[สูตรเสน่หา] เอาบทโทรทัศน์ตอนจี๊ดๆมาฝากค่ะ (เผื่อจะเอาไปเคลิ้มกันต่อ หึหึ)

-พสุเห็นอลินฟึดฟัด แล้วก็อดอมยิ้มไม่ได้ อลินปรายตามาเหล่ๆ
                 อลิน                  ครูกุ๊ก..ฉันกำลังเจ็บปวด เสียใจ ครูกุ๊กยิ้มอะไรหะ ?
                 พสุ                   ที่ผมยิ้ม..เพราะผมรู้ว่าคนอย่างคุณ..คงเจ็บไม่นานหรอก
-อลินขยับตัวหันหน้ามา ด้วยความสงสัย
                 อลิน                  ทำไม ! ฉันก็มีหัวใจเหมือนกันนะ ฉันทุ่มเทให้คุณเล็ก..ไอ้นายเล็ก !! มากที่สุด !  ฉันทั้งหวัง ทั้งฝัน เขาเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่ฉันเคยรู้จักมาบนโลกใบนี้ !

                 พสุ                   “ความรัก”.. “ความสมบูรณ์แบบ” คุณพูดสองคำนี้บ่อยมากรู้มั๊ย ? นี่ถามหน่อย... (ขยับหันมา เผชิญหน้ากัน)
-อลินปรายตา .. รอฟัง
                 พสุ                   คุณคิดว่า ความสัมพันธ์ของคุณกับนายอนุชาเป็นแบบไหน.. คุณรักเขาเพราะเขาสมบูรณ์แบบ หรือว่า...เพราะคุณรักเขา... เขาถึงเป็นคนสมบูรณ์แบบ
-อลินชักจะงงๆ..
                 อลิน                  ฉันว่า..มันก็น่าจะเหมือนๆกัน
                 พสุ                   (ส่ายหน้า) ไม่...มันต่างกันสุดขั้ว .. ถ้าคุณรักใครสักคนเพราะเขาสมบูรณ์แบบ พออยู่ๆกันไป คุณเริ่มค้นพบความบกพร่อง นิสัยเสียๆ สันดานแย่ๆ ความรักที่คุณมี มันก็จะจืดจางไป
-อลินเริ่มคิดตาม
                 พสุ                   แต่ถ้าเป็นแบบหลัง.. ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น.. ไม่ว่าคนคนนั้น.. (มองหน้าอลิน) จะมีข้อเสียในสายตาคนอื่นมากมายแค่ไหน แต่กับคุณ..เขาก็ยังเป็นคนที่สมบูรณ์แบบเสมอ..และความรักแบบนี้..มันยากที่จะเลิกรัก ยากที่จะตัดใจ และมันจะไม่จืดจางไปง่ายๆ
-อลินเริ่มเข้าใจ..พสุยังพูดต่อ..สายตามองอลินอย่างมีความหมาย..อลินอึ้งไป..
                 พสุ                   กับคุณ..มีคนมากมายที่พูดว่า คุณเจ้าอารมณ์ เอาแต่ใจตัวเอง ปลิ้นปล้อน เล่นละคร ไม่จริงใจ อาฆาต พยาบาท วีนเก่ง ปากจัด ติดจะเห็นแก่ตัว..
-อลินเริ่มจุก..เฮ้ย..เหมือนโดนด่า..กำลังอ้าปากจะแย้ง แต่พสุชิงพูดขึ้นมาก่อน
                 พสุ                   แต่ในสายตาผม..คุณก็เป็นคนอย่างนี้..มีความสมบูรณ์แบบทุกอย่าง !
-อลินจุก..คำที่คิดจะพูดแย้ง ถูกกักไว้ที่ริมฝีปาก..พูดไม่ออก..อึ้งแปลกๆ
-พสุจับข้อมืออลินมา แล้วก็ยัดกุญแจรถใส่ไว้ ก่อนจะหันมาเปิดประตูและเดินลงจากรถไป..อลินได้แต่อึ้ง..อึ้ง..และอึ้ง...
หะ ?... หมายความว่า ... อลินยังมึน ... เอ่อ...คือว่า...คือ ....
-อลินจะอ้าปากเรียกพสุ..แต่ก็เรียกไม่ออก ไม่รู้จะเรียกทำไม.. ได้แต่มองกุญแจรถที่อยู่ในมือ..
                                                                                                                                                           



