ความคิดเห็นที่ 1 *เราไปสำรวจเว็ปเกมมา เห็นมีทีมที่พยายามจะแปลเกมนี้เป็นภาษาอังกฤษอยู่ ถ้าใครคิดว่าจะหาเกมนี้มาเล่นในอนาคต เราไม่ค่อยแนะนำให้อ่านกระทู้นี้นะคะ เพราะจะทำให้เล่นเกมไม่สนุกเท่าที่ควร คือเกมมันจะสนุกตรงที่เล่นไปแบบมึนๆอึ้งๆ สับสนในชีวิต ไม่รู้ว่าจะต้องเจออะไรต่อไปกันแน่ ถ้ารู้เนื้อเรื่องก่อนล่วงหน้า อาจทำให้เล่นเกมแล้วไม่สนุก *ทีแรกเราคิดว่าจะแปลรวบยอดสั้นๆให้จบในกระทู้นี้เลย แต่แปลไปแปลมาแล้วมันยาวแฮะ ยังไงคนที่ตามอ่านอยู่ก็รอกันหน่อยนะคะ เพราะกระทู้นี้ก็ยังไม่แปลไม่จบ (ถือซะว่าได้อารมณ์เหมือนรออ่านการ์ตูนรวมเล่มเนอะ) *การแปลของเราก็เหมือนกระทู้ที่ผ่านๆมานะคะ คือเราเลือกมาแปลแค่บางส่วนของเกมเท่านั้น (แปลหมดไม่ไหวค่ะ เนื้อหามันเยอะเกิน) อ่านแล้วเนื้อเรื่องอาจจะข้ามไปข้ามมาบ้างก็ต้องขออภัย ----------------------------------------- บทที่ 5 "ลมเย็นดีจังเลย ทำให้รู้สึกผ่อนคลายจริงๆเลยนะ ว่ามั้ยจ๊ะ โคนันคุง" รันที่เดินรับลมทะเลยามเย็นอยู่ที่ชายหาดหันมาถามโคนันที่เดินอยู่ข้างๆ "ฮะ จริงด้วย" โคนันตอบรับ "นี่โคนันคุง... ไหนๆก็ออกมาเดินเล่นกันแล้วทั้งที อยู่ตรงนี้ต่ออีกหน่อยดีมั้ยจ๊ะ" "เอาสิฮะพี่รัน" "แต่ว่า... พอเห็นอย่างนี้แล้ว พี่ไม่อยากจะเชื่อเลยนะ ว่าเกาะที่สงบสุขแบบนี้จะมีคดีเกิดขึ้นได้..." (เจ๊เคยเห็นเด็กแว่นไปที่ไหนแล้วไม่มีคดีเรอะ...) "นั่นสิฮะ..." โคนันตอบแล้วคิดในใจ "คดีวางระเบิดต่อเนื่องก็ดูเหมือนจะหยุดลงแล้ว แต่ว่า... ปริศนาของคดีนั้นยังไม่คลี่คลายเลย คำพูดที่ฟังดูเป็นลางร้ายจากคนร้าย... มันหมายถึงอะไรกันนะ..." จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 17:54:06 ]

ความคิดเห็นที่ 2 โคนันย้อนคิดไปถึงตอนที่เขาเผชิญหน้ากับมือวางระเบิด ในตอนนั้นโคนันไปที่โรงแรม (อ่านชื่อโรงแรมไม่ออกอ่ะ) เพื่อสืบคดีวางระเบิดต่อเนื่องและคดีฆาตกรรมที่เกิดขึ้นบนเกาะ เจ้าของโรงแรมแห่งนั้นคือ คุณคิโมโตะ โยจิ ซึ่งเป็น 1 ใน 5 ผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดง นอกจากจะเป็นเจ้าของโรงแรมแล้ว คิโมโตะ โยจิยังเป็นเจ้าของอาคารที่โดนระเบิด ซึ่งใต้อาคารนั้นเป็นทางใต้ดินที่พวกเด็กๆแก็งค์นักสืบรุ่นจิ๋วไปสำรวจ และหายตัวไปอย่างลึกลับ ระหว่างการคลี่คลายคดีฆาตกรรม คิโมโตะหลุดปากพูดเรื่อง "โศกนาฏกรรมเมื่อ 25 ปีก่อน" ออกมา ทำให้โคนันรู้ว่าผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดงในปัจจุบันทั้งห้าคน ต่างก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับโศกนาฏกรรมเมื่อ 25 ปีก่อน โคนันยังหลอกถามจนรู้ว่าเมื่อ 25 ปีก่อน มีการขุดพบทองคำที่เหมืองถ่านหินของเกาะอาทิตย์อัสดง และผู้ทรงอิทธิพลทั้ง 5 คนของเกาะได้ใช้บางส่วนของทองคำนั้น มาเป็นทุนที่ใช้พัฒนาจนเกาะอาทิตย์อัสดงกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยว ส่วนทองคำที่เหลือถูกซ่อนเอาไว้ที่ทางใต้ดินของอาคารที่คิโมโตะเป็นเจ้าของ แต่หลังจากที่เกิดการระเบิดในอาคาร ทองคำเหล่านั้นกลับหายไป ขณะที่คิโมโตะกำลังจะเปิดเผยความจริงเกี่ยวกับเกาะอาทิตย์อัสดง จู่ๆ ก็เกิดระเบิดขึ้น... ------------ "ร... ระเบิด... นี่มันอะไรกันเนี่ย..." โคนันที่โดนกระแทกจากแรงระเบิดค่อยๆพยุงตัวขึ้น รอบๆตัวเขามีควันระเบิดหนาทึบไปหมด ไม่ไกลจากตำแหน่งที่โคนันยืนอยู่ มีร่างของใครบางคน อยู่ในม่านควันนั่น (กระทู้ก่อนหน้าโน้นมีใครแซวว่าคนร้ายเป็นเงาดำ ที่เอาคลิปวีดีโอจากกินทามะมาแปะอ่ะ ตอนนี้คนร้ายมันก็ออกมาเป็นเงาดำจริงๆด้วยแหละ) "แก... แกคือ..." โคนันพยายามเพ่งที่ร่างนั้น แต่ก็มองเห็นได้แค่เงารางๆ ร่างกายเขาบอบช้ำจนไม่สามารถขยับตัวเข้าไปใกล้กว่านี้ได้ "ไอ้หนู... แกเริ่มเบื่อดอกไม้ไฟเล็กๆพวกนี้แล้วใช่มั้ยล่ะ ฉันเองก็เบื่อแล้วล่ะ ถึงเวลาเลิกเล่นของเล็กๆน้อยๆพวกนี้แล้ว ไว้รอดูของจริงกันเลยดีกว่า..." เสียงของมือระเบิดดังแว่วมาจากหลังม่านควัน "แก... แกพูดอะไรของแกน่ะ" โคนันใช้แรงเท่าที่มีตะโกนถามคนร้าย "โศกนาฏกรรมนั่นมันจะย้อนมาเกิดขึ้นอีก! กรรมจะต้องตามสนองพวกมัน!!!" เสียงคนร้ายพูดก่อนที่เงาร่างนั้นจะค่อยๆเลือนหายไปท่ามกลางควันระเบิด "ด... เดี๋ยว..... ด... เดี๋ยวก่อน................." โคนันพยายามร้องเรียก แต่บาดแผลจากแรงระเบิดทำให้เขาหมดสติลง พอรู้ตัวอีกที โคนันก็พบว่าตัวเองอยู่ที่ด้านนอกของโรงแรม โคโกโร่ที่ฟื้นขึ้นมาหลังจากเกิดการระเบิดพบโคนันนอนสลบอยู่ ก็เลยช่วยโคนันออกมาข้างนอก แต่โคโกโร่ก็ไม่ทันได้เห็นตัวคนร้าย ผู้กำกับการอาเคจิที่มาสอบสวนเหตุการณ์ บอกโคโกโร่ว่าไม่มีผู้เสียชีวิตจากระเบิดในครั้งนี้ แต่คิโมโตะ โยจิ เจ้าของโรงแรมกลับหายตัวไปอย่างลึกลับ อาเคจิยังบอกอีกว่านอกจากคิโมโตะแล้ว ยังมีผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดงอีกคนหนึ่ง ที่ชื่อว่า ฮิโนะ ฮายาโตะ โดนเทพเจ้าลักซ่อนหายตัวไปก่อนหน้านี้ด้วย จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 17:57:49 ]

ความคิดเห็นที่ 3 "ไอ้หนู... แกเริ่มเบื่อดอกไม้ไฟเล็กๆพวกนี้แล้วใช่มั้ยล่ะ ฉันเองก็เบื่อแล้วล่ะ ถึงเวลาเลิกเล่นของเล็กๆน้อยๆพวกนี้แล้ว ไว้รอดูของจริงกันเลยดีกว่า..." โคนันนึกถึงคำพูดของคนร้าย แต่ก็ไม่เข้าใจว่าคำว่า "ของจริง" ของคนร้ายนั้นหมายถึงอะไรกันแน่ "มีอะไรเหรอจ๊ะ โคนันคุง ทำไมทำหน้าตาซีเรียสจัง" เสียงของรันขัดจังหวะความคิดของโคนันพอดี "อ๊ะ... ไม่มีอะไรหรอกฮะ" โคนันปฏิเสธ "โคนันคุงก็คงกังวลเกี่ยวกับเรื่องของพวกอายูมิจังอยู่ใช่มั้ยล่ะ..." "ฮะ.......... เกนตะ... มิตสึฮิโกะ... อายูมิ... พวกเขา........." โคนันพูดแล้วก็ก้มหน้าลงต่ำ รู้สึกเจ็บใจที่ตัวเองปล่อยให้ เด็กทั้งสามคนหายตัวไป "พี่ก็เป็นห่วงพวกเขา... ทุกคนที่นี่ก็เป็นห่วงพวกเขาเหมือนกัน... ที่เกาะนี่... จะมีอะไรเกิดขึ้นกับพวกเราอีกเมื่อไหร่ก็ไม่รู้......" "พี่รัน........." "เวลาอย่างนี้... เธอไปอยู่ซะที่ไหนนะ.... ชินอิจิ..." รันพึมพำขึ้นมาเบาๆ "เอ๋?" โคนันได้ยินแล้วก็สะดุ้ง "เวลาอย่างนี้... เขาไปทำอะไรอยู่ที่ไหนนะ... ตอนนี้... ถ้ามีเขาอยู่ด้วยก็คงดี......" รันนิ่งเงียบไปพักหนึ่ง แล้วจู่ๆก็ตะโกนออกมา "ตาบ้าเอ๊ย!!!" "รัน... เอ่อ...พี่รัน...." โคนันเผลอเรียกชื่อรันออกมา แล้วก็รีบใส่คำนำหน้าว่า 'พี่' ก่อนที่รันจะรู้สึกอะไร "อ๊ะ ขอโทษจ้ะ พี่ก็พูดอะไรไม่รู้ให้โคนันฟัง" "รัน... ฉันจะต้องไขปริศนาของคดีนี้ให้ได้ ฉันจะจับตัวคนร้ายให้ได้อย่างแน่นอน!" โคนันได้แต่ตะโกนบอกรันในใจ "ลมชักจะเย็นขึ้นเรื่อยๆแล้วล่ะ แล้วนี่ก็เริ่มจะมืดแล้วด้วย เรากลับที่พักกันเถอะนะจ๊ะโคนันคุง" "ฮะ" โคนันรับคำ และเริ่มเป็นกังวลกับท่าทางของรันที่ดูไม่ค่อยสดชื่น จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 17:59:26 ]

ความคิดเห็นที่ 4 ที่บ้านพัก "โอ๊ย ด็อกเตอร์ นี่มันไม่ใช่เวลาที่จะมาพักผ่อนอย่างสบายใจนะ" โคนันเปิดประตูห้องพักเข้ามาแล้วโวยวายใส่ด็อกเตอร์อากาสะ "อ...อะไรกัน... ชินอิจิคุง พึ่งกลับมาถึงไม่ใช่เหรอ ทำไมจู่ๆก็..." "สืบคดีเข้าสิ สืบคดี มาเริ่มสืบคดีกันต่อได้แล้ว!!" "สืบคดีเหรอ แต่ว่านี่มันมืดแล้วนะ..." ด็อกเตอร์อากาสะทำหน้างงๆ "มันเกี่ยวอะไรกับมืดหรือสว่างที่ไหนเล่า เราต้องรีบหาตัวคนร้ายคดีวางระเบิดต่อเนื่องให้ได้ มันต้องเป็นคนชักใยอยู่เบื้องหลังแน่ๆ ถ้าจับตัวมันได้ เราจะได้เบาะแสเกี่ยวกับคดีที่เกิดขึ้นบนเกาะนี้ รวมทั้งคดีที่เกิดขึ้นบนเกาะที่คินดะอิจิอยู่ด้วย" โคนันพูดด้วยท่าทางร้อนรน "น...นี่มันอะไรเนี่ย จู่ๆก็มาเร่งกันแบบนี้..." ด็อกเตอร์อากาสะบ่นพึมพำ "จะอะไรซะอีกล่ะ ก็คงได้ยินเจ้าหล่อนพูดอะไรมาซักอย่างนั่นแหละ" ไฮบาระที่นั่งอยู่ในห้องพูดขึ้นมา "อึก..." โคนันถึงกับพูดไม่ออก "หึ... ท่าทางจะแทงใจดำเข้าจังๆสินะ..." ไฮบาระตอกย้ำ "เอาเถอะ จะให้สืบคดีต่อก็ได้ แต่ว่าจะให้ทำอะไรล่ะ ตอนนี้เบาะแสอะไรก็ไม่มีสักอย่าง" ด็อกเตอร์อากาสะถามโคนัน "เบาะแสน่ะ ผมมีอยู่แล้ว..." โคนันพูด เบาะแสสำคัญที่พวกเขามีอยู่ในตอนนี้ก็คือ เรื่องของ "โศกนาฏกรรมเมื่อ 25 ปีก่อน" จากที่รู้มาว่าผู้ทรงอิทธิพลทั้งห้าคนบนเกาะอาทิตย์อัสดงแห่งนี้ ต่างก็มีส่วนเกี่ยวพันกับโศกนาฏกรรมเมื่อ 25 ปีก่อน ทำให้โคนันคิดว่า ถ้าจะไขปริศนาของเกาะนี้ ก็ต้องหาทางเข้าพบผู้ทรงอิทธิพลที่เหลืออยู่บนเกาะนี้ให้ได้ ในระหว่างที่ทั้งสามคนปรึกษากันว่าจะทำยังไง ถึงจะมีทางพบกับผู้ทรงอิทธิพลบนเกาะได้ คุณซานาเอะ ผู้ดูแลบ้านพักก็โผล่เข้ามาพอดี "คือว่า... ขอโทษค่ะ... ฉันเดินผ่านมาที่ระเบียงแล้วบังเอิญได้ยินที่พวกคุณคุยกัน ฉันมีวิธีที่จะทำให้พวกคุณเข้าพบพวกผู้ทรงอิทธิพลของเกาะนี้ได้ค่ะ" "จ... จริงเหรอครับ" ด็อกเตอร์อากาสะถาม "ถ้ามีไอ้นี่ล่ะก็ ก็จะได้พบพวกเขาค่ะ" ซานาเอะพูดแล้วยื่นบัตรเชิญให้ด็อกเตอร์อากาสะดู บัตรเชิญนั่นคือบัตรเชิญไปงานเลี้ยง ที่พวกผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดงจัดขึ้นเป็นประจำทุกปี และงานของปีนี้จะมีขึ้นที่โรงแรมในวันพรุ่งนี้ ซานาเอะมอบบัตรเชิญให้โคนัน และกำชับให้โคนันเอาไปให้โคโกโร่ ซานาเอะบอกว่าเธอขอฝากความหวังในการช่วยนำความสงบสุข กลับมาคืนยังเกาะนี้ไว้กับโคโกโร่ จากนั้นเธอก็ขอตัวกลับไป... ไฮบาระชะโงกหน้ามาอ่านรายละเอียดบนบัตรเชิญแล้วถามโคนัน "เธอจะชวนใครไปงานนี้ล่ะ บัตรเชิญนั่นใช้ได้สำหรับสามคนนี่" "ฉัน... อืม...." โคนันใช้ความคิด "คุณซานาเอะบอกให้เอาบัตรเชิญนี่ให้ลุงโคโกโร่ ถ้ารวมเรากับลุงแล้ว ก็ยังพาใครไปได้อีกหนึ่งคน จะชวนใครไปดีนะ......" (ตรงนี้ ในเกมจะให้เลือกว่าเราจะไปชวนใคร) ***ตัวเลือก*** 1.  โมริ รัน 2.  ไฮบาระ ไอ 3.  ด็อกเตอร์อากาสะ อ่ะ ให้เวลาเลือกคำตอบกันเล่นๆ...... จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:01:01 ]

ความคิดเห็นที่ 5 (ตรงนี้แปลมาแบบเป็นบทสนทนาตามบทในเกมนะคะ)   ถ้าเลือก โมริ รัน โคนัน: "รัน... ลองชวนยายนั่นดูดีกว่า" ถ้าเลือก ไฮบาระ ไอ โคนัน: "ไฮบาระ เธอว่าไง ไปด้วยกันไหม" ไฮบาระ: "ฉันจะอยู่หาข้อมูลเกี่ยวกับคดีเทพเจ้าลักซ่อนกับด็อกเตอร์" โคนัน: "อืม เราต้องรีบหาตัวพวกแก๊งค์นักสืบรุ่นจิ๋วให้เจอให้เร็วที่สุด" ไฮบาระ: "เรื่องพวกผู้ทรงอิทธิพลน่ะ ฉันยกให้นายแล้วกัน" โคนัน: "งั้นเหรอ ถ้าเธอสืบได้ความว่ายังไงก็ติดต่อฉันทางเข็มกลัดนักสืบนะ" ไฮบาระ: "เข้าใจแล้ว" โคนัน: "ถ้างั้นฉันไปชวนรันดูดีกว่า" ถ้าเลือก ด็อกเตอร์อากาสะ โคนัน: "ด็อกเตอร์ ว่าไงครับ ไปด้วยกันไหม" ด.ร.: "ไม่ล่ะ ฉันอยู่หาข้อมูลเกี่ยวกับคดีเทพเจ้าลักซ่อนกับไอคุงดีกว่า" โคนัน: "อืม เราต้องรีบหาตัวพวกแก๊งค์นักสืบรุ่นจิ๋วให้เจอให้เร็วที่สุด" ไฮบาระ: "เรื่องพวกผู้ทรงอิทธิพลน่ะ ฉันยกให้นายแล้วกัน" โคนัน: "งั้นเหรอ ถ้าเธอสืบได้ความว่ายังไงก็ติดต่อฉันทางเข็มกลัดนักสืบนะ" ไฮบาระ: "เข้าใจแล้ว" โคนัน: "ถ้างั้นฉันไปชวนรันดูดีกว่า" ---------------- (สุดท้ายไม่ว่าจะยังไงโคนันก็ต้องเลือกว่าจะชวนรัน เพราะไฮบาระกับด็อกเตอร์อากาสะไม่ไปด้วย) **ข้างล่างนี่ ข้อความในวงเล็บคือโคนันคิดในใจนะ** โคนัน: ("ถ้าได้ไปงานหรูๆแบบนั้น ยายนั่นน่าจะสดชื่นขึ้นล่ะมั้ง ตอนไปที่โรงแรมคราวก่อนก็เห็นท่าทางสนุกเชียว") ไฮบาระ: "เจ้าหล่อนน่ะ อยู่ที่ห้องพักอีกห้องกับคุณมิยูกิแน่ะ" โคนัน: "งั้นฉันไปก่อนนะ" -------------- ที่ห้องพักอีกห้องหนึ่ง โคนัน: "พี่รันฮะ... อ้าว คุณลุงโมริ..." โคโกโร่: "อะไรของแกน่ะ หน้าระรื่นมาเชียว วางแผนจะทำอะไรบ้าๆอีกล่ะสิ" โคนัน: "ไม่ใช่นะฮะ ดูนี่ก่อนสิฮะ" (โคนันยื่นบัตรเชิญให้โคโกโร่) โคโกโร่: "ไอ้นี่มันคืออะไร บัตรอะไรน่ะ นี่แก... เวลาอย่างนี้แกยังจะมีกะใจไปเที่ยวเล่นอีกเหรอไง หา" โคนัน: "ม... ไม่ใช่นะฮะ ดูดีๆสิฮะ" มิยูกิ: "นี่มัน... เหมือนจะเป็นบัตรเชิญไปงานเลี้ยงนะคะ..." โคโกโร่: "งานเลี้ยง?" โคนัน: "ทุกๆปี ที่โรงแรมจะจัดงานใหญ่แบบนี้หนึ่งหนฮะ เป็นงานที่พวกผู้ทรงอิทธิพลบนเกาะรวมตัวกันจัดขึ้น งานจะมีพรุ่งนี้ฮะ ถ้าเราไปล่ะก็อาจได้เจอทั้งหัวหน้าเกาะ ทั้งผู้ทรงอิทธิพลบนเกาะเลยล่ะฮะ" โคโกโร่: "เข้าใจล่ะ นี่เป็นโอกาสแล้วสินะ... จากคดีที่พวกผู้ทรงอิทธิพลบนเกาะนี้โดนเทพเจ้าลักซ่อนไป เราอาจจะมีโอกาสได้ถามว่าทำไมพวกเขาถึงตกเป็นเป้าหมายของคนร้าย..." โคนัน: "ถ้าได้ถามพวกเขากับตัว คงได้เบาะแสอะไรบ้างใช่ไหมล่ะฮะ" โคโกโร่: "นั่นสิ เอ... บัตรเชิญนี่ใช้ได้สำหรับสามคน... ถ้าอย่างนั้นฉันไปกับรันแล้วก็หนูมิยูกิ ก็สามคนพอดี" โคนัน: "หา..." โคโกโร่: "ของมันแน่อยู่แล้วนี่ นี่มันงานเลี้ยงสำหรับผู้ใหญ่ เด็กอย่างแกน่ะ อยู่เฝ้าบ้านไป" โคนัน: ("เฮ้ย... เฮ้ย... ทำไมมันเป็นแบบนี้ไปได้ล่ะเนี่ย...") จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:05:25 ]

