ความคิดเห็นที่ 1 . แก้ไขเมื่อ 05 ก.ย. 52 23:48:50 จากคุณ : หม่องวิน มอไซ เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 52 23:46:27

ความคิดเห็นที่ 2 ไม่แน่ใจครับ ว่าใช่คณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ หรือเปล่า จำไม่ได้แน่ชัด เพราะอ่านนานแล้วน่ะครับ สมัยเรียนม.ต้น หลาย 10 ปีแล้ว -_-" จากคุณ : เข็มขัดสั้น เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 52 23:55:25

ความคิดเห็นที่ 3 คิดว่ารัฐศาสตร์ซะอีก จากคุณ : ใครเล่าจักมิรักตั้งแต่แรกเห็น เขียนเมื่อ : 5 ก.ย. 52 23:58:04

ความคิดเห็นที่ 4 รู้สึกจะสังคมสงเคราะห์ จากคุณ : เจ๋อเอ๋อ เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 00:08:53

ความคิดเห็นที่ 5 สังคมสงเคราะห์ศาสตร์ค่า คณะเดียวกับเรา เลยจำได้ จากคุณ : แอร์ริโกะ เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 00:11:34

ความคิดเห็นที่ 6 จขกท. สงสัยรุ่นเดียวกับเรา อ่านแวววันเหมือนกันเลยตอนเรียน จากคุณ : นภัทร (นภัทร) เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 00:13:51

ความคิดเห็นที่ 7 ^^^^^^^ ^^^^^ ^^^ ^^ ^ คห. 6 จำได้ครับว่าอ่านแวววันตอนม.3  ทำให้ตอนนนั้นอยากเรียนเกี่ยวกับศิลปภาษาไปเลย  ได้เรียนที่คณะศิลปศาสตร์ ลูกแม่โดมสมใจ ^^ จากคุณ : ใครเล่าจักมิรักตั้งแต่แรกเห็น เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 00:20:22

ความคิดเห็นที่ 8 ได้อ่านทั้งปุลากง และแวววัน ... วันนี้มาได้ดูหนัง ปุลากง ฉากรำวงกับเพลง ธรรมศาสตร์เกรียงไกร  ไพเราะมาก จากคุณ : ศศิศ เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 00:30:48

ความคิดเห็นที่ 9 ได้อ่านทั้งสองเรื่องค่ะ  แวววัน หนังสือนอกเวลาตอน ม. ต้น   ปุลากง ตอนม.ปลาย จากคุณ : พิชช์ (pichayaratana) เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 00:44:35

ความคิดเห็นที่ 10 เรารักธรรมศาสตร์ จากคุณ : ทุ่งหัวช้าง เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 00:48:30

ความคิดเห็นที่ 11 เพราะธรรมศาสตร์สอนให้เรารักประชาชน จากคุณ : kero_boyal0ne_kero เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 01:31:32

ความคิดเห็นที่ 12 ^ ^ ^ เพราะธรรมศาตร์สอนให้เรารักประชาชน จากคุณ : PiKi เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 01:31:52

ความคิดเห็นที่ 13 ^ ^ ^ ^ ^ ฉันรักธรรมศาสตร์ เพราะธรรมศาสตร์สอนให้ฉันรักประชาชน จากคุณ : ใครเล่าจักมิรักตั้งแต่แรกเห็น เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 01:43:34

ความคิดเห็นที่ 14 หลาย คห. ตอบไปแล้ว  อยากแจม   เป็นหนังสือที่เราชอบมาก  อ่านแล้วนั่งร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร ยิ่งตอนที่เพื่อนหนูตั่นตาย ตอนที่จะกลับกทมอีก .... อ่านกี่รอบก็อีหรอบเดิม จากคุณ : iambeam เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 03:15:58

ความคิดเห็นที่ 15 อดไม่ได้ต้องเข้ามากระทู้ ปุลากง จากคุณ : น้ำตาล..ขม..อมเปรี้ยว เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 03:26:32

ความคิดเห็นที่ 16 ... จากคุณ : ทุ่งหัวช้าง เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 05:05:41

ความคิดเห็นที่ 17 เรื่องแวววันเป็นหนังสือที่ดี แต่เนื้อหามันเรื่อยๆ เอามาทำหนังไม่น่าจะสนุกอ่ะ จากคุณ : chimerism เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 08:27:13

ความคิดเห็นที่ 18 เคยอ่านนอกเวลา แล้วชอบหนูตุ่นกับเข้มมาก จำได้ว่า ตอนนั้น ทำเอาอยากเรียนธรรมศาสตร์ แล้วก็ได้เรียนสมใจ ตอนฉากงานธรรมศาสตร์ ปัตตานี ไม่รู้สมัยนี้ ยังรำวงกันอยู่รึป่าว น่ารักดี จำไม่ได้ว่า พระเอกให้นางเอกตามไปหาด้านนอก ไม่รู้คุยอะไรกัน สถานีตัดซะงั้น ใครจำในหนังสือได้ ช่วยบอกทีค่ะ เมื่อคืนนอนนึกทั้งคืน ก็นึกไม่ออก แล้วก็ ทำไมเพื่อนนางเอก ถึงได้ทิ้งครูมูเนาะไปคะ งง ใครจำได้ เล่าให้ฟังด้วยนะคะ แก้ไขเมื่อ 06 ก.ย. 52 09:34:02 จากคุณ : ใบนท เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 09:22:05

