PANTIP.COM : A8708101 - - - โอล์มส์ - Sherlock Holmes - -

ความคิดเห็นที่ 1

ภาพยนตร์เรื่องนี้ ไม่ได้สร้างโดยการอ้างอิงถึงเนื้อเรื่องใดเรื่องหนึ่งจากหนังสือเลย เป็นการนำตัวละครสำคัญ ๆ ในหนังสือมาผสมกันและสร้างลักษณะและคุณสมบัติ(บางส่วน)ขึ้นมาใหม่ โดยมีการอ้างอิงถึงภาพลักษณ์จำเป็นที่ปรากฏในหนังสือมาใส่ในตัวละครบ้าง แต่จุดเริ่มต้น เกือบ ๆ จะนำวิธีการเปิดตัวมาจากตอน The Sign of Four

อย่างน้อย...หรือก็เกือบทั้งหมดของตัวละครสำคัญถูกนำมาอ้างอิงใหม่ ทั้งแมรี่ (ว่าที่ภรรยาของวัตสัน จากตอน The Sign of Four), ไอรีน (หญิงสาวที่เคยทำให้โฮล์มส์ต้องพ่ายแพ้ - จากตอน A Scandal in Bohemia) ซึ่งทั้งสองบุคคลนี้ มีพื้นฐานที่ใกล้เคียงจากเดิมในหนังสือ แต่ภาพยนตร์นำเพียงแค่พื้นฐานนั้นมาอ้างอิงถึงและสร้างบทบาทให้ใหม่ ซึ่งก็ถือได้ว่า "ดี" ไม่ถึงกับเลวร้ายและถ้าไม่ใช้ตัวละครสองบทนี้ ภาพยนตร์ก็อาจจะขาดความอ่อนบางจากมุมของตัวละครผู้หญิงออกไป เพราะถ้าหากสังเกตจากบทประพันธ์ดั้งเดิมนั้น เรื่องเชอร์ล็อค โฮล์มส์ มักจะขาดสีสันทางด้านเรื่องรัก ๆ ใคร่ ๆ ประสาชายหญิง แม้แต่ตอนสำคัญที่วัตสันได้เมีย ก็ไม่ได้บรรยายหรือสร้างภาพให้เห็นถึงความรักอันดูดดื่มนัก นึกจะให้รักก็เป็นรักแรกพบและจบด้วยการได้แต่งงานไปเลย

กลับมาที่ภาพยนตร์ จากบทที่เขียนและนำเสนอออกมา ต้องเรียกว่า "ดี" สำหรับการเป็นภาพยนตร์แนวสืบสวน แอ็คชั่น ผจญภัย ทั้งบทบาทของโรเบิร์ต ดาวนี่ จูเนียร์ และ จู๊ด ลอว์ ในฐานะของโฮล์มส์และวัตสัน สามารถนำเสนอออกมาได้เป็นตัวของตัวเองได้ชัด ทั้งสีหน้าท่าทาง และแววตา ทำให้เรื่องนี้สนุกและเชื่อถือได้ว่าดาราทั้งสองคนนั้นคือตัวละครนั้นจริง ๆ ส่วนไอรีนนั้น หากภาคสองทำให้เห็นอดีตหรือที่มามากกว่านี้ น่าจะทำให้ตัวละครตัวนี้(ในภาคภาพยนตร์)ดูมีมิติและน่าสนใจมากขึ้น ในภาคนี้ยังดูไม่สมบูรณ์นัก เป็นเพียงตัวเชื่อมโยงเรื่องให้ดำเนินต่อไปได้เท่านั้น แต่ยังดูกลวง ๆ อยู่ ยังไม่พอทำให้เชื่อได้ว่า ผู้หญิงคนนี้ที่ทำให้โฮล์มส์ต้องยอมรับและหลงใหลได้ ส่วนแมรี่นั้นไม่ต้องพูดถึง สร้างขึ้นมาเพื่อให้ครบตามที่ในหนังสือมี จะได้มีเหตุมีผลเพียงพอที่ทำไมวัตสันถึงต้องยึกยักแบบนั้น

ย้อนมาที่ตัวละครสำคัญคือ โฮล์มส์และวัตสัน แน่นอนเลยว่าภาพเค้าโครงเดิมที่มีมากว่าร้อยปีจากหนังสือ ถูกเปลี่ยนแปลงเกือบสิ้นเชิง ยังคงสัญลักษณ์สำคัญ ๆ ที่ให้พอเชื่อถือได้บ้างว่าเป็นตัวละครที่อ้างอิงมา ก็คือ วิธีการอนุมาน (ชอบคำนี้จริง ๆ) หลักการอธิบายเหตุผล ที่มาที่ไปของโฮล์มส์ ความบ้าบอประหลาด ๆ ในการทดลอง ความสามารถด้านไวโอลิน ชกมวย และการสูบกล้อง แต่ที่ผมเสียดายและอยากให้นำสัญลักษณ์จากหนังสือใส่ไปด้วยนั่นก็คือ การแต่งตัวและหมวกที่เป็นโลโก้ของโฮล์มส์บนปกหนังสือ ในหนังเปลี่ยนแบบหมวกไปและกล้องยาสูบก็โผล่ออกมาแบบนิด ๆ หน่อย ๆ ส่วนวัตสันนั้น หากบอกว่าภาพยนตร์ตีความให้ใหม่อย่างพลิกขั้วก็ไม่ผิด เพราะวัตสันกลายเป็นนักบู๊ นักสู้และผู้หาญกล้าออกหน้าสู้ ทั้ง ๆ ที่ในหนังสือค่อนข้างจะเงียบ ๆ ไม่ค่อยบู๊มากนัก ส่วนที่หนังทำได้เหมือนหนังสือก็คือ ความอยากรู้อยากเห็น หรืออยากรู้ไปเสียหมดของวัตสันที่นำเสนอออกมาได้คล้ายหนังสือมาก บุคลิกภาพอื่น ๆ ของวัตสันนั้นก็นำมาเป็นส่วน ๆ เช่น ปืนพกเวลาออกบู๊ที่ในหนังสือ วัตสันมักจะพูดถึงบ่อย ๆ และขาที่ไม่สมบูรณ์นักจากสงครามครั้งเก่าที่วัตสันผ่านมา

