ความคิดเห็นที่ 1 อุ้ย รูปไม่ติด --'' จากคุณ : Redden เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 22:09:56

ความคิดเห็นที่ 2 อันดับ 9 Lars Von Trier - Dogville (2003) นี่ก็อีกเรื่องที่เป็นหนังไม่แคร์สื่อ เพราะพี่แกเล่าเรื่องด้วยละครเวทีจำลองที่ตลอดทั้งเรื่องตัวละครทุกตัวจะต้องอยู่ในเวทีทั้งหมด(พูดง่ายๆก็คือทุกๆคนจะต้องเล่นตลอดทั้งเรื่องน่ะแหละ) แม้วิธีการนำเสนอจะมาแหกโค้งขนาดไหนก็ตามแต่หนังกลับเล่าเรื่องใกล้ตัวเรามากๆที่เราไม่ค่อยจะสนใจเท่าไหร่อย่าง "ความเป็นมนุษย์" ในตัวเรา หนังเรื่องนี้พาเราสำรวจเข้าไปในชุมชนแห่งหนึ่งที่นางเอกของเรื่องได้เข้าไปใช้ชีวิตอยู่ด้วย และในขณะเดียวกัน หนังก็พาเราสำรวจจิตใจของมนุษย์ในชุมชนเห่งนี้(ที่เป็นตัวแทนของมนุษย์ทั่วไป)ตามไปด้วย แม้ว่าหนังเรื่องนี้จะห่างไกลจากคำว่าความบันเทิง แต่ก็ใช่ว่าหนังเรื่องนี้จะไม่มีดี กลับกัน หนังเรื่องนี้ดีมากทั้งด้านการแสดง บท  คำพูด การดึงอารมณ์ร่วมของหนัง(ผมเศร้ามากกับฉากเขวี้ยงตุ๊กตา) รวมถึงวิธีการนำเสนอ จนผมอดคิดไม่ได้ว่า จะอีกกี่ปีหนอที่จะมีหนังเรื่องไหนทะเยอทะยานและกล้าที่จะนำเสนอในแบบที่หนังเรื่องนี้ทำได้ ปล. ผมรู้สึกว่าคนที่ดูหนังเรื่องนี้ 99 percent จะพูดว่า ถ้าชั้นเป็นนางเอกชั้นก็จะทำแบบนี้ และบางทีนั่นแหละมั้งที่ผู้กำกับต้องการจะสื่อถึง "ความเป็นมนุษย์" ในตัวเรา!! จากคุณ : Redden เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 22:24:50

ความคิดเห็นที่ 3 อันดับ 8 Joe Wright - Atonement (2007) ถ้านับจากแค่การกำกับศิลป์ การถ่ายภาพ เพลงปรกอบ และลูกเล่นในการนำเสนอ หนังเรื่องนี้คงเป็นหนัง classic แห่งยุคอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะว่า การถ่ายภาพในเรื่องนี้งามเวอร์ทั้งแสงสี ทุกสิ่งทุกอย่าง(ดูจากรูปประกอบก็พอจะเดาได้ --'') แถม ด้วยฉาก long take ที่ผมดูแล้วแทบลืมหายใจ พ่วงด้วย ดนตรีประกอบที่เพราะมากกก ไล่มาตั้งแต่ เสียงพิมพ์ดีดที่เก๋กู้ดสุดๆ ยันมาถึงเพลงเพราะโคตรอย่าง elergy for dunkirk ในฉาก long take ที่ว่า แถมวิธีการนำเสนอและการตัดต่อก็เทพมาก ทั้งการแสดงถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง กับ สิ่งที่เห็นผ่าน perception ของตัวละคร(ยัยไบรโอนี่ย์)ในช่วงต้น และ การเล่าผ่านการเขียนในช่วงหลัง(ใครดูแล้วคงจะ get เพราะไม่อยาก spoiled) ส่วนในด้าน บทและเนื้อเรื่อง รวมถึงการแสดง แม้จะไม่ได้เทพเท่ากับองค์ประกอบด้านบน หากแต่สิ่งเหล่านี้ก็อยู่เหนือกว่าคำว่ามาตรฐานซะไกลโข โดยเฉพาะประเด็นที่เจ็บปวดในเรื่องนี้คือความรู้สึกผิดของตัวละคร ที่ฝังลึกเข้าไปในสมองคนดู หลังหนังจบผมยังจำประโยคที่ไบรโอนี่บอกได้ติดหูเลยว่า "i'm very very sorry for the terrible distress that i have caused" แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 53 22:51:26 จากคุณ : Redden เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 22:36:28

