 |
ความคิดเห็นที่ 6 |
เอาของพี่ SweetieKate มาแปะอีกที
ฟิคอันลือลั่นแห่งภาค 9 ยังมีคนไม่ได้อ่านอีกหลายคนเลย
คำเตือนก่อนอ่าน : อ่านแล้วคุณอาจมีอาการเช่นนี้ ->> (-///,,///-)
ระวังหายใจไม่ทัน กรีดร้อง จิ้นเตลิด!!! เราเตือนคุณแล้ว!!!
ขออนุญาตโมเมชื่อตอนว่า : ดัชนีพิฆาต ฮ่าๆๆๆๆ
----------------------------------------------------------------
ฟิคสนองนี๊ดค่ะ ไม่เกี่ยวกับที่เคยแต่งมาเลยค่ะ ขอตั้งชื่อตอนว่า น้องก้องรุกฆาต ค่ะ
ฉากตอนเช้า พีและก้องนอนห้องเดียวกัน เตียงเดียวกัน ณ บ้านพักระยอง ทั้งสองนอนตะแคงหันหน้าเขาหากัน หน้าใกล้กันแค่คืบ
ก้อง: ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาเหนหน้าพีอยู่ตรงหน้า ตอนแรกตกใจนิดหน่อย แล้วก้อค่อยๆ ยิ้มออกมา นอนจ้องหน้าคนรักด้วยสายตาที่เปี่ยมไปด้วยความรัก และความหลงใหล
ค่อยๆ ยกมือของตัวเองขึ้น ใช้นิ้วชี้แตะที่มือพี พียังนิ่ง ดูหลับสนิท ก้องก้อค่อยๆ ลากนิ้วของตัวเองขึ้นไปที่ท่อนแขนของพี ผ่านกล้ามเนื้อแขนทุกส่วน แล้วก้ออมยิ้ม
เมื่อเหนคนตรงหน้าไม่รู้สึก ตัว ก้อยิ้ม นึกสนุกขึ้นมาอีก ค่อยๆ เอานิ้วไปใกล้ใบหน้า แค่เพียงอยากจะรู้สึกถึงไออุ่นของคนรัก ค่อยลากนิ้วผ่านดวงตา แก้ม และมาถึงริมฝีปากของคนรัก
พี: รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เหนก้องนอนจ้องหน้าอยู่ ก้อตกใจเล็กน้อย แต่ก้อยิ้มรับ “อืม...คุณตื่นก่อนทำไมไม่ปลุกผมล่ะ”
ก้อง: “ปลุกทำไม เหนท่าทางคุณหลับสบาย ผมเลยอยากนอนมองหน้าคุณน่ะ ตอนคุณหลับน่ารักออก”
พี: แปลกใจกับการพูดคำหวานของแฟนตัวเอง “หืมม...”
ก้อง: ค่อยๆ เอื้อมมือ เอานิ้วไปแตะที่แก้มของพี แล้วก้อลากนิ้ววนเวียนอยู่ที่ใบหน้า “ผิวคุณนุ่มจัง”
พี: “....” อึ้งไป พูดไรไม่ออก จิงๆ ก้อแอบใจเต้น
ก้อง: ส่งสายตาหวานแบ๊ว ให้พี พร้อมกับลากนิ้วลงมาเรื่อยๆ ถึงปลายคาง มองตามนิ้วตัวเอง แล้วค่อยๆ ลากลงไปที่ลำคอ และแผ่นอกของพี หยุดนิ้วไว้ที่อกข้างซ้าย แล้วกางมือออก แนบมือไปกับอกข้างซ้ายของพี “ผมอยากรู้สึกถึงเสียงหัวใจคุณ” (รุกกันเข้าไป)
พี: พูดไรไม่ออก ใจเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อก้องลากนิ้วลงไปถึงอก แล้วแนบมือไปกับอกเค้า หัวใจแทบจะระเบิด
ก้อง: เงียบไปสักพักเพื่อจับความรู้สึกที่มือ แล้วก้อยิ้มขึ้นมา “ใจคุณเต้นแรงจัง คุณไม่สบายรึเปล่า” ทำหน้าสงสัย เอียงหัวนิดๆ (น่ารักอ่ะ) “เอ หรือว่าที่เป็นอย่างงี้นี่เพราะผม”
พี: จุกเพราะคำถาม เขินมาก “อืม...ปกติก้อไม่เปนอย่างนี้หรอก...ที่เป็นก้อเพราะคุณน่ะแหละ” ส่งสายตาละลายหัวใจไปให้ก้อง
ก้อง: สู้สายตาไม่ลดละ ส่งสายตาหวานแบ๊วกว่ากลับไปให้ สื่อความหมายว่ารักเต็มดวงตา “อืม งั้นผมขอลองอะไรหน่อย” ว่าแล้วก้อขยับร่างเข้าไปใกล้ ลดตัวลงเอาหูไปแนบกับอกข้างซ้ายของพี แก้มแนบชิดกับแผ่นอก “ถ้าเป็นอย่างนี้ล่ะ” (กรี๊ดดดดดดด)
พี: คิดในใจ เฮ้ยยยย ใจเต้นแรงขึ้นหลายเท่า หูอื้อ ไม่คิดว่าก้องจะกล้าทำอะไรแบบนี้ ตกใจพูดไรไม่ออก “ก้อง...”
