PANTIP.COM : A8022697 ช่อง7รีเมค "ด้วยแรงอฐิษฐาน" ถ้าเป็น ป๋อ ณัฐวุฒิ กับ เบนซ์ ปุญญาพร ชาวเฉลิมไทยว่าไง [วิทยุ-โทรทัศน์]

ความคิดเห็นที่ 18

เรื่องย่อ

วรดา เป็นบุตรสาวของ ท่านนายพลประพจน์ กับวารี สาวใช้ในบ้านชีวิตความเป็นอยู่ของวรดาแตกต่างจากผาณิตน้องสาวร่วมบิดามากเพราะผาณิตเป็นลูกที่เกิดจาก คุณหญิงผกาภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายและออกหน้าออกตาทางสังคม เมื่อจบ ม.3 วรดาไม่ได้เรียนต่อเพราะถูกคุณหญิงกีดกันคุณหญิงใช้ให้วรดาทำงานทุกอย่างในบ้านยิ่งกว่าคนรับใช้และยังหาโอกาส ด่าว่าวรดาอยู่เสมอ
ผาณิตเป็นเพื่อนสนิทของ แกมแก้ว ที่อยู่บ้านติดกัน ผาณิตจะเชื่อแกมแก้วมาก ไม่ว่าแกมแก้วจะบอกอะไร ผาณิตจะเชื่อฟังทุกอย่าง แกมแก้วเป็นลูกสาวคนเล็กของ คุณเกื้อ และ ม.ร.ว. สายพิณ มีพี่สาวชื่อ เกตุมณี และมีพี่ชายชื่อ กฤตย์ เป็นสถาปนิกจบปริญญาโทมาจากเมืองนอก
ผาณิตสนใจในตัวพี่ชายแกมแก้วมาก โดยได้รับความสนับสนุนเป็นอย่างดีจากแกมแก้ว เพราะแกมแก้วเห็นว่าผาณิตเป็นคนหัวอ่อน สามารถทำให้ตกอยู่ใต้อำนาจของตนได้ และตัวแกมแก้วเองก็มีความพอใจ ผู้กองปิติ ทส. คนสนิทของท่านนายพล แต่ปิติกลับให้ความสนใจวรดา ซึ่งทำให้ผาณิตและแกมแก้วเพิ่มความเกลียดชังในตัววรดามากขึ้น
วรดาได้รู้จักกับกฤตย์ในวันเกิดของผาณิต โดยกฤตย์ได้เข้ามาคุยกับวรดา ในขณะที่วรดากำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ในสวน หลังจากวันเกิดของผาณิต กฤตย์ได้ชวนวรดาให้ไปเดินเล่นในส่วนที่บ้านของเขา วรดาได้บอกเล่าเรื่องหลุมหลบภัยที่อยู่ในสวนบ้านกฤตย์ให้กฤตย์รับรู้ ทั้งสองจึงได้ชวนกันไปสำรวจหลุมหลบภัย
กฤตย์มีความพอใจในตัววรดามาก พยายามหาโอกาสไปพบวรดาที่บ้าน แต่การไปพบวรดาที่บ้านกลับทำให้วรดาต้อง
เดือดร้อน เพราะคุณหญิงด่าว่าและเกลียดชังเพิ่มขึ้น ถึงแม้ว่าส่วนลึกในจิตใจของวรดาจะมีความพอใจในตัวกฤตย์ และรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้พบและพูดคุยกัน แต่ความรู้สึกที่เป็นสุขของวรดามักจะปนกับความหวาดหวั่น เกรงว่าถ้าคุณหญิงหรือคุณผาณิตรู้เธอจะถูกเล่นงาน
เย็นวันหนึ่งขณะที่วรดายืนคุยอยู่กับนายธง หัวหน้าคนงานบ้านกฤตย์ เพื่อฝากตุ๊กตาที่ทำจากลูกตาลไปให้ลูก ๆของคนงาน แกมแก้วและผาณิตเห็นวรดายืนคุยกับคนงานจึงคิดที่จะทำให้ทุกคนรู้ว่าวรดาเป็นผู้หญิงไม่ดี ใฝ่ต่ำชอบแอบนัดผู้ชายมาพบ
ต่อมาเมื่อเห็นวรดายืนคุยอยู่ในสวน ผาณิตจึงพาพ่อกับแม่มาดู และด่าว่าวรดาเพราะคิดว่าวรดาแอบนัดพบกับพวกคนงาน แต่เมื่อผาณิตมองเห็นว่าคนที่ยืนคุยอยู่กับวรดาเป็นกฤตย์ ผาณิตรู้สึกโกรธแค้นวรดามาก เพราะถือว่าวรดาเป็นคนแย่งกฤตย์ไปจากเธอ