ฉาก ๓๗  – ภายนอก – หน้าคอนโดอลิน – กลางคืน

ตัวละคร – อลิน

-ที่หน้าคอนโด (ในกรณีที่คอนโดสวย และมีบ่อน้ำพุข้างหน้านะคะ แต่ถ้าไม่มี จะปรับขึ้นไปอยู่บนห้องค่ะ)
-อลินเดินมา ยังลอยๆ คิดวนเวียน มึนๆ
-คำพูดพสุยังดังก้องในความคิด
                 พสุ                   (o/s) ถ้าคุณรักใครสักคนเพราะเขาสมบูรณ์แบบ พออยู่ๆกันไป คุณเริ่มค้นพบความบกพร่อง นิสัยเสียๆ สันดานแย่ๆ ความรักที่คุณมี มันก็จะจืดจางไป

-Flash Back ตอนที่อลินปาเค้กใส่อนุชาอย่างบ้าคลั่ง

                 พสุ                   (o/s) แต่ถ้าเป็นแบบหลัง.. ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น.. ไม่ว่าคนคนนั้น.. จะมีข้อเสียในสายตาคนอื่นมากมายแค่ไหน แต่กับคุณ..เขาก็ยังเป็นคนที่สมบูรณ์แบบเสมอ..

-Flash Back ตอนพสุสอนอลินทำอาหาร อลินงี่เง่า เอาแต่ใจ แต่พสุก็ทน..ท๊น..ทน และภาพตอนอลินมี

ความสุขเวลาที่อยู่กับพสุ ตอนพสุดุอลินก็ยอม / พสุเด๋อๆ อลินก็ขำ / พสุงอนอลินก็ง้อ
                 พสุ                   (o/s) ความรักแบบนี้..มันยากที่จะเลิกรัก ยากที่จะตัดใจ และมันจะไม่จืดจางไปง่ายๆ

-Flash Back ตอนพสุคอยช่วยเหลืออลินตลอดเวลา เช้าแค่ไหนก็มา ดึกแค่ไหนก็มา ไม่สบายทำน้ำมาให้

ต้องการอะไรจัดให้เสมอ
                 พสุ                   กับคุณ..มีคนมากมายที่พูดว่า คุณเจ้าอารมณ์ เอาแต่ใจตัวเอง ปลิ้นปล้อน เล่นละคร ไม่จริงใจ อาฆาต พยาบาท วีนเก่ง ปากจัด ติดจะเห็นแก่ตัว..แต่ในสายตาผม..คุณก็เป็นคนอย่างนี้..มีความสมบูรณ์แบบทุกอย่าง !
-Flash Back ตอนที่พสุยืนมองอลินแล้วยิ้มอย่างมีความสุข....

-ที่หน้าอลิน ชะงักกึก.. หยุดยืนอยู่หน้าน้ำพุ ดวงตาโตวาวราวกับบรรลุถึงสัจธรรมแห่งชีวิต แล้วก็เปร่งเสียงออกมาว่า...
                 อลิน                  ฉันรู้แล้ว !

-ทันใดนั้น...น้ำพุด้านหลังอลินก็พวยพุ่งขึ้นมาราวกับนัดกันไว้...สาดดดดดดน้ำแห่งความปิติออกมาซู่ !! อลินบรรลุ !!