ก้อง: ยังคงแนบหน้าสนิทกับอกพี แถมหาตำแหน่งไม่เจอก้อเลยเลื่อนหน้าไปมาอยู่บนอก “อืม ตรงไหนน้า....อ้ะ เจอแล้ว” แล้วก้อเงียบฟังสักพัก “โหหหห เป็นขนาดนี้เลยเหรอเนีย”
พี: “....” อายก้ออาย เขินก้อเขิน หน้าร้อนผ่าวไปหมด ใจเต้นแรงจนได้ยินออกมาข้างนอก หัวใจแทบจะวายเพราะเต้นแรงเกินไป ทำไมก้องถึงทำให้เค้าเป็นได้ขนาดนี้นะ พอเอื้อมมือจะกอดก้อง ก้องก้อถอยตัวออกไปก่อน
ก้อง: ถอยออกมามองหน้าพี เห็นแฟนหน้าแดงก้อยิ้ม “คุณ...รักผมมากเลยเหรอ”
พี: “หืมมม...คุณต้องถามด้วยเหรอ คุณก้อได้ยินเสียงหัวใจผมแล้วนี่”
ก้อง: ยิ้มอีกครั้ง แล้วขยับตัวเข้าใกล้ จนหน้าอยู่ห่างกัน 2 นิ้ว “ผมก้อรักคุณเหมือนกันนะ พี” เอื้อมมือไปจับมือพี “นี่ไง” ยกมือพี มาแนบอกข้างซ้ายของตัวเอง “คุณก็รู้สึกถึงเสียงหัวใจผมใช่มั้ย............มันเรียกหาแต่คุณ” (กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด)
พี: อึ้งไป แล้วยิ้มรับ “ก้อง...”
ก้อง: ไม่รอให้พีพูดอะไร เอามือตัวเองกลับไปทาบที่อกพีอีกครั้ง “พี.......ใจของเราทั้งคู่ เต้นเพื่อกันและกันนะ....ใจของคุณไม่ได้เป็นของคุณอีกต่อไปแล้ว....มันเป็น ของผม....และใจของผมก้อเหมือนกัน” (คนเขียนจะเป็นลมค่ะ)
พี: ซึ้งในคำพูดของก้อง อึ้งสุดๆ ไม่คิดว่าก้องจะเปิดเผยความรู้สึกกับเค้ามากขนาดนี้ นี่แสดงว่าก้องต้องรักเค้ามากจิงๆ ยิ้มรับ แล้วรับคำพูดของก้อง “ครับ...ก้อง...ใจของผมเป็นของคุณ และใจของคุณก็เป็นของผมนะ”
ก้อง: ยิ้มรับ ค่อยยกมืออีกข้างไปไล้หน้าพี แล้วก้อไล้มาถึงริมฝีปาก รู้สึกว่าหัวใจพีเต้นแรงขึ้นจากมืออีกข้างที่ยังแนบอกอยู่ ก้อยิ้มจนเกือบหัวเราะ เรื่องที่เค้าทำแค่นี้มันก้อทำให้พีใจเต้นแรงได้เหรอเนี่ย เพราะว่าพีจะเป็นคนทำให้เค้าใจเต้นซะส่วนใหญ่ เค้าเองไม่รู้เลยว่าพีก้อเป้นเหมือนกัน เลยรู้สึกสนุกขึ้นมา จึงค่อยๆ ยื่นหน้าเข้าไปใกล้กว่าเดิม เอียงหน้าขึ้นเล็กน้อย เหมือนจะประทับจุมพิตที่ริมฝีปาก รับรู้ถึงความรู้สึกของหัวใจพีที่เต้นแรงไม่เป็นส่ำ ก้อยิ้มอย่างเจ้าเลห์ แล้วแทนที่จะประทับจุมพิคที่ริมฝีปาก กลับค่อยๆ เลื่อนริมฝีปากไล้ไปทีแก้ม แล้วลากเรื่อยลงมาที่ลำคอของพีแทน
ถึงตอนนี้ใจของพีเต้นแรงมากจน ไม่ต้องสัมผัสก้อรู้ เพราะแทบจะได้ยินเสียงออกมาข้างนอก ก้องยิ้ม พร้อมประทับริมฝีปากลงไปที่ลำคอของพี แล้วเป่าลมหายใจไล่มาถึงแก้ม
พี: ตอนนี้พูดไม่เป็นภาษา ที่เค้าเคยคิดว่าเค้าเป็นคนถือไพ่เหนือกว่านั้นผิดถนัด เค้าแทบจะละลาย จากการกระทำของก้อง ทำไมคนๆ นี้ถึงทำให้เค้าเป้นขนาดนี้ เริ่มหายใจหอบ “ก้อง...”
