ความคิดเห็นที่ 1 เสียงไก่ขันแต่เช้าตรู่ . ที่บ้านของคุณนายวัน  ดูเหมือนจะมีคนตื่นก่อนไก่ขันเสียอีก ซึ่งตอนนี้บ้านของคุณนายวันถูกตกแต่งให้เป็นเรือนหอ สำหรับหลานสาวอย่าง มาลินี กับว่าที่สามีอย่างผู้ใหญ่ลีนวัตร   ในอีกไม่ช้านี้แล้ว ชาวบ้านแห่งคลองหมาหอน ต่างออกแรงช่วยงานอย่างเต็มที่ โดยมีพินส่งเสียงเอะอะอยู่ในครัวหลังบ้าน “เร็วๆหน่อย เดี๋ยวพระจะไม่ได้ฉันข้าวเช้า” “จ้า ฉันก็เร่งมืออยู่นี่งัย?   แหม แม่พินดูตื่นเต้นอย่างกับเป็นเจ้าสาวซะเองแหล่ะ” แม่ครัวคนหนึ่งบอก ในมือยังง่วนกับการคลุกเนื้อหมูที่บดละเอียด และลวกจนสุกอยู่ในกะละมังใบใหญ่ มีหนังหมูหั่นเป็นฝอยๆปะปนพอสมควร เพื่อทำลาบหมูเลี้ยงพระ และชาวบ้านในงานเช้านี้ “ฉันน่ะ ไม่มีวาสนาได้ผัวดีๆอย่างแม่มาหรอก ไอ้ที่ดีๆก็ไม่ได้ ไอ้ที่ได้ก็ไม่ดี” พูดแล้วอารมณ์เสียพินเคาะทัพพีกับขอบกะละมังดังโป๊กๆระบายอารมณ์ หางตามองไปที่ทองใบ ที่เดินเข้ามาในครัวพอดี “มาทำอะไรแถวนี้  ฉันสั่งให้ไปรับหลวงพ่อไม่ใช่เหรอ?” พินหันมามองตาเขียว “หลวงพ่อมาแล้วจ้า ฉันหิวน้ำ กินน้ำที่ไหนก็ไม่ชื่นใจเท่ากับแม่พินหามาให้จ้า” ทองใบตอบจากก้นบึ้งของหัวใจ เสียงแม่ครัวร้องแซวสนุกสนาน พินเขินหน้าแดง มือไม้อ่อนจนทัพพีหล่นใส่เท้าทองใบ ร้องลั่น “โอ๊ย!!” พินตกใจรีบก้มลงหยิบทัพพีทันที ทองใบงอน หาว่าพินห่วงทัพพีมากกว่าเท้าของตัวเองที่เจ็บ “ฉันขอโทษจ๊ะพี่ทองใบ  เจ็บไหม?   เดี๋ยวเสร็จงานฉันจะนวดให้นะ” พินพูดเสียงดัง แต่ประโยคหลังได้ยินเฉพาะทองใบเท่านั้น ทองใบยิ้มปากจะฉีกถึงใบหู “ชุดใหญ่เลยนะจ๊ะ”  ทองใบบอกก่อนจะออกไปจากครัว พินเขินแม่ครัวคนอื่นๆ แกล้งเฉไฉหยิบขันน้ำแล้วพูดเสียงดังให้เร่งๆมือกัน แล้วเดินออกจากครัวเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น 0000000000 จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 19:44:51

ความคิดเห็นที่ 2 ที่ห้องหอของมาลินี หญิงสาวนั่งมองตัวเองในกระจก อย่างมีความสุข ขณะที่กำลังถูกพี่บ๊วย สไตลิสต์ชื่อดังที่เคยร่วมงานกันมาก่อน ช่วยแต่งหน้าทำผมให้ โดยมีวลัยและสมรมะรุมมะตุ้มเป็นผู้ช่วยแข่งกับเวลา   “ฉันดีใจมากรู้มั้ย? ที่เจ้าบ่าวของมาไม่ใช่ นายดิ๊กนั่น”   พี่บ๊วยจีบปากจีบคอพูด มือยังคงปัดแก้มให้เจ้าสาว ในขณะที่มาลินีได้แต่อมยิ้ม “โชคดีที่สุดแล้วล่ะ พี่บ๊วย ไม่อย่างนั้น ยัยมาจะไม่รู้จักคำว่าความสุขเลยตลอดชีวิต” วลัยแย้งขึ้นมาอย่างเห็นด้วยกับความคิดของบ๊วย “ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก  เดี๋ยวนี้ดิ๊กเขาปรับปรุงตัวดีขึ้น มีความรับผิดชอบมากขึ้น หายใจเข้าออกก็มีแต่แม่ปทุมคนเดียว” มาลินีกล่าวยิ้มๆ อย่างคนมีความสุข ตามประสาคนเป็นเจ้าสาว “ก็แน่ล่ะ ลองไม่รับผิดชอบดูสิ เจอพ่อตาโหมดตีหัวเละแน่ๆ” สมรและวลัยหัวเราะคิดคัก “ดี มันต้องเจอแบบนี้ ถึงจะปราบให้อยู่หมัด” วลัยว่าต่ออย่างขบขันและดูเหมือนจะสาแก่ใจเธอไม่น้อย “นี่น้องวลัย หล่อนพูดเหมือนไม่รู้จักนิสัยของนายดิ๊กดี ฉันก็ขอให้ปราบได้อยู่หมัดจริงๆเถอะ” บ๊วยปักใจไม่อยากเชื่อว่าประดิษฐ์จะเปลี่ยนนิสัยตัวเองไปได้ ขนาดหน้ามือเป็นหลังมือแบบนั้น ในที่สุดก็เสร็จ มาลินีลุกขึ้นยืนหมุนรอบตัวหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง วันนี้มาลินีสวมผ้าถุงสำเร็จรูปสีชมพูเข้ม ปักไหมสีทอง คล้ายชุดไทยบรมพิมาน และเสื้อเข้ารูปสีเดียวกัน แต่ดูอ่อนกว่าเล็กน้อย คอปกตั้ง รับกับส่วนเว้า ส่วนโค้งของผู้สวมใส่อย่างลงตัว แขนยาวพองช่วงบ่า มีระบายลูกไม้เล็กๆพอสวยงาม   มาลินีรวบผมเกล้าขึ้นเป็นมวยสวยงาม ยิ่งเปิดใบหน้าให้เห็นความสวยงามของคนเป็นเจ้าสาวยิ่งนัก "มา แกใส่ชุดนี้สวยจริงๆเลย " น้ำเสียงวลัยกล่าวชมอย่างจริงใจ   จับตัวมาลินีหมุนไปมา สมรชะงักแทบสะอึก ขณะที่มาลีนียิ้มที่มุมปาก สมรหันขวับไปตอบเพื่อนซี้ทันที “ อย่าบอกนะวลัย ว่าแกอยากจะเป็นเจ้าสาวเหมือนยัยมา ฉันไม่อยากจะเชื่อ” สมรพูดติดตลก กลั้นหัวเราะ ก็ท่าทางห้าวๆอย่างวลัยนะเหรอ? อยากจะแต่งงาน แค่นึกภายวลัยสวมชุดเจ้าสาว สมรยังนึกไม่ออกเลย "ก็แล้วมันจริงไหมล่ะ? แกดูซิ ฉันเห็นยัยมาถ่ายแฟชั่นมาไม่รู้กี่ร้อยชุด ยังไม่เห็นสวยเท่ากับชุดนี้เลย" "ของมันแน่อยู่แล้ว  ชุดมันจะสวยก็อยู่ที่ไม้แขวนด้วยย่ะ" มาลีนีหันมาแซวเพื่อนสาว "จ้า แม่มาคนสวย  วันนี้แกจะต้องเป็นเจ้าสาวที่สวยที่สุด แห่งคลองหมาหอนเลยล่ะ!!" 0000000000 ขอขอบคุณภาพสวยๆจากอินเตอร์เนตครับ จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 19:49:44

ความคิดเห็นที่ 3 มาลินีมองหัวเองในกระจกอีกครั้ง ก่อนจะเดินไปเลียบๆเคียงๆที่หน้าต่าง "รู้นะ ว่ามองหาใคร? แกห้ามโผล่หน้าไปให้ผู้ใหญ่ลีเห็นก่อนเชียวนะ  มา แกกลับมานั่งที่เดิมเลย" สมรว่าให้ วลัยเดินไปโอบไหล่เพื่อนให้กลับมานั่งที่เดิม มาลินีจำใจเชื่อเพื่อน อยากจะเห็นหน้าผู้ใหญ่ลีใจจะขาด  ทั้งที่เหลือเวลาไม่นานก็จะได้ฤกษ์แล้ว ยิ่งตอนนี้เสียงแห่กลองยาวดังแว่วๆจากถนนในซอยหน้าหมู่บ้าน ใกล้เข้ามาทุกที หัวใจของมาลินีก็เต้นตามจังหวะเสียงกลอง อดตื่นเต้นไม่ได้ ก่อนหน้านั้น หล่อนเคยวาดฝันว่าชุดเจ้าสาวของเธอต้องเป็นสีขาว ฟูฟ่องราวกับเจ้าหญิงในเทพนิยาย มีลูกไม้สีเดียวกันเป็นระบายยาว ตั้งแต่ศีรษะจนลากถึงพื้น มีเด็กผู้หญิง และเด็กผู้ชายคอยถือชายลูกไม้นั้น เดินตามหลัง วันนี้ วันที่มาลินีได้เป็นเจ้าสาวจริงๆ แม้จะไม่เหมือนในฝัน มาลินีก็ไม่เสียใจเลยสักนิด หล่อนกลับมองว่าชุดวันนี้สวยงามที่สุดจริงๆ หล่อนเป็นคนไทย  หากจะแต่งงานทั้งทีหล่อนอยากสวมชุดไทยสวยๆ อย่างนี้ ขอสักครั้งในชีวิตก็ยังดี   และที่ต่างจากความฝันชัดเจนคือเจ้าบ่าวของเธอ ผู้ที่จะขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของเธอ  ไม่ใช่ประดิษฐ์ หากแต่เป็น ลีนวัตร ผู้ใหญ่ลีแห่งคลองหมาหอนคนนี้นั่นเอง "แม่มา หายใจลึกๆนะ" วลัยจับมือมาลินีแน่น ดูเหมือนเหงื่อที่ฝ่ามือของวลัยจะออกมากกว่ามาลินีเสียอีก พินเคาะประตูหน้าห้อง ก่อนจะขอเข้ามาข้างในว่าได้ฤกษ์งามยามดีแล้ว "คุณมาสวยงามเหลือเกิน"   พินยืนสำรวจอยู่ตรงหน้า มองมาลินีอย่างตกตะลึงในความงาม "พินหยุดชมได้แล้ว ฉันเขินนะ ทำอย่างกับวันอื่นๆฉันไม่สวยงั้นล่ะ" “พินชมจริงๆ  วันนี้คุณมาสวยกว่าทุกวัน เพราะคุณมาเป็นเจ้าสาว” “เมื่อไหร่พี่พินจะเป็นเจ้าสาวสักทีล่ะ?” สมรถาม “คืนนี้ เอ๊ย!! เร็วๆนี้แหล่ะจ้า” พินสะดุ้ง รีบเอามือปิดปากตัวเอง  เฉไฉเดินไปดูความเรียบร้อยที่เตียง ซึ่งปูผ้าสีชมพูหวานแหว๋ว โรยด้วยกลีบกุหลาบสีแดงสดและดอกบานไม่รู้โรย งาดำและเม็ดถั่วเขียวเป็นรูปหัวใจดวงใหญ่ตรงกลางอย่างสวยงาม มีดอกรักผสมข้าวตอกสีขาวอยู่ข้างในหัวใจดวงนั้น   บ่งบอกถึงความรักที่บริสุทธิ์ “ขอบคุณพี่บ๊วยมากนะจ๊ะ” มาลินีกุมมือสไตลิสต์ขึ้นมากุม ทำหน้าซึ้งใจ “ไม่เป็นไรหรอก ฉันเต็มใจอยู่แล้ว ถ้าวันนี้ฉันไม่มีคิวให้กับหนังสือของคุณแต้ว ฉันคงอยู่ช่วยงานหล่อนจนเสร็จ แต่ว่าฉันต้องขอตัวกลับกรุงเทพฯเลยนะ”   บ๊วยกล่าวพรางเก็บอุปกรณ์แต่งหน้าใส่กระเป๋ารูปทรงสี่เหลี่ยม คล้ายกล่องเหล็ก เพื่อออกเดินทางทันที มาลินียกมือขึ้นไหว้ขอบคุณ ก่อนจะให้พินถือของต่างๆที่บ๊วยนำมาลงไปส่ง oooooooo จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 19:54:08

