ความคิดเห็นที่ 1 ไม่ต้องไปดูแล้วหนัง ฟัง จขกท เล่าดีกว่า จากคุณ : steroid เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 13:22:07

ความคิดเห็นที่ 2 . จากคุณ : สุกี้นายกอง เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 13:33:28

ความคิดเห็นที่ 3   เห็นด้วยกับคห.1 สปอยล์เป็น ช๊อตทีเดียว แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 52 13:41:58 จากคุณ : AtomicCubez เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 13:37:37

ความคิดเห็นที่ 4 ตามมาอ่านครับ ให้กำลังใจ อิอิ จากคุณ : speedypom เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 13:38:30

ความคิดเห็นที่ 5 หลังจากดื้อมีปากเสียงกับสนิมก็เลยหายหัวไปหลายวัน  จนวันนึงมีโอกาสได้นั่งคุยกับขี้หมา(ชื่อคนน่ะ อย่าเข้าใจผิด ดื้อยังไม่ได้สติแตก)  ขี้หมาเล่าเรื่องชีวิตของสนิมให้ฟัง ฉากนี้มีการแฟลชแบกกลับไปเล่าที่มาของชายหนุ่มนามว่าสนิม อดีตเจ้าบ่าวผู้ซึ่งกำลังจะแต่งงานอยู่ร่อมร่อ โผล่พรวดผ่านประตูโบสถ์มาในชุดกระเซอะกระเซิง  เจ้าสาวนามว่า"ปาย"แต่งชุดเจ้าสาวเพื่อรอเข้าพิธีวิวาห์นั่งร้องห่มร้องไห้ ขณะที่แขกเหรื่อกลับกันไปหมดแล้ว  สนิมมาคุกเข่าลงทำหน้าเจี๋ยมเจี้ยม พร้อมกับพูดว่า "ผมขอโทษครับ"   เจ้าสาววิ่งหนีออกไปนอกโบสถ์ด้วยความโกรธ  สนิมตามออกไปจะไปง้อ  เจ้าสาวหายไปอีกคนแล้ว เหลือสร้อยคอเส้นนึงหล่นอยู่กับพื้นไว้ให้เป็นที่ระลึก  หลังจากปายโดนแก๊งค์จากัวร์อุ้มไป   สนิมถึงกับเสียผู้เสียคน หนีออกจากบ้าน กินเหล้าเมามาย  จนวันนึงไปเจอขี้หมู,ขี้หมา สองคนนั่นเห็นว่าเป็นผู้ร่วมอุดมการณ์เดียวกันเลยจับสนิมมาฝึกเมรัยยุทธ์ซะเลย    หลังจากขี้หมาเล่าเรื่องของสนิม ดื้อก็เริ่มเข้าใจความรู้สึกของสนิมและผองเพื่อนที่สูญเสียคนรัก  ฉากต่อไปที่จะพูดถึงนี้จึงกลายมาเป็นฉากที่ดีฉากหนึ่งในเรื่องเลยทีเดียว สนิมยืนมองตะวันตกดินอยู่ริมทะเล  ดื้อตามมาหวังจะขอคืนดีด้วย ในมือสนิมกำสร้อยคอของคนรักเก่าแน่น  ดื้อมองไปที่สร้อยแล้วพูดขึ้นว่า "มันขาดน่ะ ฉันซ่อมให้นะ"  ว่าแล้วก็เอามือไปคว้าสร้อยมาซ่อมให้เสร็จสรรพ พอส่งคืนสนิมกลับพูดว่า "วันหลังถ้าปายรู้ ผมจะบอกว่าผมซ่อมเอง เพราะทุกครั้งที่ผมทำอะไรให้เธอ เธอจะหอมแก้มผม"(ประมาณนี้นะ ไม่ได้เป๊ะๆ)  อย่างน้อยฉากนี้ก็แสดงถึงกึ๋นของคนชื่อราเชนทร์ ลิ้มตระกูล เป็นการแทนสัญลักษณ์ในเรื่องเข้ามาได้อย่างลงตัว  สร้อยคอในมือสนิมเป็นเสมือนตัวแทนของปายที่อยู่ติดตัวสนิมตลอด  จนวันนึงดื้อก็เข้ามาในชีวิตสนิมและอาสาที่ซ่อมสร้อยเส้นนั้นให้  แต่สนิมยังคงรักปายอยู่และไม่ต้องการใครคนไหนเข้ามาแทนที่ปาย และยังหวังลึกๆว่าวันนึงเขาจะได้พบเจอปายที่หายไป จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 13:47:54

ความคิดเห็นที่ 6 มาให้กำลังใจ รออ่านอยู่ จากคุณ : จอมโจรปล้นอมยิ้ม เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 13:50:02

ความคิดเห็นที่ 7 รออ่านเหมือนกัน ไม่มีเวลาไปดู จากคุณ : แอคโชนบริเค เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 13:58:50

ความคิดเห็นที่ 8 ดูแล้วรู้สึกเหมือนกันเลย แต่ชอบความตั้งใจของจีจ้าอ่ะ สุดยอดอ่ะผู้หญิงคนนี้ จากคุณ : สตีฟ แม็คมานานแล้ว เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 14:16:42

ความคิดเห็นที่ 9   นี่เหรอ รีวิว  เล่าเรื่องย่อแล้วก็ใส่ความคิดเห็นตัวเองลงไป จากคุณ : ตีสี่ เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 14:54:05

ความคิดเห็นที่ 10 เมื่อพระเอกกับนางเอกได้คืนดีกันตามท้องเรื่องแล้ว  ต่อไปก็ถึงจุดที่หนังจะเฉลยแล้วว่าทำไมสนิมถึงต้องมาช่วยดื้อไว้ในตอนแรก  หลังจากที่ดื้อกลับไปยืนทำหน้าสวยแอ๊บแบ๊วหน้ากระจกที่คฤหาสน์บ้านทรายทอง  ดื้อก็กลับมา ณ ริมหาดที่เก่า กะว่าจะมาฝึกวิชาตามปกติ แต่วันนี้ดื้อรู้สึกแปลกๆ เงียบๆพิกล  อยู่ๆมองไปเห็นขี้หมูนอนจมกองเลือดอยู่ริมบ่อน้ำ ตามด้วยร่างของขี้หมาลอยตกลงมาตรงหน้า  ดื้อคงทำไรไม่ถูก  หันซ้ายหันขวา ไปเจอเงาชายลึกลับยืนแอ๊คท่าอยู่บนกำแพง  นับเป็นการปรากฏตัวครั้งแรกของ"ขี้ควาย"(จะมีชื่อที่ทุเรศกว่านี้อีกมั้ยเนี้ย)  ขี้ควายพุ่งเข้าใส่ดื้อ เกิดการต่อสู้กันอยู่พักใหญ่  จนถึงฉากที่เด็ดประจำเรื่่องครับ ดื้อปีนขึ้นสู่ยอดกำแพง ตามมาด้วยขี้ควาย อัดกันไปอัดกันมา ขี้ควายถีบดื้อตกจากกำแพงและนี่เป็นช็อตขายของเรื่องนี้แบบเดียวกะตัวอย่างหนังเลย ผลันจีจ้าก็ลอยละลิ่วปลิวตกจากตึก2ชั้น ตามสโลแกน"เล่นจริง เจ็บจริง สวิงกว่าเดิม"  ฉากนี้เห็นแล้วสงสารจีจ้ามากเพราะเหมือนกับว่าแทบจะไม่มีความจำเป็นต่อเนื้อเรื่องเลย  แต่ทางทีมงานคงอยากหาจุดขายอะไรที่แบบว่าเรียกคะแนนสงสารกับคนดู ความซวยเลยมาตกกับนักแสดงที่ต้องทำอะไรให้มันเข้ากับสโลแกนเล่นจริง เจ็บจริง!!! หลังจากตกลงมา ดื้อสลบไปพักใหญ่ ตื่นมาอีกทีใครพามานอนบนเตียงที่บ้านก็ไม่รู้ (ชีวิตจริง คงเสร็จพวกหื่นกามไปนานแล้วล่ะ)  ดื้อจึงกลับไปที่ริมทะเลที่เดิม ตอนแรกดื้อก็นึกว่าแค่ฝันร้าย แต่ความเจ็บระบมแสดงให้ดื้อรู้ว่าไม่ใช่แค่ฝันแล้วล่ะ  ณ ริมหาดที่เก่า ดื้อกลับมาไม่พบใครเลย มีแต่จดหมายฉบับหนึ่งที่สนิมเขียนทิ้งไว้ให้    (ผู้กำกับเริ่มที่จะคลี่ปมออกในฉากนี้นี่เอง) จดหมายอธิบายไว้ว่าสนิมและเหล่าสารพัดขี้ รู้อยู่ก่อนแล้วว่าดื้อเป็นสินค้าแบบที่จากัวร์ต้องการจึงสะกดรอยตาม  และวางแผนจะใช้ดื้อเป็นเหยื่อล่อให้แก๊งค์จากัวร์มาจับดื้อไป เพื่อเปิดทางให้สนิมและเหล่าสารพัดขี้สะกดรอยตามไปให้ถึงรัง แล้วบุกถล่มมันซะ  แต่ด้วยความที่สนิมสงสารดื้อไม่อยากส่งดื้อไปตาย เลยอาสาฝึกวิชาเมรัยยุทธ์ให้ดื้อ(แหม พ่อคนดี)  พอดื้อสำเร็จวิชาเมรัยยุทธ์แล้ว เหล่าสารพัดขี้เกิดไม่แน่ใจไม่ตัวดื้อ กลัวว่าจะทำเสียแผนเลยต้องจัดฉากทดสอบวิทยายุทธ์กันสักหน่อย ผลปรากฏว่าดื้อ"ไม่ผ่าน"การทดสอบ  (โฮๆๆๆ แฟนคลับเศร้าจาย)  และการคลี่ปมแบบนี้นี่เองที่ถือเป็นหนึ่งในจุดบอดของเรื่องนี้ ขาดความน่าเชื่อถืออย่างแรงและเริ่มดูไร้สาระในสายตาคนดู เพราะถ้าจะหาเหยื่อเพื่อสะกดรอยตามไปให้ถึงรัง ก็ดูไม่มีความจำเป็นอะไรเลยที่จะต้องไปช่วยดื้อมาตั้งแต่แรก  สู้ปล่อยให้มันถูกจับตัวไปตั้งแต่แรกแล้วสะกดรอยตามไปเลยจะดีกว่า  แล้วถ้าไม่มั่นใจว่าดื้อจะผ่านการทดสอบหรือไม่ เหล่าสารพัดขี้จะยอมเสียเวลามาฝึกวิชาเมรัยยุทธ์ให้ดื้อในตอนแรกอย่างนั้นหรือ จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 14:56:46

