Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
แม่จ้าว....นึกว่ามีแต่ในนวนิยาย แต่นี่มันจริงทุกตัวอักษรเลยนะ  

เมื่อต้นปีคุณลุงคนหนึ่งของผมเสียชีวิต อายุท่านเกือบเก้าสิบ  หลังจากงานศพและการจัดการเรื่องมรดกซึ่งมีไม่มากหรอกครับ เพราะท่านเกษียณมานาน  ท่านไม่มีทายาทเหลืออยู่เพราะพี่ชายลูกลุงตายไปเสียนานแล้วด้วยอุบัติเหตุส่วนภรรยาเสียไปห้าหกปี  ท่านยกสมบัติบางส่วนให้ครอบครัวผม  ส่วนผมส้มหล่นเล็กๆเพราะท่านบอกว่าผมมีนิสียคล้ายๆท่านๆ ท่านเลยยกคอนโดที่ท่านอยู่ให้  สรุปคือหลังจากแบ่งทรัพย์สินให้หลานๆแล้วผมได้คอนโดห้องเล็กๆที่ท่านตาย(แหะๆกลัวอิ๊บอ๋าย... แต่ท่านไปตายที่โรงพยาบาลค่อยยังชั่ว  ถึงรักแต่ก็ป๊อดครับลุง)

ผมถามแม่ว่าจะทำยังไงกับคอนโด  แม่บอกแล้วแต่ ผมก็เลยคิดว่าจะทำให้เช่า ผมเลยต้องเข้าไปเก็บสมบัติของคุณลุงเพื่อเตรียมซ่อมแซม  มันเป็นความรู้สึกที่ต้องปลงอานิจจังนะครับว่าทรัพย์สมบัติของคนเราสุดท้ายมันก็กลายเป็นของคนอื่น ของทุกอย่าง ความลับและเรื่องส่วนตัวอีกมากมายถ้าคุณไม่ได้ทำลายไปเสียก่อนคุณตายก็จะถูกเปิดเผยหรือ  ของที่มีค่ากับคุณอาจกลายเป็นของไร้ค่า  เช่นที่ผมกำลังเผชิญอยู่ เสื้อผ้า ของใช้ส่วนตัวผมก็ต้องกำจัดด้วยการบริจากบ้างขายต่อบ้าง เก็บไว้บ้าง ภาพขาวดำในอดีตของคุณลุงและเพื่อนๆของท่าน บางคนผมไม่เคยรู้จัก  ผมจัดของมาได้สองอาทิตย์แล้วครับ คุณลุงผู้เงียบเหงาของผมแท้ที่จริงเคยเป็นชายหนุ่มนักกีฬาที่เคมบริดจ์ ท่านเคยขี่ม้าอย่างหล่อเลย(ลุงครับไม่ใช่ม้า) และที่น่าสนใจมากกกก คือผมเจอภาพคุณลุงโอบเอวหรือกอดกับแหม่มสาวหน้าตาสวยคนเดิมหลายๆรูป น่าสนใจแฮะ  จินตนาการและความทรงจำผมเริ่มทำงาน  เอ  มันชักไงๆ หลังจากไปถามญาติๆปรากฎว่าคุณลุงเคยมีแฟนเป็นแหม่มชื่อคุณเอเลน  แต่ไม่ได้ตามกลับมาเมืองไทย  เพราะคุณปู่คุณย่าไม่ยอมรับ ผมเคยแอบนินทาลุงว่าทำไมต้องยอมคุณปู่คุณย่าด้วย....

ผมจัดของคุณลุงจนมาเจอจดหมายฉบับหนึ่งลงวันที่19 มกราคม 2486.... กระดาษกรอบเป็นสีน้ำตาลอ่อน แต่หมึกสีเข้มยังชัดอยู่เลยครับ เป็นลายมือคุณปู่ผม...อ่านแล้วผมเริ่มเข้าใจความคิดของคนสมัยโน้นมากขึ้น

