[กระทู้รำลึกความหลัง] ยังจำประโยคน่ารักๆ เหล่านี้ได้กันหรือเปล่า...

เจริญสุขสวัสดีจ้า...

วันนี้ว่างๆ เปิดดูอะไรรำลึกความหลังอยู่ แล้วอดยิ้มคนเดียวไม่ได้ ก็เลยเก็บมาฝากกันงับ เชื่อว่ามีหลายคนคิดถึงด้วยเหมือนกัน อิอิ...

ยังจำประโยคน่ารักๆ เหล่านี้ได้กันได้หรือเปล่าครับ...

“ถึงฉันจะต้องตายวันนี้ ฉันก็ไม่เสียดายแล้วล่ะ ผู้ใหญ่”
“โถ... คุณนายครับ...”
“ผู้ใหญ่ดูซิ ทุ่งนาที่เจ้าของเคยทิ้งขว้าง มีแต่หญ้ามีแต่กกขึ้นรก แต่วันนี้กลับดูสวยงามด้วยต้นข้าว ก่อนนี้นะ ฉันเคยปลงแล้ว ว่าชาวนาน่ะ ไม่มีวันลืมตาอ้าปากได้ เป็นพลเมืองชั้นล่างของประเทศทั้งปีทั้งชาติ แต่วันนี้ ใครๆก็เห็นคุณค่าของชาวนา เห็นคุณค่าของข้าวทุกเมล็ด ที่แลกมาด้วยหยาดเหงื่อความทุกข์ยากขนาดไหน...
ผู้ใหญ่... ฉันขอฝากด้วยนะ คนอย่างผู้ใหญ่นี่แหละ จะเป็นอนาคตของชาวนาไทย ผู้ใหญ่ดูซิ... ดูรวงข้าวซิ... ออกรวงเต็มไปหมดเลย...”
ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ตอนที่ 1

“นี่แหล่ะน้า คนที่ชอบฝากชีวิตไว้กับเทคโนโลยี ถ้าจะมีเนี่ยมันต้องดีที่สุด เดี๋ยวเขาจะหาว่าไม่นำเทรนด์ สุดท้ายพอเข้าตาจน โทรศัพท์ไฮโซเครื่องละหลายๆ หมื่นเนี่ย มันก็ใช้ได้อย่างเดียว... ขว้างหัวหมา...”
ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ตอนที่ 3

“นี่พ่อ หนูจะเล่าอะไรให้ฟังนะ คุณมา แกได้โทรศัพท์แล้ว แกก็โทรหาผัวเลย... คนสวยๆ เขามีผัวแล้ว ทำไมเขาต้องทำดีกับปื้ดด้วย ทำไมเขาไม่นึกถึงหัวใจปื้ดเลย”
“โธ่...ไอ้ปื้ด... เขาอาจจะเป็นแค่เพื่อนกันเฉยๆ ก็ได้ ไม่ใช่ผัวเมียกันหรอก”
“ปื้ดไม่เชื่อ! คุณมาใจร้าย!”
“เฮ้ย ไอ้ปื้ด!... เอ็งจะไปใส่ใจอะไรนักหนาวะ เอ็งเพิ่งเจอกับเขาแค่สองสามวัน แต่แฟนเขาอาจจะเจอกันมาหลายปีแล้วก็ได้ ยังไงเราก็มาที่หลังเขา แล้วอีกอย่างหนึ่ง อีกไม่นานเขาก็ต้องกลับไปอยู่ในที่ของเขา ที่นี่มันห่างไกลความเจริญ ต่อให้มีคนดีๆ น่ารักๆ อย่างเอ็งอีกซักสิบคน เขาก็อยู่ที่นี่ไม่ได้หรอก เอ็งเชื่อพ่อเถอะ...”
ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ตอนที่ 3

“ผมเสียใจ ถ้าคุณรู้สึกว่าการใช้ชีวิตที่นี่ มันเลวร้ายสำหรับคุณ ผมไม่ได้มีเจตนาอย่างนั้น ผมอยากให้คุณมามาอยู่ด้วยกันที่คลองหมาหอนนี่ใจจะขาด แต่ผมจะทำยังไงได้ ถ้าคุณไม่สมัครใจอยากที่จะมาอยู่เอง ด้วยตัวของคุณเอง คุณคงไม่รู้หรอก ว่าผู้ชายเฉิ่มๆ คนหนึ่งยังจดจำความทรงจำดีๆ ตั้งแต่ตอนยังเด็กๆ ที่มีต่อผู้หญิงคนหนึ่งจากกรุงเทพฯ ได้เสมอ เขาเฝ้ามองดูอยู่เสมอ และรอคอยว่าเมื่อไหร่ เด็กผู้หญิงคนนั้นจะกลับมาที่นี่อีก แต่อะไรๆ มันก็เปลี่ยนไปหมดแล้ว ความฝันยังไงๆ มันก็เป็นแค่ความฝัน มันไม่มีทางกลายเป็นความจริงขึ้นมาได้หรอก คุณก็มีชีวิตของคุณ ผมเองก็ยังต้องเป็นผู้ชายเฉิ่มๆ อย่างนี้ต่อไป ลาก่อนครับ นางฟ้าของผม...”
ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ตอนที่ 3