ความคิดเห็นที่ 11 ตอนแรกว่าจะสั้นๆ  ไปๆมาๆทำไมยาวจัง เดี๋ยวตอนดึกจะมาต่อให้จบครับ จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 15:05:58

ความคิดเห็นที่ 12 มาตามต่อครับ จากคุณ : buddhi เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 15:14:09

ความคิดเห็นที่ 13 ตกลงนี่มันกระทู้ไรเนี้ย วิจารณ์หนัง?? วิเคราะห์หนัง/เสี่ยเจียง?? หรือเล่าหนังหว่า ที่เล่ามานี่แทบไม่ต้องไปดูแล้ว.. จากคุณ : Agent Molder เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 15:58:56

ความคิดเห็นที่ 14 จริงๆ จะบอกว่านอกจากหลังๆ หนังไม่ดีเท่าที่ควร ทำผมและคนที่อยากอุดหนุนหนังไทยหลายๆคนผิดหวังแล้ว ดาราไทยที่ปั้นมาและมีคนชื่นชอบอย่าง จา พนม และจีจ้า ก็กำลังถูกให้ดูดรอป ลงไปเรื่อยๆ ในหนังใหม่ๆแต่ละเรื่อง ตอนแรกผมชอบจาพนม ตอนองค์บากมาก แล้วก็คิดว่าเรื่องต่อๆ ไปคงจะต้องสุดยอด แต่ก็ไม่ได้เป็นแบบนั้น จนทุกวันนี้(หลังจากดูองบาก2)ผมคิดว่าคงไม่ตามดูจาต่อแล้ว ส่วนจีจ้า เรื่องแรกเปิดตัวได้ดี แต่ผมก็ยังคาใจว่าเรื่องแรกยังมีจุดที่ดูขัดๆ หลายจุด ทีมงานน่าจะทำได้ดีกว่านี้ (ไอครั้นจะนึกว่าเรื่องแรกจีจ้ามันก็ถูก แต่ทีมงานทั้งหมดคงไม่ใช่มาทำหนังและฉากแอ๊คชั่นครั้งแรกแน่) ก็คาดหวังว่าเรื่องหน้าคงจะต้องดีแน่ๆ แล้วก็ผิดคาดตามเคย ดาราที่มีแฟนๆคอยดูผลงานมากมาย ถ้าได้หนังไม่ดี บทห่วย ทำฉาก action ไม่ดี ยิ่งเล่นไป แล้วยังไม่ได้หนังดีๆ ก็มีสิทธิ์ที่จะเรทติ้งตกไปง่ายๆ   ทีมงานแอ๊คชั่นบางคนก็ฝังใจเหลือเกินกับไอหมัดเมาเนี่ย รู้ครับว่าพี่ได้งานแอ๊คชั่นหนังไทยสมัยก่อนเพราะพี่รำหมัดเมาโชว์ผู้กำกับ แต่นี่มัน 2552 แล้วพี่ พี่เล่นเอาไปใส่ตั้งกะองค์บากสอง ยัน ดื้อสวยดุอีก (เรื่องหน้าจะมีอะไรเมาๆอีกมั๊ย -_-") ว่างๆอ่ะทีมงานหรือผู้บริหารหัดไปหาหนังที่ ดอนนี่ เหยียน เล่น ( ยอดกังฟู ยิปมัน ) มาดู ดูว่าเนื้อเรือ่งเป็นยังไง ฉากสู้เป็นยังไง และเวลาก่อนจะสู้กันเค้าจะมีเหตุการณ์ปูอารมณ์ก่อนทุกครั้ง เพื่อให้คนดูรู้สึกอยากจะให้ตัวเอกซัด ผู้ร้าย   อีกเรื่องก็ Flash point เวลาจะมีฉากสู้กันก็จะมีเรื่องดึงอารมณ์ร่วมคนดูก่อนเช่นกัน และเค้าก็ประยุกต์เอา ยิวยิตสุ มาใส่ในฉากสู้ มันส์มาก ถึงบางฉากถ้าคนดูหนังตาดีๆ จะเห็นสแตนอินก็ตาม แต่โดยรวมสู้กันสนุก และเนื้อเรื่องดี มีเหตุ มีผล ให้สู้ ตอนจบ มีเบื้องหลังเวลาดอนนี่เหยียนซ้อมมาให้ดู ต่างกับจา กะ จีจ้า เยอะเลย ไม่ได้ดูถูกคนไทย แต่ถ้าอยากจะโกอินเตอร์ อยากทำอะไรสุดยอด ต้องเก็บรายละเอียดกว่านี้ ฝึกมากกว่านี้ เก่งมากกว่านี้ ถ้ายังไม่รู้จักหาทีมใหม่ๆ มา เขียนบท มาทำฉากต่อสู้ มากำกับ มันก็ออกมา แย่ลง แย่ลง แบบนี้ล่ะครับ ถ้าจะเอาแจ่มๆ ก็น่าไปหาทีมเมืองนอกเจ๊งๆ มาทำงานดูบ้าง เฮ้ออออ อยากเสียเงินให้หนังบู๊ไทยดีๆ แบบหลายๆรอบจัง นึกถึงสมัยก่อน จำได้เลยหนังเรื่อง ผู้หญิงข้าใครอย่าแตะ ผมดูเสียเงินไปดูหลายรอบเลย และจำได้ว่าบางคนดูเกิน 14 รอบ คนไทยทำได้ ถ้าเลิกเกรงใจพวกคนเก่าๆ และหาคนที่คัดทีมงานเป็น หาคนทำงานที่เก่งจริงๆ มาทำ ไม่ต้องไปเกรงใจหรอก ให้งานพวกทีมเก่าๆ ทำตั้งหลายเรื่องแล้ว ลองอะไรใหม่ๆซะมั่ง จากคุณ : webhero เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 16:20:45