ความคิดเห็นที่ 6 *แล้วเกมก็จะให้เราเลือกคุยกับคนที่อยู่ในห้อง* ***ตัวเลือก: คุยกับมิยูกิ*** มิยูกิ: "อย่างที่คุณโมริพูดแหละจ้ะ โคนันคุงอยู่เฝ้าบ้านดีกว่านะ ถ้าโคนันคุงต้องหายตัวไปอีกคนเหมือนกับฮาจิเมะจังแล้วก็พวกเด็กๆล่ะก็ ฉันคง..." โคนัน: ("ถ้าจะหาตัวพวกนั้นให้พบ ยังไงๆเราก็ต้องไปงานนี้ให้ได้...") ***ตัวเลือก: คุยกับรัน*** โคนัน: "นี่ พี่รันฮะ พี่รันคุยกับลุงทีสิฮะ ผมอยากไปงานเลี้ยงพรุ่งนี้มากเลยล่ะ" โคโกโร่: "เฮ้ย ดื้อจริงๆ ฉันบอกแล้วไงว่าเด็กน่ะต้องอยู่เฝ้าบ้าน" รัน: "เดี๋ยวค่ะคุณพ่อ หนู... หนูรู้สึกไม่ค่อยสบาย พรุ่งนี้หนูขอพักอยู่ที่นี่จะดีกว่าค่ะ คุณพ่อพาโคนันคุงไปด้วยแล้วกันนะคะ" มิยูกิ: "ไม่สบายเหรอคะ เป็นอะไรมากหรือเปล่าคะ" รัน: "แค่นิดหน่อยค่ะ ได้พักผ่อนแล้วคงดีขึ้น" โคนัน: "พี่รัน..." รัน: "ไปตากลมเย็นๆที่ชายหาดมา ก็เลยเหมือนจะเป็นหวัดแค่นั้นเองจ้ะ ขอโทษที่ทำให้โคนันคุงเป็นห่วงนะจ๊ะ" โคนัน: "อย่าพูดแบบนั้นเลยฮะ" โคโกโร่: "รันเป็นหวัดเหรอ แย่เลยนะ" เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นก็ช่วยไม่ได้ ฉันพาแกไปด้วยก็ได้ อย่าทำตัววุ่นวายแล้วกัน เข้าใจไหม" โคนัน: "ฮะ เข้าใจแล้วฮะ" รัน: "ดีจังเลยนะจ๊ะ โคนันคุง" โคนัน: "ขอบคุณฮะ... พี่รัน..." โคนัน: ("ถึงเราจะเป็นห่วงรันที่ไม่ค่อยสบาย แต่ไม่ว่ายังไงเราก็ต้องไปงานเลี้ยงนี้ให้ได้... นี่เป็นทางเลือกทางเดียวที่เรามีอยู่ตอนนี้ ไม่ว่ายังไง เราจะต้องคลี่คลายคดีนี้ด้วยมือของเราเองให้ได้...") จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:06:51 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เช้าวันรุ่งขึ้น ที่หน้าบ้านพัก โคโกโร่: "เอาล่ะ ไปกันเถอะ" มิยูกิ: "ค่ะ ไปกันเลย" โคนัน: "........................." มิยูกิ: "นี่ โคนันคุง ไปกันเถอะจ้ะ" โคนัน: "อ๊ะ... ฮะ..." โคนัน: ("รัน... รอก่อนนะ ฉันจะรีบไขปริศนาของเกาะนี้ให้ได้เร็วที่สุด แล้วฉันจะรีบกลับมา...") --------- ที่โรงแรม (โรงแรมชื่ออะไรก็ไม่รู้ อ่านไม่ออกแหละ) พอมาถึง ทุกคนก็ชื่นชมความหรูหราของโรงแรมกันใหญ่ แต่พอเข้าไปถึงหน้างาน ผู้จัดการโรงแรมกลับไม่ยอมให้พวกของโคโกโร่เข้างาน เพราะคนที่จะเข้างานได้ต้องเป็นแขกที่ได้รับเชิญมาเป็นการพิเศษเท่านั้น ถึงแม้โคโกโร่จะได้บัตรเชิญมาจากคุณซานาเอะก็เข้าไม่ได้ ผู้จัดการโรงแรมให้เหตุผลอีกว่า ยิ่งเป็นช่วงที่มีคดีเกิดขึ้นมากมายบนเกาะแล้ว การป้องกันความปลอดภัยยิ่งหนาแน่นขึ้น จะปล่อยให้คนแปลกหน้าเข้างานไม่ได้ ในขณะที่ทุกคนกำลังจะสิ้นหวังแล้ว โคนันก็ตัดสินใจขอร้องผู้จัดการโรงแรมอีกที โคนัน: "ได้โปรดเถอะฮะ พวกผมไม่ใช่คนน่าสงสัยอะไรซักหน่อย แล้วลุงคนนี้ก็คือยอดนักสืบชื่อดัง โมริ โคโกโร่ เชียวนะฮะ เขาเป็นคนคลี่คลายทั้งคดีฆาตกรรมแล้วก็คดีวางระเบิดบนเกาะนี้ได้นะฮะ เพราะฉะนั้น ได้โปรดให้พวกเราเข้างานด้วยเถอะ นะฮะ" ผู้จัดการ: "ถึงเธอจะพูดอย่างนั้นก็เถอะ... แต่ฉัน..." ??? (เสียงปริศนา): "ถ้าเป็นคนพวกนี้ล่ะก็ ผมรับรองให้เอง" โคนัน: "เสียงนั่นมัน...." (อาเคจิปรากฏตัว) อาเคจิ: "ถ้าเป็นคนพวกนี้ ผมจะรับรองให้ ผู้กำกับการจากกรมตำรวจอย่างผมออกปากรับรองให้คงจะพอนะ" มิยูกิ: "คุณอาเคจิ!" อาเคจิ: "หรือว่าขนาดผมรับรองแล้ว ยังไม่น่าเชื่อถืออีก..." ผู้จัดการ: "ข... เข้าใจแล้วครับ ถ้าอย่างนั้นเชิญพวกคุณเข้างานได้ครับ" โคโกโร่: "ดีจริงๆ ขอบคุณมากนะครับ" โคนัน: "คุณมาช่วยไว้ได้ทันพอดีเลยฮะ" อาเคจิ: "ไม่หรอก ไม่ต้องขอบคุณผมหรอก" โคนัน: ("เอาล่ะ ทีนี้ก็เข้างานเลี้ยงได้แล้ว แต่ว่า... ทำไมผู้กำกับการอาเคจิถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ") จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:07:43 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ***ตัวเลือก: คุยกับอาเคจิ*** โคนัน: "ว่าแต่ว่า ทำไมผู้กำกับการอาเคจิถึงมาอยู่ในที่แบบนี้ได้ล่ะฮะ" อาเคจิ: "หัวหน้าเกาะฮิโอกิขอร้องให้ผมมาเป็นการส่วนตัวน่ะสิ" โคนัน: "เอ๋? หัวหน้าเกาะขอร้องให้มา..." อาเคจิ: "หัวหน้าเกาะฮิโอกิขอให้ผมมาช่วยดูแลความปลอดภัยของงานนี้น่ะ พวกสปอนเซอร์ของงานนี้พอรู้ว่าบนเกาะเกิดคดีขึ้นก็กลัวกันไปใหญ่" โคนัน: "ถ้างั้นที่บอกว่าไม่ต้องขอบคุณคุณ..." อาเคจิ: "ให้ผมรับมือเรื่องรักษาความปลอดภัยคนเดียวก็ไม่ไหวเหมือนกัน ผมแนะนำไปว่าน่าจะยกเลิกงานไปก่อน แต่ก็ไม่มีใครฟัง ถ้ามีคุณโมริอยู่อีกคน ผมคงเบาใจไปได้บ้าง อีกอย่าง จะว่าไปนี่ก็เป็นโอกาสอันดีที่ผมอาจจะจับตัว 'มัน' ได้ก็ได้" โคนัน: ("ขนาดผู้กำกับการอาเคจิขอให้ยกเลิกก็ไม่เลิกอย่างนั้นเหรอ งานเลี้ยงนี้มันสำคัญขนาดนั้นเลยเหรอ...") โคโกโร่: "คุณอาเคจิ ที่คุณบอกว่าหัวหน้าเกาะขอร้องคุณเป็นการส่วนตัว คุณได้พบกับหัวหน้าเกาะหรือเปล่าครับ" อาเคจิ: "ไม่ครับ ผมว่ามันแปลกๆยังไงอยู่เหมือนกัน คนที่มาติดต่อกับผมคือเลขาฯของหัวหน้าเกาะ" โคโกโร่: "ขนาดหัวหน้าเกาะเป็นคนขอร้องคุณ แต่กลับส่งเลขาฯมาพบอย่างนั้นเหรอ หัวหน้าเกาะฮิโอกินี่ดูท่าทางจะงานยุ่งเหลือเกินนะ" อาเคจิ: "อาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้นะครับ" โคนัน: ("หัวหน้าเกาะฮิโอกิคนนี้เป็นคนยังไงกันแน่นะ... เราลองถามคุณผู้จัดการดูในระหว่างที่ผู้กำกับการอาเคจิกับลุง ไม่ทันสนใจเราดีกว่า") ว่าแล้วโคนันก็แอบไปถามคุณผู้จัดการเกี่ยวกับหัวหน้าฮิโอกิ และก็ได้ความว่าผู้จัดการโรงแรมเองก็ไม่เคยเห็นหน้าหัวหน้าเกาะคนนี้ ทุกครั้งที่มีเรื่องอะไรจากหัวหน้า คุณเลขาฯจะเป็นคนมาประกาศ คนบนเกาะคิดว่าการที่หัวหน้าฮิโอกิไม่ปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนนั้น ถือเป็นการรักษาความปลอดภัยขั้นหนึ่ง โคนันได้แต่คิดในใจว่าหัวหน้าเกาะคนนี้อาจจะมีอะไรที่หวาดกลัวอยู่สักอย่าง ถึงได้ระวังตัวมากขนาดนั้น พอโคนันถามว่าคนบนเกาะไม่มีคนที่ไม่พอใจ ที่หัวหน้าเกาะทำตัวลึกลับแบบนั้นเหรอ คุณผู้จัดการกลับบอกว่า ไม่มีคนไม่พอใจหรอก เพราะการที่เกาะอาทิตย์อัสดงเปลี่ยนจากเกาะเหมืองแร่จนๆ มาเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่เจริญแบบนี้ได้ก็เป็นเพราะหัวหน้าเกาะฮิโอกิ รวมทั้งบรรดาผู้ทรงอิทธิพลของเกาะเป็นคนริเริ่มความคิดนี้ขึ้น ทุกคนบนเกาะต่างก็รู้สึกสำนึกในบุญคุณของหัวหน้าเกาะ และบรรดาผู้ทรงอิทธิพลกันทั้งนั้น ไม่ทันที่โคนันจะได้ถามอะไรจากผู้จัดการโรงแรมต่อ มิยูกิก็เดินมาเรียกโคนัน มิยูกิ: "ดูเหมือนว่างานเลี้ยงจะเริ่มแล้วล่ะจ้ะ พวกเราเข้าไปในงานกันเถอะ" โคโกโร่: "เฮ้ย แกนี่ มานี่เร็วเข้า มัวทำอะไรอยู่ แกไปสร้างปัญหาอะไรให้คุณผู้จัดการเขาอีกล่ะเนี่ย" โคนัน: "ไม่นะ ผมไม่ได้...." อาเคจิ: "ไม่ได้สร้างปัญหาให้เขาหรอก... เธอจะบอกว่าอย่างนั้นใช่ไหมล่ะ โคนันคุง" โคนัน: "เอ๋? เอ่อ... ฮะ..." อาเคจิ: "เธอน่ะกำลังหาเบาะแสจากเขามากกว่า ใช่ไหมล่ะ" โคนัน: "เอ๋?" อาเคจิ: "ฉันรู้หรอก... เรื่องที่เธอไม่ใช่เด็กธรรมดาน่ะ... หึ หึ...." โคนัน: ("คนคนนี้... ไม่หรอกน่า!!!") โคโกโร่: "ผู้กำกับการอาเคจิ มีอะไรเหรอครับ ไอ้เด็กนี่มันก่อเรื่องอะไรอีกหรือไงครับ" อาเคจิ: "ไม่มีครับ ไม่มีอะไรหรอกครับ ผมแค่คุยอะไรนิดหน่อยกับโคนันคุงเท่านั้นเอง ตอนนี้ผมคงต้องขอตัวไปก่อน แล้วพบกันครับ" โคนัน: ("ทำไม... เราถึงรู้สึกถึงบรรยากาศที่อึดอัดแบบนี้นะ เราต้องระวังตัวถ้าจะเคลื่อนไหวหรือทำอะไรต่อหน้าคนคนนี้ซะแล้ว") มิยูกิ: "โคนันคุง มีอะไรเหรอจ๊ะ เราเข้าไปในงานกันเถอะ" โคนัน: "ฮะ..." จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:08:52 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ที่งานเลี้ยง "ว้าว งานหรูหราจังเลย" มิยูกิร้องด้วยความตื่นเต้น เมื่อเห็นบรรยากาศภายในงานเลี้ยง "แต่ละคนก็แต่งตัวกันหรูๆทั้งนั้นเลย มิน่าล่ะ ตะกี้ผู้จัดการนั่นถึงทำท่าไม่อยากให้พวกเราเข้างาน" โคโกโร่พึมพำก่อนที่จะมองไปที่โต๊ะบุฟเฟต์ "โอ้ว ตรงนั้นมีทั้งอาหารทั้งเครื่องดื่มวางเรียงกันเต็มไปหมด ทั้งเนื้อ ทั้งอาหารทะเล แล้วก็... ตรงโน้น... เหล้าแพงๆเต็มเลย จะว่าไป ตั้งแต่มาถึงเกาะนี้ยังไม่มีเหล้าตกถึงท้องซักหยดเลยฉัน..." "เฮ้ย... ท่าทางลุงจะลืมจุดประสงค์ที่เรามาที่นี่ซะแล้ว..." โคนันบ่นอยู่ในใจ "ถ้าเราไปคุยกับพวกผู้ทรงอิทธิพลของเกาะนี้ตอนนี้ล่ะก็ เราจะดูเด่นเกินไปจนอาจดูน่าสงสัยได้ เพราะฉะนั้นตอนนี้พวกเราแยกย้ายกันไปก่อนดีกว่า อ้อ หนูมิยูกิ เด็กที่อายุยังไม่ถึงเกณฑ์น่ะ ห้ามดื่มเหล้านะรู้มั้ย" โคโกโร่แจกแจงแผนการแล้วหันมาเตือนมิยูกิ "ค่ะ หนูทราบแล้วค่ะ" มิยูกิรับคำ "เฮ้ย แล้วแกก็อย่าไปเที่ยวเดินไปเดินมาให้วุ่นวายล่ะ" โคโกโร่หันมาเตือนโคนันต่อ "ฮะ รู้แล้วฮะ" "ถ้างั้น ฉันขอตัวก่อนล่ะ โฮะ โฮะ โฮะ" โคโกโร่พูดก่อนจะรีบเดินตรงไปที่โต๊ะอาหาร หลังจากโคโกโร่ไป โคนันและมิยูกิก็ยืนสำรวจแขกที่มาร่วมงาน จนกระทั่งมองเห็นคุณชิเกะ ตำรวจที่ประจำอยู่บนเกาะนี้ ซึ่งโคนันและมิยูกิรู้จักเขาตอนคดีฆาตกรรมโทบะ มิสะ คุณชิเกะเองก็ได้รับเชิญมาในงานนี้เช่นเดียวกับคุณซานาเอะผู้ดูแลบ้านพัก และสาเหตุที่พวกเขาได้รับเชิญมาก็เพราะว่าเขาเป็นคนเก่าแก่ ที่อาศัยอยู่ที่เกาะอาทิตย์อัสดงนี้มาตั้งแต่สมัยที่คนบนเกาะยังทำเหมืองกันอยู่ โคนันสอบถามคุณชิเกะเกี่ยวกับผู้ทรงอิทธิพลทั้งห้าคนของเกาะนี้ และได้ความว่านอกจากคุณคิโมโตะ โยจิ และคุณฮิโนะ ฮายาโตะ ที่โดนเทพเจ้าลักซ่อนหายตัวไปจากเกาะอย่างลึกลับแล้ว อีกสามคนที่เหลือก็คือ - หัวหน้าเกาะฮิโอกิ ผู้ทำตัวลึกลับและไม่เคยให้ใครได้เห็นโฉมหน้า - คุณมิซึคาว่า สึเกะคิจิ ที่เป็นเจ้าของโรงแรมแห่งนี้ร่วมกับคุณคิโมโตะ - คุณนายสึจิดะ ฟูมิโกะ แม่ม่ายที่เคยเป็นเจ้าของกิจการเหมืองแร่ และได้เปลี่ยนมาเป็นเศรษฐีนีเมื่อมีการขุดพบทองคำที่เกาะ ผู้ทรงอิทธิพลทั้งห้าคนนี้คือคนที่ช่วยกันเปลี่ยนแปลงเกาะอาทิตย์อัสดง จากเกาะเหมืองแร่ที่เงียบเหงา มาเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียง ในงานนี้ โคนันได้เห็นคุณสึเกะคิจิและคุณฟูมิโกะ ซึ่งทั้งสองคน ต่างก็พาครอบครัวมาด้วย ส่วนหัวหน้าเกาะฮิโอกิจะมางานนี้หรือเปล่านั้น ไม่มีใครรู้ เพราะไม่มีใครเคยเห็นหน้าตาของเขา ในขณะที่โคนันตั้งท่าจะเดินเข้าไปคุยกับคุณฟูมิโกะ คุณสึเกะคิจิก็เดินขึ้นไปบนเวทีเพื่อเชิญให้แขกในงานดื่มฉลองพอดี ทำให้โคนันยังไม่มีโอกาสได้เข้าไปถามอะไร สึเกะคิจิเชิญให้แขกผู้ร่วมงานทุกคนยกแก้วขึ้นดื่มฉลอง เมื่อทุกคนร่วมดื่มฉลอง จู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงร้องดังมาจากกลุ่มแขกผู้ร่วมงาน จากนั้นผู้หญิงคนที่ส่งเสียงร้องก็เอามือกุมที่คอแล้วล้มลงกับพื้น โดยมีแก้วเครื่องดื่มตกอยู่ข้างตัว ผู้หญิงคนนั้นคือสึจิดะ ซาจิเอะ ลูกสาวคนโตของคุณนายสึจิดะ ฟูมิโกะ หลังจากซาจิเอะล้มลงไม่กี่วินาที ก็มีเสียงร้องดังมาจากอีกฟากหนึ่งของห้อง จู่ๆ มิซึคาว่า เอย์จิ ลูกชายคนเดียวของมิซึคาว่า สึเกะคิจิ ก็ล้มลง ที่หน้าอกมีบาดแผลถูกแทง และที่ข้างตัวมีที่ทุบน้ำแข็งปลายแหลมตกอยู่ บรรยากาศของงานเลี้ยงที่หรูหรา จู่ๆก็ถูกปกคลุมด้วยความหวาดหวั่น เมื่อสึจิดะ ซาจิเอะขาดใจตายก่อนที่จะเรียกหมอได้ทัน และมิซึคาว่า เอย์จิ ก็สิ้นใจตั้งแต่ตอนที่เขาล้มลงไป... โคนันยืนมองศพของทั้งสอง แล้วก็คิดไปถึงคำพูดของมือระเบิด "ถึงเวลาเลิกเล่นของเล็กๆน้อยๆพวกนี้แล้ว ไว้รอดูของจริงกันเลยดีกว่า..." คดีฆาตกรรมในงานนี้ อาจจะเป็น "ของจริง" ที่คนร้ายพูดถึงก็ได้... จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:11:56 ]

ความคิดเห็นที่ 10 แถมรูปตัวประกอบ เผื่อใครจะนึกภาพไม่ออก แถวบนจากซ้ายไปขวา - ซานาเอะ (ผู้ดูแลบ้านพัก) - คุณชิเกะ (ตำรวจบนเกาะ) - คุณเลขาฯ (เลขาฯของหัวหน้าเกาะฮิโอกิ) - คุณคิโมโตะ โยจิ ที่โดนเทพเจ้าลักซ่อน แถวล่างจากซ้ายไปขวา - คุณนายสึจิดะ ฟูมิโกะ - สึจิดะ ซาจิเอะ - คุณมิซึคาว่า สึเกะคิจิ - มิซึคาว่า เอย์จิ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:12:44 ]

ความคิดเห็นที่ 11 (ที่เหลือไม่มีรูปประกอบแล้ว) "ทุกท่านกรุณาอย่าแตะต้องศพหรือเคลื่อนย้ายอะไรในที่เกิดเหตุ" อาเคจิประกาศต่อหน้าแขกที่มาในงาน "อ... อะไรกัน แกเป็นใคร..." มิซึคาว่า สึเกะคิจิถามด้วยความสงสัยเมื่อเห็นอาเคจิออกคำสั่ง "ท่านนี้คือผู้กำกับการอาเคจิจากกรมตำรวจครับ" คุณชิเกะช่วยตอบ "ผ... ผู้กำกับการเหรอคะ" สึจิดะ ฟูมิโกะอุทานด้วยความตกใจ "ทุกท่านครับ นี่เป็นคดีฆาตกรรมอย่างไม่มีข้อสงสัย เพราะฉะนั้นในระหว่างการสืบสวนคดีเพื่อหาตัวคนร้าย ขอให้ทุกท่านอยู่ภายในบริเวณโรงแรม ห้ามออกไปไหนนะครับ" อาเคจิประกาศ "แกมีสิทธิอะไรมาสั่งฉัน" สึเกะคิจิโวยวาย "ฆาตกรที่ฆ่าผู้เคราะห์ร้ายทั้งสองรายจะต้องเป็นคนที่มาในงานเลี้ยงนี้ เพราะฉะนั้นผมจะปล่อยให้ฆาตกรหนีออกจากโรงแรมไปไม่ได้ ถ้าคุณอยากให้ผมหาตัวคนร้ายได้ พวกคุณก็ต้องให้ความร่วมมือด้วย หรือว่าคุณไม่อยากจับตัวคนที่ฆ่าลูกชายคุณครับ คุณสึเกะคิจิ" อาเคจิย้อน ทำให้สึเกะคิจิได้แต่กัดฟันด้วยความโมโห "คุณสึจิดะ ฟูมิโกะ คุณก็คงไม่มีปัญหาใช่ไหมครับ" อาเคจิหันไปถามหนึ่งในผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอีกคน "ค่ะ ฉันไม่มีปัญหาอะไรหรอกค่ะ ได้โปรดหาตัวคนร้ายให้พบด้วยเถอะค่ะ" "ถ้าอย่างนั้น คุณผู้จัดการ คุณช่วยไปจัดห้องให้พวกเขาด้วยนะครับ" อาเคจิหันไปสั่งผู้จัดการโรงแรมซึ่งตอบรับคำและนำทางแขกในงาน และครอบครัวของผู้ตายไปรวมตัวที่ห้องพัก "งั้นดิฉันขอตัวไปก่อนนะคะ" เลขาฯของหัวหน้าเกาะฮิโอกิพูด แล้วทำท่าจะเดินตามพวกแขกไป "เดี๋ยวครับคุณเลขาฯ แล้วท่านหัวหน้าเกาะฮิโอกิล่ะครับ" อาเคจิถาม "ท่านหัวหน้าเกาะมีธุระก็เลยต้องปลีกตัวไปก่อนค่ะ ท่านให้ดิฉันอยู่เป็นตัวแทน คุณมีอะไรจะถามท่านก็ถามดิฉันแทนได้ค่ะ" คุณเลขาฯตอบก่อนจะเดินตามผู้จัดการโรงแรมไปที่ห้องพัก "ในสถานการณ์อย่างนี้ก็ยังซ่อนตัวอยู่อย่างนั้นเหรอ... หัวหน้าเกาะฮิโอกินี่จะเป็นคนแบบไหนกันนะ..." โคนันคิดในใจ "นี่ โคนันคุง ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ไปกันเถอะจ้ะ มาเกะกะอยู่แถวนี้เดี๋ยวจะโดนดุซะเปล่าๆ" มิยูกิหันมาชวนโคนัน "แต่... แต่ว่า..." โคนันอึกอัก "นานาเสะคุง โคนันคุง" อาเคจิเรียกทั้งสองคน "อ๊ะ ขอโทษค่ะคุณอาเคจิ เราจะรีบไปเดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ" "ไม่ใช่อย่างนั้น นานาเสะคุง... ผมมีเรื่องจะขอร้องเธอหน่อย" "เอ๋? ขอร้องฉันเหรอคะ" "ผมจะต้องสั่งให้ปิดทางเข้าออกของโรงแรมนี้ รวมทั้งสั่งการให้คนในโรงแรมแจ้งเรื่องให้แขกที่พักอยู่ทราบ ถึงจะเป็นคนที่มีความสามารถอย่างผมก็เถอะ กว่าจะคลี่คลายคดีนี้ได้ก็คงต้องใช้เวลา ยังไงเธอช่วยไปตามนักสืบโมริให้หน่อยได้ไหม ในสถานการณ์คับขันแบบนี้ คงต้องอาศัยแรงเขาในการช่วยสืบคดีแล้วล่ะ" "จะให้ลุงมาช่วยสืบคดีเนี่ยนะ..." โคนันคิดในใจพร้อมกับทำหน้าเบ้ แต่พอเห็นสายตาที่อาเคจิมองมาที่ตัวเอง โคนันก็รีบยิ้มกลบเกลื่อน "สายตาของผู้กำกับการอาเคจิที่มองเรา... ทำไมถึงทำให้เรารู้สึกไม่ดียังไงก็ไม่รู้... เราเผลอทำอะไรหรือพูดอะไรให้เขาสงสัยไปบ้างหรือเปล่านะ ต้องพยายามอยู่ห่างๆคนคนนี้เอาไว้จะดีกว่า..." โคนันบอกตัวเอง จากนั้นโคนันก็รีบปลีกตัวจากอาเคจิและมิยูกิ โดยอาศัยข้ออ้างว่าจะไปตามตัวโคโกโร่มาให้ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:14:01 ]

ความคิดเห็นที่ 12 ที่ห้องโถงหน้างานเลี้ยง "คุณลุงโมริฮะ" โคนันเรียกเมื่อเห็นโคโกโร่นอนแผ่อยู่บนโซฟา "อาราย... ครายเรียกฉาน..." "หวา กลิ่นเหล้าหึ่งเลย" โคนันอุทาน "คุณลุงโมริฮะ นี่ไม่ใช่เวลามาเมาอยู่นะฮะ เกิดเรื่องใหญ่แล้ว มีคดีฆาตกรรมเกิดขึ้นในงานฮะ คุณลุงโมริ!!!" "หือ... ฉานดื่มม่ายหวายแล้ว..." โคโกโร่โงหัวขึ้นมาพูดอ้อแอ้ ใบหน้านั้นแดงฉ่ำไปด้วยฤทธิ์เหล้า "อืม ช่วยไม่ได้แฮะ สภาพแบบนี้ลุงคงสืบคดีไม่ไหวแล้วแหละ รีบกลับไปบอกผู้กำกับการอาเคจิก่อนดีกว่า" โคนันตัดสินใจปล่อยให้โคโกโร่นอนอยู่อย่างนั้น และกลับไปหาพวกอาเคจิที่บริเวณที่จัดงานเลี้ยง ----------------------------- ที่ห้องจัดงานเลี้ยง "โคนันคุง คุณโมริล่ะจ๊ะ" มิยูกิถามเมื่อเห็นโคนันกลับเข้ามาคนเดียว "เมาแอ๋หลับไปแล้ว... คงสืบคดีไม่ไหวหรอกฮะ" โคนันตอบ "งั้นเหรอ งั้นก็ช่วยไม่ได้นะ ท่าทางคดีนี้ผมจะต้องจัดการคนเดียวซะแล้ว" อาเคจิพูด "ถ้ามีอะไรที่ฉันพอจะช่วยได้ ฉันก็จะช่วยค่ะ" มิยูกิเสนอตัว "อืม เวลาแบบนี้ ถ้าพวกนั้นอยู่ด้วยก็คงช่วยได้มากเลยนะเนี่ย... ไอ้เจ้านักสืบมือสมัครเล่นนั่นกับคุณเคนโมจิ..." อาเคจิพึมพำ ก่อนจะหันมาพูดกับมิยูกิ "เอาเถอะ ช่วยไม่ได้นี่นะ บางทีเธออาจจะช่วยอะไรผมได้บ้างก็ได้ ยังไงก็ฝากด้วยนะ นานาเสะคุง" "ค่ะ" "แล้วก็... เธอด้วยนะ โคนันคุง... ถ้าเธอรู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติล่ะก็ บอกผมด้วยแล้วกัน" อาเคจิหันมาพูดกับโคนันพร้อมกับมองโคนัน ด้วยสายตาที่ทำให้โคนันรู้สึกแปลกๆ "คุณอาเคจิคะ โคนันคุงจะไปรู้อะไรได้ยังไงล่ะคะ เขาน่ะยังเป็นเด็กประถมอยู่เลย" มิยูกิแย้ง "เธออย่าเอาเขาไปเทียบกับเด็กธรรมดาสิ เขาน่ะมีประสาทสัมผัสที่เฉียบแหลมต่างกับเด็กทั่วไป ผมรู้สึกว่าเขาอาจจะเป็นกุญแจสำคัญที่ทำให้ไขคดีนี้ได้ก็ได้" อาเคจิพูดก่อนจะหันมาสบตากับโคนันและขอตัวไป "แย่ล่ะ... เราจะทำให้ผู้กำกับการอาเคจิรู้ตัวมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว" โคนันคิดในใจ "ไปซะแล้ว" มิยูกิบ่นเมื่อเห็นอาเคจิเดินหายไป "โคนันคุง แล้วเราจะทำอะไรกันดีล่ะจ๊ะตอนนี้" "ผู้กำกับการอาเคจิก็งานยุ่ง ส่วนลุงโมริก็เมาพับไปแล้ว ถ้าอย่างนั้น คุณมิยูกิก็ลองพยายามไขคดีนี้ดูดีมั้ยล่ะฮะ" "ฉ... ฉันน่ะเหรอจ๊ะ" "ฮะ ถ้าเป็นคุณมิยูกิล่ะก็ ต้องทำได้แน่เลยฮะ อย่างน้อยก็ดีกว่าไม่ลงมือทำอะไรเลย ใช่ไหมล่ะฮะ" โคนันเชียร์ "นั่นสินะ ฉันจะลองเอาความสามารถในการคลี่คลายคดี ที่ฉันเรียนรู้มาตอนอยู่ชมรมสืบสวนเรื่องลึกลับมาใช้ดู ถ้าอย่างนั้นเรามาเริ่มตรวจสอบที่เกิดเหตุกันเลยดีกว่านะจ๊ะ มิยูกิพูดแล้วเดินนำโคนันไปยังจุดเกิดเหตุ "ท่าทางจะไปได้สวยแฮะ..." โคนันคิดในใจ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:14:55 ]

ความคิดเห็นที่ 13 (ตรงที่ตรวจสอบที่เกิดเหตุกับสภาพศพนี่เราขอข้ามรายละเอียดไปนะคะ มันตรวจกันหลายจุด อธิบายไม่ไหวอ่ะ) **ข้างล่างนี้มีสปอยล์สาเหตุการตายในบทที่ 5 นะคะ** "สาเหตุการตายของทั้งคุณสึจิดะ ซาจิเอะ และคุณมิซึคาว่า เอย์จิ ก็คือยาพิษทั้งคู่ฮะ" โคนันสรุปหลังจากอธิบายให้มิยูกิและคุณตำรวจชิเกะฟัง เกี่ยวกับหลักฐานที่พบในที่เกิดเหตุ "เราจะเอายาพิษที่ทำให้ทั้งสองคนนี้ตายไปตรวจสอบได้หรือเปล่าฮะ ถ้าเป็นยาพิษแบบเดียวกัน ฆาตกรที่ลงมือฆ่าทั้งสองคน ก็น่าจะเป็นคนคนเดียวนะฮะ" โคนันถามคุณชิเกะ "มันอาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้นะ แต่ว่าเรื่องยาพิษนี่... ฉันเองก็ไม่ค่อย..." คุณชิเกะอึกอัก แต่คุณชิเกะพูดไม่ทันจบ จู่ๆอาเคจิก็โผล่มา "อืม เป็นอย่างนี้นี่เอง ถ้าเป็นอย่างที่โคนันคุงพูด ฆาตกรที่ฆ่าทั้งสองคนนี้ อาจจะเป็นคนเดียวกันก็ได้อย่างนั้นสินะ" "ซวยล่ะ ผู้กำกับการอาเคจิมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย" โคนันอุทานอยู่ในใจ "ผมเองก็เห็นด้วยกับความคิดนี้นะ แค่ดูสภาพศพ ผมก็พอรู้แล้วว่าสาเหตุการตายของทั้งสองคนคือโดนยาพิษ" อาเคจิพูด "คุณรู้แต่แรกแล้วเหรอคะ" มิยูกิตกใจ (ตรงนี้ต้องอธิบายนิดนึงว่า จากสภาพศพของผู้ชายที่โดนแทง ถ้าไม่ตรวจสอบอย่างละเอียด จะไม่รู้เลยว่าโดนยาพิษ มิยูกิเลยตกใจที่อาเคจิรู้เรื่องนี้ได้โดยที่ยังไม่ได้มาตรวจสภาพศพ พูดง่ายๆคือช่วงนี้เป็นช่วงอาเคจิโชว์เทพนั่นเอง) "ใช่ ผมกำลังจะกลับมาตรวจสอบให้ละเอียดอยู่พอดี สำหรับคนที่มีความรู้ด้านยาพิษถึงระดับผู้เชี่ยวชาญอย่างผมน่ะ ที่ผมดูเรื่องนี้ออกก็เป็นของธรรมดาอยู่แล้ว แต่ว่า... โคนันคุง... เธอสังเกตเห็นในจุดนี้ได้ สายตาเธอนี่แหลมคมมากเลยนะ..." อาเคจิหันมาพูดกับโคนันและมองโคนันด้วยสายตาแปลกๆนั่นอีกครั้ง "เอ่อ... เอ่อ... คือว่า..." โคนันอึกอัก "ผู้ตายทั้งสองคน ต่างก็เป็นคนในครอบครัวของผู้ทรงอิทธิพลบนเกาะนี้ สาเหตุการตายคือโดนยาพิษทั้งคู่ นอกจากนี้สถานที่เกิดเหตุก็เป็นบริเวณเดียวกัน เวลาเกิดเหตุก็เวลาเดียวกัน ถ้าเราตัดสินจากสิ่งที่เหมือนกันพวกนี้ ก็น่าจะสรุปได้ว่าทั้งสองคดีเป็นการลงมือของคนร้ายคนเดียวกัน อย่างนั้นใช่มั้ย" อาเคจิพูด "ใช่แล้ว เราเองก็คิดอย่างนั้นเปี๊ยบเลย เพราะเหตุผลอย่างนั้น คนร้ายของทั้งสองคดีน่าจะเป็นคนคนเดียวกัน แต่ว่าคนร้ายทำยังไงนะ ถึงลงมือฆ่าทั้งสองคนในเวลาเดียวกันได้ นอกจากนี้ ยังมีอีกข้อหนึ่งที่เรายังไม่เข้าใจ..." โคนันคิดในใจ "แต่ว่ายังมีสิ่งที่ประหลาดอยู่อย่างหนึ่ง... แก้วที่ตกอยู่ข้างตัวคุณซาจิเอะไม่มีกลิ่นยาพิษอยู่เลย เรื่องนี้ผมจะต้องตรวจสอบให้ละเอียดต่อไป" อาเคจิพูดต่อ "ใช่แล้ว เรื่องนั้นแหละที่เรายังคาใจ ถ้าที่แก้วไม่มียาพิษ คนร้ายทำให้คุณซาจิเอะดื่มยาพิษเข้าไปได้ยังไง... แต่ว่าเรื่องนั้นคงต้องรอให้ผู้กำกับการอาเคจิตรวจสอบให้รู้แน่นอนก่อน ตอนนี้เรารีบปลีกตัวไปก่อนดีกว่า" โคนันคิดในใจและพยายามหาทางเลี่ยงเพื่อที่จะไม่ต้องอยู่ใกล้อาเคจิ "พี่มิยูกิฮะ ผมขอไปวิ่งเล่นแถวๆนี้ได้มั้ยฮะ" โคนันพยายามทำท่าทางให้เหมือนเด็กแล้วอ้อนมิยูกิ "แหม โคนันคุงเนี่ย จะทิ้งการสืบคดีตรงนี้ซะแล้ว ยังไงๆก็ยังเป็นเด็กอยู่ดีล่ะนะ..." มิยูกิบ่น โคนันแอบชำเลืองมองอาเคจิที่ไม่ได้พูดอะไร แต่สายตาของอาเคจินั้นเหมือนกับรู้อะไรบางอย่าง "ถ้างั้นผมไปก่อนนะฮะ" โคนันขอตัวแล้วรีบเดินไป แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 52 18:57:07 จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:16:07 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ระหว่างที่อาเคจิกำลังตรวจสอบสถานที่เกิดเหตุ โคนันก็แอบขึ้นไปที่ห้องพักของโรงแรม และอ้างชื่อของอาเคจิ เพื่อสอบปากคำแขกที่มาในงานที่รวมตัวกันอยู่ที่นั่น หลังจากสอบปากคำผู้เกี่ยวข้องในเหตุการณ์อยู่พักใหญ่ โคนันก็สรุปได้ว่าคุณสึจิดะ ซาจิเอะที่ดื่มไวน์แล้วล้มลงนั้น ไม่ได้ตายเพราะไวน์ในแก้ว เพราะในแก้วไวน์ไม่มียาพิษ แต่ตายเพราะน้ำเปล่าที่ดื่มตามเข้าไปหลังจากดื่มไวน์ เมื่อสรุปได้อย่างนั้นโคนันก็กลับมาที่บริเวณที่จัดงานเลี้ยง พอถามมิยูกิได้ความว่าอาเคจิไปตรวจสอบหลักฐานที่อื่นอยู่ โคนันจึงเริ่มตรวจสอบบริเวณที่เกิดเหตุอีกครั้ง แต่ก็หาแก้วน้ำเปล่าที่น่าสงสัยใบนั้นไม่พบ ในขณะที่โคนันกำลังหาหลักฐาน จู่ๆอาเคจิก็โผล่มา "ว่ายังไงโคนันคุง เจออะไรบ้างหรือเปล่า" อาเคจิถาม "ซวยล่ะ จู่ๆก็มาไม่ทันให้ตั้งตัวอีกแล้ว" โคนันบ่นในใจแต่ก็ปั้นหน้าซื่อตอบกลับไป "ไม่มีฮะ ผมก็วิ่งเล่นไปมาอยู่แถวนี้ แต่ไม่เห็นเจออะไรน่าสนใจเลย" อาเคจิมองหน้าโคนันราวกับจะค้นหาอะไรบางอย่างแล้วพูดขึ้นมา "เอาเถอะ ไม่มีก็ไม่มี ยังไงก็ต้องขอบใจโคนันคุงนะ ที่ทำให้ผมได้ข้อมูลที่สำคัญมา" แล้วอาเคจิก็อธิบายว่าจากการตรวจสอบทำให้พบว่า ยาพิษที่คร่าชีวิตผู้เคราะห์ร้ายทั้งสองคนนั้นเป็นชนิดเดียวกันจริงๆ เหมือนอย่างที่โคนันตั้งข้อสังเกต และอาเคจิก็ลงความเห็นว่า ซาจิเอะไม่ได้โดนยาพิษจากไวน์ แต่โดนยาพิษจากน้ำเปล่า "สมกับเป็นผู้กำกับการอาเคจิจริงๆ รู้ถึงจุดนี้ด้วย" โคนันคิดในใจ (หมายเหตุ - โคนันรู้เรื่องนี้โดยสรุปจากคำให้การของพยาน ก็เลยทึ่งที่อาเคจิแค่ตรวจสอบหลักฐานแล้วก็สรุปได้เลย...) "เอ๋? ดูเหมือนว่าโคนันคุงจะไม่ตกใจเลยนะ เหมือนกับว่าคิดได้อยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้อย่างนั้นแหละ" อาเคจิทัก "เอ๊ะ... เอ่อ... คือ... อ๋อ จริงด้วย ยาพิษอยู่ในน้ำเปล่าน่ะเอง คิดไม่ถึงเลยนะฮะเนี่ย" โคนันแกล้งทำเป็นตกใจ อาเคจิจ้องหน้าโคนันอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นมา "เอาเถอะ... ตอนนี้ผมสืบจนรู้ว่าคนที่ยกแก้วน้ำนั้นไปเสิร์ฟ คือเด็กเสิร์ฟที่ชื่อ อาซามิ เคียวทาโร่ เราต้องตามหาตัวเขามาสอบปากคำก่อน แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้เขาจะหายตัวไป" "หายตัวไปเหรอคะ อย่างนี้เขาก็น่าสงสัยน่ะสิคะ" มิยูกิถาม "เรื่องนั้นผมเองก็ยังไม่รู้ ผมจะลองหาเขาในบริเวณโรงแรมนี้ก่อน" "ถ้างั้นฉันจะช่วยด้วยค่ะ" มิยูกิเสนอตัว แล้วหันมาบอกโคนัน "โคนันคุงไปรออยู่กับคุณโมริก่อนนะจ๊ะ" "ฮะ พวกคุณสองคน พยายามเข้านะฮะ" โคนันเชียร์มิยูกิกับอาเคจิพลางนึกในใจว่าตัวเอง ก็จะแอบไปตามหาตัวเด็กเสิร์ฟที่ชื่ออาซามิ เคียวทาโร่ทางอื่น โดยไม่ให้สองคนนี้รู้ แต่พออาเคจิกับมิยูกิแยกย้ายไป และโคนันกำลังจะเดินไปอีกทาง ผู้จัดการโรงแรมก็วิ่งเข้ามาเรียกโคนันไว้พอดี "เดี๋ยวนะหนู หนูชื่อเอโดกาว่า โคนันใช่หรือเปล่า" "เอ๋ คุณลุงมีอะไรกับผมเหรอฮะ ผมกำลังรีบอยู่นะ" "เมื่อตะกี้ แขกที่พักอยู่ห้อง 203 โทรมาที่ประชาสัมพันธ์ของโรงแรม เขาเรียกให้เธอไปหาที่ห้องแน่ะ เห็นว่ามีอะไรจะคุยกับเธอหน่อย" "เอ๋? แขกห้อง 203 ใครกันเหรอฮะ" "เห็นว่าชื่อฮิกุเระน่ะ เธอรู้จักเขาด้วยเหรอ" "ฮิกุเระ? ไม่เคยได้ยินเลยนี่... แล้วบอกว่ามีเรื่องจะคุยด้วย ทำไมถึงเรียกเราไปล่ะ? น่าจะเรียกผู้กำกับการอาเคจิ หรือลุงโมริ ไม่งั้นก็คุณมิยูกิมากกว่า... ทำไมถึงเรียกเด็กอย่างเราไปนะ?" โคนันคิดในใจ "ฉันมีธุระกับเธอแค่นี้แหละ ฉันขอตัวก่อนนะ" ผู้จัดการโรงแรมบอกโคนันแล้วก็เดินจากไป "แขกห้อง 203 ชื่อฮิกุเระงั้นเหรอ... น่าสงสัยจริงๆ ไปลองพบดูสักหน่อยดีกว่า..." โคนันคิดในใจพลางเดินไปทางห้องพักของโรงแรม แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 52 18:57:55 จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:18:00 ]

