โลกหลอกให้เรารู้จักกับสิ่งที่เรียกว่ารัก และโลกก็ตบหน้าและกระทืบซ้ำที่ใจของเราด้วยการหลอกลวง... หากทะเลหลอมรวม..มาจากน้ำตาของมนุษย์ มันจะมีน้ำตาของหญิง..ที่ร้องให้..เพราะตัญหามิจบสิ้นของชายอยู่ครึ่งหนึ่ง..ทุกๆสงครามมีคนตาย..แต่ทุกๆวันมีคนที่จิตใจตาย..เพราะถูกความรักทรยศ ความตายที่เคลือบคลานเข้ามาอย่างช้าๆ.ความเจ็บปวดที่ยาวนาน........ฝังแน่นติดลึก..รักษาเยี่ยงไรก็มิหาย...
แค่ฟังประโยคนี้ก็อยากให้ละครเรื่องนี้กวาดรางวัลให้หมดเลยเพราะชอบมากใครคิดแบบเรามั้ง แม้จะเป็นละครผีแต่ก็แฝงแง่คิดไว้ตลอดทั้งเรื่อง..
แก้ไขเมื่อ 12 เม.ย. 52 17:24:02