ความคิดเห็นที่ 1 อ้าวว ทิพ อะไรย้งไง มาตั้งกระทู้ทำซึ้ง แหมๆ รู้ๆอยู่ โดนเด็กป๋าจอห์นปล้น จนไม่เหลือตังค์ ไม่เหลือใจ จะไปสนับสนุนใครแล้ว จากคุณ : แดงตะวันตก - [ 30 เม.ย. 52 08:50:34 ]

ความคิดเห็นที่ 2 โดยความชอบส่วนตัว เราไม่ชอบละครแบบตบตี แย่งผู้ชาย ชิงผู้หญิง อะไรแบบนั้น ซึ่งมักพบได้ในละครไทย (รวมถึงดาราไทยด้วย) แต่ไม่ได้ความว่าไม่ชอบละครไทย เราก็เลือกดู เลือกชอบเป็นเรื่องๆ ไป พอเรามาเรียนต่างประเทศ มีน้องที่เค้าติดละครเกาหลี ก็เอามาแนะนำให้ดู เราก็ชอบเป็นบางเรื่อง แต่ไม่ติด มาเข้าวงการซีรีย์ญี่ปุ่นได้ยังไงหว่า.... จำไม่ได้แล้วค่ะ แต่เพิ่งเข้าได้ปีเดียวค่ะ ติดหนึบเลย เพราะ - ความหลากหลายรูปแบบของเนื้อหา แล้วปลูกฝังความรักระหว่างครอบครัว เพื่อน องค์กร และดูจบแล้วให้ข้อคิดในหลายๆ ด้าน - ความกระชับในการดำเนินเรื่อง - ความเงียบ อธิบายไม่ค่อยถูกว่า ความเงียบในซีรีย์คืออะไร ที่แน่คือไม่มีเสียงกรี๊ดๆๆๆๆๆ แบบนางร้ายบ้านเราชอบทำ (ขนาดนางเอกบางคนยังเส้นเสียงอักเสบเลยได้ หุหุ)  แล้วก็มีช่วงความเงียบให้นักแสดงแสดงความรู้สึก - การเลือกตัวแสดงเหมาะสมกับอายุของตัวละคร - ความสามารถของนักแสดง โดยเฉพาะนักแสดงเด็ก และวัยรุ่น (คือดารารุ่นใหญ่--> ไม่ต้องพูดถึง แสดงได้สุดยอด) แล้วนักแสดงบ้านเขาส่วนใหญ่ต้องไต่เต้าจากตัวประกอบ หรือนักแสดงสมทบ แล้วขึ้นมาเป็นนักแสดงนำ แม้แต่นักแสดงบางคนปัจจุบันก็ยังแสดงทั้งนำและสมทบ - ดาราหน้าตาไม่ดี หรือแก่แล้วก็ยังเป็นตัวเอกได้ ส่วนเรื่องเพลงไม่ได้เน้นที่ญี่ปุ่น แต่เป็นเพราะดูละครก็เลยตามมาฟังเพลงไปด้วยค่ะ ปกติเราจะไม่โพสอะไรในพันทิปเลยมีแต่อ่านอย่างเดียว มีห้องซากุระที่เดียวที่เราโพสความเห็น เราชอบคนที่เล่นห้องนี้ อ่านแล้วเหมือนเพื่อนๆ - พี่ๆ - น้อง คุยกัน แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 52 10:18:10 จากคุณ : four seasons in one day - [ 30 เม.ย. 52 10:13:58 ]

ความคิดเห็นที่ 3 เหตุผลที่เรารักบันเทิงญี่ปุ่น... จริงๆแล้ว ..เราพอที่จะดูละครญี่ปุ่นมาบ้างแล้วเมื่อวัยเด็ก แต่เอาแบบที่เริ่ม "ตกหลุมรัก" ก็คงจะเป็นตอนที่เราโตขึ้นมาแล้ว รู้เท่าทันอารมณ์ตัวเอง ก็ตอนที่ดู เก็บไว้ในความทรงจำ ทางช่อง 3 จำความรู้สึกตอนนั้นได้เลยว่า เฮ้ย..มีละครรักแบบนี้ด้วยเหรอ เฮ้ย..ดูแล้วก็เฮ้ยๆๆ ในใจตลอด55+ แบบว่ามันรู้สึกเหมือนค้นพบอะไรบางอย่าง ที่..ใช่.. ตรงใจมากๆ เป็นรักแบบค่อยๆซึมลึก ไม่เสียงดัง ไม่กรีดร้อง แต่ในความรู้สึกก็ได้ยิน และสัมผัสได้ว่านั่นคือ  "รัก"  (เวอร์ไปมั๊ยเนี๊ยะ55+) น้อยแต่ให้ความรู้สึกมากมาย นั่นคือเอกลักษณ์ของซีรีย์ญี่ปุ่นจริงๆ   แล้วพอเริ่มมาดูซีรีย์ญี่ปุ่นจริงจังๆ ก็รู้สึกตกหลุมรักแบบถอนตัวไม่ขึ้นเลย ทีเดียว เรารู้สึกชอบในplot ของเค้าที่สร้างแรงบันดาลใจ หรือแม้แต่หยิบยก สถานณ์การณ์ใกล้ๆตัว ที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวัน มาเป็นแกนหลักในการ ดำเนินเรื่อง อย่างล่าสุดเราดูเรื่อง Osen เพิ่งดูไปได้ 3 ตอน แต่ร้องไห้ไป แล้ว 2 ครั้ง T_T เรารู้สึกว่าซีรีย์ญี่ปุ่นทำให้คนดูเสียน้ำตาเพราะความซาบซึ้งใจ ตื้นตันใจ   ไม่ใช่น้ำตาจากการบีบคั้น เร้าอารมณ์ นั่นก็เลยเป็นเหตุผลที่ซีรีย์ญี่ปุ่น มันกินใจคนดูอย่างเราได้ชงัดนัก แต่ถึงจะตกหลุมรักกันแล้ว เราเองก็ดูละครชาติอื่นๆด้วยนะ ทั้งไทย เกาหลี อเมริกา บ้าง แต่ก็ดูผ่านๆไม่ได้ติดหนึบ เราไม่ได้ติดที่ว่า   "ฉันจะดูแต่ซีรีย์ญี่ปุ่นเท่านั้น" เราพร้อมที่จะดูทุกเรื่อง ที่มีคุณสมบัติตรงใจ ของเรา แต่เผอิญคุณสมบัตินั้น ส่วนมากมันจะอยู่ในซีรีย์ญี่ปุ่นเท่านั้นเอง ..จ๊ะ แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 52 11:06:59 จากคุณ : วัตถุ22ให้ความหวานแทนน้ำตาล - [ 30 เม.ย. 52 11:06:19 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เอาสั้นๆ ง่ายๆ รักความเป็นญี่ปุ่นที่มันไม่ปรี๊ดดดดด ไม่หวือหวามากมาย บางทีมันก็งึมๆเหลือหลาย แต่...ยังคงมีเอกลักษณ์ไม่เสื่อมคลาย มีแรงบันดาลใจให้เหลือล้น เหมือนกับมีอะไรให้เก็ยเกี่ยวตลอดเวลาการเสพบันเทิงญี่ปุ่น ถอนตัวไม่ขึ้นจริงๆ จากคุณ : pps (papasea) - [ 30 เม.ย. 52 11:19:34 ]

