ความคิดเห็นที่ 1 เราเองก็เป็นค่ะ จำได้ว่าตอนเด็กชอบชอลิ้วเฮียง เเบบว่าไม่อยากให้จบอยากดูต่อ พอโตมา ต้องซื้อมาเก็บ มาดูให้ได้ พอดูๆ ไปเรื่อยๆ ทำไมไม่ค่อยสนุกเท่าไหร่ เเต่ก็ดูไปเรื่อยๆ จนจบ เเต่ความรู้สึกเเบบตอนเด็กเเบบนั้นไม่ค่อยมีอีก ก็เเปลกใจตัวเองเหมือน :) จากคุณ : Miss kwong wa - [ 24 มิ.ย. 52 23:55:55 ]

ความคิดเห็นที่ 2 สำหรับผมไม่เป็น... เพราะผมมองข้าม เพื่ออรรถรสในการดู ผมดูหนังเพราะ... 1.มุมมองของผู้กำกับ 2.บทบาทของนักแสดง 3.เนื้อหาเรื่องราวบทสนทนาที่เล่า ตอนนี้ผมดูเจ้าพ่อตลาดหุ้นก็เห็นสลิง แต่ผมเข้าใจภาพที่เขาต้องการสื่อสาร เขาอยากให้มันออกมาแบบนี้ อาจเป็นเพราะเทคนิกสมัยก่อนยังไม่ทันสมัย เหมือนสมัยนี้ แต่เพราะเหตุผล 3 ประการ ทำให้ผมมองข้าม ป.ล. คิดว่าจขกท.คงไม่สามารถดูหนังอภินิหารยุคแรกๆได้แน่ หรือหนังจีนยุทธจักรทีวีบีแรกๆมักเน้นถ่ายในสตูดิโอก็เช่นเดียวกัน แต่ยอม รับอย่างหนึ่งหนังย้อนยุคถ่ายทำอยากมาก เพราะมีรายละเอียดเยอะ เช่น ฉากบนหลังม้า วิชาตัวเบา ฉากดวลดาบ ฯลฯ เหล่านี้ถ่ายทำยากมาก คือผมไม่ได้ตั้งใจดูเฉพาะความสวยหล่อของดารา หรือฟิล์มที่ถ่ายหนัง แต่ยอมรับครับว่าสมัยนี้เน้นเสื้อผ้าหน้าผม ฉากอลังการ แต่ผมยังหาหนังจีน ที่ฮือฮาแบบสมัยก่อนไม่เจอ ในความรู้สึกผม... เจาะเวลาหาจิ๋นซีเป็นเรื่องสุดท้าย หรืออาจจะมีต่อจากนี้ คือผมเน้นเฉพาะที่ฉายทางฟรีทีวีบ้านเราครับ จากคุณ : ต้มถ่าน - [ 25 มิ.ย. 52 06:47:18 ]