ความคิดเห็นที่ 4 อันดับ 7 Guillemo Del Toro -Pan's Labyrinth (2006) หนังเสริมสร้างจินตนาการสุดโหดแห่งทศวรรษเรื่องนี้ทำให้หลังผมดูจบเล่นเอาตัวชาหัวมึนไปเกือบครึ่งชั่วโมง (คนดูในเทศกาลหนังที่คานส์ยืนปรบมือให้กับหนังหลายนาทีมากๆ) จริงๆแล้วหนังเรื่องนี้มีวิธีการเล่าเรื่องที่ไม่ได้ผาดโผนเท่าไหร่นะ คือเล่าเรื่องคู่ขนานระหว่างโลกที่เกิดขึ้นจริง กับโลกในจินตนาการ(ที่ไม่รู้เกิดขึ้นจริงรึเปล่าของตัวเอก) หนังเล่าเรื่องในบรรยากาศอึมครึมและโหดร้ายทั้งสองโลกเลย โดย ผกก เล่นกับอารมณ์คนดูอย่างเต็มที่ด้วยการกดดันเราเข้าไปเรื่อยๆ จนคนดูไม่แปลกใจเลยว่าทำไมตัวละครถึงอยากหนีเข้าไปยังโลกจินตนาการขนาดนั้น แต่ที่เลวร้ายก็คือ เหมือน ผกก กำลังจะพยายามสื่อว่า สองโลกนี้ไม่ได้แตกต่างกันหรอก สองโลกนี้ล้วนเป็นสื่อจำลองของกันและกันต่างหาก ดังนั้น โลกในจินตนาการของตัวเอก(ยัยหนูโอฟีเลีย) ก็เลยมีความ dark ตามโลกที่เกิดขึ้นจริงไปด้วย หนังเล่าเรื่องได้กดดันสุดๆทั้งจากภาพ และการแสดงที่เล่นได้ดีมากของทุกๆตัวละคร แถมมา peak เอาตรงตอนจบ ที่ผมยกให้เป็นตอนจบแห่งทศวรรษเลยก็ว่าได้ (หากคุณคิดว่าตอนจบ the mist เป็นอะไรที่แรงแล้ว เจอเรื่องนี้ไปจะช๊อคยิ่งกว่า แต่มันไม่ได้ช๊อคแบบรุนแรงอย่างเดียวนะ มันกลับเป็นการช็อคที่ละเอียดอ่อนและนุ่มนวลที่สุดเท่าที่หนังเรื่องหนึ่งพึงจะจบเลยทีเดียว !!!) จากคุณ : Redden เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 22:51:00