ส่วนท่านนายพลได้เรียกกฤตย์ไปอธิบายถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้น และหลังจากวันนั้นรั้วไม้ที่เคยกั้นบ้านของวรดาและกฤตย์ ได้ถูกรื้อออกแล้วสร้างกำแพงขึ้นแทน นับจากนั้นวรดาก็คิดว่าชีวิตของเธอมืดมนลงไปกว่าเดิม เพราะพ่อที่เคยรักใคร่กลับห่างเหิน คุณหญิงผกาและผาณิตเพิ่มความเกลียดชังในตัวเธอมากขึ้น และที่สำคัญกฤตย์ได้หายหน้าไป แม้จะเชื่อมั่นในความจริงใจของกฤตย์แค่ไหน แต่วรดาก็อดหวั่นไหวไปกับคำพูด
ของคุณหญิงที่พูดกรอกหูทุกวันว่า กฤตย์ไม่มีวันที่จะยกย่องผู้หญิงอย่างวรดา
ความเกลียดชังของคุณหญิงที่คิดว่าวรดาแย่งกฤตย์ไปจากผาณิต เหมือนวารีที่แย่งท่านนายพลไปจากเธอ ทำให้คุณหญิงใช้งานวรดาอย่างหนัก แม้ในขณะที่ฝนตกหนักก็แกล้งให้วรดาลงไปงมไหลบัวในสระจนเป็นไข้ คุณหญิงก็ยังใช้งานวรดาต่อไม่ให้วรดาได้มีโอกาสพักผ่อนเลย
ขณะที่วรดากำลังกวาดใบไม้อยู่ในสวน ผู้กองปิติได้เข้าไปหาวรดา (โดยการรู้เห็นของผาณิต) เพื่อบอกลาไปรับราชการประจำที่ จ. เพชรบูรณ์ เมื่อพบวรดาไม่สบายมากจนไข้ขึ้นสูงถึงกับหมดแรง ก็เลยตัดสินใจอุ้มวรดาเข้าไปพักผ่อนในห้องและหายาให้กิน วรดาเป็นไข้อยู่หลายวันจึงไม่มีโอกาสได้รับรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง
ขณะที่นอนป่วยอยู่ สิ่งเดียวที่วรดารู้ก็คือ ตลอดเวลาที่ไม่สบายกฤตย์ไม่เคยมาเยี่ยมเลย ทำให้วรดารู้สึกน้อยใจและเสียใจมาก เพราะไม่รู้ว่าในวันที่เธอไม่สบายและได้รับความช่วยเหลือจากปิตินั้น ผาณิตและแกมแก้วได้ถือโอกาสใส่ร้ายวรดาให้กฤตย์ฟัง ความหึงหวงในตัววรดาทำให้กฤตย์หลงเชื่อน้องสาวและผาณิต แต่อย่างไรก็ตามกฤตย์ก็ต้องการที่จะพบวรดาเพื่อถามถึง
เรื่องราวที่เกิดขึ้น จึงแอบนัดวรดาให้ไปพบที่สวนตอน 6 โมงเย็น