ความคิดเห็นที่ 4 เสียงขบวนขันหมากแห่ใกล้เข้ามาทุกที ดูเหมือนว่างานแต่งงานครั้งนี้จะเป็นงานแต่งที่ยิ่งใหญ่ของหมู่บ้านทุ่งหมาหอนยิ่งนัก แม้จะไม่มีพีธีรีตองใดๆ หรือคนใหญ่คนโตใดๆมาเป็นสักขีพยาน แต่ที่ว่ายิ่งใหญ่นั้นคงเป็นขบวนขันหมากที่มีลูกบ้านมาช่วยรำฟ้อน และถือขันหมากกันมากมายยาวเป็นแถว สร้างความครึกครื้นยิ่งนัก ก็แน่ล่ะ งานแต่งของ ผู้ใหญ่ลีทั้งที  ใครไม่มาร่วมงานคงแล้งน้ำใจน่าดู   แต่ที่ดูครื้นเครงกว่าใครๆก็เห็นจะไม่พ้นปื๊ด ที่วาดลีลาควักกะปิ ตามประสาเด็ก ชนิดที่ว่าไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยหรือร้อนใดๆ วลัยแอบดูอยู่ที่หน้าต่าง เห็นเจ้าบ่าว เดินตรงดิ่งเข้ามาหยุดที่หน้าคณะกลองยาวนั้น ในมือถือพานดอกไม้ ธูปเทียน หน้าตายิ้มแย้มยืนโดดเด่นอยู่ท่ามกลางชาวบ้าน ชุดไทยราชประแตนสีขาว นุ่งโจงกระเบนสีชมพูเข้มแกมม่วง สวมถุงเท้าขาวยาวถึงหัวเข่า ดูแปลกตาแต่สง่างามยิ่งนัก ฝ่ายแม่ปุย ก็ถือขันหมากเอก อยู่ไม่ไกล นอกนั้นก็ได้ทองใบและเหว่า เฉลา และฉลวยช่วยกันถือพานขันหมากพลู คู่กับพานขันหมากสินสอด   “มา เจ้าบ่าวของแกหล่อเชียวล่ะ” วลัย หันมาบอกมาลินี จนหญิงสาวอดที่จะเดินไปดูด้วยไม่ได้ แต่สมรดึงตัวไว้ก่อน “อดใจอีกนิดดีกว่ามา  ฉันว่าเราลงไปดักข้างล่างดีกว่า เดี๋ยวเจ้าบ่าวจะขึ้นมาถึงห้องหอเพราะอดใจไม่ไหวซะก่อน” สมรพูดติดตลก มาลินีตีเบาๆที่ต้นแขนอย่างเขินอาย พรางพยักหน้าเรียกวลัยพากันออกจากห้องในทันที 0000000000 ที่ลานหน้าบ้านคุณนายวัน เสียงกลองยาวหยุดลง เมื่อโหมด ลงจากบนบ้านมาหยุดที่กลางลาน วันนี้โหมดรับหน้าที่เป็นผู้ใหญ่ให้กับฝ่ายเจ้าสาว ดูแต่งตัวโก้หยอกเสียเมื่อไหร่ เขาชอบนักแล กับเสื้อแขนยาวลายดอกไม้สีสดแบบนี้  โหมดลงทุนไปเดินหาซื้อจากตลาดนัดเองกับมือเชียวล่ะ “พวกแกมาเอะอะอะไรหน้าบ้านแม่มาแต่เช้าวะเนี้ย?”   โหมดตะโกนถามเสียงเข้ม มันเป็นประเพณีที่ต้องถามกันเช่นนี้ “พ่อโหมดจ๋า วันนี้เป็นวันดี เป็นวันมงคล พ่ออนุญาตให้ฉันนำขันหมากและลูกเขยขึ้นไปบนเรือนด้วยนะจ๊ะ” แม่ปุยตะโกนตอบขึ้นมา เสียงโห้ฮิ้วรับเป็นจังหวะกับกลองยาว บรรยากาศกลับมาคึกครื้นอีกครั้ง เมื่อโหมดอนุญาต เด็กผู้หญิงตัวเล็กๆเดินมารับพานดอกไม้จากเจ้าบ่าว   ปื๊ดยักคิ้วให้กับเด็กผู้หญิงเหล่านั้น จนฉลวยและเฉลาต้องทำหน้าดุใส่ และเริ่มเห็นแววเจ้าชู้ของไอ้เจ้าตัวเล็ก “ทุมจ๋า ทุมมายืนใกล้ๆดิ๊กทางนี้ดีกว่านะจ๊ะ ยืนตรงนั้นเดี๋ยวลูกตกใจเสียงกลองกันพอดี” ประดิษฐ์เดินไปโอบเอวปทุม ที่ยืนอยู่ไม่ไกล ปทุมมองผู้ใหญ่ลีด้วยความรู้สึกทั้งรักและเสียดาย แต่เมื่อเห็นความใส่ใจของประดิษฐ์ก็อดแพ้ความดี เอาอกเอาใจของประดิษฐ์ไม่ได้ “จ๊ะดิ๊ก” ปทุมเชื่อประดิษฐ์อย่างว่าง่าย “ไอ้ดิ๊ก” โหมดหันไปตะคอกใส่ประดิษฐ์ เพราะประดิษฐ์บอกกี่ครั้งไม่รู้จักจำ “จ๋า เอ๊ย ครับ” “ข้าบอกเอ็งกี่ครั้งแล้ว พูดกับลูกสาวข้าให้เรียกว่าทุมครับ ๆ เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยวให้ ไอ้ลูกเขยคนนี้มันเป็นตุ๊ดหรือเปล่าว่ะ ข้าชักไม่แน่ใจแล้ว” โหมดตวัดไม้ตะพดไปมา ประดิษฐ์ตัวลีบทันที   รีบพาปทุมหลบไปอีกทาง “แม่ แล้วหนูต้องทำอย่างไรต่อ” ผู้ใหญ่ลีกระซิบถามแม่ปุย 0000000000 ขอขอบคุณภาพสวยๆจากอินเตอร์เนตครับ ขอพักสักครู่ครับ  แบตโน๊ดบุ๊คหมดจ้า.... เจริญสุขสวัสดี....จ้า แก้ไขประโยคคำพูดที่ผู้ใหญ่ลีนวัตร  พูดกับแม่ปุยแล้วจ้า แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 52 09:18:55 จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 20:01:00

ความคิดเห็นที่ 5   สนุกมากเลยอะอยากให้คุณกาญจนามาเห็นแล้วเอาไปทำต่อจัง เราเป็นคนหนึ่งที่ไม่อยากให้ผุ้ใหญ่ลีกะนางมาจบอะ จากคุณ : ยำใบเบบี้ เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 20:07:17

ความคิดเห็นที่ 6   มาช่วยกันโหวตกระทู้นี้ให้เป็นกระทู้แนะนำหน่อยเร็วหรือถ้าใครสามารถติดต่อช่อง 3 ได้ทำเลยค่ะ ต้องการดูผู้ใหญ่ลีกะนางมาด้วน!!!!!!!! จากคุณ : ยำใบเบบี้ เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 20:12:15