ความคิดเห็นที่ 15 อืม จริงๆ ทำไมต้องหมัดเมา เราว่าพล๊อตเรื่องมันจะเลียนแบบกันคล้ายกันไปทำไม จากคุณ : มาสคาร่าฟ้าใส เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 16:42:25

ความคิดเห็นที่ 16 แหล่ม จากคุณ : nonggolfcup เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 17:22:54

ความคิดเห็นที่ 17 แต่เราว่า หนังสนุกดีนะ มีท่าในการต่อสู้มากขึ้นด้วย สำหรับเรา แค่นี้ก็ดีแล้วนะ .. ชอบตอนจีจ้าเต้นไปสู้ไป น่ารักมากๆ จากคุณ : แพนด้าร่าเริง เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 17:59:41

ความคิดเห็นที่ 18 เราก็อีกคนก็ว่าสนุกดีออกนะเรื่องนี้ ชอบนะดูมา 2 รอบแล้ว จากคุณ : bokyman เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 21:08:58

ความคิดเห็นที่ 19 หลังจากดื้อรู้ตัวว่าถูกหลอกอีกแล้ว ฉากที่ดื้อล้มตัวลงนอนกลางทุ่งหญ้ามองเมฆบนฟ้าก็แทรกเข้ามาอีกครั้ง พร้อมกับประโยคคลาสสิคของเรื่อง "ป๊า หนูโดนมันหลอกอีกแล้ว"  ฉากนี้ก็ถือว่าคิดและนำเสนอออกมาได้ดี  เหมือนกับต้องการจะสื่อว่านางเอกเนี่ยไม่เคยสมหวังอะไรในชีวิตเลย เพราะพื้นเพครอบครัวก็ขาดความอบอุ่นอยู่แล้ว โดนทั้งแฟน ทั้งเพื่อนทิ้ง ผิดหวังในเรื่องความรักมาตลอด  จนอุตส่าห์เอาชีวิตมาฝากไว้กับเหล่าสารพัดขี้ ยังโดนมันหลอกอีกจนได้  หลอกไม่หลอกเปล่า หลอกเสร็จยังโดนทิ้งอีกตามเคย ชีวิตรันทดของนากเอกนักบู๊กลับมาเมามายอีกครั้ง ล้มตัวลงนอนอยู่กลางตรอกไรไม่รู้ มีเศษหนังสือพิมพ์ปลิวว่อน ช่วงนี้คนดูในโรงจะเริ่มหาวกันแล้วครับ ไม่รู้จะสงสารไอ้ดื้อหรือสงสารตัวเองดีที่ต้องมานั่งดู กำลังมึนๆอยู่พักใหญ่  อยู่ๆไอ้ดื้อตะโกน "เฮ้ยยยยยย......."  แล้วตัดกลับมาที่ฉากขี้ควายยืนโชว์แผ่นหลังอยู่คนเดียว  ส่วนอีกฟากไอ้ดื้อตามมาขอเคลียร์ครับ  (สงสัยอย่างนึง ทำไมคุณพี่ขี้ควายเนี่ย คิดจะโผล่ก็โผล่มากลางเรื่อง มาแบบไม่มีปี่ไม่ขลุ่ยซะงั้น)  เลยกลายมาเป็นฉากต่อสู้กันในทะเลครับ ฉากนี้ขอบอกว่าคิวบู๊ขัดใจมาก ถึงแม้นว่าจะเตะกันน้ำกระจาย แต่รำคาญอีตรงที่สู้ยืนกันดีๆไม่ได้ ต้องลงไปกลิ้งๆหมุนๆกะพื้นทรายซะงั้น มันอันตรายตรงไหนเนี่ย มีแค่ช็อตสุดท้ายที่จีจ้ากระโดดพลิกตัวเตะเท่านั้นที่เท่ได้ใจ นอกนั้นยอมรับว่าเซ็งครับ  แต่ช็อตสุดท้ายที่ว่านั้นผมก็ยังไม่ค่อยพอใจกับมุมกล้องอยู่ดี    สุดท้ายสู้กันไปสู้กันมา เอาเป็นว่ารอบ re-match รอบนี้ ไอ้ดื้อก็เอาชนะขี้ควายไปได้ก็แล้วกัน  สิ่งที่อยากจะเสริมในฉากนี้นิดนึงคือตอนที่ไอ้ดื้อกับขี้ควายยืนประจันหน้ากันกลางทะเล ผมอยากเห็นฉากหลังที่เป็นเมฆทะมึนๆแล้วมีสายฟ้าแลบมากกว่า ประมาณฝนใกล้ตก ภาพที่ออกมาน่าจะสะท้อนอารมณ์ที่ขุ่นมัวของไอ้ดื้อ ณ ขณะนั้นได้ดีกว่านี้ยิ่งขึ้น จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 21:56:37

ความคิดเห็นที่ 20 ไอ้ดื้อถึงแม้จะเอาชนะขี้ควายได้ ก็บาดเจ็บไม่น้อยครับ  และคนที่มาทำแผลให้ไม่ใช่ใครที่ไหน นายสนิมคนเดิม(อุ๊ย ซึ้ง...)  ฉากที่ดื้อรักษาตัวอยู่ในโบสถ์ ช่วงนี้กลิ่นอายของหนังรักโรแมนติกตามสไตล์ถนัดของพี่ราเชนทร์ไหลเข้ามาเต็มๆครับ  แต่คนดูหลับไปครึ่งโรงแล้วเพราะมันเอื่อย เนือย เฉื่อย เปื่อย มากกกกก   และแล้วนางเอกของเราก็ตกหลุมรักกับพระเอกจนได้  ดื้อเดินออกมาจากโบสถ์ เจอเหล่านักสู้สารพัดขี้ยืนเรียงหน้ากระดาน และยอมเอ่ยคำขอโทษดื้อด้วยการยกเหล้าขึ้นซดคนละที (เค้าขอโทษกันอย่างงี้เหรอ เด็กๆห้ามเลียนแบบ) ตัดมาที่ฉากในสุสาน Climaxของเรื่องกำลังจะถูกเปิดเผย อะฮ้า! ขี้ควายนั่งเก๊กหน้าเท่อยู่คนเดียว ไอ้ดื้อเดินมาถามว่าเป็นไงบ้าง  ขี้ควายตอบกลับมาอย่างนิ่งๆว่า "กรูยังไม่ตาย" เรียกเสียงฮาครืนใหญ่ได้ไม่น้อยเลยทีเดียว  คนที่หลับอยู่เริ่มทยอยตื่น หันซ้ายหันขวา ฮาไรกันเหรอ ฮาไรกันเหรอ (ฮายังไงต้องไปดูในโรง)  ฉากนี้เป็นการเผยเคล็ดลับของวิชาเมรัยยุทธ์ ว่าแท้ที่จริงแล้ว เคล็ดลับของวิชานี้ไม่ได้อยู่ที่เหล้า หากแต่อยู่ที่ความแค้นต่างหาก ความแค้นที่อยู่ในก้นบึ้งของจิดใจ เหล้าเป็นแค่ตัวส่งผ่าน ดื้อที่มีความแค้นสะสมมามากมาย เมื่อถึงจุดระเบิดจึงสามารถเข้าถึงเคล็ดของวิชาและล้มขี้ควายลงได้  (คนเขียนบทคงดูหนังจีนกำลังภายในมากไปแน่เลย) ก็ถือว่ายกเหตุผลมาพอถูไถไปได้ ออกแนวนวนิยายจีนแบบบู๊ลิ้ม จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 22:31:03