ความคิดเห็นที่ 15 ที่หน้าห้อง 203 "ห้อง 203... ห้องนี้สินะ... ลองเคาะประตูดีกว่า" โคนันพึมพำ ก๊อก ก๊อก ก๊อก.... ".................................." "ไม่เห็นมีใครตอบเลย เอ... ดูเหมือนว่าห้องจะไม่ได้ล็อก ลองเข้าไปดูดีกว่า..." โคนันนึกในใจแล้วก็เปิดประตูเข้าไปในห้อง "เข้าไปล่ะนะฮะ" โคนันตะโกน ".................................." "คุณฮิกุเระ? ไม่อยู่เหรอฮะ?" โคนันตะโกนถามอีกเมื่อเข้ามาในห้อง ".................................." "โธ่เอ๊ย แกล้งกันเล่นหรือไง คนยิ่งรีบๆอยู่ เราต้องรีบไปหาตัวเด็กเสิร์ฟที่ชื่ออาซามิ เคียวทาโร่นั่นก่อนล่ะ" โคนันบ่นเมื่อไม่เห็นวี่แววคนอยู่ในห้อง แต่พอโคนันหันไปจะเปิดประตูห้องก็พบว่าประตูเปิดไม่ออก "นี่มันอะไรกันเนี่ย ที่กลอนประตูก็ไม่มีอะไรแปลกปลอมนี่นา หรือว่าประตูจะถูกล็อคจากด้านนอก... นี่แปลว่าเราโดนขังอยู่ในห้องนี้เหรอเนี่ย..." ติ๊ด... ติ๊ด.... ติ๊ด.......... ในขณะที่โคนันกำลังหาทางออกจากห้อง จู่ๆเสียงสัญญาณจากเข็มกลัดนักสืบก็ดังขึ้นมา "เอ๊ะ สัญญาณจากเข็มกลัดนักสืบ ด็อกเตอร์ล่ะมั้ง พอดีเลย เรียกให้ด็อกเตอร์มาช่วยดีกว่า..." โคนันคิดในใจ ก่อนจะกดปุ่มบนเข็มกลัดนักสืบแล้วส่งเสียงทัก "ฮัลโหล นี่ผมเอง" "ชินอิจิคุง!!! เธอไม่เป็นไรใช่มั้ย!" เสียงด็อกเตอร์อากาสะตะโกนเหมือนกำลังร้อนใจ "ด็อกเตอร์อยู่ที่ไหนเนี่ย แล้วมีเรื่องอะไรเหรอ ทำไมฟังเสียงดูร้อนรนอย่างนั้นล่ะ" "จะอะไรซะอีกล่ะ ฉันนึกว่าเธอโดนจับตัวไปขังไว้น่ะสิ" "หา... ผมโดนจับตัวไปเนี่ยนะ นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย ด็อกเตอร์เล่ารายละเอียดมาซิ" "อะไรกัน เธอไม่รู้เรื่องอะไรเลยเหรอ มีคนส่งจดหมายมาที่บ้านพักน่ะสิ" "จดหมาย?" "ใช่แล้ว จดหมายจ่าหน้าถึงคุณโมริ แล้วก็ลงชื่อผู้ส่งว่า จาก ฮิกุเระ..." "ฮิกุเระ? แล้วจดหมายนั้นเขียนว่ายังไงบ้าง" โคนันเอะใจกับชื่อนั่น "ในจดหมายเขียนว่า... ถ้าต้องการตัวเด็กแว่นนั่นคืน ก็ให้มาที่ป่า" "เด็กแว่นที่ว่านั่นหมายถึงผมเหรอ" "คงใช่แหละ ฉันเป็นห่วงก็เลยติดต่อมาหาเธอ แต่ว่าเธอไม่ได้โดนใครจับตัวไปใช่ไหม" "อือ ไม่มีนี่ฮะ" "ถ้างั้น นี่มันเรื่องอะไรกัน..." ด็อกเตอร์อากาสะเริ่มงง "กับดักไงล่ะ" โคนันช่วยตอบ "กับดักเหรอ... เธอหมายความว่า..." "ก็หมายความว่าคนที่ชื่อฮิกุเระนั่น พยายามจะขัดขวางการสืบคดีของพวกเราอยู่ไงล่ะ มันคิดว่าคนที่จะคลี่คลายคดีที่เกิดขึ้นได้คือลุงโมริ ก็เลยพยายามหยุดการสืบคดีของลุง ที่บอกว่าจับตัวผมไปน่ะ ก็เรื่องโกหกทั้งเพ" โคนันพูด แต่ก็แอบคิดในใจว่า "แต่เรื่องที่เราโดนขังเอาไว้เนี่ย ก็ไม่ใช่เรื่องโกหกซะทีเดียวหรอกนะ..." "อันตรายเหมือนกันนะเนี่ย ดีที่ลุงอยู่ที่โรงแรม แล้วก็ดีที่คนร้ายไม่รู้ว่าเราติดต่อกันทางเข็มกลัดนักสืบนี่ได้" โคนันพูดต่อ แต่ด็อกเตอร์อากาสะก็โวยวายขึ้นมา "ถ้ามันเป็นกับดักล่ะก็ งั้นก็แย่แล้วล่ะสิ" "ที่ว่าแย่แล้วน่ะ อะไรแย่เหรอ" โคนันสงสัย "เมื่อกี้ฉันกับไอคุงออกไปสืบเรื่องคดีเทพเจ้าลักซ่อนข้างนอก พอกลับมา คุณซานาเอะก็เอาจดหมายนี่ให้ฉันดู แล้วก็บอกว่าตอนพวกเราไม่อยู่ หนูรันน่ะอ่านจดหมายนี้ไปแล้ว..." "รัน... อ่านจดหมายแล้วเหรอ" "จากที่คุณซานาเอะเล่า... พอหนูรันอ่านจดหมายเสร็จ ก็รีบวิ่งออกไปทันที ท่าทางว่าจะไปที่ป่าแทนคุณโมริน่ะสิ..." "อ.. อะไรกัน" โคนันตกใจ "นี่รันจะไปช่วยเรางั้นเหรอ" โคนันนึกในใจก่อนจะตะโกนบอกด็อกเตอร์อากาสะ "ด็อกเตอร์ รีบตามรันไปเร็วเข้า ผมเองก็จะรีบตามไปเดี๋ยวนี้แหละ" "เข้าใจล่ะ งั้นฉันไปก่อนนะ" "ฝากด้วยนะครับ ด็อกเตอร์" โคนันกดปุ่มบนเข็มกลัดนักสืบเพื่อหยุดการติดต่อ พลางคิดในใจว่าเมื่อให้ด็อกเตอร์ตามรันไปก่อนแล้ว ตอนนี้เขาก็ต้องหาทางออกจากห้องนี้ให้ได้ด้วยตัวเอง (ตรงนี้ในเกมจะให้เราสำรวจเพื่อหาทางหนีออกจากห้อง ก็จิ้มๆของในห้องไปแหละ เดี๋ยวก็หาวิธีออกจากห้องได้) หลังจากที่โคนันออกมาจากห้องพักได้แล้ว โคนันก็หยิบสเกตบอร์ดพลังเทอร์โบออกมา แล้วก็ใช้สเกตบอร์ดมุ่งหน้าไปยังป่า (ในการ์ตูน โคนันจะเท่มากเวลาใช้สเกตบอร์ด แต่ในเกมเราจะเป็นคนบังคับสเกตบอร์ดเอง ตรงนี้ใครที่แอบหมั่นไส้เด็กแว่นอาจจะสะใจ เพราะถ้าบังคับไม่ดี เด็กแว่นจะชนนู่นชนนี่ หน้าทิ่มหัวทิ่มอยู่หลายรอบกว่าจะไปถึงป่า :D) จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:18:53 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ที่กลางป่า "โธ่เอ๊ย นี่เรามาสายไปแล้วเหรอนี่" โคนันโวยวายเมื่อไม่เห็นร่องรอยของรันในป่า "รัน... เธออยู่ที่ไหนน่ะ..." โคนันพึมพำกับตัวเองก่อนจะตะโกนเรียกชื่อรัน "พี่รันนนนนนนน" "........................" ไม่มีเสียงตอบ "โธ่เว้ย นี่รันอยู่ที่ไหนกันนะ เข้าไปตามหาในป่าดีกว่า" โคนันเริ่มร้อนใจ และเดินลึกเข้าไปในป่า จนเจอบ่อน้ำเก่าๆแห่งหนึ่ง "เอ๊ะ บ่อน้ำนี่มีลมพัดออกมาจากด้านล่างนี่นา แปลว่าบ่อนี้เชื่อมต่อไปยังที่อื่นงั้นเหรอ... ทำไมเราถึงรู้สึกสังหรณ์ใจอะไรบางอย่างนะ..." "................" "เอ๊ะ เหมือนเราได้ยินเสียงอะไร" "..............." "ได้ยินจริงๆด้วย เราไม่ได้คิดไปเองหรอก เสียงนั่นมัน... หรือว่ารันจะอยู่ในบ่อน้ำนี้... เราจะทำยังไงดีล่ะ..." โคนันคิดได้ว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมัวลังเลใจ ถึงแม้ว่าลงไปในบ่อน้ำแล้วจะหาทางขึ้นมาไม่ได้ แต่จะเป็นตายยังไงก็ต้องช่วยรันก่อน ก็เลยตัดสินใจโดดลงไปในบ่อน้ำพร้อมกับตะโกนเรียกชื่อรัน "รันนนนนนนนนนนน!!!" จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:19:29 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ที่ก้นบ่อน้ำ ".............." "ใครน่ะ.... เสียงใครกำลังเรียกชื่อเรา" รันพึมพำทั้งๆที่ตายังลืมไม่ขึ้น "................." "ใครน่ะ..." "รัน...." "ชินอิจิเหรอ..." "รัน ทำใจดีๆไว้นะ" รันพยายามลืมตา เงาลางๆที่เห็นตรงหน้าคือชินอิจิที่เธออยากพบเป็นที่สุด "ช... ชินอิจิ..." "พี่รัน... เป็นอะไรหรือเปล่าฮะ..." "เอ๊ะ โคนันคุง..." จู่ๆรันก็เห็นหน้าของโคนันขึ้นมาซ้อนกับใบหน้าของชินอิจิ แล้วหน้าของชินอิจิก็เลือนหายไป เหลือไว้เพียงโคนันอยู่ตรงหน้าเธอ "พี่รันฮะ ทำใจดีๆไว้นะฮะ" "เอ๊ะ ที่นี่มันที่ไหนกัน... แล้วทำไมโคนันคุงถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ" รันขยี้ตาแล้วถามด้วยความสงสัย "ผมมาช่วยพี่รันไงฮะ" "เอ๋ โคนันคุงมาช่วยพี่เหรอจ๊ะ" "ฮะ ว่าแต่ว่า พี่รันนั่นแหละ ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะฮะ" "คือว่า..." รันทบทวนเรื่องราวแล้วก็เล่าให้โคนันฟัง ว่าหลังจากที่เธอเห็นจดหมายเธอก็รีบมาที่ป่านี่ จู่เธอก็รู้สึกเหมือนมีใครผลักเธอจากด้านหลัง แล้วเธอก็ตกลงมาในบ่อนี่ "ขอโทษนะฮะพี่รัน เพราะพี่รันจะมาช่วยผมแท้ๆเลย ถึงได้..." "ไม่เป็นไรหรอกจ้ะ ฉันก็ไม่ได้เป็นอะไร เห็นไหมล่ะ ว่าแต่ว่าโคนันคุงล่ะจ๊ะ เป็นอะไรหรือเปล่า" "ผมไม่เป็นไรหรอกฮะ แล้วผมก็ไม่ได้โดนจับตัวไปด้วยฮะ" "เอ๊ะ จริงเหรอ" "จดหมายนั่นคงเป็นแค่กับดักที่จะขัดขวางการสืบคดีเท่านั้นแหละฮะ" "งั้นเหรอจ๊ะ พี่ก็กระโจนลงไปในกับดักเข้าเต็มๆเลยสิ..." "ไม่เป็นไรหรอกฮะพี่รัน ถ้าเราสองคนช่วยกัน เราต้องหาทางออกไปจากที่นี่ได้แน่ๆฮะ" "แต่ว่า... ในนี้มันมืดๆ ดูน่ากลัวยังไงก็ไม่รู้สิ..." รันที่ขี้กลัวอยู่แล้วบ่นพึมพำ "ไม่เป็นไรหรอกน่า... ผมอยู่ทั้งคน พี่รันเชื่อใจผมเถอะ..." โคนันมองหน้ารันและพยายามให้กำลังใจ โคนันสำรวจรอบๆจนกระทั่งพบว่าใต้บ่อน้ำนี่เชื่อมต่อกับทางใต้ดินของเกาะ โคนันกับรันหาทางจนกระทั่งไปพบทางออกที่ตึกที่โดนระเบิดก่อนหน้านี้ "เฮ้อ ออกมาได้ซะที ทีแรกพี่ก็นึกว่าจะแย่ซะแล้ว เป็นเพราะได้โคนันคุงช่วยไว้นะเนี่ย ขอบใจมากนะจ๊ะ" รันยิ้มอย่างโล่งใจเมื่อได้ออกมาสูดอากาศข้างนอก "ฮะ..." "ว่าแต่ว่า... ทำไมโคนันคุงถึงรู้ได้ล่ะจ๊ะ ว่าพี่อยู่ที่นั่น..." "ก็ผมได้ยินว่าพี่รันมาที่ป่า ก็เลยตามหาอยู่รอบๆป่าน่ะฮะ พอมาเจอบ่อน้ำ ผมก็รู้สึกสังหรณ์ใจบางอย่าง เหมือนกับรู้สึกว่าพี่รันจะอยู่ข้างในนั้นยังไงไม่รู้ฮะ พอรู้ตัวอีกที ผมก็โดดลงไปในบ่อแล้ว..." "เอ๋ รู้สึกสังหรณ์ใจเหรอจ๊ะ... เราสองคนนี่ถึงจะอยู่ห่างกัน แต่ก็เหมือนจะมีอะไรบางอย่างที่สื่อถึงกันได้นะเนี่ย..." รันพูดยิ้มๆ "ถึงจะอยู่ห่างกัน แต่ก็มีบางอย่างสื่อถึงกันอย่างนั้นเหรอ..." โคนันคิดในใจ "ช่างแตกต่างกับตาบ้าที่คลั่งเรื่องสืบสวนคนนั้นลิบลับเลย โคนันคุงนี่พึ่งพาได้มากกว่าเป็นไหนๆ เนอะ..." "อ๊ะ ฮ่าๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆๆ" โคนันได้แต่หัวเราะกลบเกลื่อน เพราะตาบ้าที่รันพูดถึงก็คือตัวเอง "แต่ที่รันพูดว่า ถึงจะอยู่ห่างกัน แต่ก็มีบางอย่างสื่อถึงกัน... ลองมาคิดดูแล้ว ที่เราไขคดีฆาตกรรมคุณมิซึคาว่า เอย์จิไม่ได้ เพราะเราคิดแค่ว่าคนร้ายจะต้องอยู่ใกล้กับผู้ตายถึงจะลงมือได้ แต่ถ้าคนร้ายใช้วิธีบางอย่าง ที่ถึงจะอยู่ห่างจากผู้ตาย แต่ก็ลงมือกับผู้ตายได้ล่ะ..." โคนันคิดในใจ (ทีแรกเรานึกว่าโคนันจะซาบซึ้งกับประโยคที่รันพูดซะอีก ที่แท้ก็นึกไปถึงเรื่องคดี สมกับที่โดนรันว่าว่าเป็นตาบ้าที่คลั่งเรื่องสืบสวนจริงๆ -_-") "โคนันคุง... มีอะไรเหรอจ๊ะ หน้าตาซีเรียสจัง" "อ๊ะ ไม่มีอะไรฮะพี่รัน" "แต่จะว่าไป เหมือนเราได้ไปผจญภัยกันเลยเนอะ สนุกดีเหมือนกันนะเนี่ย" รันพูดด้วยท่าทางสดชื่น "ว่าแต่ว่าพี่รันไม่เป็นไรเหรอฮะ พี่รันไม่ค่อยสบายอยู่ไม่ใช่เหรอ" "ไม่รู้สิ พอได้ออกกำลังนิดหน่อยแล้วพี่กลับรู้สึกดีขึ้นนะ" "ออกกำลังนิดหน่อยงั้นเหรอ ฮ่าๆๆๆ ฮ่าๆๆๆๆ" โคนันแอบหัวเราะอยู่คนเดียว เมื่อนึกถึงเหตุการณ์เมื่อครู่นี้ เมื่อเขากับรันพบว่าทางออกไปสู่ทางใต้ดินมีกองหินถล่มปิดอยู่ และรันพยายามใช้คาราเต้ถีบให้ก้อนหินแตก สุดท้ายความพยายามของรันก็ไม่เป็นผล เพราะกองหินนั้นใหญ่เกินไป โคนันจึงใช้ระเบิดที่หาเจอในบริเวณนั้นระเบิดทางออกออกมา "แต่เอาเถอะ เห็นรันท่าทางแข็งแรงได้อย่างนี้ เราก็เบาใจแล้ว" โคนันคิดในใจ "แล้วพี่รันจะกลับไปที่บ้านพักก่อนเหรอฮะ" โคนันถาม "จ้ะ จู่ๆพี่ก็วิ่งออกมาอย่างนี้ คุณซานาเอะคงเป็นห่วงแย่แล้ว" "นั่นสินะ ด็อกเตอร์อากาสะเองก็คงกำลังตามหาตัวรันอยู่ เดี๋ยวเรารีบส่งข่าวบอกทางเข็มกลัดนักสืบดีกว่า" โคนันคิดในใจ "แล้วโคนันคุงล่ะจ๊ะ จะกลับไปที่โรงแรมอีกเหรอ" "ผมก็ออกมาจากโรงแรมกระทันหันไม่ทันได้บอกใครเอาไว้ คงต้องรีบกลับไปเหมือนกันฮะ ไม่งั้นคนอื่นจะเป็นห่วง ถ้างั้นผมรีบไปก่อนดีกว่าฮะ" "เดี๋ยวสิจ๊ะ โคนันคุง... อะไรเนี่ย ไปซะแล้ว" รันบ่นเมื่อโคนันวิ่งหายไป จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:20:32 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ที่โรงแรม "เอาล่ะ มาถึงซะที รีบเข้าไปข้างในดีกว่า" โคนันพึมพำ แล้วเดินเข้าไปที่บริเวณล็อบบี้ของโรงแรม "อ๊ะ โคนันคุง" "คุณมิยูกิ" "ฉันกำลังสงสัยว่าเธอหายไปไหนอยู่พอดี ออกไปข้างนอกมาเหรอจ๊ะ ทำแบบนี้ไม่ได้นะ คุณอาเคจิสั่งเอาไว้ว่าห้ามออกไปไหนไม่ใช่หรือไง" มิยูกิดุ "ทางนี้ก็มีเรื่องที่ต้องไปจัดการอยู่หลายเรื่องเหมือนกันนี่นา" โคนันบ่นอยู่ในใจ "ฉันจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับไม่บอกคุณอาเคจิแล้วกัน แต่ว่าจนกว่าคดีจะคลี่คลาย ห้ามออกไปไหนทั้งนั้นรู้ไหมจ๊ะ" มิยูกิย้ำ "ฮะ เข้าใจแล้วฮะ" โคนันรับคำแล้วคิดในใจ "จะว่าไป... คุณอาเคจิกับคุณมิยูกิไปตามหาตัวเด็กเสิร์ฟคนนั้นอยู่นี่... เด็กเสิร์ฟคนที่เอาเครื่องดื่มที่น่าสงสัยว่าจะมียาพิษอยู่มาเสิร์ฟคนนั้น ไม่รู้ว่าได้เรื่องว่ายังไงบ้าง" "คุณมิยูกิฮะ แล้วผู้กำกับการอาเคจิที่ไปตามหาตัวเด็กเสิร์ฟคนนั้นล่ะฮะ" โคนันถามมิยูกิ "อ๋อ คุณอาซามิน่ะเหรอจ๊ะ คุณอาเคจิตามหาตัวเขาพบแล้วล่ะจ้ะ" "หาตัวพบแล้ว? หาตัวเขาเจอที่ไหนเหรอฮะ" "คุณอาเคจิไปเจอเขาโดนขังอยู่ในห้องเก็บอาหารที่อยู่ในครัวน่ะจ้ะ เขาอยู่ในสภาพโดนมัดแขนมัดขาเอาไว้" "ถูกขังแถมยังโดนมัดแขนมัดขาเอาไว้อย่างนั้นเหรอ" โคนันพึมพำ "จ้ะ คุณอาเคจิบอกว่าอาจจะเป็นการด่วนสรุปเกินไปหน่อย แต่ว่านั่นน่าจะเป็นการลงมือของคนร้าย ตัวคุณอาซามิเองคิดว่าเขาเอาน้ำธรรมดาไปเสิร์ฟ โดยไม่ได้รู้เรื่องเลยว่าในนั้นมียาพิษอยู่ เขาโดนคนร้ายหลอกใช้เอา" "ถ้าอย่างนั้น ตอนนี้คุณอาซามิอยู่ที่ไหนเหรอฮะ" โคนันถาม "รู้สึกว่าหลังจากที่คุณอาเคจิสอบปากคำเสร็จแล้ว เขาก็กลับไปทำงานต่อในครัวน่ะจ้ะ" "แล้วผู้กำกับการอาเคจิล่ะฮะ" "คุณอาเคจิกำลังสอบปากคำแขกที่มาร่วมงานอยู่จ้ะ รู้สึกว่าเขาจะมีอะไรที่สงสัยอยู่หลังจากฟังคำให้การของคุณอาซามิ" "ถ้าผู้กำกับการอาเคจิไม่อยู่ล่ะก็ ตอนนี้ก็เป็นโอกาสของเราแล้ว... ถึงเราจะยังติดใจวิธีที่คนร้ายฆ่าคุณมิซึคาว่า เอย์จิอยู่ แต่ก่อนอื่น เราไปคุยกับเด็กเสิร์ฟคนนั้นในครัวก่อนดีกว่า" โคนันคิด "ถ้าอย่างนั้นผมจะกลับไปรออยู่กับลุงโมรินะฮะ แล้วคุณมิยูกิจะทำอะไรต่อหลังจากนี้เหรอฮะ" โคนันถาม "ฉันจะรออยู่ที่นี่แหละจ้ะ จะคอยเฝ้าว่า จะมีใครแอบออกไปข้างนอกเหมือนอย่างโคนันคุงอีกหรือเปล่า" มิยูกิทำหน้าดุใส่โคนัน "แหม ไม่เป็นไรหรอกฮะ ผมรับรองว่าจะรออยู่เฉยๆฮะ" โคนันกลบเกลื่อน "ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้วจ้ะ" จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:21:07 ]

ความคิดเห็นที่ 19 แน่นอนว่าโคนันที่บอกมิยูกิว่าจะไปรออยู่กับโคโกโร่ ย่อมจะไม่รออยู่เฉยๆแน่ หลังจากเห็นโคโกโร่ยังเมาแอ๋นอนหลับอยู่ที่โซฟา โคนันก็แอบเข้าไปที่ครัวของโรงแรม "ที่นี่คือห้องครัวสินะ... จากที่คุณมิยูกิบอก เด็กเสิร์ฟที่ชื่ออาซามิน่าจะอยู่ที่นี่..." ขณะที่โคนันกำลังสำรวจรอบๆห้องครัว จู่ๆก็มีเสียงคนตะโกนขึ้นมา "เฮ้ย ที่นี่ไม่ใช่ที่ที่เด็กจะมาเดินเพ่นพ่านนะ" โคนันหันไปมอง พบว่าเป็นผู้ชายในชุดพนักงานเสิร์ฟ "คนนี้ล่ะมั้ง เด็กเสิร์ฟที่ว่า..." โคนันคิดในใจ แล้วหันไปถามผู้ชายคนนั้น "พี่ฮะ พี่ชื่ออาซามิ เคียวทาโร่ ใช่หรือเปล่าฮะ" "ใช่แล้วล่ะ ทำไมเธอถึงรู้ชื่อฉันล่ะ" "ผมเป็นเพื่อนกับผู้กำกับการอาเคจิฮะ" "พ....เพื่อนเหรอ... เธอเนี่ยนะ" "ฮะ ใช่แล้วฮะ ผู้กำกับการอาเคจิขอร้องให้ผมมาฮะ พี่ช่วยเล่าเรื่องที่พี่คุยกับผู้กำกับการอาเคจิเมื่อครู่นี้ให้ผมฟังหน่อยได้ไหมฮะ พอดีมีเรื่องบางอย่างที่จะต้องยืนยัน ก็เลยอยากให้ช่วยเล่าอีกรอบน่ะฮะ" "อืม... ก็ได้ แต่ว่าจะให้เล่าให้เด็กอย่างเธอฟังน่ะ จะดีเหรอ..." "ไม่มีปัญหาฮะ ผู้กำกับการอาเคจิเขาสั่งผมมาฮะ" "...ถ้าอย่างงั้นก็คงโอเคล่ะนะ" โคนันอ้างชื่อของผู้กำกับการอาเคจิสอบถาม จนได้เบาะแสเกี่ยวกับคดีฆาตกรรมเพิ่มขึ้น หลังจากคุยกับเด็กเสิร์ฟ โคนันก็กลับไปตรวจสอบสถานที่เกิดเหตุ และเมื่อใช้ข้อสันนิษฐานที่ฉุกคิดขึ้นมาได้จากคำพูดของรัน ว่าคนร้ายอาจจะลงมือฆ่าได้ทั้งๆที่อยู่ห่างจากที่เกิดเหตุ โคนันก็รู้ตัวคนร้ายที่ฆ่าสึจิดะ ซาจิเอะและมิซึคาว่า เอย์จิจนได้ -------------------------------------- ที่ห้องโถงหน้างานเลี้ยง "นี่ คุณลุงฮะ ตื่นสิฮะ" โคนันพยายามจะปลุกโคโกโร่ให้เข้าไปในงานเลี้ยง จะได้ใช้ร่างของโคโกโร่ในการคลี่คลายคดี "หนวกหูน่า ฉันปวดหัวจะแย่แล้ว อย่ามาส่งเสียงดังได้มั้ย ไปทางนู้นไป" โคโกโร่บ่นด้วยอาการเมาค้าง "ท่าทางคราวนี้จะใช้ลุงไม่ได้แล้วแฮะ ถ้าอย่างนั้น ต้องใช้ผู้กำกับการอาเคจิแทนเหรอ ไม่ล่ะ... ถ้าใช้ผู้กำกับการอาเคจิจะอันตรายเกินไปสำหรับเรา เพราะฉะนั้น ก็เหลือแค่คนเดียวแล้วสินะ..." โคนันคิดในใจ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:21:46 ]