ด้วยความรักและเชื่อมั่นในตัวกฤตย์ ทำให้วรดาไปพบกับกฤตย์ตามเวลาที่นัดไว้ วรดารอกฤตย์อย่างกังวลใจเป็นเวลานาน เมื่อได้ยินเสียงคนเดิมมาข้างหลัง วรดาดีใจมากคิดว่าคนที่เดินมาหาจะต้องเป็นกฤตย์แน่นอน แต่เมื่อวรดาหันหน้าไปดูวรดากลับถูกตีจนสลบ วรดารู้สึกตัวเมื่อถูกขังอยู่ในหลุมหลบภัย ความเจ็บปวดจากบาดแผล อาการไข้ที่เพิ่มมากขึ้น รวมถึงความหิวและความหนาวเย็นที่ได้รับ ก่อให้วรดาเกิดความแค้น ความรักและความเชื่อมั่นศรัทธาที่วรดาเคยมีต่อกฤตย์อย่างมาก ได้เปลี่ยนเป็นความโกรธเกลียดแค้นชิงชัง วรดาเข้าใจว่ากฤตย์นัดให้เธอมาเจอแล้วฆ่าเธอเพราะต้องการทิ้งเธอไป
ความรักที่เปลี่ยนเป็นความโกรธแค้นอย่างรุนแรง ทำให้วรดาตั้งจิตอธิษฐานไว้ก่อนตายว่า ขอให้ชาติหน้าเกิดเป็นคนที่มีพลังจิตเข้มแข็งเหนือคนอื่น เพื่อกลับมาแก้แค้นกับกฤตย์คนที่วรดาคิดว่าเป็นคนที่ทำให้เธอต้องตาย ด้วยคำอธิษฐานอย่างแรงกล้าทำให้วรดาเกิดใหม่ในร่างของ เด็กหญิงนัทธมน นัทธมนเป็นลูกสาวของ นิกร และ มนทิรา เป็นเด็กที่มีหน้าตาน่ารักเหมือนเด็กปกติทั่วไป แต่สิ่งที่แตกต่างจากเด็กคนอื่นและเป็นสิ่งที่ทำให้มนทิราและนิกรกังวลใจก็คือ ทุกครั้งที่นัทธมนหิว หงุดหงิด หรือมีอะไรไม่ถูกใจสิ่งของรอบ ๆ ตัวของนัทธมนจะเคลื่อนตัวไปรอบ ๆ เหมือนกับกำลังเกิดพายุ
เมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ซ้ำกันหลายครั้ง นิกรและมนทิราก็เริ่มรับรู้และเข้าใจว่า ลูกสาวของตัวเองเป็นเด็กที่พลังจิตพิเศษกว่าคนปกติ วันหนึ่งเมื่อมนทิราได้พบกับพระภิกษุที่มาปักกลดอยู่ใกล้ ๆ บ้าน และเล่าสิ่งที่เกิดขึ้นกับนัทธมนให้พระฟัง พระภิกษุได้บอกให้มนทิรารับรู้ว่าสิ่งที่เกิดกับนัทธมนเป็นบ่วงกรรมที่นัทธมนสร้างขึ้นเอง เพราะตอนตายไม่สามารถตัดความรักความแค้นที่เกิดขึ้นภายในใจได้ สิ่งที่เกิดจากความต้องการและแรงอธิษฐานของตัวนัทธมนในชาติก่อนที่ส่งผลมาในภพปัจจุบัน