ความคิดเห็นที่ 21 ในที่สุดเมื่อดื้อและเหล่าสารพัดขี้คืนดีกันได้แล้ว ก็เข้าสู่แผนการล้มองค์กรลึกลับที่ชื่อ Jaguar เรื่องราวสุดประหลาดก็ได้เผยออกมาได้ฉากนี้นี่เอง ขี้หมา,ขี้หมูได้เปิดเผยถึงการจับตัวหญิงสาวที่มีความพิเศษในตัวไปสกัดเอาสารบางอย่างออกมา สารดังกล่าวที่ว่าคือ"ฟีโรโมน" Pheromone เป็นกลิ่นที่จะมีเฉพาะหญิงสาวบางคนเท่านั้น ซึ่งเขาเรียกคนพวกนี้ว่าเหยื่อชนิดพิเศษ และจะมีแค่คนบางคนเท่านั้นที่มีโสตประสาทไวมากพอที่จะดมกลิ่นของเจ้าPheromoneนี้ได้ และหนึ่งในคนดมที่ว่านั้นก็คือ"ขี้หมา"นั่นเอง   สารที่สกัดออกมาได้ก็เอาไปทำน้ำหอม  ไม่ใช่น้ำหอมธรรมดานะ เป็นน้ำหอมชนิดที่ว่ายิ่งดมก็ยิ่งติด ดมไปแล้วก็เพ้อๆ เบลอๆ เหมือนฝัน  ขายให้พวกคนรวยในราคาที่โคตรๆๆแพง   ไอ้ดื้อและเหล่าผองเพื่อนจึงวางแผนใช้ดื้อเป็นเหยื่อล่อ โดยให้ดื้อแฝงตัวอยู่ในกลุ่มคนที่สัญจรไปมาในสถานที่ที่คนพลุกพล่าน อาจจะนานเป็นวัน เป็นเดือน หรือเป็นปี? (จะหาไรกินล่ะเนี่ย วันๆไม่ทำงาน ตามหาแต่แก๊งค์จากัวร์)  จริงๆผมชอบฉากนี้มากเพราะจีจ้าได้แต่งตัวในหลายๆสไตล์ ดูน่ารักดี    หลังจากรอมาหลายวัน กลิ่นPheromoneเริ่มโชยออกจากตัวดื้อ  แล้วในที่สุด พวกมันก็มาจริงๆ แถมรู้ด้วยว่ากำลังเล่นอยู่กับเหยื่อล่อ ดื้อก็เลยโดนอุ้มไปตามแผน เพียงแต่ว่าเฝ้ากันอีท่าไหนไม่รู้  ดื้อโดนอุ้มไปแล้ว ไอ้เหล่าสารพัดขี้คลาดกับเหยื่อของตัวเองอย่างน่าเขกกบาล   ดื้อเลยโดนจับลงไปอบยา ณ สถานที่ลึกลับแห่งหนึ่งใต้ดิน ฉากนี้ชอบมากกกกกกกเพราะจีจ้าต้องนอนโชว์สัดส่วนในอ่างอาบน้ำ (อะเฮ้ย จิงเด่ะ) จีจ้าอย่างขาว เลือดกำเดาเริ่มไหลออกจมูกของผม (ขอโทษครับ แสดงความหื่นมากไปนิดนึง เข้าเรื่องกันต่อ)  หลังจากถูกอบยาก็นำตัวไปเตรียมเข้าสู่กระบวนการสกัดสารPheromone  เอ่อ เดี๋ยว ขอโทษนะ องค์กรคุณออกจะร่ำรวย ช่วยหาสถานที่ผลิตยาที่มันดูสะอาดสะอ้านกว่านี้ ไม่มีแล้วเหรอไง จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 22:52:52

ความคิดเห็นที่ 22 ด้วยความดื้อมันก็ดื้อสมชื่อจริงๆนั่นแหละ อบยาตั้งนานแล้วยังไม่เห็นผลซักที  ในวินาทีที่ลูกสมุนของเหล่าร้ายเผลอ ดื้อก็ใช้วิทยายุทธ์ที่ร่ำเรียนมา แอบหนีออกมาจากห้องอบยาได้  แต่ยังไม่ทันที่จะหนีออกมาจากโลกใต้พิภพได้ เกิดการปะทะกับเหล่าร้ายระหว่างทาง เป็นเหตุให้ขวดที่บรรจุสารที่สกัดออกมาจากPheromoneมากมายเกิดแตกกระจายตามพื้น ทำให้กลิ่นของสารเหล่านั้นลอยโชยออกไปตามท่อระบายน้ำ   ขณะที่บนพื้นโลกขี้หมาเดินมาปุ๊บ หยุดกึกทันใด สูดดมเข้าไปรู้ทันทีว่ากลิ่นของสารสกัดPheromone ลอยออกมาจากท่อระบายน้ำรูหนึ่ง  เหล่าสารพัดขี้เลยลงไปช่วยดื้อโดยผ่านอุโมงค์ทะลุมิติ เอ๊ย ท่อระบายน้ำรูนี้นี่เอง  ฉากนี้ถือได้ว่าสมควรโดนด่าทั้งคนคิดและคนทำครับ เพราะ 1.CG ลวกมากๆ  2.ระหว่างทางในท่อระบายน้ำมันมีพัดลมระบายอากาศกั้นอยู่ มันจะลงไปได้ง่ายขนาดนั้นเลยเรอะ   เอาเป็นว่ามันลงมาได้ก็แล้วกัน โอ๊ย กรูจาบ้า   เหล่าผองเพื่อนเลยสามารถลงมาถึง ณ รังใหญ่ของแก๊งค์จากัวร์ได้ หลังจากที่ตามหามาหลายปีดีดัก พอบทจะเจอก็เจอกันง๊ายง่าย  เฮ้อ ขณะที่อีกมุมหนึ่ง หลังจากการต่อสู้อยู่พักใหญ่ๆ ดื้อก็พลาดท่าถูกจับตัวได้ เลยโดนรุมซ้อมโดยไอ้หัวแดงกับไอ้หนุ่มซินตึ๊ง  เรื่องนี้สงสัยงบมีจำกัด เหล่าร้ายเลยมีแค่ไม่กี่ตัว  อ่าครับ ไอ้ดื้อก็โดนตีนอยู่พักใหญ่ แล้วช็อตสุดท้ายก็กระเด็นไปไกล จนในที่สุดพี่สนิมพระเอกของเรามาแว้ววววว มาพร้อมกับขี้หมู,ขี้หมา,ขี้ควายที่เพิ่งจะผ่านอุโมงค์ทะลุมิติมาหมาดๆ เดินเท่ผ่านม่านหมอกออกมาทีละคน  พี่สนิมพระเอกมาช่วยดื้อไว้ได้ทัน แต่สภาพนางเอกนี่หมดสวยไปนานแล้ว ว่าแล้วก็เข้าสู่โหมดบีบอยกันอีกครั้ง ใครมีปัญญาหมุนก็หมุนกันไป ใครอยากกระดึ๊บก็กระดึ๊บไป ขี้หมู,ขี้หมา ก็สู้กับไอ้หัวแดงไป ขี้ควายก็ไปฟัดกะไอ้หนุ่มซินตึ๊งอยู่อีกฟาก   ส่วนขี้สนิมลงมาได้ก็ปล่อยเพื่อนๆสู้กะเหล่าร้ายกันไป  ส่วนตัวเองวิ่งตามหา"ปาย"คนรักเก่า (ใจว่ะเพื่อน) แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 52 23:31:55 แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 52 23:10:37 จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 23:09:01

ความคิดเห็นที่ 23 ยาวเกิน ย่อให้เหลือ3บรรทัดได้ป่ะครับ จากคุณ : HideX1986 เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 23:22:49

