ความคิดเห็นที่ 1 เพราะเห็นมาตั้งแต่เด็กมั้ง เด็กจอห์นนี่เข้าวงการตั้งแต่เด็ก กับแฟนๆหลายคนก็คงเป็นแบบโตมาด้วยกัน ก่อนเดบิวก็มีฐานแฟนๆอยู่แล้วอ่ะค่ะ แบบคัตตุนเนี่ย ฟอร์มวงมา 5-6 ปี แล้วพึ่งได้เดบิวเมื่อปี 2006 นี่เอง  คอนฯของตัวเอง เพลงของตัวเองก็มีอยู่แล้วตั้งแต่ก่อนเดบิว เพราะฉะนั้นตอนเดบิวก็คือมีกลุ่มแฟนอยู่แล้ว แล้วที่บอกว่าดังนาน ก็คงเพราะโตมาด้วยกันมั้ง เหมือนเห็นกันมานาน เห็นวิวัฒนาการการพัฒนามาเรื่อยๆ ยอมรับและผ่านทั้งเรื่องดี และไม่ค่อยดีมาด้วยกัน จะว่าไปมันก็เป็นความผูกพันนะ ของนิวส์เนี่ยช่วงเดบิวอาจจะประกาศกันออกมากระทันหันหน่อยแต่เป็นการรวมคนดังๆของแต่ละยูนิตที่เป็นตัวแทนแต่ละภาคของญี่ปุ่นมารวมตัวกัน แต่ละคนก็มีแฟนๆของตัวเองอยู่แล้ว เด็กลุงยอดขายซิงจะดีตั้งแต่เดบิวครั้งแรกก็ไม่ใช่เรื่องที่เหนือความคาดหมายเท่าไหร่ แต่หลายๆวงก็สู้กันมาเยอะนะ กว่าจะมีวันนี้อ่ะ เซมไบแบบสแมป เหมือนเราเคยอ่านเจอในซากุระนี่ล่ะ ว่าช่วงแรกๆของพวกเค้าก็ไม่ได้ราบลื่น แต่ก็พยายามกันมาจนมาถึงวันนี้ เจ๋งเนอะ อิดิต อ๊ากกเอ๋อ พิม คศ ผิด 555+ อยู่กับพวกคัตตุนทุกวันจนลืมวันลืมคืนกันลย (ปกติไม่ค่อยจำ 55+) แตงค์เจี๊ยบนะ^^ แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 52 18:40:17 จากคุณ : dommie เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 15:56:40