ความคิดเห็นที่ 7 เอาฉากการแต่งกายในนิยาย วันแต่งงานของผู้ใหญ่ลีกับนางมาจากหนังสือมาให้อ่านกันค่ะ "เธอนุ่งผ้าลายโจงกระเบนสีลูกจันดอกเล็ก ๆ สีเปลือกแตงโม สวมเสื้อแพรลูกไม้สีนวล ปลายแขนคลุมถึงศอก มีลูกไม้่จีบระบายเอวและแขน มีผ้าแพรสีเข้มกว่าเสื้อนิดหน่อยเป็นแพระสะพาย กลัดเข็มกลัดไว้ตรงไหล่ ส่วนผมนั้นตกแต่งมองดูเหมือนทรงผมดอกกระทุ่มของป้าปุยไม่มีผิด เครื่องประดับตกแต่งนิดหน่อย คือตุ้มหูเพชรเรือนทองรูปดอกกระถินสวมติดหู ที่คอและข้อแขนทั้งสองข้างสวมสร้อยนพเก้า เครื่องประดับทั้งหมดนี้ ล้วนเป็นมรดกตกทอดของคุณนายวันทั้งสิ้น มาลินีแต่งหน้าของเธอให้เข้มกว่าธรรมดานิดหน่อย ฉะนั้นจึงดูงดงามแปลกตา ราวกับมิใช่มาลินีคนที่แรกมาถึงคลองสิบเอ็ดเมื่อหกเดือนที่แล้วมา ซึ่งตอนนั้นเธอแต่งตัวเหมือนดาราระบำปลายเท้า" "เจ้าบ่าวและเพื่อนเจ้าบ่าวแต่งตัวเหมือนกัน คือนุ่งผ้าพื้นโจงกระเบนสีกุหลาบแก่ สวมเสื้อแพรสีขาวคอพวงมาลัยแขนเพียงศอก คาดเอวด้วยผ้าขาวม้าไหมโคราชอันเป็นดาสลับสีต่าง ๆ เกือบครบเจ็ดสี เพื่อนเจ้าบ่าวคนหนึ่งตัวสูงใหญ่กว่าลีนวัตรเมื่อต้องมานุ่งผ้าขนาดเดียวกันเข้ามันสั้นเต่อ ชายกระเบนหลุดไม่หยุดหลายเป็นตัวตลกไปบ่อย ๆ พอลุกขึ้นก็ต้องคลำว่าหางยังอยู่หรือเปล่า" จาก หนังสือผู้ใหญ่ลีกับนางมา  ของคุณกาญจนา นาคนันทน์ ฉบับพิมพ์ปีพ.ศ. 2538 แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 52 09:45:34 แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 52 20:25:28 จากคุณ : fongtopaz เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 20:21:49

ความคิดเห็นที่ 8 เข้ามาให้กิ๊ฟท์ และกดโหวตให้ค่ะ ชอบ ชอบ ชอบ มาเพิ่มเติมข้อมูลว่าในนิยายคืนเข้าหอไอ้ปึ๊ดแอบนอนอยู่ใต้เตียงด้วย ฮ่าๆๆ ปล.ในนิยายผู้ใหญ่ลีหื่นมากขอบอก ฮ่าๆๆ จากคุณ : Miss perjer_123 เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 20:26:06

ความคิดเห็นที่ 9 เข้าใจความรู้สึกจขกท.ครับ ขอบคุณคุณ fongtopaz ด้วยครับ จากคุณ : star_seeker เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 20:32:28

ความคิดเห็นที่ 10 เขียนได้สนุกมากค่ะ จนอยากเห็นจริง ๆ อีกครั้งในละคร จากคุณ : เต่าสีเขียว เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 20:43:50

ความคิดเห็นที่ 11 ขอบคุณมากเลยนค่ะสำหรับฉากแต่งงาน ฉากนี้เป็นฉากที่อยากเห็นที่สุดแล้วก็ผิดหสังที่พูดจัดไม่ได้ใส่ลงไปในเรื่อง จะเป็นการจบเรื่องผู้ใหญ่ลี 2009 ได้สวยที่สุดเลยค่ะ นี้นั่งเปิดยูทูปแล้วก็ทำงานไปด้วยขอได้ยินแค่เสียงก็พอยิ้มได้ ทำงานได้ รู้สึกบ้าไปแล้ว เมื่อวานนั่งดูเรื่องธรณีนี้ใครครองนะค่ะเพราะเห็นว่าในพันทิพแนะนำว่าถ้าใครชอบละครแนวนี้ให้หาเรื่องนี้มาดูแล้วเห็นว่าคุณยิ่งยงเป็นผู้กำกับ ยิ่งแปลกใจว่าเป้นทั้งคนเขียนบทกับผู้กำกับเก่งจังเลย แต่เราว่ามันดูเครียดกว่าและก็อืดกว่าผู้ใหญ่ลีนะสุดท้ายก็ต้องดูพี่ผู้ใหญ่เหมือนเดิม นี้ก็ว่าจะลองดูมนต์รักข้าวต้มมัดนะค่ะเห็นในนี้บอกว่าฮามากๆ ตอนนี้อยากดูแต่นั่งสบายใจยิ้งได้ หัวเราะได้ แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 52 20:53:34 จากคุณ : sadness เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 20:47:43

ความคิดเห็นที่ 12 ขอบคุณมากคะมีคนคึดถึงเยอะแยะเลย บอกคุณไก่คุณฐิติมาให้จัดเรื่องใหม่นักแสดงทีมงานชุดนี้อีกซักเรื่องได้มั๊ยคะ ยังมีเรื่องบุญชู เรื่องโทน ยังพอจะได้อีกเรื่องนึงนะคะ^ ^ จากคุณ : gogodd เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 21:24:20

ความคิดเห็นที่ 13 อยากให้มีฉากแต่งงานเหมือนกันค่ะ เพราะรู้สึกว่าละครตอนสุดท้าย ผู้ใหญ่ลีกับมาลินีบทน้อยไป คือแบบพอจบเรื่องหลวย ก็กระจายบทไปที่ตัวละครทุกตัว อยากให้เน้นเรื่องพระเอกนางเอกให้แฮปปี้กว่านั้นอีกหน่อยอ่ะค่ะ ส่วนเจ้าของกระทู้มาลงต่ออีกนะคะ อ่านไปนึกหน้า นึกภาพตัวละคร นึกสำเนียงเหน่อๆตามไปด้วย ทักนิ๊ดดดดนึงว่าประโยคสุดท้าย “แม่ แล้วฉันต้องทำอย่างไรต่อ” ผู้ใหญ่ลีกระซิบถามแม่ปุย ผู้ใหญ่ลีคนนี้น่าจะต้องพูดว่า “แม่ แล้วหนูต้องทำอย่างไรต่อ”  ป่ะคะ :D จากคุณ : Ninomiya Ami เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 21:50:12

ความคิดเห็นที่ 14 คุณออมสินไตตั้น เขียนบทละครได้ดีจริงๆครับ ต่อๆๆๆๆ จากคุณ : อยู่คนเดียวเปล่าเปลี่ยวใจ เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 21:51:44

ความคิดเห็นที่ 15 คุณออมสินไตตั้น ฝีมือไม่เบาเหมือนกันนะคะ บรรยายได้เห็นภาพเลยค่ะ อยากเห็นฉากนี้เหมือนกัน แต่ได้อ่านของคุณออมสินก็ช่วยให้หายคิดถึงได้ทีเดียวค่ะ ยังรออ่านอยู่นะคะ จากคุณ : Little Blue Angel เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 21:59:52

ความคิดเห็นที่ 16 อ่า..มาเป็นกำลังใจให้นะคะ... รออ่านต่ออยู่เช่นกัน...อิๆๆๆ.... จากคุณ : Hayashi-TxT เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 22:15:10

ความคิดเห็นที่ 17 1 อาทิตย์พอดี มาอ่านกี่ครั้ง ก็เหมือนตัวละครยังโลดแล่นในจินตนาการต่อไป คิดถึงคลองหมาหอน และตัวละครทุกตัว นอนไม่หลับอีกและ(กรู) เวรกรรม จากคุณ : chamanun เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 22:19:16

ความคิดเห็นที่ 18 ต่อๆเร็วนะจ้า ป้ากำลังเคล้มเชียวกำลังหน้าแดงด้วยนะเนี่ย อิอิ อ่านไปด้วยฟังเพลงost.ตามไปด้วยสุดยอด จากคุณ : คุณป้าแจ๋ว เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 22:51:34

ความคิดเห็นที่ 19 อยากให้มีฉากแต่งงานมากๆเหมือนกันค่ะ เพิ่งอ่านที่มีจบ มาหลอกให้อยากแล้วจากไป กลับมาต่อเร็วๆนะคะ ดีใจมากเลยที่มาสานต่อจินตนาการให้เรา ป.ล.เห็นด้วยที่ให้ผู้ใหญ่เรียกตัวเองว่า "หนู" นะคะ ไม่เอา ฉัน มันไม่ชิน แล้วมีตอนที่ใครสักคนเรียก แม่มา เรางงว่าคนพูดคือวลัยหรือสมรหรือเปล่า ถ้าใช่ น่าจะเปลี่ยนเป็น ยัยมานะคะ มันไม่ชิน (อีกแล้ว) แก้ไขเมื่อ 23 ส.ค. 52 23:29:05 จากคุณ : hikawa เขียนเมื่อ : 23 ส.ค. 52 23:21:03

ความคิดเห็นที่ 20   สนุกดีค่ะ  คุณ จขกท. เขียนเหมือนมืออาชีพเลย รออ่านอยู่ค่ะ จากคุณ : กระถินเทพา เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 00:02:01

ความคิดเห็นที่ 21 คิดถึงชาวคลองหมาหอนจังเลยค่ะ ระหว่างรอ จขกท มาโพสต่อ ขอเมาท์แก้คิดถึงผู้ใหญ่ลีว่า... ล่าสุด ไปดูละครรักเล่ห์ เสน่ห์ลวงในยูทูป ก็สนุกดี แต่มีอะไรไม่สมเหตุผลเยอะมากกกกก พยายามทำใจว่าเป็นละคร แต่ก็ขัดใจเยอะอ่ะค่ะ ว่าไปปอแสดงดี ได้เล่นเป็นสองตัวละคร เรื่องนี้ก็โดนตบหน้ากระจุยกระจายหลายหนเหมือนกัน อิอิ จากคุณ : Ninomiya Ami เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 00:05:21

ความคิดเห็นที่ 22 ชอบเวลาผู้ใหญ่ลีพูดหนูกับแม่ น่ารักน่าเอ็นดูที่สุด จากคุณ : เม่หลิง เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 00:09:19

ความคิดเห็นที่ 23 โห...น่าสนใจ คืนนี้อ่านไม่ทันแล้วต้องไป ตจว. เดี๋ยวเซฟทู้ไปอ่านบนรถ เขียนกันเยอะๆนะคะ เป็นกำลังใจและรออ่านอยู่ .......................................................................... นอกเรื่อง))) ขอเม้าท์กับคุณ Ninomiya Ami คห. 21 ^ ^ ละครส่วนมากก็เป็นยังงี้ล่ะค่ะ บางครั้งก็เกินจริงจนน่ารำคาญ ดูแล้วปวดตับ หลังผู้ใหญ่ฯจบเราก็เอาน้าโป๊ะกับบาปรักฯออกมาดูอีกรอบ คุณ Ninomiyaฯ ดูบาปรักฯรึยังคะ เป็นเรื่องนึงของปอที่เราชอบล่ะ สมัยนั้นผู้ใหญ่ฯเล่นบทอารมณ์หนักๆแล้วหน้ายังตาเหยเกอยู่เลย เนื้อเรื่องก็เน่าซะ แต่หน้าตา ทรงผม คอสตูม (ของพระเอก) ดูดีเลยให้ผ่าน 55+ ส่วนใหญ่มีแต่คนชอบรักเล่ห์ฯ แต่เราไม่ค่อยชอบ เนื้อเรื่องติงต๊อง ไม่ค่อยสมเหตุสมผล แต่ชอบตอนพูดอิสานน่ะ เถื่อนๆฮาดี จากคุณ : เมรุมาศ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 00:58:52