สิ่งที่มนทิราจะทำได้คือ จะต้องเลี้ยงลูกให้รู้จักความรัก รู้จักการให้อภัยเพื่อลดความเคียดแค้นชิงชังในใจนัทธมนออก มนทิราตั้งใจที่จะเลี้ยงลูกให้ดีที่สุด พยายามปลูกฝังจิตสำนึกใหม่ ให้ลูกรู้จักการให้อภัยไม่โกรธแค้นใครตอนเด็ก ๆ นัทธมนก็มักจะยอมทำตามใจแม่ แต่ยิ่งโตขึ้นความเด็ดเดี่ยวไม่ยอมใครก็เพิ่มมากขึ้น เมื่อโดนเพื่อนชื่อเต้ยรังแกที่โรงเรียน นัทธมนโกรธมากและควบคุมตัวเองไม่ได้ จึงใช้พลังจิตที่มีแก้แค้นคืนจนเต้ยขาหักต้องนอนโรงพยาบาลและเมื่อครั้งงานศพพ่อ คนที่มาในงานได้พูดว่าร้ายพ่อ ด้วยความโกรธนัทธมนจึงใช้พลังจิตเขวี้ยงคนผู้นั้นจนฟันหัก

จากคุณ : วรดา - [ 28 มิ.ย. 52 18:32:14 ]

ความคิดเห็นที่ 19

นับตั้งแต่เด็ก นัทธมนจะฝันถึงเรื่องราวในอดีตที่ฝังใจของตัวเอง ยิ่งนานวันเข้าเรื่องที่เคยเกิดขึ้นกับเธอในอดีตยิ่งกระจ่างชัดเจน เมื่อรู้เรื่องที่เกิดขึ้นมากเท่าไรความโกรธแค้นที่อยู่ในใจก็เพิ่มมากขึ้น นัทธมนจึงพยายามทำทุกอย่างเพื่อจะแก้แค้นกับคนที่ทำให้เธอต้องเจ็บปวด ดังนั้นเมื่อเรียนจบ ม. 3 ความต้องการแก้แค้นที่มีอยู่ในใจ ประกอบกับความรู้สึกว่าเธอจะได้พบเจอกับคนที่รอคอย ทำให้นัทธมนตัดสินใจบอกแม่ว่าจะเรียนต่อทางด้านเลขานุการ แม้ว่าจะได้รับการคัดค้านจากแม่และเต้ย ที่กลายมาเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของนัทธมน และวันที่นัทธมนรอคอยได้มาถึง เมื่อนัทธมนไปมอบตัวที่โรงเรียนเลขานุการ และพบกับกฤตย์ที่มามอบตัวให้หลานสาวที่ชื่อ กลิกา หรือ ถุงแป้ง
นัทธมนกับถุงแป้งเป็นเพื่อนสนิทกันเมื่อถึงวันเกิดถุงแป้ง กฤตย์ได้จัดงานเลี้ยงให้ที่บ้าน โดยถุงแป้งได้ชวนเพื่อน ๆ มาในงานวันเกิด นัทธมนได้ปรากฎตัวให้กฤตย์เห็น ทำให้กฤตย์ตกใจมากเพราะนัทธมนเหมือนกับวรดา คนรักเก่าของตนราวกับเป็นคนเดียวกัน นับแต่นั้นกฤตย์ก็เกิดความสงสัยและสนใจในตัวนัทธมนมากขึ้น พยายามซักถามเรื่องของนัทธมนจากถุงแป้ง และได้ออกปากกับถุงแป้งอยากได้คนเก่งอย่างนัทธมนมาทำงานด้วย เมื่อนัดนัทธมนมาสัมภาษณ์ด้วยความสามารถประกอบกับการที่นัทธมนมีลักษณะรูปร่างหน้าตาเหมือนกับวรดามาก กฤตย์จึงตัดสินใจรับนัทธมนเข้ามาทำงานในฐานะเลขาส่วนตัว

