร็ว ๆ เพราะมันทรมาณมาก หรือว่า
จะต้องใช้เวลาทั้งชีวิตเลยรึไงนะ น่ากลัวจังเลย ถ้าเป็นไปได้
ช่วยเอาความจำของเราที่ไม่ต้องการ ณ ตอนนี้ ไปให้กับคนที่เห็นค่า
ของความจำ อย่างป้าสมพิศและลุงจำรัส ซะยังจะดีกว่า ...
เราเป็นคนแปลกมั้ยคะ ชอบนะที่จะคิดถึงแต่เรื่องดีๆ ของเค้า
เลือกจำแต่ด้านดีด้วย แต่กลับกลายเป็นว่าเราเจ็บมากที่คิดถึง
เพราะกลับรู้สึกเสียดายสิ่งดี ๆ ในตัวเค้า ที่เราเคยได้รับ
ซึ่งตอนนี้มันไม่มีอีกแล้วไง เราเลยรับไม่ได้ ทำให้คิดต่อไปว่า
ไม่มีใครจะดีเท่าเค้าได้อีกแล้ว กลับกันถ้าเราคิดเรื่องที่ไม่ดี
กลับทำให้สบายขึ้น ไม่รู้สึกเสียดาย แต่เราจำแต่สิ่งที่ดี ๆ คะ เลยยิ่งเจ็บ T T
+ +
จขกท. อ่านคอมเม้นไป ร้องไห้ไปคะ ยังอยู่ในช่วงพีคมากๆเลย
เซ็นซิทีฟกับเรื่องในตอนนี้สุด ๆ ทั้งที่ผ่านมาได้ 2 เดือนแล้ว
ขอบคุณสำหรับคำพูดที่ดี ทำให้เราคิดอะไรได้เยอะเลยละคะ
แก้ไขเมื่อ 11 มี.ค. 52 00:01:30
แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 52 01:54:54