ความคิดเห็นที่ 5 พระเอกหล่อดีค่ะ...ตอบตรงไปไม๊เนี่ย อิๆ ชอบตรงที่ดำเนินเรื่องได้โดยไม่ต้องมีตัวโกงหรือนางอิจฉาที่กรี๊ดหูแตก เพราะเนื้อเรื่องหลักไม่ใช้ความรักเลยไม่ต้องแย่งคนรักกัน แต่เนื่อเรื่องจะเกี่ยวกับหน้าที่การงาน อาชีพ ความฝัน โดยมีความรักเป็นส่วนประกอบ ตัวละครก็เลยต้องต่อสู้กับอุปสรคต่างๆแทน หรือบางครั้งก็ต้องต่อสู้กับตัวเอง ละครญี่ปุ่นส่วนใหญ่ดูแบบเรื่อยๆสบายใจดี แต่ก็มีบ่อยครั้งที่ซึ้งใจจนน้ำตาซึม จากคุณ : เต่าพันปี - [ 30 เม.ย. 52 11:44:14 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เรามาชอบญี่ปุ่นน่าจะตอนกระแสญี่ปุ่นซาๆไปแล้วอ่ะค่ะ ช่วงญี่ปุ่นบูมที่บ้านยังนั่งว่ากันเลย ตอนวงGLAYมาไทยอ่ะ ดูสิวัยรุ่นไทยมันบ้านักร้องญี่ปุ่น จำตอนนั้นได้เลย ช่วงแรกเสพติดทางเสียงค่ะ เริ่มชอบญี่ปุ่นตอนได้ฟังเพลงอูทาดะอ่าค่ะ เพลง color แล้วก็หาเพลงญี่ปุ่นฟังก็พบว่าตัวเองชอบเพลงแนวทางนี้มาก มันถูกหูแทบทุกเพลง แล้วแนวเพลงหลากหลาย ดนตรีหลากเสียงไม่จำเจ รู้สึกว่านักร้องเขาเสียงดีกันจัง แล้วบอยแบนด์เค้าก็ร้องเพลงดี ช่วงนั้นชอบฟัง V6 ,w-inds ,Arashi,BoA ช่วงแรกคือฟังเพลงอย่างเดียวก็ได้ใจ ช่วงต่อมาเริ่มเสพติดภาพ ช่วงนั้นชอบmorning musume มาก ดูคอนฯแล้วประทับใจหลายอย่าง แล้วช่วงนั้น ITV เอาซีรีย์ยุ่นมาฉายก็ชอบดูค่ะ ทำไมยังชอบอยู่. . มีช่วงนึงก็พยายามเอาตัวเองออกมาจากบันเทิงญี่ปุ่น รู้สึกว่า ทำไมเราต้องมาชอบอะไรที่คนรอบข้างเค้าไม่สนใจด้วย เราควรกลับมาชอบนักร้องคนไทย ฟังเพลงไทย จะได้มีเรื่องคุยกับเพื่อน ช่วงนั้นคือพยายามเปิดวิทยุฟังเพลงไทย หาโหลดหาฟังตลอด ไม่ใช่ว่าเพลงไทยไม่ดีแต่มันไม่ใช่แนวเราสุดท้ายรู้สึกไม่มีความสุข  ไม่ชอบก็เลยรู้สึกว่าจะฝืนไปไย .. ทางเกาหลีก็เคยไปมานะคะ แต่ไม่ค่อยถูกจริต มาระลอกสุดท้ายนี่บ้าเอามาก ตั้งแต่มีเน็ตความเร็วสูงเล่น(รู้สึกตัวเองเหมือนคนติดยา พอเลิกยาไป กลับมาเสพใหม่หนักกว่าเก่า)ซีรีย์เอย นักร้อง-ไอดอลเอย คอนเสริต เหตุผลที่ยังคงชอบ.. - พูดถึงเพลงก่อน เราว่าเพลงญี่ปุ่นเป็นเพลงที่จังหวะฟังเข้าใจง่าย ตั้งใจทำดนตรี จะเห็นว่าใช้เครื่องดนตรีหลายตัว ทำดนตรีออกมาน่าสนใจมาก ขณะที่ถ้าฟังเพลงไทยจะรู้สึกว่าดนตรีก๊องแก๊ง ตั้งใจทำเนื้อร้องจะเห็นว่าเพลงญี่ปุ่นท่อนฮุคแต่ล่ะครั้งจะไม่เหมือนกัน เหมือนพยายามใ่ส่เนื้อหาไปในเพลงให้ได้มากที่สุด - ความเป็นตัวของตัวเอง นักร้องญี่ปุ่นส่วนใหญ่แทบจะไม่ดัดเสียง ลากเสียง ร้องเพลงเป็นตัวเอง ขณะที่เพลงบางชาติ เพลงช้าจะรู้สึกว่าแนวเดิม ลากเสียง ทำเสียงอลังการ ฟังนานๆแล้วมันเลี่ยน เวลาดูไลฟ์หรือคอนเสริตของนักร้องญี่ปุ่นมักจะชอบมากกว่าภาพที่ออกทางPV รู้สึกว่าพลัง สเน่ห์ สีหน้า ความน่าสนใจจะออกมาทางการแสดงสดมากกว่า ขณะที่บางชาิติทำMV PV ได้ดี แต่แสดงสดร้องสดไม่ดี ไร้สเน่ห์ ความน่าสนใจ -ซีรีย์ คิดว่าเดี๋ยวมีคนมานั่งlistเอง เราก็คงคิดแบบนั้น 55+ความรู้สึกของเราคือ เป็นสิ่งเติมเต็ม เราสามารถชอบดาราในเรื่องนั้นได้โดยที่เขาไม่หล่อไม่สวย แต่ชอบจากบทและการแสดง จากคุณ : สิงห์คะนองเดชจิวยี่ - [ 30 เม.ย. 52 12:08:59 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เอาหละซิ เจอคำถามโดนใจ เพราะเคยสงสัยตัวเองอยู่เหมือนกัน เมื่อก่อนก็ติดกิมจิมาก แต่ไหงมาเป็นแฟนพี่ยุ่นได้ เอ้..นึกก่อน ( ขนาดเพิ่งจะเป็นแฟนไม่นาน ไหงชักลืม ) ถ้าจะให้ตอบน่าจะเป็นเพราะ ซีริย์ญี่ปุ่นมีเสน่ห์ในตัวเอง เช่น เนื้อเรื่องที่จะเน้นเรื่องการดำเนินชีวิต ครอบครัว การเรียน การทำงาน มิตรภาพ เป็นเรื่องจะใกล้เคียงชีวิตประจำวันทั่วๆ ไป ไม่ใช่เพ้อฝันขนาดเจ้าหญิงหรือเจ้าชาย หรือเศรษฐีตกยากมาพบรักกับสามัญชน แต่อาจจะเรื่องของนักเรียน หมอ คุณครู เจ้าของร้านขายอาหาร ฯลฯ ไม่ค่อยมีกุ๊กกิ๊กหวานแหวว แต่ดูแล้วจะประทับใจอิ่มใจ กับความพยายาม ความรักหรือมิตรภาพที่มีในเรื่อง คิดว่าหลาย ๆ คนน่าจะเหมือนเราที่เมื่อได้ดูซีริย์ญี่ปุ่นแล้วต้องได้ “อะไร” หลังจากดูจบ ด้วยความประทับใจนี่เองที่ทำให้เราติดใจสไตล์ของญี่ปุ่นนะ จากคุณ : Tikkiko - [ 30 เม.ย. 52 12:42:13 ]

ความคิดเห็นที่ 8 เหตุผลที่คุณ........"รักบันเทิงญี่ปุ่น" เพราะบันเทิงญี่ปุ่น ทำให้ผมรู้สึกดีกับชีวิตครับ บันเทิงชาติอื่นผมก็ชอบ แต่ไม่ได้ทำให้รู้สึกดีกับชีิวิตเท่านี้ จากคุณ : Mad Bull - [ 30 เม.ย. 52 13:04:53 ]

ความคิดเห็นที่ 9 สำหรับผมเอง ผมมองว่า วงการบันเทิงญี่ปุ่น แตกต่าง มีแนวคิดไม่เหมือนใคร และไม่รู้ว่าจะมีที่ไหนทำได้ขนาดนี้ไหม ความผูกผันของวงการบันเทิงญี่ปุ่นมันเริ่มจาก Manga > Anime > Series > ดารา > เพลง > นักร้อง หนัง > Gameshow สิ่งที่ได้จากทุกรูปแบบของความบันเทิงญี่ปุ่น มันคือสิ่งที่ทำให้เรารู้สึกว่า เออ คิดได้ไงอ่ะ จะมีใครมาใส่ใจอะไรกันขนาดนี้ไหม จะมีใครเขียนเนื้อหาเป็นแนวนี้ไหม ขอเอาจาก Manga เล่มแรกที่อ่านคือ ชินจัง มันเป็นการ์ตูนที่ทะลึ่งที่สุดเท่าที่เคยอ่าน แต่ในความทะลึ่งนั้น ชินจังสะท้อนบุคลิกที่เรียกว่า เด็กที่ควรจะเป็น อาจจะทะลึ่งบ้าง แต่ชินจังก็รักเพื่อน รักพ่อแม่ เคารพครู มีน้ำใจ ด้าน Anime ขอกล่าวถึง Lucky Star ที่กำลังเป็นกระทู้แนะนำของเฉลิมไทย ถ้าคุณได้ดูแล้วคุณอาจจะรู้สึกว่ามัน ต็องส์มากก แต่ถ้าได้ดูแบบเป็นตอนๆไป ซึ้งครับ นอกจากตัวการ์ตูนจะน่ารักมากแล้ว เนื้อหาโดยรวมพูดถึง เพื่อนที่ควรจะเป็น เพื่อนที่แท้จริงเป็นไง เพื่อนที่รักเพื่อนจริงๆ มันต้องเป็นแบบในเรื่องนี้ครับ เอาใกล้ตัวหน่อยก็ซีรีส์ หลายคนคงชอบซีรีส์ญี่ปุ่นเพราะเนื้อหา ผมเองก็เช่นกัน จุดเด่นของซีรีส์ญี่ปุ่นมันอยู่ตรงนี้จริงๆ เรื่องหมอ เชฟ กัปตัน แอร์ พนักงาน ก็เอามาทำละครได้หมด การแสดงอารมณ์ที่แบบว่า ไม่รุนแรง ใช้ความรู้สึกจากใจเพียวๆ พูดอะไรก็พูดตรงๆเลย ไม่เสแสร้ง โดนน อีอย่างคือฉาก โดยพื้นฐานเดิมประเทศญี่ปุ่นเป็นประเทศที่มีการจัด ใช้สอยพื้นที่สวยงาม ลงตัว และใส่ใจรายละเอียดมาก เลยทำให้ฉาก การถ่ายทำฉากต่างๆใน Series ได้อารมณ์ความเป็นญี่ปุ่นสูง มาก จนไม่มีที่ไหนเปรียบได้แล้ว ผมหลงรักฉากหลายเรื่องมาก บางฉากที่เคยไปมา อย่างสะพาน Rainbow ก็ดี สวยกว่าที่เห็นอีกครับ วัฒนธรรม ความเป็นอยู่ของญีปุ่นเองก็มีเสน่ห์ที่สุด มันจะมีประเทศไหนเหรอ ที่จะมาบอกว่า กลับมาแล้วครับ ทานข้าวแล้วน่ะ ไปล่ะน่ะ โดยต้องพูดเป็นธรรมเนียมไปเลย ดูละครมาเยอะ สิ่งที่จะเล่าความเป้นละครนั้นได้ดีสุดคือเพลง เพลงญี่ปุ่นเป็นเพลงที่เนื้อหาแปลก แต่กินใจ ส่วนใหญ่ที่ฟังมาออกแนวให้กำลังใจชีวิต อย่าหมดหวัง ต้องสู้ต่อไป เป็นการเอาเรื่องใกล้ตัวมาทำเป็นเพลงก็ดี หรือจะเพลงแนวอกหัก ก็ไม่ถึงขั้นกับช้ำใจมากมาย เพลงรักของเขาก็สดใสมาก แต่พอดีๆๆ ไม่รู้สิบอกไม่ถูก ในวงการเพลงญี่ปุ่นไม่มีคำว่าเวอร์ ในสายตาของผม เมื่อฟังเพลง สิ่งที่สนใจต่อมาคือนักร้อง นักร้องญี่ปุ่นเป็นตัวผลักดันอะไรหลายอย่างให้ชีวิตผม ไม่ว่าจะเป็นการไขว่คว้าหาซีรีส์ ที่พอได้ฟังเพลงที่เขาบอกว่า เออ เพลงนี้ประกอบละครน่ะ โอ้ย โดนจัง ละครจะเป็นไงก็คว้ามาต่อ หรือแม้แต่การเรียนภาษาญีปุ่น ที่ผมหวังว่า ถ้าเรียนถึงขั้นที่อ่านบท สัมภาษร์ดาราที่เราชอบได้จนไม่ต้องมาเปิดดิก ผมว่านี่และความสุขแล้ว ตอนนี้ก็พยายามต่อไป ได้คันจิน้อยเกิน 500 ตัวเอง หือๆๆ จะเอาเรื่องดาราต่อก็เกรงว่าจะยาวกว่านี้ เอาเป็นว่าขอพูดถึงว่าทำไม ผมถึงยังตามข่าวดาราญี่ปุ่น  คนอื่นกิมจิมันครอบงำไปแล้ว คนในศิลป์ญี่ปุ่นเองก็บ้ากิมจิกันเกือบหมด มีคนที่ยังชอบวงการอยู่ก็แค่สองคน (แต่ก็ดีกว่าไม่มีใครให้เม้าท์) ข่าวดารานักร้อง ไม่ใช่แค่ให้เรารู้ว่าเขากำลังทำอะไรอยู่ แต่สำหรับคนเรียนภาษาญี่ปุ่นอยู่ มันถือเป็นคีย์ลัดของการเก่งภาษา เวลาถ้าเราอ่านแล้วแบบเจอตัวแปลกๆ เอ้ย ตัวอะไรหว่า มันอาจเป็นตัวที่ เราไม่เจอในหนังสือ แต่อาจเจอในการสอบ จดไว้เรื่อยๆ แปลไปหลายข่าว นอกจากจะได้รู้ถึงข่าสารของเขา เราจะได้คำศัพท์มาเยอะมากมายโดยไม่รู้ตัว ในกรณีนี้ซีรีส์ก็เกี่ยวโดยตรง เรื่องคำพูดการใช้ในชีวิตประจำวัน หลายเล่มจะมีครับ ผมเองอาศัยศึกษาทางละครไปด้วย ได้สำนวน ภาษา แปลกกว่าหนังสือมากมาย จนบางทีมาพูดกับเพื่อน มันก็ยังงง หรือาจารย์เองก็ยังอึ้งไปเลย พูดบ่อยๆ มันจะจำได้เอง บางครั้งผมจะพูดว่า อร่อย ยังชอบเผลอพูดเลยว่า Uma! ฮ่าๆ การดูซีรีส์เปรีบเหมือนการเรียนรู้คำพูดที่คนญี่ปุ่นพูดในชีวิตประจำวัน ยิ่งดูมาก ยิ่งใช้ชีวิตได้จริง เรารักบันเทิงญี่ปุ่นมีข้อดีมากมาย มันทำให้เรารู้สึกว่า เหมือนใจเรามันให้ ไปทางนี้จริงๆ รู้สึกคิดถูกที่เลือกเรียนภาษาญี่ปุ่น ยิ่งเรียน ยิ่งติด มันยิ่งกว่าอังกฤษ เริ่มตันๆแล้ว แต่สำหรับญี่ปุ่น มันห้ามไมได้จริงๆ เหมือนผมติดมันและหลงรักแบบสุดๆไปแล้วจริงๆ ทั้งนี้ผมเองถึงแม้จะรู้สึกตัวเองว่า ผมบ้าญี่ปุ่นมาก แต่ผมเองก็รักประเทศไทยมากกว่าที่ไหนอยู่ดี รู้สึกว่า ภูมีใจที่เกิดเป็นคนไทยครับ แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 52 13:46:57 จากคุณ : MobMan - [ 30 เม.ย. 52 13:26:48 ]

