ความคิดเห็นที่ 1 โลกมันโหดร้ายครับ ...... แต่ท้ายที่สุดแล้ว ความจริง มันโหดร้าย ยิ่งกว่า จากคุณ : Genderism - [ 7 เม.ย. 52 23:52:44 ]

ความคิดเห็นที่ 2 ถ้าวันนึงแก่ไม่มีแรงออกไปไหนละ ... เห้ออ จากคุณ : ขนมชั้นสองสี - [ 7 เม.ย. 52 23:53:02 ]

ความคิดเห็นที่ 3 คือก่อนหน้านี้ไม่มีใครจะพาแกไปรักษาหน่อยเหรอคะ เรากลับรู้สึกสงสารในอาการหลงผิดของแก เวลาเห็นมิสเค้ามีความหวังกับการกลับมาของแฟนชาวเยอรมัน แล้วต้องผิดหวังอยู่ร่ำไป ปากแกบอกไม่เสียใจ แต่ดูสายตามิสแล้วเศร้าไปตามแกเลย ปล. ใจหนึ่งก็อยากให้คนพาแกไปรักษาให้หาย แต่อีกใจหนึ่งก็อยากให้แกมี ความสุขในโลกของแก ไม่รู้ว่าโลกแห่งความจริงกับโลกที่แกอยู่ตอนนี้อะไรที่มันดีที่สุดกันแน่ ว่าแล้วก็,,,,,เห้ออ แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 52 00:03:20 จากคุณ : ผักดองเค็ม - [ 8 เม.ย. 52 00:01:56 ]

ความคิดเห็นที่ 4 บางวันฝนตกหนัก กลับบ้านดึก ลงจากรถต้องเดินเท้าไกลกว่าจะถึงที่พัก แม้จะมีคนให้ที่พักฟรี แต่ค่ารถไปกลับป่าตองมหาโหด ไม่ใช่ราคา 20-30 บาท ที่แกบอก อีกอย่างค่าครองชีพที่ป่าตองสูงมาก แกเป็นคนมีน้ำใจ น่ารัก เพียงแต่แกหลงอยู่ในวังวนอดึตที่เจ็บปวด จากคุณ : แต๋ม - [ 8 เม.ย. 52 00:02:23 A:125.27.47.45 X: TicketID:146138 ]

ความคิดเห็นที่ 5 มองในมุมกลับ ผมว่าเรื่องราวของมิสป่าตองเนี่ย ช่วยให้คนที่ได้รับรู้เรื่องของแก  มีกำลังใจที่จะสู้กับชีวิตมากขึ้นนะ ใครจะไปคิดว่า หญิงชราวัยขนาดนี้ แทบไม่มีอะไรเลย  ยังมองโลกในแง่ดี และมีความสุขกับชีวิตได้   ผมว่าถ้าเป็นคนอื่นในวัยเดียวกับแก่ก็คงจะเศร้าหรือซึมไม่น้อยเลย ดูแล้วมันให้กำลังใจเราได้ด้วยนะ  ขนาดมิสฯ ยังเข้มแข็งได้ขนาดนี้ เรามีอะไรๆ ที่พร้อมกว่าแกตั้งเยอะ  ถ้ามัวมานั่งสิ้นหวัง ท้อแท้ ก็อายแกเปล่าๆ จากคุณ : deepthink - [ 8 เม.ย. 52 00:25:35 ]

ความคิดเห็นที่ 6 จะโหดร้ายไปไหมถ้าจะบอกว่ามันคือ.....ชะตากรรม.... ทุกๆคนต้องเจอเหมือนกันทุกคน....แต่จะรูปแบบใดเท่านั้นเอง มิสป่าตองเค้าคงไม่ต้องการให้ใครสงสารหรอก  เค้าภูมิใจในความเป็นเค้า ที่อยู่ได้ด้วยตนเอง ไม่ต้องพึ่งใคร ไม่ต้องเป็นภาระใคร ฟังจากน้ำเสียงที่เค้าเล่าเรื่องชีวิตของเค้า  เหมือนเราได้ยินความภูมิใจที่เจือมากับน้ำเสียงตลอด..... ^ ^ แอร๊ย....เราทำอะไรผิดใจ จขกท หว่า? แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 52 01:48:29 แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 52 01:04:55 จากคุณ : By Pass Heart - [ 8 เม.ย. 52 00:29:07 ]

ความคิดเห็นที่ 7 ^ ^ ^ มิสแกมีค่ะ แกมีเยอะแยะเลย แกมีความฝัน มีความหวัง มีน้ำใจ มีสมบัติมากมาย ข้าวของสมบัติที่ว่าคือเสื้อผ้าเครื่องแต่งกาย เพราะแกมีความสุขกับการได้แสดงออก มีความสุขหากมีใครเข้ามาทักทาย จากคุณ : แต๋ม - [ 8 เม.ย. 52 00:36:46 A:125.27.47.45 X: TicketID:146138 ]

