จะเป็นยังไง เมื่อ จีจ้า กับ จา พนม เล่นหนังแนว โรแมนติก ด้วยกัน
|
|
จากบทของ คุณ เอ๋taxi นะครับ
ถ้าเป็นไปได้อยากให้จีจ้า เป็นผู้ช่วยผู้จัดการในร้านอาหารญี่ปุ่นร้านหนึ่ง ที่มีสาขาอยู่ทั่วประทศ ซึ่งเธอก็ทำงานดี มีแววว่าจะได้เลื่อนขั้นเป็นผู้จัดการไปประจำในสาขาอื่นอยู่แล้ว
แต่เรื่องของเรื่อง เดิมนั้นเธอทำตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการอยู่ในสาขาที่กรุงเทพ แต่ต้องขอย้ายมาประจำสาขาที่เชียงใหม่ เพราะพยายามจะหนีจากความปวดร้าวในเรื่องของความรัก เพราะเธอรักกับผู้จัดการสาขาที่เธอทำอยู่
แต่เธอก็มารู้ว่า คนที่เธอเชื่อใจมาโดยตลอดและเขามีครอบครัวแล้ว ที่เป็นอย่างนี้ เพราะเธอขาดความอบอุ่น เพราะชีวิตทั้งชีวิต เธออยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ามาโดยตลอด จนเรียนจบมัธยมปลายก็หาเงินหาทอง ทำงาน จนเรียนจบมหาลัยสุโขทัยธรรมธิราช เก็บหอมรอมริบด้วยตัวเอง เปลี่ยนงานและมีประสบการณ์การทำงานมาสองสามที่ จึงเป็นเหตุผลที่ทำเธอได้ เข่ามาทำงานในร่านอาหารแห่งนี้และทำดี จนได้เลือนขั้น
เมื่อเป็นอย่างนี้ เธอจึงเหมดศรัทราในความรัก ปิดตัวเอง และเงียบขรึม ซึ่งการหนี ไปอยู่ที่ไกลๆ คือสิ่งที่เธอต้องการและหวังจะเยียวยาหัวใจของเธอได้ และที่สำคัญเธอไม่ต้องมีใครมาคอยเป็นกังวลเพราะทั้งชีวิตที่ผ่านมา เธอไม่มีใคร
การตัดสินใจย้ายมาทำงานในสาขาที่เชียงใหม่ครั้งนี้ เธอจึงคิดว่าเธออยู่ได้ และแกร่งพอที่ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ไม่มีอะไรเลย จะสามารถหยัดยืนได้ เพราะเธอไม่ต้องมีใครให้คอยเป็นห่วง และไม่มีใครต้องห่วงเธอ
...เดี๋ยวมาต่อเรื่องของพี่จา พนม...
------------------------------------------
ในคืนของหน้าหนาวปีหนึ่งซึ่งเป็นวันคริสตมาส...เวลาสี่ทุ่มกว่าเวลาหลังเลิกงาน ของชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่คนเดียว ในเมืองที่ไม่คุ้นเคย คือความเดียวดายและเงียบเหงา -เลิกงานขี่มอเตอร์ไซค์ ฟีโน่ (อันนี้ได้ยามาฮ่ามาเป็นสปอนเซอร์) แวะไปกินกับข้าวข้างทางแถวๆ ถนนนิมมานท์เหมินทร์ แล้วก็ขี่มอเตอร์ไซค์ผ่านความหานาวเหน็บที่บาดลึกไปถึงหัวใจ ทั้งๆ ที่สองข้างทางประดับประดาไปด้วยไฟกระพริบเฉลิมฉลองเทศกาลคริสต์มาส คือความเหงาๆ ที่เธอเคยเจอ ทั้งๆ ที่เธอมีความเหงาอย่างนี้มาตั้งแต่ยังเด็ก แต่ก็ไม่คุ้นกับมันเสียที
...( จา พนม จะโผล่มาในคืนนี้แหละ)...