นัทธมนต้องนั่งทำงานกับกฤตย์ที่บ้านเรือนไทย ที่แยกออกจากตึกฝรั่งที่ใช้เป็นที่ตั้งของบริษัท การเข้ามาทำงานในตำแหน่งเลขาส่วนัวกฤตย์ ได้สร้างความไม่พอใจให้กับแกมแก้วน้องสาวของกฤตย์มาก เพราะแกมแก้วมีความรู้สึกว่าพี่ชายของตัวเองให้ความสนใจในตัวของนัทธมนมากเป็นพิเศษ ชีวิตที่ผ่านมาของแกมแก้วเธอมักจะคาดหวังไว้กับสิ่งที่ดีที่สุด และเมื่อพลาดหวังจากสิ่งต่าง ๆ แกมแก้วจะโทษว่าเป็นความผิดของคนอื่นโดยไม่เคยมองข้อผิดพลาดของตัวเองเลย
แกมแก้วกล่าวโทษพี่สาวที่ชื่อเกตุมณีว่าเป็นคนแย่งผู้กองปิติคนที่แกมแก้วชอบ กล่าวโทษไพโรจน์ สามีนักธุรกิจพันล้าน ว่าเป็นคนทำให้ชีวิตครอบครัวต้องแตกสลายและทำให้ ลินจันทร์ ลูกที่เกิดมาเป็นเด็กพิการ และเมื่อรู้ว่ากฤตย์จะส่งถุงแป้งไปเรียนต่อเมืองนอก แกมแก้วก็ต้องการให้กฤตย์ส่งลินจันทร์ไปเมืองนอกเช่นกัน
เมื่อแกมแก้วว่าพี่ชายรับเลขาส่วนตัว ความไม่พอใจทำให้อยากเห็นหน้าแต่เมื่อแกมแก้วพบนัทธมน แกมแก้วก็ตกใจและประหลาดใจมากที่นัทะมนเหมือนกับวรดาอย่างกับคน ๆ เดียวกัน การเข้ามาทำงานกับกฤตย์ทำให้นัทธมนได้พบกับลินจันทร์ลูกสาวของแกมแก้ว
เมื่อทั้งคู่พบกันต่างก็พากันตกใจ เพราะนัทธมนสามารถรู้ได้ด้วยจิตวิญญาณว่า ลินจันทร์คือคุณผาณิตน้องสาวต่างมารดาในอดีตของตน
ความรู้สึกสะใจที่ได้เห็นคุณผาณิตเกิดมาเป็นเด็กพิการเกิดขึ้นปนกับความสมเพช
ในชะตากรรมของน้องสาวที่เคยกระทำกับวรดาในอดีต ความแค้นของนัทธมนต่อผาณิตจึงหยุดอยู่แค่ตรงนี้ เพราะถือว่าผาณิตได้มาชดใช้กรรมที่ทำกับวรดาแล้ว ส่วน
ลินจันทร์เมื่อมองเห็นนัทธมนก็ตกใจกลัวมาก เพราะสามารถรู้ได้เช่นกันว่า นัทธมนก็คือวรดาพี่สาวต่างมารดาในอดีตของตน

การเรียนรู้งานในตำแหน่งเลขาไม่ได้ทำความลำบากใจให้กับนัทธมน เพราะที่บริษัทมีการทำงานอย่างเป็นระบบ ความยุ่งยากในการทำงานอยู่ที่คนรอบ ๆ ข้างตัวกฤตย์มากกว่าโดยเฉพาะ ปณิตา แม่ม่ายสาวสวยและร่ำรวยที่พยายามทุกวิถีทางที่จะเอาชนะใจกฤตย์ ปณิตาจึงไม่พอใจเมื่อรู้ว่ากฤตย์รับเลขาสาวสวยมานั่งทำงานในห้องเดียวกัน และเมื่อมาเห็นนัทธมนความไม่พอใจที่มีอยู่ก็เพิ่มมากขึ้น เพราะนัทธมนสวยกว่าปณิตาคิดไว้มาก ปณิตาจึงหาทางแกล้งนัทธมนแต่ก็ไม่สามารถทำอะไรนัทธมนได้ เพราะนัทธมนรู้ทันความคิดของปณิตา และใช้พลังอำนาจพิเศษที่มีอยู่แก้แค้นกลับคืน
ปณิตาจึงเพิ่มความเกลียดนัทธมนและหาวิธีที่จะทำลายนัทธมนให้ได้ เพราะถือว่านัทธมนจะเป็นคนทำให้ความฝันที่คิดไว้กับกฤตย์สลายไป ปณิตาจึงจ้างคนให้มาฉุดนัทธมนแต่แผนการของปณิตาไม่สำเร็จ เพราะคนร้ายที่จ้างมาได้ดักทำร้ายผิดตัว โดยผู้ที่รับเคราะห์แทนนัทธมนก็คือมนทิราแม่ของนัทธมนนั่นเอง
นัทธมนโกรธแค้นมากเมื่อรู้ตัวคนร้ายนัทธมนจึงแก้แค้นคืน และใช้พลังจิตของตนทำให้ปณิตาประสาทหลอนมองเห็นทุกคนเป็นปีศาจ จนต้องถูกจับส่งโรงพยาบาล เมื่อกฤตย์ได้ทำงานใกล้ชิดกับนัทธมนเขาก็พบว่า ถึงแม้นัทธมนจะเหมือนกับวรดามาก แต่ก็เป็นการเหมือนที่รูปร่างหน้าตาเท่านั้น เพราะวรดาที่กฤตย์รู้จักเป็นผู้หญิงที่อ่อนหวาน อดทน และให้อภัยกับทุกสิ่งผิดกับนัทธมนที่มีท่าทีที่แข็งกระด้าง ไม่ยอมใคร