ความคิดเห็นที่ 24 อเวจีฯก็เคยเปิดไปดูตอนจบเลย(นิสัยไม่ดี)อ่ะค่ะ ไม่ค่อยชอบนางเอกเท่าไร และดูไม่เข้ากับปอด้วย ส่วนเรื่องรักเล่ห์ ดูแล้ว สงสัย... - ภูวิชและพิวัฒน์ พี่น้องคนละแม่ แต่หน้าเหมือนกันยิ่งกว่าฝาแฝด  ขนาดว่าแม่(เนาวรัตน์)ยังดูไม่รู้ - ในเรื่องวิกกี้ มารักกับนายวัฒน์ได้ไงอ่ะคะ คือเป็นลูกพี่ลูกน้องกันไม่ใช่รือ  หรือเราพลาดอะไรไป เลยมานั่งนึกๆว่าเรื่องผู้ใหญ่ลีฯนี่ จุดที่ติดใจก็มีบ้าง แต่น้อยยยยที่สุดเท่าที่เคยดูละครมาแล้ว งั้นเดี๋ยวจะไปหาบาปรักฯมาดูเป็นเรื่องถัดไปนะคะ จากคุณ : Ninomiya Ami เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 01:50:44

ความคิดเห็นที่ 25 ยังไม่ได้อ่าน  โหวตให้ก่อน  เดี๋ยวกลับมาอ่าน จากคุณ : Cat_eyes เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 01:55:54

ความคิดเห็นที่ 26 เรานึกถึงหน้าคนในละครเลยอ่ะ คุณจขกทรู้จักคาเเรกเตอร์ตัวละครดีจังว่าเค้าน่าจะพูดเเบบนี้ๆๆๆออกมา จากคุณ : เปียโนสีเเดง เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 02:30:35

ความคิดเห็นที่ 27   ขอขอบคุณมากๆครับ ทุกๆล็อคอินเลย ผมได้รับปากกับ "พี่นักเขียน"ชื่อดังคนหนึ่งไว้แล้ว ว่าจะไม่ลงงานเขียนนี้ ครบทุกตอน เนื่องจาก ผมยังไม่ได้ขออนุญาตเจ้าของบทประพันธ์อย่างเป็นทางการ ผมเชื่อว่า เจ้าของบทประพันธ์ท่านก็หวงตัวละครของท่านเช่นกัน ดังนั้น เรื่องนี้  2 ตอนแรกที่ผมเขียน จึงเพียงท้าวความที่มา -ที่ไป ของตัวละครใหม่ๆเท่านั้นว่า เป็นลูกเต้าเหล่าใคร และตัวละครหลักของผมจะเน้นไปที่ "ไอ้ปื๊ด"  ตอนโต   [ก็ฉันคลั่งของฉันนี่  อิอิ] ......... หยิบ "ผู้ใหญ่ลีกับนางมา" ฉบับนิยายหลายครั้งแล้ว แต่ไม่สามารถนำออกมาจากร้านหนังสือได้ เพราะเกินกำลังจะซื้อ รู้สึกราคาประมาณ 350 บาทครับ โอ....ถึงฉันจะชอบแค่ไหน แต่ก็ไม่มีเงินซื้อจ้า... [แต่....คงมีสักวันที่ฉันจะเก็บตังค์ซื้อ] ขอขอบคุณ   คุณfongtopaz มากๆครับ ที่นำฉากแต่งงานในนิยายมาให้ผมอ่าน ทำให้อยากได้นิยายเล่มนี้ขึ้นมาอีกเท่าทวีคูณ  ฮือๆๆ ..............  ผมขออนุญาตเขียนต่อ ให้จบตอนที่ 1 นะครับ หลังจากนั้น ผมจะหาช่องทางอื่นๆ ส่งให้แฟนคลับผู้ใหญ่ลีกับนางมา ได้อ่านกันครับ   เห้อ.....สงสัยต้องจัดมิตติ้งลูกบ้าน พบปะสังสรรค์กันกับผู้ใหญ่ลีนวัตร กับแม่มา สักครั้งดีไหมจ๊ะ.... จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 09:29:52

ความคิดเห็นที่ 28 “แม่ แล้วหนูต้องทำอย่างไรต่อจ๊ะ”  ผู้ใหญ่ลีกระซิบถามแม่ปุย “ใจคอพ่อผู้ใหญ่จะให้แม่บอกหมดเลยรึไงวะ เอ็งก็ขึ้นไปหาเจ้าสาวข้างบนซิ” “แต่เขากั้นไม่ให้หนูขึ้นไปนี่จ๊ะ” “แหมพ่อผู้ใหญ่ มันเป็นธรรมเนียมจ๊ะ เอานี่ซอง จ่ายค่าผ่านทางเขาไปซะ” “ถ้าแต่งงานยุ่งยากแบบนี้ พากันหนีไปเลยดีกว่า” ปื๊ดพูดลอยๆขึ้น “ไอ้ปื๊ด” ฉลวยเขกหัวปื๊ดไปหนึ่งที ปื๊ดจ๋อยเกาหัวยิกๆ ผู้ใหญ่ลีนวัตรรับซองจากแม่ปุยมาถือไว้ แล้วจ่ายค่าผ่านประตูให้กับสาวๆ ทีละด่าน ที่ล้อมหน้าล้อมหลัง หาเข็มขัดเงินมากั้น   บางคนก็ถอดสร้อยทองที่คอเพื่อจะได้มีส่วนร่วมของงานแต่งผู้ใหญ่ลี คนดีแห่งคลองหมาหอน จนมาถึงด่านสุดท้ายที่วลัยกับสมรถอดเข็มขัดเงินออกมากั้น วลัยไม่ให้ผู้ใหญ่ลีผ่านไปได้ วลัยถามว่าจะไปไหน? “ฉันจะไปหาเจ้าสาวของฉันจ้า” “ยังไปไม่ได้ เพื่อนของฉันไม่ให้ผู้ชายเข้าหาง่ายๆนะ” วลัยบอกเจ้าบ่าว   จนหน้าจ๋อย เพราะซองในมือหมดก็แล้ว ผู้ใหญ่ลีนวัตรหันซ้ายขวามองหาแม่ปุย “ถ้าจะไปหาเจ้าสาวของคุณ  ผู้ใหญ่ลีต้องจ่ายค่าผ่านด่านมาก่อน” วลัยบอก พรางแบฝ่ามือกระดิกไปมา เพราะสมรบอกว่าเจ้าบ่าวซองหมดแล้ว วลัยจึงกันท่าเจ้าบ่าวไว้ เพราะอยากรู้ว่าผู้ใหญ่จะแก้ปัญหานี้อย่างไร? “ แหม...พ่อแบบนี้เรียกว่ามารหัวขนใช่ไหมเนี้ย”   ปื๊ดพูดขึ้นมาบ้าง วลัยเหวอทำหน้าไม่ถูก อยากจะเขกหัวเด็กน้อยซะเหลือเกิน “ไอ้ปื๊ด เอ็งมานี่” แม่ปุยเรียกปื๊ดให้ไปยืนใกล้ๆ “ความรักของฉันมีค่าเกินกว่าจะจ่ายเป็นเงินตรา   ฉันมีแต่ความรักและจริงใจมาให้เจ้าสาวของฉัน” ผู้ใหญ่ลียกมือกุมที่หัวใจ “นี่ไงจ๊ะ ฉันมีความจริงใจมาเต็มอกเลย” “โห!!” วลัยและสมรทำหน้าเลี่ยนพร้อมๆกัน ไม่คิดว่าผู้ใหญ่ลีนวัตรจะมามุกนี้ พร้อมกับเปิดทางให้กับผู้ใหญ่ลีได้เดินขึ้นบันไดไป ด้วยความรู้สึกยินดีไปกับความรักและใสซื่อของเจ้าบ่าวของเพื่อนรัก ผู้ใหญ่ลีก้าวขึ้นบันได พร้อมเงาของใครบางคนทอดทับลงมา จนเขาต้องเงยหน้าขึ้นไปมอง เงาของมาลีนีนั่นเอง ที่ออกมายืนรอรับเจ้าบ่าวอยู่บนเรือน มาลีนียื่นมือส่งให้เจ้าบ่าว ส่วนเขาเองก็ยื่นมือไปรับกับฝ่ามือที่นุ่มนั้นทั้งคู่ประคองกันเข้าไปข้างในเรือน ท่ามกลางสายตาของลูกบ้านที่มองด้วยความประทับใจ และยิ้มกว้างให้ อย่างไม่รู้ตัว  เหว่าเองก็เช่นกันเขาเผลอตัวเกี่ยวก้อยกับเฉลา จนแม่ปุยกระแอมดังๆ ทั้งคู่รีบปล่อยมือออกจากกันทันทีด้วยความเขิน “มายืนทำหวานอะไรตรงนี้  นู้น ไปเอาต้นอ้อย ต้นกล้วยไปช่วยกันปลูกหน้าบ้านสิ”   แม่ปุยสั่งเหว่า แม้จะทำหน้าดุแต่สายตาก็มีความเมตตาหล่อเลี้ยงอยู่นัยย์ตาคู่นั้น 0000000000 จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 09:39:00