ความคิดเห็นที่ 24 ดื้อกับสนิมช่วยกันตามหาปาย คนรักเก่าของสนิม จนกระทั้งมาเจอปายอยู่ในห้องลับแห่งหนึ่ง สนิมโผเข้ากอดปาย ขณะที่ดื้อได้แต่ยืนมองอยู่ห่างๆ  และแล้วสนิมก็ซึ้งอยู่ได้ไม่นาน เจ๊ล่ำก็โผล่พรวดออกมา จริงๆชื่อว่า "ลอนดอน" แต่ไม่ยักกะเอ่ยชื่อตัวร้ายในเรื่องเลยแฮะ  "ลอนดอน"สมุนมือขวาของหัวหน้าองค์กร แสดงโดยคุณ รุ้งตะวัน จินดาซิงค์ เป็นนักเพาะกายทีมชาติไทย เมื่อก่อนเป็นแชมป์คาราเต้ คนนี้บอดี้สวยมาก ล่ำกว่าผู้ชายบางคนอีก ทางที่ดีอย่าไปมีเรื่องกะแกเลยจะดีมาก     พอลอนดอนโผล่ออกมา ดื้อกับสนิมจึงต้องรวมพลังกันต่อสู้กับลอนดอน ซึ่งในฉากนี้เราจะได้เห็นลีลาการต่อสู้แบบDuo Fighting แบบที่เห็นในตัวอย่างนั่นแหละครับ เหวี่ยงไปเหวี่ยงมา คิวนี้ต้องถือว่าสร้างสรรค์ได้ดี ดูแปลกตา น่าตื่นเต้น  โดยเฉพาะท่าที่สนิมจับเอวลอนดอน ลอนดอนจับเอวสนิมแล้วเหวี่ยวตัวหมุนเป็นวงกลม 3รอบ แล้วเหวี่ยงสนิมกระเด็นไปกระแทกกำแพง ท่านี้สวยมาก ทั้งไอเดีย ทั้งลีลา และความหนักหน่วง   แต่จุดที่สมควรตำหนิอย่างมากๆก็คืองานสลิงในบางท่าที่ใช้ ไม่เนียนเอามากๆ ดูลอยๆแบบตั้งใจ (นึกว่าสู้กันในอวกาศ) แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 52 23:50:14 จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 23:47:37

ความคิดเห็นที่ 25 จนแล้วจนรอด ดื้อรู้ตัวว่าคงสู้ลอนดอนไม่ได้แน่เลยปล่อยสนิมสู้ไปคนเดียวก่อน ส่วนตัวเองนั้นด้วยความหวังดีกับสนิมมาก เลยแอบลักไก่อุ้มปายหนีก่อนเลย    ส่วนสนิมกับลอนดอนก็ฟัดกันไป ผัวะผะ ผัวะผะ  สู้กันไปมายังไม่ถึงฎีกา ไม่ทันรู้ผลแพ้ชนะ ลอนดอนก็ต้องเปิดโอกาสให้สนิมได้วิ่งหนีก่อนนะครับ เพราะทีมงานได้เซ็ทอีกฉากหนึ่งด้านนอกรอไว้แล้ว 555 ฉากนี้เรียกว่าฉากสะพานเชือก ซึ่งจีจ้าเคยให้สัมภาษณ์ว่าเล่นยากที่สุดเพราะสะพานเชือกจะโคลงเคลงไปมา แผ่นไม้ก็ไม่เท่ากัน เหยียบแล้วอาจจะทะลุลงไปได้  สะพานเชือกก็มี3สะพานนะครับ พาดกันไปมาแบบต่างระดับ   พอนางเอกอุ้มปายมาได้ไม่เท่าไหร่ก็หมดแรงข้าวต้ม พระเอกก็วิ่งตามมาติดๆเลยมาอุ้มให้แทน  ก็อุ้มกันมาจนถึงฉากสะพานเชือกนั่นแหละ ยังไม่ทันจะข้ามสะพานได้สำเร็จ  ลอนดอนโผล่มาอีกแล้ว ทีนี้เลยต้องเล่นคิวบู๊กันบนสะพานเชือก3คน กะร่างของปายอีก1 รวมเป็น4คน 3คนนั่นก็สู้กันไปมา  คิวบู๊ก็เหมือนเดิม สุดจะบรรยาย งานสลิงก็ลอยๆเช่นเดิม สุดท้ายบทก็เขียนให้ดื้อสามารถเตะลอนดอนร่วงลงจากสะพานเชือกได้สำเร็จ  พร้อมกับสนิมที่เกือบจะหลุดร่วงตามลงไปด้วย   ผมคิดว่าฉากนี้น่าจะจงใจเซ็ทขึ้นมาเพื่อรองรับบทดราม่าโรแมนติกในช่วงท้ายอย่างที่ราเชนทร์ต้องการ นั่นคือบทบังคับให้สนิมกำลังจะหล่นลงไปข้างล่างแต่แขนข้างหนึ่งของดื้อคว้าไว้ได้ทัน  ส่วนอีกด้านปายก็กำลังจะหล่นเหมือนกัน ดื้อก็คว้าไว้ด้วยแขนอีกข้าง  ในที่สุดสถานการณ์ก็มาถึงจุดที่ผู้กำกับคนนี้ต้องการ   ข้างหนึ่ง'สนิม'คนที่ดื้อแอบรัก ส่วนอีกข้าง'ปาย'คนรักของคนที่ตัวเองแอบรัก  แน่นอนว่าดื้อคงไม่สามารถรับน้ำหนักของคนทั้งสองไว้พร้อมๆกันได้  การตัดสินใจต้องเกิดขึ้น  ด้านหนึ่งสนิมร้องเรียกหาแต่ปาย  ขณะที่ด้านบนดื้อก็ร้องเรียกหาแต่สนิม  ฉากนี้ตีความได้ไม่ยาก ก็ถือได้ว่าผู้กำกับคนนี้ได้สื่อในสิ่งที่เขาอยากจะบอกกับคนดูได้อย่างมีชั้นเชิง    ในที่สุดพระเอกของเราก็แม๊นแมน รักปายเสียเหลือเกิน รักเสียจนยอมปล่อยมือของตัวเอง เพื่อให้ดื้อได้ช่วยชีวิตปายไว้ได้ สนิมลอยละลิ่วหล่นหายไปกับความมืด (แต่ยังอุตส่าห์เขวี้ยงสร้อยคอขึ้นมาได้ทันอีกแน่ะ)  ขณะที่ด้านบนดื้อเองกรีดร้องอย่างน่าสงสาร เมื่อต้องสูญเสียคน(แอบ)รักไปต่อหน้าต่อตา ฉากนี้ผมรู้สึกทึ่งในความสามารถของการเล่นดราม่าหนักๆของจีจ้ามาก  น้ำเสียงที่ตวาดสนิมออกไปนั้นดูมีพลังและสามารถส่งผ่านไปยังคนดู ทำให้คนดูรับรู้และเข้าถึงความรู้สึกของไอ้ดื้อได้จริงๆ  หรือผมเข้าถึงอยู่คนเดียวก็ไม่รู้นะ 555 แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 52 00:28:50 จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 00:15:48

ความคิดเห็นที่ 26 แม้ว่าดื้อจะช่วยปายขึ้นมาได้ แต่ก็หมดเรี่ยวหมดแรง ไม่ใช่เพราะการต่อสู้แต่เป็นเพราะการจากไปของสนิม   ทีนี้หนังมันก็หักมุมอีกแล้ว ไอ้ลอนดอนที่เพิ่งร่วงลงไปตะกี้ มันดันหาที่เกาะเอาไว้ได้ด้านล่างเลยยังไม่หล่นลงไป จึงสามารถเหวี่ยงตัวกลับขึ้นมาบนสะพานอีกครั้ง(จะเว่อร์ไปถึงไหน)  ทีนี้เลยหิ้วมาทั้ง2คนนั่นแหละ ทั้งปายและดื้อ ตอนนี้ดื้อก็ตกอยู่ภวังค์ของความเศร้า ตาเหม่อลอย เพ้อถึงแต่สนิมๆๆ   เข้าสู่โหมดเล่นจริง!! เจ็บจริง!! อีกแล้ว พอลอนดอนหิ้วปายกับดื้อกลับมาที่บริเวณโถงใต้ดินได้  ไอ้หนุ่มซินตึ๊งกับไอ้หัวแดงที่เพิ่งเสร็จภารกิจการตึ้บ3หนุ่มบีบอยมาหมาดๆ ก็รออยู่แล้ว  ทีนี้ดื้อเลยกลายเป็นของสนุกของไอ้2ตัวไปเลย (แหม แมนจริงๆ กระทืบเด็กผู้หญิงเนี่ย)  ฉากนี้เราจะได้เห็นจีจ้าเจ็บตัวแบบสุดๆไปเลย  หลายคนค่อนข้างขัดใจมากๆกับการเบิ้ลช็อต โดยเฉพาะช็อตที่จีจ้าโดนตีนกระแทกหน้า หลายดอกด้วยนะ สงสารจีจ้ามาก เจ็บตัวขนาดนี้ หนังยังขาดทุนอยู่เลย   กระทืบจนเมามันอยู่พักใหญ่  จิตใต้สำนึกของดื้อเริ่มทำงาน (สงสัยตีนไปสะกิดโดนต่อมแค้น)  ภาพในหัวย้อนกลับ ภาพความแค้นที่ฝังใจในอดีตวิ่งผ่านเข้ามาในหัวสมองอย่างรวดเร็ว มีแต่ความแค้นๆๆๆแล้วก็แค้น แค้นคนรักที่หักอก แค้นตัวเองที่โดนหลอกอยู่ร่ำไป แค้นที่ไม่สามารถช่วยคนรักไว้ได้ และที่สุดของที่สุดตอนนี้คือแค้นที่โดนตีนอยู่ฝ่ายเดียว (ฮา)  ภาพในหัวมากับคำพูดของขี้ควาย "หัวใจของเมรัยยุทธคืออะไร ความแค้นต่างหาก..." ฉากนี้ผมดูยังไงก็นึกถึงช็อคโกแลต ตอนที่เซนโดนกระทืบในโรงน้ำแข็ง แล้วค่อยๆเงยหน้าจากท่าที่หมอบอยู่  อารมณ์เดียวกันเป๊ะเลย จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 00:47:24