ความคิดเห็นที่ 10 ชอบเพราะ 1) เนื้อหาสนับสนุนให้คนมีความพยายามอย่างเต็มที่ 2) เนื้อเรื่องกระชับ เดินเรื่องเร็ว 3) production ดี - ถ่ายภาพ จัดแสง ตัดต่อ ดนตรีประกอบ จากคุณ : มาลัยฯ - [ 30 เม.ย. 52 13:58:09 A:58.8.196.34 X: TicketID:108292 ]

ความคิดเห็นที่ 11 จริงๆแล้วบันเทิงญี่ปุ่นถูกฝั่งอยู่ในสมองส่วนลึกๆคะ   เป็นมาตั้งแต่เด็กๆ  สมัยดูมนุษย์แปลงร่างหุ่นยนต์ ขบวนการเซ็นไต  อะไรแบบนั้น เราดูการ์ตูนญี่ปุ่น  ทั้งๆที่ไม่รู้จักประเทศญี่ปุ่นเลย (เคยคิดว่าการ์ตูนที่ฉายๆอยู่  ผลิตมาจากประเทศจีน) มันก็ค่อยๆเป้นไปตามลำดับ อนิเมะเด็กๆ  มังงะ ละคร  หนัง เพลง วรรณกรรม  และติดวัฒนธรรมในที่สุด จริงๆเราดูพวกละครไทย  ไต้หวันด้วยนะคะ แต่ยังไงเราก็ไม่นอกใจละครญี่ปุ่น 55+ (เป็นคนดีนะคะ  รักเดียวใจเดียวคะ  รักมากด้วย) เมื่อไม่กี่วันก่อนพึ่งอ่านนิยายญี่ปุ่นมา เล่นเอานอนไม่หลับเลย รู้สึกว่าแนวคิดของคนญี่ปุ่นนี่มันช่างแปลก  แหวก  เป็นมุมมองแปลกๆ  จริงๆนะ? จากคุณ : aonton - [ 30 เม.ย. 52 14:17:43 ]

ความคิดเห็นที่ 12 อืม.... สำหรับเราคงเพราะอยู่ด้วยกันมานานมังคะ ^^'> อยู่กะเค้ามาเกินครึ่งชีวิตแล้ว ถึงจะเคยมีห่างหายไปบ้าง แต่ยังไงก็ทิ้งกันไม่ได้ จากคุณ : เด็กหญิงสระบัว - [ 30 เม.ย. 52 14:38:04 ]

ความคิดเห็นที่ 13 คำถามนี้ถ้าให้ตอยทั้งหมดต้องยาวมากกว่าจะหมดแน่ๆ^^ ตอบคร่าวๆสั้นๆนะคะ..(สั้นเหรอ 555+) ความเป็นญี่ปุ่นของมิกิเริ่มที่วรรณกรรมเยาวชนแปลของญี่ปุ่นค่ะ(เป็นบันเทิงไม๊อ่ะ แหะๆ) เริ่มอ่านมาตั้งแต่เด็กมาก(ป.1ถ้าจะได้) แล้วก็หลงรักในเสน่ห์ของการดำเนินชีวิตของญี่ปุ่นค่ะ(เริ่มอ่านที่โต๊ะโตะจัง) ชอบไปหมด อ่านแล้วเห็นภาพ ชอบความเป็นธรรมชาติ และหลายๆอย่างที่สื่อผ่านมาจากหนังสือ ต่อมาก็คงเป็นเพราะการที่ได้ยินคุณพ่อใช้ภาษาญี่ปุ่นกับที่ทำงานบ่อยๆ ชอบภาษาฟังแล้วน่ารักดี(ทั้งๆที่ไม่เข้าใจ) จริงๆเป็นคนมีเชื่อสายจีนนิดๆ รู้จักภาษาจีนมาก่อน แต่มันไม่ชอบน่ะ^^" (ปัจจุบันนี่ไม่รู้ภาษาจีนเลย แถมไม่คิดจะศึกษาอีก แต่กลับหลงใหลและพยายามศึกษาภาษาญี่ปุ่นด้วยตนเอง) และก็การ์ตูนค่ะ ทั้งหนังสือและทีวี ยิ่งทำให้ติดงอมแงม>__< ควบคู่กันมาคงเป็นอาหาร ด้วยความที่คุณพ่อคุณแม่ทำอาหารเก่ง ประกอบกับคุณพ่อเคยไปอยู่ที่ญี่ปุ่นเป็นเดือนๆตอนทำงาน เลยได้กินเมนูอาหารญี่ปุ่นบ่อยๆแบบประหยัดไม่ต้องเสียตังค์ไปกินฟูจิ(มันแพง 555+) ถึงจะไม่เกี่ยวกับบันเทิงโดยตรง แต่มันก็ส่งผลนิดๆ บันเทิงจริงๆคงเริ่มตอนนี้.. ซีรี่ส์เนี่ยแหละค่ะ มาเริ่มดูซีรี่ส์ตอนมัธยม พ่อดูก่อนเนี่ยแหละ แล้วก็แม่และลูกๆ เพราะว่าที่บ้านทำอะไรทำด้วยกันหมด ชอบอะไรก็มักจะชอบเหมือนกันหมดค่ะ ทุกวันนี้ดูซีรี่ส์ทีดูกันทั้งบ้าน@^^@ เพลงก็มาพร้อมๆกับซีรี่ส์ค่ะ เดิมทีพ่อก็เคยเปิดเพลงญี่ปุ่นให้ฟัง ก็ว่าเพราะดี ดูซีรี่ส์ก็ติดเพลงซีรี่ส์(โดนกรอกหู 5555) และก็ตามผลงานเพลงของนักแสดงนั้นๆที่แสดงซีรี่ส์ต่อ ไปเป็นstepๆเลยค่ะ ทั้งเพลงและซีรี่ส์ล้วนมีคุณภาพ มีเอกลักษณ์ และชอบโดนใจพอดี ให้อะไรหลายๆอย่างกับมิกิมากมายเลย ทำให้วันนี้และต่อๆไปคงถอนตัวไม่ขึ้นจากบันเทิงญี่ปุ่นแน่ๆเลยค่ะ^^ ดิทๆแก้ไขคำผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 52 15:31:00 จากคุณ : Satohara Miki - [ 30 เม.ย. 52 15:24:41 ]

ความคิดเห็นที่ 14 เหตุผลเหรอ? อืม คงเพราะคุณภาพละมั้ง อ๊ะ แต่ไม่ใช่ว่าที่อื่นไม่มีคุณภาพนะ แต่สำหรับเราบันเทิงญี่ปุ่นคุณภาพสำหรับเราอ่ะ มองโดยรวมนะ คุณภาพของเราคือ อย่างแรกเลย คือ ความเป็นเอกลักษณ์ ถึงแนวเพลงฝรั่ง แต่ดูยังไงมันก็ญี่ปุ่นอ่ะ ให้ร้องเป็นภาษาอื่นด้วยเอ้า ก็ฟังออกว่าแนวญี่ปุ่น เรื่องละคร ดูยังไงก็ละครญี่ปุ่น ให้ใครมาทำตามเลียนแบบก็ไม่ได้แบบญี่ปุ่น หรือให้ญี่ปุ่นไปเอาของใครมาทำ ก็ยังออกมาประสาญี่ปุ่นอยู่ดี แปลกและแตกต่าง เรียกว่าไม่มีใครเหมือน และไม่เหมือนใคร (ถ้าไม่มีใครมาก๊อปไปอ่ะนะ) อย่างที่สอง คือ ไม่ง้อคนดู(เหตุผลมัน..)อธิบายยังไงดีหว่า คือถ้าเป็นคนนะ ด้วยความที่เป็นตัวของตัวเองสูง และมั่นใจมากๆ ก็เลยทำอะไรกันเหมือน ไม่ง้อใคร(แต่ในบางครั้งก็แอบมีอิงตามตลาดนะ) อยากทำอะไรชั้นทำ ไม่อยากทำอะไร ก็ไม่ทำ ถึงแม้จะเป็นที่ต้องการแค่ไหนก็ตาม แล้วคนญี่ปุ่นคงชินมั้ง เลยขายที่ญี่ปุ่นได้ที่เดียวนี่ล่ะ โฮ่~~ อย่างที่สาม คือ ไม่ซ้ำซาก และไม่ยึดติด แบบไหนแนวไหนก็มีหมด และมักจะเป็นที่รู้จักในวงกว้างได้ ไม่จำกัดแค่แบบใดแบบนึง รวมๆก็คือชอบแนวคิดในการสร้างสรรค์ผลงานของเค้าอ่ะ เหมือนเด็กแนวที่เอาแต่ใจตัวเองแต่ก็ใช้คุณภาพพิสูจน์ตัวเองไม่ให้ใครมาว่าได้ ประมาณนี้แหละ คร่าวๆเนอะ ส่วนเรื่องกระแส เกิดมาไม่เคยชอบอะไรตามกระแสค่ะ ถ้าชอบเดี๋ยวชอบเองไม่ต้องอิงกระแส ว่าต้องกระแสแรงถึงจะชอบ เพราะกระแสไม่ได้หมายถึง "คุณภาพ" ในความรู้สึกเรา แก้ไขเมื่อ 01 พ.ค. 52 07:49:42 แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 52 15:34:09 จากคุณ : น้ำพริกกินกะปลาทู - [ 30 เม.ย. 52 15:24:42 ]

