ความคิดเห็นที่ 43 |
เอาจริงๆนะ
อิฉันก็เคยเป็นครูมาก่อน สอนเด็กเล็กกว่านี้(ป.3) และมีปัญหามากกว่านี้
เคยเจอปัญหาเด็กไม่สนใจเรียนเอาแต่หันหลังไปคุยกับเพื่อน
อีฉันเคยจับแยกโต๊ะออกมา เด็กทำท่าอิดออด จนอีฉันทำหน้าเข้มขึ้นมาบ้างจนแยกโต๊ะสำเร็จ แต่ด้วยความไม่พอใจเด็กว่าอีฉันว่า "ครู:-)บ้า" (ป.3 นะเออ...) เพื่อนๆที่นั่งอยู่ข้างๆก็ได้ยิน
ไม่รู้นะ ถ้าเป็นครูคนอื่นจะทำยังไง แต่อีฉันนิ่ง และไม่คุยกับเด็กคนนี้ทั้งคาบ(แต่ยังหันไปสบตา ดูชิ้นงานของเขาอยู่นะ) ไม่ใช่เพราะอารมณ์โกรธ(แต่โมโหนิดนึง) แต่อยากดูว่าเด็กเขาจะจัดการกับสิ่งที่เขาทำลงไปยังไง
จนท้ายคาบ อีฉันเข้าไปคุยกับเด็ก ถามเขา รู้สึกยังไงตอนพูดออกไป, หนูคิดไหมว่าคนฟังจะรู้สึกยังไง, ถ้าหนูพูดแบบนี้กับคุณพ่อคุณแม่ท่านจะรู้สึกยังไง
ให้เด็กไปทบทวนคนเดียวอยู่เกือบ10นาที เขาถึงเข้ามากอดอีฉันและขอโทษสิ่งที่ทำไป
เทียบกันแล้ว ความผิดที่เด็กพูดไม่เพราะ เด็กไม่เอาหนังสือมา เป็นเรื่องเล็กน้อยมากถ้าเทียบกับการที่เขาต้องซึมซับเอาพฤติกรรมแย่ๆของครูไปใช้ในตอนโต
คนเป็นครูสมัยนี้ไม่ใช่แค่จบครูมาก็เป็นได้ ครูหลายๆคนไม่รู้จักโรคทางพฤติกรรมของเด็กเสียด้วยซ้ำ เด็กหลายๆคนที่ไม่มีสมาธิเรียน ไม่ทำการบ้าน ครูได้แต่ทำโทษ โดยไม่สนสาเหตุที่แท้จริงที่เกิดขึ้น เพื่อที่จะได้หาทางแก้ไขต่อไป
ขอชื่นชมกับครูที่เป็นครูด้วยจิตวิญญาณทุกคน....
ปล มาแก้ไขสะกดผิด อีกเรื่อง สอบจรรยาบรรณวิชาชีพครูครั้งที่ผ่านมา ผ่าน2มาตรฐานจากที่ลงไป 3 (ผ่าน9มาตรฐานจึงจะได้ใบประกอบวิชาชีพครู)ตอนนี้ไม่ได้เป็นครูแล้ว ไม่รู้จะสอบต่อดีหรือเปล่า
แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 52 22:47:30
แก้ไขเมื่อ 21 ก.ย. 52 22:46:24
จากคุณ |
:
*+*ข น ม ผิ ง ข้ า ง เ ต า*+*
|
เขียนเมื่อ |
:
21 ก.ย. 52 18:58:59
|
|
|
|