ความคิดเห็นที่ 8 ภูมิใจ เพราะหลง เพราะติดอยู่กับตรงนั้นสิครับ หลบจากความจริง  หนีจากความจริง ที่มันไม่ใช่ แบบนี้ไม่ใช่ความสุขหร็อกครับ สร้างขึ้นมาเพื่อหนีความจริง แกติดอยู่ในนั้น จากคุณ : มาแต่แห่งหนไหน? - [ 8 เม.ย. 52 01:01:29 ]

ความคิดเห็นที่ 9 ไม่ได้ดูเรื่องราวนี้ ได้แต่อ่านจากกระทู้ต่างๆ จากห้องนี้ คนสวีดิช ไปภูเก็ตเยอะมาก ๆ คนรอบๆตัวไม่ว่าเพื่อนเรา  ผู้ปกครองเพื่อนลูก ก็ไปภูเก็ตบ่อยๆ  อยากจะทราบว่า มิสป่าตองแกขายของอะไรหรือเปล่าคะ หรือเดินไปเดินมาเฉยๆ แล้วถ้าเราเอาเงินไปให้แก แกจะโกรธไหม จะได้บอกต่อๆกับเพื่อนที่นี่ ว่าถ้าเจอมิสป่าตอง จะต้องทำยังไง อาจจะให้เป็นเงินเล็กๆน้อย ห่วงแต่ว่าแกจะเคืองหรือเปล่า เพราะแกไม่ใช่ขอทาน แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 52 01:10:30 จากคุณ : gothenburger - [ 8 เม.ย. 52 01:09:24 ]

ความคิดเห็นที่ 10 มีสเก็บของต่างๆใส่ถุงใบใหญ่ไว้ขาย .... เคยดูตอน 1 รู้สึกมีช่วงที่รายการบอกว่า ชาวบ้านคงรู้ เลยรวมพวกขวดเปล่าไว้ตามจุดต่างๆ เพื่อให้แกมาเก็บไปได้ง่ายๆครับ ส่วนคนรับซื้อของจากแกก็ใจดีเช่นกัน เพราะมักให้ราคาแกดีเป็นพิเศษ.. มิสไม่ชอบให้คนมาสงสาร และยังอารมณ์ไม่แน่นอน ดังนั้นอาจเอาใจยากซักหน่อย พูดจังหวะไม่ดีก็อาจไม่เข้าหูได้ แต่ดูชาวป่าตองทุกคนก็ยินดีและเต็มใจที่จะปรับตัวให้เข้ากับแกครับ ^_^ จากคุณ : เข้มแข็งไว้นะ..T_T (บาเรีย) - [ 8 เม.ย. 52 02:00:00 ]

ความคิดเห็นที่ 11 เรื่องราวชีวิตแกเป็นยังไงอ่ะคะ ชักสนใจ จากคุณ : nawisas - [ 8 เม.ย. 52 07:03:11 ]

ความคิดเห็นที่ 12 แล้วทำไมแกต้องออกจากห้องเช่าเดิมอ่ะคะ (ดูไม่ทัน) จากคุณ : ตะลุกปุ๊ก - [ 8 เม.ย. 52 07:48:00 ]

ความคิดเห็นที่ 13 ตอบคุณ By Pass Heart ตื่นเช้ามาเจอข้อความ อ่านแล้วตกใจเล็กน้อย ที่ตัว ^ สร้างความเข้าใจผิดคิดว่าเราเคืองคุณ ไม่ใช่น่ะค่ะ เพียงแต่เราจะเสริมโค๊ดคำพูดของคุณ deepthink แต่เป็นบัตรผ่านเลยโค๊ดไม่ได้ ที่แสดงความชื่นชมมิสในความแกร่งกล้า "หญิงชราวัยขนาดนี้ แทบไม่มีอะไรเลย ยังมองโลกในแง่ดี และมีความสุขกับชีวิตได้ " ตั้งใจจะเสริมว่าแกมีกำลังใจในแบบครรลองของแกน่ะค่ะ ส่วนคุณ gothenburger; ที่วิตกนิดๆ ว่าจะให้เงินแล้วเกรงว่ามิสจะโกรธ เอาเป็นว่า เข้าไปทักทายแกก็พอแล้ว และอยากให้คนเอื้อเฟื้อที่พักในป่าตองให้แกน่ะค่ะ อันนี้สำคัญ เพื่อสะดวกในการเก็บข้าวของสัมภาระ(ขวด กระป๋องเปล่า) เพราะค่าเช่าที่พักในป่าตองแพงมาก(สิบกว่าปีที่ผ่านมามีคนเอื้อเฟื้อที่พักฟรี แต่ทุกคนต้องย้ายออกไปเพราะต้องคืนที่) เกรงว่าค่าใช้จ่ายที่เพิ่มเติมเข้ามาจะทำให้แกต้องเหนื่อยมากขึ้น แต่แกก็เหนื่อยจริงๆ ถึงจะหยุดอายุไว้ 18 แต่สังขารร่างกายไม่ยอมประนีประนอมยอมสามัคคีกับหัวจิตหัวใจนี่สิ .ไว้จะอัพเดทเรื่อยๆค่ะ จากคุณ : แต๋ม - [ 8 เม.ย. 52 08:11:43 A:125.27.47.45 X: TicketID:146138 ]