ความคิดเห็นที่ 15 สำหรับเรา เราว่าเพราะมันมีเสน่ห์ ^^ จากคุณ : pangjang - [ 30 เม.ย. 52 16:12:10 ]

ความคิดเห็นที่ 16 ของผมมันคงเริ่มมาจากพวกการ์ตูน เซนไต อะไรพวกนี้ โดยเฉพาะเพลง ไปๆมาๆก็เริ่มเสาะแสวงหามาเรื่อยๆรวมทั้งวัฒนธรรมอื่นๆด้วยครับ ผมว่าการสร้างชาติให้แข็งแกร่งของญี่ปุ่นก็มีรากฐานมาจากสื่อบันเทิงเล็กๆอย่างการ์ตูนและละครนี่แหล่ะ ที่คอยปลูกฝังสิ่งต่างๆเข้าสู่ประชากร จนประเทศผู้แพ้สงครามกลับมาเรืองอำนาจได้อีกในปัจจุบัน จากคุณ : ที่จุดหมาย ยังมีสายรุ้ง - [ 30 เม.ย. 52 16:18:07 ]

ความคิดเห็นที่ 17 ชอบเนื้อเรื่องและหน้าตาพระ(นาง)สไตล์ญี่ปุ่นอะครับ จากคุณ : คนพันธุ์ร็อค - [ 30 เม.ย. 52 18:09:25 ]

ความคิดเห็นที่ 18 เอาแบบสั้น ๆ ก็ 1. เนื้อหา  สั้น  กระชับ  เดินเรื่องเร็ว  ไม่่ยืดเยื้อมาก  10  กว่าตอน  จบ  รู้สึกกำลังดี 2. มีเสน่ห์อย่างบอกไม่ถูก 3. แฝงไปด้วยข้อคิด   คติ  อีกมากมาย   4. ดารา  โดยเฉพาะคนนี้  เป็นคนชักนำเข้าสู่วงการซีรย์ญี่ปุ่น จากคุณ : MaeNongGam - [ 30 เม.ย. 52 18:09:26 ]

ความคิดเห็นที่ 19 สำหรับ เรานะ ถ้าเปรียบ ซีรีญีปุ่น        เหมือนผู้ชายไม่หล่อ สุภาพ ดูดีอ่อนโยน อบอุ่น คอยปลอบใจเวลาที่เราต้องการกำลังใจ อยากพิมพ์ต่อ แต่ลูกร้อง....อิอิ จากคุณ : กระแตแม่น้องอิ่ม - [ 30 เม.ย. 52 18:43:50 ]

ความคิดเห็นที่ 20 เหตุผลสั้นๆง่ายๆเลยนะครับ เพราะหลงรักนิโนะมิยะ คาซึนาริ ขยายความ เพราะชอบเสียงแหลมๆของนิโนะตอนที่จิกกัดคนอื่น เพราะชอบแววตาซุกซนที่ดูเหมือนคิดอยู่ตลอดเวลาว่าจะหาเรื่องแกล้งคนอื่นยังไงดี เพราะชอบรอยยิ้มนางฟ้าของนิโนะที่เกิดขึ้นหลังจากแกล้งคนอื่นเรียบร้อยแล้ว และตอนนี้.. เพราะว่ามีทั้งนิโนะ และชินโง แล้วก็มีทั้งอาราชิและสแมป อย่างอื่นก็ไม่ต้องการอีกแล้วครับ ขอแค่นี้แหละ แค่มีคนที่เรามองปุ๊บ เราก็ยิ้มได้ ถึงจะกำลังร้องไห้เพราะโศกเศร้ามหาศาล เพราะคนพวกนี้อยู่ในวงการบันเทิงของญี่ปุ่น ถึงได้รักบันเทิงญี่ปุ่น รักเค้า ก็เลยรักสิ่งแวดล้อมรอบตัวเค้าด้วยครับ แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 52 19:24:33 จากคุณ : ninoshingo - [ 30 เม.ย. 52 19:06:28 ]

ความคิดเห็นที่ 21 เหตุผลของผมมันง่ายๆเลยครับ เพราะผมโตมาพร้อมๆกับ การ์ตูน เกม หนัง เพลง ของญี่ปุ่นเลยน่ะสิครับ ^ ^" จากคุณ : Baritoreca - [ 30 เม.ย. 52 19:28:31 ]

ความคิดเห็นที่ 22 ตอบง่ายๆ ก็รัก"ผู้ชายญี่ปุ่น" ก่อนไง 5555+ จากคุณ : Pan-Nyo - [ 30 เม.ย. 52 20:46:38 ]

ความคิดเห็นที่ 23 โชคชะตา ล่ะมั้ง ^__^ ตั้งแต่เกิดมา ชอบญี่ปุ่นมาตลอดเลย ตั้งแต่ตอนเด็กๆ ดูการ์ตูนทาง UBC หรือช่อง 9 ก็หลงรักการ์ตูนญี่ปุ่น โตขึ้นมาอีกหน่อยก็เริ่มอ่านการ์ตูนญี่ปุ่น ชอบเกมญี่ปุ่น จนกระทั่ง ได้มารู้จักกับ วง Ya-ya-yah วงนี้ก็ได้นำพาเราเข้าสู่วงการเพลงญี่ปุ่น.. และหลังจากที่ดู รายการ Ya-ya-yah เราก็ได้มารู้จักกับเทโกชิ ยูยะ แล้วก็หลงจนโงหัวไม่ขึ้น จนถึงทุกวันนี้นี่ล่ะ.. ทั้งๆที่เราไม่เคยเจาะจงเลยว่า "ต้องเป็นญี่ปุ่นเท่านั้น ถึงจะชอบ" แต่สุดท้าย ทุกสิ่ง ทุกอย่าง ทุกคน ที่ทำให้เราชอบได้ ก็ล้วนเป็น ญี่ปุ่น ทั้งนั้น รักญี่ปุ่น! ^___^ จากคุณ : Kotoko_ChaN - [ 30 เม.ย. 52 21:29:40 ]

ความคิดเห็นที่ 24 คิดคำตอบอยู่นานค่ะน้องทิพย์ ผูกพันกะญี่ปุ่นมาแต่เด็กอ่ะ เมื่อก่อนแม่ทำงานแบงค์ญี่ปุ่น  ตอนนั้นเลยมีเพื่อนรุ่นเดียวกันเป็นญี่ปุ่นก็เยอะ พี่สาวก็เป็นแอร์สายการบินญี่ปุ่น เขียนฮิรางานะเป็นตั้งแต่อายุ 12 ไม่เคยลืมเลย เรียนเองเลยค่ะ เพราะก่อนนั้นมีแรงบันดาลใจ คือ วงโชเนนไต ชิซึกะ คุโด วงฮิคารุเกนจิ และอีกมากมายในช่วงนั้น (เก่าไปป่ะ) และละครเรื่อง สิงห์สาวนักสืบ ที่โยโกะ มินามิโนะแสดง (ไม่รู้ทิพย์เกิดยังอ่ะ55++) ห่างหายไปจากวงการเพลงญี่ปุ่นไปช่วงนึง เพราะมัวแต่เรียนภาษาอังกฤษ เลยบ้าเพลงฝรั่งช่วงนั้น แต่ตอนนี้กลับมาแล้วค่ะ ชอบทุกอย่างที่เป็นญี่ปุ่น โดยเฉพาะ............................. แก้ไขเมื่อ 30 เม.ย. 52 22:10:57 จากคุณ : dewlala - [ 30 เม.ย. 52 22:08:17 ]

ความคิดเห็นที่ 25 ตามคห.14 เลย "ความหลากหลาย ที่มีคุณภาพ" จากคุณ : ปีกแห่งความฝัน - [ 30 เม.ย. 52 22:20:20 ]

ความคิดเห็นที่ 26 เรียกว่าโตมาพร้อมกันเลยก็ว่าได้ 5555 ก่อนเราจะรู้จัก ศิลปินญี่ปุ่น เราก็รู้จักการ์ตูนและเกมส์ดึกๆดื่นๆ เรากะจะรอดูรายการเพลงที่ชอบของไทยเนี่ยแหละ เปิดไปช่อง7 เจอเพลงวงGLAY ที่เป็นคอนเสริตแล้วเค้าบอกว่าลงกินเนสบุ้ค คนมาดูเยอะที่สุดอะไรประมาณนี้ เราฟังไปฟังมา จะบอกว่า เพลงเค้าเราไม่รู้ความหมายก็จริง แต่มันไม่ฟูมฟาย และทำให้เกิดความตื้นตันอะ รวมที่ซีรี่ย์ด้วย ไม่ฟูมฟาย นู่นนี่เหมือนของเกาหลีที่เราดูไม่เคยจะจบเรื่องเลย ชอบเรื่องฟูลเฮ้าส์เรื่องเดียว เหมือนเอาฟิคมาทำยังไงอย่างงั้น ยิ่งของคนไทยก็แล้วใหญ่ ของฝรั่งก็กระด้างเกิน ยิ่งลงลึก ก็ยิ่งรู้ว่า ญี่ปุ่นใส่ใจรายละเอียดมาก และมีวินัยมีความคิดเชิงพัฒนา มันทำให้เรารู้สึกว่าจรรโลงดี แถมยังมีความคิดสร้างสรรค์และเป็นตัวของตัวเองสูง (มาก) 555 ข้อเสียก็มีแต่พอรับได้นะ ชอบยามะพีตั้งแต่ม.1อะ 55555 พอดีเจอเพื่อนที่ชอบทัคกี้เลยไปไกลเลย และรู้สึกว่าไม่ผิดหวังถ้าชอบศิลปินของญี่ปุ่น เค้าไม่เคยทำให้เราผิดหวังเลย มันเป็นสิ่งที่เราหาไม่ได้ในบันเทิงของสายอื่นๆ :)) จากคุณ : Kiss the myth - [ 30 เม.ย. 52 23:50:57 ]