ความคิดเห็นที่ 5 อันดับ 6 Tetsuya Nakashima - Memories of Matsuko (2006) "ขอโทษที่เกิดมา" มัตซึโกะเขียนคำนี้ซ้ำๆเอาไว้ที่ผนังก่อนที่เธอจะตาย ชีวิตของเธอเต็มไปด้วยบาดแผลและความเจ็บปวด ตลอดชีวิตของเธอ เธอรอคอยความรัก แสวงหาความรัก และ ทำทุกอย่างเพื่อมัน แต่น่าเศร้า เธอไม่เคยได้มันเลย อ่านถึงตรงนี้ทุกคนคงคิดว่าหนังคงเศร้ามากกกก หดหู่มากแน่นอน แต่เปล่าเลย หนังเรื่องนี้เลือกเล่าเรื่องอย่างที่เป็น style pop มากๆ ทั้งการเล่าเรื่องแบบการ์ตูน สลับกับเพลงปอป และภาพสีสวยแบบลูกกวาดตลอดทั้งเรื่อง แต่ก็นั่นแหละ แม้ว่าจะเล่าเรื่องด้วยท่าทีดังกล่าว หากแต่ความเศร้าสลดหดหู่ของหนังไม่ได้ลดน้อยลงไปเลย กลับกันยิ่งหนังมีความ pop มากขึ้นเท่าไหร่ความหดหู่ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น แถมการแสดงในบท มัตสึโกะ ของมิกะ นากาทานิ ด้วยแล้ว ยิ่งทำให้คนดูร้องไปขำไปเลยก็ว่าได้ สำหรับผม หนังเรื่องนี้เปิดมุมมองอะไรมากมายในการได้ดูเรื่องนี้ มัตสึโกะถูกตราหน้าว่าไร้ค่า และ สมควรตาย ดังที่พ่อของพระเอกได้กล่าวเอาไว้ อาจจะจริงถ้าเราวัดจากความสุขของเธอ หรือความล้มเหลวในชีวิตของเธอ แต่บางที "ชีวิตของคนเราอาจไม่ได้วัดคุณค่าจากสิ่งที่เรามี แต่วัดจากสิ่งที่เราได้ให้ไป" ดังที่หนังเรื่องนี้บอกเอาไว้ต่างหาก จากคุณ : Redden เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 23:04:38

ความคิดเห็นที่ 6 อันดับ 5 Kim Ki Duk - Spring summer fall winter and spring (2003) หนังเรื่องนี้เด่นที่สุดที่การถ่ายที่สถานที่เดียวคือละแวกวัดกลางน้ำดังรูปข้างล่าง แถมตัวละครในเรื่องก็มีอยู่กระจึ๋งเดียว เรียกได้ว่าหนังเล่าเรื่องอย่างเรียบง่ายมากๆ แต่ในความเรียบง่ายนั้นกลับมีความนุ่มลึกอย่างที่สุด plot ของหนังไม่มีอะไรมาก ศิษย์หนีอาจารย์ออกไปมีความรักแล้วซมซานกลับเข้ามาใหม่ โดยหนังเลือกถ่ายโดยอิงไปกับฤดูกาลตามธรรมชาติที่หมุนเวียนเปลี่ยนไปตามที่มันควรจะเป็น ผมอธิบายไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมถึงชอบหนังเรื่องนี้นัก รู้แต่ว่าดูจบแล้วมันให้อารมณืที่นิ่งสงบมาก จนไม่อยากจะเชื่อว่าคนกำกับที่เล่าเรื่องราวโดยอิงแก่นของศาสนาพุทธได้อย่างลึกซึ้งขนาดนี้จะเป็นคนคริสต์ !!! ปล. ผมอธิบายความงามของหนังเรื่องนี้ไม่ค่อยจะถูก รู้แต่ว่าชอบมากกกก โดยเฉพาะฉากจบ ที่ classic สุดๆทำให้ผมยกเรื่องนี้ขึ้นหิ้งไปแล้วเรียบร้อย จากคุณ : Redden เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 23:14:33

