Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
จดหมายจากก้องถึงพีร์  

พีร์ครับ...

แปลกใจมั้ยครับที่ได้อีเมล์ฉบับนี้ของผม  มันคงเป็นวิธีเดียวที่ผมจะบอกในสิ่งที่ผมต้องการพูดได้อย่างชัดเจนและมีสมาธิ   เพราะบางทีเวลาที่อยู่ใกล้ๆคุณ  มันทำให้ผมไขว้เขวและสับสน   คุณพูดเก่งและฉลาดจนผมพูดไม่ทันคุณหรอกครับ บางทีคุณก็ยั่วผมเสียหัวปั่นไปหมด   เอาละนะ  ผมอยากจะบอกคุณว่า  ที่ผมจะพูดต่อไปนี้ผมได้ใช้เวลาครุ่นคิดอย่างรอบคอบ  ไม่ได้ใช้อารมณ์ในการตัดสินใจ  เพราะ…..ถ้าผมใช้อารมณ์   หรือหัวใจ  บางที….คำตอบมันคงเป็นอีกแบบหนึ่ง  ฟังให้ดีนะครับพีร์…..

   ชีวิตของผม  ก่อนที่คุณจะก้าวเข้ามา  มันเป็นสีเทาๆ  ครอบครัวเล็กๆของผมมันไม่มีความสุขนักหรอกพีร์  ครอบครัวของเรามีแม่เป็นคนสำคัญที่สุด  คุณก็รู้ใช่มั้ยพีร์   ว่าครอบครัวเราสูญเสียพี่กิ่งไปแบบไหน   เราทุกคนผ่านวันนั้นมาได้อย่างยากลำบาก  โดยเฉพาะแม่ของผม....

 แม่รักพวกเรามาก  พวกเราทุกคน มีความหมายต่อท่านมากเหลือเกิน  การที่พี่กิ่งต้องจากไปอย่างโหดร้าย แม่ไม่เคยทำใจได้หรอก   พี่กิ่งคือลูกสาวคนโต  คือพี่สาวที่แสนดี   พี่กิ่งเลือกเรียนพยาบาลไม่ใช่เพราะความชอบของตัวเองอย่างเดียว   แต่เพราะมันเป็นอาชีพที่มั่นคง   แม้รายได้อาจจะไม่มาก  แต่พี่กิ่งคิดว่ามันจะช่วยให้ครอบครัวเล็กๆของเรามีรายได้ที่มั่นคงสม่ำเสมอ   และพี่กิ่งอยากจะเรียนเพื่อจะได้ดูแลแม่ที่สุขภาพไม่ค่อยจะแข็งแรง   พี่กิ่งพยายามบแบ่งเบาภาระมาจากแม่ให้มากที่สุด     เมื่อพี่กิ่งแบ่งเบาภาระไปจากแม่    และเป็นคู่คิดในการดูแลน้องๆ  แม่ก็มีความสุขมากครับ  แม่หัวเราะมากขึ้น  อารมณ์ดีขึ้นไม่เคร่งเครียดเหมือนเมื่อก่อน

 ตอนที่พี่กิ่งยังอยู่มีอะไรแม่ก็จะปรึกษาพี่กิ่ง  พี่กิ่งของผมเหมือนนางฟ้าสำหรับพวกเรา  พี่กิ่งอยากให้แม่สบาย  ไม่ต้องนั่งตัดเย็บเสื้อจนดึกดื่นเพื่อมาเป็นค่าใช้จ่ายของลูกๆ   ค่าเล่าเรียนของผมตอนหลังพี่กิ่งเป็นคนรับผิดชอบเพราะไม่อยากให้แม่เหนื่อย  พี่กิ่งคือแม่คนที่สองของผมนะพีร์  

