ความบ้าไม่เข้าใครออกใคร นึกว่าจะเป็นไทแก่ตัว แต่ก็ไม่เป็น - -''
ดิฉันทำนายตัวเองได้เลยว่า อีกไม่นานคงมีเวอร์ชั่นพีรวิชญ์ออกมาอีกแน่ ๆ
พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พระองคุลีมาล ให้อภัยแก่ความเวิ่นเว้อของลูกด้วย T.T
ขอยืมภาพจากคุณ Rdfaiz มาค่ะ
กาพย์ยานี 11 ~ ก้องบดินทร์
แรกพบ และ สบตา แรกเจรจาและพาที
เอ่ยเอื้อนคำพจี มิเข้าทีมีเรื่องกัน
ด้วยความเข้าใจผิด หาคาดคิดและนึกฝัน
สะกิดในใจพลัน จึงห่างกัน และ คลาดไป
พบกันเป็นหนสอง ได้ริลองสื่อความนัย
พจีเขาเอ่ยไป กลับได้ใจจึงใคร่ครวญ
แต่เหตุมิคาดฝัน เกิดมาพลันจึงสงวน
เริ่มคิด และ ทบทวน เรามิควรจะปล่อยใจ
แม้เขาจะตามติด มิควรคิดจงตัดไฟ
เหตุใดเล่าหัวใจ ไม่เป็นไปอย่างใจปอง
ยิ่งหนีเขายิ่งตื๊อ ทนได้หรือไม่สนอง
ให้เขาเข้าครอบครอง ได้จับจองห้องหัวใจ
แม่พี่และครอบครัว อีกตัวเราทำไฉน
เขาจะคิดอย่างไร ทำฉันท์ใดใครช่วยที
ยังดีเขารักแท้ ดูแลแม่และน้องพี่
เจนจบครบไมตรี เข้ากันดีจึงโล่งใจ
จึงเอ่ยอนุญาต ไม่ตัดขาดสัมพันธ์ไป
เขานั้นจึงได้ใจ ไม่ทันไรเอ่ยปากจอง
ไม่ทันจะฝากรัก ก็ปักใจเป็นเจ้าของ
สายตาที่เมียงมอง ยิ่งเรืองรองส่องดวงใจ
ถ้อยคำที่ลดเลี้ยว และเคี้ยวคดกว่าใคร ๆ
ยั่วเย้าเคล้ากันไป พาหัวใจให้สั่นรัว
ยิ่งนานอาการหนัก ยิ่งนึกรักยิ่งพันพัว
มากมายจนนึกกลัว หากมัวเมาไม่ได้การ
จึงคิดจะตัดใจ เรียมพ้อให้ใจสงสาร
เคยนึกจะรำคาญ กลับเจือจานด้วยจนใจ
ยิ่งเขาอาจบาดเจ็บ แม้ปลายเล็บก็ห่วงใย
โอ้เอยเจ้าดวงใจ "รัก" เป็นไงเพิ่งรู้เอย
-------------------------------------------
แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 52 13:08:55
แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 52 13:03:20
แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 52 11:37:46
แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 52 11:22:03
แก้ไขเมื่อ 26 ธ.ค. 52 11:19:56