ความคิดเห็นที่ 2 กรณีจอห์นนี่ต้องเริ่มจากพื้นฐานก่อนน่ะแหละค่ะก็คือการฝึกเด็กที่เข้ามาในสังกัด สำหรับจอห์นนี่เองถ้าจะจะว่าไปแล้วก็เป็นค่ายที่สร้างไอดอล(ซึ่งใจจริงอยกาเรียกว่า talento มากกว่า) ซึ่งไอดอลของค่ายนี้จะมีเอกลักษณ์มากกว่าที่อื่น คือ สามารถทำงานในสายบันเทิงได้ทุกสาขา อะไรที่คนอื่นทำได้เด็กจอห์นนี่ต้องทำได้ อะไรที่คนอื่นทำไม่ได้เด็กจอห์นนี่ก็ต้องยิ่งทำได้ค่ะ เรื่องพื้น ๆ อย่างร้องเพลง เต้น เล่นหนัง เล่นละคร ไม่ต้องมาพูดกันยังไงต้องได้อยู่แล้ว แต่เราพูดถึงสายงานที่แตกต่างออกไปเช่น พิธีกร งานอ่านข่าว เล่นละครเวที ทำกับข้าว หรือ การแสดงที่แปลก ๆ อย่างอื่น ซึ่งสิ่งที่กล่าวมาข้างต้นนี้ทำให้ขอบข่ายงานของศิลปินจอห์นนี่กว้างออกไป ผนวกกับเส้นสายของเอเจนซี่(ที่ต้องยอมรับว่าระดับเส้นก๋วยจั๊บ)ทำให้ศิลปินจอห์นนี่ออกสื่ออย่างต่อเนื่องค่ะ ส่วนงานที่ว่าจะทำได้ดีราวมืออาชีพเลยไหมไม่สำคัญ แต่ขอให้ทำได้แบบไม่อิหวักอิเหลื่อก็พอ ผลที่ตามมาจากการออกสื่ออย่างต่อเนื่อง และ กิจกรรมที่ทำมีหลายรูปแบบ(ทั้งละคร ทั้งเพลง ทั้งพิธีกร รายการวาไรตี้ หนัง ละครเวที คอนเสิร์ต ฯลฯ)ทำให้มีแฟนคลับหลายกลุ่มค่ะ ชีวิตของการเป็นไอดอลนั้นก็เป็นที่ทราบกันว่าต้องพึ่งพาแฟนคลับมากกว่าศิลปินแบบอื่น ๆ และ ต้องอาศัยแรงขับจากกลุ่มแฟนคลับต่างเพศเสียส่วนมากด้วย ดังนั้นยิ่งขอบข่ายงานกว้างก็มีโอกาสที่จะถูกใจแฟนคลับหลายรูปแบบซึ่งต่อไปก็จะมีผลกระทบกับงานเพลงด้วยค่ะ เมื่อเห็นหน้ากันบ่อย ๆ ปวารณาตัวเป็นแฟนคลับแล้ว ไม่ว่างานในสาขาใดออกมาก็เป็นเหตุให้ติดตามได้ทั้งสิ้นค่ะ ก็มีอิทธิพลมาถึงเพลงด้วย ซึ่งวิธีการโปรโหมตเพลงสไตล์จอห์นนี่ ๆ ก็มีหลายอย่าง อาจจะพ่วงมากับ Event สำคัญ ๆ เช่นงานกีฬาระดับชาติ ระดับนานาชาติ ประกอบโฆษณา ประกอบละคร อะไรก็ว่าไป แถมด้วยการออกรายการเพลงดัง ๆ ในญี่ปุ่น เป็นรถโฆษณาเคลื่อนที่ก็มีมาแล้วนะคะ กรอกหูให้เอียนกันไปข้างนึง เอากันจากไม่ใส่ใจจนร้องได้แล้วกัน (เพราะ มันชิน) หลายเพลงทะลุล้านได้เพราะแทคติคนี้นะคะ เรื่อง PR นี้จอห์นนี่ไม่เคยเป็นรองใครอยู่แล้ว นอกจากนั้นเส้นสายอิทธิพลในการโปรโหมตเพลงก็สำคัญวันที่เด็กจอห์นนี่ไปออกรายการเพลงดัง ๆ ของญี่ปุ่นจะสังเกตว่ากลุ่มศิลปินที่มีลักษณะเดียวกันกับจอห์นนี่จะไม่ได้ไปออกหรอก(อันนี้เป็นปกติ)มีเส้นสายผูกขาดกับบางรายการอยู่ อย่างว่าตลาดไอดอลแข่งขันสูงค่ะ ก็ต้องทำแบบนี้ถึงจะอยู่รอด เวลาซีดีวางแผงไม่มีใครกล้าออกชนนะ ถือว่าเป็นอีกหนึ่ง Big Name ที่ต้องหลีกค่ะ (ไม่ได้หมายความว่าจอห์นนี่เป็น Big Name เดียวนะคะ วงอื่น ๆ จากค่ายอื่นก็มี) กลับมาเรื่องความสามารถอื่น ๆ นอกจากร้องเพลงหรือเต้น อย่างที่บอกว่าต้องทำได้ทุกอย่าง กรณีนี้ถ้าทำงานนอกเหนือจากร้องจากเต้นได้ดี ก็เป็นภาษีของตัวศิลปินคนนั้นเอง บางคน หรือ บางวงทำงานอื่นจนดังได้ดังดีจนงานร้องเพลงกลายเป็นงานอดิเรกไปซะก็มี(ฮา) ก็เพราะแบบนี้ก็เลยกลายเป็นดังนานไปด้วยเพราะอายุการใช้งานเยอะขึ้นเนื่องจากทำงานได้หลายสาขา จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 16:10:32