“คุณรำคาญผมใช่ไหม คุณถึงไม่อยากอยู่ที่นี่”
“ใครบอกปื้ดกันจ๊ะ”
“ไม่ต้องมีคนบอกผมก็รู้ ผมเลิกจีบคุณก็ได้ ผมยอมอกหัก ขอแต่เพียงคุณเปลี่ยนใจมาอยู่ที่นี่ มาเป็นแค่เพื่อนผม ผมก็ยอม”
ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ตอนที่ 3

“เมื่อเช้าเนี่ย ผมอุตส่าห์โกหกพ่อว่าปวดท้องแล้ว แต่พ่อไม่เชื่อ พ่อไล่ผมไปโรงเรียน ไม่งั้นผมได้ไปรับคุณมาที่ตลาดแล้ว”
“โถ... อุตส่าห์ลงทุนโกหกผู้ใหญ่ ทีหลังอย่าทำอย่างนี้อีก รู้มั้ยจ๊ะ... เป็นลูกชาย... ถ้ามีอะไรก็พูดความจริง รู้มั้ย”
“งั้นทีหลังผมจะแอบกินมะขามเปียกให้เยอะๆ แล้วขี้แตกจริงๆ เลยดีกว่า พ่อจะได้เชื่อซักที”
“...”
ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ตอนที่ 4

“...ผู้ใหญ่เขาเผาถ่านเอาไว้เยอะ เรามีถ่านใช้แล้ว เราจะไปใช้ไฟฟ้าให้มันเปลืองทำไมล่ะ”
“อ๋อ... ที่หนูเห็นกองไว้ในกระสอบข้างล่างนั่นถ่านทั้งนั้นเลยเหรอคะ...เยอะจังเลยนะคะ อย่างกับจะเอาไปขายแน่ะ”
“ไม่ได้เอาไว้ขายหรอกคุณ เอาไว้ใช้นี่แหละ บางทีก็วัด บ้านไหนมีงานก็มาเอาที่นี่ไปใช้ ยังมีโครงการอาหารกลางวันของเด็กที่โรงเรียนก็มาเอาไปใช้บ่อยๆ”
“ก็ดีเหมือนกันนะคะ คนกรุงเทพฯ เนี่ย จะทำบุญทั้งที ก็ใช้แต่เงินใส่ซอง”
“ที่นี่เงินไม่ได้สำคัญที่สุดหรอกจ๊ะ มีอะไรก็ช่วยกันไป ไม่มีอะไร...ก็เอาใจนี่แหละช่วย”
ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ตอนที่ 4


“แล้วจะทำยังไงกับกระดูกของคุณยายล่ะคะ”
“เห็นคุณนายวันแกบอกว่าไม่อยากเป็นภาระของใคร แม้แต่เถ้ากระดูก ก็อยากจะให้ไปโปรยที่โคนต้นไม้ที่แกปลูก จะได้เป็นปุ๋ย”
“โถ... คุณยายวันของมา”
“ความจริงก็ถูกของแกนะจ๊ะ คนเรามันก็เท่านี้ ถ้าจะเหลืออะไรไว้ให้คนข้างหลังได้จดได้จำ มันก็มีแต่คุณงามความดีนั่นแหละ ไม่จำเป็นต้องมาสร้างอนุสาวรีย์ให้หรอก”
ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ตอนที่ 5

“นี่นายเหว่าเอาเรื่องของฉันไปเล่าให้พ่อเธอฟังหรอกเหรอ... คนอะไร! น่าเกลียดจริงๆ เลย”
“อ้าว! วันก่อนคุณมาบอกว่า นายเหว่ายังหล่ออยู่ไม่ใช่เหรอจ้า?”
“นี่ ปื้ด ฟังฉันนะ คนเราเนี่ย ต่อให้หล่อให้สวยยังไง แต่ถ้าจิตใจแย่ละก็ ไอ้ความหล่อความสวยนะ มันไม่มีความหมายหรอก!”
“นายเหว่าได้ยิน คงเสียใจน่าดู...”
ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ตอนที่ 5

“พ่อ! ท่าทางแบบเนี้ย พ่อคิดที่จะจีบคุณมาหรือเปล่า?”
“เฮ้ย! เอ็งอย่าไปเที่ยวพูดให้ใครเขาได้ยินนะเว้ยไอ้ปื้ด ใครจะมาจีบเจิบอะไรวะ เอ้อ! ใครจะกล้า...”
“ถ้าพ่อคิดได้อย่างเงี้ย ก็ดีแล้ว เพราะถึงพ่อจะจีบ ก็จีบไม่ติดหรอก อีกอย่าง หนูก็ทำคะแนนทิ้งพ่อไม่เห็นฝุ่นไปแล้วด้วย!”
ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ตอนที่ 5