ความคิดเห็นที่ 3 การดูหนังเก่า  สิ่งแรกที่ควรทำคือ การทำใจและทำความเข้าใจในองค์ประกอบที่ต่างกันระหว่างหนังเก่ากับหนังใหม่  คนเรามักชอบเปรียบเทียบเป็นเรื่องธรรมดา  แต่ควรใช้ความเป็นธรรมในการเปรียบเทียบจ้ะ หนังที่สร้างในยุคก่อนย่อมมีข้อจำกัดในด้านต่างๆตามปัจจัยที่เกี่ยวข้องของกาลเวลา  เช่น เทคนิคการถ่ายทำ  ฉาก  คิวบู๊ ซึ่งจุดนี้ไม่ควรนำมาเปรียบเทียบกับหนังยุคนี้ที่ปัจจัยดังกล่าวได้รับการพัฒนามาโดยตลอดในห้วงเวลาที่ผ่านไป    คิดดูซิว่าเทคนิคการถ่ายทำ  ฉาก  คิวบู๊ของหนังเก่าเมื่อ 30 ปีก่อนจะเหนือกว่ายุคใหม่ได้อย่างไรเพราะถ้าเหนือกว่า ย่อมแสดงว่าเทคโนโลยีถอยหลังลงคลองซึ่งเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว สภาพแวดล้อมทางสังคมในแต่ละยุคก็มีส่วนในด้านการดำเนินเรื่อง    ความเป็นอยู่ในสังคมยุคก่อนไม่ได้เร่งรีบเหมือนสังคมยุคนี้   ผู้คนจึงสามารถดูละครที่ดำเนินไปเรื่อยๆโดยไม่รู้สึกว่าเนื้อเรื่องอืดอาดยืดยาดเพราะเขาดูแบบเพลินๆตามสภาพสังคมยุคนั้นที่ไม่ต้องปากกัดteenถีบเหมือนยุคนี้   ซึ่งเมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป  บทละครก็ได้รับการพัฒนาตามสภาพสังคมที่เปลี่ยนแปลง  ทำให้มีความกระชับฉับไวมากขึ้น  ส่งผลให้ละครมีความสนุกตื่นเต้นยิ่งขึ้น     ตัวผู้ดูเองก็มีผลต่อความสนุกเช่นกัน   ตอนเด็กๆ อายุยังน้อย  จะดูหนังดูละครได้สนุกกว่าตอนโตในบางแง่มุมที่เด็กๆสามารถรับรู้ได้ง่ายตามวัยในขณะนั้นเพราะไม่สามารถหยั่งเห็น หรือสนใจถึงความบกพร่องในด้านเทคนิคการถ่ายทำแบบที่ผู้ใหญ่มองเห็น     แต่สิ่งที่เด็กๆไม่สามารถเข้าใจได้ถึงแก่นในวัยเยาว์ก็คือความลึกซึ้งของบท  หรือเหตุผลในการกระทำบางอย่างของตัวละครที่ต้องรอให้เด็กคนนั้นเติบโตเป็นผู้ใหญ่เสียก่อน  ผ่านโลกและเรื่องราวบางอย่างในชีวิตมามากพอจึงจะเข้าใจถ่องแท้จนเกิดความซาบซึ้งในบทละครและการถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกของนักแสดง     ลองเปรียบเทียบจากตัวเองก็คงเห็นถึงข้อนี้ได้  ตอนเด็กๆ ส่วนใหญ่ก็ชอบดูหนังฟันดาบ ต่อสู้ หรืออภินิหาร ปล่อยแสงเฟี้ยวฟ้าว  จะให้มาดูสามก๊ก หรือความฝันในหอแดงก็ย่อมไม่สนุกและยากที่จะเข้าใจ   แต่เมื่อโตขึ้นจะให้มานั่งดูหนังปล่อยแสงเฟี้ยวฟ้าวอย่างสนุกสนานเพลิดเพลินแบบเด็กๆโดยไม่คิดอะไรก็อาจทำไม่ได้แล้ว   ดังนั้นเวลาเราดูหนังเก่า   สิ่งที่เราทำใจยอมรับได้ก็คือข้อด้อยทางด้านเทคนิคการถ่ายทำ  ฉาก  คิวบู๊   แต่ก็มีข้อดีอื่นๆหลายอย่างมาชดเชยทดแทนให้เกิดอรรถรสได้ซึ่งหนังยุคนี้หลายเรื่องยังสู้ไม่ได้  เช่น คอสตูมที่สวยงามประณีต   บทที่เข้มข้นชวนติดตาม   รูปลักษณ์ที่มีเสน่ห์ของนักแสดง    และบทบาทการแสดงที่น่าประทับใจของนักแสดงมากฝีมือซึ่งหลายคนได้จากโลกนี้ไปแล้ว   หลายคนอำลาวงการไปแล้ว   หลายคนเติบโตก้าวสู่จอเงินโดยแทบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะเห็นในจอแก้วเหมือนก่อน    หลายคนอายุมากแล้วย่อมร่วงโรยไปตามวัย    ดังนั้นโอกาสเดียวที่เราจะได้เห็นยอดนักแสดงเหล่านี้โลดแล่นโดดเด่นในวัยที่สวยงามดูเจริญหูเจริญตาก็คือการดูหนังเก่านั่นเอง แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 52 13:55:23 แก้ไขเมื่อ 25 มิ.ย. 52 13:48:20 จากคุณ : stardom - [ 25 มิ.ย. 52 13:30:03 ]

ความคิดเห็นที่ 4 เช่นกัน สมัยนี้ ดาราที่รูปร่างสูงใหญ่เท่ และ หน้าตาคมคายด้วย อย่าง เหมียวเฉียวเว่ย (เอี๊ยคัง+ชอลิ้วเฮียง) หรือ โจวเหวินฟะ ยังไม่มี ฯลฯ จากคุณ : kyui (Kyui) - [ 28 มิ.ย. 52 17:00:34 ]