"พ่อไม่ค่อยได้เขียนถึงลูกเพราะแม่เขาเขียนอยู่บ่อยๆ  แต่คราวนี้พ่ออยากจะบอกแกด้วยตัวเองโดยไม่ต้องผ่านแม่ว่า  เรื่องผู้หญิงฝรั่งที่ลูกบอกว่าจะพากลับมาด้วยนั้น  ลูกคิดจะพากลับมาในฐานะอะไร  คู่หมั้น เมีย หรืออะไร  ถึงแม้พ่อและแม่จะไม่ได้ถือยศถือตัวแต่ปู่ย่าตายายของเราก็ล้วนแต่เป็นพวกที่รักเกียรติยศชาติตระกูลมากกว่าความสุขและความพอใจของตัวเอง  การที่เราจะแต่งงานและพามาด้วยโดยไม่ปรึกษาหารือพ่อแม่ว่าเห็นด้วยหรือไม่นั้น  เท่ากับทำลายน้ำใจกัน และเราเองก็เป็นลูกคนโตทำอะไรน่าจะนึกให้ถี่ถ้วน  ถ้าคิดว่ายังเห็นแก่น้ำใจและ"หัวอก"ของพ่อแม่และคุณปู่คุณย่ารวมทั้งเจ้านายที่ทรงเมตตาให้ทุนเราไปเรียนขอให้ยับยังชั่งใจให้ดี  หรือกลับมาแต่ลำพังเพื่อมาตกลงกัน  หรือถ้าไม่อย่างนั้นก็ไม่ต้องกลับมา  ที่เขียนอย่างนี้ไม่ใช่ว่าไม่รักกันหรือตัดเป็นตัดตาย พ่อเองก็เสียใจที่ต้องเขียนอย่างนี้  แต่ขอให้คำนึงว่าลูกนั้นไม่ได้ตัวคนเดียว  แต่มีพ่อแม่พี่น้องญาติมากมายที่เขารักและเอ็นดูเจ้า  การตอบแทนความเมตตาของท่านเหล่านั้นส่วนหนึ่งก็คือการทำอะไรอย่างมีสติคิดหน้าคิดหลัง  คิดถึงความรู้สึกของคนรอบตัวให้มากๆก่อนที่จะคิดถึงตัวเอง  การแต่งงานโดยที่ไม่คำนึงถึงความเหมาะสมก็เป็นเรื่องใหญ่  พ่อไม่อยากเขียนอะไรมากกว่านี้  เพราะตั้งแต่รู้เรื่องทั้งพ่อและแม่ก็นอนไม่หลับมาหลายวัน...."

ผมอ่านจดหมายฉบับนี้อยู่หลายรอบ แล้วนึกถึงชีวิตของคุณลุงที่ท่านกลับมาแต่งงานกับคุณป้าที่เป็นญาติห่างๆอยู่กันมาหลายสิบปี  มีลูกชายหนึ่งคนและสุดท้ายก็ตายจากกันไป ผมไม่รู้ว่าคุณลุงใช้เวลาคิดอยู่น่นมั้ย และเสียใจแค่ไหนที่ต้องตัดสินใจแบบนี้  อยากถามลุงจริงๆครับ แต่ที่แน่ๆคือระยะเวลาหกสิบปีที่ผมได้อ่านหลังจดหมายฉบับบนี้ถูกเขียนขึ้น  มันคงไม่ยุติธรรมที่จะตัดสินว่าคุณปู่ใจร้าย  หรือคุณลุงอ่อนแอ และผมเชื่อว่าจดหมายฉบับนี้คงถูกเขียนด้วยความลำบากใจอย่างยิ่งเลยครับ

แค่เอามาให้อ่านนะครับว่าสำนวนคนโบราณสมัยรัชกาลที่แปดเป็นอย่างไร  และคนสมัยก่อนเขาเข้มแข็งและยึดถือในศักดิ์ศรีมากเหลือเกิน  สำหรับเราคงรับกันไม่ได้แน่ๆ  ที่แท้นิยายที่อ่านๆกันมันก็มาจากชีวิตจริงทั้งนั้นเลยครับ  ที่จริงมีเด็ดกว่านี้อีกครับ  แต่กลัวคุณลุงหักคอ

แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 52 21:11:58

แก้ไขเมื่อ 22 ส.ค. 52 19:08:07

จากคุณ : ผู้ชายซอยสิบ
เขียนเมื่อ : 22 ส.ค. 52 19:00:32

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com