“คุณรู้มั้ยคุณมา ตอนที่คุณนายวันยังอยู่ ท่านเคยปล่อยให้คนมาเช่าที่ทำนา เพราะว่าไว้ใจ แต่ไอ้คนที่เช่า มันก็ทำเหมือนกับคุณนี่แหละ ฉีดยาฆ่าหญ้า ยาฆ่าแมลง ท่านทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ยืนมองที่ของตัวเอง แล้วก็ร้องไห้ คุณนายวันบอกกับผมว่า คนที่อาศัยแผ่นดินทำกินเลี้ยงปากเลี้ยงท้อง แต่ยังทำร้ายแผ่นดินของตัวเองได้ลงคอ มันก็เหมือนกับลูกที่อกตัญญู ฆ่าแม่ที่ให้กำเนิดให้กับตัวเองได้ลงคอ...”
ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ตอนที่ 6

“หนูไม่ได้โกรธแกหรอกแม่ แต่หนูโกรธไอ้พวกที่คิดว่ามันฉลาด หากินบนความไม่รู้ของชาวนาอย่างเราๆ มากกว่า มันเคยรู้มั้ยว่ามันกำลังฆ่าตัวตาย แล้วก็ทำลายแผ่นดินของตัวเองอยู่เนี่ย!”
“ใครๆ เค้าก็ไม่อยากเหนื่อยทั้งนั้นแหละผู้ใหญ่ อะไรที่มันทุ่นแรงได้ ประหยัดเวลาได้ เขาก็เอาทั้งนั้นน่ะ”
“มันเป็นเรื่องของความโลภมากกว่าแม่ โลภกันทั้งสองฝ่าย”
“เฮ้อ... ไอ้คนที่คิดได้อย่างผู้ใหญ่น่ะ มันมีไม่กี่คนหรอก”
“หนูถึงต้องสู้ไงแม่ ตั้งแต่ปู่ย่าตายาย ก็อยู่กันมาได้ ไม่เห็นต้องใช้สารเคมีอะไรเลย ถ้ามีปัญหาก็ใช้สติปัญญาแก้ไขเอา...”
ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ตอนที่ 6

“ฉันเห็นปลาตายเต็มไปหมดเลยน่ะ ปื้ด...”
“คุณมา... พ่อเคยบอกผมว่า คนที่ไม่เคยทำผิดพลาด ก็คือคนที่ไม่เคยทำอะไรเลย คุณมาอย่าเสียใจไปเลยจ้า...”
ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ตอนที่ 6

“ผู้ใหญ่จำไว้เลยนะ ถ้าผู้ใหญ่จะสอนอะไรใคร แต่ละคนน่ะมันไม่เหมือนกัน ผู้ใหญ่จะมาใช้วิธีเดียวกันสอนน่ะ มันไม่ได้!”
“จ๊ะแม่... หนูจะจำไว้จนวันตายเลยล่ะ”
ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ตอนที่ 6

“...ก็แฟนคุณมา เขามาหัวเราะเยาะปื้ด ปื้ดจะให้เขารู้ว่า คนอย่างปื้ด ก็มีดีกะเขาเหมือนกัน”
“นี่ ไอ้ปื้ด คนที่เขามีดีเนี่ย เขาไม่ต้องอวดหรอก เพราะว่าดีมันอยู่กับตัว แต่ไอ้พวกที่ชอบอวดเนี่ย แสดงว่ามันไม่ได้มีดีจริง ... ทางที่ดีพ่อว่า เอ็งน่ะ ต้องเป็นตัวของตัวเอง ไม่ต้องไปสนใจชุดส่งชุดสูทอะไรนั่นหรอก ก็ถ้าเขาจะชอบก็ให้เขาชอบที่เอ็งเป็นเอ็ง มันดูดีกว่ากันไม่ใช่หรอกวะ?”
ผู้ใหญ่ลีกับนางมา ตอนที่ 6

“...คุณคงไม่เข้าใจกับคำว่าศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงมังค่ะ หรือว่าคุณมองว่าเรื่องนอกใจเป็นเรื่องธรรมดา หรือว่าจะมองว่าฉันเป็นคนหัวโบราณก็แล้วแต่นะ แต่ถ้าฉันปล่อยให้คุณทำกับฉันอย่างนี้ซ้ำแล้วซ้ำอีก ก็เท่ากับว่าฉันเลิกเคารพตัวเอง ไม่นับถือตัวเอง และไม่ให้เกียรติตัวเองเลย...”
จากผู้ใหญ่ลีกับนางมา ตอนที่ 6

ไว้ว่างๆ มาต่อครึ่งหลัง แฮ๊กๆๆๆ....

จากคุณ	: บ้านริมคลอง
เขียนเมื่อ	: 29 ก.ย. 52 01:31:07 A:10.6.233.6 X:202.28.183.10 TicketID:022626