ความคิดเห็นที่ 27 เหตุผลที่รักบันเทิงญี่ปุ่นหรอ โตมาด้วยกัน (ตอบเหมือนสโลแกนชาแนววี) ตอนเราขวบสองขวบ แม่ก็เปิดขบวนการห้าสีให้ดูแล้ว เพราะสมัยเด็กๆ แม่เปิดดูมา เลยเปิดให้ลูกดูคงไม่เป็นไร ต่อจากนั้นเราก็อ่านและดูโดเรมอน จนค่อยๆ ขยับเป็นการตูนเกือบทุกเรื่องของอาจารย์ฟูจิโมโตะ ฮิโรชิ เพราะที่บ้านมองว่ามันเป็นการ์ตูนที่เด็กดูได้ จากการ์ตูนก็มาไอ้มดแดง จากไอ้มดแดง ก็กลับมาที่ขบวนการห้าสี อะเกน ติดเจ็ทแมน กับ ไรเดอร์แบล็กอาร์เอ๊กซ์มาก แล้วก็ดูการ์ตูนญี่ปุ่นทุกเรื่อง ทั้งหนังสือ วีดีโอ ออกทีวี ดูครบมาก เป็นความสุขทั้งที่รอบตัวมีแต่คนติดหนังจีน ดาราฮ่องกง จนตอนนั้นก็ดูผิดวัยรุ่นทั่วไป ที่กระแสญี่ปุ่นยังไม่บูม ต่อจากนั้นก็มาเริ่มต้นที่ซีรีส์ โตเกียวซินเดอเรลล่าสตอร์รี่ ติดงอมแงม ฉันนี่แหละคุณหนูเรโกะ จากหนังสือการ์ตูนมีซีรีส์ด้วยเลยยิ่งติดซีรีส์ จนมาถึงเรื่องสุดทางฝัน นำแสดงโดยคินคิ คิดส์ นั่นแหละหนทางการชอบไอดอลจึงเริ่มต้นขึ้นด้วย ประกอบกับเรายิ่งฟังเพลงการ์ตูนญี่ปุ่นตั้งแต่มีเทปขายครั้งแรกที่หมึกจีน ซื้อเทปการ์ตูนจากนิตยสารทีวีแมกมาฟังตลอดเลย ฟังเพลงการ์ตูนไปเรื่อยๆ เมื่อชอบไอดอลก็ฟังเพลงเพิ่มขึ้น จนฟังเพลงญี่ปุ่นได้ทุกแนว ถึงไม่รู้ความหมาย แต่การฟังเพลงญี่ปุ่น ก็ทำให้เรามีความสุขได้ ซีรีส์เกาหลีเราก็ดูนะ แต่ชอบเฉพาะเรื่องที่ไม่ได้เน้นหน้าตาพระเอกนางเอก แต่เน้นเนื้อเรื่อง เน้นฉาก เรื่องที่เนื้อเรื่องเข้มข้น ไม่ได้ชอบถึงตัวนักแสดงเหมือนอย่างที่ชอบญี่ปุ่น ใครมีส่วนดีเราก็รับส่วนดีนะ แต่สำหรับญี่ปุ่น ไม่ว่าจะด้านดีหรือด้านร้าย มันก็เป็นความสุขทางใจที่สุดของเราแล้ว จนแยกไม่ออกแล้วละ ว่าถ้าตอนนี้ต้องเลิกชอบขึ้นมา คงไม่เหลือใจไว้ชอบอย่างอื่นแล้ว ^^ จากคุณ : sanzokung - [ วันแรงงาน 10:11:09 ]

ความคิดเห็นที่ 28 เหตุผลที่รักบันเทิงญี่ปุ่น มันอยู่ในสายเลือด มันเป็นความผูกพันธ์ บอกไม่ถูกอ่ะค่ะ จำได้ตอนเด็กๆ โน้นช่อง5 จะมีซีรี่ญี่ปุ่นตอนหลังข่าวทุกวัน เวลาอ่านจากหนังสือพิมพ์จะมีเรื่องให้อ่านเป็นตอนๆ ตอนเด็ก อ่านหนังสือออกก็เริ่มอ่านการ์ตูนญี่ปุ่น แล้ว เป็นหนังสือที่ยอมอดค่าขนมไปซื้อ แม้จะดูไร้สาระในสายตาผู้ใหญ่แต่เราชอบเพราะ มันไม่ใช่แค่การ์ตูนหวานแหวว มันรวมถึง ความเป็นญี่ปุ่นที่แทรกนั้นด้วย  ตั้งแต่เด็กๆมา ประเทศที่ฝันอยากจะไปก็ญี่ปุ่นอีก อาจเป็นเพราะอิทธิพลของการ์ตูน พอโตขึ้นก็มีซีรี่ญี่ปุ่น ติดมากๆ ทางช่อง 3 ตอนบ่าย 3 ให้ดูจำได้ว่า รีบกลับมาดูทุกวัน เลยจนหลังๆ ซีรี่ญี่ปุ่นเริ่มๆหายไปจากช่อง3  และก็มาได้ดูอีกก็ตอนไอทีวีก็ดีใจมากทีได้ดูอีก  มีดาราในดวงใจก็ญี่ปุ่น ตอนนั้นชอบยูทากะ มากๆ และอีกหลายๆคน จนตอนนี้ ก็ชอบนักร้องญี่ปุ่น ชอบคัตตุน ชอบค่ายจอนนี่ และยังคงชอบซีรี่ญี่ปุ่นไม่เสื่อมคลาย ไม่ว่าจะมีกระแสอื่นเข้ามา จนแทบกลบญี่ปุ่น จนวันนี้เหลือเพียง ซีรี่ญี่ปนเรื่องเดียวในไทย นักร้องญี่ป่นไม่เคยมา ไม่มีคอน ไม่มีอะไรทั้งนั้น ทำได้คือตามจากเนต ก็พอใจแล้วค่ะ และอีกอย่าง ทำให้รู้ว่า คนที่รักญี่ปุ่นยังมีอีกมากมายและเหนียวแน่นกับญี่ปุ่นมากๆด้วย ดีใจนะ รักกันจริงก็เห็นกันตอน ไม่มีกระแสนี่แหละค่ะ อิอิ อีกอย่าง รักญี่ปุ่นตรงที่ น่าค้นหา เข้าใจยาก ลึกลับ ไม่ค่อยออกจากประเทศ แต่ทำไมมีคนมากมายอยากเข้าไปทำความรู้จักและ ชอบบันเทิงญี่ปุ่นมากขนาดนี้ มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว หลากหลาย ไม่ต้องเหมือนใครและ ไม่มีใครเหมือน  ชอบนักร้องญี่ปุ่นที่มีบุคลิกเฉพาะตัวด้วยค่า ไม่มีใครเหมือนกัน สักคน ต่างมีแนวของตัวเอง ไม่ต้องออกจากบล๊อกเดียวกัน หรือทำให้ เป็นพิมพ์นิยม เพื่อให้ขายได้ เราชอบตรงนี้แหละ จากคุณ : milano - [ วันแรงงาน 16:18:44 ]

ความคิดเห็นที่ 29 ทำไมถึงรักบันเทิงญี่ปุ่นงั้นหรอ?? เหตุผลง่ายๆคือ รู้จักเค้ามาตั้งแต่เด็กๆแล้วอ่ะค่ะ เริ่มจากการ์ตูนเหมือนหลายๆคน เสาร์-อาทิตย์เป็นวันหยุดแท้ๆ แต่ตั้งใจตื่นเช้ามาเพื่อดูการ์ตูน (แลดูตั้งใจตื่นกว่าไปเรียนอีก 555+) แล้วก็เป็นอย่างนี้ทุกครั้งจนกระทั่งโตมาประมาณม.ต้นก็เริ่มจะขี้เกียจตื่นแล้ว นอกจากดูการ์ตูนโทรทัศน์ก็เลยไปสนใจอ่านการ์ตูนแทน เริ่มจากโคนันก่อน ไปๆมาๆ เพื่อนชวนให้อ่านนู่นอ่านนี่ ปัจจุบันสะสมการ์ตูนไว้หลายร้อยเรื่องแล้วมั้งคะ ^^" เรื่องไอดอลนักร้องตอนที่กระแสฮิตๆกันก็ไม่ได้บ้าไปตามกระแสซะด้วย เพื่อนในกลุ่มก็ชอบกันนะ เราก็แบบเวลาเค้าคุยกันก็งง เรียกได้ว่าตอนนั้นไม่สนใจไอดอลเลย ยังคิดอีกด้วยว่าเพื่อนเรามันบ้ากันรึป่าว จะชอบจะกรี๊ดอะไรขนาดนั้น (ใครรักใครชอบไอดอลอย่าเพิ่งเคืองกันนะ แหะๆ) สเต็ปถัดมาก็เรื่องซีรีย์นี่แหละค่ะ ตอนที่ฉายไอทีวีก็ไม่คิดจะดูเลย ยังชอบละครไทยอยู่ แต่มีเรื่องนึงที่ดูคือ crying out love เพราะได้อ่านการ์ตูน อ่านนิยาย เลยตามดูซีรีย์ไปด้วยเลย แล้วเรื่องนี้ก็ชอบมาก แต่ก็ยังไม่พอที่จะทำให้เราติดตามหาเรื่องอื่นมาดู จนได้รุ้จักเรื่อง densha otoko เท่านั้นแหละค่า~ หาเรื่องอื่นมาดูต่อทันที เรารู้สึกว่าซีรีย์ของญี่ปุ่นมีเสน่ห์มาก การถ่ายทำ โปรดักชั่นต่างๆล้วนมีความละเมียดละไม แบบเค้าใส่ใจทุกรายละเอียดมากๆ จนตอนนี้ก็ดูแต่ซีรีย์ญี่ปุ่น ดูไปดูมาก็กลายเป็นชอบดาราไปด้วย ไม่ว่าจะไอดอลไม่ไอดอล (พูดแบบนี้แล้วเหมือนกลืนน้ำลายตัวเอง 555+) เรื่องเพลงก็เหมือนกัน ไม่ได้เข้าใจความหมายอะไรเลย แต่เพราะเป็นเพลงประกอบซีรีย์ เป็นเพราะดาราที่เราชอบเป็นคนร้อง ก็เลยขวนขวายหาฟังประจำ แต่ที่ต้องหาฟังทุกครั้งคือเพลง OST ของซีรีย์ทุกเรื่องที่เราดู เพราะเวลาฟังจะทำให้เรานึกถึงเหตุการณ์ในฉากต่างๆของเรื่องไปด้วย ชอบมากๆค่ะ สรุปว่าชอบทุกอย่างที่เป็นญี่ปุ่นล่ะค่ะ คงไม่มีอะไรที่จะมาทำให้เราเปลี่ยนใจไปจากเค้าได้แน่นอน^^ จากคุณ : ZCRFCE_IX - [ วันแรงงาน 21:28:08 ]