และสิ่งที่สร้างความสงสัยให้กับกฤตย์มากก็คือ ทำไมนัทธมนมองเขาด้วยสายตาเกลียดชัง เคียดแค้นทุกคำพูดที่พูดเต็มไปด้วยการประชดประชัน เยาะเย้ยท้าทาย ทำให้เขาสับสนและสงสัยว่านัทธมนเป็นใคร ทำไมบางครั้งถึงได้พูดเหมือนกับรู้เห็นสิ่งที่เคยเกิดขึ้นในอดีต และเมื่อกฤตย์ต้องเดินทางไปเชียงรายเพื่อตรวจดูโครงการที่จะออกแบบโรงแรม ซึ่งนัทธมนจะต้องติดตาม
กฤตย์ไปด้วยในฐานะเลขา การเดินทางในครั้งนี้ทำให้กฤตย์รู้ในสิ่งที่เขาไม่เคยรู้เกี่ยวกับนัทธมน ว่าเธอกลัวการขึ้นเครื่องบินและกลัวลิฟต์มาก ไม่ยอมใช้ลิฟต์โดยเด็ดขาด ไม่ว่ากฤตย์จะพยายามอย่างไรนัทธมนก็ยืนยันที่จะไม่เข้าไปในลิฟต์ โดยได้บอกกับกฤตย์ว่าเธอจะไม่ยอมเข้าไปอยู่ในนั้นเพราะรู้ว่ากฤตย์จะปล่อยให้
เธออยู่คนเดียวและฆ่าให้ตายเหมือนที่เคยทำ
กฤตย์รู้สึกแปลกใจและเพิ่มความสงสัย ยิ่งเมื่อพบว่าในตอนกลางคืนขณะที่กำลังนอนอยู่ เขาได้ยินเสียงสิ่งของสั่นสะเทือนในห้องนอนของนัทธมน เมื่อเข้าไปเขาได้เห็นนัทธมนนอนร้องไห้เพราะฝันร้าย ความสั่นสะเทือนที่เขาคิดว่าเกิดเพราะแผ่นดินไหว เมื่อได้สอบถามจากหลายคนทุกคนยืนยันว่าไม่มีการเกิดแผ่นดินไหว กฤตย์แปลกใจมากกับสิ่งที่เขาเห็นและเสียงที่เขาได้ยินว่าเกิดจากอะไร
ไร่ที่กฤตย์และนัทธมนเดินทางไปถึงชื่อว่าไร่สัตตบุษย์ เจ้าของไร่ชื่อ สีหนาท สีหนาทมีความสนิทสนมกับกฤตย์และถือว่ากฤตย์เป็นผู้มีพระคุณบุญคุณกับเขามาก จึงได้จัดการต้อนรับเป็นอย่างดี ในวันต่อมาที่อยู่ในไร่เป็นวันเกิดของนัทธมน เมื่อนัทธมนตื่นขึ้นมาพบการ์ดวันเกิด
และแจกันดอกแก้ววางอยู่นัทธมนรู้สึกหงิดหงิดมากเพราะแม้ผู้ให้ไม่ได้ลงชื่อไว้ นัทธมนก็แน่ใจว่า
เป็นกฤตย์คนที่จะต้องแก้แค้นให้เร็วที่สุด

