ความคิดเห็นที่ 1 |
สปอยล์
หนังเรื่องนี้มันไม่สุดตั้งแต่แรกแล้วแหละ ดึงอารมณ์ที่ทำให้โทบี้ต้องเป็นคนโรคจิตก็ไม่ได้ ทำให้เราไม่อินเลยว่า เค้าจะเป็นได้ถึงขนาดนี้ ปูความสัมพันธ์ของพี่กับน้องก็ไม่ดี ความสัมพันธ์ระหว่างนาตาลีกับเจคก็ไม่สุด
เราว่านะ หนังเรื่องนี้ประเด็นที่ต้องการสื่อดี แต่บทไม่ดีเลย ไม่ดึงอารมณ์ อาจจะได้แค่ตอนที่เด็กเล่น แสดงให้เห็นว่า ลูก 2 คน พ่อแม่รักไม่เท่ากัน แล้ว มันทำให้เด็กมีปมอย่างไร เปรียบเทียบกับ ปมของโทบี้และเจค
ตอนจบหนะ จริงๆแล้วพี่ชายหนะ ระแวงทุกสิ่งทุกอย่างตังแต่ที่เค้ากลับมานั่นแหละ เพราะเริ่มกลายเป็นพวกวิตกจริตแล้ว คือ คิดว่าคนรอบข้างจะทำร้ายตัวเอง แม้กระทั่งน้องชาย และ เมีย เลยไม่เชื่อใจใคร แถมยังเก็บปมความลับในใจที่ฆ่าลูกน้องตัวเองและแบกรับความรู้สึกผิดนี้ไว้ไม่กล้าบอกใคร เก็บกดไปเรื่อยๆมันก็ส่งผลต่อพฤติกรรมทำให้ แสดงอารมณ์ออกมาอย่างรุนแรงควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ และ ระเบิดอารมณืออกมาในที่สุด เพราะหาทางปล่อยไม่ได้ เพราะเค้าคิดว่าไม่มีใครเข้าใจ แต่ตอนท้ายยังมีน้องชายที่เข้าใจเค้า (บอกตรงๆหนังทำตื้นมากๆ ทำไมพี่ชายถึงเชื่อง่ายขนาดนั้น มันควรจะมีเหตุการณ์พิสูจน์ความจริงใจมากกว่านี้)เข้าไปกอดเค้าแม้จะเค้าจะเลวร้ายแค่ไหน แต่คนอื่นๆกลับหลีกหนีเค้าแม้กระทั่งลูก จนทำให้เค้าสามารถคลายปมของตัวเองคือ เล่าเรื่องราวต่อนาตาลี และ จบด้วยว่า เค้าเห็นจุดจบของสงครามแล้ว ก็คือ สงครามในใจเค้าจบสิ้นลงแล้ว เค้าหลุดพ้นแล้ว จากเดิมที่แม้เค้าจะกลับมาจากสงครามแต่ตัวเค้ายังยึดติดและคิดถึงเหตุการณ์ตอนถูกจับตัวไปตลอดเวลา ทำให้ไม่มีความสุข และ เก็บกดด้วยความรู้สึกผิด หลังจากนี้ไป อาการก็คงดีขึ้นเรื่อยๆ ส่วนระหว่างที่โทบี้รักษาตัว เจคก็มาดูแลครอบครัวและลูกของเค้าให้ โดยที่เค้าไม่คิดระแวงอีกต่อไปแล้ว เพราะ ว่า เจคก็คือ น้องชายของเค้า การที่เค้าพูดออกมาแบบนี้คือ เค้าคิดได้ในครั้งนี้จริงๆว่า เจคคือน้องชายของเค้าจริงๆ ส่วนที่ผ่านมาอาจจะคิดว่าน้องคือคนที่เกิดร่วมพ่อแม่เดียวกัน แต่ไม่มีความหมายถึงความรักความผูกพัน
แก้ไขเมื่อ 12 ม.ค. 53 02:15:07
| จากคุณ |
:
dfh   
|
| เขียนเมื่อ |
:
12 ม.ค. 53 02:11:51
|
|
|
|