ความคิดเห็นที่ 7 อันดับ 4 Michael Haneke - The piano teacher (2001) หนังเล่าเรื่องของครูเปียโนจิตหลุดที่อยากมี sex กับลูกศิษย์แบบ sadist ไม่ต้องสงสัยว่าตัวละครในเรื่องนี้โรคจิต (สังเกตุได้จากพฤติกรรมของเธอ ที่ดมทิชชู่เปื้อนน้ำกาม กรีดของลับของตัวเอง --'' จิกหัวแม่ตบ จูบแม่ตัวเอง เอ่อ นี่มันหนังอะไรนี่) หลายๆคนอาจสงสัยแล้วหนังเรื่องนี้ให้อะไรกับตัวเรากับสังคมเนี่ย ? คำตอบก็คือ ก็ให้สิ อย่างน้อยๆหนังก็ทำให้เรารู้ละกันว่าทำไมยัยครูนี่ถึงได้โรคจิต และใครเป็นคนทำให้เธอโรคจิต (ถ้าใครดูแล้วจะตอบได้ทันทีเลยว่าใครหรือสิ่งใดกันที่ทำให้เธอโรคจิตและเจ็บป่วยได้ขนาดนี้.. ก็แม่หล่อน และ สังคมผู้ดีศีลธรรมสูงส่งที่หล่อนอาศัยอยู่นั่นแหละ) นอกเหนือจากประเด็นของหนังที่ตบหน้าคนดูผู้เปี่ยมศีลธรรมดังที่กล่าวไปแล้ว หนังเรื่องนี้ถ้าว่าในเรื่ององค์ประกอบหนังมันอาจเข้าขั้น perfect ก็ว่าได้ทั้ง การแสดงโคตรเทพของ isabell huppert บทหนังขั้นเทพ การถ่ายภาพแบบ 3 scale รวมถึง ดนตรีและสัญลักษณ์ที่สอดแทรกในเรื่อง จนอาจเรียกได้ว่านี่คือหนังโคตรเทพแห่งทศวรรษก็ว่าได้ จากคุณ : Redden เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 23:25:59

ความคิดเห็นที่ 8 อันดับ 3 Pedro Almodovar - Talk to her (2002) ออกตัวก่อนว่าผมชื่นชอบ ผกก คนนี้เป็นการส่วนตัว ดังนั้นใน list ของผมถ้าไม่มี ผกก คนนี้อยู่ก็คงเข้าขั้นแปลกเต็มที talk to her เป็นผลงานที่นุ่มนวลที่สุดของเจ้าป้า(ใครเคยดูหนังเจ้าป้าคงจะพอทราบว่าหนังฮี เอ้ย ชี แรงขนาดไหน) แต่เรื่องนี้ไม่เลย หนังเรื่องนี้ไร้ซึ่งความแรง ตัวละครป่วยๆ ฉาก sex แรงๆอย่างที่เคยมีในหนังเรื่องก่อนๆกลับไม่มีเลยในเรื่องนี้ แต่สิ่งที่แรงที่สุดของหนังเรื่องนี้ที่ผมคิดว่าแรงกว่าทุกๆเรื่องในหนังเจ้าป้า คือ "สารที่หนังนำเสนอ" หนังเล่าเรื่องง่ายๆ ชิวๆ ของผู้ชายสองคนที่คนรักอยู่ในสภาพเป็นผักด้วยกันทั้งคู่ คนนึงเลือกที่จะพูดกับเธอไปเรื่อยๆ ส่วนอีกคนหมดศรัทธาในความหวังและความรู้สึกที่เค้ามีต่อเธอไปแล้ว จนผลลัพธ์สุดท้ายออกมาในตอนจบที่เจ็บปวดและสวยงามที่สุด ดังที่หนังปิดท้ายเอาไว้ ถึง ความรักกับชื่อของหนังคือtalk to her อย่างงดงาม ps. ผมชอบฉากที่หนังอุปมาถึงหนังสั้นเรื่องนักวิทยาศาสตร์ที่ตัวเล็กลงมากๆๆๆๆ รู้สึกว่ามันประทับใจแบบสุดๆ และขอตบมือให้กับเจ้าป้า 30 ตลบ ที่ทำหนังได้งดงามขนาดนี้ จากคุณ : Redden เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 23:34:29

