PANTIP.COM : A8581862 ถ้าให้สร้าง หนังไทย โดยลงทุนแค่หมื่นกว่าบาท แล้วได้กลับมาเป็น100 ล้าน พอจะเป็นไปได้หรือเปล่าครับ [หนังไทย]

ความคิดเห็นที่ 22

ต้องเข้าใจธรรมชาติของคนไทยเราเอง และสิ่งที่ทำให้หนัง Paranormal Activity ดังได้ก่อนนะครับ

หนัง Paranormal เริ่มได้รับความนิยมในเทศกาลหนัง Screamfest ซึ่งคนที่ได้ดูชอบมาก กลัวมาก (ตามประสาคนฝรั่ง - เน้นนะครับ ตามประสาคนฝรั่ง)
นั่นเกิดขึ้นในปี 2007 กิตติศัพท์ของหนังดังไปถึงโปรดิวเซอร์ The Reader เขาชอบมาก และโปรดิวเซอร์ก็ได้ส่งหนังไปให้คนรู้จักได้ดูอีกมากมาย
หนังไปถึงมือสตีเว่น สปีลเบิร์ก ซึ่งสปีลเบิร์กก็ชอบและรับหน้าที่ป๋าดันต่อ หนังถูกเริ่มฉายในวงจำกัดในปี 2009 และค่อยๆขยายโรงจนเป็นอย่างที่เห็น

.
.

ถามว่า ในธรรมชาติของหนังไทย จะมีโอกาสเช่นนั้นไหม ตอบได้เลยครับว่า "ยาก" เพราะโอกาสในการทำเช่นนั้นของบ้านเรามียากมากถึงเป็นไปไม่ได้

ให้มาดูคีย์เวิร์ดของความสำเร็จของหนัง Paranormal กันครับ
- กลุ่มแฟนหนังหวีด
- ฉายในวงจำกัด
- สตีเว่น สปีลเบิร์ก

ข้อแรก กลุ่มก้อนคนดูหนังเล็กๆของบ้านเรามีครับ และมันเคยได้รับการพิสูจน์แล้วว่า กระแสความชอบของคนกลุ่มหนึ่งมันก็มีผลเช่นกัน
คือหนังในเทศกาลแฟตของทวีวัฒน์ วันทา ที่ต่อมาก็ได้ทำหนังซอมบี้เรื่องแรกที่เป็นผลต่อเนื่องจากหนังในเทศกาลแฟตก็คือ "ขุนกระบี่ ผีระบาด"

ซึ่งนั่นก็นำมาสู่ข้อที่สามคือ โปรดิวเซอร์ที่ผลักดันคือ คุณอังเคิล เพราะคุณอังเคิลก็ได้ดูหนังสั้นของคุณทวีวัฒน์จากเทศกาลแฟตก็เลยอาสาดัน
และได้ทำหนังขุนกระบี่ ผีระบาด ดังนั้น โดยสำหรับคนทำหนังอย่างคุณทวีวัฒน์เองแล้ว ข้อหนึ่งและสามได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีและมีสิทธิได้ผล

แต่.....

อะไรที่ทำให้หนังทุนต่ำ ไอเดียแหวกแนวแบบ Paranormal หมดโอกาสจะประสบความสำเร็จสูงๆในบ้านเรา

ตามเงื่อนไขของความสำเร็จที่มีผลต่อหนังเล็กๆอย่างมากคือ ข้อสอง "การฉายในวงจำกัด" ซึ่งบ้านเราทำได้ยากมาก
ต้องเข้าใจกันก่อนนะครับว่า การฉายในวงจำกัดของอเมริกา เขามีประเทศที่กว้างมากและมีคนหลากหลายประเภท
ซึ่งทำให้ตลาดเขาก็กว้างมากเช่นกัน ค่ายหนังมองเห็นธรรมชาติของหนังแล้วว่า น่าจะเหมาะกับตลาดประเภทไหน
ดังนั้น เมื่อเขาเห็นตลาดแล้ว แต่หนังยังกระแสน้อยมากและมีตลาดจำกัด เขาจะลงหนังไปในชุมชนที่หนังนี้จะมีกระแสได้
และตลาดจำกัดของเขา มันไม่ใช่จำกัดแล้วจำกัดเลย มันเป็นแค่กลุ่มก้อนเล็กๆในประเทศอันใหญ่บิ๊กเบิ้มของเขาเอง
ดังนั้น ถ้าหนังสามารถประสบความสำเร็จในตลาดเล็กๆได้ โอกาสจะขยายเติบโตไปมันก็มีมาก เพราะมันยังมีที่ให้ขยาย