ความคิดเห็นที่ 14 ดูแล้วน้ำตาซึม แต่ว่า ก็ช่วยให้เรา มีกำลังใจว่า  ขนาด มิส (ห้ามเรียกป้า หรือ ยายนะ) เค้ายังสู้ขนาดนี้ แล้วเราล่ะ กำลังยังดี ทำไมจะไม่สู้ ถึงแม้เศรษฐกิจ จะแย่ บ้านเมืองจะวุ่นวาย แต่ว่า คนไทย ยังไง ก็ยังมีน้ำใจ กันอยู่ ใช่มั้ยคะ เรื่องของมิสนี่  ก็เป็นน้ำหล่อเลี้ยงให้กับคนอีกหลายคนได้เหมือนกันนะคะนี่ (โดยเฉพาะ เราเอง) จากคุณ : คนสู้ชีวิต (chomcu) - [ 8 เม.ย. 52 08:54:26 ]

ความคิดเห็นที่ 15 บางครั้งที่เรามองว่ามิสทุกข์เหลือทนนั้นมิสอาจจะไม่ได้เป็นทุกข์ร้อนเหมือนเราหรอกค่ะ เพราะมิสมีโลกของมิสที่แลกกับความทุกข์อันยิ่งใหญ่นั้นห่อหุ้มมิสเอาใว้จากความเป็นจริงค่ะ ตอบเหมือนอาทิตย์ที่แล้วว่า มิสเค้าอยู่ในโลกของเค้าซึ่งรวมระหว่างโลกแห่งความจริงและโลกที่มิสต้องการจะให้เป็น ความทุกข์และความกดดันอันยิ่งใหญ่แบบไม่ธรรมดาเท่านั้นที่ทำให้คนคนหนึ่งสร้างโลกแบบนี้ขึ้นมาได้ เนื่องจากมิสไม่ได้อยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงอันครบถ้วน เราก็ได้แต่ภาวนาว่าขออย่าให้เราๆที่ยังอยู่ในโลกแห่งความเป็นจริงอันเข้มข้นแบบนี้ใช้มาตรฐานของเราไปสร้างความทุกข์ให้แกก็พอ บางครั้งคนเราเจอความทุกข์เรื่องเดียวกันแต่การตอบรับกับสิ่งที่เกิดนั้นกลับแตกต่างกัน มิสคงจะได้บุญมากๆหากเราเรียนรู้จากมิสและตั้งใจใว้ว่าเราจะไม่สร้างทุกข์ให้กับใครว่าจะเป็นแม้ว่าจะเป็นแค่วจีกรรมหรือเรื่องเล็กน้อย เพราะเราไม่สามารถรู้ได้ว่าเค้าจะรับมือกับมันได้ดีแค่ไหนและเราได้ทำลายอะไรในชีวิตเค้าไปบ้าง จากคุณ : powerploy - [ 8 เม.ย. 52 09:04:46 ]