ความคิดเห็นที่ 3 ปกติวงที่ได้เดบิวต์จะมีศักยภาพแบบโชว์เหนือได้กันทุกคนนะคิดว่า(เว้น SMAP ไว้ซักวงแล้วกัน วงนี้ปากกัดตีนถีบให้อยู่รอดค่ะ ฮ่า ๆ) คือ มีฐานแฟนคลับโดดเด่นตั้งแต่เป็น Jr. แล้ว แต่ลุงจอห์นก็ไม่ได้เลือกเฉพาะคนดัง ๆ มาอยู่ด้วยกันน่ะนะ ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าแกเลือกยังไงของแก แต่ส่วนมากจะจับคนบุคคลิกภาพหลากหลายมาอยู่ด้วยกัน อาจจะไม่ใช่ Jr. เด่นเด้งทั้งวงแล้วแต่ว่าแกมองศักยภาพมองธีมของวงว่าเป็นยังไงมากกว่า แต่พอเดบิวต์มาแล้วก็ไม่ได้การันตีว่าจะประสบความสำเร็จอยู่ดีล่ะค่ะ ก็ต้องประคองตัวกันไป แล้วก็ต้องดูกันยาว ๆ ว่าจะพัฒนาคาแรคเตอร์ของตัวเองของวงให้ชัดเจนได้รึเปล่า อย่าง SMAP ถือได้ว่าเป็นวงที่คาแรคเตอร์วงชัดเจน(คือเป็นวงที่ไม่เหมือนวง ดูผูกพันกันแบบอิสระยังไงไม่รู้(ฮา))คาแรคเตอร์ส่วนตัวก็ชัดเจน 5 คน 5 แบบไม่เหมือนกันเลย แล้วแต่ละคนนอกจากร้องเพลงแล้วงานสายบันเทิงก็พัฒนาความถนัดไปคนละแบบเน้นไปคนละทางโดยเฉพาะคู่ Two Top 2 คนในวงเนี่ยชัดเจนว่าไปคนละแบบ คนนึงชอบเป็นพิธีกร คนนึงชอบแสดง ส่วนอีกสามคนก็ทำสารพัดอย่างแต่ก็มีสไตล์ของตัวเอง เป็นหนุ่มหงิมเงียบคนนึง เป็นเด็กบ้าพลังคนนึง เป็นคุณชายคนนึง ก็แบ่งแฟนคลับได้แล้ว 5 กลุ่ม พอกลับมาอยู่ในวงก็ไม่แย่งซีนกันได้แฟนคลับวงเพิ่มอีกค่ะ แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 52 16:21:52 จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 16:20:43

ความคิดเห็นที่ 4 ก็อย่างที่คห.ข้างบนบอกค่ะ เห็นกันมาตั้งแต่ตัวกะเปี๋ยกเดียว ตั้งแต่เต้นแบ็คให้รุ่นพี่อยู่เลยทีเดียว โตมาด้วยกัน ทั้งผูกพัน ทั้งชื่นชมกับสิ่งต่างๆที่เกิดขึ้นตั้งแต่ก่อนเดบิวต์ อย่างคัตตุนเนี่ย ฟอร์มวงตั้งแต่ปี 2001 กว่าจะเดบิวต์ก็ปี 2006 ตั้ง 5 ปีเชียวนะคะ ระหว่าง 5 ปีนั้นก็ทำสารพัด ทั้งคอนเสริต์ ละครเวที รายการทีวี(รวมกับจูเนียร์) ละคร ซัพพอร์ตเตอร์ รวมถึงงานเบื้องหลังอย่างการโปรดิวซ์คอน คัตตุนก็เคยทำกันแล้ว(วงอื่นก็ทำนะ แต่ขอเอียงไปทางคัตตุนนิดนึง 55+) เด็กค่ายนี้ทำงานหลากหลาย ได้รับโอกาสจากทางค่ายเยอะ เพราะงั้นก็จะมีคนรู้จักและฐานแฟนคลับอยู่แล้วค่ะ วงอื่นๆก็เหมือนๆกัน ถึงจะไม่ได้รวมตัวกันตั้งแต่ก่อนเดบิวต์แบบคัตตุน แต่ก็เป็นคนดังๆหรือมีศักยภาพของจูเนียร์นั่นแหละค่ะ (อย่างเทโกชิวงนิวส์นี่...เราจำน้องเค้าตอนเป็นจูเนียร์ไม่ได้เลย แต่พอเข้านิวส์แล้วนี่....ดังมากขึ้นมาก เพราะน้องเค้าร้องเพลงเพราะมากๆ) ยิ่งพวกมีแวว มีฐานแฟนคลับนี่ ทางค่ายยิ่งดันยิ่งให้โอกาสค่ะ อย่างเราก็โตมากับคาเมะ(กล้าพูด...55+ จริงๆต้องบอกว่าทักกี้ต่างหาก 555) มันผูกพันนะ เคยพยายามตัดมาทีแล้ว(ไม่ใช่ว่าคาเมะไม่ดีนะ แต่มันมีเหตุ) แต่ตัดไม่ขาดจริงๆ กลับมาเหมือนเดิม^^ แก้ไขเมื่อ 23 ก.ย. 52 17:09:51 จากคุณ : kiss_me_kiss_me เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 17:02:31