ในวันเกิดของนัทธมน กฤตย์ได้เจอกับสิ่งที่ทำให้ตัวเองประหลาดใจเพิ่มขึ้นอีกอย่าง เมื่อกฤตย์พานัทธมนไปไหว้พระธาตุ เขาได้ถือโอกาสอธิษฐานให้เขาและนัทธมนเกิดความเข้าใจอันดีต่อกัน ไม่พลัดพรากจากกันและได้เอื้อมมือไปจับมือของนัทธมนในขณะที่กำลังจะปักเทียน ตอนนั้นกฤตย์ไม่ทันได้สังเกตแต่เมื่อรู้สึกตัวอีกที ก็ปวดอย่างรุนแรงผิวหนังบริเวณมือของเขาไหม้เป็น
แผล กฤตย์ไม่เข้าใจว่าเทียนที่ตั้งตรงอยู่ดี ๆ งอลงมากดเนื้อเขาได้อย่างไร กฤตย์คิดว่าจะต้องหาคำตอบในทุกเรื่องที่สงสัยให้ได้โดยเร็วที่สุด
เวลาผ่านไปจนกระทั่งวันหนึ่งนัทธมนตัดสินใจที่จะยุติฝันร้ายที่เกิดขึ้นกับเธอทุกคืน โดยตัดสินใจที่
จะคิดบัญชีแค้นกับกฤตย์คนที่นัทธมนคิดว่าเป็นคนฆ่าเธอตายเมื่อครั้งที่เธอเป็นวรดา นัทธมนจึงชวนกฤตย์ไปห้องเก็บของกับเธอโดยอ้างว่าจะไปเอาโต๊ะเล็กมาใช้ กฤตย์ตกลงไปกับวรดาเพราะรู้สึกว่าเขากำลังจะได้คำตอบในสิ่งที่เขาสงสัยมานานและเมื่อลงไปถึงห้องเก็บของ กฤตย์ก็ได้รู้ว่ามัทธมนก็คือวรดา
นัทธมนบอกกับกฤตย์ว่าเธฮกลับมาแก้แค้นกฤตย์ที่ฆ่าวรดาตาย ทั้ง ๆ ที่วรดารักและบูชากฤตย์ แม้กฤตย์จะพยายามอธิบายถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีตให้นัทธมนฟัง แต่นัทธมนก็ไม่ยอมฟังอะไรทั้งนั้น และด้วยความโกรธแค้นที่มีอยู่นัทธมนจึงใช้
พลังจิตทำให้โต๊ะพุ่งเข้าชนกฤตย์จนขาหัก เมื่อกฤตย์รู้ว่านัทธมนมีพลังจิตพิเศษเหนือใคร เขาก็ได้คำตอบในเหตุการณ์ที่สงสัยมาตลอด นัทธมนต้องการให้กฤตย์ได้รับรู้ถึงความทรมานที่วรดาเคยได้รับเมื่อโดนทำร้ายและขังไว้ในหลุมหลบภัย นัทธมนจึงใช้พลังจิตทำให้เฟอร์นิเจอร์ในห้องหล่นลงมาทับกฤตย์และปิดประตูขังกฤตย์ให้อยู่ในห้องเก็บของ
แม้นัทธมนจะได้ทำในสิ่งที่เธอรอคอยมาถึง 19 ปีเต็ม การได้แก้แค้นกฤตย์คนที่เธอเคยรักมากและเกลียดแค้นมากที่ฆ่าเธอ ไม่ได้ทำให้นัทธมนรู้สึกมีความสุขเลย เพราะในส่วนลึกของจิตใจนัทธมนไม่ต้องการให้กฤตย์ตาย เมื่อไปถึงที่ทำงานในวันรุ่งขึ้น และได้รับรายงานว่ากฤตย์หายไป นัทธมนจึงบอกให้คนงานไปค้นหากฤตย์ตามที่ต่าง ๆ รอบ ๆ บ้านรวมทั้งห้องเก็บของด้วย และเมื่อคนงานไปพบกฤตย์ที่ห้องเก็บของและตามให้นัทธมนไปดู กฤตย์ดีใจมากที่เห็นนัทธมนเพราะเขาต้องการอธิบายเรื่องราวในอดีตที่เกิดขึ้น การตัดสินใจปล่อยกฤตย์ทำให้นัทธมนรู้ความจริงว่า กฤตย์ไม่ได้เป็นคนฆ่าวรดาตาย เพราะในวันนั้น
กฤตย์ได้นัดวรดาไปหาที่สวนตอน 6 โมงเย็นเพื่อจะมอบแหวนหมั้นยืนยันความรักที่มีต่อวรดา