ความคิดเห็นที่ 27 หลังจากนี้ ตอนจบเปนไงคงไม่ต้องบอก แต่ที่จะได้เห็นในฉากต่อไปนี้คือเมรัยยุทธ์แบบเต็มๆ หลังจากบิ้วต์อยู่นาน  หมัดเมาจีนปะทะมวยเมาไทย  อะ ก็อัดๆกันไปตามเรื่องตามราว  ดื้อก็สอยลูกสมุนร่วงไปตามบท  จนในที่สุด เจ๊ใหญ่ ก็ต้องลุยเอง  ทีนี้ก็อย่างว่าละครับ จีจ้าเราก็โดนตีนอีกไม่รู้กี่ตีน น่าสงสารมากๆ  เอาน่ะ คนเขียนบทเขาเขียนไว้อย่างนั้นล่ะ สุดท้ายพลังกล้ามเนื้อก็ไม่สามารถต้านทานพลังความแค้นได้   ฉากนี้ถ้าเป็นช็อคโกแลต ก็ตอนสุดท้ายที่เซนโดดใส่no.8ตรงระเบียงตึกนั่นแหละ แล้วก็อัดใส่ไม่ยั้งด้วยพลังความแค้นเหมือนกัน อารมณ์เดียวกันอีกแล้ว  แต่คิวบู๊ในฉากนี้ของ"ดื้อสวยดุ" ไม่รู้มันครีเอทกันมาได้ไงแต่ละท่า โคตรจะเว่อร์ มันทำไปด้าย  (จริงๆน่าจะเป็นจีจ้า เดอะเมททริกซ์น่าจะใช่กว่า) ในที่สุดตอนจบนางเอกของเราชนะเลิศ แต่สภาพสวยไม่มีแล้ว เหลือแต่ดื้อกับดุ  ขณะที่กล้องตัดกลับมาที่หน้าของเหล่าบีบอยนอนเลือดกลบปาก แต่ยังไม่ตาย!!! พระเจ้ากล้วยช่วยทอด  ลูกสมุนตัวอื่นโดนพวกเมิงเตะคนละที ตายร่วงเป็นใบไม้ พวกเมิงโดนกระทืบเป็นชั่วโมง ยังจะหัวเราะได้อีก และที่น่าประหลาด ดื้อกับสารพัดขี้สามารถช่วยปายหนีออกมาจากโลกใต้พิภพได้สำเร็จ (ออกมาไงไม่รู้) ฉากสุดท้ายของเรื่อง ดื้อและสารพัดขี้ พาปายกลับมายังบ้านเก่าริมทะเลที่ปายกับสนิมตั้งใจว่าจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยหลังวันแต่งงาน  ปายโศกเศร้าใจมากที่เสียสนิมไป เหลือแค่สร้อยคอเส้นเดิมที่สนิมทิ้งไว้ให้เป็นที่ระลึก  ว่าแล้วก็โผเข้ากอดกับดื้อ จนดื้อถึงกับผงะ ทำเอาคนดูในโรงตกใจนึกว่าหนังจะหักมุมให้จบแบบรักแห่งสยามเวอร์ชั่นเลส... 555   พอส่งปายเข้าบ้านเสร็จ ตัดมาเป็นฉากที่ริมทะเล 3หนุ่มที่เหลือรอดกลับมาได้ ขี้หมู,ขี้หมาและขี้ควาย ต่างเข้ามากอดร่ำลากับดื้อเพื่อที่จะแยกย้ายกลับไปใช้ชีวิตของตัวเองตามปกติ หลังจากบรรลุภารกิจที่ตัวเองค้างคามานาน  แล้วเขาทั้งสามก็ค่อยๆเดินจากดื้อไป  เหลือแต่ดื้อที่อยู่อย่างโดดเดี่ยว........... อีกครั้ง     หนังจบคนดูก็ทยอยลุกเดินออกจากโรงด้วยความเงียบกริบ แบบว่าอึ้งกันไปทั้งโรง จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 01:17:13

ความคิดเห็นที่ 28   ต่อเลยครับ จขกท จากคุณ : Cheetahman เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 01:22:01

ความคิดเห็นที่ 29   เรื่องนี้ขาดความละมุนไปนิด แต่มันสะใจ จากคุณ : ... เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 10:55:21 A:124.121.112.247 X: TicketID:226349

ความคิดเห็นที่ 30   ลืมบอกคะแนน เรื่องนี้ 87/100 ครับ จากคุณ : ... เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 10:59:42 A:124.121.112.247 X: TicketID:226349

ความคิดเห็นที่ 31 อันที่จริงแม้ว่าผมและหลายๆคนที่ได้ชมหนังเรื่องนี้แล้วจะรู้สึกในแง่ลบต่อตัวหนังค่อนข้างมาก แต่ผมก็ยังจะพอมองเห็นข้อดีของหนังเรื่องอยู่ในหลายๆประเด็น  ตัวหนังเรื่องนี้เป็นลูกผสมของแนวหนัง2แนวที่อยู่กับคนละซีกโลก และไม่น่าจะเป็นไปได้ที่จะมาผสมกันเป็นเนื้อเดียว  นั่นคือการรวมเอาหนังรักโรแมนติกมาผสมกับหนังแอ๊คชั่น เรียกว่า"หนังโรแมนติก-แอ๊คชั่น!!!" อาจจะเป็นเรื่องแรกของโลกเลยก็ว่าได้ ไม่ทราบแน่ชัด แต่นับว่าต้องชื่นชมผู้กำกับและคนเขียนบทที่กล้าคิดใหม่ ทำใหม่ บ้าบิ่นในการนำเสนออะไรที่มันแปลกแหวกแนว (แหวกกันจนมึนไปทั้งบริษัท คนดูก็มึน คนทำก็มึน เสี่ยเจียงหน้ามืด HA)  จริงๆแล้วหนังเรื่องนี้ดูเผินๆเหมือนจะเป็นหนังชกต่อยเอามันอย่างเดียว  แต่ถ้ามองให้ลึกจะพบว่าหนังเรื่องนี้ใช้ความเป็นหนังรักโรแมนติกเป็นแกนหลักในการเดินเรื่อง  ฉากต่อสู้ที่เห็นเป็นเพียงส่วนประกอบรายทางที่ทำให้หนังเดินต่อไปจนจบเรื่องได้  ดังนั้นในทุกๆฉากต่อสู้มันจะแฝงไว้ด้วยกลิ่นอายของความรักซ่อนอยู่  ก็อย่างที่คุณราเชนทร์เคยให้สัมภาษณ์ว่า "ในทุกความรักย่อมมีการต่อสู้ และในทุกการต่อสู้ล้วนมีความรักเป็นแรงผลักดัน" ถ้าพูดถึงในส่วนของความเป็นหนังรัก ผมถือได้ว่าผู้กำกับบรรลุเป้าหมายของเขาแล้วในการนำเสนอสิ่งที่เขาอยากจะบอก แต่ถ้าดูองค์รวมผมว่าคนดูยังไปไม่ถึงจุดนั้น  อาจจะเป็นเพราะข้อด้อยต่างๆในส่วนอื่นมีมากเสียจนบดบังข้อดีที่พอจะมีอยู่ในหนังเรื่องนี้   หนังเล่าถึงชีวิตของเด็กสาววัยประมาณ20ต้นๆที่ขาดความรักและการดูแลเอาใจใส่มานาน พยายามไขว่คว้าหาสิ่งที่ตัวเองต้องการนั่นคือความรัก พยายามหาความรักจากคนรอบข้างจนกระทั่งพบว่ามันไม่มีอยู่จริง  จนวันนึงเหมือนโชคชะตาพาให้เธอมาเจอชายหนุ่มที่มาช่วยชีวิต  ชายคนนั้นไม่เพียงช่วยชีวิตแต่ยังช่วยให้เธอเข้าใจถึงคำว่ารักแท้ ก็ถือว่าเป็นพล็อตเรื่องที่ดี ถ้านับเฉพาะในส่วนของโรแมนติกนะ แต่เมื่อหนังรักต้องมารวมร่างกับหนังบู๊  ตัวหนังในร่างสุดท้ายตอนที่เป็นเนื้อเดียวกันย่อมต้องมีความสำคัญมากกว่า ถ้าไม่สามารถสนองความต้องการของคนดูได้ก็เท่ากับล้มเหลวอยู่ดี แม้ว่าความดีในส่วนของโรแมนติกจะดีเลิศเพียงใดก็ตาม แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 52 00:25:07 จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 23:00:28

