 |
ความคิดเห็นที่ 1 |
บทหนัง ยังคงมีจุดอ่อน ยังมีความหละหลวมในองค์ประกอบการเล่า ที่เอาเรื่องจริงมาตีความเป็นหนัง แต่ไม่สามารถทำให้เข้มข้นได้เท่าเทียมกับสิ่งที่เคยเกิดขึ้นในหน้าประวัติศาสตร์ ...ทั้งๆที่การชื่นชมโจรใครสักคน เป็นสิ่งที่ไม่ได้เกิดขึ้นมาง่ายๆ และกรณีของ Public Enemies ก็คือ การทำให้คนดูรู้สึกว่า เขาคนนี้ น่าชื่นชมอย่างเลี่ยงไม่ได้จริงๆ ..หากแต่เมื่อเรายังไม่ได้รู้จักความตื้นลึกหนาบางของโจรผู้นี้มาก่อนแล้วละก็ การได้ดูหนังเรื่องนี้แล้วเกิดอยากจะยกย่องขึ้นมา ย่อมเป็นไปไม่ได้
ยิ่งกระทั่งตัวหนังก็แทบจะไม่ได้ปูความใดๆเลย ว่าทำไม ผู้คนในสมัยนั้น ถึงได้หลงรักความเป็นโจรของเขา.. หากเลือกจะเปิดเรื่องมาพร้อมกับการเปิดตัวที่ดูไม่ออกเลยว่า เขาคือ โจรปล้นธนาคาร ...เอาแค่นั้น มันก็ยากจะเกิดความรู้สึกเชื่อว่า เขาคือ ที่รักของประชาชน ..หากให้มองอย่างใจแคบ จอมโจรดิลลิงเจอร์ ก็แค่รักพวกพ้องของตัวเองมากกว่าเสียด้วยซ้ำ
ซึ่งมันก็ยิ่งตอกและย้ำ ซ้ำเติม ถึงความหมายของการเป็นโจรธรรมดาคนหนึ่ง ให้หนักข้อขึ้นไปกว่านั้นได้อีก ..เมื่อหลังจากฉากเปิดตัวไปแล้ว เขาก็แทบไม่ได้ทำอะไรให้ประชาชนรู้สึกต้องขอบคุณแม้แต่ฉากเดียว ...กระทั่งเวลาผ่านไปจนเกือบจบเรื่อง ก็ยิ่งชัดเจนว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่เห็นในหนัง มันล้วนแล้วแต่ตอบรับกับความรักในตัวเอง และพวกพ้อง เพียงเท่านี้จริงๆ
นี่ถ้าเรียกหาแต่ความน่าสนใจจาก จอห์น ดิลลิงเจอร์ ซึ่งเป็นเจ้าของหนังเพียงคนเดียว ก็คงจะรู้สึกว่า มันน่าขัดใจอย่างเลี่ยงไม่ได้เสียแล้ว... แต่พอนับเอาตัวละครรอบข้างมาข้องเกี่ยวด้วยแล้ว ก็ยิ่งรู้สึกไม่อินไปกับหนังเรื่องนี้อย่างจริงจัง
หนังไม่ได้ทำให้ใครเหล่านั้นโดดเด่นเป็นพิเศษเลย อีกแค่จะบอกเล่าให้รู้ว่าเขาคือปัจจัยที่สำคัญในชีวิตของ ดิลลิงเจอร์ ก็ไม่มีคนไหนที่ได้ทำอะไรให้สมน้ำสมเนื้อ ..ต่อให้แม้ว่าเรื่องบางเรื่อง จะรุนแรงในความรู้สึก และเป็นจุดพลิกผันที่ส่งผลกระทบให้หนังน่าติดตาม (เช่น การที่เมียของดิลลิงเจอร์โดนจับตัวไป) แต่ถึงที่สุด ก็ไม่ได้มีความหมายที่หนักแน่นพอจะตอบแทนว่า มันคือสิ่งที่น่าเห็นใจ ทั้งที่มันก็ควรจะเป็นไปได้