---------------------------------------------------------------------------

***ส่วนนี้สปอยล์... ตอนต่อไปค่ะ***

ฉาก ๑๖  – ภายใน – สถานีตำรวจ - กลางวัน

ตัวละคร – อลิน ปฏิคม นักข่าว

-ที่อลินให้สัมภาษณ์ที่สถานีตำรวจ
                 อลิน                  (จากโทรทัศน์) สำหรับเรื่องครูกุ๊ก ลินไม่ปฏิเสธสำหรับข่าวที่ออมา ลินสารภาพว่า..ลินกับครูกุ๊กเป็นมากกว่าครูกับลูกศิษย์จริงๆ.. เราสองคนกำลังคบหาดูใจกันอยู่ค่ะ !!

-ปฏิคมเหวอ หันขวับมา...หะ ?
                                                                                                                                                           ตัดไป
ฉาก  ๑๗ – ภายใน – บ้านนงพะงา – ห้องนอนพสุ - กลางวัน

ตัวละคร – พสุ นงพะงา อ้อน

-พสุกำลังกินน้ำถึงกับสำลักพรวดออกมา
                 พสุ                   (พรวดดดดด) แค่กๆ แค่ก ๆ แค่กๆ
-พสุรีบเงยหน้าดูอลินในทีวี อลินพูดอย่างจริงใจ ไม่อายยยยย
                 อลิน                  (จากโทรทัศน์) แต่ครูกุ๊กไม่ใช่มือที่สามที่ทำให้ลินยกเลิกงานแต่งงาน !!

-นงพะงากับอ้อนวิ่งพรวดเข้ามาในห้อง
                 นงพะงา-อ้อน     ดิน – คุณดิน !!

                 พสุ                   ผมกำลังดูอยู่ครับ..
                 อลิน                  (จากโทรทัศน์) ลินไม่ปฏิเสธเรื่องที่ข่าวลงเกี่ยวกับฐานะของครูกุ๊ก..เอ่อ..ของ “ดิน” คุณแม่ของดินเป็นแม่ครัวจริง..แต่ท่านเป็นคนดี เป็นคนน่ารัก

-พสุเดินเข้ามาใกล้โทรทัศน์ และฟังคำพูดของอลินที่พูดต่อหน้านักข่าวอย่างตรงไปตรงมาและจริงใจที่สุด ด้านหลัง
เห็นนงพะงายืนยิ้มอยู่
                 อลิน                  (จากโทรทัศน์) ลินไม่เคยคิดรังเกียจดินแม้แต่นิดเดียว ลินไม่ได้วัดค่าของคนที่ชาติตระกูล  ลินเลือกผู้ชายที่หัวใจ ไม่ใช่ที่ฐานะหรือหน้าตา ความดีของดิน..ชนะใจลินได้อย่างขาวสะอาด และที่ลินมีเหตุทะเลาะวิวาทในวันนี้..ก็เพราะทนไม่ได้ที่ (E) ยองกึนมาดูถูกดิน

-พสุดเหวอ..นงพะงาอมยิ้ม อ้อนยิ้มแฉ่ง
                 อลิน                  (จากโทรทัศน์)  ลินกล้าพูดได้อย่างเต็มปากว่า..ที่ลินได้กลับมามีงานทำ มีงานละคร มีพี่นักข่าวให้ความสนใจ มีแฟนๆที่ให้การสนับสนุนอีกครั้ง.. ลินกลับมาได้เพราะดิน ถ้าไม่มีดินอยู่ข้างๆ ก็ไม่มีอลินในวันนี้ !!  

-นักข่าวถึงกับตบมือกันกราวววววววว..
-พสุอมยิ้มอยู่หน้าทีวีไม่ได้..
-นงพะงากับอ้อนยิ้มตาม...
-พสุยิ้มๆเขินๆ แต่พยายามเก๊กๆ เก็บๆไว้ ที่อลินในทีวีตรงหน้าพสุ สองคนตัวไม่ได้อยู่ใกล้กัน แต่เหมือนหัวใจจะอยู่ห่างกัน
แค่ความหนาของจอ..


*********************************************
อ่านแล้วอยากจะกรี๊ดดดดดด จริงๆค่ะ

credit : Thaitv3.com

จากคุณ	: Hirino
เขียนเมื่อ	: 11 ธ.ค. 52 12:08:38