ความคิดเห็นที่ 5 ถ้าพอมีเวลา และภาษาอังกฤษแข็งแรงพอสมควร ลองไปอ่าน livejournal นี้ดูนะคะ รวบรวมข้อมูลไว้ละเอียดทีเดียว http://gsama.livejournal.com/274509.html ไล่มาตั้งแต่ตอนลุงจอห์นเริ่มตั้งบริษัทใหม่ๆจนถึงยุค Golden Age นู่น คนเขียนเค้าแบ่งเป็นสี่บทด้วยกัน คือยุคก่อน SMAP, ประวัติ SMAP, ยุค SMAP และวงหลังจากนั้นมา, แล้วปิดท้ายด้วยเรื่อง Golden Age ของ Jr. ที่เค้าใช้ SMAP เป็นตัวแบ่งยุค เพราะเค้าให้เหตุผลว่านี่คือจุดเปลี่ยนการปั้นไอดอลของค่ายนี้ จากที่วงก่อนหน้าจะเน้นร้องเพลงเป็นหลัก มีงานละครบ้าง อะไรบ้าง แต่ SMAP เป็นวงแรกที่ทำอย่างอื่นนอกเหนือจากการร้องเพลงอย่างจริงจัง แล้วก็เป็นวงแรกที่ฉีกแนวจาก idol ในยุคก่อนหน้า คือไม่ได้ขายเพลง และเน้นหล่อ เน้นเท่ แต่กล้าที่จะขายและโชว์ความบ้า ทำให้ดูเป็นคนธรรมดาๆที่จับต้องได้ เลยเข้าถึงคนได้มากกว่า และแยกกันไปทำงานในจุดเด่นของแต่ละคน ซึ่งวงยุคหลังจากนั้นมาก็เดินตามรอยสูตรนี้เหมือนกันหมด คือแสดงตัวตนออกสื่อให้คนรู้จักและผูกพัน จนกลายมาเป็นแฟนคลับ แฟนละครและแฟนเพลง ถ้าจะหาภาพที่ใกล้เคียงกันกับในเมืองไทย ก็ลองนึกถึงเด็กเอเอฟดูก็ได้ค่ะ คือแสดงตัวตนให้คนได้เห็น ได้รู้จักตลอด 24 ชั่วโมงในชั่วระยะเวลาหลายเดือน คนที่ตามดูยังไงมันก็เกิดความผูกพันอะนะ รู้สึกเหมือนเป็นเพื่อน เหมือนลูก เหมือนพี่ ฯลฯ ที่ต่างคือ ของค่ายลุงจอห์นเค้าออกสื่อในวงกว้าง ไม่ได้จำกัดแต่ทรูเหมือนเด็กเอเอฟ และผลงานของเด็กค่ายลุงจอห์นก็ออกมาประณีตกว่า คือตั้งใจทำกันจริงๆ ให้ขายได้ในวงกว้าง ไม่ใช่สักแต่ว่าทำแบบสุกเอาเผากินกะจะขายแค่แฟนคลับไปวันๆเหมือนที่ทรูทำกับเด็กเอเอฟ เรื่องการเลือกคนมา debut ของลุงจอห์น อันนี้เราว่าเป็นพรสวรรค์ล้วนๆเลยนะ บางทีมันไม่มีหลักเกณฑ์อะไรหรอก แต่เราว่าลุงเค้ามี sense ทางนี้อะค่ะ คือมองๆเด็กคนนี้แล้วลุงแกคงเห็นอะไรสักอย่าง แล้วแกก็จับคนนู้นมาผสมคนนี้ตามความรู้สึก (หรือบางทีก็ตามสะดวก ประเภทว่าอ้อ นายมี passport เหรอ เออดี งั้นขึ้นเรือไปด้วยเลย 555) นอกจากสายตาของลุงจอห์นแล้ว ส่วนตัวเรายกเครดิตส่วนนึงให้ Iijima Michi ผู้จัดการของ SMAP ค่ะ เพราะที่ SMAP ฉีกแนวออกมาจนกลายมาเป็นต้นแบบแนวทางของเด็กค่ายนี้ในยุคปัจจุบัน ปฏิเสธไม่ได้เลยว่ามาจากผลงานและมันสมองสองมือของผู้หญิงคนนี้ ทั้งๆที่ร่ำๆว่าจะไม่รอดในตอนแรก แล้วแนวนี้ก็เวิร์คจริงๆใช่มั้ยล่ะคะ หลายๆคนในห้องซากุระเองก็ตกหลุมเด็กของตัวเพราะเหตุนี้แหละ บางคนก็ติดใจเพราะละคร บางคนก็ติดใจเพราะความรั่วที่ได้เห็นในรายการ ฯลฯ ไม่ใช่แค่เพราะฟังเพลงแล้วชอบ เสียงเทพ เต้นเทพ หล่อเทพอะไรแบบนั้น จากคุณ : NAJ เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 17:19:42