ความคิดเห็นที่ 29 หลังจากพิธีรับไหว้และหลั่งน้ำพระพุทธมนต์เสร็จสิ้น ก็ได้ฤกษ์ส่งตัวเจ้าบ่าว-เจ้าสาวเข้าห้องหอ เหว่าแซวให้พี่ผู้ใหญ่ลีอุ้มเจ้าสาวไปที่ห้องหอ ผู้ใหญ่ลีรีบรับคำโดยไว โดยมีแม่ปุย และโหมดเดินนำไปก่อน ผู้ใหญ่ลีจะวางเจ้าสาวที่เตียง แต่พินร้องทักเสียงหลง “เดี๋ยวก่อนพ่อผู้ใหญ่ แหม ท่าจะใจร้อน” พินพูดเป็นเลศนัย แต่มาลินีรู้ทันหลบสายตาผู้ใหญ่ลีทันทีที่ส่งตาหวานมาให้ “มีอะไรรึ พิน”   แม่ปุยถามอย่างแปลกใจ “อ้าว แม่ปุยลืมไปแล้วเหรอ? โบราณว่าต้องให้ผู้เฒ่าผู้แก่นอนเป็นพิธี   เพื่อเป็นสิริมงคลให้กับเจ้าบ่าว เจ้าสาวก่อน จะได้อยู่กันยืดยาวไง เขาเรียกว่าฤกษ์เรียงเคียงหมอน  เอ จะเอาใครนอนหว่า? ” พินกวาดสายตารอบห้องไปมา ก็ไม่เห็นมีใครเหมาะสมเท่ากับแม่ปุย “ฉัน!!....” แม่ปุยทำหน้างงเป็นไก่ตาแตก  จิ้มนิ้วเข้าหาตัวเอง “ใช่ แม่ปุยนั่นแหล่ะ ขึ้นไปนอนเลย  เอ ยังขาดผู้ชายอีกคน”   พินหันซ้าย หันขวาอีกครั้ง พร้อมๆกับโหมดหน้าซีดเป็นไก่ต้มแฟง ก่อนจะค่อยๆเลี่ยงจะออกไป “จะไปไหน? ไอ้โหมด มานอนด้านขวานี่เลย” พินดึงแขนโหมดกลับมา พร้อมกับบอกว่าต้องทำหน้าให้มีความสุข เพื่อความเป็นสิริมงคลกับเจ้าบ่าว เจ้าสาว โหมดและแม่ปุยโปรยถั่ว และดอกไม้ลงบนที่นอน แล้วทั้งสองจำต้องนอนยิ้มเคียงข้างกัน “ช่าง .เหมาะสมกันกับกิ่งทองใบหยก” ปื๊ดทำหน้าจริงจัง จนโหมดสำลักน้ำลาย หลี่ตาข้างหนึ่งมองปื๊ดทันที แม่ปุยกัดฟันยิ้มคำรามเรียกปื๊ดเบาๆ ที่ทำให้ขายหน้า “ใช่ๆ เหมาะสมกันมาก คราวนี้ก็หลับตาสักครู่ แล้วก็ตื่นขึ้นมาพูดจาแต่สิ่งดีๆกันนะ” แม่ปุยกับโหมดยอมทำตามแต่โดยดี “นอนยิ้มแฉ่งแบบนี้ คงอยากแต่งอีกรอบใช่ไหมจ๊ะแม่ปุย” โหมดเอ่ยกับแม่ปุยเป็นคนแรก แม่ปุยค่อยๆลืมตาขึ้นมาด้วยความเขิน แต่ก็ปรับสีหน้าหันเป็นปกติทันที “แหม ก็อยู่มานาน จนเห็นพี่โหมดเต็มๆสองตา ก็มีความสุขแบบนี้แหล่ะจ้า” แม่ปุยค้อนให้ แล้วหันไปยิ้มกับเจ้าบ่าว เจ้าสาว “แม่มา  มานอนตรงนี้ลูก เอ้า ผู้ใหญ่เข้ามานอนใกล้ๆเมียสิ” แม่ปุยเปลี่ยนให้มาลินีนอนแทนตน รวมถึงผู้ใหญ่ลีด้วย “ขอให้ถือไม้เท้ายอดทอง กระบองยอดเพชรนะแม่มา พ่อผู้ใหญ่” พินและแม่ปุยบอกก่อนจะพากันออกจากห้องหอ   0000000000 จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 09:42:55

ความคิดเห็นที่ 30 “ตามแม่ทุม ลูกสาวข้าให้ทันนะโว้ยพ่อผู้ใหญ่ลี”  โหมดพูดเสียงดังฟังชัด “พ่อลีกับแม่มา รู้ใช่ไหมจ๊ะ? ปื๊ดไม่มีเพื่อนเล่น”   ปื๊ดหันหน้ามายักคิ้วใส่พ่อผู้ใหญ่ลี   ผู้ใหญ่ลีทำหน้าทะเล้นบอกว่าเดี๋ยวจัดให้เลย ครั้นพระลงจากเรือนไปเป็นอันเสร็จ แม่ปุยให้ทองใบไปส่งหลวงพ่อ ส่วนพินก็ช่วยเฉลาและฉลวยยกอาหารออกจากครัว เพื่อให้ชาวบ้านที่มาช่วยงาน ได้ล้อมวงกินข้าวกันอย่างเต็มที่   ด้านวลัย กับสมรก็จัดการเสิร์ฟน้ำแข็งกับเครื่องดื่ม จนครบทุกคน “ฉันขอน้ำแข็งเปล่าแก้วหนึ่งจ้า”  เสียงร้องขอดังมาจากด้านหลังของวลัย  หญิงสาวยื่นแก้วน้ำแข็งส่งให้โดยไม่ทันได้สังเกตว่าอีกฝ่ายจ้องหน้าจนแทบจะกลืนกิน   มีเพียงสมรเท่านั้นที่เห็นแล้วพยายามส่งสัญญาณให้เพื่อนสาวรู้ตัว วลัยจึงเงยหน้ามอง ทั้งสองสบตากัน อีกฝ่ายเหมือนจะหยุดโลกไว้เพียงเท่านี้ แต่วลัยแทบจะช็อคเพราะไม่เคยสัมผัสความรู้สึกอะไร ที่หวานๆแบบรักแรกพบมาก่อน 0000000000 ภายในห้องหอ ผู้ใหญ่ลีประคองกอดมาลินีด้วยความรัก และทนุถนอมภายใต้ผ้าห่มผืนหนา "ฉันโชคดีจังเลย ที่มีวันนี้ได้ก็เพราะผู้ใหญ่ลี  ขอบคุณนะคะผู้ใหญ่ลี" มาลินีผลิกตัวกลับมาอยู่ภายในอ้อมกอดของสามี "ด้วยความยินดีเป็นอย่างยิ่งครับคุณมา   แต่สิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมมีวันนี้ได้ก็เพราะผู้ใหญ่คนหนึ่งที่ผมเคารพรัก" “ใครคะ” "คุณนายวัน ถ้าไม่มีคุณนายวันอบรมส่งเสียฉันมา ฉันคงไม่เป็นผู้เป็นคนแบบนี้หรอก” “ท่าทางคุณยายของฉันจะรักและเอ็นดูผู้ใหญ่ลีมากเลยนะ อยากรู้จักคุณยายฉันเล่าอะไรเกี่ยวกับตัวฉันให้ผู้ใหญ่ลีฟังบ้าง?”   "ก็ .ก็ " “ก็อะไร?” “ก็บอกให้ฉันดูแลหลานสาวคนนี้ให้ดี อย่าทำให้คุณนายวันเสียใจ” "จริงหรือคะ" มาลินีคล้อยตาม ไม่ทันสังเกตสายตาที่หวานหยาดเยิ้มเป็นประกายของผู้ใหญ่ลี "จริงสิ คุณนายวันบอกว่าแต่งงานแล้ว ต้องมีเหลนให้อุ้มเร็วๆนะ” พูดจบผู้ใหญ่ลีก็คลุมผ้าห่มปิดร่างกายทั้งสองไว้มิดชิด “คนบ้า  ผู้ใหญ่ลีบ้า” เสียงมาลินีดังเล็ดลอดออกมาจากภายใต้ผ้าห่มผืนนั้น... หนุ่มสาวสองคนหยอกล้อกันไป อย่างมีความสุขในคืนวันแต่งงาน 0000000000 จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 09:46:12

ความคิดเห็นที่ 31 อ่านแล้วยิ้มตามเลยค่ะ ฉากผู้ใหญลีกับวลัยนึกภาพออกเลยว่าจะแสดงแบบไหน แต่แหมอยากให้มีฉากเจ้าบ่าวตะลึงความสวยของเจ้าสาวสักหน่อย เห็นด้วยค่ะว่าหนังสือเรื่องนี้แพงจังแล้วเป็นกระดาษปอนด์ไมมช่ถนอมสายตาด้วย ไปจับๆแล้วแต่ยังไม่กล้าซื้อเลย เดียวเขียนงานเสร็จอาทิตย์นี้ว่าจะให้รางวัลตัวเองไปซื้อสักหน่อย จากคุณ : sadness เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 09:47:58

ความคิดเห็นที่ 32 “ดิ๊ก  ดิ๊กนวดให้เมียหน่อยสิจ๊ะ” ปทุมบอกสามี ขณะกำลังเดินมาที่เตียงนอน “วันนี้ดิ๊กเมื่อยแขน เมื่อยขามากเลยจ๊ะ ทุมก็เห็นพี่แบกต้นกล้วยไม่ใช่เหรอ?”   ประดิษฐ์ท่าทีอิดเอือน บิดตัวไปมา ใจก็อยากให้ปทุมบีบนวดให้เช่นกัน “แค่นี้ทำเป็นบ่น  ทีทุมแบกท้องมาสี่เดือนแล้ว ยังไม่บ่นให้ดิ๊กฟังเลย” ปทุมขยับตัวตรงทันทีที่ถูกขัดใจ “ดิ๊กว่าทุมบีบนวดให้ดิ๊กก่อนดีกว่านะจ๊ะ  เดี๋ยวดิ๊กจะนวดคืนให้” “ไม่เอา  ทุมปวดเมื่อยไปทั้งตัวแบบนี้จะมีแรงที่ไหนลุกมาบีบนวดดิ๊กล่ะ” ปทุมค้อนใส่สามีอย่างแรง แล้วล้มตัวนอนหันหลังให้ “งั้นดิ๊กนวดให้ก็ได้” ดิ๊กบอกแต่ดูเหมือนไม่ค่อยเต็มใจนัก  ปทุมไม่สนใจ ยังคงนอนหันหลังให้เช่นเดิม ดิ๊กเห็นปทุมนอนหันหลังไม่สนใจแบบนี้ ก็เลยได้ทีบอกว่าตามใจ แล้วตัวเองก็ล้มตัวลงนอนอย่างสบายใจ ที่ไม่ต้องนั่งนวดให้เมีย ปล่อยให้ปทุมนอนร้องไห้สะอึกสะอื้นในความมืด 0000000000 วลัยกับสมรนอนคุยกันอีกห้องหนึ่ง ทั้งสองคุยกันถึงความโชคดีของมาลินี ที่ได้เจอคนดีๆอย่างผู้ใหญ่ลี “ไม่น่าเชื่อ ยัยมาจะ ทิ้งความสุขสบายในเมืองหลวง ใช้ชีวิตอยู่ต่างจังหวัดได้แบบนี้” วลัยว่า “โบราณว่าไว้ คู่กันแล้วไม่แคล้วกันไปได้หรอก” สมรเสริม “ทำไงน๊า ฉันถึงจะโชคดีแบบยัยมาบ้าง?” “งั้นแก ก็ต้องอยู่ที่คลองหมาหอนนานๆ สักวันคงได้เจอบ้างแหล่ะ” “จริงเหรอ?”  วลัยลืมตาแป๋วในความมืดอย่างมีหวัง จู่ๆสมรก็ลุกพรวดขึ้นมา วลัยมองอย่างตกใจ “วลัย  หรือว่าเนื้อคู่แกจะเป็นผู้ชายคนนั้นว่ะ?” ภาพใบหน้าของผู้ชายที่มาขอน้ำแข็งในงานเมื่อเช้าก็ผุดขึ้นมาเสียดื้อๆ ราวกับยังไม่จางหายจากความทรงจำเลย “บ้า”   วลัยรีบหันหลังกลับ คลุมผ้าปิดหน้ามิดชิด นอนยิ้มให้กับตัวเอง 0000000000 จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 09:48:00