ความคิดเห็นที่ 20 ที่ห้องจัดงานเลี้ยง "ใคร ใครโทรเรียกให้พวกเราลงมาที่นี่" มิซึคาว่า สึเกะคิจิ หนึ่งในผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดง พ่อของมิซึคาว่า เอย์จิผู้ตาย ส่งเสียงโวยวาย "ฉันก็ไม่รู้ เสียงคนที่โทรมาตามเป็นเสียงผู้หญิง บอกให้พวกเราลงมารวมกันที่นี่ เพราะว่าปริศนาของคดีนี้กระจ่างแล้ว" สึจิดะ ฟูมิโกะ ผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดงอีกคนหนึ่ง มารดาของสึจิดะ ซาจิโกะผู้ตาย บอกกับสึเกะคิจิ "ที่เรียกให้มารวมกัน คือมารวมกันที่นี่เหรอคะ" มิยูกิที่พึ่งวิ่งเข้ามาส่งเสียงทัก "นั่นแหละ... เสียงนั้นแหละ เด็กคนนั้นแหละที่โทรเรียกให้พวกเรามาที่นี่" ฟูมิโกะชี้ไปที่มิยูกิ "เอ๋? เรื่องอะไรกันเหรอคะ ก็เห็นมีคนไปบอกฉันว่าให้มาที่นี่... อ๊า...." มิยูกิทำหน้างงๆ ก่อนจะส่งเสียงร้องออกมาแล้วทรุดตัวลงไปกองอยู่กับพื้น "คุณมิยูกิ ตอนนี้เป็นสถานการณ์ฉุกเฉิน ถึงทำแบบนี้จะไม่ดีเท่าไหร่ แต่ก็ช่วยหน่อยเถอะนะ..." โคนันที่ใช้นาฬิกายิงเข็มยาสลบไปที่ต้นคอของมิยูกินึกในใจ แล้วรีบไปจัดท่านั่งให้มิยูกิก่อนที่ทุกคนในนั้นจะสงสัย "ที่ฉันเรียกทุกคนมาที่นี่ ก็เพื่อจะบอกว่า ฉันรู้ตัวคนร้ายที่ฆ่าคุณมิซึคาว่า เอย์จิ และคุณสึจิดะ ซาจิเอะแล้ว... ปริศนาทั้งหมด ไขกระจ่างแล้ว!!!" โคนันใช้เครื่องเปลี่ยนเสียงรูปหูกระต่ายเปลี่ยนเสียงเป็นเสียงมิยูกิ และอาศัยร่างของมิยูกิในการเปิดเผยตัวคนร้ายให้ทุกคนในที่นั้นรู้ แต่ถึงโคนันจะแสดงหลักฐานทั้งหมดที่เขามี คนร้ายก็ยังปากแข็ง ยืนกรานไม่ยอมรับอยู่ดี "คุณนี่ไม่รู้ว่าเวลาไหนควรจะยอมแพ้นะ ถ้าอย่างนั้นผมคงต้องแสดงหลักฐานที่จะมัดตัวคุณ..." จู่ๆอาเคจิก็โผล่เข้ามาและพูดกับคนร้าย "ผ... ผู้กำกับการอาเคจิ..." โคนันตกใจ "หลักฐานที่จะมัดตัวฉันเหรอ..." คนร้ายเองก็ตกใจ "นี่ไงล่ะ" อาเคจิพูด พร้อมกับหยิบแก้วน้ำขึ้นมา "ผมหามันเจอที่ช่องทิ้งขยะในครัว และได้ตรวจสอบแล้วว่าของในแก้วคือยาพิษ ชนิดเดียวกับที่ใช้ฆ่าคุณซาจิเอะ" อาเคจิขู่ "ไม่... ไม่จริง... แก้วนั่น... มันถูกทิ้งไปแล้วชัดๆ" คนร้ายตกใจ "ถ้าคุณพูดอย่างนั้น... นั่นก็เป็นหลักฐานมัดตัวคุณได้แล้ว คุณยอมรับว่าเป็นคนเอาแก้วไปทิ้งใช่ไหมล่ะ..." อาเคจิพูด "อ๊ะ..." คนร้ายถึงกับทรุดเมื่อรู้ว่าเผลอยอมรับไปซะแล้ว "เท่านี้ก็ปิดคดีได้แล้ว" อาเคจิยิ้มเมื่อเห็นคนร้ายหมดทางแก้ตัว "ผู้กำกับการอาเคจิฮะ..." โคนันเดินเข้ามาหาอาเคจิ "หือ... มีอะไรเหรอ โคนันคุง" อาเคจิถาม "หลักฐานที่ใช้มัดตัวคนร้ายนั่น... เป็นหลักฐานของจริงเหรอฮะ..." โคนันถามด้วยความสงสัย "เธอนี่ช่างสังเกตดีจริงๆนะ แต่ก็ถูกของเธอ... แก้วนี่เป็นหลักฐานปลอม..." "จริงด้วย เขาใช้สิ่งนี้หลอกให้คนร้ายยอมรับสารภาพ..." โคนันคิดในใจ "จริงๆแล้วฉันเองก็ไม่อยากใช้วิธีหลอกลวงแบบนี้หรอกนะ แต่ในสถานการณ์ฉุกเฉินแบบนี้ มันก็ไม่มีทางให้เลือกเท่าไหร่นี่นา" อาเคจิอธิบาย "เฮอะๆ เข้าใจพูดนะ..." โคนันบ่นในใจ "ว่าแต่ว่า นานาเสะคุงล่ะ" อาเคจิทักขึ้นเมื่อเห็นโคนันเดินมาหาเขาคนเดียว "อ๋อ คุณมิยูกิน่ะเหรอฮะ คงจะเหนื่อยจนหลับไปแล้วล่ะฮะ" อาเคจิหันไปมองมิยูกิที่นั่งหลับหลังพิงโต๊ะอยู่แล้วก็บ่นขึ้นมา "ในสถานการณ์แบบนี้ ยังจะหลับได้อีก น่าประหลาดใจจริงๆเลย... แต่จะว่าไป ฉันเข้ามาเห็นนานาเสะคุงตอนกำลังคลี่คลายคดีตอนท้ายๆพอดี ท่าทางเขานี่ไม่แพ้ไอ้หนูนักสืบมือสมัครเล่นคนนั้นเลยนะเนี่ย..." อาเคจินึกไปถึงฝีมือของคินดะอิจิในการคลี่คลายคดี "ฮ่าๆๆ งั้นเหรอฮะ..." โคนันทำเป็นหัวเราะกลบเกลื่อน "แต่ว่านานาเสะคุงมีความสามารถในการคลี่คลายคดีขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะ" อาเคจิทำท่าสงสัย "ผู้กำกับการอาเคจิฮะ ผมว่าแทนที่คุณจะมาสงสัยเรื่องแบบนั้น คุณรีบจับตัวคนร้ายก่อนไม่ดีกว่าเหรอฮะ" โคนันรีบเปลี่ยนเรื่องเมื่อเห็นว่าอาเคจิยังไม่จับกุมตัวคนร้ายเสียที "อ๊ะ นั่นสินะ..." อาเคจิพูดแล้วก็เดินตรงไปที่คนร้าย "ช่วยด้วย... คุณฮิกุเระ... ช่วยฉันด้วย..." คนร้ายส่งเสียงร้องขึ้นมา "เอ๋... ฮิกุเระ... ชื่อนี้มัน..." โคนันตกใจเมื่อได้ยินชื่อที่คนร้ายพูดออกมา "คุณฮิกุเระ ช่วยฉันด้วย ฉันทำทุกอย่างลงไปก็เพื่อคุณ..." คนร้ายยังคงส่งเสียงร้อง ในขณะที่แขกที่เหลือที่ถูกเรียกมาที่ห้องจัดงานเลี้ยง ต่างก็ทำท่าตกใจเมื่อได้ยินคำว่า 'ฮิกุเระ' ที่คนร้ายพูดออกมา "ทำไม... ทำไมถึงรู้จักชื่อนี้ได้ ทำไมถึงรู้จักชื่อ 'ฮิกุเระ' ได้" แขกคนหนึ่งในงานอุทานออกมาด้วยสีหน้าหวาดหวั่น "หมายความว่าคนที่ชื่อ ฮิกุเระ คือผู้ที่บงการอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้อย่างนั้นเหรอ" อาเคจิคาดคั้นถามคนร้าย ยังไม่ทันที่คนร้ายจะพูดอะไร จู่ๆก็มีเสียงคนหัวเราะดังขึ้นมา "ฮ่าๆๆๆ ช่างเป็นโชว์ที่น่าตื่นตาตื่นใจจริงๆ" เจ้าของเสียงหัวเราะก็คืออาซามิ เคียวทาโร่ เด็กเสิร์ฟของโรงแรมนั่นเอง "ผู้กำกับการอาเคจิ คุณห้ามปล่อยให้เด็กเสิร์ฟที่ชื่ออาซามิคนนั้นหนีไปนะฮะ เพราะว่าเขาน่ะ..." ยังไม่ทันที่โคนันจะพูดจบ อาซามิก็พูดขัดขึ้นมา "สนุกมากจริงๆ ฉันไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นแบบนี้มานานมากแล้ว" "ถ้างั้นเธอก็คือ..." อาเคจิหันไปหาเด็กเสิร์ฟที่ชื่ออาซามิ "ใช่แล้ว ผมเองแหละที่ใช้ชื่อว่า ฮิกุเระ ผมเองที่เป็นคนบงการอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้" "คุณนั่นเองที่หลอกให้ผมกับพี่รันไปติดกับ..." โคนันพูดกับอาซามิ "พี่รัน... อ๋อ... แม่สาวคนนั้นน่ะเหรอ... คนที่ฉันตั้งใจจะให้ติดกับดักคือนักสืบโมรินั่นต่างหาก แต่ลูกสาวของมันกลับมาแทน ฉันก็เลยจัดการผลักลงไปในบ่อซะ" อาซามิตอบแล้วพูดต่อ "ฉันจะบอกอะไรให้อีกอย่าง... ชื่อฮิกุเระนี่น่ะเป็นแค่ชื่อปลอม ฉันเอามาใช้เพื่อทำให้ไอ้พวกผู้ทรงอิทธิพลของเกาะนี้มันกลัวกันเฉยๆ" "ก... แก..." ทั้งสึเกะคิจิและฟูมิโกะ สองผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดงที่อยู่ในห้อง ต่างก็มีสีหน้าหวาดหวั่นเมื่อได้ยินอาซามิพูด "การที่ฉันใช้ชื่อว่าฮิกุเระ... การที่ฉันฆ่าสองคนนั่น... แล้วก็การที่ฉันเอาทองคำที่พวกแกหวงแหนไปจนหมด เป็นเพราะอะไรรู้มั้ย... ก็เพราะฉันอยากให้พวกแกได้รู้รสชาติของความสิ้นหวังยังไงล่ะ!" เด็กเสิร์ฟที่ชื่ออาซามิพูดกับสึเกะคิจิและฟูมิโกะด้วยสีหน้าเจ็บแค้น โคนันนึกถึงเรื่องที่คิโมโตะ โยจิบอกว่าทองคำที่ทางใต้ดินหายไป แล้วก็คิดได้ว่าฮิกุเระคนนี้น่ะเองคือคนที่เอาทองคำไป จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:23:29 ]

ความคิดเห็นที่ 21 "พี่ชายเป็นใครกันแน่..." โคนันถามขึ้นมา "แกนี่เป็นเด็กที่กล้าดีนะ เอาเถอะ เห็นว่าแกถาม ฉันจะตอบให้ก็ได้ บางทีฉันก็เป็นเด็กเสิร์ฟที่ชื่ออาซามิ เคียวทาโร่ บางทีฉันก็เป็นคนบงการอยู่เบื้องหลังคดีฆาตกรรมโดยใช้ชื่อว่า ฮิกุเระ แล้วบางทีฉันก็เป็นคนร้ายในคดีวางระเบิดต่อเนื่อง ฮ่าๆๆๆๆๆ ฉันมันเท่มากเลยใช่ไหมล่ะ ฮ่าๆๆๆ" อาซามิ เคียวทาโร่หัวเราะอย่างสะใจ "ถ้างั้นก็เป็นแกจริงๆสินะ มือวางระเบิดที่ฉันตามจับตัวอยู่" อาเคจิพูดขึ้นมา "ลำบากหน่อยนะ ผู้กำกับการอาเคจิ ถึงกับต้องตามผมมาถึงเกาะที่อยู่แสนไกลอย่างนี้น่ะ" "คุณตามมาจับตัวผู้ชายคนนี้เหรอครับ หมายความว่ายังไงน่ะ" คุณตำรวจชิเกะถามอาเคจิ "ผู้ชายคนนี้น่ะ เป็นอาชญากรที่ทางการหมายหัวไว้ เขาก่อการร้ายโดยการวางระเบิดจนเกิดความวุ่นวายไปทั่วประเทศ พอผมได้เบาะแสว่าเขามาที่เกาะนี่ ผมถึงตามมา" อาเคจิตอบคุณชิเกะ แล้วหันมาพูดกับคนร้ายต่อ "แกจะช่วยบอกฉันหน่อยได้ไหม ว่าทำไมแกถึงได้มาที่เกาะนี่ แล้วแกมีจุดประสงค์อะไรกันแน่" "ฮ่าๆๆๆๆ จุดประสงค์อะไรน่ะเหรอ ก็จุดประสงค์ทั้งหมดนั่นแหละ จุดประสงค์ทั้งหมดของฉันก็คือเกาะนี่นั่นแหละ!!!" "ฉันไม่เข้าใจที่แกพูดหรอกนะ แต่เอาเถอะ เอาไว้ฉันจะสอบสวนแกตอนที่แกอยู่ในคุกก็แล้วกัน" อาเคจิพูดพลางเดินเข้าไปหาอาซามิ "หยุดก่อน... แกอย่าเข้ามาใกล้ฉันอีกแม้แต่ก้าวเดียว ไม่รู้เหรอว่ามันอันตรายน่ะ..." อาซามิพูด พร้อมกับหยิบระเบิดมาถือไว้ในมือ "เสียใจด้วยนะ ผู้กำกับการอาเคจิ ผมจะยอมให้คุณจับตัวตอนนี้ไม่ได้หรอก เพราะผมยังมีสิ่งที่ต้องทำเหลืออยู่อีก" "สิ่งที่ต้องทำอย่างนั้นเหรอ.." โคนันคิดในใจ "สิ่งที่คุณต้องทำ ก็คือการแก้แค้นอย่างนั้นใช่ไหม" โคนันถามอาซามิ "หือ..." อาซามิทำท่าตกใจ "คนร้ายที่ฆ่าคุณโทบะ มิสะพูดเอาไว้ว่า 'พวกฉันกลับมาที่เกาะแห่งนี้ก็เพื่อจะมาแก้แค้น...' พี่ชายก็คือหนึ่งในคนที่คนร้ายคดีนั้นพูดถึงสินะ" "......................." อาซามิเงียบไป "พี่ชายคือคนที่บงการอยู่เบื้องหลังคดีที่เกิดขึ้นบนเกาะทั้งหมด อย่างนั้นใช่มั้ยล่ะ" "แกนี่เป็นเด็กที่น่าสนใจดีนะ แต่ตอนนี้ฉันไม่มีเวลามาเล่นเกมนักสืบกับเด็กอย่างแกหรอก ไอ้หนู... เอาไว้ค่อยคุยกันทีหลังแล้วกันนะ" อาซามิพูดพร้อมกับปาระเบิดในมือลงพื้น ปรากฏว่าระเบิดในคราวนี้กลับเป็นแค่ระเบิดควันธรรมดา โคนันรู้ว่าอาซามิคงใช้ควันในการพรางตัวแล้วหนีไป และโคนันก็รู้ว่าที่อาซามิเสี่ยงกับการถูกจับมาปรากฏตัวที่สถานที่เกิดเหตุ เพราะอาซามิมีเป้าหมายอยู่ที่ผู้ทรงอิทธิพลทั้งสองคน คิดแล้วโคนันก็รีบเอาเข็มกลัดนักสืบของตัวเอง แอบใส่ลงไปในกระเป๋ากางเกงของคุณมิซึคาว่า สึเกะคิจิที่ยืนอยู่ใกล้ๆ เมื่อควันค่อยๆจางหายไป ก็เป็นอย่างที่โคนันคิดไว้จริงๆ นอกจากอาซามิที่หายตัวไปแล้ว มิซึคาว่า สึเกะคิจิ และสึจิดะ ฟูมิโกะ สองผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดงที่อยู่ในงานก็หายตัวไปด้วย... แก้ไขเมื่อ 10 มี.ค. 52 19:28:23 จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:23:59 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ที่ด้านนอกโรงแรม รันกำลังพยายามลากโคโกโร่ที่ยังเมาแอ๋อยู่กลับที่พัก "ท่าทางคุณโมริจะเมาไม่รู้เรื่องเลยนะนี่" อาเคจิทัก "ขอโทษนะคะผู้กำกับการอาเคจิ ฉันคงต้องขอพาคุณพ่อกลับไปที่บ้านพักก่อน คุณพ่อคะ ไปได้แล้ว" รันขอโทษอาเคจิ ก่อนจะหันมาลากโคโกโร่ไป "เมาขนาดนั้น ไม่รู้ดื่มไปเท่าไหร่นะนั่น" ด็อกเตอร์อากาสะที่มาพร้อมกับรันพึมพำ "ถ้าอย่างนั้น ฉันก็ขอตัวกลับไปพักด้วยแล้วกันนะคะ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันถึงจำอะไรไม่ได้เลยก็ไม่รู้ ทั้งเรื่องที่ฉันคลี่คลายคดี แล้วก็เรื่องที่ฉันชี้ตัวคนร้ายได้ นี่ฉันเป็นอะไรไปเนี่ย..." มิยูกิพูดด้วยท่าทางมึนๆ ก่อนจะเดินตามรันและโคโกโร่ไป "ถึงเราจะจับตัวคนร้ายได้ แต่ถ้ายังจับคนที่บงการอยู่เบื้องหลัง ที่ชื่ออาซามิ เคียวทาโร่นั่นไม่ได้ คดีนี้ก็ยังปิดลงไม่ได้หรอกนะ" อาเคจิพูดขึ้นมา "ใช่แล้ว เป็นอย่างที่ผู้กำกับการอาเคจิพูดจริงๆ" โคนันคิดในใจ "เอาล่ะ โคนันคุง ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็กลับกันดีกว่านะ" ด็อกเตอร์อากาสะชวน "ฮะ งั้นไปกันเถอะฮะ" โคนันรับคำ "เดี๋ยวก่อน โคนันคุง ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอหน่อย" อาเคจิเรียกโคนันไว้ก่อนที่โคนันจะเดินไป "เอ๊ะ" โคนันตกใจ และรู้สึกสังหรณ์ไม่ค่อยดีกับท่าทางของอาเคจิ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:24:29 ]

ความคิดเห็นที่ 23 "เอ่อ... ผู้กำกับการอาเคจิฮะ ที่ว่ามีเรื่องจะคุยกับผม เรื่องอะไรเหรอฮะ" โคนันถามเมื่ออาเคจิเรียกเขามาคุยกันตามลำพัง "โคนันคุง ตอนนั้นเธอตะโกนบอกฉันว่า ห้ามปล่อยให้เด็กเสิร์ฟที่ชื่ออาซามิคนนั้นหนีไป..." "อึก..." โคนันอึ้ง "เธอมองออกใช่ไหม ว่าตัวจริงของคนที่ใช้ชื่อว่าฮิกุเระ ก็คืออาซามิคนนั้น..." "เอ่อ... คือว่า... ผม..." โคนันพูดไม่ออก "ไม่ต้องพยายามหาข้อแก้ตัวว่าเป็นแค่เรื่องบังเอิญหรอก... เป็นอย่างที่ฉันคิดไว้จริงๆด้วย... เธอไม่ใช่แค่เด็กธรรมดาหรอก หรือถ้าจะให้พูดตรงๆ ตัวจริงของเธอก็คือ..." "อ๊าก..." โคนันร้องตะโกนอยู่ในใจ พลางคิดว่า เรื่องที่ตัวจริงของเขาคือนักเรียนม.ปลายชื่อคุโด้ ชินอิจิ คงโดนเปิดเผยแน่แล้ว "โคนันคุง... เธอน่ะ..." อาเคจิพูดค้างไว้ ยิ่งทำให้โคนันถึงกับเหงื่อตก "เธอน่ะ ช่างเหมือนกับฉันตอนเด็กๆไม่มีผิด" "เหอ..." โคนันงง "อัจฉริยะ... เด็กที่มีพรสวรรค์... ตอนฉันอายุเท่าเธอ ฉันถูกเรียกว่าอย่างนั้น... โคนันคุง พอฉันเห็นความสามารถของเธอ... ความเฉียบแหลมที่เกินเด็กชั้นประถมของเธอ... ฉันก็เหมือนกับมองเห็นตัวเองในวัยเด็ก..." อาเคจิพูดด้วยท่าทางภูมิใจ "อ่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า... อย่างนั้นเหรอฮะ..." "ถ้าอย่างนั้นสายตาแปลกๆที่เขามองเรา ก็เพราะอย่างนี้เองน่ะเหรอ เป็นเหตุผลที่บ้าบอจริงๆเลย... เฮ้อ...." โคนันคิดแล้วก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก "ถึงจะเป็นคนที่เก่งขนาดไหน ก็คงไม่มีทางคิดได้หรอกเนอะ ว่าเด็กประถมอย่างเรา จริงๆแล้วจะเป็นเด็กม.ปลายที่ชื่อคุโด้ ชินอิจิน่ะ..." "เอาล่ะ โคนันคุง ฉันจะต้องกลับไปสืบเรื่องของคนที่ชื่ออาซามิต่อล่ะ เธอเองก็หมั่นฝึกฝนความสามารถของเธอเข้านะ ถ้าเธอพยายามล่ะก็ การที่จะได้เป็นผู้กำกับการของกรมตำรวจที่สง่างามอย่างฉัน ก็ไม่ใช่แค่ความฝันหรอก ฉันขอตัวก่อนล่ะ..." อาเคจิพูดแล้วก็เดินจากไป "เฮ้อ... อะไรกันเนี่ย ทำเอาตกใจหมดเลย แต่ว่าปัญหาเรื่องผู้กำกับการอาเคจิก็หมดไปซะที" โคนันเดินไปบ่นกับด็อกเตอร์อากาสะ "แต่ว่าคนร้ายมือวางระเบิดคนนั้นดันหนีไปได้ซะแล้ว แล้วเรื่องคดีจะเป็นยังไงล่ะ" ด็อกเตอร์อากาสะถาม "ผมไม่ได้ปล่อยให้คนร้ายหนีไปได้ง่ายๆหรอกน่า..." "หา... หมายความว่ายังไงน่ะ ชินอิจิคุง" "ผมวางกับดักเอาไว้แล้ว ตอนที่อาซามิ เคียวทาโร่ปาระเบิดควัน ผมแอบเอาเข็มกลัดนักสืบใส่ไว้ในกระเป๋ากางเกงของคุณสึเกะคิจิ เพราะผมรู้อยู่แล้วว่าเป้าหมายที่แท้จริงของอาซามิ คือผู้ทรงอิทธิพลของเกาะสองคนนั่น" "แต่ว่าเธอเอาเข็มกลัดนักสืบให้ผู้ทรงอิทธิพลคนนั้นไป แล้วเขาจะรู้เหรอว่ามันคืออะไร แล้วถึงเขาจะรู้ เขาจะใช้มันเป็นเหรอ..." ด็อกเตอร์อากาสะกังวล "ที่ผมเอาเข็มกลัดนักสืบใส่ไว้ในกระเป๋าของคุณสึเกะคิจิ ผมไม่ได้ตั้งใจจะให้เขาใช้ซักหน่อย" "เธอหมายความว่ายังไงน่ะ" ด็อกเตอร์อากาสะสงสัย "ถ้าอาซามิลักพาตัวสองคนนั้นไป ที่ที่เขาจะพาตัวสองคนนั้นไป ก็น่าจะเป็น... เกาะที่คินดะอิจิอยู่ ถ้าเข็มกลัดนั่นตกถึงมือคินดะอิจิ เราคงติดต่อเขาได้อีกครั้ง ถึงตอนนั้นเราอาจจะรู้เรื่องปริศนาของเกาะนี้ แล้วก็เกาะที่คินดะอิจิอยู่มากขึ้นก็ได้" "จริงด้วยสิ... แต่ว่าคินดะอิจิคุงจะรู้ไหมนะ ว่าเราพยายามส่งเข็มกลัดนักสืบไปให้เขา" ด็อกเตอร์อากาสะพึมพำ "อืม... ผมเชื่อว่าเขาต้องรู้... ถ้าเป็นเขาล่ะก็... คงต้องรู้ได้แน่ๆ... ฝากด้วยนะ... คินดะอิจิ... การที่จะไขปริศนานี้ให้กระจ่างได้ ฉันจำเป็นต้องพึ่งนาย... การจะเปิดเผยความจริงทั้งหมด ฉันจำเป็นต้องอาศัยความสามารถของนาย... ฝากด้วยนะ... คินดะอิจิ..." โคนันพึมพำ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:25:20 ]

ความคิดเห็นที่ 24 จบบทที่ 5 ส่วนบทที่ 6 ก็แปลเกือบๆเสร็จแล้วล่ะ ถ้าแปลเสร็จอาจจะแปะต่อในกระทู้นี้เลยจะได้ไม่เปลืองหลายกระทู้ ยังไงก็บุ๊คมาร์คไว้นะคะ แปลไปแปลมามันยาวอ่ะ อย่าพึ่งเบื่อกันก่อนนะคะ (หรือถ้าเบื่อก็บอกนะ จริงๆตัดจบเลยก็ได้แหละ :P) ------------ คอมเมนต์นิดนึงตอนที่อาเคจิเรียกโคนันมาคุยตอนใกล้ๆจบบทที่ 5 สปอยล์เด้อ เรางี้แอบเครียดแทนโคนันเลย เพราะท่าทางอาเคจิเหมือนจะรู้ความจริง ทีแรกเราถึงกับเดาไปว่าอาเคจิอาจจะเป็นจอมโจรคิดปลอมตัวมา เพราะอาเคจิไม่น่าจะรู้ตัวจริงของโคนันได้เร็วขนาดนี้ ตอนเล่นเกมก็เลยลุ้นมากเลย นึกว่าอาเคจิจะเรียกโคนันมา แล้วบอกว่ารู้แล้วว่าโคนันจริงๆแล้วไม่ใช่เด็กประถมหรืออะไร เล่นไปเครียดไป ปวดฉี่ก็ไม่กล้าไปฉี่เพราะกำลังลุ้นมากเลยอ่ะ พออาเคจิเฉลยเท่านั้นแหละ เราก็วิ่งไปเข้าห้องน้ำ (อั้นอยู่ตั้งนาน) แล้วก็นั่งหัวเราะเป็นบ้าอยู่ในห้องน้ำ นึกแล้วยังขำตัวเองอยู่เลย (ไม่รู้ว่าแปลมาแล้วคนอ่านจะลุ้นกันหรือเปล่านะ แต่ตอนเล่นเกมนี่เราลุ้นสุดๆเลย) แปะรูปอาซามิ เคียวทาโร่ให้ดูหน้ากันด้วย ผู้ชายคนนี้จะมีหน้าสองเวอร์ชั่น ตอนเป็นเด็กเสิร์ฟหน้าตาเอ๋อๆ กับตอนเปิดเผยตัวตนที่แท้จริงแล้วว่าเป็นคนร้ายจะออกแนวหน้าโฉดๆ ข้างล่างนี้สปอยล์ด้วยรูปนะ -- จากคุณ : JewelChanInLove - [ 10 มี.ค. 52 18:27:54 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณมากๆเลยครับ ติดตามอ่านมานานแล้ว เกมไม่ได้เล่นเพราะอ่านไม่ออกฮ่าๆๆ ปล. ว่าละว่าต้อง มิยูกิ นิทรา - - จากคุณ : Thadias - [ 10 มี.ค. 52 19:09:47 ]

ความคิดเห็นที่ 26 ขึ้นแนะนำ ชัวร์ ฟันfirm!! ขอบคุณ จขกท มากนะครับ คิดแล้วอยากให้มีใครทำ patch ไทยจริงๆนะเนี่ย รับรองคนโหลดตรึม ฮ่าๆ จากคุณ : MoeLuv - [ 10 มี.ค. 52 19:39:33 ]

ความคิดเห็นที่ 27 +3 สุดยอดครับ ทีนี้ก็เหลือแค่ปริศนาเกาะอาทิตย์อัสดง นายอาซามินี่เปิดเผยตัวเองง่ายจริงๆ อยู่เงียบๆไว้ก็ไม่มีใครว่านะ -_-" จากคุณ : V-Max - [ 10 มี.ค. 52 20:07:54 ]

ความคิดเห็นที่ 28 ขอบคุณครับ แปลได้สนุกมากๆๆเลย ตกลงอีตาอาเคจินี่หลงตัวเองตลอดกาลสินะ... จากคุณ : Bz - [ 10 มี.ค. 52 20:37:01 A:124.120.188.183 X: TicketID:172244 ]

ความคิดเห็นที่ 29 อุ๊ย********มาแล้วค่ะ มาดูพ่อเทพบุตรสุดหล่อเก๊กวิ้งระยิบระยับไร้สาเหตุ ของอิชั้นค่ะ จากคุณ : กุ๊กไก่ไม่ขันมาหาฉันจะกระต๊าก - [ 10 มี.ค. 52 20:49:53 A:117.47.103.208 X: TicketID:191399 ]

ความคิดเห็นที่ 30 ขอบคุณครับ จากคุณ : Meroko - [ 10 มี.ค. 52 20:55:25 ]

ความคิดเห็นที่ 31 ขอบคุณค่ะ รู้สึกเกมนี้ให้โคนันเด่นกว่าคินดะอิจิปะคะ มีแต่เจ้าหนูโชว์เทพ แล้วอีตาฮาจิเมะหล่ะเมื่อไหร่จะได้โชว์ จากคุณ : เฉินฉูฉู่ - [ 10 มี.ค. 52 21:18:03 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เข้ามาโหวตว่าที่กระทู้แนะนำ จากคุณ : บักจืดจาง - [ 10 มี.ค. 52 21:27:58 ]

ความคิดเห็นที่ 33 อยากให้ออกเป็นรวมเล่มจริงๆเลย ขอบคุณ จขกท. ครับ จากคุณ : ~เราเลิกกันเถอะ~ - [ 10 มี.ค. 52 21:29:47 ]

ความคิดเห็นที่ 34 อิอิ สนุกมากค่ะ รอสปอยตอนต่อไปอยู่น้า ฮาจิเมะ กลายเป็นบักจืดจางไปเลยอ่ะ หายไปไร้บทบาทจริงๆ - -" โคนันกะสุดหล่ออาเคจิโชว์เมพกันหนุกหนานเชียว.... จากคุณ : pae_ya - [ 10 มี.ค. 52 22:11:22 ]

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณค่า ทั้งโหวต ทั้งเก็บเข้าคลังไว้แล้ว นั่งรอชมตอนต่อไป ว่าแต่เข็มกลัดนักสืบของคินดะอิจินี่เป็นอะไรไปหรอคะ หรือต้องรอดูตอนต่อไป จากคุณ : คุณหนูชามะนาว - [ 10 มี.ค. 52 22:12:51 ]

ความคิดเห็นที่ 36 ไม่เบื่อเลยค่ะ อ่านสนุกมากเลย จะรอตอนต่อไปค่ะ^^ จากคุณ : MikaRin - [ 10 มี.ค. 52 22:59:11 ]

ความคิดเห็นที่ 37 อ่าน ไปประมาณ ครึ่ง ชม. ยาว มาก แต่สนุกดีๆๆ 5555 ติดตามต่อไปเน้อ ^_^ จากคุณ : pakoro - [ 10 มี.ค. 52 23:05:58 ]

ความคิดเห็นที่ 38 ขอบคุณครับ จากคุณ : หมาข้างถนนคนบ้าการ์ตูน - [ 10 มี.ค. 52 23:29:17 ]

ความคิดเห็นที่ 39 บังอาจยิงเข็มยาสลบใส่มิยูกิ เดี๋ยวโดนฮาจิเมะอัดหรอกเจ้าโคนัน จากคุณ : cy (CyberBiz) - [ 10 มี.ค. 52 23:40:24 ]

ความคิดเห็นที่ 40 โอว มันมาก ขอบคุณคร้าบ อีกตอนเดียวสินะ... จากคุณ : star_seeker - [ 11 มี.ค. 52 00:08:49 ]