ความคิดเห็นที่ 16 วันนี้ตั้งใจดูจนจบเลยครับ บางครั้ง คนเราอยู่ได้ด้วยความหวังในรัก การอใครสักคนด้วยความศรัทธา เชื่อมั่น แม้มันจะนานแสนนาน..ยังยินดีรอครับ ความสุขของมิสอยู่ที่ทุกวินาทีที่ได้รอ ระยะทางจากเยอรมันไม่รู้ว่าไกลแค่ไหน แต่มันใกล้กับมิส ใกล้แค่ใจหวังเอง ผมรอลุ้นอยู่ว่าเมื่อรุ่งขึ้นของวันวาเลนไทน์ ต้อมจะเนียนยังไงเพื่อให้คนหวังรู้สึกเจ็บปวดน้อยที่สุด ซึ่งมันผ่านไปได้ด้วยดี อย่างที่พิธีกรพูด มิสป่าตอง ไม่ได้เป็นดัชนีบ่งชี้ภาวะเศรษฐกิจ ไม่ได้ทำให้คนมาเที่ยวภูเก็ตมากขึ้นหรือน้อยลง หากแต่มิสป่าตอง คือป้าแก่ๆต่างถิ่นคนหนึ่ง ที่เชื่อมจิตใจของคนพื้นที่ แสดงให้เห็นถึงความเอื้ออารีย์ในความเป็นคนไทย                 เรื่องราวของมิส ทำให้ผมคนหนึ่งล่ะครับ ที่มองถึงน้ำใจไมตรีของคนป่าตอง ความเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ แม้แค่คำพูดทักทาย รอยยิ้มเล็กๆน้อยๆที่ผ่านรายการ บางทีการโปรโมทสถานที่ท่องเที่ยวด้วยเม็ดเงินมหาสาร อาจเทียบไม่ได้กับการแสดงออกผ่านผู้หญิงคนหนึ่งอย่างเช่นมิส            ถ้าวันหนึ่งข้างหน้า ฝรั่งหรือใครๆถามถึงมิสป่าตอง อยากเห็นอยากรู้จัก คนพื้นที่ควรจะรับทราบด้วยครับ ว่าเธอทำหน้าที่ได้เลิศเลอกว่ามิสไหนๆในประเทศไทย มิสไทยแลนด์ยูนิเวอร์ส มิสไทยแลนด์เวิร์ลด์ นางสาวไทย ต่อให้ใบหน้าสดสวยสักแค่ไหน ย่อมแพ้รอยย่นรอยยิ้มบนใบหน้ามิสครับ                       วันนี้คนไทยทื่ได้ดูรายการ คนค้นคน อยากไปเที่ยวป่าตอง อยากไปเห็นทะเลภูเก็ต และอีกเหตุผล อยากไปถ่ายรูปมิสและทักทายเธอครับ ******************************************* พอดียืมล็อกอินน้องชายมาโพสต์ครับ แก้ไขเมื่อ 08 เม.ย. 52 17:53:48 จากคุณ : DUN 266 MHz. - [ 8 เม.ย. 52 17:52:05 ]

ความคิดเห็นที่ 17 จากความเจ็บปวดของชีวิตที่ผ่านมาทำให้ มิสเลือกเข้าไปอยู่ในอีกโลกนึง  ที่ไกลจากความเจ็บปวดในชีวิตจริง   วันนี้แกตัวคนเดียวในโลกกว้าง  ไม่มีญาติพี่น้อง  มีแต่ผู้คนที่ป่าตองเท่านั้น กับวัยที่สูงขึ้น  ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง  ความสุขเดียวของแกคือการได้อยู่ที่ป่าตอง  เป็นมิสป่าตอง  ซึ่งแกมีความสุขกับการมีผู้คนที่ต้อนรับแกในฐานะป่าตอง  เชื่อว่า  ถ้าดึงแกกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง  กับความจริงที่แกต้องเผชิญ  ไม่มีความหวังที่ดูเหมือนเรื่องตลกของคนบางคน แกสร้างเกราะขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวแกเองจากความเจ็บปวดในชีวิตจริง  เราอาจจะเป็นคนใจร้าย   เราอยากให้แกอยู่กับความสุขของแกแบบนั้น  มากกว่าที่จะรักษาแก  แล้วให้แกกลับมาเผชิญกับความจริงว่า แกคือคนเดียวในโลกกว้าง จากคุณ : คุณน้ำตาลหวานใจ - [ 8 เม.ย. 52 18:29:52 ]

ความคิดเห็นที่ 18 ดูจบ ก็เสิร์ชหาในกูเกิ้ล เพราะอยากไปภูเก็ตมากๆ อยากไปป่าตอง อยากไปเจอมิส (อยากไปกินติ๋มซำ ก๋วยเตี๋ยวผัดด้วย) ผมดูไป แบบอึ้งๆ จะขำ ก็ไม่เต็มที่ แต่ที่รู้ๆ หน้าผมห่อๆ คิ้วขมวดเลยครับ สงสารมิสมากเลย โดยเฉพาะตอนที่มิสไปถามต้อม ว่าเยอรมัน มาหรือเปล่า สรุปไม่มา มิสก็เศร้า แต่ก็มีกาละเทศะ ไม่เข้าไปจุ้นจ้านวุ่นวายกะต้อมมาก ในขณะที่ต้อมกำลังมีลูกค้า อันนี้ นับถือนะครับ เพราะว่าบางที คนดีๆ ที่ตกเป็นทาสความรักความใคร่ หากไม่ได้อะไรดังใจ อาจวีนแตก โดยไม่รู้จักกาละเทศะเลย อืมมมม อยากเจอมิส อยากให้กำลังใจ ช่วยเหลือมิสเล็กๆ น้อยๆ อย่างน้อยก็ให้มิส ได้ต่อชีวิตความฝันของแก.....แล้วเจอกันครับมิส จากคุณ : raythailand@hi5.com - [ 9 เม.ย. 52 23:44:32 A:124.121.253.74 X: TicketID:211592 ]