Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
ผมไม่ได้บ้า <<รถไฟฟ้า มาหานะเธอ>> ใช่ไหมครับ!!!  

"แกจะบ้ารึเปล่าไปดูหนังตั้งสองรอบ"
ผมเคยว่าเพื่อนแบบนี้ครับ
แต่ไม่รู้อะไรดลใจผม
ผมกลับได้ไปดูหนัง
รถไฟฟ้า มาหานะเธอ
มา สองรอบแล้ว
ผมมานั่งวิเคราะห์ดูแล้ว
ว่าทำไมมันถึงประทับใจผมถึงขนาดนี้

ไม่แปลกเลยครับที่ผมจะเข้าถึงอารมณ์ของหนัง
ผมเคยทำงานวิศวกรมาก่อน
และทำตอนกลางคืนแบบ ลุง ในหนังเลย
ผมเข้าใจอารมณ์ทำงานแบบนี้ดีเลย
ผมเข้าใจอารมณ์ที่ต้องการจะมีใครสักคนเข้าใจการทำงานของ ลุง ด้วย
ทำงานกลางคืน กลับเช้า หลับเป็นตาย
แล้วจะเจอใครละครับ

ผมเคยมีแฟน (คง เข้าใจ คำว่า เคย นะครับ)
แฟนผมทำงานพนักงานบริษัท
มีเวลาแน่นอน แต่ผมไม่มีเวลาแบบนั้น
ทุกๆครั้งที่เขาอยากเจอผม
อยากกินข้าวกับผม
ผมไม่สามารถไปหาเขาได้เลย

แต่พอผมว่าง และไปหาเขาได้
ก็ไม่ใช่เวลาที่เขาต้องการผมเช่นกัน

เราไม่ได้เจอกันอีกแล้วครับ
เขาเจอคนที่ดีกว่าแล้ว
แต่ผมยังรออยู่
ว่าจะมีใครเข้ามาอีกไหม
ผมเลยเข้าใจอารมณ์เหงาของเหมยลี่เช่นกัน

ยิ่งฉากที่ ลี่ ถามเป็ด ว่า
"ถ้าเขาไม่มีเวลาไปไหนมาไหนกับเรา จะมีแฟนไปทำไมวะ"
แล้วเป็ด ตอบกลับมา น้ำตาผมไหลเลย
"แฟนไม่ได้มีให้อยู่ด้วยกัน แต่มีให้รู้ว่ายังมีอีกคนที่รักเรา"

แล้ว ผมจะเจอไหม
ผมต้องรออีกนานแค่ไหน
แล้วสักวันมันเมื่อไหร่
เหมือนผมตั้งคำถามกับตัวเองมามากมาย

แต่หนังเรื่องนี้ก็สร้างบทสรุปที่ผมรอคอย
มานเหมือนเติมเต็มความคาดหวังอันน้อยนิด
ช่วยให้ผมมีแรงเดินต่อได้

ขอบคุณนะครับ กับผู้ที่สร้างสรรค์
รถไฟฟ้ามาหานะเธอ
ขอบคุณจริงๆ

แล้วสรุปผมบ้าไหมครับ

จากคุณ : กิ้งกือ ซื่อบื้อ
เขียนเมื่อ : 16 ต.ค. 52 09:50:22




ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com