ความคิดเห็นที่ 41 ตอนแรกก็ว่าอาเคจิในเกมนิสัยเปลี่ยนไปนิดหน่อยนะ อย่างเช่นปกติอาเคจิจะมั่นใจในตนเอง ไม่น่าจะขอให้โมริมาช่วย แต่ที่ไม่เปลี่ยนไปเลย คือนิสัยพูดยกหางตัวเองนี่ล่ะ 555++ (แต่ถึงจะหลงตัวเอง ก็ยังชอบ ) เราอุตส่าห์ลุ้นตามโคนันแทบแย่ สุดท้ายก็... ฮาแทบตกเก้าอี้แน่ะ จขกท.แปล+เรียบเรียงมาดีมากเลยค่ะ จากคุณ : KulinGo - [ 11 มี.ค. 52 03:00:58 ]

ความคิดเห็นที่ 42 สนุกมากเลยค่ะ อ่านเพลินดีจัง จะรออ่านตอนต่อไปนะคะ (ชอบตอนเรียกชินอิจิว่า "อีตาบ้าคลั่งเรื่องสืบสวน" 55+ น่ารักดี แล้วก็ตอนที่ผู้กำกับอาเคจิบอกว่า "จะได้เป็นผู้กำกับที่สง่างามอย่างฉัน" 555+) จากคุณ : จันทร์ซ่า - [ 11 มี.ค. 52 05:37:34 ]

ความคิดเห็นที่ 43 >> คคห. 35 เข็มกลัดนักสืบที่อยู่ในมือคินดะตั้งแต่แรกจริง ๆ เป็นของอายูมิที่ทำตกไว้ค่ะ ดังนั้นใช้ไปสักพักก็ด๋อยสนิท จากคุณ : UrnoK - [ 11 มี.ค. 52 09:01:50 ]

ความคิดเห็นที่ 44 คือว่าไม่ลุ้นเลยครับเพราะ แอบปลงแล้วว่ารู้แน่ๆ 555 คิดไปได้เนอะเรา ก็คงจะจขริงว่าใครจะไปจับได้ว่าเป็น เด็กมัธยม - -" จากคุณ : น้ำค้างปลายยอดหญ้า - [ 11 มี.ค. 52 09:38:40 ]

ความคิดเห็นที่ 45 อาจมีสปอยล์นิดนึง เล่นไปแล้วล่ะ ตอนนี้กะลังติดอยู่ด่านนึง มาสปอยล์ต่อเร็วๆ นะ ขอวิธีแก้ปริศนาเรื่องนาฬิกา เข็มสั้นยาวอะไรนั่นน่ะด้วยนะครับ ขอบพระคุณมากกกกกก ซาบซึ้งงงงงงงง อยากเล่นให้จบแย้ววววววววว จากคุณ : รู้รึเปล่าว่าเค้าคือแมว - [ 11 มี.ค. 52 09:45:11 ]

ความคิดเห็นที่ 46 สนุกอีกแล้วค่ะ ตอนนี้เด็กแว่นเด่นทั้งตอนเลยนี่นา แต่ขำมาก ตอนหมวดอาเคจิแกเฉลยปมปริศนา(?) ของสายตาพิลึกๆ นั่น หลงตัวเองไม่ลืมหูลืมตาเหมือนเคย สุดยอดเลย... จากคุณ : Draconia - [ 11 มี.ค. 52 10:30:58 ]

ความคิดเห็นที่ 47 ลงชื่อรติดตามอ่านต่อ ครับ จากคุณ : copycat_7th - [ 11 มี.ค. 52 11:00:02 ]

ความคิดเห็นที่ 48 ผมเล่นไป อ่านญี่ปุ่นไม่ออกตอบผิดจนพลังหมดเกมส์โอเวอร์ โอ้ว เล่นใหม่ๆ จากคุณ : สมาชิก(เก๊) - [ 11 มี.ค. 52 11:08:31 A:192.168.0.17 X:203.149.13.13 TicketID:192573 ]

ความคิดเห็นที่ 49 ขอบคุณเจ้าของกระทู้มากๆเน้อ ^^ เราเล่นเกมนี้อ่านไม่ออก เล่นไปถึงคลี่คลายคดี(บทแรกมั้ง) ที่มันมีช่องให้ใส่รูปโยงความสัมพันธ์ (ก็ตายสิ T-T) จากคุณ : satoru [Kono-Setsu Club] - [ 11 มี.ค. 52 14:35:36 ]

ความคิดเห็นที่ 50 สนุกมากค่ะ ตามติดมา 3 กระทู้แล้ว ให้ใจไป 3 ดวงเลย ^^ จากคุณ : MiLkki3_BLeU - [ 11 มี.ค. 52 16:25:40 ]

ความคิดเห็นที่ 51 สนุกจริงๆครับ ให้ความรู้สึกเหมือนอ่านนิยายเลย ขอบคุณ จขกท ครับ จากคุณ : Circular Logic - [ 11 มี.ค. 52 18:13:18 ]

ความคิดเห็นที่ 52 น่าสนุกแฮะ อยากเล่นมั่ง จขกท.เรียบเรียงดีมากๆ อ่านเพลินเลยอะ จากคุณ : rrltai^^ - [ 11 มี.ค. 52 18:26:03 ]

ความคิดเห็นที่ 53 ขอบคุณคุณ UrnoK มาช่วยตอบคำถามให้นะคะ เราก็จำได้แต่ว่าโคนันจะบ่นๆอยู่ว่าติดต่อคินดะอิจิไม่ได้แล้ว แต่จำไม่ได้ว่าเข็มกลัดมันพังไปตั้งแต่ตอนไหน ^_^ --------------------------- ลืมไปแล้วว่าเคยบอกไปหรือยังว่าเกมจะสลับตัวเดินเรื่องระหว่างโคนันกับคินดะอิจิคนละบทอ่ะค่ะ บทเลขคี่จะเน้นไปที่โคนัน แล้วก็บทเลขคู่เน้นไปที่คินดะอิจิ ตอนที่คินดะอิจิเป็นตัวเดินเรื่อง มันจะไม่ค่อยมีเรื่องกุ๊กกิ๊กๆอะไรให้เอามาเขียน ส่วนใหญ่จะเน้นไปที่การสืบคดีกับการไขปริศนาของเกาะอาิทิตย์อัสดงอีกแห่งหนึ่งซะมากกว่า แล้วเราไม่ชอบเล่าเรื่องคดีเพราะมันต้องบรรยายพวกลักษณะศพ คดีของโคนันยังแบบเด็กๆ โดนแทง โดนยาพิษ อะไรงี้ แต่ของคินดะมันจะมาแนวฆ่าปาดคอ ฆ่าแล้วเอาศพไปหมกในกระเป๋าอะไรแบบนี้อ่ะ จริงๆมันก็ไม่ค่อยน่ากลัวหรอก แต่เรากลัว T_T ก็เลยเลี่ยงๆไม่ค่อยเล่าตรงส่วนของคดีให้อ่านเท่าไหร่ เลยอาจจะทำให้คินดะอิจิเหมือนไม่ค่อยมีบท (จริงๆบทเยอะ แต่เราไม่ได้แปลเท่านั้นเอง ต้องขออภัยแฟนๆคินดะอิจิด้วย) จากคุณ : JewelChanInLove - [ 11 มี.ค. 52 19:52:08 ]

ความคิดเห็นที่ 54 แอบนอกเรื่องตอบเรื่องเกมนิดนึง - ถ้าตอบผิดจนเกมโอเวอร์ ก่อนจะตอบอะไรให้กดปุ่ม Start แล้วก็เซฟเกมก่อนตอบนะคะ ถ้าตอบผิดก็เปิดเซฟมาเล่นใหม่ - Flowchart ที่เป็นความสัมพันธ์ อันนี้ต้องจำศัพท์ภาษาญี่ปุ่นได้บ้าง ส่วนใหญ่มันจะถามเกี่ยวกับตัวละคร แล้วก็คดี เกมจะไม่ให้ผ่านจนกว่าจะตอบครบทุกอัน แต่รู้สึกตรงนี้จะไม่มีตัดคะแนน ก็มั่วไปได้เรื่อยๆจนกว่าจะตอบถูกค่ะ - วิธีแก้ปริศนาเรื่องนาฬิกา *** ข้างล่างนี้มี Spoil ปริศนาในเกม (ของบทที่ 6)*** (ใครจะลองแก้ปริศนาดูก็ได้นะคะ) ปริศนาในเกมแปลออกมาจะได้ประมาณนี้ หนูที่อยู่ด้านบนสุดมองลงมาข้างล่าง ดาบยาวแทงไปที่แกะ ดาบสั้นแทงไปที่กระต่าย พอจะนึกหรือยังว่าหนู แกะ แล้วก็กระต่ายเกี่ยวยังไงกับนาฬิกา ถ้านึกไม่ออกก็.... (Spoil นะ) นึกรูปนาฬิกาที่มีเลข 1-12 ถ้าปีหนู (ปีชวด) อยู่บนสุดคือที่เลข 12 เข็มยาวไปที่แกะคือปีมะแมจะเป็นเลขอะไร แล้วเข็มสั้นปีกระต่ายเป็นเลขอะไร... ----- จากคุณ : JewelChanInLove - [ 11 มี.ค. 52 19:56:46 ]

ความคิดเห็นที่ 55 เกมนี้เขี้ยวตรงที่ logic point มีจำกัดแค่ไหนแค่นั้นทั้งเรื่อง ไม่มีการ recover ให้เลย ดังนั้นต้องเซฟอุตลุดอย่างที่คุณ JewelChanInLove ว่าไว้ (เราว่าเราเซฟเป็นร้อยครั้งเลย ดีนะไ่ม่มีบันทึกจำนวนไว้) หุ ๆ ตอนคินดะจะมีกุ๊กกิ๊กก็แต่กับเคนโมจิอะเด่.. แล้วก็ฮิโอกิริวเฮอีกคน ไล่ตามมันอยู่นั่นแหละ จากคุณ : UrnoK - [ 11 มี.ค. 52 21:24:25 ]

ความคิดเห็นที่ 56 แปลสนุกมากๆๆค่ะ..รอตอนต่อไปอยูนะคะ.. จากคุณ : nuanapa - [ 12 มี.ค. 52 10:01:17 ]

ความคิดเห็นที่ 57 คุณ JewelChanInLove งับ #54 มันน่าจะเป็นแพะนะครับ 12ราศีมันไม่มีแกะนิ อิอิ จากคุณ : phichai2002 - [ 12 มี.ค. 52 11:12:30 ]

ความคิดเห็นที่ 58 สนุกมากกกกก  อยากอ่านต่อ จากคุณ : เสื้อขาวเปื้อนเลือด - [ 12 มี.ค. 52 11:35:43 ]

ความคิดเห็นที่ 59 ขอบคุณมากๆนะคะที่เล่าให้ฟัง จากคุณ : HaMishNaRuk - [ 12 มี.ค. 52 14:22:28 ]

ความคิดเห็นที่ 60 #57 นักษัตรของญี่ปุ่น เป็นแกะหรือเปล่า..? (นึกถึงในFruit Basket ฮิโระเป็นแกะ ) รอ จขกท. มาตอบ... ขอบคุณมากๆเน้อสำหรับใน #54 เรื่องชาร์ตความสัมพันธ์ ^^" จากคุณ : satoru [Kono-Setsu Club] - [ 12 มี.ค. 52 23:53:47 ]

ความคิดเห็นที่ 61 ^ ^ จริงด้วย สิบสองนักษัตรไม่มีแกะนี่นา (พึ่งนึกออกตอนมีคนทัก 555) แต่ในเกมใช้คำว่า Hitsuji เราว่ามันแปลว่าแกะนะ สงสัยจะเป็นสิบสองนักษัตรของญี่ปุ่นหรือเปล่าหว่า แต่เราเอาแกะไปแทนแพะ ก็แก้ปริศนาออกอยู่นะ ^_^ #55 ถ้าคุณ UrnoK ไม่พูดถึงฮิโอกิว่าชื่อริวเฮ เราคงอ่านชื่อฮิโอกิผิดไปอีกนานเลย (เราอ่านว่าเรียวเฮมาตั้งแต่เริ่มเล่นเกมเลย เล่นแบบเบลอๆแล้วอ่านตัวคาตากานะผิด แล้วตอนหลังเราเล่นแบบไม่ได้ให้แสดงคำอ่าน ก็เลยอ่านเป็นเรียวเฮมาตลอด วันนี้พึ่งไปเช็คในเกม ถึงได้รู้ว่าตาฮิโอกิชื่อริวเฮนี่นา 555) -------------------------- พันทิปเค้าจะทำอะไรกับระบบอีกมั้ยเนี่ย เหมือนช่วงนี้จะเข้าได้บ้างไม่ได้บ้าง วันนี้เราแปะต่อบทที่ 6 ให้อีกครึ่งนึงแล้วกันนะคะ ตอนที่เหลือยังเรียบเรียงไ่ม่เสร็จ (บทที่ 6 ก็ยังไม่ใช่ตอนจบนะ) จากคุณ : JewelChanInLove - [ 13 มี.ค. 52 10:59:49 ]

ความคิดเห็นที่ 62 บทที่ 6 ด้วยการขอร้องจากเพื่อนสมัยประถมที่ชื่อโทบะ มิสะ คินดะอิจิ ฮาจิเมะ จึงเดินทางมายังเกาะอาทิตย์อัสดง เพื่อมาตรวจสอบปรากฏการณ์ประหลาด "เทพเจ้าลักซ่อน" ที่เกิดขึ้น แต่คินดะอิจิกลับเป็นฝ่ายถูกเทพเจ้าลักซ่อนหายตัวไปเสียเอง เมื่อรู้สึกตัวอีกที คินดะอิจิก็มาอยู่ที่ "เกาะอาทิตย์อัสดงอีกแห่งหนึ่ง" ที่เหมือนกับเกาะอาทิตย์อัสดงไม่มีผิด และสิ่งที่รอคินดะอิจิอยู่ที่เกาะแห่งนั้นก็คือ "โศกนาฏกรรมเมื่อ 25 ปีก่อน" ที่ย้อนกลับมาเกิดขึ้นอีกครั้ง คินดะอิจิพบผู้ชายที่ชื่อ อิจิโนเสะ เคย์อิจิ ถูกยิงตายที่ห้องสมุด หลังจากที่คินดะอิจิคลี่คลายคดีและระบุตัวคนร้ายออกมา ผู้จัดการเหมืองถ่านหินที่ชื่อฮิโอกิ ริวเฮ ก็สั่งให้ลูกน้องเอาตัวคนร้ายไปขังไว้ แต่คินดะอิจิมาพบทีหลังว่าคนร้ายหายตัวไปอย่างลึกลับ ในการสืบคดีนี้ คินดะอิจิได้พบกับผู้หญิงที่หน้าตาเหมือนกับโทบะ มิสะ แต่เธอกลับบอกว่าเธอไม่รู้จักมิสะ และชื่อของเธอคือโทบะ มิตสึรุ ซึ่งนั่นเป็นชื่อแม่ของมิสะ คินดะอิจิได้รับการติดต่อจากโคนันที่อยู่ที่เกาะอาทิตย์อัสดง ผ่านทางเข็มกลัดนักสืบ ทำให้รู้ว่าโทบะ มิสะถูกฆาตกรรม และรู้ว่าคดีที่ผู้ชายชื่อ อิจิโนเสะ เคย์อิจิ ตายในห้องสมุดนั้น เกิดขึ้นที่เกาะอาทิตย์อัสดงตั้งแต่เมื่อ 25 ปีที่แล้ว หลังจากนั้นคินดะอิจิได้พบศพผู้ชายชื่อฟุตาบะ โย ที่ถูกรถชนจนเสียชีวิต ระหว่างการสืบคดีนี้ คินดะอิจิได้มาพบกับแก๊งค์นักสืบรุ่นจิ๋ว ที่โดนเทพเจ้าลักซ่อนมาเหมือนกัน และเด็กๆแก๊งค์นักสืบรุ่นจิ๋ว ก็เป็นคนบอกคินดะอิจิว่าก่อนจะถูกเทพเจ้าลักซ่อนมาที่นี่ พวกเด็กๆไปค้นข้อมูลในห้องสมุดและพบว่ามีข้อมูลบันทึกเอาไว้ ว่ามีผู้ชายชื่อฟุตาบะ โย ถูกรถชนตายเมื่อ 25 ปีก่อน คินดะอิจิสืบคดีจนสามารถหาตัวคนร้ายคดีชนแล้วหนีที่แท้จริงได้ แต่หลังจากที่คินดะอิจิคลี่คลายคดีและชี้ตัวคนร้าย คนร้ายก็หนีไป หลังจากนั้นไม่นาน คินดะอิจิและพวกของฮิโอกิก็มาเจอศพคนร้าย ที่ตกหน้าผาลงไปตาย ---------------------------- "คนร้ายที่ฆ่าอิจิโนเสะ เคย์อิจิก็หายตัวไป คนร้ายในคดีนี้ก็ตายซะแล้ว จะถามอะไรใครก็ไม่ได้ อย่างนี้ปริศนาเกี่ยวกับโศกนาฏกรรมเมื่อ 25 ปีก่อนที่กลับมาเกิดขึ้นอีกครั้ง ก็ไม่มีใครให้คำตอบเราได้แล้วสินะ ทุกคนหายไปกันหมดอย่างนี้..." เคนโมจิพึมพำเมื่อเห็นศพของคนร้ายที่ใต้หน้าผา "ไม่ใช่หรอก ลุง... ยังเหลืออยู่อีกคนหนึ่ง" คินดะอิจิพูดแล้วหันไปมองหน้าผู้จัดการเหมือง ฮิโอกิ ริวเฮ ที่ยืนอยู่ในบริเวณนั้นกับกลุ่มคนงาน "ฮิโอกิ ริวเฮ! คุณนั่นแหละที่น่าจะให้คำตอบเกี่ยวกับคดีที่เกิดขึ้นได้!" คินดะอิจิชี้หน้าฮิโอกิ "ฉันเหรอ... เฮอะ... ถ้ามีอะไรอยากถามฉันก็ถามมาสิ แต่อย่าถามมากนักนะ พวกฉันยังต้องไปขุดเหมืองอีก" ฮิโอกิตอบอย่างไม่ค่อยจะแยแส "ขุดเหมืองเหรอ จริงด้วยสิ พวกเราเจอสมบัติที่ทางใต้ดิน ที่เคยเป็นเหมืองของเกาะอาทิตย์อัสดงด้วยล่ะ" เกนตะที่ไม่ค่อยจะเข้าใจสถานการณ์ร้องขึ้นมา "จริงสิ ก่อนที่เราจะโดนเทพเจ้าลักซ่อนมาที่นี่ พวกเราเจอสมบัติด้วยล่ะ" อายูมิพูดบ้าง "สมบัติอะไรของพวกเธอน่ะ" คินดะอิจิถามด้วยความสงสัย "นี่ไงล่ะ" พวกเด็กๆหยิบของในกระเป๋าออกมาอวดคินดะอิจิ "น... นี่มัน ทองคำนี่นา ทำไมพวกเธอถึงมีของแบบนี้ได้ล่ะ" คินดะอิจิตกใจ เมื่ออายูมิยื่นก้อนทองคำขนาดย่อมๆให้เขาดู "ก็บอกแล้วว่าพวกเราไปเจอมันที่ทางใต้ดิน ที่เคยเป็นเหมืองของเกาะอาทิตย์อัสดงไงล่ะ" เกนตะบอก "จริงด้วยสิ เราก็เคยได้ยินมาว่าเกาะอาทิตย์อัสดง เคยทำเหมืองแร่มาก่อน แล้วเมื่อ 25 ปีก่อนก็มีการขุดพบทองคำ คนบนเกาะถึงเลิกทำเหมืองแล้วเปลี่ยนมาทำธุรกิจท่องเที่ยวแทน" คินดะอิจิคิดในใจ "เสียดายที่พวกเราหาเจอแค่ก้อนเดียว ยังไม่ทันจะหาต่อ อยู่ดีๆเราก็หมดสติไป แล้วพอรู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ที่เกาะนี้แล้ว" มิตสึฮิโกะอธิบาย "จะว่าไปทองคำก็ถูกขุดพบเมื่อ 25 ปีก่อน คดีที่ผู้ทรงอิทธิพลของเกาะในอดีตตายอย่างลึกลับก็เกิดขึ้นเมื่อ 25 ปีก่อน ทองคำนี่จะมีส่วนเกี่ยวข้องกับ 'โศกนาฏกรรมเมื่อ 25 ปีก่อน' หรือเปล่านะ" คินดะอิจิคิดในใจ แล้วก็นึกขึ้นได้ว่าน่าจะถามฮิโอกิดู "นี่ ฮิโอกิ บอกหน่อยสิว่าทองคำนี่มัน..." คินดะอิจิพูดแล้วก็ชะงักไปเมื่อเห็นฮิโอกิทำหน้าตาน่ากลัว อย่างที่คินดะอิจิไม่เคยเห็นมาก่อน "ทำไม... ทำไม..." ฮิโอกิส่งเสียงราวกับคำราม "หือ..." คินดะอิจิยังงงๆกับท่าทางของฮิโอกิ "ทำไมแกถึงมีไอ้นี่ได้... ทองคำนี่... ทองคำนี่มันเป็นสมบัติที่พวกฉันขุดพบ มันเป็นสมบัติของพวกเราชาวเกาะอาทิตย์อัสดง ฉันจะไม่ยอมให้ใครเอามันไปหรอก" ฮิโอกิตะโกนใส่พวกเด็กๆ "อ... อะไรกัน เราไม่ได้เจอทองคำนี่ที่เกาะนี้ซักหน่อย เราเจอมันที่ทางใต้ดินของเกาะอาทิตย์อัสดงที่เราอยู่ต่างหาก" มิตสึฮิโกะเถียง "หุบปาก!!! แกบังอาจขโมยทองคำของพวกเรา นี่มันเป็นคดีที่ร้ายแรงมาก ถึงแกจะเป็นเด็กฉันก็ละเว้นให้ไม่ได้ ฉันจะต้องเอาพวกแกไปสอบสวน จับตัวเด็กพวกนี้ไป" ฮิโอกิตวาดเด็กๆ แล้วหันไปสั่งลูกน้อง "เดี๋ยวก่อน นี่มันอะไรกัน!!!" คินดะอิจิกับเคนโมจิตะโกนแล้วพยายามเข้าไปห้าม แต่ทั้งสองก็สู้แรงของลูกน้องฮิโอกิที่เป็นคนงานเหมืองไม่ได้ พวกคินดะอิจิที่โดนชกจนล้มลงไปนอนกับพื้น ได้แต่มองคนงานของฮิโอกิจับตัวเด็กๆไปโดยที่ไม่มีทางทำอะไรได้เลย "เกิดเหตุนอกเหนือความคาดหมายขึ้นซะแล้วสิ..." ฮิโอกิพึมพำ "แต่พวกแกไม่ต้องห่วงหรอก เอาไว้มีโอกาสแล้วฉันไปหาพวกแกเอง แล้วฉันจะเปิดโอกาสให้พวกแกได้ถามสิ่งที่สงสัยอยู่แล้วกัน" ฮิโอกิพูดทิ้งท้ายแค่นั้นก่อนจะเดินจากไป จากคุณ : JewelChanInLove - [ 13 มี.ค. 52 11:10:02 ]

ความคิดเห็นที่ 63 "โธ่เว้ย นี่มันอะไรกัน! ทำไมเราถึงช่วยอะไรเด็กพวกนั้นไม่ได้เลย!" เคนโมจิโวยวายเมื่อลากสังขารกลับมาถึงบ้านพัก "พอฮิโอกิเห็นทองคำที่เด็กพวกนั้น สีหน้าเขาก็เปลี่ยนไปทันที ทองคำนั่น... มีความหมายอะไรเป็นพิเศษกับเขาหรือเปล่านะ" คินดะอิจิพึมพำ "จะทองคำหรืออะไรตอนนี้มันไม่สำคัญหรอก! ฉันจะไปล่ะ!" เคนโมจิโวยวายแล้วตั้งท่าจะเดินออกไป "หา... จะไปไหนเหรอลุง" "ไม่ต้องมาห้ามฉัน ฉันตัดสินใจแล้ว ฉันจะไปช่วยเด็กพวกนั้น" "ไปช่วยเด็กพวกนั้น? ลุงพูดอย่างกับเป็นเรื่องง่ายๆแน่ะ" "คินดะอิจิ แกลืมไปแล้วเหรอ ว่าเด็กพวกนั้นน่ะช่วยชีวิตพวกเราเอาไว้นะ" เคนโมจินึกถึงตอนที่พวกเด็กๆมาช่วยเขาและคินดะอิจิเอาไว้ ตอนที่เขาโดนคนงานในเหมืองจับไปขังเพราะตกเป็นผู้ต้องสงสัย ในคดีชนแล้วหนี "ทั้งๆที่เด็กพวกนั้นอุตส่าห์เสี่ยงชีวิตมาช่วยเราไว้ เราจะปล่อยให้พวกเขาโดนจับตัวไปโดยไม่ทำอะไรเลยได้ยังไงกัน" "จะว่าไป ลุงก็พูดถูก...... เข้าใจล่ะ ฉันจะไปด้วยแล้วกัน แต่ว่า... ถ้าจะไปตอนนี้คงไม่ดีแน่ ถ้าจะไปช่วยล่ะก็ รอไว้ตอนเช้าตรู่พรุ่งนี้ดีกว่า" คินดะอิจิตัดสินใจ "แต่ถ้ารอถึงป่านนั้น เด็กพวกนั้นจะ..." "ฉันรู้ว่าลุงหมายความว่ายังไง... แต่ถ้าพวกเราถูกจับตัวไปด้วยก็จบเห่กันพอดี ใช่ไหมล่ะ" คินดะอิจิพยายามอธิบายให้เคนโมจิฟัง "ทางโน้นก็คงคาดว่าเราจะบุกไป เวรยามตอนกลางคืนจะต้องแน่นหนาแน่ๆ เพราะฉะนั้น เรารอให้ถึงตอนรุ่งเช้า ตอนที่พวกมันคิดว่าเราจะไม่มาแล้ว ค่อยแอบเข้าไปดีกว่า" "เข้าใจล่ะ ครั้งนี้ฉันจะยอมทำตามแกแล้วกัน" เคนโมจิรับคำ "งั้นรอให้ถึงเช้าก่อน เราจะออกเดินทางกันแต่เช้าตรู่พรุ่งนี้" "อือ ถ้างั้นก็เอาตามนั้น" คินดะอิจิและเคนโมจิรอจนกลางคืนผ่านพ้นไป พวกเขาเตรียมพร้อมที่จะเสี่ยงชีวิตเพื่อไปช่วยพวกเด็กๆ โดยเดิมพันทุกสิ่งไว้กับโชคชะตา และในที่สุด รุ่งเช้าก็มาถึง... --------------------- "เอาล่ะ เตรียมตัวพร้อมหรือยังล่ะลุง" คินดะอิจิถามเคนโมจิ "แน่นอน" "พวกแก๊งค์นักสืบรุ่นจิ๋ว รอเดี๋ยวนะ พวกฉันกำลังจะไปช่วยเดี๋ยวนี้ล่ะ" คินดะอิจิพึมพำ ก่อนจะหันมาพูดกับเคนโมจิ "เอาล่ะ ไปกันเถอะลุง ออกเดินทางได้" "ไปเลย!" เคนโมจิตะโกนออกมาเต็มเสียง แต่ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นร่างของใครบางคนที่เดินเข้ามา "ตื่นเช้ากันจริงๆนะ" เจ้าของร่างนั้นทัก "เช้าขนาดนี้ ตั้งใจจะไปไหนกันเหรอ" "ฮิ... ฮิโอกิ!!!" เคนโมจิร้องด้วยความตกใจ "เขามาที่นี่ทำไมกันนะ..." คินดะอิจิพึมพำ "ฮิ... ฮิโอกิ ทำไมมันถึงมาที่นี่ได้ หรือว่าแผนของเราจะแตกแล้ว" เคนโมจิหันมากระซิบถามคินดะอิจิ "ไม่รู้สิ ลองถามเขาดูแล้วกัน" คินดะอิจิกระซิบตอบ แล้วหันมาถามฮิโอกิ "ฮิโอกิ ทำไมคุณถึงมาที่นี่ล่ะ" "ทำไมน่ะเหรอ ฉันมาตามสัญญาที่ให้ไว้ยังไงล่ะ" "สัญญา?" เคนโมจิทวนคำแบบงงๆ "เฮ้ย พวกแกลืมไปแล้วเหรอ สัญญาตอนนั้นไงเล่า" ฮิโอกิทวนความจำถึงตอนที่เขาพูดกับคินดะอิจิและเคนโมจิ "เกิดเหตุนอกเหนือความคาดหมายขึ้นซะแล้วสิ... แต่พวกแกไม่ต้องห่วงหรอก เอาไว้มีโอกาสแล้วฉันไปหาพวกแกเอง แล้วฉันจะเปิดโอกาสให้พวกแกได้ถามสิ่งที่สงสัยอยู่แล้วกัน" "ฉันเป็นคนรักษาสัญญา ก็เลยอุตส่าห์ถ่อมาถึงที่นี่ พวกแกอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับเกาะนี้ไม่ใช่เหรอ ถ้างั้นก็ตามฉันมา" ฮิโอกิพูด "ตามคุณไป... ไปที่ไหนเหรอ..." คินดะอิจิถาม "ฉันจะพาแกไปพบคนที่มีอิทธิพลมากที่สุดบนเกาะนี้ คนที่รู้เรื่องเกี่ยวกับเกาะแห่งนี้มากกว่าใครทั้งหมด หัวหน้าเกาะ มิตซุย คิโยชิ ไงล่ะ" "หัวหน้าเกาะ มิตซุย คิโยชิ?" คินดะอิจิพึมพำ "ถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับเกาะนี้ล่ะก็ เขารู้เรื่องทั้งหมดแหละ แทนที่จะรีบร้อนถามฉันในตอนนี้ แกเก็บข้อสงสัยของแกไปถามเขาโดยตรงเลยจะดีกว่า" ฮิโอกิบอก "คุณจะพาพวกผมไปพบหัวหน้าเกาะอย่างนั้นเหรอ" คินดะอิจิถามย้ำด้วยความสงสัย "ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก เห็นพวกแกอยากรู้เรื่องของเกาะนี้ ฉันก็เลยอยากจะช่วยพวกแกขึ้นมาเท่านั้นแหละ..." "อารมณ์ไหนเนี่ย อยู่ดีๆก็บอกว่าจะช่วยเรา" คินดะอิจิหันไปคุยกับเคนโมจิ "คินดะอิจิ แกอย่าไปเชื่อมัน มันต้องมีแผนอะไรอยู่แน่ๆเลย" เคนโมจิตอบ แต่เสียงของเขาก็ไม่รอดพ้นจากหูของฮิโอกิไปได้ "ถ้าฉันมีแผน แล้วแกจะทำไม แกจะไปช่วยเด็กพวกนั้นตามแผนของแกหรือไง" "ท... ทำไมแกถึงรู้ได้" เคนโมจิตกใจ "เรื่องง่ายๆแค่นี้ ทำไมฉันจะเดาการเคลื่อนไหวของพวกแกไม่ออก ฉันสั่งพวกที่โรงงานให้คุ้มกันไว้อย่างแน่นหนาอยู่แล้ว ฉันสั่งไว้แล้วด้วยว่าถ้ามีแขกมาเยี่ยมเยียนล่ะก็ ให้พวกเขาต้อนรับกันให้หนำใจไปเลย" "ท่าทางคุณจะอ่านแผนพวกเราออกหมดเลยนะ" คินดะอิจิพูดอย่างใจเย็น แต่เคนโมจิกลับยิ่งร้อนรน "ฉันไม่สนหรอก! คินดะอิจิ ไปกันเถอะ ไปช่วยเด็กพวกนั้นกัน" "ลุง สงบสติอารมณ์ก่อนสิ ถ้าไปช่วยเด็กพวกนั้นตอนนี้ เราจะพลอยถูกจับไปด้วยนะ" คินดะอิจิเตือน "แล้วจะให้ทำยังไงล่ะ" เคนโมจิถาม "เอาเป็นว่าเรารับคำเชิญของฮิโอกิก็แล้วกัน ไปพบหัวหน้าเกาะมิตซุยกัน" "แกพูดอะไรน่ะ! แกจะกระโจนลงไปในกับดักของมันงั้นเหรอ!" เคนโมจิโวยวาย "ใช่แล้วล่ะลุง ตอนนี้เราไปช่วยเด็กพวกนั้นก็ไม่ได้ จะให้ทำอย่างอื่นก็ทำอะไรไม่ได้ ในสภาวะที่ทำอะไรก็ไม่ได้แบบนี้ แทนที่จะปล่อยเวลาไปเปล่าๆ สู้ใช้ประโยชน์จากกับดักของฮิโอกิ เพื่อจะไขปริศนาของเกาะนี้ไม่ดีกว่าเหรอ ถ้าไขปริศนาของเกาะนี้ไม่ได้ ถึงจะช่วยเด็กพวกนั้นออกมาได้ เราก็ไม่ได้แก้สถานการณ์อะไรให้มันดีขึ้นมาหรอก เพราะฉะนั้น ตอนนี้เราต้องเปลี่ยนเป้าหมายก่อน" "นั่น... นั่นมันก็ถูกนะ" เคนโมจิอึกอัก "พวกแกเถียงกันเสร็จหรือยัง ถ้าแกเป็นห่วงเด็กพวกนั้นล่ะก็ ไม่ต้องกังวลไปหรอก ตอนนี้พวกมันปลอดภัยดี พวกฉันน่ะไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรขนาดนั้น ฉันไม่ลงมือกับเด็กหรอกน่า แถมฝ่ายที่ลำบากน่ะ พวกฉันต่างหาก เด็กพวกนั้นกินจุกันจะตาย ฉันต้องเพิ่มงบค่าอาหารไปตั้งเยอะ..." ฮิโอกิบ่น "ท่าทางเด็กพวกนั้นจะปลอดภัยจริงๆ" เคนโมจิพึมพำก่อนจะหันไปขอคำยืนยันจากฮิโอกิ "ฉันคงจะเชื่อคำพูดของแกได้นะ" "จะเชื่อไม่เชื่อก็เรื่องของแก แต่ที่ฉันบอกว่าการที่แกจะไปช่วยเด็กพวกนั้น เป็นเรื่องเปล่าประโยชน์น่ะ เรื่องจริง" "ลุง... สถานการณ์ตอนนี้เราไม่มีทางเลือกแล้วแหละ" คินดะอิจิพูด "เข้าใจล่ะ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ลองเสี่ยงเข้าไปในกับดักของฮิโอกิดู จะเป็นกับดักแบบไหนก็มาเลย ฉันไม่หวั่นหรอก" "ให้มันได้อย่างนั้นสิลุง" "ไอ้เจ้าฮิโอกินั่น มันจะต้องรู้สึกเสียใจถ้ามันวางกับดักพวกเรา" "ฮิโอกิ ผมจะรับคำเชิญของคุณ ช่วยพาเราไปที พาเราไปพบหัวหน้าเกาะมิตซุยที" คินดะอิจิพูดกับฮิโอกิ "ถ้างั้นก็ตามฉันมา" ฮิโอกิพูดพร้อมกับเดินนำไป "ได้เลย จะพาไปไหนก็เอาเลย" เคนโมจิตะโกนแล้วรีบเดินตาม จากคุณ : JewelChanInLove - [ 13 มี.ค. 52 11:27:17 ]