ความคิดเห็นที่ 33 เวลาเดียวกันที่ห้องของพิน เสียงเอะอะโวยวายของทองใบ ร้องเรียกให้พินเปิดประตูห้อง ด้วยสภาพเมามาย พินซึ่งนอนอยู่ในห้องรออยู่นานกำลังหงุดหงิด รีบเปิดประตูให้ทันทีเพราะเกรงใจผู้ใหญ่ลีกับมาลินีบนเรือน ประตูเปิดออก ฟาดหัวทองใบพอดี   พินมองซ้าย ขวาไม่เห็นทองใบก็เป็นห่วง เห็นเสียงเงียบหาย จึงปิดประตูแล้วกลับไปหยิบไฟฉายเพื่อหาทองใบ ปากก็บ่นว่า รอนิด รอหน่อยก็ไม่ได้ แกมโทษตัวเองที่เล่นตัวนานไปหน่อย ทองใบพยุงตัวขึ้นอีกครั้งกำลังจะเคาะเรียก พินเปิดประตูออกมาอีกครั้ง ฟาดไปเต็มๆทองใบนอนชักดิ้น ชักงออยู่กับพื้นถีบประตูปังๆ พินต้องรีบลากเข้าไปข้างใน 0000000000 จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 09:50:39

ความคิดเห็นที่ 34 อ่านแล้วยิ่งคิดถึงผู้ใหญ่ลีกับนางมามากขึ้นไปอีกค่ะ จากคุณ : หนอนแพงพวย เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 09:51:26

ความคิดเห็นที่ 35 เช้าวันรุ่งขึ้น ปื๊ดมีสีหน้าเครียด มือไขว่หลังเดินวนไปมาอยู่ที่ระเบียงหน้าบ้าน   แม่ปุยถือถาดข้าวออกมาจากในครัว วางลงกลางบ้าน แอบมองอาการเหม่อของเจ้าตัวเล็กอย่างไม่เข้าใจ เฉลาหิ้วหม้อข้าวตามออกมาสมทบอีก เห็นอาการของปื๊ดก็หยุดมอง   ไม่นานเหว่าและฉลวยก็เดินจู๋จี้ขึ้นมาบนบ้าน ก็ต้องชะงักเมื่อเห็นท่าทางของปื๊ด เฉลากระซิบถามแม่ปุยว่าปื๊ดเป็นอะไร? "ไม่รู้ ข้าเห็นมันตั้งแต่เช้าแล้ว อาการน่าเป็นห่วงจริงๆ" ทันใดนั้น มีเสียงร้องไห้ดังโฮขึ้นมา ทั้งหมดพากันสะดุ้ง เงยหน้ามองกันเหรอหรา รีบเดินปรี่เข้าไปหาปื๊ดทันที   "ปื๊ด...ร้องไห้ทำไม" แม่ปุยถาม "คิดถึงพ่อ ป่านนี้ยังไม่มากินข้าว พ่อไม่รักปื๊ดแล้ว" ปื๊ดไม่พูดเปล่า บีบน้ำตาไหลยิ่งกว่าเผาเต่าทรุดตัวนั่งลงที่ระเบียงอย่างหมดอาลัย "ร้องไห้อีกแล้ว หยุดร้องเดี๋ยวนี้นะไอ้ปื๊ด   เอ็งจำที่คุณนายวันสั่งเอาไว้ไม่ได้ใช่ไหม?" แม่ปุยเข้าไปโอบกอดลูบศีรษะปื๊ดเบาๆอย่างสงสารและเข้าใจความรู้สึกของเด็ก "จำได้สิแม่ คุณนายวันสั่งว่าเป็นลูกผู้ชาย ห้ามร้องไห้ ขี้แง และเป็นเด็กที่ดีของพ่อลี " "เออ...แล้วเอ็งก็ยังร้องอีกทำไมล่ะ หรือว่าเอ็งไม่รักพ่อผู้ใหญ่แล้ว" แม่ปุยดุ "ก็หนูคิดถึงพ่อนี่จ๊ะ ถึงพ่อจะแต่งงานกับแม่มาแล้ว แต่พ่อก็ต้องกลับมาหาหนูบ้างสิ ป่านนี้ยังไม่มาหาหนูเลย”   "โธ่ไอ้ปื๊ด เอ็งใจเย็นๆสิวะ พ่อเอ็งเขากำลังวุ่นทำน้องให้เอ็งอยู่ไง อีกหน่อยถ้ามีน้องแล้ว เอ็งจะลืมพ่อลีไปเลย”  เหว่าบอกปื๊ดไปขำๆ “พ่อจะมีน้องอีกเหรอ? แล้วพ่อกับแม่มาจะรักปื๊ดหรือเปล่า?” “ถ้าเอ็งไปกินข้าวให้อิ่ม เป็นเด็กดีเชื่อฟังแม่ เชื่อฟังพวกพี่ๆ สาบานได้พี่ลีรักเอ็งอย่างแน่นอน ไม่ใช่มานั่งขี้แงอยู่ยังงี้ เข้าใจไหม?" ฉลวยบอกกับปื๊ด พลางจูงแขนเข้าไปยังวงข้าว “กินข้าวดีกว่า หิวจะแย่อยู่แล้ว”  เหว่ารับจานข้าวจากเฉลา แล้วลงมือตักเข้าปากทันที “เออกินมากขนาดนี้ ไม่รู้เอาแรงไปทำอะไรหมด   กินเสร็จก็พาไอ้เฉาก๊วยไปผูกที่นาด้วย” แม่ปุยเงยหน้าบอก   เหว่ารับคำทันทีเฉลาตักกับข้าวให้เหว่าอีกจากเพื่อเพิ่มพลัง ส่วนฉลวยกับปื๊ดแย่งไข่ต้มกันไปมา แม่ปุยมองแล้วได้แต่ส่ายหน้ายิ้มๆ 0000000000 ขอขอบคุณแฟนๆเฉลิมไทยทุกๆคนจ้า...ที่กลับมาอ่านกันอีกครั้ง เจริญสุขสวัสดี....จ้า จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 09:57:24

ความคิดเห็นที่ 36 สนุกมากค่ะ อยากให้มีภาคจบ (แบบสมบูรณ์) อย่างนี้จริงๆ ใครจะเหมือนเราบ้างนะ ดูย้อนหลังพี่ผู้ใหญ่ทุกวันเลยอ่ะ คิดถึงทุกคนค่ะ จากคุณ : กิมลี้ เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 10:24:39

ความคิดเห็นที่ 37 คห.29 กับ 30   เหมือนจะมีคำเรียกที่ไม่ค่อยตรงกับตัวละครเท่าไรนะคะ คห.29  แม่พินไม่น่าเรียกผู้ใหญ่โหมด ว่า ไอ้โหมด นะคะ เพราะเขาเป็นถึงผู้ใหญ่บ้าน คห.30 ผู้ใหญ่ลี เรียกแทนตัวเองกับคุณมาว่า ผม นะคะ ไม่ใช่ ฉัน แค่นี้แหละค่ะ ที่อ่านแล้วรู้สึกสะดุด จากคุณ : เจ้าหญิงรสิกา เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 10:28:30

ความคิดเห็นที่ 38 ดีจัง วลัยมีคู่กับเขาด้วย ... คิดถึงพี่ผู้ใหญ่จังเลย อยากเห็นฉากแต่งานมากมาย จากคุณ : ขอเวลา เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 10:38:45

ความคิดเห็นที่ 39 เพิ่งไปได้หนังสือนิยายเรื่องนี้มาจากศึกษาภัณฑ์ค่ะ ตรงมุมหนังสือนอกเวลา ปกอ่อน หน้าปกอาจจะไม่ได้สวยงามอะไรมากมาย แต่ราคาย่อมเยาค่ะ ราคาปก 200 บาท ลดอีก 40% ^^ **แก้คำผิดค่ะ แก้ไขเมื่อ 24 ส.ค. 52 11:41:52 จากคุณ : ปัณฑา เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 11:41:06

ความคิดเห็นที่ 40   เสียดายไม่มีฉากแต่งงาน เหมือนกัน เจ้าของกระทู้เขียนเก่งจังนะคะ เดี่ยวกลับมาอ่านอีกรอบ ตอนนี้ขออ่านแบบรวดเร็วไปก่อน ..................... คห#22, 23 ได้ดูเรื่องลิขสิทธิ์หัวใจ ยังคะ ก็สนุกดีนะ จากคุณ : today i love you เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 11:42:25

ความคิดเห็นที่ 41 เขียนซะจนเหมือนได้ดูตอนจบของละครจริงๆเลยค่ะ นายแน่มากกกก เอากิฟท์ไปเลยจ้า... จากคุณ : อาจุมม่า@RY เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 12:24:41

ความคิดเห็นที่ 42 ดีจังเลยจ้า มีกระทู้ผู้ใหญ่ลีให้อ่าน ได้คลายความคิดถึงพี่ผู้ใหญ่และคลองหมาหอนไปเยอะเลย... จากคุณ : ก็คนมันรัก เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 12:35:21