ความคิดเห็นที่ 9 อันดับที่สอง Jean Pierre Jeunet - Amelie (2001) หนังว่าด้วย amelie ที่มีครอบครัวสุดเย็นชา อยู่ในเมืองสุดเย็นชา ไร้ซึ่งคนที่รักเธอ แต่เธอกลับมีความสุขเป็นที่สุด !!! อ่านแล้วอาจงง แต่มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ในหนังไม่มีใครมอบความรักหรือความสุขให้ amelie แต่แล้วจะยังไงล่ะ ตัวเอกของเราหาได้แคร์ไม่ ไม่มีใครให้ความสุขชั้นเหรอ ถ้างั้นชั้นขอเป็นคนมอบความสุขให้พวกเค้าละกัน ... เพราะนั่นแหละความสุขของชั้น ดังที่ได้กล่าวไป amelie มีวิธีการหาความสุขที่เลิศมาก ดังที่เธอได้กล่าวเอาไว้ว่า ' I like to look for things no one else catches. I hate the way drivers never look at the road in old american movies" ใช่แล้วพวกคนขับรถสนใจแต่จุดหมายปลายทาง แต่ไม่เคยสนใจความสุขที่รายล้อมเราอยู่ระหว่างทางที่เราสามารถเห็นได้แค่เปลี่ยนมุมมองกับมันเท่านั้น ปล. นี่เป็นหนังไม่กี่เรื่องที่เปลี่ยนมุมมองผมต่อการใช้ชีวิตได้ ใช่แล้ว อย่าไปแคร์เลยว่าเราไม่ได้ความสุข ทำไมเราไม่สร้างมันขึ้นมาล่ะ ? แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 53 00:36:50 จากคุณ : Redden เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 23:44:54

ความคิดเห็นที่ 10 อันดับ 1 แล้ว เหนื่อยจัง Stephen Daldry - The hours (2002) "I don't think two people could have been happier than we have been" เวอร์จิเนีย วูลฟ์ ทิ้งท้ายเอาไว้ในจดหมาย ก่อนเธอจะฆ่าตัวตาย นี่คือหนังที่ผมชอบที่สุด อาจใช่ที่หนังหดหู่ เพราะหนังเกี่ยวกับคนที่เป็นโรคซึมเศร้า แต่ใช่หรือไม่ว่าหนังเรื่องนี้สะท้อนความจริงในขีวิตเราบางอย่างที่เราไม่อาจปฏิเสธได้ ซึ่งสิ่งนั้นก็คือชื่อเรื่อง หนังเรื่องนี้มีการแสดงและดนตรีประกอบที่ผมชอบมาก แถมบทภาพยนต์และการตัดต่อยิ่งโคตรเทพ แต่สิ่งที่ทำให้ผมยกเรื่องนี้ขึ้นมาเป็นอันดับ 1 ใน list ของผมนอกเหนือจากความอินในหนังแล้ว ผมชื่นชอบประโยคสุดท้ายของหนังมาก ที่มีความหมายประมาณว่า ที่เรามีชีวิตอยู่ ที่เราต้องเจ็บปวด ก็เพื่อจะได้เรียนรู้ ได้รู้จักชีวิตอย่างที่มันเป็น และเราก้จะได้รักมันอย่างที่มันเป็นจริงๆนั่นเอง และนั่นล่ะมั้ง ที่บางทีอาจเป็นสารของเรื่องนี้ ปล. ผมชอบหลายๆประโยคในหนังมาก อาทิ "You cannot find peace by avoiding life" "Someone has to die in order that the rest of us should value life more. It's contrast" "To look life in the face, always, to look life in the face and to know it for what it is. At last to know it, to love it for what it is, and then, to put it away. Leonard, always the years between us, always the years. Always the love. Always the hours" แก้ไขเมื่อ 11 ม.ค. 53 23:56:54 จากคุณ : Redden เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 23:56:41

ความคิดเห็นที่ 11 ขอแก้รูปใหม่ --'' จากคุณ : Redden เขียนเมื่อ : 11 ม.ค. 53 23:59:05

ความคิดเห็นที่ 12 ชอบ Talk to her จากคุณ : archdrea เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 00:25:20

ความคิดเห็นที่ 13 The hours Memories of Matsuko Talk to her เป็นแผ่นที่ผมมีค้างไว้แล้วยังไม่ได้ดูเลย คงต้องหยิบมาไล่ดูแล้ว (ขอบคุณครับ ^^) Dogville เป็นหนังที่ไม่ติดอันดับการแสดงในรอบสิบปีได้ยังไง? (เล่นกันแบบเอากันตายไปข้างนึงขนาดนั้น) จากคุณ : มณีเล้ง เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 01:29:01