ความคิดเห็นที่ 5 ผมยังดูมังกรหยก หวงเยอหัว องเหมยหลิง สนุกอยู่แฮะ อาจเป็นเพราะผมชอบตัวนักแสดงก็ได้ 4 ผู้อาวุโส มารบูรพา พิษปัจฉิม ยาจกอุดร ราชันทักษิณ หรือแม้แต่ เฒ่าทารก ตัวละครเหล่านี้ นักแสดงรุ่นใหม่ ไม่ว่าชุดไหนๆ ล้วนแต่เทียบชุดนั้นไม่ได้ หรือ อย่าง ชอลิ้วเฮียง มีใครจะเป็นชอลิ้วเฮียงยิ่งกว่า เจิ้งเส้าชิว อุ้ยเสี่ยวป้อ ก็ไม่มีใครเป็นอุ้ยเสี่ยวป้อ ได้มากกว่า เหลี่ยงเฉาเหว่ย ตัวละครเด่นๆหลายตัว นักแสดงใหม่ๆสู้ไม่ได้เลย (แต่ก็ไม่ได้แปลว่า ดีไปหมดทุกตัวหรอกนะ) อ้อ เมื่อไม่นานมานี้เอา กระบี่ไร้เทียมทานมาดู ก็ยังสนุกอะ เทคนิคไม่ดี แต่คิวบู๊ดีกว่าหนังใหม่หลายๆเรื่อง พวกเพลงหมัดเพลงกระบี่แม้จะไม่มีเทคนิคช่วย แต่ก็สมจริง ดูสนุก เห็นพวกอาวุธของผู้ร้ายแล้วเท่ชะมัด ไม่แปลกใจตัวเองเลย ว่าทำไมตอนเด็กๆถึงได้ชอบเป็นบ้าเป็นหลังได้ขนาดนั้น หนังกำลังภายในช่วงหลังๆสร้างน้อยลงเยอะ หนังดีหนังสนุกก็ยิ่งหาดูยาก เรื่องใหม่ๆ ก็ไม่ค่อยมีการเขียนออกมาเพิ่ม แถมต่อให้มีก็ยังไม่ค่อยเมืองไทยอีก หาหนังเก่าๆ คุณภาพดีๆ มาดูได้ ย่อมดีกว่าไม่มี จากคุณ : ดาวเหิน - [ 29 มิ.ย. 52 12:57:42 ]

ความคิดเห็นที่ 6 เรากลับมาดูก็ยังสนุกเหมือนเดิมด้วย แต่อาจมีเทียบนิดหน่อย  ประมาณว่า....ต๊ายยย  ขวัญใจฉัน สมัยนั้นใสกิ๊ก เชียวววว แล้วเรากลับไม่ชอบฉากบู๊ในหนังจีนยุคใหม่ๆนี่นะ  มันดูโอเวอร์เกิ๊น แบบฝ่ามือที แสงสีมาเพียบ  มันดูไม่สมจริงน่ะ  บางทีดูๆก็ปวดหัวปวดตากันไป  แถมบางเรื่องไม่ว่าฝีมือยุทธชั้นเด็กๆก็มีแสงสีมาแล้ว  ไม่เหมือนสมัยก่อน ถ้าพวกที่ฝีมือไม่เก่งจะไม่มีหรอกแสงสีเทคนิคอ่ะ  ถ้าตัวละครไหนมีเทคนิคของการใช้ฝ่ามือ หรือเพลงยุทธ์ แสดงว่าในเรื่องต้องแบบ  ยอดยุทธ์ มากกกกกกก อีกเรื่องก็คอสตูม...สมัยก่อนดูสมจริง  ปัจจุบันไม่ค่อยถูกใจ  ดูเวอร์ๆอีกเหมือนกัน  บางชุดเนี่ย ดูพลางนึกพลาง  "มวยผม.... กระบัง....ไม่หล่นลงมาตอนตีลังกามั่งไงฟระ _ _" จากคุณ : boovoo - [ 30 มิ.ย. 52 19:50:53 ]

ความคิดเห็นที่ 7 เราไม่เป็นเลยค่ะ ดูหนังจีนเก่าๆ เมื่อก่อนดูแล้วสนุกยังไง เดี๋ยวนี้ก็ยังสนุกอย่างนั้น คงเป็นเพราะเราแทบไม่ได้ดูหนังจีนใหม่ๆเลยมั้งคะ แบบว่าเราไม่ชอบเทคนิคสมัยนี้เลยค่ะ ดูแล้วปวดหัว ^^" จากคุณ : ตุ๊กตาไขลาน - [ 2 ก.ค. 52 22:17:53 ]