 |
ความคิดเห็นที่ 42 |
จริงๆ เราชอบแนวทำร้ายจิตใจให้นางเอกเจ็บปวดโดยที่พระเอกจะไม่รู้ตัวหรือจะเข้าใจผิดก็ตามแต่ แต่บทเรื่องนี้อ่อนด้อยจริงๆ พระเอกโง่เป็นกระบือ เหมือนว่าถ้าหากพระเอกฉลาดกว่านี้จะไม่มีมูลเหตุมาทำร้ายจิตใจนางเอก นอกจากจะโง่แล้วยังชอบใช้กำลัง ช่างดูถูกคนอื่น โลกแคบ ผู้ชายแบบนี้ถึงหล่อลากดินยังไงก็เอามาทำสามีไม่ไหว
นางเอกก็เหมือนอย่างที่หลายๆ ความเห็นบอก คือบางช่วงบางตอนไม่เข้าใจว่าจะแสดงอารมณ์เว่อร์ไปไหน
บทของใหม่ก็ต้องจิกกัดประชดประชันพี่สาวกับพระเอกตลอดเวลา บางทีจิกต่อหน้าคนอื่น (รส) ซะด้วย คือยังไงก็เป็นพี่ที่เลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก อะไรมันจะขนาดนั้น สงสารหลุยส์ ต้องขมวดคิ้วแทบจะทั้งเรื่องเลย
นอกจากนั้นยังมีองค์ประกอบอื่นๆ ที่รับไม่ได้อย่างแรง คอมนางเอกโดนทุ่มทิ้ง ประจวบเหมาะกับที่แม่นางเอกส่งเมลให้ไม่ได้ ส่งไปทีไรก็เฟลตลอด (คือไม่ต้องใส่ซีนนี้มาตรงจังหวะนี้ก็ได้นะ มันดูเหมือนกับว่าที่แม่ส่งเมลให้ไม่ได้เพราะคอมพัง - -') หรือทุกตอนจะต้องมีฉากที่ตัวละครบังเอิญมาเจอกันที่ใดที่หนึ่ง ไม่ว่าจะเป็นร้านอาหาร ห้าง งานสังคม สนามบิน บังเอิญเจอกันบ่อยเว่อร์ๆ ขอโทษนะคะ นี่มันกรุงเทพ พ.ศ. 2553 ที่เที่ยวมีเยอะแยะ ขนาดบ้านเรากับเพื่อนอยู่ใกล้เซ็นทรัลพระรามสามเหมือนกัน ยังเจอกันโดยบังเอิญแค่สองรอบเองตั้งแต่เปิดห้างมา
นี่ยังไม่นับบทพูดที่แสนจะลิเกอีกนะ ตอนแรกเลิกดูไปแล้ว กลับมาดูคู่รองโดยเฉพาะเลยนะเนี่ย
| จากคุณ |
:
ชื่อนั้นคือบอนด์, เจมส์ บอนด์ 
|
| เขียนเมื่อ |
:
4 ม.ค. 53 15:36:17
|
|
|
|
|