ความคิดเห็นที่ 32 พูดถึงในส่วนของแอ๊คชั่นบ้าง แรกเริ่มเดิมทีก่อนที่"จีจ้า ดื้อ สวย ดุ"จะเข้าฉาย ผมในฐานะแฟนคลับตัวยงของจีจ้า ก็นั่งนับวันนับคืนรอว่าเมื่อไหร่จะถึง12สิงหาเสียที  และแอบลุ้นอยู่ในใจว่า ขอให้บทหนังออกมาดีเถิด อย่าได้โดนชาวบ้านด่าสาดเสียเทเสียอีกเลย เพราะยี่ห้อบาแรมยูและสหมงคล การันตีได้ถึงความมันสะใจในเรื่องของแอ๊คชั่นอยู่แล้ว  คอแอ๊คชั่นสบายใจได้ ผมเองก็สบายใจได้ กังวลอยู่เรื่องเดียวคือเรื่องบท  กระนั้นชื่อของราเชนทร์ ลิ้มตระกูล ก็ยังพอทำให้แฟนๆอุ่นใจขึ้นมาได้บ้าง แต่เอาเข้าจริง สิ่งที่ผมและทุกคนคาดหวังกลับพังทลายลงในเวลาเพียง2ชม.หลังจากที่ได้ชมหนังแบบเต็มๆ เพราะคิวบู๊ที่ออกมาไม่ได้มีอะไรหวือหวาเลย แถมยังดูประดิษฐ์ ดูเฟค ไม่สมจริงอีกตะหาก  โอเค แนวคิดตั้งต้นในเรื่องการเต้นบีบอยนับว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดี  แต่พอถ่ายทอดออกมาเป็นตัวหนัง ทำไมไม่รู้สึกว่ามัน"เจ๋ง"หรือโดนเท่าที่ควรเลย   มันไม่ได้ดูรุนแรงหรืออันตรายอันใดเลย ถ้าเหล่าสตันท์ไม่วิ่งเอาหัวเข้ามาชนเอง  จะมีก็แค่บางท่าเท่านั้นแหละที่ยังพอจะเชื่อได้ว่าเจ๋งจริง  หรือเป็นเพราะถ่ายทำกันอย่างเร่งรีบโดยใช้เวลาเพียงแค่6เดือนในการถ่ายทำ คิวบู๊มันเลยออกมาลวกมากๆ (ผมก็ไม่รู้นะว่า6เดือนสำหรับหนังบู๊เนี่ย มันยาวหรือมันสั้นแค่ไหน แต่ที่รู้คือตอนสร้าง"ช็อคโกแลต" ใช้เวลาถ่ายทำนานกว่านี้แน่ๆ) โลเกชั่นที่ใช้ในคิวแอ๊คชั่น ไม่ได้มีฉากไหนที่มันดูตื่นเต้นเท่าที่ควรเลย (ฉากสะพานเชือกเหรอ อืม ก็พอได้นะ แต่ก็ยังไม่ใช่อยู่ดี)  อย่างในช็อคโกแลตเราได้เห็นจีจ้าบู๊ในตลาดสด บู๊ริมระเบียงตึก4ชั้น บู๊บนรางรถไฟฟ้า ฉากเหล่านี้ล้วนอยู่นอกเหนือความคาดหมายของคนดู ทำให้คนดูรู้สึกตื่นตาตื่นใจไปกับคิวบู๊  เพราะโลเกชั่นที่แปลกมันจะมาพร้อมกับอุปกรณ์เสริมใหม่ๆแทรกเข้ามาในแต่ละคิวบู๊  คนดูก็จะรู้สึกมัน รู้สึกลุ้นเอามากๆ อย่างในฉากตลาดสดก็มีเล่นกับมีดอีโต้,ท่อแป๊บเหล็ก,สายไฟ,ขาหมู?  ฉากโกดังเล่นกับกล่อง ตู้ล็อกเกอร์ โต๊ะกระจก    ฉากตึก4ชั้นก็มีเล่นกับบานหน้าต่าง สายไฟ ป้ายโฆษณา ท่าแต่ละท่าที่ใช้ในเรื่องดื้อสวยดุ ก็ไม่ค่อยมีอะไรที่มันตื่นตาตื่นใจสักเท่าไหร่เลย (บีบอยเหรอ? ก็แค่ช่วงแรกๆแค่นั้น)  อย่างในช็อกโกแลตเราจะได้เห็นจีจ้าสไลด์ตัวลอดใต้โต๊ะ โดดฉีกขา180องศาข้ามตู้ล็อกเกอร์ โดดเกาะรางรถไฟฟ้า ใช้กระบี่กระบองก็ยังได้ โอยอีกเยอะ   สิ่งต่างๆเหล่านี้ล้วนสร้างสรรค์ให้ช็อกโกแลตสนองneedของคนดูได้ แต่กลับไม่พบในดื้อสวยดุเลย (ฉากจีจ้าตกตึกเหรอ? ผมสงสารนักแสดงมากกว่านะ ไม่ได้สะใจตรงไหนเลย)  แม้ว่าช็อกโกแลตที่หลายคนค่อนขอดอาจจะมีบทที่เบาหวิวแต่ด้วยฉากแอ๊คชั่นที่มันระห่ำก็ยังพอที่จะประคองให้ตัวหนังผ่านพ้นไปได้ด้วยดีท่ามกลางความสนุกของคนดู    แต่กับดื้อสวยดุ ฉากแอ๊คชั่นที่ถือได้ว่าเป็นจุดขายของค่ายนี้มาตลอดก็กลายมาเป็นตัวถ่วงเสียเอง แล้วยิ่งเอาหนังแอ๊คชั่นมาเดินเรื่องในจังหวะของหนังรัก มันเลยยิ่งไปกันใหญ่  มันไม่สุดเลยซักทาง แอ๊คชั่นก็ไปไม่รอด โรแมนติกคนดูก็ยังไม่อินพอ ก็เตรียมตัวเจ๊งได้เลย(ตอนนี้ก็มีแววว่าจะเป็นอย่างงั้นแหละ) แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 52 23:41:32 จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 23:38:33