ความคิดเห็นที่ 19 กระททู้เช็ค อายุ อิอิอิ จากคุณ : ทุเรียนสีชมพู เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 10:24:21

ความคิดเห็นที่ 20 แอบไปดูคลิป จากความเห็นข้างล่างแล้วค่ะ เข้าใจส่วนที่หายไปเกือบ 10 นาทีแล้วค่ะ จริงๆ ไม่เห็นต้องตัดเลยนะคะ เสียอารมณ์ในการดูมาก จากคุณ : ใบนท เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 11:02:11

ความคิดเห็นที่ 21 ธรรมศาสตร์รักกันท่าพระจันทร์รังสิต จากคุณ : katifulam เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 11:41:21

ความคิดเห็นที่ 22 จริง ๆ ฉากที่ตัดไปนั้น ถ้าเป็นในหนังสือ ไม่ต้องเชิญหรอก พระเอกก็หาจังหวะเดินเข้ามาคุยเองเลย ก็ประมาณว่าในใจพระเอกรู้สึกชื่นชมที่นางเอกแต่งตัวแล้วดูสวย เพราะปกติจะเจอนางเอกในสภาพลุย ๆ แล้วก็ตามนิสัยคือประชดแบบหึง ๆ  ที่เห็นนางเอกสนิทกับศักดิ์สิทธิ์ (การิม) ไหนจะเรื่องไปเที่ยวที่ภูเก็ตด้วยกันด้วย ประมาณว่าชอบกันมากล่ะสิท่า เหมือนนางเอกในละครที่ชอบพวกโจรกลับใจ แล้วก็จะทำเป็นเตือนด้วยความหวังดี อะไรทำนองเนี้ย แล้วก็ทะเลาะกันตามประสา (มุกที่พระเอกใช้ประจำ คือ ที่เตือนน่ะ ไม่ใช่อะไรหรอก เพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนบ้านกันตั้งแต่เด็ก ๆ) แต่ที่ตัดไปแบบน่าเกลียดคือฉากที่ต้องบอกว่าวีรุทธ์ตายอ่ะ มันฉากสำคัญมากเลยนะ ตัดได้ไงอ่ะ = ="   ปล. นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ชอบมากที่สุด อ่านตั้งแต่เด็ก ๆ จนหนังสือหายไปแล้ว ก็ไปหาซื้อมาใหม่ ซึ่งอ่านไปเกือบสิบรอบได้แล้วมั้ง แต่อ่านทีไรก็ร้องไห้ทุกทีสิน่า จากคุณ : Minko เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 12:17:49

ความคิดเห็นที่ 23 เป็นหนังสืออ่านนอกเวลาเพียงไม่กี่เรื่องที่ได้อ่านจนจบ ตอนนั้นมีเพื่อนสมัยเรียนคนหนึ่งชอบบอกว่าผมเหมือนพระเอกตอนเด็ก (ถ้าจะพูดให้ถูกก็น่าจะเป็นตอนวัยรุ่น) ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน จากคุณ : Timin2101 เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 12:43:00

ความคิดเห็นที่ 24   คณะสังคมสงเคราะห์ ธรรมศาสตร์ค่ะ เพราะเรื่อง "ปุลากง" นี่แหละ ที่เป็นแรงบันดาลใจให้เราเข้าคณะสังคมสงเคราะห์ ธรรมศาสตร์ได้ตามหนูตุ่น จนปัจจุบัน ได้เป็นนักสังคมสงเคราะห์อย่างหนูตุ่นด้วย แต่ไม่มีโอกาสได้ไปพํฒนาพื้นที่ต่างจังหวัดบ้างเลย เสียดายค่ะ จากคุณ : อะไรกับชั้นมั้ยคะ เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 13:25:24 A:125.25.112.178 X: TicketID:156316

ความคิดเห็นที่ 25 ชอบปุลากงมาก...ก....ก...ก ชอบสุดๆ แวววันก็สนุก อ่านแล้วติดเลย ตอนแรกไม่ค่อยอยากอ่าน 555 ชอบนิกกะพิมด้วย น่ารักมากๆเรื่องนี้ จากคุณ : ปลาทองแก้มยุ้ย เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 20:17:08

ความคิดเห็นที่ 26 แหะๆ ชอบเรื่องนี้ เมื่อวานก็ดูเหมือนกัน แต่ไม่จบ ได้อ่านเพราะเป็นหนังสือนอกเวลาด้วยคน ^^ จากคุณ : g_toub เขียนเมื่อ : 6 ก.ย. 52 20:26:25

ความคิดเห็นที่ 27 ไม่รู้ตอนนี้ยังมีให้อ่านเป็นหนังสือนอกเวลาอยู่รึเปล่านะ เรื่องนี้ดีมากๆเลย จากคุณ : moony_pl (moony_pl) เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 10:55:38

ความคิดเห็นที่ 28 คิดถึง คุณกตัญญู ประจำเมือง ไม่รู้ว่าตอนนี้ เป็นยังงัยบ้างหนอ ตอนเล่ยเป็นหนูตุ่น สวยมากๆเลย จากคุณ : นุนิก เขียนเมื่อ : 7 ก.ย. 52 10:56:01