ความคิดเห็นที่ 30 เหตุผลที่รักบันเทิงญี่ปุ่น? ตอบยากแฮะ 555 เอาเป็นว่า บันเทิงญี่ปุ่นไม่ว่าจะเป็นเพลง ซีรีส์ ดารานักร้อง การ์ตูน ฯลฯ ถูกจริตกับเรา และทำให้เราพอใจที่สุดแล้วค่ะ อาจจะเพราะมีความหลากหลายให้ได้เลือกเสพ และในแต่ละความหลากหลายนั้นก็มีคุณภาพสำหรับเราแล้ว เรามีความสุขเสมอเวลาที่ได้ดู ได้ฟัง ได้อ่าน บางอย่างทำออกมาแล้วทำให้เรานึกทึ่งเสมอ อย่างซีรีส์ Iryu ดูครั้งแรกเราทึ่งมากเค้าทำได้ยังไง ทำไมเนียนอย่างนี้ ทำให้เราเชื่อว่าคุณหมอที่เราดูอยู่ เป็นคุณหมอจริงๆ เวลาทำการผ่าตัดก็ทำได้เหมือนจริงๆๆสมเป็นคุณหมอ ไม่ใช่แค่ว่าใส่เสื้อกาวด์เดินไปเดินมาไปวันๆๆและซีรีส์ของเค้าก็มีหลายแนวจริงๆๆ ทำให้เรารู้ว่าละคร ไม่จำเป็นต้องเกียวข้องกับความรักเสมอไป ญี่ปุ่นทำให้เราได้เห็นถึงข้อนี้จริงๆๆ เรื่องราวของอาชีพ กีฬา หรือแม้แต่เรื่องจากการ์ตูนก็เอาทำเป็นละครได้ และทำได้ดีน่าสนใจเสียด้วย โดยที่บางเรื่องไม่จำเป็นต้องมีพระเอก นางเอก มารักกันจะเป็นจะตาย มาทะเลาะกันแล้วมารักกันทีหลัง มาเป็นตัวดึงดูดเลยด้วยซ้ำ ส่วนดาราญี่ปุ่นนะ ถ้าถามว่าหล่อสวยไหมมากไหม ก็ไม่ได้หล่อสวยมาก บางคนดาราไทยยังหล่อ ยังสวยกว่าอีก แต่พอดูเค้าแสดงไปแล้วเค้ามีเสน่ห์กันอ่ะ ทำให้หลงเอาได้ง่ายๆๆเลยล่ะ วงการเพลง นักร้องเค้าก็มีมากมาย หลากหลายสีสันจริงๆๆ หน้าตาจะหล่อจะสวย ไม่หล่อไม่สวยก็เป็นได้ จะผอมจะอ้วนก็เป็นได้ แก่แล้วก็ยังเป็นนักร้องได้เลย บางคนก่อนจะเดบิวท์ ก็เป็นนักร้องข้างถนนมาก่อน แล้วแต่ละคนก็จะมีสไตล์เป็นของตัวเอง แม้จะเป็นแนวป๊อบเหมือนกัน สำหรับเส้นทางความรักของเรานี่ (แหม่ พูดซะสวยหรู) ตอนเด็กๆๆนี่ก็ติดการ์ตูน อย่างพวกอิคคิวซัง นินจาฮาโตริ ดราก้อนบอล โดเรมอน เซเลอร์มูนฯลฯ กับพวกขบวนการหลากสีต่างๆ เหมือนเด็กทั่วๆไปนี่ล่ะ แต่มาถูกกระตุ้นให้ชอบรุนแรงอีกที โดย อาคานิชิ จิน อิอิอิ แก้ไขเมื่อ 01 พ.ค. 52 22:37:46 จากคุณ : Twenty SixSense - [ วันแรงงาน 22:06:40 ]

ความคิดเห็นที่ 31 หลายๆท่านที่อ่านๆมาก็ คล้ายกับผมหลายคนครับ ก็ผมผูกพันกับมันมา ตั้งนาน เหมือนคนอื่นเค้า แต่อาจจะแปลกบ้าง ที่คนบ้านนอก ตจว ชนบทอย่างผม จะโตมาแล้วผูกพันกับ ความเป็นญี่ปุ่น การ์ตูน เซนไท ไอ้มดแดง เกมส์ มังงะ ละคร ดารา ทุกอย่าง....จนถึง โหลดซีรี่ส์มาดองอย่างบ้าคลั่งทุกวันนี้ ....แหะๆ เข้ามาอ่าน อย่างมีความสุขครับ แต่อาจจะหลายรอบหน่อย กระทู้นี้ เหมือนลากเอาจิตวิญญาณ ชาวซากุระ มาตอบยังไงไม่รู้  555 จากคุณ : จิบเดียวก็ซื้งแมน - [ วันแรงงาน 23:14:48 ]

ความคิดเห็นที่ 32 เริ่มแรกก็ต้องเป็นการ์ตูนแหละค่ะ อนิเมยุคดราก้อนบอล  เซเลอร์มูน จูเรนเจอร์  แย่งขอเป็นสีนั้นสีนี้กันใหญ่  ชมรมนักสืบclamp ดิจิมอน โปเกม่อน ฯลฯ ช่วงนี้ก็เริ่มฟังเพลงอนิเม พอมัธยมก็เริ่มได้ดูซีรี่ย์   แล้วหลงไปฝังเกาหลีพักนึงก็กลับมาอีก เพราะอ่านการ์ตูนและเริ่มติด  แล้วก็กลับมาดูซีรี่ย์อีกครั้ง ต่อด้วยเพลง จากซีรี่ย์   เรื่อยมาจนบัดนี้  .....มาเนียนๆไม่ทันตั้งตัวค่ะ ^ ^'' จากคุณ : momo lawleit - [ 2 พ.ค. 52 00:00:58 ]

ความคิดเห็นที่ 33 เหตุผลหลักคงโตมาด้วยกันเหมือนคนอื่นๆมั้ง เริ่มจากอ่านการ์ตูนญี่ปุ่น ดูการ์ตูนญี่ปุ่น สิ่งที่ดูเหมือนเป็นละครเรื่องแรกที่ดูก็เป็น Jet Man (ไม่แน่ใจจะจัดหมวดให้อยู่หมวดไหนดี) ต่อมาก็ตามมาด้วยการดูซีรียส์ จำได้เลยว่าละครเรื่องแรกที่ดูชื่อ Tokyo Love Story จากนั้นก็ต่อด้วยอดีตฝันวันวาน โทโมยะจึงเป็นเด็กจอนห์นี่คนแรกที่เรารู้จักและชอบ เมื่อดูซีรียส์ เพลงจึงตามมาอีกต่อหนึ่ง พอโตขึ้นเข้ามหาวิทยาลัยก็ห่างหายไปจากเรื่องพวกนี้ เคยชอบซีรียส์เกาหลีได้ซักแค่ปีกว่าๆ แต่เรื่องมันก็วนเกินจนทนไม่ไหว แถมดาราก็หน้าตาเหมือนเดิม แม้จะเปลี่ยนเรื่องไปกี่เรื่อง สุดท้ายแล้วคงเป็นเพราะโชคชะตาที่ทำให้กลับมาเจอผู้ชายคนนี้ จึงกลับมาเริ่มดูซีรียส์ และฟังเพลงใหม่ ไปๆมาๆ ไม่พ้นเรื่องผู้ชาย ^__^ จากคุณ : นายน้อยฟาวล์ - [ 2 พ.ค. 52 00:23:13 ]

ความคิดเห็นที่ 34 เริ่มต้นเหมือนคนอื่น ๆ ค่ะ  คือ ชอบอ่านการ์ตูน แอบไปนั่งอ่านการ์ตูนผู้ชายที่ห้องน้ามาตั้งแต่เด็ก โตมาด้วยดราก้อนบอล เซนต์เซย่า กัปตันซึบาสะ พอโตขึ้นมาหน่อยก็เริ่มอ่านการ์ตูนผู้หญิง ปกติไม่ค่อยชอบดูละครเท่าไหร่ แต่ก็มีละครญี่ปุ่นผ่านตาอยู่บ้าง  แต่พอรู้ว่าจะมีละครที่ทำมาจากการ์ตูนเรื่อง ฉันนี่แหละ เรโกะ ก็เลยตั้งหน้าตั้งตารอดู แล้วก็ไม่ผิดหวัง หลังจากนั้นก็เลยเริ่มสนใจบันเทิงญี่ปุ่น ผู้ชายญี่ปุ่นคนแรกที่รู้จักคือ Tackey (แต่ก่อนเขียนกันว่า Takki แต่พอพี่กี้เดบิวต์ เลยต้องเปลี่ยนการเขียนตาม) ส่วนฝั่งผู้หญิง น้องชายเราชอบเรียวโกะ  เราก็เลยชอบตาม (แต่ตอนนี้กลายเป็นว่าเราชอบมากกว่า 555) ไป Tower record ที่สยามเซ็นเตอร์ เพื่อไปหาซื้อ ซีดีศซิงเกิ้ลของเรียวโกะมาเก็บไว้ ตอนนั้นก็ยังไม่อะไรมาก ดูละครญี่ปุ่นบ้าง แต่ก็ไม่ได้ดูแบบติดตาม มาพีคอีกทีก็ตอนไอทีวีเอา GTO มาฉาย ซึ่งเป็นการ์ตูนที่เราชอบมาก แล้วเราก็ติดซีรี่ย์เรื่องนี้มาก จนยกให้โซ่จัง กับนานาโกะ เป็นพี่ชายพี่สาวเรา (ขี้ตู่มาก ๆ ) เราก็เลยไปตามซื้อ J-spy มาอ่านเรื่องย่อ และนั่นก็ทำให้เราได้เจอรอยยิ้มของหนุ่มจอห์นนี่คนนึง ที่ทำให้เราถอนตัวจากการชอบญี่ปุ่นไม่ได้ซักที   เราเริ่มเล่นพันทิป ห้องบันเทิิงเอเชีย ตอนนั้นอยู่มหาวิทยาลัียปี 2 จะเห็นเราได้ทุกกระทู้ที่มีโพสต์รูปทักกี้ กับเรียวโกะ ส่วนคนที่เราชอบ ตอนนั้น ยังไม่เป็นที่รู้จักเท่าไหร่ ตอนนั้นสังคมห้องบันเทิงเอเชียน่ารักมาก มีสมาชิกที่เพียรเข้ามาตั้งกระทู้ ตอบกระทู้กันแทบจะนับคนได้ หลัก ๆ ก็มีคุณแอนดี้ที่ชอบโพสต์อัพเดตรูปดาราฮ่องกง ส่วนฝั่งญี่ปุ่น ที่ดัง ๆ ก็มีทักกี้ กับเรียวโกะ โดยเฉพาะเรียวโกะ ที่มีการตั้งสมาพันธ์กันขึ้่นมา และแล้วเราก็เริ่มมีธุระ และไปยุ่งกับธุระของเราจนต้องห่างเหินไป ไม่ค่อยได้เข้าห้องบันเทิงเอเชียเหมือนเคย แต่ก็ยังคงติดตามวงการบันนเทิงญี่ปุ่นอยู่ตลอดนะคะ จนวันนึงได้เข้ามาอีกครั้ง ก็ได้พบว่าห้องนั้นไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ตอนนั้นจำได้ว่าถึงขั้นช็อก และเลิกเล่นพันทิปไปพักใหญ่ พอมีห้อง J-music ก็เข้าไปแจมนิด ๆ หน่อย ๆ แต่ส่วนมากก็เข้าห้องใหญ่ซะมากกว่า จนมีห้องบันเทิงแดนซากุระนี่ล่ะค่ะ พอเข้ามาที่นี่ ก็อดดีใจไม่ได้ที่ยังพอเห็นยูสเซอร์ที่คุ้นตาอยู่บ้าง แต่เรามันโลกส่วนตัวสูง คุยกะชาวบ้านไม่ค่อยรู้เรื่อง เลยเล่นห้องนี้แบบเก็บเนื้อเก็บตัว (555) โพสต์กระทู้เฉพาะที่ตัวเองพอรู้เรื่องเท่านั้นอ่ะค่ะ แหะ แหะ   แต่น้องทิพย์ มาเล่นห้องนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่เอ่ย ไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีกนะคะเนี่ยะ (555) จำพี่ได้มั้ยเนี่ยะ (ใครจะไปจำแกได้) จัดข้อความใหม่ค่ะ แก้ไขเมื่อ 02 พ.ค. 52 02:51:31 จากคุณ : แพม* - [ 2 พ.ค. 52 02:48:18 ]