-----------------------------------
เอาล่ะมาละ (เริ่มขี้เกียจนึกละ)
สำหรับจา พนม นั้น มีอาชีพเป็นคนขับรถ ส่งของซึ่งเป็นวัดถุดิบสำหรับใช้ทำอาหารในร้านอาหารร้านนั้น ซึ่งสักสามวันจะขับรถจากกรุงเทพขึ้นมาส่งของตามที่บริษัทให้ขึ้นมาส่งสักครั้ง
ชีวิตของจาพนม ก็ไม่ได้แตกต่างจากจีจ้า เป็นเด็กในจังหงัดแถบภาคอีสาน ที่ชีวิตยากจนข้นแค้น และออกจากบ้านมาทำงาน ปากกันตีนถีบ ในกรุงเทพมาตั้งแต่ยังเด้ก ซึ่งนอกจากจะทำงานเป็นคนขัยรถส่งของแล้ว ยังใมงานฟรีแลนซ์เป็น เอ๊กตร้า หรือตัวประกอบในทีมสตันท์ ที่รับจ้างแสดงในภาพยนตร์เรื่องต่างๆ ที่ต้องการ
แต่ที่สำคัญคือ จา พนม เป็นคนส่งยาเสพติดให้กับเจ้าพ่อรายใหญ่คนหนึ่ง ซึ่งที่ต้องทำอย่างนี้ เพราะต้องเอาเงินมาช่วยแม่ ที่เป็นโรคมะเร็ง และเป็นค่ารักษาพยาบาลน้องสาวที่มีอาการทางจิตเพราะคยถูกผู้ชายข่มขืนมาก่อน
...แน่นอน ชีวิตของคนสองคนที่เหมือนเป็นคนนอกสายตาของสังคม คนที่เดียวดาย ก็ได้มาพบกัน ซึ่งคนที่เหงาเดียวดายและมีชีวิตที่ไม่สมบูรณ์นั้นต่างเข่าใจกัน จนเกิดเป็นความรัก
จาพนม รูปไม่หล่อ บางทีก็หน้าหมั่นไส้ แต่ความโดดเด่นตรงดวงตา เพราะเก็บอารมณ์ความรู้สึกไว้และเป็นคนที่ไม่ค่อยพูด จึงสามรถสื่อความรู้สึก ปวกร้าว ความรุ้สึกรัก ออกมาจากดวงตาได้ (เรื่องนี้ก็ไม่ต้องแสดงออกจากร่างกายอะไรมาก แต่ใช้ดวงตา และการแสดงอารมณ์ผ่านท่าทางที่นิ่งๆ เงียบๆ เศร้าๆ เป็นหลัก
แน่นอน เหมือนที่หลายๆ คนเดากันได้ ว่าเรื่องนี้จะต้องมีอุปสรรค์อะไร ทั้ง
- คนรักเก่าของจีจ้า มาขอคืนดี และเธอไม่สามารถลืมเขาได้ เพราะเขาดูเหมือนเป็นผู้ใหญ่ ที่ให้ความอบอุ่นและทดแทนการขาดพ่อของเธอได้ ผู้ชายคนนี้จึงเป็นทุกสิ่งทุกอย่างของเธอ
- ความใฝ่ฝันของจาพนม จะก้าวไปสู่จุดๆ หนึ่งที่จะได้บทดีๆ ในหนังสักเรื่องหนึ่งหรือไม่
- แน่นอนต้งมีปัญหากับทางตำรวจ และเจ้าพ่อค้ายาบ้า
ซึ่งคาดว่าเรื่องราวจะเป็นอย่างไรต่อไป เพื่อนๆ น่าจะเดาได้อยู่แล้ว :)
ที่สำคัญ ผมอยากให้สายัญ ดอกสะเดา (ไม่เอาหม่ำมาแสดงครับ) มาเป็นเพื่อนของจีจ้า ซึ่งสายัญจะเป็นลูกเจ้าของร้านอาหารตามสั่งที่อยู่ข้างๆ หอพัก ที่คอยปลอบโยน และดูแลเอาใจใส่ เวลาที่จีจ้า ร้องไห้ หรือซึมๆ มากินข้าวทั้งน้ำตาที่ร้านของสายัญอยู่บ่อยๆ