ความคิดเห็นที่ 33 บทในเรื่องนี้นั้นดูไกลตัวเกินไป และแทบจะเป็นไปไม่ได้ในชีวิตจริง  คนดูก็เลยไม่อิน ไม่ลุ้นตาม พอกลางๆเรื่องก็เริ่มรู้สึกว่ามันชักจะเลอะเทอะ เลื่อนลอยไงไม่รู้   แถมตัวละครแต่ละตัวก็ไร้ที่มาที่ไปที่ชัดเจน ทำให้ดูขาดมิติอย่างมาก ดูไม่น่าเชื่อถือ  โอเค อาจจะด้วยวิธีเล่าเรื่องของผู้กำกับที่อยากจะเล่าเรื่องแบบว่า เริ่มต้นปูพื้นตัวละครหลักไว้แค่บางๆ ปล่อยให้เนื้อเรื่องมันไหลไปตามTimingก่อน แล้วค่อยๆหาจังหวะคลี่ปมออกทีละน้อยทีละน้อยระหว่างทางเอา เลยไม่ได้ปูพื้นตัวละครแต่ละตัวได้แน่นพอที่จะทำให้คนดูเชื่อ   (และขอโทษนะ ปมแต่ละปมที่คลี่ออกมานั่นแหละจุดบอดของหนังเรื่องนี้เลยล่ะ) จริงๆเรื่องบทผมพอรับได้นะ ขัดใจกับฉากแอ๊คชั่นมากกว่า  ทีนี้ถ้าผู้กำกับอยากจะแก้ไข ผมจะแนะนำให้ว่า ในเมื่อเนื้อเรื่องประหลาดขนาดนี้  น่าจะลองปรับธีมให้ออกมาในแนวของบทที่มาจากหนังสือการ์ตูนจะดีกว่ามั้ย ยกตัวอย่าง อย่างเรื่องฟงหวิ๋นขี่พายุทะลุฟ้า เป็นหนังบู๊ใช่มั้ย ใช่ เนื้อเรื่องก็เป็นไปไม่ได้ แต่คนดูไม่รู้สึกขัดต่อความรู้สึกเพราะธีมหนังมันเป็นแนวหนังสือการ์ตูนไง คนดูก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่คนดูก็อินไปกับหนังด้วย   แต่กับดื้อสวยดุ ธีมหนังเหมือนจะยังสับสนอยู่ว่าจะเป็นโลกของความจริงหรือแฟนตาซีดี  มันยังไม่เคลียร์  คนดูก็เลยรู้สึกว่าชักจะเลอะเทอะ   ทีนี้ถ้าลองปรับบทให้มาอยู่ในโหมดของหนังสือการ์ตูนได้ก็จะช่วยได้มาก แล้วคิวบู๊ก็ใส่Comedyเข้าไปอีกแรง มันจะช่วยดึงความรู้สึกของคนดูได้มาก  ว่าเฮ้ย ดูเอามันว่ะ ขำดีแบบเฉินหลงในCity Hunterไรงี้  คนดูก็จะไม่ซีเรียสมากไปกับบทประหลาดๆของหนัง สรุปว่า"จีจ้า ดื้อสวยดุ" ถึงแม้จะล้มเหลวในแง่ของรายได้และความบันเทิง  แต่ก็เป็นกรณีศึกษาที่น่าสนใจสำหรับผู้กำกับหรือคนทำหนังรุ่นใหม่ที่สมควรศึกษาเป็นตัวอย่าง  ไม่แน่ ในอนาคตอันใกล้เมืองไทยเราอาจจะมีหนังแนวลูกผสมที่ประสบความสำเร็จในเวทีโลก อันเกิดจากการมี"ดื้อสวยดุ"เป็นแรงบันดาลใจก็เป็นได้ ผมเองก็ไม่ใช่นักวิจารณ์หนังหรอกนะ เป็นแค่คนดูคนหนึ่งที่ยอมเสียตังค์เข้าไปอุดหนุนหนังเรื่องนี้  ที่ผมตำหนิอะไรต่อมิอะไรมากมาย ผมก็หวังดีแค่นั้น ในเมื่อคนทำหนังทำออกมาให้คนดู  คนดูก็ย่อมต้องมีสิทธิ์วิจารณ์ไปตามความรู้สึก  อยากฝากไปถึงคุณราเชนทร์ ลิ้มตระกูลนะครับว่า อย่างน้อยผมก็ยินดีและชื่นชมที่คุณได้ลองอะไรใหม่ๆ ไม่ยึดติดกับความสำเร็จในอดีต ถึงแม้ผลที่ออกมาจะดูโหดร้ายไปหน่อยก็ตาม  แต่คนที่ทำงานย่อมต้องเจออุปสรรคเป็นธรรมดา คนที่ไม่เคยเจออุปสรรคแสดงว่าคนนั้นไม่เคยลองอะไรใหม่ มัวแต่ย่ำอยู่กับที่ อยู่กับเกียรติยศชื่อเสียงที่ตายไปก็เอาไปไม่ได้  แต่กับคุณ คุณราเชนทร์ ถึงแม้คุณล้มวันนี้แล้วได้กลับไปคิดทบทวนอะไรบางอย่าง   แค่นี้ก็นับว่าได้ใจผมไปมากมายแล้ว   อยากฝากบอกถึงทุกคน ทั้งจีจ้า,เสี่ยเจียง,ผู้กำกับ,ทีมงานทุกคน,สตันท์ทุกชีวิต ทั้งเบื้องหน้าและเบื้องหลัง อย่าเสียใจไปเลยครับ ล้มเหลววันนี้เพื่อพรุ่งนี้ที่ดีกว่า ผมว่ามันคุ้มนะ (แต่อย่าล้มซ้ำๆซากๆแล้วกัน)  ทุกคนยังมีลมหายใจ หนังเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องสุดท้ายของชีวิตคุณ   คุณอาจจะไม่มีโอกาสได้มาอ่านก็ไม่เปนไร  ในฐานะคนไทยด้วยกันขอเป็นกำลังใจให้ครับ . แก้ไขเมื่อ 25 ส.ค. 52 16:07:31 จากคุณ : brightcd เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 00:21:57

ความคิดเห็นที่ 34 " ยังไม่ได้ไปดู แต่เหมือนรู้เรื่องเกือบหมดแล้วอ่ะ ยังงัยก็จะไปดูอยู่ดี แต่ที่เล่ามา ผมเห็นด้วยเรื่องการใช้สลิง แค่ดูจากตัวอย่างก็ดูไม่เนียนแล้ว และอีกอย่างหนึ่ง ที่ผมไม่ชอบคือการใช้มือจับคนที่กำลังตกจากที่สูง ผมว่ามันขัดแย้งกับความจริง ทั้งแรงกระชากจากการตกลงไป บวกน้ำหนักตัวคน แล้วใช้มือจับไว้ได้ทัน และจับอยู่ มันอาจทำให้คนเข้าใจผิดได้เมื่อเปรียบเทียบกับความจริง ผมเคยนั่งรถยนต์ คนขับเหม่อนิดหน่อย ปล่อยรถไหลไปชนท้ายรถคันหน้าที่อยู่ไม่ห่างกันเลย ความรู้สึกของผมคือผมไม่อยากให้ขาของตัวเองอยู่ระหว่างรถทั้งสองคันนั้น ในละครคุณอาจจะเห็นรถยนต์เบรกแตกพุ่งเข้าชนท้ายรถที่จอดอยู่และรถหยุดลงได้ โดยที่คนขับและคนที่นั่งหน้าไม่เป็นอะไรเลย และรถทั้งสองคันยังอยู่ในสภาพดีอีกด้วย " จากคุณ : ตุ๊กตาหมี เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 02:36:14

ความคิดเห็นที่ 35 บอกตรง ๆ แค่ชื่อ ตัวละครเราก็รับไม่ได้แล้ว เสียดายตัง และเสียดายนักแสดงเก่ง ๆ ที่ตายไปพร้อมกับเรื่องนี้เลย ****ขอบอกเจ้าของกระทู้วิจารณ์ได้ตรงใจมาก ๆ ๆ และเห็นด้วยจริง ๆ จากคุณ : แม่ไหม (lovemai) เขียนเมื่อ : 11 ก.ย. 52 23:51:28