ความคิดเห็นที่ 43   ยิ่งอ่านก็ยิ่งคิดถึงผู้ใหญ่ลีกับคุณมาและก็ไอ้ปื้ดดด ซะเหลือเกินน จากคุณ : sai เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 13:45:28 A:58.9.59.2 X: TicketID:223945

ความคิดเห็นที่ 44 ขอบคุณค่ะคุณออมสินไตตั้น เสียดายไม่มีฉากแต่งงานเนอะ รู้สึกว่าตอนจบมันขาดๆยังงัยไม่รู้ จากคุณ : ฉันตื่นขึ้นมากับโลกใบเก่า เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 14:10:51

ความคิดเห็นที่ 45 - ในเรื่องวิกกี้ มารักกับนายวัฒน์ได้ไงอ่ะคะ คือเป็นลูกพี่ลูกน้องกันไม่ใช่รือ หรือเราพลาดอะไรไป คุณ nino พิวัฒน์ไม่ได้เป็นลูกพี่ลูกน้องกับวิกกี้อ่ะค่ะ คือ พ่อมีเมียสองคน คือ เนาวรัตน์กับแม่ปุย (จำชื่อจริงไม่ได้อ่ะ) ลูกเนาวรัตน์คือ พิวัฒน์ ลูกแม่ปุยคือ ภูวิช ซึ่งคนนี้ถึงจะเป็นลูกพี่ลูกน้องกับวิกกี้ เพราะพ่อวิกกี้เป็นพี่ชายของแม่ปุย เราเขียนงงไหมอะ แต่เราก็งงๆนะ เพราะในเรื่องเหมือนแม่ปุยจะอยากให้นายภูได้กับวิกกี้เหมือนกัน เราไม่ค่อยชอบคู่นี้อ่ะ ไม่รู้เพราะไม่ชอบวิกกี้ด้วยหรือเปล่า แต่แบบสงสารอ้อมอ่ะ และก็ไม่ชอบพิวัฒน์ด้วย แต่ชอบภูวิชมากกกกกก จากคุณ : hikawa เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 15:20:00

ความคิดเห็นที่ 46 อยากจะเดินไปใกล้ๆคุณออมสิน แล้วก็พูดว่า... "ไม่เบานะเรา " (ทำสำเนียงแบบตุ๊กกี้ด้วย จะได้อารมณ์มาก) ถูกใจนะจ้า โหวตเลยจ้า ปล.คุณออมสินไปเขียนไว้ที่ไหนก็แหล่วแต่ ...ได้โปรดมาบอกอิชั้นด้วยนะคะ จักขอบพระคุณยิ่ง จากคุณ : nalinrat_balm เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 15:39:07

ความคิดเห็นที่ 47 เอากิ๊ฟไปเลยจ้า จากคุณ : นินูจัง เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 16:09:21

ความคิดเห็นที่ 48 อร๊ายยย ลงชื่อไว้ก่อน อ่านตอนนี้เสียของเปล่าๆ ขอ clearance งานก่อน ว่าแต่...คุณออมสินฯช่วยแก้คิดถึงแฟนๆผู้ใหญ่ลีฯได้ดีทีเดียวค่ะ เมื่อวานยังนั่งคิดว่า....อยากให้ยอดฝีมือในพันทิปเขียนเป็น "ผู้ใหญ่ลี and นางมา: The Comic" อยู่ทีเดียวเชียว นุ้งปื้ดคงน่ารักแป๋วแหววมั่กมาก ในเวอร์ชั่นการ์ตูน ใครเกิดแรงบันดาลใจ ได้โปรดปั้นให้พี่ผู้ใหญ้กับคุณมา หล่อ+สวยเทพๆเลยน้า <<ภาพสวยๆคลาสสิคดัดแปลงจากฝีมือ youtuber และนักแค็ปขั้นพระกาฬคุณ KissKeepinTouch ค่ะ>> จากคุณ : popcorn lover เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 16:10:45

ความคิดเห็นที่ 49 ติดตามอยู่นะค่ะ คิดถึงพี่ผุ้ใหญ่มากๆๆ ดูย้อนหลังทุกวันเลยค่ะ จากคุณ : las (lasmat) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 16:33:03

ความคิดเห็นที่ 50   ไม่เคยมาห้องนี้เลย ตามมาเพราะชอบผู้ใหญ่ลี ขอบอกว่า ปูเสื่อรอ ตอนต่อไปอยู่เน้อออ จากคุณ : นู๋นิดนู๋หน่อย (NidnoiCute) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 16:45:33

ความคิดเห็นที่ 51 ... เข้ามาดู จากคุณ : Mr. Fusion เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 17:06:52

ความคิดเห็นที่ 52 สนุกมากๆเลยค่า ^ ^ จากคุณ : ipod_nenaz เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 17:25:11

ความคิดเห็นที่ 53 ชอบมาก ๆ เลยค่ะ ขอบคุณนะคะ จากคุณ : Yenwaree เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 17:46:17

ความคิดเห็นที่ 54 โดน!! จากคุณ : zenzen เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 17:48:13

ความคิดเห็นที่ 55 สนุกมากค่ะ เขียนเก่งจังเลย จากคุณ : หมาชั้นชื่อ...ลูกกลิ้ง (LukeKling) เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 18:21:33

ความคิดเห็นที่ 56 เข้าใจเขียนน่ะค่ะ ใจยังอยากให้เค้ายืดเรื่องไม่ให้จบเร็วๆอ่ะ จากคุณ : เหล้าปั่น เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 18:41:04

ความคิดเห็นที่ 57 เข้ามา vote จ้า.... จากคุณ : ที่ปรึกษาสาว เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 18:56:53

ความคิดเห็นที่ 58 แฟนๆผู้ใหญ่ลีกัยนางมาทุกคนน่าจะได้อ่านนิยายนะคะ จะมีฉากงานแต่งงาน เข้าหอ แล้วก็มีฉากตอนเช้าหลังแต่งงานด้วย อ่านแล้วก็ไม่อยากให้จบเลยค่ะ แฟนๆผู้ใหญ่ลีกับนางมาควรไปหาหนังสือมาอ่านนะคะ สนุกมากๆ อิ่มเอมมากๆ อ่านแล้วก็อ่านอีก คุณออมสินไตตั้นเก่งจังค่ะ ถ้าแต่งเพิ่มหลังไมค์มาบอกด้วยนะคะ จะตามอ่านค่ะ ส่วนเรื่องที่อ่านแล้วแหม่งๆนิดหน่อยก็เหมือน คห37 ค่ะ แล้วก็คนที่ให้นอนบนเตียงก่อนผู้ใหญ่ลีนอนไม่น่าเป็นแม่ปุยกะผู้ใหญ่โหมดค่ะ เพราะว่าแม่ปุยเป็นแม่ม่าย ถ้าเป็นในหนังสือจะเป็นตายายที่ครองคู่กันมานานน่ะค่ะ จากคุณ : วี้ดวิ้ว เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 19:03:20

ความคิดเห็นที่ 59 ู^ ^ อ่ะ อันนี้จริงค่ะ  ในหนังสือผู้ใหญ่ลีอ้อนสะบั้นหั่นแหลก ช่วงโปรโมชั่นใกล้จะแต่งและหลังแต่ง .^^. คนอ่านเขินกลิ้งสามตลบกันไปเรย ปล.แต่เจอช็อทขอหอม(มือ)เ้ข้าไปก็...นะ....แดดิ้นเหมือนกัน จากคุณ : popcorn lover เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 19:11:05

ความคิดเห็นที่ 60   อ้าว..........จบแล้วเหรอคะจะมีต่อมั้ย   รออ่านอยู่ค่ะ จากคุณ : กระถินเทพา เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 20:02:46

ความคิดเห็นที่ 61 เดียวพรุ่งนี้จะไปซื้อแล้วค่ะ จากคุณ : sadness เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 20:32:32

ความคิดเห็นที่ 62 พรุ่งนี้จะไปซื้อบ้างงง ยอมไม่ได้แล้วววว จากคุณ : hikawa เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 21:47:50

ความคิดเห็นที่ 63   อยากดูฉากแต่งงานที่คุณ ออมสินไตตั้น เขียนจังเลยค่ะ แต่ฉากที่ให้ผู้เฒ่าผู้แก่นอนเป็นพิธี เพื่อเป็นสิริมงคลให้กับเจ้าบ่าว เจ้าสาวก่อน จะได้อยู่กันยืดยาวไง เขาเรียกว่าฤกษ์เรียงเคียงหมอน เอ จะเอาใครนอนหว่า? ” อยากให้เป็นผู้ใหญ่หลีกับภรรยามากกว่าค่ะ ผู้ใหญ่หลีหูตึงอาจจะมีอะไรขำๆเพิ่มเข้ามาอีกหน่อย ตอนนี้ดู youtube จบแล้วหนึ่งรอบรอดีวีดีอยู่ค่ะ ออกเร็วๆนะคะ ปกติไม่ชอบปอเลยเพราะไม่ชอบรูจมูก (มีเหตุผลมาก555) แต่พอปอมาเป็นผู้ใหญ่ลีชอบมากเลยค่ะ รักตัวแสดงทุกตัว ปอ พลอย ปื๊ด ฯ รักมากที่สุดก็ ปื๊ดดดดดดดดดดค่ะ ตั้งใจไว้ว่า ในชีวิตนี้จะหาโอกาสไปเรียนทำนากับคุณลุงที่อยู่สุพรรณให้ได้ค่ะ อยากดูผู้ใหญ่ลีภาคสองเหมือนกันค่ะ แต่ตอนนี้รอ ดีวีดี ค่ะขอย้ำอีกครั้งรอดีวีดี จากคุณ : jaja เขียนเมื่อ : 24 ส.ค. 52 22:37:20 A:125.25.248.56 X: TicketID:191767

ความคิดเห็นที่ 64   คิดถึงละครเรื่องนี้เหมือนกันค่ะ คิดว่าหลายๆคนคงจะคิดแบบเดียวกัน กลายเป็นว่าตั้งแต่ละครเรื่องนี้จบไป วันศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ก็เลิกดูละครเลยทีเดียว ละครเรื่องนี้เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่น่าประทับใจจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นตัวละคร ฉาก บท ฯลฯ  ถ่ายทอดออกมาได้อย่างดีเยี่ยม แม้ว่าจะรู้สึกว่ามันจบเร็วไปก็ตาม จากคุณ : moderate girl เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 00:14:58