ความคิดเห็นที่ 64 คินดะอิจิกับเคนโมจิตามฮิโอกิมาจนถึง คฤหาสน์ของหัวหน้าเกาะ มิตซุย คิโยชิ แต่เมื่อเข้าไปในคฤหาสน์ที่ใหญ่โตนั่น คนรับใช้ในคฤหาสน์กลับบอกว่าหัวหน้าเกาะมิตซุย รวมทั้งภรรยาหายตัวไปอย่างลึกลับ บรรดาคนรับใช้ยืนยันว่าหัวหน้าเกาะและภรรยา ไม่ได้ออกไปจากคฤหาสน์อย่างแน่นอน เพราะกระเป๋าสตางค์ นาฬิกา และข้าวของที่หัวหน้าเกาะ พกติดตัวเป็นประจำยังอยู่ในห้อง และถ้าหัวหน้าเกาะจะออกไปข้างนอก เขาจะต้องกดกริ่งเรียกให้คนรับใช้ไปเปิดประตูคฤหาสน์ ซึ่งคนรับใช้ทั้งหมดไม่มีใครได้ยินเสียงกริ่งนี้เลย ฮิโอกิและคนรับใช้แยกย้ายกันไปตามหาหัวหน้าเกาะภายในคฤหาสน์ ในขณะที่คินดะอิจิและเคนโมจิถูกสั่งให้รออยู่ในห้องโถง คินดะอิจิแอบงีบหลับไปจนตื่นมาอีกทีตอนค่ำ และรู้สึกว่าด้านนอกคฤหาสน์มีเสียงดังเซ็งแซ่ผิดปกติ เมื่อคินดะอิจิขึ้นไปที่ชั้นบนและมองออกมานอกหน้าต่าง ก็พบว่ารอบๆคฤหาสน์มีคนงานเหมืองถ่านหิน เดินถือคบเพลิงอยู่เต็มไปหมด ฮิโอกิบอกว่าคนงานที่เหมืองมาประท้วงเรื่องค่าแรง และยื่นคำขาดว่าจะคุยกับหัวหน้าเกาะมิตซุย ฮิโอกิเองที่เป็นแค่ผู้จัดการเหมืองก็ไม่มีอำนาจไปสั่งการอะไร ตอนนี้สิ่งที่ทำได้ก็คือต้องรีบหาตัวหัวหน้าเกาะให้เจอโดยเร็วที่สุด คินดะอิจิสอบถามคนรับใช้ในคฤหาสน์ จนรู้ว่าในคฤหาสน์ยังมีห้องลับที่ไม่มีใครรู้ว่าอยู่ที่ไหนซ่อนอยู่ คินดะอิจิค้นหาจนเจอกลไกที่เปิดทางไปสู่ห้องลับ แต่เมื่อทุกคนไปที่ห้องลับ กลับพบว่าประตูห้องถูกล็อคจากด้านใน "เปิดประตูที เปิดประตู" บรรดาคนรับใช้ช่วยกันเคาะประตูห้องลับ "อ... อย่าเข้ามา พวกแกอย่ามายุ่งกับฉัน" เสียงผู้ชายดังออกมาจากในห้องลับ "นายท่าน ได้โปรดออกมาเถอะค่ะ" สาวใช้ตะโกน "นายท่านครับ เปิดประตูออกมาเถอะ" คนรับใช้ตะโกนพร้อมกับเคาะประตู "อึก... อ๊ากกกกกกกก!!" "โครมมมมมมมมมม!!!" เสียงที่ดังจากในห้องลับทำให้ทุกคนที่นอกห้องตกใจ "เสียงนั่น! เกิดอะไรขึ้น!!" ฮิโอกิที่เพิ่งวิ่งมาเพราะมัวแต่ไปหากุญแจห้องลับ ที่ห้องของหัวหน้าเกาะตะโกนถาม แต่ก็ไม่มีใครให้คำตอบเขาได้ "คุณฮิโอกิ เจอกุญแจไหมครับ" คนรับใช้ถามอย่างร้อนรน พอฮิโอกิยื่นกุญแจให้ คนรับใช้ก็รีบไขกุญแจแล้วเปิดประตูเข้าไป สิ่งที่พบในห้องลับก็คือผู้ชายนอนตายจมกองเลือดอยู่กลางห้อง ที่คอหอยมีรอยที่เพิ่งจะถูกปาด และข้างๆศพมีมีดเปื้อนเลือดตกอยู่ ในห้องมีชั้นวางหนังสือล้มคว่ำอยู่ พร้อมกับหนังสือที่หล่นกระจัดกระจาย คนรับใช้ในคฤหาสน์ยืนยันว่าคนที่ตายคือหัวหน้าเกาะมิตซุย แต่คินดะอิจิไม่แน่ใจถึงสาเหตุการตายว่าหัวหน้าเกาะตายได้ยังไง ในห้องมีเพียงหน้าต่างบานเล็กๆที่อยู่บนหลังคาที่สูงมาก นอกจากหน้าต่างนั้นจะสูงมากแล้ว ยังเล็กเกินกว่าที่ผู้ใหญ่จะลอดเข้าออกได้ เวลาหลังจากที่พวกเขาได้ยินเสียงหัวหน้าเกาะร้อง กับเวลาที่เปิดประตูเข้าไปก็ห่างกันไม่นาน ถ้าคนร้ายเข้ามาฆ่าหัวหน้าเกาะในห้อง คนร้ายก็ไม่มีทางหนีไปไหนได้ แต่ในห้องกลับไม่มีใครอื่นอีกเลย นอกจากศพหัวหน้าเกาะ ฮิโอกิและพวกคนรับใช้คิดว่าหัวหน้าเกาะมิตซุยน่าจะฆ่าตัวตาย โดยใช้มีดเชือดคอตัวเองเนื่องจากกลัวปัญหาเรื่องคนงานเหมือง แต่คินดะอิจิเชื่อว่านี่ต้องเป็นคดีฆาตกรรม จากคุณ : JewelChanInLove - [ 13 มี.ค. 52 11:28:35 ]

ความคิดเห็นที่ 65 พันทิปเป็นไรไม่รู้ ขึ้น Proxy Error มาหลายรอบแล้ว เอาไว้เราจะมาแปะต่อทีหลังแล้วกันนะคะ ท่าทางแปะตอนนี้จะไม่รอด (รีบเข้ามาบอกไว้ก่อน ก่อนพันทิปจะเดี้ยงไปอีก) จากคุณ : JewelChanInLove - [ 13 มี.ค. 52 11:46:52 ]

ความคิดเห็นที่ 66 อ่าฮะ ขอบคุณฮะ : )) จากคุณ : satoru [Kono-Setsu Club] - [ 13 มี.ค. 52 14:15:15 ]

ความคิดเห็นที่ 67 มาแปะต่อแล้ว ต่อจาก ค.ห. 64 นะคะ ------------------------------------------ คินดะอิจิสืบจนพบว่ามีทางลับในคฤหาสน์ที่เชื่อมไปยังหลังคา และทางเดินนั้นกว้างพอจะให้คนเดินไปที่ด้านนอกหน้าต่าง บนหลังคาของห้องลับได้ "เฮ้ย... นี่มันสูงกว่าที่คิดไว้อีกนะเนี่ย" เคนโมจิพูดเสียงสั่น เมื่อมองลงไปข้างล่าง "อะไรกันลุง กลัวหรือไง ฉันว่าอยู่บนนี้ทำให้รู้สึกดีออก ฉันชอบจะตายที่สูงๆน่ะ" คินดะอิจิพูดอย่างอารมณ์ดี "มีแต่คนบ้ากับควันไฟเท่านั้นแหละ ที่ชอบลอยขึ้นสู่ที่สูงน่ะ" เคนโมจิพึมพำ (ตรงนี้เป็นมุกหรือเป็นสำนวนอะไรของญี่ปุ่นไม่รู้ เราก็ไม่ค่อยเข้าใจ) "โธ่เอ๊ย ลุง ฉันไม่ใช่ควันไฟซักหน่อย" "ฉันก็ไม่ได้ว่าแกเป็นควันไฟนี่ ฉันหมายถึงอีกอย่างต่างหาก" เคนโมจิพึมพำตอบในขณะที่คินดะอิจิเดินไปถึงหน้าต่างของห้องลับแล้ว "อืม... หน้าต่างนี่มันเล็กเกินกว่าที่คนจะลอดเข้าออกได้จริงๆด้วย ถ้าลอดออกมาแค่หัวคงพอได้ แต่ทั้งตัวนี่ไม่ไหวแน่" คินดะอิจิพูดระหว่างที่สำรวจหน้าต่างห้องลับจากด้านนอก "แสดงว่าคนร้ายไม่มีทางเข้าออกจากหน้าต่างนี่ได้แน่ งั้นถ้าเกิดว่าคนร้ายใช้วิธีปามีดไปที่คอของหัวหน้าเกาะแทนล่ะ จะเป็นไปได้หรือเปล่า" เคนโมจิถาม "ถ้าวิธีนั้นก็พอจะฆ่าหัวหน้าเกาะได้อยู่หรอกนะ แต่ว่า คนร้ายไม่ได้ทำอย่างนั้นหรอกลุง" "ทำไมล่ะ ทำไมแกถึงว่าคนร้ายไม่ได้ใช้วิธีปามีดล่ะ" "ที่ฉันบอกว่าคนร้ายไม่ได้ใช้วิธีปามีดไปฆ่าหัวหน้าเกาะก็เพราะว่า..." *** ตรงนี้เกมจะให้เราเลือกคำตอบ*** สิ่งที่ทำให้คินดะอิจิลงความเห็นว่า คนร้ายไม่ได้ใช้วิธีปามีดไปฆ่าหัวหน้าเกาะคือ... 1. ตำแหน่งที่หัวหน้าเกาะนอนตาย 2. รอยเลือดที่ติดอยู่ที่มีด 3. ลักษณะของรอยแผล * ลองตอบกันเล่นๆจากข้อมูลที่มีอยู่นะ * จากคุณ : JewelChanInLove - [ 14 มี.ค. 52 08:17:40 ]

ความคิดเห็นที่ 68 ** เฉลย ** ** ถ้าเลือกข้อ 1. ตำแหน่งที่หัวหน้าเกาะนอนตาย ผิด - ตำแหน่งที่หัวหน้าเกาะนอนตาย ไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับวิธีการฆ่าเลย ** ถ้าเลือกข้อ 2. รอยเลือดที่ติดอยู่ที่มีด ผิด - รอยเลือดบอกได้แค่ว่ามีดที่ตกอยู่คืออาวุธสังหาร แต่ไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับวิธีการฆ่า ** ถ้าเลือกข้อ 3. ลักษณะของรอยแผล ถูก - เพราะรอยแผลเป็นรอยปาด แสดงว่าผู้ตายโดนเชือดคอ ถ้าคนร้ายปามีดเข้าไปทางหน้าต่างไปโดนคอของผู้ตาย รอยแผลจะเป็นรอยถูกแทงหรือถูกเสียบไม่ใช่รอยปาด ------------------------------------------------ "...ถ้าคนร้ายเข้าไปในห้องจากทางหน้าต่างไม่ได้ แถมยังไม่ได้ปามีดเข้าไป แกจะบอกว่าผู้ตาย เอาหัวลอดออกมาทางหน้าต่างให้คนร้ายเชือดคอเองหรือไงกัน" เคนโมจิบ่นเมื่อฟังคินดะอิจิอธิบายจบ "..............................." เมื่อเห็นคินดะอิจิเงียบไป เคนโมจิก็พูดต่อ "หรือว่าจะเป็นอย่างที่ฮิโอกิบอก... ในเมื่อวิธีไหนก็เป็นไปไม่ได้ทั้งนั้น ท่าทางหัวหน้าเกาะจะฆ่าตัวตายด้วยการเชือดคอตัวเองซะล่ะมั้ง" "อย่าพึ่งด่วนสรุปสิลุง ลุงก็พูดออกมาเองนี่นา ว่ายังมีความเป็นไปได้อยู่อีกอย่าง" "เอ๋? ฉันพูดอะไรเหรอ?" "ก็ถ้าเกิดว่าหัวหน้าเกาะโผล่หัวมาให้คนร้ายเชือดที่หน้าต่างไงล่ะ" "หา... แล้วคนร้ายทำยังไงถึงให้หัวหน้าเกาะโผล่หัวมาให้เชือดได้ล่ะ" เคนโมจิถามด้วยความสงสัย "นั่นแหละลุง ที่เป็นปริศนา ถ้าเราไขปริศนานี้ไม่ได้ เราก็จะไขปริศนาของคดีฆาตกรรมนี้ไม่ได้" "อืม... ท่าทางจะยากไม่ใช่เล่นนะเนี่ย คดีนี้" เคนโมจิบ่น "ฉันคงต้องใช้เวลาไตร่ตรองเรื่องนี้ซักพัก ตอนนี้ฉันว่าเรากลับไปที่ห้องโถงกันก่อนดีกว่านะ" คินดะอิจิแนะนำ "แก... ที่พูดอย่างนี้ จริงๆแล้วแกขี้เกียจสืบต่อแล้วใช่ไหม แกจะกลับไปหาอะไรกินที่ห้องโถงอย่างนั้นล่ะสิ" เคนโมจิรีบดักคอ "ฮ่าๆๆๆ โดนจับได้ซะแล้ว กองทัพต้องเดินด้วยท้องนะลุง" คินดะอิจิหัวเราะกลบเกลื่อน ก่อนจะชวนเคนโมจิลงจากหลังคา จากคุณ : JewelChanInLove - [ 14 มี.ค. 52 08:20:33 ]

ความคิดเห็นที่ 69 เมื่อมาที่ห้องโถง คินดะอิจิพบว่าทุกคนกำลังออกตามหาตัว คุณนายมิตซุย คาซึโกะ ภรรยาของหัวหน้าเกาะมิตซุย ที่หายตัวไปพร้อมกับหัวหน้าเกาะ ถ้าไม่รีบหาตัวคุณนายมิตซุยให้พบเธออาจจะเป็นอันตรายได้ คินดะอิจิกับเคนโมจิจึงไปช่วยตามหาคุณนายมิตซุย ที่บริเวณต่างๆในคฤหาสน์ คินดะอิจิกับเคนโมจิเดินมาจนถึงสวนหลังคฤหาสน์ ที่นั่นมีห้องเก็บของเล็กๆตั้งอยู่ คินดะอิจิจึงเดินเข้าไปสำรวจ และพบผู้หญิงวัยกลางคนถูกจับมัดอยู่ที่ซอกหนึ่งของห้องเก็บของ คินดะอิจิแก้มัดให้เธอแล้วพาเธอมาที่ห้องโถง "ท... ที่นี่คือที่ไหนกัน" คือสิ่งแรกที่ผู้หญิงคนนั้นพูดเมื่อตั้งสติได้ "อะไรกัน ทำไมถึงถามอย่างนั้นล่ะ นี่มันบ้านคุณเองไม่ใช่เหรอ" เคนโมจิถาม "บ้านฉันเหรอ..." ผู้หญิงคนนั้นยังทำท่างงๆ จนคินดะอิจิฉุกใจเลยถามขึ้นมา "คุณชื่ออะไรเหรอครับ" "เฮ้ย เฮ้ย ไม่เห็นจำเป็นต้องถามชื่อเลยนี่นา ผู้หญิงคนนี้ก็ต้องเป็นคุณนายมิตซุย คาซึโกะแหงอยู่แล้ว" เคนโมจิโวยวาย "หือ... มิตซุย คาซึโกะ... ฉันไม่ได้ชื่อนั้นนะ..." ผู้หญิงคนนั้นบอก "อะไรกัน! แล้วคุณชื่ออะไรล่ะ" เคนโมจิตกใจ "ฉันชื่อ สึจิดะ ฟูมิโกะ" "ถ้างั้น... คุณสึจิดะ ฟูมิโกะ ผมมีเรื่องจะถามคุณสักหน่อยนะ ทำไมคุณถึงถูกจับมัดอยู่ในห้องเก็บของได้ล่ะ" คินดะอิจิถาม "เรื่องนั้นฉันจะไปรู้ได้ยังไงล่ะ ฉันน่ะอยู่ในงานเลี้ยงที่โรงแรมอยู่ดีๆ... อ๊ะ ใช่แล้วล่ะ... ต้องเป็นฝีมือของผู้ชายคนนั้นแน่ๆ คนที่ใช้ชื่อว่า 'ฮิกุเระ' นั่น" ฟูมิโกะโวยวาย "ฮิกุเระเหรอ ไม่เห็นเคยได้ยินเลย" คินดะอิจิพึมพำ ก่อนจะถามฟูมิโกะต่อ "คุณฟูมิโกะ หรือว่าคุณจะโดนเทพเจ้าลักซ่อนมาที่นี่" "เอ๊ะ" ฟูมิโกะอุทาน "เฮ้ย คินดะอิจิ แกหมายความว่ายังไงกัน" เคนโมจิโวยวายด้วยอีกคน "ก็หมายความอย่างที่พูดนั่นแหละ คุณสึจิดะ ฟูมิโกะคนนี้ คงจะถูกเทพเจ้าลักซ่อนมาเหมือนกับพวกเรานั่นแหละ" "เทพเจ้าลักซ่อน เธอหมายความว่ายังไงกัน นี่มันเกิดอะไรขึ้น แล้วที่นี่มันที่ไหน ไม่ใช่เกาะอาทิตย์อัสดงเหรอ" ฟูมิโกะเริ่มแสดงท่าทางหวาดกลัว "ที่คุณถามว่ามันเกิดอะไรขึ้น พวกผมเองก็ยังสืบเรื่องนี้อยู่ ส่วนคำถามที่ว่าที่นี่คือที่ไหน... เท่าที่ผมรู้ ที่นี่เป็นเกาะที่ชื่อว่าเกาะอาทิตย์อัสดงเหมือนกัน แต่เป็น 'เกาะอาทิตย์อัสดงอีกแห่งหนึ่ง'" "เกาะอาทิตย์อัสดงอีกแห่งหนึ่งเหรอ?" "คุณพอจะรู้อะไรเกี่ยวกับเกาะนี้บ้างหรือเปล่า" คินดะอิจิถาม "ไม่... ฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลย" ฟูมิโกะตอบก่อนจะถามคินดะอิจิด้วยความสงสัย "ว่าแต่ว่า พวกเธอเป็นใครกัน?" "ผมชื่อเคนโมจิ เป็นตำรวจสืบสวนจากกรมตำรวจ" เคนโมจิรีบเสนอหน้า "ส่วนเจ้านี่ชื่อคินดะอิจิ ฮาจิเมะ เห็นอย่างนี้ก็เถอะ เขาน่ะเป็นถึงหลานชาย ของยอดนักสืบ คินดะอิจิ โคสุเกะเชียวนะ เรื่องของเรื่องก็คือว่า พวกผมเองก็โดนเทพเจ้าลักซ่อนมาเหมือนกัน และตอนนี้ก็กำลังสืบหาความจริงเกี่ยวกับเกาะแห่งนี้ พวกเราคงต้องขอสอบถามเรื่องของคุณ เพื่อที่จะไขปริศนาเรื่องเทพเจ้าลักซ่อน และปริศนาของเกาะนี้ให้กระจ่าง" เคนโมจิอธิบาย "เข้าใจล่ะ ฉันเป็นหนึ่งในคนที่ชาวเกาะอาทิตย์อัสดงเรียกว่า 'ผู้ทรงอิทธิพล' ฉันคิดว่าที่ฉันโดนลักพาตัวมานี่ คงเป็นเพราะคนร้ายต้องการเรียกเงินค่าไถ่แน่ๆ เพราะผู้ทรงอิทธิพลของเกาะคนอื่นๆก็ทยอยกันหายตัวไปด้วย" "เอ๋ ผู้ทรงอิทธิพลคนอื่นๆก็หายตัวไปด้วยเหรอ" คินดะอิจิอุทาน "ถ้าอย่างนั้นจุดประสงค์ที่แท้จริงของปรากฏการณ์เทพเจ้าลักซ่อน ก็คือการลักพาตัวพวกผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดงงั้นเหรอ แต่ถ้าผู้ทรงอิทธิพลคนอื่นถูกลักพาตัวมาที่นี่จริง เราก็น่าจะได้เจอพวกเขาบ้างนี่นา แต่เราไม่เคยเจอคนอื่นเลยนอกจากคุณฟูมิโกะคนนี้ แปลกจริงๆ..." คินดะอิจิคิดในใจ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 14 มี.ค. 52 08:25:32 ]

ความคิดเห็นที่ 70 "คุณคาซึโกะ คุณคาซึโกะกลับมาแล้วเหรอ!!" บรรดาคนรับใช้รวมทั้งฮิโอกิที่ได้ข่าวว่า คินดะอิจิพบตัวคุณนายมิตซุย คาซึโกะแล้ว วิ่งเข้ามาในห้องโถง "คุณไม่ใช่คุณคาซึโกะนี่นา" สาวใช้โวยวายเมื่อเห็นหน้าผู้หญิงที่อยู่ในห้อง ยังไม่ทันที่คินดะอิจิจะได้อธิบายอะไร ฟูมิโกะก็ยกนิ้วชี้หน้าฮิโอกิด้วยท่าทางตกใจ "เอ๊ะ!!! คุณ... คุณคือ.... ไม่จริง... ไม่จริงใช่มั้ย!!! ทำไมถึงได้..." "คุณสึจิดะ คุณรู้จักฮิโอกิด้วยเหรอ แล้วทำไมคุณถึงทำท่าตกใจขนาดนั้น" คินดะอิจิถาม "ฮิโอกิ!!! ผู้ชายคนนี้ชื่อฮิโอกิอย่างนั้นเหรอ..." "ใช่แล้วครับ มีอะไรเหรอ" เคนโมจิถามด้วยความสงสัย "ไม่จริงใช่มั้ย!!! แม้แต่ชื่อก็เหมือนกัน..." ฟูมิโกะพูดเสียงสั่น "เหมือนกัน... อะไรเหมือนกับใครเหรอ" คินดะอิจิถามต่อ "หัวหน้าเกาะอาทิตย์อัสดง! หัวหน้าเกาะฮิโอกิ!!! ผู้ชายคนนี้หน้าตาเหมือนกับหัวหน้าเกาะฮิโอกิตอนหนุ่มๆไม่มีผิด" ฟูมิโกะพูด "หน้ากับชื่อเหมือนกับหัวหน้าเกาะอาทิตย์อัสดง ที่ชื่อหัวหน้าเกาะฮิโอกิอย่างนั้นเหรอ" คินดะอิจิพึมพำ "ไม่ใช่!! ไม่ใช่แค่หน้าเหมือนหรอก ผู้ชายคนนี้คือหัวหน้าเกาะฮิโอกิเมื่อตอนหนุ่มชัดๆ" ฟูมิโกะตะโกน "หา... คุณบอกว่าผมเป็นหัวหน้าเกาะเหรอ? อะไรเนี่ย ท่าทางผู้หญิงคนนี้จะประสาทหลอนไปแล้วมั้ง ถ้าฉันเป็นหัวหน้าเกาะ ฉันคงไม่มาทำงาน เป็นผู้จัดการต๊อกต๋อยอยู่แบบนี้หรอก" ฮิโอกิบ่น "คุณ... คุณเป็นใครกันแน่" ฟูมิโกะทำท่าหวาดกลัว ก่อนจะนึกอะไรบางอย่างได้ "อ๊ะ ฉันนึกออกแล้ว ชื่อ มิตซุย คาซึโกะที่พวกเธอพูดถึง ฉันก็นึกอยู่ว่าฉันเคยได้ยินที่ไหนมาก่อน" ฟูมิโกะหันมาบอกคินดะอิจิกับเคนโมจิ "มิตซุย คาซึโกะ คือชื่อของภรรยาของหัวหน้าเกาะมิตซุย หัวหน้าเกาะอาทิตย์อัสดงที่ตายไปเมื่อ 25 ปีก่อนนี่นา" "ตายไปเมื่อ 25 ปีก่อน? หรือว่านี่ก็จะเกี่ยวข้องกับ โศกนาฏกรรมเมื่อ 25 ปีก่อนที่ย้อนกลับมาเกิดขึ้นอีก?" คินดะอิจิคิดในใจ ในขณะที่ฟูมิโกะเริ่มโวยวาย "ไม่จริงใช่มั้ย!!! ทั้งหัวหน้าเกาะฮิโอกิสมัยหนุ่ม ทั้งหัวหน้าเกาะมิตซุย นี่มันเป็นฝันร้ายใช่มั้ย!!! ฉันแค่ฝันไปว่าฉันย้อนเวลากลับมาในอดีต ที่นี่มันคือเกาะอาทิตย์อัสดงเมื่อ 25 ปีก่อนชัดๆ มันต้องเป็นแค่ความฝันแน่ๆ มันคือความฝัน..." ฟูมิโกะพูดแล้วเป็นลมล้มลงไป "ที่นี่คือเกาะอาทิตย์อัสดงเมื่อ 25 ปีก่อนอย่างนั้นเหรอ พูดเหมือนกับผู้ชายที่ชื่ออิจิโนเสะ เคย์อิจิ ที่ถูกฆ่าในห้องสมุดเลย ผู้ชายคนนั้นก็บอกว่าที่นี่คือเกาะอาทิตย์อัสดงเมื่อ 25 ปีก่อน... ยังมีหัวหน้าเกาะมิตซุยที่ตายไปเมื่อ 25 ปีก่อนอีก โศกนาฎกรรมนั่นมันย้อนกลับมาเกิดขึ้นอีกแล้วหรือนี่ นี่มันอะไรกัน...." คินดะอิจิคิดสงสัยอยู่ในใจ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 14 มี.ค. 52 08:31:39 ]