(ความจริงแล้วผมชอบ สายัญ ดอกสะเดามากๆ เคยพล๊อตหนังเรื่องหนึ่งขึ้นมา และอยากจะให้สายัญแสดงจังเลย แต่วันนั้นไม่มีอีกแล้ว - นี่แหละหนา การไล่ตามความใฝ่ฝัน ถ้ามันยาวนานเกินไป ทำไม่ได้ หรือยังไม่ได้ทำ บางสิ่งบางอย่างไม่รอเรา ซึ่งจะจากเราไปทั้งๆ ที่เราไม่ได้ลงมือทำอะไรเลย)
...แต่หนังอย่างนี้ใครจะดู และคิดว่าเจ๊งแน่ ถ้าไม่โปรโมทดีๆ
ป.ล หนังเรื่องนี้อยากให้คุณคงเดช กำกับครับ (ทีแรกคิดว่าน่าจะให้ หว่ง กาไว มากำกับ แต่ไหว หนังคงเหงาและดูยากเกินไป เจ๊งแน่ๆ) ส่วนผมจะเขียนบทให้ และมีพี่เชิด-เชิดพงษ์ เหล่ายนต์ มาเป็นผู้ช่วยผู้กำกับ เอาคุณเอก เอี่ยมชื่น มากำกับศิลป์
ขอขอบคุณเสี่ยเจียงไว้ ณ ตรงนี้ ที่จะทำให้พล๊อตเรื่องนี้กลายเป็นหนังขึ้นมาจริงๆ ไว้ล่วงหน้า 55
และขอโทษอีกครั้งหากพิมพ์ผิด และตกๆ หล่นๆ นะครับ
--------------------------------------
ความเห็นส่วนตัว
ผมอยากให้บทนี้เป็นจริงมากๆครับ
เพราะผมว่า มันดูเป็นหนังที่ดีเลยนะ (หากกำกับดี)
คงได้อารมณ์แบบเฉิ่ม ไม่ก็หนังหว่องกาไว แต่ถ้าทำออกนัวร์ๆ ก็จะไปเหมือนพวก Boogie Night อะไรเทือกนี้ได้เลย
เห็นกระทู้ก่อนคนว่า น่าขำ เป็นไปไม่ได้ คงไม่ดู
แต่จากบท นี้ ผมว่าเป็นไปได้นะครับ
จำตอนเฉิ่มได้ไหม
มีคำถาม ก่อน จะมีหนังเรื่อง เฉิ่ม ว่า
ถ้าหม่ำมาเล่นโรแมนติก จะมีใครดูไหม
คำตอบก็จะออกแนว กึ่งดูถูก กึ่งติดตลก เหมิอนกระทู้นั้น
แต่พอ เฉิ่ม ออกมา มันก็แสดงให้เห็นนะว่าเป็นหนังที่ดีทีเดียว
ทำเงินไป 30 ล้าน
หากโปรเจ๊ค จีจ้า กับ จา นี้มีจริง ผมว่า อย่างน้อยต้องได้อย่างต่ำ 30 -50 ล้านล่ะ ชื่อ 2 คนนี้มันก็ขายได้นะ (หากเฉิ่ม ไม่ใช่หม่ำ รายได้ต่ำกว่านี้)
และเห็นด้วย ถ้าคุณ คงเดช กำกับ (กอด /สยิว /เฉิ่ม)
หรือถ้าไม่ใช่ คงเดช ก็เอา พิง ลำพระเพลิง ดูไหมล่ะ (จะเวริคไหม เพราะอย่างน้อยเขากำกับหนังที่มีความรักเป็นธีมได้ดี ถ้าไม่ติดตรงที่เขาเอาแต่เล่นเอง)
หรือจะเอามะเดี่ยวดีครับ
ปล. ผมว่ามันเป้นผลดี ที่อย่างน้อย จีจ้า กับ จา จะได้ขาย ความเป็น นักแสดง มากกว่าจะเป็นแต่ นักบู๊ บ้าง ขอให้มีคนสนใจเอาไปทำจริงๆเห้อะ
| จากคุณ |
:
ตัวประกอบ:ปิงปิง 
|
| เขียนเมื่อ |
:
26 ส.ค. 52 06:58:57
|
|
|
| 