ความคิดเห็นที่ 6 อ่านจากที่คุณวรินทร์รตาว่า "รายการเพลงดัง ๆ ของญี่ปุ่นจะสังเกตว่ากลุ่มศิลปินที่มีลักษณะเดียวกันกับจอห์นนี่จะไม่ได้ไปออกหรอก" นึกถึงรายการmusic station เลยค่า ที่นั่งก็จะได้ที่ที่ดีที่สุดคือหลังพิธีกรคุณทาโมริ เพราะจะได้ออกกล้องบ่อยที่สุด ของเขาเส้นใหญ่จริงๆ ^^ จากคุณ : DaDa on The Run เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 17:39:34

ความคิดเห็นที่ 7 เพราะว่าขายความรักไงคะ  เคยอ่านเจอเรื่องแม่ยกของญี่ปุ่น ก็ประมาณว่าพวกเขารู้ว่าสัมผัสไม่ได้อยู่แล้วล่ะคนที่พวกเขาฝันถึง ได้แต่ชื่นชมอยู่ห่างๆ แต่พวกจอนนี่ก็ทำให้มีความสุขได้  แค่ได้อ่านเรื่องราวในนิตยสาร  เห็นหน้าในทีวีก็รู้สึกว่ามีความสุขเหมือนกับการมีคนรักจริงๆ  หรือแม้แต่คนที่มีคนรักอยู่แล้ว  คือพวกจอนนี่ตอบโจทย์ตรงนี้ได้ดีกว่ามาก   *แล้วดาราคนอื่นไม่ขายความรักเหรอ?  ขายเหมือนกัน  แต่มันยังไม่ได้มากเท่ากับหน่มๆจอนนี่  ส่วนเรื่องเทคนิคการขายความรักของลุงแกนี่ละเอียดอ่อนมาก  ทั้งอำนาจมืด  ทั้งการตลาดอันสุดขั้ว ทั้งความขลัง การสะกดจิต และเวทมนต์ลึกลับ 5555+++ จากคุณ : aonton เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 19:39:31

ความคิดเห็นที่ 8 ให้กิฟท์สุดท้ายของเดือนกับคุณ NAJ ครับ โดยเฉพาะ3บรรทัดสุดท้าย ไม่เฉพาะไอดอลผู้ชายของญี่ปุ่นเท่านั้นนะครับที่ปั้นกันมาแบบนี้ไอดอลผู้หญิงของญี่ปุ่นก็มีลักษณะการปั้นไกล้เคียงกันครับ แต่รู้สึกว่าอายุงานจะสั้นกว่า 5555 ขำเยอะไปป่าวเรา จากคุณ : Love Nocchi & Mariko sama เขียนเมื่อ : 23 ก.ย. 52 22:55:54