แต่มากับบ้านเรา ประเทศเราไม่ได้มีความหลากหลายในตลาดการดูหนังแบบอเมริกา เรียกว่าตลาดเราแคบมาก
คนเราถึงจะมีเหนือ ใต้ อีสาน กลาง แต่ความหลากหลายในความคิดไม่ค่อยต่างกัน คือ เราคนไทยมักจะดูหนังคล้ายๆกัน
ดังนั้น ความแตกต่างจึงตัดออกไปแล้ว ซึ่งเป็นเงื่อนไขสำคัญในการฉายวงจำกัดให้ได้ผลคือ ต้องหวังจากตลาดที่แตกต่างก่อน
เพื่อให้เกิดกระแส และทำให้ตลาดคนดูหนังแบบอื่นอยากมาพิสูจน์ และเงื่อนไขฉายวงจำกัดยังถูกกีดกันจากอีกข้อ
คือ "ธรรมชาติของโรงหนังบ้านเราเอง" ที่เดี๋ยวนี้ไม่มีอีกแล้วโรงหนังราม่าๆทั้งหลาย เพราะมีแต่เมเจอร์ อีจีวี เอสเอฟทั้งนั้น
หนังเล็ก มีโอกาสที่เฮ้าส์ และลิโด้เท่านั้น และถามว่า กระแสหนังจากสองโรงนี้ จะผลักดันหนังสักเรื่องให้ไปได้แค่ไหน
ก็ยากมากเช่นกัน หนังไทยที่น่าจะเรียกได้ว่าประสบความสำเร็จที่สุดในกรณีนี้คือ "เด็กโต๋" ของคุณป๊อบ อารียา สิริโสภา
แต่กระนั้น ก็ไม่ได้ทำเงินมากมาย และในช่วงแรกๆก็ฉายฟรีเสียด้วยซ้ำ แต่ก็ถือเป็นบทพิสูจน์เล็กๆว่า หนังไทยก็ใช่ว่าจะไม่มี
แต่คุณป๊อบและเพื่อน ก็ลงทุนกับหนังเรื่องนั้นไปไม่น้อย ที่แน่ๆ ไม่ใช่หลักหมื่นแน่นอน และถ้าวัดเม็ดเงินที่ได้ก็ไม่ได้คุ้มอะไร
และคนที่มาดู ถ้าจะบอกก็คงต้องบอกว่า "หน้าเดิมๆ" คือกลุ่มคนรักหนังอินดี้ทั้งขาประจำและขาจรที่ได้ยินชื่อเสียงหนังมา

เพราะตลาดบ้านเราเล็กๆ ก็ตามขนาดประเทศของเราซึ่งก็ไม่ได้ใหญ่โต หนังเราไม่ใช่ภาษาอังกฤษ ที่โอกาสจะโตในตลาดโลกก็ไม่มีนัก
ดังนั้น ในมุมมองของคนขายหนัง โอกาสของการหาจุดคุ้มทุนมันก็ยากมาก เพราะถ้าหนังดับคือดับเลย ไม่มีโอกาสได้เกิดอีก เวลาก็ไม่มี
หนังเมืองนอก เวลายังมี ฉายในวงจำกัด เขายังฉายไปได้เรื่อยๆ ไม่ใช่สองสัปดาห์ออก แล้วก็ค่อยๆขยายจำนวนโรงไปได้เรื่อยๆได้
แต่บ้านเรา ลองถ้าเริ่มที่ลิโด้ เฮ้าส์ โอกาสจะไปฮิตในโรงใหญ่ก็แทบเป็นศูนย์แล้ว อย่างมากก็ได้ความอนุเคราะห์ให้ฉายวันละโรงไป

ซึ่งมาดู "ธรรมชาติคนดูหนังบ้านเรา" ซึ่งนี่แหละสำคัญสุด
ก็ไม่ได้อีก คนบ้านเราส่วนใหญ่ไม่คิดจะดูหนังเล็กๆ เพราะคิดว่าไม่คุ้มค่า จะเสียเงินดูอะไรเล็กๆทำไม และมักจะคิดว่าเป็นหนังอินดี้ทุนต่ำ
หนังทุนต่ำ มันจะไปมีอะไรให้ดู ดูไปก็ไม่คุ้มค่า ดาราก็ไม่มี ถ่ายทำก็ไม่ได้เรื่อง (จะได้เรื่องได้ไงละคร้าบ ก็เงินมันไม่มีให้ถ่ายนี่หว่า)
คนดูหนังทั่วไปบ้านเรา ไม่ได้ดูที่ไอเดียอะไรครับ คนบ้านเราดูที่ "หน้าหนัง" เพราะนั่นเป็นธรรมชาติวิธีการดูหนังของบ้านเราเอง
นั่นเป็นความคิดของคนบ้านเราจริงๆ ลองถามคนทั่วๆไปรอบตัวเราได้ ดังนั้น ข้อจำกัดเราจึงมีมาก โดยเฉพาะธรรมชาติวิธีดูหนังคนบ้านเรา

ซึ่ง Paranormal โอกาสจะดับในบ้านเราก็เรียกว่ามีเลย เพราะจากสมัย Blair Witch แล้ว คนดูมากมายบ้านเราก็ไม่ได้ปลื้มอะไรด้วย
เพียงแต่กระแสมันมาจากเมืองนอก คนก็เลยไปดู แต่เห่อแป๊บเดียวคนก็หาย หนังก็ได้เงินไปไม่มากอะไร คนชอบก็ "หน้าเดิมๆ" อีกเช่นเดิม

ความสำเร็จที่หนึ่ง คงนำมาใช้กับอีกที่หนึ่งไม่ได้ คนที่จะทำให้ได้ ต้องเข้าใจธรรมชาติของคนบ้านเราอย่างมากครับ ถึงจะทำหนังแปลกๆได้
ซึ่งเรื่องแบบนี้ มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เพราะแม้แต่คนโฆษณาที่ต้องทำการตลาดตรงๆ ยังมีบอกเลยว่า "ทำโฆษณาให้ขายของดีในไทย ยากสุดแล้ว"
แก้ไขเมื่อ 24 พ.ย. 52 09:06:14

จากคุณ : อายานุ

เขียนเมื่อ : 24 พ.ย. 52 09:04:16