ความคิดเห็นที่ 71 "เฮ้ย คินดะอิจิ นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย" เคนโมจิหันมาถามคินดะอิจิด้วยความมึนงง "ฉันก็ยังไม่รู้เหมือนกันแหละลุง แต่การที่จะไขปริศนานี้ได้ เราต้องไขคดีที่หัวหน้าเกาะมิตซุยตายในห้องลับนั้นให้ได้ก่อน... ลุง ฉันจะแอบไปตรวจสอบที่ห้องทำงานของหัวหน้าเกาะมิตซุยซักหน่อย ยังไงลุงช่วยดูสถานการณ์ที่ห้องโถงนี่ให้ฉันด้วยแล้วกันนะ" คินดะอิจิกระซิบ "เรื่องนั้นปล่อยให้เป็นหน้าที่ฉันเถอะ" เคนโมจิตอบ "นี่ ฮิโอกิ คุณช่วยอุ้มคุณสึจิดะไปพักที่ห้องพักแขกก่อนจะได้ไหม" คินดะอิจิหันไปขอร้องฮิโอกิ "ทำไมต้องเป็นฉันล่ะ" ฮิโอกิพูดเหมือนไม่เต็มใจ "ก็คุณตัวใหญ่แล้วก็แข็งแรงที่สุดนี่นา เอาเถอะน่า" คินดะอิจิเร่ง ซึ่งฮิโอกิก็อุ้มสึจิดะ ฟูมิโกะไปอย่างเสียไม่ได้ เมื่อกำจัดฮิโอกิที่มักจะคอยขัดขวาง ไม่ให้เขาไปยุ่มย่ามกับข้าวของในคฤหาสน์ออกไปได้แล้ว คินดะอิจิก็แอบเข้าไปที่ห้องทำงานของหัวหน้าเกาะมิตซุย คินดะอิจิสำรวจในห้องจนพบว่ามีแฟ้มเล่มหนึ่งถูกซ่อนอยู่ ด้านในสุดของชั้นหนังสือ เขารู้สึกเอะใจขึ้นมาเพราะว่า ในขณะที่หนังสือเล่มอื่นมีฝุ่นเกาะเต็มไปหมด แฟ้มเล่มนี้กลับแทบจะไม่มีฝุ่นเกาะเลย เมื่อคินดะอิจิตรวจสอบเอกสารในแฟ้ม ก็พบว่ามีรายชื่อและรูปของคนที่เขาเคยพบบนเกาะนี้ แต่สิ่งที่แปลกก็คือที่ชื่อของแต่ละคน มีตัวเลขเขียนเอาไว้ บางคนก็เป็นเลขจำนวน 5 ล้าน บางคนก็ 10 ล้าน ในขณะที่คินดะอิจิกำลังสงสัยว่าเอกสารนี้คืออะไร คนครัวของคฤหาสน์นี้ก็แอบเข้ามาพบคินดะอิจิ และสารภาพว่าคนที่อยู่บนเกาะนี้ล้วนแต่ถูกจ้างมาทั้งนั้น ก่อนจะมาที่นี่ ทุกคนติดหนี้เป็นจำนวนมหาศาล แต่อยู่ดีๆก็มีคนมาติดต่อให้มาทำงานบนเกาะ และบอกว่าจะให้ค่าจ้างที่พวกตนสามารถเอาไปใช้หนี้ได้ โดยมีข้อแม้ว่าจะต้องเก็บเรื่องการว่าจ้างนี้เป็นความลับ หากเปิดเผยไป จะโดนส่งออกจากเกาะและจะไม่ได้เงิน แต่ตัวคนครัวคนนี้ก็ไม่รู้ว่าผู้ว่าจ้างเป็นใคร และมีจุดประสงค์อะไรถึงจ้างพวกตนมาทำงานบนเกาะนี้ คินดะอิจิสงสัยว่าทำไมคนครัวถึงมาบอกเรื่องนี้กับตน คนครัวคนนั้นบอกว่า "เป็นเพราะผู้หญิงคนนั้นขอร้องมา" แต่ไม่ทันที่คินดะอิจิจะถามอะไรต่อ พ่อบ้านของคฤหาสน์ก็เข้ามาพอดี คินดะอิจิรีบกลบเกลื่อนว่าจะมาเข้าห้องน้ำแต่หลงทาง ส่วนคนครัวคนนั้นพออยู่ต่อหน้าคนอื่นก็ไม่ยอมพูดอะไรกับคินดะอิจิอีก คินดะอิจิเลยเดินตามพ่อบ้านกลับไปที่ห้องโถง ------------------------------- ที่ห้องโถง หลังจากทานอาหารจนอิ่ม คินดะอิจิกับเคนโมจิก็คุยกันเกี่ยวกับคดีที่เกิดขึ้น แต่จู่ๆก็มีเสียงผู้หญิงกรีดร้องดังขึ้น "กรี๊ดดดดดดดดดดดดด กรี๊ดดดดดดดดด!!!" สาวใช้ของคฤหาสน์วิ่งหน้าตื่นเข้ามาพร้อมกับส่งเสียงกรี๊ดไม่หยุด "ก... เกิดอะไรขึ้นน่ะ!!!" เคนโมจิถาม "ท... ที่ห้องลับ.... ที่ห้องที่คุณผู้ชายตาย.... มี.... มี.... ผ.... ผ.... ผี!!!" สาวใช้ละล่ำละลักตอบ "หา... ผีเหรอ" คินดะอิจิพึมพำ "ฉ... ฉันได้ยินเสียงเสียงประหลาด... ในห้องไม่มีใครอยู่ชัดๆ... มีแต่ศพคุณผู้ชาย... นั่นต้องเป็นเสียงร้องของผีแน่ๆ!!!" "เสียงร้องของผีเนี่ยนะ..." คินดะอิจิพูดเหมือนไม่เชื่อ "ฉ... ฉันตกใจกลัวก็เลยวิ่งหนีมา" สาวใช้พูดไปหอบไป "ค... คินดะอิจิ... ก... แกไปตรวจสอบดูซิว่ามันยังไงกันแน่" เคนโมจิสั่งคินดะอิจิ "ทำไมถึงให้ฉันไปคนเดียวล่ะลุง" คินดะอิจิถาม "ก็ฉัน... ฉัน... ฉันต้องสอบปากคำแม่สาวใช้นี่ไงล่ะ" เคนโมจิเฉไฉ "ลุง... อย่าบอกนะว่าลุงกลัวผีน่ะ..." "พ... พูดอะไรของแก ฉันไม่กลัวหรอกโว้ย อย่าพูดมากน่า รีบไปเร็วเข้า" "โธ่เอ๊ย กลัวก็ไม่ยอมรับ" คินดะอิจิพึมพำแต่ก็ยอมไปคนเดียวแต่โดยดี จากคุณ : JewelChanInLove - [ 14 มี.ค. 52 08:47:28 ]

ความคิดเห็นที่ 72 ที่เหลือเดี๋ยวเรียบเรียงเสร็จแล้วจะมาแปะต่อนะคะ เอารูปตัวละครไปดูก่อน จะได้นึกภาพตามได้ จากซ้ายไปขวา - ฮิโอกิ ริวเฮ ผู้จัดการเหมือง - พ่อบ้าน - สาวใช้ - คนครัว จากคุณ : JewelChanInLove - [ 14 มี.ค. 52 09:01:12 ]

ความคิดเห็นที่ 73 ตื่นเต้นระทึกใจมากเลยค่ะ รอ ติดตามอยู่นะคะ จากคุณ : มิโนรุ - [ 14 มี.ค. 52 10:00:48 ]

ความคิดเห็นที่ 74 โอ้ เริ่มได้เค้าสาเหตุแล้วสิ ขอบคุณนะค้า แล้วจะรอตามต่อค่า จากคุณ : Hamano - [ 14 มี.ค. 52 18:07:31 ]

ความคิดเห็นที่ 75 รออ่านต่ออยู่น้า~~~ อิอิ จากคุณ : ton_ck - [ 15 มี.ค. 52 23:15:58 ]

ความคิดเห็นที่ 76 คั่นไว้ก่อน จากคุณ : หมูย่างจัง - [ 15 มี.ค. 52 23:43:37 ]

ความคิดเห็นที่ 77 สนุกจังเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ถ้าเป็นอนิเมหละก็ คง มันส์สุดๆไปเลยแน่นอน จากคุณ : น้ำค้างปลายยอดหญ้า - [ 16 มี.ค. 52 19:06:00 ]

ความคิดเห็นที่ 78 SUGOI~~~~~~~~~ >w<)b จากคุณ : satoru [Kono-Setsu Club] - [ 16 มี.ค. 52 23:32:21 ]

ความคิดเห็นที่ 79 คินดะอิจิกลับมาที่ห้องลับอีกครั้ง แต่ก็ไม่พบอะไรผิดปกติ แต่ในขณะที่คินดะอิจิกำลังจะเดินออกไปจากห้อง เสียงบางอย่างก็ดังขึ้นมา ติ๊ด.... ติ๊ด......... ติ๊ด............. "แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" คินดะอิจิร้องด้วยความตกใจ "น... นั่นมันเสียงอะไรกัน หรือว่าจะเป็นผีที่ว่า... บ้าเหรอ... ผีเผอที่ไหนกัน สงบสติอารมณ์ก่อน... เสียงนั่น... มาจากไหนกันนะ..." คินดะอิจิพูดกับตัวเอง พร้อมกับเริ่มเดินหาที่มาของเสียงประหลาด "น... นี่มัน...." คินดะอิจิอุทาน เมื่อเห็นของที่อยู่ในกระเป๋ากางเกงของผู้ตาย "นี่มันเข็มกลัดนักสืบนี่นา ทำไมถึงมาอยู่ในกระเป๋าของหัวหน้าเกาะมิตซุยได้" คินดะอิจิไม่รอช้า รีบกดปุ่มที่เข็มกลัดนักสืบ "ฮัลโหล" คินดะอิจิส่งเสียงผ่านเข็มกลัดนักสืบ "เฮ้ ได้ยินหรือเปล่า" เสียงจากอีกฝั่งหนึ่งถาม "เสียงนี่มัน..." "ฉันคิดไว้ไม่ผิดเลย คินดะอิจิ ถ้าเป็นนาย จะต้องหาเข็มกลัดนักสืบนี้เจอแน่ แต่นายรู้ตัวช้าเป็นบ้าเลย วันนี้ฉันส่งสัญญาณติดต่อมาตั้งหลายทีแล้วเนี่ย" เสียงของโคนันจากอีกฝั่งฟังดูเหมือนจะดีใจที่ติดต่อกับคินดะอิจิได้ "เออ โทษทีนะ แต่ว่านายช่วยฉันไว้ได้เยอะเลย ฉันพยายามติดต่อนายตั้งหลายที แต่เข็มกลัดที่ฉันมีมันเหมือนจะพังไปแล้ว ฉันมีเรื่องต้องถามนายเยอะแยะเลย" "ฉันเองก็มีเรื่องจะถามนายเยอะแยะเหมือนกัน" "ก่อนอื่น ทำไมเข็มกลัดนักสืบอันนี้ถึงมาอยู่ที่นี่ได้ล่ะ แถมยังมาอยู่ในกระเป๋าของหัวหน้าเกาะมิตซุยอีก" คินดะอิจิถาม "หัวหน้าเกาะมิตซุยเหรอ ใครกันน่ะ ฉันใส่เข็มกลัดนั่นไว้ในกระเป๋าของคนที่ชื่อ มิซึคาว่า สึเกะคิจิ ต่างหาก" โคนันสงสัย "มิซึคาว่า สึเกะคิจิ อย่างงั้นเหรอ?" "ใช่ เขาเป็นหนึ่งในผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดง" โคนันอธิบาย "อืม... คุณสึจิดะ ฟูมิโกะเองก็บอกว่า ผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดง ทยอยกันโดนเทพเจ้าลักซ่อนหายตัวไปนี่นา... หรือว่าตัวจริงของหัวหน้าเกาะมิตซุยที่ถูกฆ่าตายนี่จะเป็น..." คินดะอิจิคิดในใจแล้วก็ตะโกนออกมา "เข้าใจล่ะ หัวหน้าเกาะมิตซุยที่ถูกฆ่าตาย ที่จริงแล้วก็คือหนึ่งในผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดง ที่ชื่อ มิซึคาว่า สึเกะคิจิ น่ะเอง!!!" "อืม ฉันใส่เข็มกลัดนักสืบไปในกระเป๋าของคนที่ชื่อมิซึคาว่า สึเกะคิจิ ถ้านายบอกว่านายเจอเข็มกลัดนี้ในกระเป๋าของหัวหน้าเกาะมิตซุย ก็แสดงว่าสองคนนี้น่าจะเป็นคนคนเดียวกัน" โคนันช่วยสรุป "ถ้างั้นนายช่วยบอกรายละเอียดเกี่ยวกับ ผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดงให้ฉันฟังหน่อยซิ ตอนนี้ที่นี่ก็มีผู้ทรงอิทธิพลที่ชื่อคุณสึจิดะ ฟูมิโกะอยู่ด้วยคนนึง" คินดะอิจิบอกโคนัน "งั้นเหรอ... คุณสึจิดะ ฟูมิโกะก็ถูกพาตัวไปที่นั่นจริงๆด้วย... ฟังนะ ผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดงทั้งห้าคนก็คือ ฮิโนะ ฮายาโตะ, คิโมโตะ โยจิ, มิซึคาว่า สึเกะคิจิ, สึจิดะ ฟูมิโกะ, แล้วก็หัวหน้าเกาะฮิโอกิ" "หือ... หัวหน้าเกาะฮิโอกิ?" "ทำไมเหรอ นายเคยได้ยินชื่อนี้งั้นเหรอ" "อือ ได้ยินบ่อยเชียวล่ะ ผู้จัดการเหมืองถ่านหินที่ 'เกาะอาทิตย์อัสดงอีกแห่งหนึ่ง' นี่ ก็ชื่อฮิโอกิ" "ท่าทางจะไม่ใช่แค่เรื่องบังเอิญสินะ" โคนันพึมพำ "นั่นน่ะสิ" คินดะอิจิเห็นด้วย "ฉันรู้มาว่าผู้ทรงอิทธิพลทั้งห้าคนนี้ ต่างก็มีส่วนเกี่ยวข้องกับ โศกนาฏกรรมเมื่อ 25 ปีก่อน แต่เรื่องราวเป็นยังไงกันแน่ ตอนนี้ฉันก็ยังไม่รู้รายละเอียดเหมือนกัน" โคนันบอก "ผู้ทรงอิทธิพลกับโศกนาฏกรรมเมื่อ 25 ปีก่อนงั้นเหรอ..." "อือ... ว่าแต่ว่าที่นายบอกว่าคุณมิซึคาว่า สึเกะคิจิถูกฆ่าตาย โดยที่ทุกคนเข้าใจว่าเขาคือหัวหน้าเกาะที่ชื่อมิตซุย ท่าทางว่านี่ก็จะเป็นคดีที่เหมือนกับคดีที่เกิดขึ้นเมื่อ 25 ปีก่อน เป็นอีกหนึ่งคดีในโศกนาฎกรรมเมื่อ 25 ปีก่อน ที่ย้อนกลับมาเกิดขึ้นอีกครั้งสินะ..." "ก็คงจะใช่แหละ เพราะฉะนั้น ฉันมีเรื่องอยากจะขอร้องนาย ตอนนี้ฉันอยู่ที่คฤหาสน์ของหัวหน้าเกาะ..." ยังไม่ทันที่คินดะอิจิจะพูดจบ โคนันก็แทรกขึ้นมา "ฉันรู้น่าว่านายคิดอะไรอยู่ ถ้าคดีที่เกิดทางนั้นเป็น โศกนาฏกรรมเมื่อ 25 ปีก่อนที่ย้อนมาเกิดอีกครั้งจริงๆ ทางฝั่งของฉันก็น่าจะมีร่องรอยหรือเบาะแสอะไรเหลืออยู่บ้าง นายจะให้ฉันไปสืบหาข้อมูลทางนี้ให้ใช่ไหมล่ะ" "นายเข้าใจได้เร็วดีนี่... แล้วนายจะยอมรับคำขอร้องของฉันมั้ยล่ะ" "ฉันจะไปสืบให้เดี๋ยวนี้ล่ะ ได้ผลยังไงฉันจะติดต่อมาแล้วกัน ตอนนี้นายรอฉันก่อน" โคนันรับคำ "อย่าให้ฉันรอนานล่ะ ถ้านายไม่รีบล่ะก็ ฉันอาจจะไขปริศนาทั้งหมดได้ซะก่อนไม่รู้ด้วยนะ" คินดะอิจิแหย่ "เออ เข้าใจแล้วน่า งั้นฉันไปก่อนนะ" โคนันตอบรับก่อนจะที่ตัดสัญญาณติดต่อจากเข็มกลัดนักสืบ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 17 มี.ค. 52 18:31:24 ]

ความคิดเห็นที่ 80 เมื่อรับปากคินดะอิจิมาอย่างนั้น โคนันจึงหลบรอดสายตาของโคโกโร่และรัน และสอบถามชาวบ้านจนหาทางไปถึงคฤหาสน์ของหัวหน้าเกาะ (ตรงนี้โคนันจะไม่รู้ แต่คนเล่นเกมจะเห็นว่า คฤหาสน์ที่โคนันมา กับคฤหาสน์ที่คินดะอิจิอยู่ จะเป็นตึกที่เหมือนกันเป๊ะ เพียงแต่บรรยากาศรอบๆ พวกต้นไม้ดอกไม้ ความเก่าใหม่จะต่างกันนิดหน่อย) โคนันกดออดและตะโกนเรียก แต่ก็ไม่มีใครตอบรับ โคนันเลยแอบเข้าไปจนไปถึงสวนหลังคฤหาสน์ ซึ่งที่นั่นก็มีห้องเก็บของที่หน้าตาเหมือนกับห้องเก็บของ ที่คินดะอิจิไปเจอตัวคุณนายสึจิดะ ฟูมิโกะโดนมัดอยู่ ในห้องเก็บของมีชั้นวางหนังสือและมีหนังสือวางเรียงรายเต็มไปหมด โคนันตรวจสอบหนังสือบนชั้นและพบหนังสือเล่มหนึ่ง ที่ไม่มีชื่อเขียนไว้ที่สันหนังสือ เมื่อเปิดดูก็พบว่า เป็นสมุดที่เก็บสะสมบทความและข่าวเก่าๆที่ตัดจากหนังสือพิมพ์ "เกาะอาทิตย์อัสดง แหล่งท่องเที่ยวแหล่งใหม่ สวรรค์กลางหมู่เกาะทะเลใต้" "มีการค้นพบทองคำที่เหมืองถ่านหินบนเกาะที่ชื่อเกาะอาทิตย์อัสดง" บทความและข่าวพวกนี้เหมือนจะไม่ได้ให้เบาะแสอะไรมาก แต่เมื่อโคนันอ่านมาถึงส่วนหนึ่งของข่าว... "...เมื่อหลายวันก่อน หลังจากที่หัวหน้าเกาะมิตซุยและภรรยา เสียชีวิตโดยกระทันหันในคฤหาสน์ส่วนตัว ได้มีการมอบตำแหน่งหัวหน้าเกาะคนใหม่ให้กับนายฮิโอกิ ริวอิจิ... ...หัวหน้าเกาะฮิโอกิจะเป็นผู้รับผิดชอบโครงการ เปลี่ยนแปลงเกาะอาทิตย์อัสดงให้เป็นแหล่งท่องเที่ยว..." "หัวหน้าเกาะมิตซุยและภรรยาที่เสียชีวิตในคฤหาสน์ส่วนตัวงั้นเหรอ..." โคนันคิดในใจ "ถ้าอย่างนั้น คนที่ตายเมื่อ 25 ปีก่อน ก็ไม่ใช่แค่หัวหน้าเกาะมิตซุยคนเดียวน่ะสิ ไม่ได้การล่ะ เราต้องรีบบอกให้คินดะอิจิรู้" ในขณะที่โคนันกำลังจะติดต่อกับคินดะอิจิผ่านทางเข็มกลัดนักสืบ โคนันก็บังเอิญเหลือบไปเห็นข่าวจากหนังสือพิมพ์อีกข่าวหนึ่ง "เกาะฝาแฝด... แสงสว่างและความมืด... แสงและเงา..." "หือ... เกาะฝาแฝดอย่างงั้นเหรอ... มันคืออะไรกันนะข่าวนี่" "เมื่อหลายวันก่อน มีการขุดพบทองคำที่เกาะเล็กๆแห่งหนึ่งที่ไม่มีใครรู้จัก เพียงชั่วข้ามคืนเกาะเล็กๆที่อยู่ห่างไกลความเจริญ กลับได้รับความสนใจอย่างล้นหลาม เกาะแห่งนี้มีชื่อว่า เกาะอาทิตย์อัสดง แต่แทบจะไม่มีใครรู้ว่าเกาะอาทิตย์อัสดงยังมีเกาะที่ได้ชื่อว่าเป็น เกาะฝาแฝด ซึ่งเกิดคดีสะเทือนขวัญที่จู่ๆคนทั้งเกาะก็หายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย จนทำให้เกาะนั้นกลายเป็นเกาะร้าง ซึ่งผู้สื่อข่าวที่ไปทำข่าวการขุดพบทองคำ รายงานว่าเกาะฝาแฝดแห่งนั้นมีรูปร่างเหมือนกับเกาะอาทิตย์อัสดงทุกประการ นอกจากนี้เนื่องจากเดิมทีผู้ดูแลสิ่งก่อสร้างทั้งสองเกาะเป็นบริษัทเดียวกัน สิ่งก่อสร้างและอาคารต่างๆของทั้งสองเกาะจึงถูกสร้างเหมือนกันทุกประการ เพียงแต่ในขณะที่เกาะหนึ่งมีการค้นพบทองคำ อีกเกาะหนึ่งกลับเกิดเหตุให้กลายเป็นเกาะร้าง หากเปรียบเกาะอาทิตย์อัสดงเป็นแสงสว่าง เกาะอีกเกาะหนึ่งที่ได้ชื่อว่าเป็นเกาะฝาแฝดก็คงเปรียบได้กับความมืด ชื่อของเกาะแห่งนี้ก็คือ..........." "โธ่เอ๊ย ส่วนที่เหลือดันขาดหายไปพอดี" โคนันบ่น "แต่จากข่าวนี้ หรือว่าเกาะที่คินดะอิจิอยู่จะเป็น..." โคนันพึมพำ ก่อนจะหยิบเข็มกลัดนักสืบออกมา แล้วติดต่อไปยังคินดะอิจิ ------------------------------------ ทางด้านคินดะอิจิ "โอ๊ย ช้าจัง หมอนั่นทำอะไรอยู่นะ" คินดะอิจิเดินบ่นด้วยความกระวนกระวาย ติ๊ด..... ติ๊ด.......... ติ๊ด............... "อ๊ะ พอบ่นถึงก็มาพอดี" คินดะอิจิรีบกดปุ่มที่เข็มกลัดนักสืบ "คินดะอิจิพูด กำลังรออยู่เลย นายได้เบาะแสอะไรมาบ้างหรือเปล่า" "อือ ตอนนี้ฉันแอบเข้ามาที่คฤหาสน์ของหัวหน้าเกาะฮิโอกิ ฉันพบข่าวเก่าๆจากหนังสือพิมพ์ที่อยู่ในห้องเก็บของ ในนั้นพูดถึงหัวหน้าเกาะมิตซุยที่ตายไปเมื่อ 25 ปีก่อน แต่ไม่ใช่แค่หัวหน้าเกาะคนเดียวที่ตาย ภรรยาของเขาก็ตายด้วย" "ภรรยาของหัวหน้าเกาะด้วยเหรอ?" คินดะอิจิถาม "ในข่าวไม่ได้บอกรายละเอียดว่าทั้งสองคนตายเพราะอะไร รู้แค่ว่ามีคนตายสองคน... ท่าทางว่าคดีที่นายกำลังสืบอยู่ จะเป็นอีกคดีหนึ่งในโศกนาฏกรรมเมื่อ 25 ปีก่อน ไม่ผิดแน่" "อืม... ท่าทางจะเป็นอย่างนั้นจริงๆ" "เรื่องที่ฉันจะบอกนายยังมีอีกเรื่อง" "เรื่องอะไรเหรอ" "ฉันเจอเรื่องนี้จากข่าวหนังสือพิมพ์ที่เก่ามาก... เกาะอาทิตย์อัสดงมีเกาะฝาแฝดอยู่อีกเกาะหนึ่ง" "เกาะฝาแฝด... อีกเกาะหนึ่ง... งั้นเหรอ..." โคนันเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับเกาะฝาแฝด รวมทั้งเรื่องที่คนบนเกาะหายตัวไปอย่างลึกลับ จนเกาะนั้นกลายเป็นเกาะร้างให้คินดะอิจิฟัง "ท่าทางเกาะที่นายอยู่ 'เกาะอาทิตย์อัสดงอีกแห่งหนึ่ง' ก็คือเกาะฝาแฝดที่ว่านี่แหละ" "แล้วเกาะฝาแฝดนี่มันชื่อว่าเกาะอะไรล่ะ" คินดะอิจิถาม "บทความมันขาดไปแค่ตรงนี้น่ะสิ ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเกาะนั้นชื่ออะไร แต่ดูเหมือนว่าเราใกล้จะรู้ความจริงที่จะไขปริศนาทั้งหมด ของคดีพวกนี้เข้ามาทุกทีแล้ว" "อืม แต่ว่ายังมีเรื่องที่ฉันไม่เข้าใจอยู่อีก... เหตุผลที่โศกนาฏกรรมเมื่อ 25 ปีก่อนย้อนกลับมาเกิดขึ้นอีก... แล้วที่สำคัญ...คนที่อยู่เบื้องหลังของคดีทั้งหมดนี้เป็นใครกันแน่..." "รวมถึงจุดประสงค์ของคนร้ายด้วย..." โคนันเสริม "จุดประสงค์ของคนร้ายงั้นเหรอ... จริงสิ... ฉันคงต้องเค้นเอาความจริงจากปากของคนร้าย ที่ก่อคดีในคฤหาสน์แห่งนี้งั้นสินะ" "ใช่ เรื่องนั้นฉันไม่สามารถทำได้จากทางนี้ เพราะฉะนั้นฉันปล่อยให้เป็นงานของนายแล้วกัน ฝากด้วยนะ คินดะอิจิ" "เชื่อมือฉันเถอะ" คินดะอิจิรับคำ "ถ้างั้นฉันจะสืบหาเบาะแสต่อล่ะ ถ้านายได้ความอะไรเพิ่มเติมเกี่ยวกับคดีที่เกิดขึ้นทางนั้น ก็ติดต่อฉันมาแล้วกัน" "ได้เลย เรื่องทางโน้นก็ฝากนายด้วยแล้วกัน" คินดะอิจิรับคำ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 17 มี.ค. 52 18:35:56 ]

ความคิดเห็นที่ 81 คินดะอิจิพยายามคิดทบทวนข้อมูลที่โคนันบอก ผู้ตายไม่ใช่หัวหน้าเกาะมิตซุยอย่างที่เขาเข้าใจในทีแรก แต่เป็นผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดงที่ชื่อว่า มิซึคาว่า สึเกะคิจิ เมื่อสึเกะคิจิที่ถูกลักพาตัวมา พอได้ยินเสียงคนงานเหมืองที่มาประท้วง เดินกันพลุกพล่านรอบคฤหาสน์ก็คงจะตกใจกลัว เลยล็อคประตูห้องจากด้านใน และเมื่อพวกคนรับใช้เคาะประตูและส่งเสียงเรียกให้เขาออกมา เขาก็ยิ่งกลัวมากขึ้นและพยายามที่จะหนีออกไปข้างนอก ในห้องที่ไม่มีทางออก ที่หน้าประตูก็มีคนมาส่งเสียงร้อง ทางเดียวที่เหมือนจะหนีไปได้ก็คือหน้าต่างบนหลังคา สึเกะคิจิลากชั้นหนังสือมาแล้วปีนขึ้นไปที่หน้าต่าง ตอนนั้นเองที่คนร้ายโผล่มาจากด้านนอกหน้าต่างแล้วใช้มีดปาดคอเขา ทำให้เขาตกลงมาและชั้นหนังสือที่เขาใช้ปีนขึ้นไปก็ล้มลงมาด้วย จากนั้นคนร้ายก็โยนมีดที่เป็นอาวุธสังหารลงมาในห้องแล้วหนีไป ในขณะที่คินดะอิจิพอจะเข้าในอุบายของคนร้าย โคนันก็ติดต่อมาทางเข็มกลัดนักสืบอีกครั้ง และบอกให้ฟังถึงการตายของคู่สามีภรรยามิตซุยที่เกิดขึ้นเมื่อ 25 ปีก่อน ว่าเป็นคดีฆาตกรรมที่จนกระทั่งบัดนี้ก็ยังไม่มีใครหาตัวคนร้ายพบ และโคนันก็ไม่มีเบาะแสว่าคนร้ายฆ่าทั้งสองสามีภรรยาด้วยวิธีไหน "คดีที่เกิดขึ้นเมื่อ 25 ปีก่อน ที่ไม่รู้ว่าคนร้ายลงมือด้วยวิธีไหน แถมยังไม่มีใครไขคดีได้ ท่าทางจะท้าทายน่าดูนะเนี่ย" โคนันพูด หลังจากเล่าเบาะแสที่เขาหาเจอให้คินดะอิจิฟัง "คดีที่ไม่มีใครไขได้มาตลอด 25 ปีงั้นเหรอ ฉันจะไขมันให้ดู" คินดะอิจิพูดด้วยความมั่นใจ คินดะอิจิและโคนันเชื่อว่าในเมื่อคดีที่เหมือนกับคดีฆาตกรรม หัวหน้าเกาะมิตซุยเกิดขึ้นแล้ว โดยที่ผู้ตายคือสึเกะคิจิ ดังนั้นคดีที่เหมือนกับคดีฆาตกรรมคุณนายมิตซุย คาซึโกะ ภรรยาของหัวหน้าเกาะมิตซุยก็จะต้องเกิดขึ้นอีกเหมือนกัน และในครั้งนี้ก็เป็นหน้าที่ของคินดะอิจิที่จะหาความจริงของคดีนี้ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 17 มี.ค. 52 18:36:46 ]