ฉะนั้นแล้ว นั่นจึงเป็นสิ่งที่ส่งผลกระทบให้อย่างจัง กับส่วนของการแสดง ที่ถึงขนาดว่าได้ระดับ จอห์นนี่ เดปป์ , คริสเตียน เบล และนางเอกออสการ์เป็นประกันอย่าง มาริยง โกติลลาร์ด มาประดับจอ ก็ไม่สามารถเรียกพลังการแสดงอันเหลือล้นของแต่ละคนออกมาได้คุ้มค่า
แม้ว่า ป๋าเดปป์ จะเท่ห์เหลือกิน กับมาดของโจรมือวางอันดับต้น ที่วัดกันด้วยความรู้สึกเชื่อ ก็จัดว่าไม่ใช่โจรกระจอกทั่วไปแหงแก๋ (ทั้งๆที่หนังก็ไม่ได้มีอะไรโชว์ออกมาเป็นพิเศษ ที่ทำให้เขาดูเป็นโจรเหนือโจรด้วยนะนั่น) ..แม้ว่า พี่แบทแมน จะได้รับบทบาทที่ดูมีน้ำมีเนื้อมีเน้นให้น่าจำกันบ้าง หลังจากเป็นเพียง จอห์น คอนเนอร์ ที่เป็นเบี้ยล่างให้กับหุ่นยนต์อีกที ..และแม้ว่า มาริยง จะออกน้อยฉาก แต่เมื่อได้ออกที แล้วมีสิ่งให้ตรึงตาอย่างมาก อีกยังเป็นเจ้าของฉากจบที่ทรงพลังยิ่งๆเสียด้วย
แต่ถึงที่สุด ...ผมว่า ทุกคนเหล่านี้ ล้วนแต่น่าจะให้การแสดงที่ยอดเยี่ยมออกมามากกว่านั้นได้อีก ..หากได้บทหนังที่ทำให้คนดูรู้สึกผูกพันกับพวกเขาได้มากกว่านี้
และนี่ก็คือ เหตุผลที่ทำให้ผมรู้สึกว่า Public Enemies น่าจะดีมากกว่านี้ได้อีกนั่นเอง ..ซึ่งยิ่งคิดถึง ก็ยิ่งพาลเสียดายแทนคุณภาพที่จัดว่ามากล้น ทรงพลัง และแฝงคุณค่า ของ ไมเคิล มานน์ (โดยเฉพาะ)ในครานี้... ที่ถือเป็นการกลับมาที่น่าให้ชื่นชอบ คุ้มค่ายิ่ง แต่ในที่สุด ก็ยังไม่ใกล้ถึงกับจุดที่จุใจเท่านั้นเอง
ถึงจะเป็นโจรปล้นเงินผู้ยิ่งใหญ่ในโลกความจริงอย่างไร ..แต่เมื่ออยู่บนจอหนัง จอห์น ดิลลิงเจอร์ ก็ยังเป็นได้แค่โจรธรรมดาคนหนึ่ง ที่ทำอะไรก็ดูง่ายเกินไป แถมจะปล้นใจใคร(คนดู) ก็ยังไม่เป็นงานในที่นี้นี่เอง
และนั่นจึงทำให้ผมยังรู้สึกไม่ชื่นชม Public Enemy ผู้นี้.. ทั้งที่ในเรื่องราวอันเป็นประวัติศาสตร์ของเขา (ได้อ่านแล้ว)น่าสนุกกว่านี้อีกมากๆเลย
ขอแนะนำ...ครับ
เกรด A-
ขอบคุณครับ รักคนอ่าน 
ปล. การโหวตให้คะแนน.. ก็ยังคลิกที่ระดับเกรดที่ให้เหมือนเดิมเลยนะครับ ...แต่ถ้าอยากจะระบุไปเลยว่า ความจริงแล้วให้เกรดเท่าไหร่กันแน่ (เช่นโหวตให้ระดับเกรด B ..แต่ความจริงให้ B-) ก็คอมเมนต์ความเห็น แล้วก็ใส่เกรดที่ให้กันด้วยนะครับ
| จากคุณ |
:
OncE UPoN'-'a MaN   
|
| เขียนเมื่อ |
:
3 ส.ค. 52 19:09:54
|
|
|
|
|
ดู{หนัง} วิธ มายเซลฟ์ ; Public Enemies ... โจรปล้นเงินผู้ยิ่งใหญ่ ที่ง่ายเกินไป ตรงไม่กล้าปล้นใจ