ความคิดเห็นที่ 35 เริ่มแรกก็คงชอบ manga ญี่ปุ่นมังคะ .. เริ่มแรกเลยจากโดราเอมอน จากนั้น ก็อ่านต่อมาเรื่อยๆ ทั้งโชโจ โชเน็น จนปัจจุบันแล้วก็ยังอ่านและก็จะอ่านไปจนแก่เลย 55 ต่อมาก็ฟังเพลง .. แต่เริ่มจาก X Japan และกลุ่ม J-Rock ก่อนแล้วค่อยๆ ลามมาSMAP และเด็กจอห์นนี่ปัจจุบันก็ยังเหนียวแน่นทั้ง J-Pop ทั้ง J-Rock เริ่มดูซีรี่ส์ญี่ปุ่นตอน ม.ต้น บ่ายๆทางช่องสาม Tokyo Cinderella Story, สวรรค์ลำเอียง .. และอีกหลายเรื่องตอนนั้นติดมากๆต้องรีบกลับบ้านมาดู จากนั้นก็ติดตามโดยการไปยืนเปิดนิตยาสารญี่ปุ่นดูประจำ ดูแต่รูป เพราะอ่านไม่ออก 55 แต่การไป Japan Centre เป็นอะไรที่ต้องทำ ทุกอาทิตย์ .. ก็เลยลามไปถึงการทำอาหารญี่ปุ่น หนังสือแปล คอนเสิร์ต อีเวนท์ งานแสดงศิลปะของศิลปินญี่ปุ่น และการเทศกาล รู้ตัวอีกทีก็รู้จักวงการบันเทิงญี่ปุ่นดีกว่าวงการบันเทิงไทยซะแล้ว .. คงเพราะ ที่บ้านไม่มีใครดูละครไทยด้วยก็เลยมีเวลาให้บันเทิงญี่ปุ่นเต็มที่ 55.. แต่ก็ดู ซีรี่ส์ฝรั่งกับฟังเพลงฝรั่งด้วยเหมือนกันเพราะเข้าถึงได้ทั่วไป .. แต่หลักๆก็ ยังเป็นญี่ปุ่นอยู่ดี การติดตามตั้งแต่แรกมันเลยเข้าไปอยู่ในสายเลือด พอดูละครหรือดูผลงาน ของคนญี่ปุ่นก็เลยเข้าถึงง่ายไม่ต้องมีคำถามว่าทำไมถึงเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ดูแล้วสบายใจ ได้แง่คิดใหม่ๆ แต่ติดตามมาได้นานเป็นสิบปีแบบนี้เพราะของ เค้ามีคุณภาพและพัฒนาขึ้นเรื่อยๆอ่ะค่ะ ป.ล. ชอบคำตอบของน้องนิจัง .. โดนมากๆ : ) จากคุณ : caudalie - [ 2 พ.ค. 52 15:17:20 ]

ความคิดเห็นที่ 36 เกาหลี vs ญี่ปุ่น: พลุกับตะเกียงแห่งกระแส http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9500000142109 ละคร: สิ่งที่เกาหลียังคงไล่หลังญี่ปุ่น http://www.manager.co.th/Entertainment/ViewNews.aspx?NewsID=9520000049030 แก้ไขเมื่อ 04 พ.ค. 52 10:53:00 จากคุณ : four seasons in one day - [ 2 พ.ค. 52 17:25:59 ]

ความคิดเห็นที่ 37 ^ ^ ขอบคุณค่ะ ตามไปอ่านมาแล้ว ชอบ 3 ย่อหน้าสุดท้ายมากเลยค่ะ เกี่ยวกับซีรีส์และหนังญี่ปุ่น ตรงเลย แต่ว่าบทความนี้เป็นบทความประมาณเมื่อ 2 ปีที่แล้วใช่ไหมคะ พอจะทราบอยู่ว่าก่อนหน้านี้เกิดกระแสเกาหลีฟีเวอร์ที่ญี่ปุ่นโดยเบยองจุน แล้วปัจจุบันกระแสเกาหลีฟีเวอร์ที่ญี่ปุ่นเป็นยังไงบ้าง? พอดีเห็นนักร้องจากเกาหลีไปญี่ปุ่นเยอะ ก็เลยคิดว่าอาจจะกลับมาอีกครั้งหรือเปล่า จากที่เคยฟีเวอร์โดยนักแสดง ครั้งนี้อาจจะเป็นนักร้องจุดประกายฟีเวอร์ขึ้นมาอีกระลอกก็ได้(เอ ถามอย่างนี้จะทำให้กระทู้กลายหรือเปล่า ขอโทษล่วงหน้านะคะ แต่อยากรู้จริงๆๆ) อ่า ยังไม่ได้อ่านบทความที่ 2 ขอตามไปอีกที แก้ไขเมื่อ 03 พ.ค. 52 11:46:31 จากคุณ : Twenty SixSense - [ 2 พ.ค. 52 23:24:59 ]

ความคิดเห็นที่ 38 บันเทิงญี่ปุ่นคลุกคลีกับเราโดยไม่รู้ตัวมาตั้งแต่เด็กๆ นั่นก็คือการ์ตูนญี่ปุ่นค่ะ เราทั้งอ่านทั้งดูเลย มันเลยกลายเป็นความผูกพันซึมลึก เราอย่างน้อยต้องอ่านการ์ตูนทุกวันค่ะ บ้ามากๆๆ 555 ช่วงที่ทักกี้ เคียวโกะ ไอทีวีซีรีย์ อายูมิ ฮิกกี้ช่วงนี้ก็ชอบค่ะ ลามไปชอบสาวๆ MorningMusume จนกระทั่งหมดค่าย H!P ตอนนั้นซีรีย์และบันเทิงญี่ปุ่นก็เริ่มขาดหายจากบ้านเราแล้ว เราก็เลยอยู่แต่กับ MM H!P  แต่ก็ไม่เบื่อค่ะ มันตื่นตาไปหมด สาวๆน่ารัก มีความสามารถ เต้นเก่ง อารมณ์ดี ดูเพลินเลยค่ะ ถึงตอนนี้ก็ยังรักอยู่ จนกระทั่งไปค้นพบลู่ทางโหลดซีรีย์ญี่ปุ่น (พูดซะน่ากลัวเชียว 55) ก็เลยได้กลับมาดูอีกครั้ง จริงเราเคยเป็นโรคกลัวคนอ่ะค่ะ แบบเก็บตัวไม่กล้าเจอคน แต่พอได้ดูซีรีย์ญี่ปุ่น มันทำให้เรามีกำลังใจ มีไฟ มีความรู้สึกที่จะก้าวต่อไป เราชอบคำคม และข้อสอนใจที่ได้จากเรื่อง จากคำพูดของตัวละครนั้นๆ เราชอบที่ได้คิดตามและเข้าใจ ทุกเรื่องจะต้องทำให้ตื้นตันจนน้ำตาไหล อบอุ่นในใจ ดูแล้วก็อิ่มเอมใจ ช่วยเติมเต็ม ซึ่งมันตรงกับที่ใจเราต้องการค่ะ เหตุผลที่รักบันเทิงญี่ปุ่นสำหรับเรา อธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ถูกอ่ะค่ะ แต่คงเป็นเพราะมันเข้ากับเรามากที่สุดละมั้งค่ะ ประมาณว่าเรากับมันมีอะไรหลายๆอย่างที่คล้ายคลึงกัน จูนกันติด มีอะไรใหม่ๆมาเรื่อยๆไม่มีเบื่ออ่ะค่ะ... จากคุณ : โมกุจัง - [ 2 พ.ค. 52 23:44:34 ]

ความคิดเห็นที่ 39 คห 36 เข้าไปดูลิงค์อันที่สอง แถบจะปรี๊ดดดด คห 40 ในเว็บนั้นเอามากๆๆเลย รู้สึกในเว็บนั้นมีแต่คนรักละครญี่ปุ่นเนอะ เออ แปลกดี ปลื้มมม จากคุณ : MobMan - [ 3 พ.ค. 52 08:48:24 ]

ความคิดเห็นที่ 40 เหตุผลที่คุณ........"รักบันเทิงญี่ปุ่น" ================================= รักเพราะรักค่ะ (เหตุผลอะไรของมันฟระเนี่ย!! 55) จากคุณ : k-jap (อ้อมแขนอันอบอุ่น) - [ 3 พ.ค. 52 13:34:21 ]