ตัวละครอื่นอย่าง ศจ.มอริอาตี ซึ่งคงมีบทเพิ่มในภาคถัดไป ยังให้ความลึกลับได้ดี และเลดสเตรท กับแม่บ้าน ก็คงไว้ที่บทบาทคล้ายเคียงกับในหนังสือ

สรุปเลยดีกว่า...ผลงานแบบภาพเคลื่อนไหวในลักษณะการสร้างบุคลิกภาพใหม่ของตัวละคร ถึงแม้ผมจะอ่านหนังสือมาก่อน .... ก็ต้องบอกว่า บทภาพยนตร์ทำได้ดี ไม่รู้สึกว่าจะต้องให้เหมือนหนังสือ (ขอให้ตอนดูแยกแยะและยกความเป็นวรรณกรรมตัวอักษรออกไป) เมื่อหมดความคาดหวังหรือไม่คาดหวัง ภาพยนตร์ก็นำเสนอได้ดี หาวิธีการแทรกสัญลักษณ์หรือคุณสมบัติสำคัญ ๆ ของตัวละครได้ดี ถึงแม้ว่าสัญลักษณ์นั้น ๆ จะถูกนำเสนอมาแค่ผ่าน ๆ อย่างกรณีการสูบกล้องของโฮล์มส์เหมือนแค่ให้ดูด ๆ พ่น ๆ ไปก็พอ หรืออย่างกรณีการค้นหาหลักฐาน ในหนังทำได้ไม่ค่อยละเอียดนัก บางตอนก็ตัดง่าย ๆ ให้โฮล์มส์มองหาของเพียงผ่าน ๆ แล้วค่อยนำมาเฉลยทีหลังว่านั่นแหล่ะพอแล้ว ครบแล้ว

โดยรวมหากคะแนนเต็มสิบ ผมให้ที่ 9.5 ไว้ก่อน เหลืออีก 0.5 ไว้รอตอนดูละเอียด ๆ จากแผ่น DVD ที่ยังขาด 0.5 อาจจะเป็นเพราะวิธีการตัดต่อและการนำเสนอเนื้อหาที่แน่นมาก ทำให้ขั้นตอนการเฉลยหรือการแสดงผลของการอนุมานเหตุและผลของโฮล์มส์ค่อนข้างไปเร็วจนตามไม่ทัน เลยไม่ทันได้สังเกตว่ามีจุดใดหลุดหรือไม่ (เพราะปกติหนังฮอลลีวู้ดแนวสืบสวน สอบสวนมักมีจุดให้จับผิดหรือไม่ต่อเนื่องได้เสมอ) ตอนทำเฉลยค่อนข้างไปเร็วและนำภาพ Flash back มาตัดต่อกันเร็วไป เหมือนจงใจไม่ให้จับผิด ฮ่าฮ่าฮ่า แต่เท่าที่ดูแบบเร็ว ๆ ก็ถือเสียว่าไม่น่ามีจุดใดพลาด เพราะเขียนบทแบบนี้ คงวนเวียนปะเหตุและผลให้ลงตัวได้ดี

ปิดท้าย .... หากใครว่าง ๆ อยากหาดูภาพยนตร์คั่นเวลา ระหว่างรอ AVATAR ให้คนซา ๆ ลง ก็แนะนำเรื่องนี้เป็นหนังครบสูตร ทั้งแอ็คชั่นสนุก ๆ เท่ ๆ มุขขำ ๆ และบทที่ต้องคิดทบทวนตามเรื่อง ส่วนบทรักแบบชายหญิงอาจจะน้อยนักจนดูแห้งแล้ง แต่ที่เยอะก็คงบทความรักแบบ"มิตรภาพ" ขอให้เข้าใจว่าผมมองว่ามิตรภาพนะครับ เพราะถ้าอ่านหนังสือจะรู้ว่าโฮล์มส์นั้นอยู่แบบโดดเดี่ยวแค่ไหน ดังนั้นการมีเพื่อนที่ชื่อ วัตสัน เข้ามาในวงจรการสืบสวนสอบสวน การที่โฮล์มส์จะรู้สึกเสียดายมิตรภาพและแสดงออกแบบที่ภาพยนตร์สื่อออกมานั้นก็...ไม่อยากเรียกว่าเป็น Y เท่าไรนักครับ ฮ่าฮ่าฮ่า

ใครที่เคยอ่านก็แนะนำว่าดูได้ครับ ทิ้งหนังสือไว้หน้าโรงภาพยนตร์ ก็จะได้มุมมองของโฮล์มส์แบบที่กระโดดโลดเต้นมีชีวิตชีวาไม่ขัดกับอารมณ์ที่ได้อ่านจากหนังสือ อย่างน้อยผมก็ให้เครดิตคนสร้าง คนเขียนบท คนกำกับ ที่ทำให้ คนอ่านวรรณกรรมอย่างผมไม่รู้สึกผิดหวังกับการอ่านเชอร์ล็อค โฮล์มส์ในอีกมุมหนึ่งจากภาพยนตร์

ปล.ความคิดเห็นส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน :)

จากคุณ : wolf

เขียนเมื่อ : 29 ธ.ค. 52 01:08:27