ความคิดเห็นที่ 82 (สำหรับคดีฆาตกรรมภรรยาของหัวหน้าเกาะ เราขอไม่เล่ารายละเอียดนะคะ มันเป็นแนวฆาตกรรมอำพราง อธิบายยากอ่ะ ข้ามไปเฉลยคดีเลยดีกว่า) **** ข้างล่างนี้มีเฉลยตัวคนร้ายนะ**** คินดะอิจิเชื่อว่า สึจิดะ ฟูมิโกะ ที่เป็นถึงผู้ทรงอิทธิพลของ เกาะอาทิตย์อัสดง น่าจะพอรู้เบาะแสเกี่ยวกับคดีฆาตกรรม คุณนายมิตซุย คาซึโกะที่เกิดขึ้นบนเกาะเมื่อ 25 ปีก่อน จึงไปสอบถามเธอ แต่เธอก็ไม่รู้รายละเอียดเกี่ยวกับคดีมากเท่าไหร่ คินดะอิจิเริ่มสืบคดีจากข้อมูลเท่าที่ได้มาจากฟูมิโกะ คดีเมื่อ 25 ปีก่อนเกิดขึ้นในคฤหาสน์ของหัวหน้าเกาะ ซึ่งคฤหาสน์ของทั้งสองเกาะสร้างมาเหมือนกันอยู่แล้ว คินดะอิจิจึงตรวจสอบสถานที่ต่างๆในคฤหาสน์ จนเข้าใจอุบายในการอำพรางรูปคดีของคนร้าย จากนั้นคินดะอิจิและเคนโมจิไปแอบดักรอคนร้าย ในที่ที่คุณนายมิตซุยเคยถูกฆ่าตายเมื่อ 25 ปีก่อน เพราะมั่นใจว่าเป้าหมายรายต่อไปของคนร้ายคือสึจิดะ ฟูมิโกะ และคนร้ายจะต้องลงมือแบบเดียวกับคดีที่เคยเกิดขึ้น ในที่สุดคินดะอิจิก็เปิดเผยตัวคนร้ายได้ ก่อนที่คนร้ายจะลงมือฆ่าสึจิดะ ฟูมิโกะ และคนร้ายในคดีนี้ก็คือ.... (สปอยล์เด้อ) ฮิโอกิ ริวเฮ คินดะอิจิเฉลยอุบายที่ฮิโอกิฆ่ามิซึคาว่า สึเกะคิจิในห้องลับ ว่าตอนที่ฮิโอกิไปเอากุญแจห้อง ฮิโอกิแอบปีนไปบนหลังคา และฆ่าสึเกะคิจิตอนที่สึเกะคิจิพยายามจะหนีออกไปทางหน้าต่าง จากนั้นฮิโอกิก็รีบวิ่งกลับมารวมกับทุกคนและทำทีเป็นตกใจกับคดีที่เกิดขึ้น นอกจากนี้ฮิโอกิก็เป็นคนที่อยู่เบื้องหลังการว่าจ้างคนบนเกาะนี้ทั้งหมด ซึ่งพวกคนรับใช้ต่างก็แสดงละครตามคำสั่งของฮิโอกิ โดยแกล้งทำเป็นว่าคนที่ตายในห้องลับคือเจ้านายของตัวเอง ไม่ทันที่คินดะอิจิจะได้สอบถามเหตุผลจากฮิโอกิ จู่ๆคนงานในเหมืองที่ล้อมอยู่นอกคฤหาสน์ ก็พังประตูแล้วกรูกันเข้ามา ทุกคนที่อยู่ในที่นั้นได้แต่หนีเอาตัวรอด (ตรงนี้เราจำไม่ได้แล้วว่าทำไมคนงานถึงเข้ามา รู้สึกจะเป็นเพราะฮิโอกิสั่งเอาไว้หรือไงไม่รู้) เคนโมจิกับคินดะอิจิหนีไปซ่อนอยู่ที่ห้องเก็บของในสวนหลังคฤหาสน์ ในขณะที่คนงานเหมืองยังเดินกันอยู่ทั่วคฤหาสน์ เคนโมจิตัดสินใจที่จะเสี่ยงออกไปข้างนอก เพื่อไปช่วยเด็กๆแก๊งค์นักสืบรุ่นจิ๋วที่ไม่รู้จะเป็นตายร้ายดียังไง ส่วนคินดะอิจิขอรออยู่ที่ห้องเก็บของ เพื่อรอโอกาสเหมาะ ที่จะแอบเข้าไปหาเบาะแสที่จะไขคดีทั้งหมดเพิ่มเติมในคฤหาสน์ ------------------------------- หลักจากเคนโมจิออกไปแล้วครู่ใหญ่ คินดะอิจิรู้สึกว่าเสียงข้างนอกเริ่มเงียบไปแล้ว ก็เลยจะออกไปสืบหาเบาะแสบ้าง แต่ก็พบว่าประตูห้องเก็บของเปิดไม่ออก "เฮ้ยยยย นี่มันอะไรกัน" คินดะอิจิตะโกนพลางเขย่าประตู "คินดะอิจิ... อย่างนั้นเหรอ" เสียงจากข้างนอกดังขึ้นมา "เสียงนั่น... ฮิโอกิ แกเองเหรอ" "เฮอะ คินดะอิจิ... แกมันดวงซวงจริงๆ" ฮิโอกิพึมพำ "แกหมายความว่ายังไงน่ะ" "แกลองไปดูของที่อยู่ในกล่องบนชั้นหนังสือดูแล้วกัน ถือซะว่านั่นคือของขวัญก่อนจากลาของฉัน" "หา..." คินดะอิจิไปที่ชั้นหนังสือ แล้วหยิบกล่องกระดาษตรงนั้น มาเปิดดูด้วยความสงสัย "นี่มัน...... ระเบิด!!!" คินดะอิจิโวยวาย "หึ หึ ของนั่นมันเป็นของเพื่อนฉัน ฉันเห็นว่ามันเป็นของอันตราย ก็เลยเอาไปเก็บไว้ในนั้น แต่บังเอิญจริงๆที่แกมันดวงซวยไปซ่อนอยู่ในนั้นพอดี เสียใจด้วยนะ คินดะอิจิ ลาก่อน..." (จริงๆตรงนี้ฮิโอกิจะบอกว่าจริงๆแล้วฮิโอกิอุตส่าห์ รู้สึกถูกใจคินดะอิจิขึ้นมา แต่อ่านแล้วมันออกแนว Y ยังไงไม่รู้ เลยไม่ได้แปลไว้ในประโยค :D) "เฮ้ย เดี๋ยวก่อน ฮิโอกิ!! ฮิโอกิ!!!!!!!!!!" คินดะอิจิตะโกนเรียก แต่ก็ไม่มีเสียงตอบจากด้านนอก จากคุณ : JewelChanInLove - [ 17 มี.ค. 52 18:50:00 ]

ความคิดเห็นที่ 83 เง้อออออออ  กลับมาเล่าต่อ ณ บัดเด๋วนี้ ..... T______T อยากเห็นรูปด้วยจังค่ะ  แต่ถ้าลำบากก็ไม่เป็นไรค่ะ ^^''  ( พอเห็นรูปแล้วรู้สึกเหมือนได้เล่นเกมส์ไปด้วยกันอ่า) จากคุณ : มิโนรุ - [ 17 มี.ค. 52 23:43:46 ]

ความคิดเห็นที่ 84 "เฮ้อ.... ชีวิตคนเรานี่บทมันจะสั้นมันก็สั้นอย่างนี้เลย พอคิดว่าเราต้องตายอยู่ตรงนี้แล้ว ไอ้นั่นก็ยังไม่ได้ทำ ไอ้นี่ก็ยังไม่ได้ทำ รู้งี้ทำซะก่อนตายก็ดี ฮือๆๆๆ" คินดะอิจิเริ่มน้ำตาตก "จะยอมแพ้กันง่ายๆแค่นี้เองเหรอ..." เสียงผู้หญิงดังมาจากนอกประตู "เท่าที่ฉันเคยได้ยินมา ผู้ชายที่ชื่อคินดะอิจิ ฮาจิเมะเนี่ย อึดราวกับแมลงสาบเลยไม่ใช่เหรอ..." "ค... ใครเป็นแมลงสาบกัน" คินดะอิจิเช็ดน้ำตาแล้วตะโกนเถียงคนที่อยู่ข้างนอก "หึ... ท่าทางจะมีกำลังใจขึ้นมาแล้วนี่ ถ้างั้นก็ทำตามที่ฉันบอก ฉันจะบอกวิธีปลดชนวนระเบิดนั่นให้" เสียงจากข้างนอกพูด "เดี๋ยวก่อน เธอเป็นใครฉันก็ไม่รู้หรอกนะ แต่แทนที่จะมาปลดชนวนระเบิด สู้เปิดประตูให้ฉันออกไปดีกว่า" คินดะอิจิโวยวาย แต่เสียงจากผู้หญิงข้างนอกก็อธิบายว่าถ้าเปิดกุญแจห้องเก็บของ โดยที่ยังไม่ถอดชนวนระเบิด กลไกบางอย่างจะทำงาน และทำให้ระเบิดในห้องระเบิดขึ้น คินดะอิจิจึงยอมฟัง คินดะอิจิปลดชนวนระเบิดได้อย่างหวุดหวิด และเมื่อประตูเปิดออก คนที่อยู่ด้านนอกนั้นก็คือ ผู้หญิงหน้าตาเหมือนมิสะที่ชื่อว่า โทบะ มิตสึรุ นั่นเอง ------------------- "เธอน่ะเอง... คงเป็นเธอด้วยสินะ ที่ขอร้องให้พ่อครัวของคฤหาสน์นั่น มาบอกความจริงกับฉัน..." คินดะอิจิถาม "ฉันก็ไม่ได้อยากจะช่วยนายหรอกนะ ฉันแค่ชดเชยให้กับเรื่องบางเรื่องเท่านั้นแหละ" "ชดเชยให้กับบางเรื่อง..." "เรื่องที่ฉันปล่อยให้มิสะถูกฆ่าน่ะสิ" ผู้หญิงคนนั้นตอบด้วยใบหน้าเศร้า "จริงๆด้วย เธอรู้จักมิสะจริงๆด้วย ตกลงว่าเธอเป็นใครกันแน่ เธอคือแม่ของมิสะจริงๆเหรอ" คินดะอิจิถาม "........................" โทบะ มิตสึรุเงียบไปพักใหญ่ก่อนจะพูดขึ้นมา "เอาล่ะ ฉันจะบอกให้ก็ได้ ทั้งเรื่องของฉัน เรื่องของคดีที่เกิดที่เกาะแห่งนี้..." ผู้หญิงที่ใช้ชื่อว่าโทบะ มิตสึรุ ค่อยๆเปิดเผยความลับให้คินดะอิจิฟัง "เรื่องของโศกนาฏกรรมเมื่อ 25 ปีก่อนที่ย้อนกลับมาเกิดขึ้นอีกครั้ง ทั้งหมดนี้คือการแก้แค้น ทั้งแผนการฆ่ามิซึคาว่า สึเกะคิจิ และสึจิดะ ฟูมิโกะ ให้เหมือนกับที่หัวหน้าเกาะมิตซุยและภรรยาถูกฆ่า รวมทั้งคดีฆาตกรรมอิจิโนเสะ เคย์อิจิ และฟุตาบะ โย ที่เกิดขึ้น คือแผนการแก้แค้นผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดง... คดีฆาตกรรมอิจิโนเสะ เคย์อิจิที่ห้องสมุดนั้น คนที่ตายจริงๆแล้วคือผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดง ที่ชื่อ ฮิโนะ ฮายาโตะที่ถูกลักพาตัวมา ส่วนคดีชนแล้วหนี ผู้ตายที่ชื่อฟุตาบะ โยนั่น จริงแล้วคือคิโมโตะ โยจิ ที่ถูกลักพาตัวมาเหมือนกัน คนพวกนั้นถูกจับตัวมาที่นี่และถูกฆ่าเหมือนกับที่ ผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดงเมื่อ 25 ปีก่อน ถูกฆ่าตายอย่างลึกลับ" "ถ้าอย่างนั้นก็หมายความว่า..." คินดะอิจิพึมพำ "ใช่แล้ว คนที่ตายทั้งหมด ไม่ใช่ผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดงในอดีตหรอก แต่เป็นผู้ทรงอิทธิพลในปัจจุบัน ที่ถูกลักพาตัวมาไงล่ะ" "อืม... เป็นอย่างที่ฉันคิดเอาไว้จริงๆด้วย ว่าแต่ว่า... เธอจะบอกฉันได้หรือยังว่าเธอเป็นใคร เธอคงไม่ใช่แม่ของมิสะจริงๆหรอกใช่มั้ย" "ฉันจะเป็นแม่ของมิสะได้ยังไงกันล่ะ เธอคิดว่าฉันอายุเท่าไหร่เหรอ" ผู้หญิงที่ใช้ชื่อว่าโทบะ มิตสึรุถาม "ถ้าอย่างนั้นเธอ..." "ฉันเป็นพี่สาวฝาแฝดของมิสะ" "ฝาแฝด?" คินดะอิจิร้องด้วยความตกใจ "โทบะ มิตสึรุน่ะ คือแม่ของฉันที่เสียชีวิตไปแล้ว ชื่อจริงๆของฉันคือ โทบะ มิยู" "แล้วทำไมเธอถึงใช้ชื่อแม่ของเธอ..." "เพื่อแก้แค้นแทนแม่ไงล่ะ" มิยูชิงพูดขึ้นมา "แก้แค้น? เรื่องนี้คงจะเกี่ยวกับโศกนาฏกรรมเมื่อ 25 ปีก่อนใช่ไหม เพราะอย่างนี้เธอกับพรรคพวกถึงได้ฆ่าผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดง เพราะพวกเขามีส่วนเกี่ยวข้องกับโศกนาฏกรรมนั่น... ใช่ไหม" คินดะอิจิถาม (ฆาตกรในคดีก่อนหน้านี้ที่เราไม่ได้เฉลยว่าเป็นใคร หนึ่งในนั้นก็คือโทบะ มิตสึรุ หรือที่ตัวจริงคือ โทบะ มิยู คนนี้) "หึ นายก็รู้เรื่องเยอะดีนี่ รู้ด้วยว่าพวกผู้ทรงอิทธิพลนั่น มีส่วนกับโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้น..." "ฉันก็มีแหล่งข่าวของฉันอยู่... แต่ว่า... คุณมิตสึรุ... ไม่ใช่สิ... มิยู เมื่อ 25 ปีก่อนมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่... เธอกับฮิโอกิร่วมมือกันอยู่ใช่ไหม แล้วการแก้แค้นของพวกเธอคืออะไร เธอกับฮิโอกิวางแผนอะไรกันอยู่" "หึ ถามมาเป็นชุดเชียวนะ แต่คำตอบของคำถามทั้งหมด ถ้าเธอไขปริศนาของเกาะนี้ได้ เธอก็จะรู้เอง" "ปริศนาของเกาะนี้งั้นเหรอ... หรือว่าจะเป็น..." คินดะอิจินึกไปถึงสิ่งที่โคนันบอก "เรื่องที่เกาะอาทิตย์อัสดงมีเกาะฝาแฝด?" คินดะอิจิโพล่งออกมา "เอ๊ะ!!!" มิยูอุทาน ดูเหมือนเธอจะตกใจมากที่คินดะอิจิรู้เรื่องนี้ แต่ยังไม่ทันที่ทั้งสองคนจะได้คุยอะไรต่อ อยู่ดีๆก็มีเสียงดังมาจากระเบิดที่คินดะอิจิพึ่งปลดชนวนไป "เฮ้ย เวลาบนระเบิดมันเดินใหม่แล้ว" คินดะอิจิร้องโวยวาย "ใครสักคนคงใช้รีโมทคอนโทรลบังคับให้เวลาเดินต่อ" มิยูพูด "ฮิโอกิงั้นเหรอ... ถ้างั้นเราปลดชนวนอีกทีก็ได้" คินดะอิจิตั้งท่าจะเข้าไปปลดชนวนระเบิด "ไม่ได้ เวลามีไม่พอแล้ว!!!" มิยูตะโกน "จะทำยังไงดีล่ะทีนี้" คินดะอิจิเริ่มลนลาน "เกาะรับอรุณ!!! (ฮิกุเระ)" จู่ๆมิยูก็ตะโกนขึ้นมา "ฟังนะ คินดะอิจิคุง! จุดเริ่มต้นปริศนาทั้งหมดนี้ก็คือ เกาะรับอรุณ!!!" "เรื่องพวกนี้เอาไว้พูดทีหลังเถอะน่า ตอนนี้เราต้อง..." "คินดะอิจิคุง... ขอร้องล่ะ ไขปริศนาของเกาะรับอรุณให้ได้ อย่างน้อยจะได้ช่วยบรรเทาบาปของพวกฉันลงบ้าง" ไม่ทันที่คินดะอิจิจะถามอะไรต่อ เสียงระเบิดก็ดังขึ้นกึกก้อง ตูมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!! (จบบทที่ 6) จากคุณ : JewelChanInLove - [ 18 มี.ค. 52 00:30:56 ]

ความคิดเห็นที่ 85 #83 เรามาแปะต่อพอดีเลย ^_^ ตอบเรื่องรูป ตอนหลังๆเกมมันยาวมากเลยค่ะ แล้วเกมมันให้เริ่มเล่นได้แค่จากตอนต้นของแต่ละบท เราก็ว่าจะเล่นใหม่เพื่อจะเซฟรูปอยู่เหมือนกัน แต่เล่นไปได้แป๊บเดียวก็เหนื่อย เลิกเล่นไปก่อนทุกที (ขนาดเล่นแบบไม่อ่านเลย จิ้มอย่างเดียวก็ต้องเล่นเป็นวันแน่ะกว่าจะจบบท ถ้าแปะรูปด้วย คาดว่ากว่าจะได้แปะตอนจบคงอีกหลายเดือน 555) จากคุณ : JewelChanInLove - [ 18 มี.ค. 52 00:41:06 ]

ความคิดเห็นที่ 86 ขอบคุณครับ ^^ จากคุณ : นักมายากลแห่งรัสเซีย - [ 19 มี.ค. 52 02:05:48 A:81.151.89.224 X: TicketID:110569 ]

ความคิดเห็นที่ 87 ขอบคุณครับที่ขยันมาแปะให้อ่าน จะตามมาอ่านเรื่อยๆครับ จากคุณ : BlueWhaleZE - [ 19 มี.ค. 52 04:41:54 ]

ความคิดเห็นที่ 88 ขอบคุณค่ะ ไม่มีรูปก็ได้ค่ะ   อ่านได้สนุกเหมือนกัน  เข้ามาติดตามทุกวันเลยอ่ะ รอติดตามอยู่นะคะ   คุณ JewelJungInlove ^_^ จากคุณ : มิโนรุ - [ 19 มี.ค. 52 10:00:37 ]

ความคิดเห็นที่ 89 รอบทที่ 7 ครับ จากคุณ : mscs - [ 19 มี.ค. 52 12:02:49 ]

ความคิดเห็นที่ 90 มาตามอ่านต่อค่ะ ^^ ปล. หน้าพ่อบ้านเหมือนคุณป้าแก่ๆ ที่รวบมวยผมขึ้น ใส่ชุดเมดแบบยุโรปเลย จากคุณ : MiLkki3_BLeU - [ 19 มี.ค. 52 14:19:18 ]

ความคิดเห็นที่ 91 คั่นๆ สนุกอะ จากคุณ : หมูย่างจัง - [ 19 มี.ค. 52 14:21:41 ]

ความคิดเห็นที่ 92 แปลใกล้จะจบแล้วจ้า รออีกแป๊บนึงนะ ต้องเช็คก่อนว่าอธิบายคดีได้ครบหรือเปล่า (ตอนแปลแปลข้ามไปข้ามมา พอเฉลยคดีแล้วเลยงงๆว่าเราต้องอธิบายคดีไหนบ้างเนี่ย ^_^) //ปล. หน้าพ่อบ้านเหมือนคุณป้าแก่ๆ ที่รวบมวยผมขึ้น ใส่ชุดเมดแบบยุโรปเลย// คุณพ่อบ้านจะออกแนวเหมือนพวกผีแฟรงเกนสไตน์มากกว่าค่ะ แล้วแกจะชอบออกมาหัวเราะแบบ "เหอ เหอ เหอ" อะไรแบบนี้อ่ะ ในเกมคินดะจะตกใจทุกครั้งที่พ่อบ้านออกมา (เราก็ตกใจ 555) ตอนต่อไปถ้าหารูปได้ก็จะพยายามแปะรูปให้นะ แต่อาจจะรูปไม่เยอะ จากคุณ : JewelChanInLove - [ 20 มี.ค. 52 22:17:02 ]

ความคิดเห็นที่ 93 T_T ฮือๆๆๆๆ คอมพ์เดี้ยง ไอ้ที่แปลมาทั้งวันไฟล์หายหมดเลย ทั้งแปลทั้งแคปรูป อุตส่าห์ตั้งใจว่าจะแตกกระทู้แปะตอนจบ สรุปมันหายไปหมดแล้ว เหลือไอ้ที่แปลไว้คร่าวๆแบบโคตรจะสั้นที่เซฟไว้ก่อนหน้านี้ ยังพอเอามาให้อ่านได้ แต่มันก็ไม่ได้อารมณ์เหมือนที่แปลเพิ่มทีหลังเลยอ่ะ ยังไงก็ขอโทษคนอ่านด้วยแล้วกันนะคะ เราก็อยากจะแปลตอนจบให้ดีๆ ละเอียดๆ แต่เราไม่มีแรงแปลใหม่แล้วอ่ะ (อยากจะร้องไห้จริงๆ ฮือๆๆๆ) แอบๆแปะตอนจบมันกระทู้นี้แหละ ไอ้ไฟล์ที่เหลืออยู่นี่แปลแบบสรุปมากเลย มีเนื้อหาอยู่น้อยเดียว จะแตกกระทู้ก็รู้สึกว่ามันสั้นเหลือเกิน ยังไงใครมีเพื่อนที่ตามอ่านอยู่ก็ฝากบอกด้วยนะคะว่าจบแล้ว (เราก็ว่า วันนี้เป็นไรฟระ นั่งแปลนั่งแก้ไขไฟล์แบบลื่นเชียว ธรรมดามันจะตันๆคิดคำแปลไม่ค่อยออก ที่แท้นักสืบตัวซวยสองคนนี้ มาแอบปล่อยความหายนะลงคอมพ์นั่นเอง เผลอแป๊บเดียว ไฟล์เจ๊ง แล้วมันก็กู้คืนตรงที่แก้ไขแล้วไม่ได้ด้วย ได้แต่ไฟล์เดิมก่อนจะแก้ ฮือออออออออออออออออ) จากคุณ : JewelChanInLove - [ 24 มี.ค. 52 03:52:12 ]

ความคิดเห็นที่ 94 บทที่ 7 (ต่อจากนี้จะสปอยล์ปริศนาทั้งหมดในเกมแล้วนะคะ) บทนี้เราจะเลือกเล่นเป็นคินดะอิจิหรือเป็นโคนันก็ได้ ซึ่งเนื้อเรื่องก็จะไม่เหมือนกัน เล่าคร่าวๆก็คือว่า คินดะอิจิกับมิยูหนีออกมาจากห้องเก็บของได้ทันตอนที่เกิดระเบิด (รูปจะมาถี่หน่อยนะ เพราะไอ้ที่แปลไว้ยาวๆมันหายไปแล้ว เหลือแต่แบบสั้นๆเนี่ย รูปมันเลยดูเหมือนจะเยอะเกินคำแปลอ่ะค่ะ) จากคุณ : JewelChanInLove - [ 24 มี.ค. 52 04:03:11 ]

ความคิดเห็นที่ 95 โคนันค้นพบว่าห้องลับในทางใต้ดินมีทางเชื่อมไปสู่ท่าเรือลับ ซึ่งเป็นท่าเรือที่ใช้สำหรับลักพาตัวคนในคดีเทพเจ้าลักซ่อนทั้งหลาย จากนั้นคินดะอิจิก็ได้เจอกับโคนัน โดยที่โคนันโกหกว่า พี่ชายที่เป็นนักสืบคนที่คินดะอิจิคุยด้วยทางเข็มกลัดนักสืบสั่งให้มาแทน แก้ไขเมื่อ 24 มี.ค. 52 04:06:07 จากคุณ : JewelChanInLove - [ 24 มี.ค. 52 04:04:55 ]

ความคิดเห็นที่ 96 หลังจากนั้นบรรดาคนเก่าแก่ที่อาศัยอยู่ที่เกาะอาทิตย์อัสดง มาตั้งแต่สมัยที่เกาะอาทิตย์อัสดงยังทำเหมืองถ่านหินจะถูกเรียกมารวมตัวกัน คนพวกนี้คือคนที่รู้เรื่องเกี่ยวกับโศกนาฏกรรมเมื่อ 25 ปีก่อนเป็นอย่างดี โคนันกับคินดะอิจิก็จะตามไปด้วย คุณตำรวจชิเกะ หนึ่งในบรรดาคนเก่าแก่ประกาศออกมาว่าจะเปิดเผย ความจริงทั้งหมด รวมทั้งจะเปิดเผยตัวจริงของหัวหน้าเกาะฮิโอกิ ซึ่งจริงๆแล้วหัวหน้าเกาะได้แปลงโฉมและใช้ชีวิตอยู่บนเกาะ ปะปนกับชาวเกาะทั่วไป และหัวหน้าเกาะก็เป็นหนึ่งในคนที่ มารวมตัวกันอยู่ตอนนี้ ก่อนจะเปิดเผยตัวหัวหน้าเกาะ คุณชิเกะได้เปิดเผยความจริง เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อ 25 ปีก่อน... (รายละเอียดตรงนี้ ในเกมจะบอกมาทีละนิดละหน่อยตั้งแต่บทแรกๆ แล้วคนเล่นจะค่อยๆปะติดปะต่อเรื่องได้เองว่าเหตุการณ์เป็นยังไง แต่ที่เอามาเล่าให้ฟังในกระทู้นี้ เราสรุปเหตุการณ์ทั้งหมดรวมกันทีเดียวเลย เลยอาจจะดูรวบรัดไปนิดนึงนะคะ) เดิมที ทั้งเกาะอาทิตย์อัสดง และเกาะฝาแฝดที่ชื่อว่าเกาะรับอรุณ (ฮิกุเระ) ต่างก็เป็นเกาะที่ประชากรทำเหมืองถ่านหินเป็นอาชีพหลัก ซึ่งชาวเกาะส่วนใหญ่เป็นคนยากจน แต่วันหนึ่งเมื่อ 25 ปีก่อน ชาวเกาะอาทิตย์อัสดงขุดพบทองคำจำนวนมาก ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นสมบัติที่โชกุนในอดีตเอามาซ่อนไว้ตั้งแต่ช่วงสงคราม และนั่นคือชนวนของเหตุการณ์ทั้งหมด ผู้จัดการของบริษัทเหมืองแร่ของทั้งสองเกาะในตอนนั้น คือฮิโอกิ ริวอิจิซึ่งก็คือหัวหน้าเกาะฮิโอกิในปัจจุบัน พยายามจะตกลงกับพวกผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดงในอดีต อันได้แก่หัวหน้าเกาะมิตซุยและภรรยา, อิจิโนะเสะ เคย์อิจิ, และ ฟุตาบะ โย เพื่อแบ่งส่วนแบ่งของทองคำที่ขุดพบ แต่บรรดาผู้ทรงอิทธิพลกลับจะฮุบทองคำไว้เป็นของพวกตน และไม่ยอมแบ่งส่วนแบ่งให้คนงานในเหมือง ฮิโอกิ ริวอิจิจึงได้ร่วมมือกับผู้ทรงอิทธิพลอีกเกาะหนึ่ง ซึ่งก็คือฮิโนะ ฮายาโตะ, คิโมโตะ โยจิ, มึซึคาว่า สึเกะคิจิ, และสึจิดะ ฟูมิโกะ วางแผนฆาตกรรมพวกผู้ทรงอิทธิพลของเกาะอาทิตย์อัสดง โดยทำให้ดูเหมือนว่าพวกเขาตายเองอย่างลึกลับ เมื่อผู้ทรงอิทธิพลตายกันหมด ฮิโอกิ ริวอิจิก็ตั้งตัวเป็นหัวหน้าเกาะ แต่คนบนเกาะอาทิตย์อัสดงที่สงสัยในพฤติกรรมของหัวหน้าเกาะฮิโอกิ และสงสัยในการตายอย่างลึกลับของหัวหน้าเกาะคนก่อนเริ่มตั้งกลุ่มประท้วง หัวหน้าเกาะฮิโอกิจึงขโมยทองคำไปไว้ที่เกาะรับอรุณ แล้ววางแผนล่อให้คนบนเกาะอาทิตย์อัสดงไปที่เหมือง จากนั้นก็จัดการระเบิดเหมืองซะ ในตอนนั้นมีข่าวเรื่องการพบทองคำของเกาะอาทิตย์อัสดงแพร่ออกไปแล้ว หัวหน้าเกาะฮิโอกิเลยแอบอ้างว่าเกาะรับอรุณคือเกาะอาทิตย์อัสดง และทำทีเป็นว่าคนบนเกาะเป็นผู้ขุดพบทองคำ และปล่อยข่าวว่าอีกเกาะที่เป็นเกาะฝาแฝดนั้นจู่ๆก็มีเรื่องประหลาด ทำให้คนบนเกาะอพยพออกไปจากเกาะจนหมด คนบนเกาะรับอรุณที่รู้เรื่องราวทั้งหมดต่างก็ไม่กล้าพูดอะไร เพราะกลัวจะโดนฆ่า เลยได้แต่ช่วยกันปกปิดสาเหตุที่แท้จริง หลังจากนั้นหัวหน้าเกาะฮิโอกิและพวกผู้ทรงอิทธิพลก็ได้พัฒนาเกาะ จนกลายเป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่เจริญอย่างทุกวันนี้ โดยคนทั่วไปต่างก็คิดว่าเกาะนี้คือเกาะอาทิตย์อัสดง ส่วนเกาะอาทิตย์อัสดงที่แท้จริงกลับกลายเป็นเกาะร้าง และถูกลบหายไปจากแผนที่ในที่สุด (หมายเหตุ 1 -เรื่องสลับชื่อเกาะนี่ตอนเล่นจะมึนๆอยู่พักใหญ่ แต่ถ้าย้อนไปอ่านตอนเก่าๆ ฮิโอกิ ริวเฮ ที่เป็นผู้จัดการเหมือง ที่เกาะอาทิตย์อัสดงที่คินดะอิจิอยู่ จะพูดเสมอว่าที่นั่นคือ เกาะอาทิตย์อัสดง และเป็นเกาะอาทิตย์อัสดงของจริง รวมทั้งทองคำก็เป็นทองคำที่พวกเขาขุดพบ ส่วนเรื่องที่ว่าฮิโอกิ ริวเฮเป็นใคร มีความสัมพันธ์ยังไงกับ หัวหน้าเกาะฮิโอกิ เดี๋ยวอ่านต่อไปอีกนิดจะมีเฉลยค่ะ หมายเหตุ 2 - จริงๆแล้วถึงตอนนี้ ในเกมจะยังไม่ได้เฉลยเรื่องสลับชื่อเกาะ จะไปรู้เอาตอนเกือบจบเกมแล้ว แต่ถ้าเราไม่เฉลยตรงนี้ เราต้องไปอธิบายทีหลัง ซึ่งจะต้องอธิบายกันยาวเลย ก็เลยคิดว่าเฉลยมันซะตรงนี้เลยดีกว่า :P) ก่อนที่คุณชิเกะจะเปิดเผยตัวจริงของหัวหน้าเกาะฮิโอกิ ก็มีเหตุการณ์บางอย่างมาขัดจังหวะ (เหตุการณ์นี้จะไม่เหมือนกัน ขึ้นกับว่าเราเล่นเป็นคินดะอิจิหรือโคนัน) และผลลัพธ์ก็คือคุณชิเกะถูกฆ่าตายอย่างลึกลับก่อนที่จะได้พูดอะไร ในขณะที่รูปคดีบ่งชี้ว่าฆาตกรคือหนึ่งในกลุ่มคนที่ก่อเหตุวุ่นวาย อยู่ในตอนนี้ (ฮิโอกิ ริวเฮ/อาซามิ เคียวทาโร่) แต่โคนันกับคินดะอิจิก็ร่วมมือกันไขปริศนาและระบุตัวฆาตกรตัวจริง รวมทั้งเปิดเผยโฉมหน้าที่แท้จริงของฆาตกรว่าคือหัวหน้าเกาะฮิโอกินั่นเอง หลังจากเปิดเผยตัวจริงของหัวหน้าเกาะฮิโอกิแล้ว โคนันกับคินดะอิจิปรึกษากันเรื่องแผนการแก้แค้นของพวกฮิโอกิ ริวเฮ เมื่อหัวหน้าเกาะฮิโอกิได้ยินชื่อนั้นก็เกิดอาการตกใจ และในที่สุดก็สารภาพว่า ฮิโอกิ ริวเฮ คือลูกชายคนเดียวของเขา เมื่อ 25 ปีก่อน หัวหน้าเกาะลงมือฆ่าพวกผู้ทรงอิทธิพลในตอนนั้น ก็เพื่อจะทำให้ครอบครัวที่ยากจนของเขามีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น แต่ภรรยาของเขากลับไม่เห็นด้วยและขู่ว่าจะเปิดเผยแผนการของเขาทั้งหมด เขาจึงหลอกให้ภรรยาและลูกชายรวมทั้งชาวเกาะอาทิตย์อัสดง ที่ไม่เห็นด้วยกับแผนของเขาไปที่เหมือง และระเบิดเหมืองทิ้ง แต่สุดท้ายฮิโอกิ ริวเฮ ก็รอดชีวิตมาได้ และได้กลับมาที่เกาะอาทิตย์อัสดง เพื่อแก้แค้นพ่อของตัวเอง จากคุณ : JewelChanInLove - [ 24 มี.ค. 52 04:10:06 ]