ความคิดเห็นที่ 14 ว้าว...!!! จขกท. ชอบ The Hours เหมือนเราเลย เป็นหนังที่เราหยิบมาดูซ้ำบ่อยมาก ปีนั้น( 2002 ) รางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม ออสการ์น่าจะให้เรื่องนี้นะ เพราะเป็นบทที่น่าจะดัดแปลงเป็นหนังยากที่สุดในปีนั้นเลย.... หนังโปรด10เรื่องในรอบทศวรรษของเราก็มีดังนี้ค่ะ... The Constant Gardener Erin Brockovich Eternal Sunshine of The Spotless Mind The Hours Inglourious Basterds Little Miss Sunshine Monster's Ball The Passion of The Christ Slumdog Millionaire Whale Rider จากคุณ : SexyMe เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 02:01:05

ความคิดเห็นที่ 15 ผมก็ชอบ constant gardener เหมือนกันครับ แต่ passion of the christ นี่ดูจบผมนอนไม่หลับเลยอะ (ดูหนังโหดๆไม่ค่อยได้ --') จากคุณ : Redden เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 09:59:55

ความคิดเห็นที่ 16 สำหรับเรื่อง The Passion of The Christ ตอนแรกผมไม่อยากดูเลยครับ เพราะว่าส่วนตัวผมไม่ชอบหนังศาสนาครับ แต่พอได้ดูแล้ว หนังเรื่องนี้มีดีมากกว่าที่คิด จากคุณ : joosenit เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 12:27:29

ความคิดเห็นที่ 17   ^ ^ ^ The Passion of The Christ เหนด้วยกะ คห ข้างบนนนนนน ดีมาก จำได้เป็นหนังนานแล้วววว อาจจะเป็นหนังเรื่องแรกที่ทำให้เรา้ร้องไห้ด้วยมั้ง 555 จากคุณ : payton เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 12:49:52 A:168.120.84.16 X: TicketID:246476

ความคิดเห็นที่ 18   ถูกใจ top 10 ของจขทกมากมายยย และ ดีใจที่ีมีคนชอบ Eternal Sunshine of The Spotless Mind รักหนังเรื่องนี้มากกกกกกก จากคุณ : MaX เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 16:41:36 A:113.53.134.103 X: TicketID:027813

ความคิดเห็นที่ 19 หนังดีไม่ดีผมไม่รู้ เพราะผมยังไม่เคยดู 10 เรื่องของ จขกท เลยสักเรื่อง (เหมือนคนหลังเขาเลยเรา) แต่ที่รู้แน่ๆคือ เจ้าของมีความสุขอย่างที่เจ้าของบอกว่า "จุดประสงค์จริงๆของผมคือการได้เขียนอะไรซักอย่างตอบ แทนหนังดีๆซักเรื่องที่ให้อะไรหลายๆอย่างกับผม และทำให้ผมรู้สึกว่าการดูหนังนี่มันคือความสุขความรื่นรมณ์อย่างแท้จริง" จริงๆ และทำให้คนอ่านอย่างผมมีความสุขตามไปด้วย....... จากคุณ : ixohoxi (ixohoxi) เขียนเมื่อ : 12 ม.ค. 53 20:34:24

ความคิดเห็นที่ 20 หนังดีๆหลายเรื่องนะครับ จากคุณ : joblovenuk เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 07:53:55

ความคิดเห็นที่ 21 ไม่รู้จัก Dogville อ่านแล้วอยากหามาดูเลยอะ ไม่ถนัดการจัดอันดับอะไรเลย แต่เท่าที่ดูหนังมา ชอบสุดๆ คือ Eternal Sunshine of the Spotless Mind Pulp Fiction Kill Bill 1-2 (มันส์มากจริงๆ) Juno Memories of Matsuko แต่หนังดีๆ อีกหลายเรื่อง ยังไม่เคยดู จากคุณ : ZzIqka เขียนเมื่อ : 13 ม.ค. 53 14:28:23