ความคิดเห็นที่ 41 เอ เป็นคำถามที่เข้าท่าแฮะ เอาความเป็นญี่ปุ่นที่เราเริ่มรับเข้ามาในชีวิตก่อนละกัน - การ์ตูน แน่นอน การ์ตูนเป็นวัฒนธรรมแรกที่เข้าถึง ไม่ว่าจะเป็น โดเรมอน อิ๊กคิวซัง  รวมกระทั่ง กันดั้ม  มาครอส ช่อง 9 การ์ตูนตอนเด็กๆ  ส่วนนั้น คิดว่า พอจะเป็นพื้นฐานที่จะรับวัฒนธรรมของญี่ปุ่นมาได้ - ซีรีส์ เพลง ช่วงนี้ เป็นช่วงวัยทำงานของเรา มีเพื่อนๆคนนึง ลองเอาพวก J-POP J-Rock มาให้ฟัง  เลยได้มีโอกาสได้ลองฟัง และก็ชอบ  ต่อมาไอ้เพื่อนคนเดิม ก็เอาซีรีส์ รวมทั้งหนังญี่ปุ่นมาลองให้ดู ยิ่งติดในความเป็นญี่ปุ่นมากขึ้น ต้องเกริ่นจากการ์ตูน ผมเป็นคนที่ชอบ งานของ อ. อาดาจิ มากและก็อารมณ์ของอาดาจิ   แล้วมีครั้งนึง ได้มีโอกาสดู Love Letter ซึ่งเรื่องนี้ อารมณ์ อาดาจิ ชัดๆ  ดูแบบตั้งใจ จนจบ แล้วจี๊ด ตายทันที เลย รีบโทรไปหาไอ้เพื่อนคนนั้นว่า ชอบมาก จนบัดนี้ ถ้าใครมาถามว่า หนังรักอันดับ 1 คือเรื่องอะไร จะตอบทันทีว่า Love Letter  จากนั้นก็ค่อยๆ พัฒนามาเป็น ซีรีส์ ที่ติดหนึบทุกๆวันนี้ เหตุผลที่ชอบ - งานที่เป็นเอกลักษณ์   - งานที่เป็นคุณภาพ - ไม่ง้อผู้บริโภค  แต่ใครจะสนใจ ต้องปรับจิตใจเข้าไปหา แต่ข้อดีคือ คนที่ชอบ ในความเป็นญี่ปุ่น จะภักดีตลอดไป เพราะ นั่นคือสิ่งที่ผู้บริโภคได้ตัดสินใจเองแล้ว ไม่มีอะไรมาโน้มน้าว หรือโฆษณา - ทั้งการ์ตูน หนัง เพลง ให้กำลังใจกับผู้บริโภค - อาหาร อร่อย   ผมกินราเม็ง ได้ทุกวันโดยไม่เบื่อ   อิอิ - วัฒนธรรมสุดขั้วแต่อยู่ด้วยกันได้ มีที่ไหนในโลก   ที่เมืองใหญ่ วัยรุ่น ไม่เขินอายที่จะใส่ กิโมโน  ความเป็นธรรมชาติ  ด้านนึง หนัง AV แต่อีกด้านนึง วัยรุ่นใส่กิโมโน มีงานบรรลุนิติภาวะ   ด้านนึง มีตึกสูงใหญ่ เทคโนโลยีทันสมัย  แต่อีกด้านนึง ดูแลรักษาสิ่งแวดล้อม มีซากุระเป็นสัญลักษณ์ของประเทศ - ความเรียบง่าย นิ่ง แบบ เซ็น แล้ว ผู้หญิง ญี่ปุ่น อาโนเนะ โดยกำเนิด และก็ไม่มีประเทศไหนเลียนแบบได้ ไม่ว่า จะไทย หรือเกาหลี   เยอะแยะมากมาย กับความเป็นญี่ปุ่นที่เราชอบ และปัจจุบัน ก็มีนักกีฬาญี่ปุ่นที่ชอบ และก็ได้เจอตัวจริงมาแล้ว ทั้งหมดทั้งปวง เลยชอบๆ ความเป็นญี่ปุ่น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรก็ตาม จบท้าย ผมจัดกลุ่ม ทั้งหนัง เพลง   ญี่ปุ่น เปรียบเสมือน ยุโรป ละเมียดละไม อบอุ่น และให้ เกาหลี เหมือน อเมริกา ฮอลลีวู้ด   Marketing Pop ในวงกว้าง แต่ ยังรู้สึกกระด้าง ไม่ อิ่มเหมือน ญี่ปุ่นหรือยุโรป ครับ จากคุณ : jedijoke - [ 3 พ.ค. 52 14:30:20 ]

ความคิดเห็นที่ 42 มันถูกจริตค่ะ ถูกที่ว่าบันเทิงญี่ปุ่นไม่ต้องง้อใคร เหมือนบันเทิงบางชาติ ของดีมันต้องขวนขวายหาดูเอง มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง ซีรีย์สนุก นักแสดงเล่นได้สุดยอดดมากๆ ทุ่มทุนสร้างแบบไม่กลัวขาดทุน เพลง ดนตรีทำดีมาก ไม่ซ้ำซาก น่าเบื่อ จริงๆแล้วเป็นคนไม่ชอบฟังเพลงภาษาอื่นเท่าไหร่ ตั้งแต่ได้ฟังเพลงญี่ปุ่นก็แบบ มันใช่เลย ดนตรีอลังการได้อีก ชอบมากๆ เจป็อปเป็นแนวที่ใช่มากๆเลย ถึงจะฟังไม่ออกก็เหอะ การ์ตูน ไม่มีชาติไหนทำได้เป็นเอกลักษณ์ขนาดนี้แน่นอนน ดารา ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ถึงหน้าตาไม่ดี แต่แสดงได้ใจมาก นักร้อง จอนนี่คือค่ายบอยแบนด์ในใจตลอดกาล นักร้องมีคุณภาพ+ความสามารถ+หน้าตาดี รักบันเทิงญี่ปุ่นค่ะ!! จากคุณ : KIKUYO - [ 3 พ.ค. 52 22:25:20 A:118.172.6.197 X: ]

ความคิดเห็นที่ 43 อ่านและดูการ์ตูนญี่ปุ่นแต่เด็ก ตอนยังเด็กดูสงครามชีวิตโอชิน ชอบของคิขุของญี่ปุ่น ไปญี่ปุ่นก็ชอบ อาหารก็ชอบ เพิ่งดูซีรีย์ญี่ปุ่นจริงจัง(จากแผ่นดีวีดี)ปีที่แล้วเอง เรื่องแรกจำไม่ได้ว่า ชื่ออะไร แต่เป็นป๋าทาคุยะเล่น ไม่ค่อยชอบค่ะ เรื่องที่สองและสามทำให้ ชอบซีรีย์ญี่ปุ่นมาก และมากขึ้นคือ pride และ Nodame ค่ะ จากนั้นก็ติด หนึบเลย ถ้าให้เปรียบ ซีรีย์ญี่ปุ่นเหมือนกับอาหารรสกลมกล่อม มีวาซาบิ ให้ความรู้สึกเผ็ดนิดหน่อย แต่พอกลืนไปแล้วรสชาติยังติดที่ปลายลิ้นให้ ถวิลหาอยู่ รู้สึกกันอย่างนั้นมั้ยคะ จากคุณ : Dreamz G - [ วันฉัตรมงคล 12:34:18 ]

ความคิดเห็นที่ 44 ชอบเนื้อเรื่อง การดำเนินเรื่อง การเขียนบท ข้อคิด คำคม อารมณ์ การจัดแสง ฉาก เสียง และนักแสดง ชอบซีรีย์ และหนัง ญี่ปุ่นมากกว่าละคร และหนังไทย (คนไทยอย่าว่ากันนะ) ที่ชอบก็เพราะข้อความด้านบนนะแหละ เนื้อเรื่องมีปมที่น่าติดตาม การดำเนินเรื่องที่ถึงแม้จะจบในตอนเดียวแต่ก็ยังผูกเรื่องได้ต่อไปได้ถึง 10-12 ตอน แถมยังจบได้น่าประทับใจ ถึงแม้จะไม่สมหวัง แต่มันตรึงใจจริงๆ ละครจบแล้วแต่ยังจิ้นต่อไปได้อีก ไม่เหมือนละครไทยก็ตรงนี้ล่ะ ไม่มีแบบว่าเรตติ้งดี สั่งเพิ่มอีก 10 ตอน น่าเบื่อมากมาย บทก็สุดยอด หักมุมนู่นนี่นั่น คาดไม่ถึงจริงๆ แถมยังมีข้อคิดคำคมดีๆอีกด้วย เมื่อไหร่ละครไทยมีแบบนี้ เราจะสั่งซีดีมาเก็บไว้เลย จากคุณ : euthopia - [ วันฉัตรมงคล 20:59:47 ]

ความคิดเห็นที่ 45 เริ่มจากชอบอ่านหนังสือ   อ่านทุกอย่าง จนไม่มีอะไรจะอ่านก็เริ่มหันไปหาการ์ตูนญี่ปุ่น   อ่านทุกแนว   การ์ตูนผู้ชายก็อ่าน(ของพี่ชาย) และที่บ้านไม่ชอบให้ไปเล่นที่ไหน  เสร็จจากอ่านการ์ตูน  ก็ดูโทรทัศน์   แน่นอน  ส่วนใหญ่ที่เห็น มันเป็นการ์ตูนญี่ปุ่น ก็ซึมซับเอกลักษณ์แบบญี่ปุ่นเข้าไป  ยิ่งการ์ตูนตาหวานนี่ ชวนเคลิ้มดีนักแล ^_^ พอเริ่มเข้ามัธยม ไอทีวี เอาซีรี่ย์ญี่ปุ่นมาฉาย  ก็เริ่มดูซีรี่ย์ญี่ปุ่น ดูแล้วชอบ  เพราะเราเป็นคนอ่านหนังสืออ่ะนะ ชอบอะไรที่มันเงียบๆไม่หวือวา เรียบๆแต่ดูดี  แถมสาระนิดนึง  ดูไปนั่งคิดไป ไม่ต้องพยายามเอาอะไรมาใส่หัวเรามาก แบบยัดๆมาให้ ซึ่งญี่ปุ่นเค้าจอบโจทย์ตรงนี้ได้ดีมากเลย สำหรับเรา การดำเนินเรื่องเค้าอาจดูไปเรื่อยๆเฉื่อย  แต่มันมีอะไรแฝงไว้ในทุกฉาก   มันมีเหตุผลทุกองค์ประกอบ ตอนนี้ก็สิบเอ็ดปีมาแล้วที่ชอบซีรี่ย์ญี่ปุ่น (ฟังดูแก่จังเรา = =') และยังจะชอบและติดตามต่อไป จากคุณ : เทมปุระ - [ 6 พ.ค. 52 11:13:59 ]

ความคิดเห็นที่ 46 เห็นด้วยกับคห.ที่ 18 จ้า แฮะๆ ตอบสั้นไปหน่อยนะคะ จากคุณ : ringo (ringotjr) - [ 7 พ.ค. 52 15:57:33 ]

ความคิดเห็นที่ 47 เอ่อ แบบ คห 18 เหมือนกันค่า แต่ข้อ 4 ไม่ใช่ แล้วก็ไม่ได้ชอบตามกระแสเหมือนสมัยนี้ แต่ชอบตามมาจากการ์ตูน เพราะญี่ปุ่นเหมือนกัน แล้วก็ชอบตามพี่สาว จากคุณ : Youzen - [ 21 พ.ค. 52 04:27:08 ]