ความคิดเห็นที่ 3 |
ปกติไม่ค่อยร้องฟูมฟายนะคะ มีแต่น้ำตาซึม น้ำตาไหลนิดหน่อย
วันนี้ตายไปเลย ตายกับพีรวิชญ์...
ตายกับอนุชิต...
ใจตอนแรกคิดว่าถ้าคุณพีรู้ว่าก้องตาบอด จะทำยังไง...จะโผเข้าไปกอดเลยเหรอ ไม่ล่ะ น้ำเน่า
ก้องก็ต้องผลักพีกระเด็นแหงๆ อยู่แล้ว (ตัวคุณพียิ่งบอบบางเยี่ยงนั้น)
แต่เธอ...ชะงัก
ก้องตาบอดเพราะตัวเอง...คนที่ตัวเองรักตาบอดเพราะตัวเอง
ให้แข็งเท่าแข็งยังไง ก็ซวนเซค่ะ ล้ม
กลัวอะไรในใจยังไม่เท่ากลัวอะไรอย่างหนึ่ง ... ซึ่งได้มาเฉลยในตอนต่อไปอย่างอ้อมๆ
เธอกลัวก้องจะโกรธเธอ โทษเธอเรื่องนี้หรือเปล่า...
หัวใจลูกผู้ชายแมนๆ ล้มจนลุกแทบไม่ขึ้นเลย ขอถอยกลับไปตั้งหลักแล้วระเบิดอารมณ์ตัวเองออกมา
เพื่อทีสุดท้ายแล้วเธอก็จะกลับมาอีกครั้ง มาเป็นคุณพีคนเดิมที่ไม่เคยยอมแพ้
เธอจะอยู่ เธอจะเอา เธอจะไม่ปล่อยมือ
แง ร้องไห้น้ำตาร่วงงงงงงงงงงงงงงง แง้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
| จากคุณ |
:
=p o o k p u i=    
|
| เขียนเมื่อ |
:
15 ธ.ค. 52 21:43:11
|
|
|
|