ที่ผมเกริ่นมายืดยาวผมอยากจะบอกคุณว่า  ผมต้องรับผิดชอบครอบครัวที่เหลือของผมครับพีร์    ผู้หญิงสองคนฝากความหวังไว้กับลูกชายคนเดียวและน้องชายคนเดียว  ถึงเวลาที่ผมจะต้องดูแลพวกเขาให้สมกับที่พวกเขาได้ดูแลผมมา  ผมไม่ได้เข้มแข็งนักหรอกพีร์  คุณก็รู้ว่า  บางครั้งผมอ่อนแอ  อย่างที่คุณเคยเห็น

แต่ผมต้องทำให้ตัวเองเข้มแข็ง  เพื่อเป็นที่พึ่งให้แม่  ให้พี่แก้ว  ทำหน้าที่แทนพี่กิ่ง…..  ผมจะไม่ยอมให้พวกเขาต้องพบกับความผิดหวังใดๆอีก  ไม่ว่าในรูปแบบใด  โดยเฉพาะความผิดหวังที่มาจากตัวผม…..คุณเข้าใจที่ผมพูดใช่มั้ยพีร์…….  ยิ่งตอนนี้แม่อ่อนแออย่างมากเพราะคนในครอบครัวของคุณ(ขอโทษนะที่ต้องพูดอย่างนี้)    ผมยิ่งไม่อาจจะคำนึงถึงความสุขของตัวเอง  ผมจะไม่ยอมให้ภาพสวยงามที่แม่วาดหวังในตัวลูกชายคนเดียวของท่านต้องบิดเบี้ยวผิดรูปไป  แม่เจ็บมาพอแล้วพีร์ แม่คงทนความผิดหวังอีกไม่ไหว

 ถ้าผมจะต้องตัดแขนขาเพื่อให้แม่มีความสุขผมก็ยอม   แต่นี่ผมไม่ได้ต้องทำถึงขนาดนั้น   ผมแค่ลืม”ความสุข”  หรือ “ความปราถนา”ของตัวเองเสีย....    ใช่ครับพีร์   ผมยอมรับว่าคุณได้พาความอบอุ่น  กำลังใจ  และมุมมองโลกที่สวยงามแบบที่ผมไม่เคยได้สัมผัส   แต่…… ชีวิตของผมตอนนี้  และรวมกับบาปที่เราสองคนไม่ได้ก่อแต่มันก็เป็นอุปสรรคอันยิ่งใหญ    มันทำให้ผมมองไม่เห็นทางที่จะมีคำว่า”เรา”ได้  โดยไม่หันมาทำร้ายครอบครัวเล็กๆของผม  เข้าใจผมนะพีร์

....................................

ลืมผมเสียเถอะพีร์  ลืม”นายก้องบดินทร์”คนนี้เสียเถอะ  ผมเองก็พยายามจะลืมว่าครั้งหนึ่งเคย”เกือบ”มีคำว่าเรา  ผมขอเอาหัวใจของผมคืนมา  เอามันมาเพาะไว้ในกระถางเล็กๆแคบๆ  จำกัดอาหารและน้ำอย่าเพิ่งให้มันเติบโตหยั่งรากลึก  ผมจะรอให้มันผ่านฤดูหนาวที่ยาวนานนี้ไปก่อน  ผมจะหล่อเลี้ยงมันเอาไว้ด้วยความทรงจำที่งดงาม  เพียงปะทังไม่ให้มันตาย  ขอเวลาให้ผมไปดูแลคนเหล่านั้นตามหน้าที่ของลูกชายและน้องชาย

อย่าได้พยายามติดต่อผมเลยนะ  ผมขอร้อง  ผมกำลังพยายามเข้มแข็ง  พยายามที่จะลืมคำว่า”เรา”…….

ก้องบดินทร์
....

แก้ไขเมื่อ 28 พ.ย. 52 18:44:23

แก้ไขเมื่อ 28 พ.ย. 52 18:38:10

จากคุณ : ผู้ชายซอยสิบ
เขียนเมื่อ : 28 พ.ย. 52 18:33:42

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com