ก้อง: ยิ้มรับคำเรียก แต่ก้อไม่ได้หยุด (รุกฆาต) เลื่อนริมฝีปากไปที่ริมฝีปากของพี แล้วประทับรอยจูบอย่างแผ่วเบา และต่อเนื่อง
พี: ตกใจที่ก้องทำจริง แต่ก้อตอบรับสัมผัสของก้อง เอาแขนสองข้างโอบรอบตัวก้องไว้ ให้แนบสนิทกับร่างของเค้า
ก้อง: ค่อยๆ ถอนริมฝีปากออก จ้องหน้าพี ส่งสายตาหวานนนนนให้ แล้วยิ้มเจ้าเล่ห์ “ผมได้ยินเสียงหัวใจคุณมาถึงนี่เลยนะ คุณนี่เป็นมากนะเนี่ย” พูดแล้วก้อหัวเราะ
พี: อึ้ง มึนไปกับรสจูบ “ก้อง นี่คุณแกล้งผมเหรอ” หมดเรี่ยวแรง
ก้อง: ถอยห่างออกมา อมยิ้ม “เปล่านะ ผมก้อแค่อยากรู้ว่าคุณจะเป็นยังไงต่างหาก”
พี: “ฮึ้ย...คุณแกล้งผมใช่มั้ย” พลิกตัวลุกขึ้นไปจับมือก้องสองข้างกดไว้กับเตียง แล้วตัวเองก้อขึ้นไปคร่อมร่างของก้องไว้ (กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด)
ก้อง: “คุณ...นี่จะทำอะไรอ่ะ...ก้อบอกแล้วว่าไม่ได้แกล้ง...ก้อ...แค่อยากรู้”
พี: “ผมก้ออยากรู้เหมือนกัน ว่าคนขี้สงสัยเนี่ย จะเก่งซักแค่ไหน” เอียงหน้าแล้วก้มหน้าลงไปใกล้ๆ ก้องเรื่อยๆๆ
ก้อง: เห็นหน้าตนรักโน้มเข้ามา ใจเต้นตึกตัก หลับตา เบนหน้าหลบไปด้านข้าง
พี: เหนอาการก้อง ชะงักหยุดกลางคัน “หืมม....ก้อง...ที่ยังงี้อ่ะทำเป็นกลัวนะ”
ก้อง: ลืมตาทันที หันมามองหน้าพี “นี่คุณ...แกล้งผมเหรอ”
พี: “เอ้า ที่คุณยังทำได้ ผมก้อทำมั่งสิ” โน้มหน้าลงไปคราวนี้ไม่หยุด ค่อยๆ เลื่อนริมฝีปากไปประทับที่แก้มของก้องด้านขวา แล้วค่อยลมหายใจของตนลงไปเรื่อยๆ ที่ลำคอ แล้วขึ้นมาประทับริมฝีปากอีกทีที่แก้มซ้าย แล้วพูดขึ้นมาทั้งที่ลมหายใจยังเป่าอยู่ที่แก้มของก้อง “นี่คือการทำโทษ ที่คุณแกล้งให้ผมใจสั่น” แล้วก้อลุกขึ้นมาจ้องหน้า “อืมม...ผมว่าผมก้อได้ยินเสียงหัวใจใครบางคนเต้นดังออกมาเหมือนกันนะ” แล้วก้อยิ้มยียวนชวนละลาย “คุณนี่เป็นมากเหมือนกันนะเนี่ย” ว่าแล้วก้อหัวเราะ แล้วก้อลุกขึ้นปล่อยมือก้องที่จับ (กด) อยู่
ก้อง: ลุกขึ้นมานั่ง ใจยังเต้นโครมครามอยู่ในหู “ฮึ้ยส์...คุณนี่” หันไปจ้องหน้าพี ทำหน้าเหวี่ยง “จะปล่อยให้ผมชนะมั่งไม่ได้รึไงนะ”
พี: หันมายิ้มละลายหัวใจอีกครั้ง “ก้อง...ใครว่าผมไม่ปล่อยให้คุณชนะ” จิกสายตาหวานพร้อมรอยยิ้ม “คุณก็ชนะใจผมตั้งแต่เราเจอกันครั้งแรกแล้วไง” (กรี๊ดดดดดดด)
ก้อง: ได้ยินก้ออดยิ้มไม่ได้ แต่ก้อเขิน “ไม่รู้แหละ ผมจะไปอาบน้ำ” แล้วก้อลุกไปจากตียง รีบเดินเข้าห้องน้ำ
พี: นั่งยิ้มอยู่ที่เตียงคนเดียว เอามือจับหน้าอก ร่องรอยที่ก้องทำไว้ยังคงเต้นโครมครามอยู่ในอกของเขา คงอีกสักพักใหญ่เลยถึงจะสงบลง คิดพลางถอนหายใจเฮือก แล้วยิ้มอีกครั้ง
--------------------------------------
คนที่ใจเต้นแรงที่สุดก้อคือคนเขียนนี่แหละค่ะ เฮ้อ หัวใจจะวาย
| จากคุณ |
:
Nakee   
|
| เขียนเมื่อ |
:
6 ธ.ค. 52 20:36:48
|
|
|
|
|