แต่เมื่อถึงเวลานัดกฤตย์ไม่สามารถไปหาวรดาได้ เพราะคุณแม่ของกฤตย์หกล้มขาหัก กฤตย์ต้องพาไปส่งโรงพยาบาลจึงวานให้แกมแก้วลงไปบอกว่าไปพบไม่ได้ ในวันรุ่งขึ้นเขาก็ได้ทราบข่าวว่าวรดาหายไป กฤตย์และทุกคนพยายามค้นหา แต่ก็สายไปเพราะเมื่อพบตัววรดาในหลุมหลบภัย วรดาก็ตายแล้ว
เมื่อได้รับฟังเรื่องราวจากกฤตย์นัทธมนรู้สึกเสียใจมากที่เข้าใจผิด คิดว่ากฤตย์เป็นคนทำร้ายเธอจนเธอหลงผิดทำร้ายกฤตย์เพื่อหวังจะแก้แค้นคืน เมื่อรู้ว่ากฤตย์ไม่ได้เป็นคนฆ่าวรดา นัทธมนจึงอยากรู้ว่าใครกันแน่ที่เป็นคนฆ่าวรดา จึงไปถามลินจันทร์หรือคุณผาณิตในอดีต ทำให้รู้ว่าแท้จริงแล้วคนที่ตีวรดาสลบและนำตัวไปขังในหลุมหลบภัยด้วยเจตนาจะให้วรดาตายก็คือแกมแก้ว
ถึงแม้นัทธมนจะโกรธแกมแก้วมากเมื่อรู้ความจริง โดยแกมแก้วก็ได้รับผลกรรมที่ก่อไว้คือ เป็นอัมพาตเนื่องจากเส้นโลหิตในสมองแตก เพราะตกใจคิดว่านัทธมนจะทำร้ายตัวเอง หลังจากที่แกมแก้วพยายามจะทำร้ายนัทธมนอีกครั้งหนึ่ง แล้วตัวผาณิตเองก็เกิดมาเป็นเด็กพิการเพื่อชดใช้กรรม
ในที่สุดนัทธมนก็ได้ค้นพบความสุขในชีวิตที่เกิดจากการให้อภัย ละทิ้งความโกรธแค้นที่มีมาในอดีต เพราะหลังจากที่กฤตย์หายดีแล้ว กฤตย์ได้ตามนัทธมนไปประจวบ เพื่อปรับความเข้าใจกัน และในที่สุดกฤตย์และนัทธมนก็ได้แต่งงานกันและใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข

http://www.allaboutkob.com/drama/index.htm

จากคุณ : วรดา - [ 28 มิ.ย. 52 18:33:07 ]