ความคิดเห็นที่ 9 เป็นกระทู้แจกกิฟท์หรือป่าวเนี่ย 555+ ชอบคำตอบของทุกๆคนเลยค่ะ ได้ข้อมูลมาอีกเพียบ ชอบคำตอบของคุณaontonค่ะ เด็กขายความรัก คริคริ ทั้งอำนาจมืด ความขลัง การตลาด สะกดจิต เวทมนต์ลึกลับ อย่างที่จินคุงทำอยู่หรือป่าว 555+ Nude สะกดทุกความเคลื่อนไหว แบบเมาท์กันแทบทุกบ้านของค่ายนี้ จริงๆ ที่ตัดไม่ขาดสักทีก็เพราะความผูกพันธ์เนี่ยแหละ แบบโตมาด้วยกันเลย ตั้งแต่เด็กๆ จนโต ได้เดบิวต์ เรียกได้ว่าติดตามใกล้ชิดเห็นมันทุกวันยิ่งกว่าน้องแท้ๆ ตัวเองด้วยซ้ำอ่ะ เคยพยายามจะเลิกเหมือนที่คุณ kiss_me_kiss_me ว่าเหมือนกัน แต่ก็ทำไม่ได้สักที ยังคิดอยู่เลยว่าคนที่ตัดได้จริงๆ เนี่ยใจแข็งสุดๆอ่ะ นอกจากนี้ที่ดังนานเนี่ย น่าจะเป็นเพราะมีงานมาอย่างต่อเนื่องด้วยหรือป่าว? แบบบางคนงานชุกทั้งปี ลุงแกให้งานยิ่งกว่ากรรมกรอีก อย่าง ยามะพี เรียว คาเมะ เป็นต้น บางทีก็สงสารน้องๆ นะ งานเยอะไปหรือป่าว แต่เด็กค่ายนี้ใจสู้และอึด 555+  มีใครพอรู้ป่าวว่าค่ายนี้เค้าให้วันหยุดปีละกี่วัน อยากรู้จริงๆ จากคุณ : iampon เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 10:23:17

ความคิดเห็นที่ 10 ^ ^ ^ ปีที่คาเมะเล่นโนบุตะ มีวันหยุดทั้งปี 3 วันค่ะ *ยังจำภาพน้องนอนขดข้างๆแทงค์น้ำในกองถ่ายได้ติดตา* จากคุณ : QAF~Princess เขียนเมื่อ : 24 ก.ย. 52 13:16:03

ความคิดเห็นที่ 11 ^ ^ ^ ขอตอบเรื่องวันหยุดของเด็กๆจูเนียร์นะคะ ส่วนมากจะไม่มีวันหยุดที่แน่นอน แล้วแต่แพลนในปีนั้นว่าจะมีงานช่วงไหน ปีไหนมีงานเยอะก็ได้พักน้อยตามระเบียบ อย่างที่ข้างบนบอกไว้ปีที่เล่นโนบุตะคาเมะได้พักสามวัน แต่ปีที่แล้วก่อนเล่นดรีมบอยคาเมะบอกว่าตัวเองมีเวลาพักหนึ่งเดือน ปีนี้เห็นก็มีเวลาพักบ้างแต่ตัวคาเมะไม่เห้นพักเลย เอาเวลาไปดูละครเวที คอนเสิร์ต รุ่นพี่รุ่นน้องบ้าง ไฮเปอรฺ์มาก จากคุณ : ยี่สิบสามนาฬิกา เขียนเมื่อ : 25 ก.ย. 52 11:35:12

ความคิดเห็นที่ 12 เห็นด้วยค่ะ กับการที่ ศิลปิน ค่ายนี้ ทำได้หลากหลาย  และมีการโปรโมตอย่างต่อเนื่อง ต่อเนื่องจิงๆ  เรียกได้ว่า ถ้าอยู่ ญี่ปุ่น จะได้เห็น เด็กค่ายนี้ ทุกวันในจอทีวี ก็ว่าได้ จากคุณ : ฟาง (Fangfei) เขียนเมื่อ : 30 ก.ย. 52 00:29:45