เอ่อ... นั่งดูทีวีแล้วนึกถึงเพลงจากเรื่อง "สี่แผ่นดิน" (เคยดูสมัยที่จินตหราเล่น แม้จะไม่ได้ดูจนจบก็ตาม แต่จำเพลงได้แม่น) เพลงนี้จะผ่านไปกี่ยุคกี่สมัยก็น่าจะยังใช้ได้
-----------------------
คนมีชีวิตและกายา ถือกำเนิดเกิดมาเป็นหญิงหรือว่าเป็นชาย
ผู้มีพระคุณอันแสนยิ่งใหญ่ กว่าสิ่งใดก็คือแผ่นดิน
เป็นแดนที่ให้ชีวา พึ่งพาอาศัยและอยู่กิน
คุณใดจะเปรียบแผ่นดิน เอื้อชีวินจากวันที่เกิดจนตาย
ยามใดความทุกข์กรายมาเยือน ทุกข์ใดเล่าจะเหมือนความทุกข์เยือนเรือนกาย
หากเรือนของเรามีทุกข์กรายใกล้ สุขอย่างไร อย่างไรตัวเรา
ยามดีเราดีตาม ในยามมีทุกข์ควรแบ่งเบา
บุญคุณยิ่งใหญ่นานเนา หน้าที่เราทดแทนพระคุณแผ่นดิน
-----------------------
ฟังมาถึงประโยคสุดท้ายแล้วจี๊ดใจจริง ๆ ... เราทดแทนพระคุณแผ่นดินกันหรือยัง หรือได้แต่ช่วยกันเผาแผ่นดินนี้ให้ไหม้เกรียม...
แค่บ่น ๆ น่ะ ไม่มีอะไร ไปดีกว่า
แก้ไขเมื่อ 13 เม.ย. 52 16:40:29