ความคิดเห็นที่ 65 มารอจขกท.คนเก่งค่ะ สนุกมากๆค่ะ ไม่ติดขัดเลย เหมือนมาจากช่อง 3 จริงๆ อิอิอิ จากคุณ : a pinky pig เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 08:23:17

ความคิดเห็นที่ 66 มาส่งกำลังใจให้น้องออมจ้า... เก่งมากลูก.. จากคุณ : คุณแม่ใจดี เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 09:04:44

ความคิดเห็นที่ 67 ถ้ามีmeetingจริงจะขอสมัครเป็นคนแรกเลยค้า... จากคุณ : lalintipn เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 09:38:06

ความคิดเห็นที่ 68 ขอบคุณนะค้าาาา ที่ทำให้หายคิดถึงผู้ใหญ่ลี กับ นางมา ปล. เอ๊ะ หรือ ว่า คิดถึงมากขึ้นหว่า จากคุณ : Oh_hO-Gusso เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 10:01:48

ความคิดเห็นที่ 69 อยากจะบอกว่าชอบมาก ๆ อะไรที่เกี่ยวกับเรื่องผู้ใหญ่ลีฯ เขียนมาเถอะค่ะ แก้คิดถึงได้เยอะเชียว จากคุณ : นางฟ้าเลือดผสม เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 10:19:29

ความคิดเห็นที่ 70 คห 30 ตอนให้แม่ปุยกับผู้ใหญ่โหมดขึ้นไปนอนบนเตียงเป็นสิริมงคลอ่ะ  ตรงแม่ปุยเราไม่ติดใจเท่าไหร่  แต่ผู้ใหญ่โหมดหน้าซีด เดินหนีนี่ ม่ายช่ายๆๆๆๆๆ  ผู้ใหญ่โหมดจอมพรีเซ้นเฟสแน่ๆ ขอบอก ถ้าเป็นผู้ใหญ่โหมดตัวจริง  ไม่ต้องให้พิณเรียกให้เสียเวลา  ลากแม่ปุยไปนอนก่อนพิณพูดด้วยซ้ำ  ไม่ต้องเชิญ ไม่ได้ตินะคะ  แค่อยากให้keep คาร์แรกเตอร์ ............................................................... จากคุณ : ปาณาติบาต เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 10:27:54

ความคิดเห็นที่ 71 เข้ามาเซฟกระทู้ไว้อ่านอีกรอบ สู้ๆนะคะ รออ่านต่อ ^ ^ จากคุณ : เมรุมาศ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 11:32:01

ความคิดเห็นที่ 72 สนุกดี แต่เวลาอ่านในใจแอบเปลี่ยนสรรพนามที่ผู้ใหญ่ลีเรียกตัวเองว่าผม แทนฉัน แล้วจะแวะมาอ่านใหม่นะคะ สนุกมากนึกภาพตามไปด้วยชอบ ชอบ จากคุณ : xbeai เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 13:48:36

ความคิดเห็นที่ 73 มาเป็นกำลังใจให้ จขกท. เขียนต่อไป คิดถึงผู้ใหญ่ลี และนางมามากๆ จากคุณ : น่ารักนะคะ เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 15:24:38

ความคิดเห็นที่ 74 หนังสือมีขายที่ศึกษาภัณฑ์ลดราคาเหลือ 80 บาทนะค่ะ จากคุณ : sadness เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 16:19:51

ความคิดเห็นที่ 75 ชีวิตเรากำลังจะฟืนคืนอีกครั้ง คิดถึงมาก จากคุณ : north_shine เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 16:30:44

ความคิดเห็นที่ 76 คุณ ปาณาติบาต ที่ผู้ใหญ่โหมดเปลี่ยนไป น่าจะเป็นเพราะวางแผนให้ลูกสาว สึกพระผู้ใหญ่ลีมาเป็นลูกเขย แล้วกลายเป็นว่า แผนเหลว ได้ประดิษฐ์มาเป็นลูกเขยแทน ทำให้ตอนเข้าหน้ากับแม่ปุยแล้ว รู้สึกผิดมากกว่านะ ไม่ใช่ว่าผู้ใหญ่โหมดคาแรกเตอร์เปลี่ยนไปหรอกค่ะ น่าจะเป็นเพราะเหตุผลนี้มากกว่าค่ะ จากคุณ : สวิส (SWISS**JUKKY) เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 18:00:25

ความคิดเห็นที่ 77 ตามมาอ่านต่อให้จบ...ชื่นใจจริงๆเลยจ้า.... เป็นกำลังใจให้นะคะ...สนุกมากเลยค่ะ จากคุณ : Hayashi-TxT เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 21:33:35

ความคิดเห็นที่ 78 เป็นเหมือนเจ้าของกระทู้ค่ะ เปิด youtube นั่งดูตลอด ยืมหนังสือมาอ่าน อ่านแล้วเขิน เพ้อ ๆ ไปหน่อย ตัวละครน่ารักมากค่ะ พี่ปอเล่นเรื่องนี้ บทแบบนี้เหมาะกับพี่ปอมาก จากที่ชอบปกติ กลายเป็นชอบมากขึ้นเลย อิอิ ถ้าเจ้าของกระทู้แต่งต่อยังไง หลังไมค์มาด้วยนะจ๊ะ จากคุณ : natgabig เขียนเมื่อ : 25 ส.ค. 52 22:45:20

ความคิดเห็นที่ 79   เง้ออ ปูเสื่อรอเป็นวันที่สามแล้วว รออยู่นะคะ ^ ^ จากคุณ : NidnoiCute เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 10:03:16

ความคิดเห็นที่ 80 รอๆๆๆ แล้ว....เค้าจะมามั้ยนะ จากคุณ : ปลา (ปลาทูทอดกรอบ) เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 13:35:24

ความคิดเห็นที่ 81    ถึงลูกบ้านผู้ใหญ่ลีทุกๆล็อคอิน ฉันแจ้งตั้งแต่แรกแล้วจ้า ว่าฉันจะไม่ลงเพิ่มนะจ๊ะ ต้องขอโทษด้วยจ้า เพราะห้องเฉลิมไทยไม่ใช่หมวดนิยายจ้า งั้นฉันขอแนะนำว่า ลองคลิ๊กไปที่ บล็อคของฉันนะจ๊ะ หาหัวข้อ "ผู้ใหญ่ลีกับนางมา"จ้า  ตอนนี้ลงตอนที่ 2 ให้แล้วจ้า เจริญสุขสวัสดีจ้า ปล. ขอบคุณทุกๆความคิดเห็นจริงๆจ้า เป็นประโยชน์กับฉันมาก ตอนนี้ฉันกำลังเก็บตังค์ซื้อ หนังสือนิยายอยู่จ้า... ปล. ขอบคุณสำหรับคำแนะนำ หรือข้อทักท้วงด้วยจ้า บางทีฉันก็คิดไม่ถึงจริงๆจ้า ดังนั้นไม่ต้องกลัวว่าฉันจะเสียใจนะจ๊ะ แก้ไขเมื่อ 26 ส.ค. 52 16:52:02 จากคุณ : ออมสินไตตั้น เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 14:32:49

ความคิดเห็นที่ 82 เข้ามาแปะ จากคุณ : มารีนา เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 18:50:38

ความคิดเห็นที่ 83 เขียนเก่งจังเลยค่ะ อยากให้มีฉากแต่งงานเหมือนกัน แม้ในละครโดนตัดไป มาอ่านในนี้ก้อรู้สึกดีขึ้นจิงๆค่ะ อิอิ จากคุณ : นู๋แฟนแฝดนู๋เคียว เขียนเมื่อ : 26 ส.ค. 52 22:58:16

ความคิดเห็นที่ 84 ถ้าอยากดูสองคนนี้แต่งงานกัน ก็ขอแนะนำให้ดูเรื่อง "รักเล่ห์เสน่ห์ลวง" นะคะ ตาม คห.82 คู่นี้เขาแต่งกันครบพิธีเลยค่ะ ตั้งแต่ ถ่ายรูปในสตูดิโอ, รดน้ำสังข์, งานเลี้ยงกลางคืน และ .......... ที่สำคัญที่สุด  "ตอนเข้าหอ" ค่ะ   คู่ ปอ + พลอย น่ารักมาก จากคุณ : เจ้าหญิงรสิกา เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 10:25:12

ความคิดเห็นที่ 85   ชอบมากมาย แล้วต้อไปอ่านต่อที่ไหนล่ะ จากคุณ : ช่างสงสัย (วันละคำ) เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 14:15:27

ความคิดเห็นที่ 86 คิดถึงชุดเริ่ดๆ แรงๆ ของคุณมา บนคันนา -*- จากคุณ : bobbery girl เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 18:25:20

ความคิดเห็นที่ 87 คิดถึง series ญี่ปุ่นที่เรื่องไหนดังๆ บางที 1 ปีต่อมาเขาทำตอนพิเศษด้วย อย่าง densha otoko ไง อยากให้อีกสัก ครึ่งปี มีตอนพิเศษผู้ใหญ่ลีกะนางมา ยาวสัก สองตอนก็ยังดี จากคุณ : โจ๋งครึ้ม เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 18:34:58

ความคิดเห็นที่ 88   เราอ่านเรื่องหลายรอบ ดูละครตั้งคุณกนกวรรณ  ด่านอุดมเล่นเป็นนางเอก  คุณนฤพนธิ์ จำนามสกุลไม่ได้เป็นพระเอก ทางช่อง 9 ตอนั้นยังเด็กอยู่มาก แต่จำได้สนุกดี  มาดูจินตรากับไพโรจย์ สังวริบุตรอีกตอนอยู่ม. 6  แต่เวอร์ชั่นนี้เปลี่ยนบทไปเยอะ  แต่ว่าดูแล้ว คนจัดสอนอะไรหลาย ๆ อย่างให้กับคนดูอย่างพวกเรา รักบ้านเกิด เศรษฐกิจพอเพียง การเรียน ก็เลยชอบ ชอบไอ้ปื้ดด้วย น่ารักดี  แล้วจะตามอ่านต่อนะคะ จากคุณ : magig-women (magic-women) เขียนเมื่อ : 27 ส.ค. 52 20:05:37

ความคิดเห็นที่ 89 ชอบๆๆๆๆ เอาอีกได้มั้ยคะ ^^ จากคุณ : Gwendolyn เขียนเมื่อ : 29 ส.ค. 52 01:51:40