ความคิดเห็นที่ 1 ไม่มี บท ฮาเรม รูท หรอ จากคุณ : นายละมุน เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 10:04:20

ความคิดเห็นที่ 2   ชอบบทฮอลโลว์ครับ เพราะไม่มีเจ้าขาวบ้าคุณธรรมแต่ทำอะไรไม่ได้มารำคาญลูกตา (แต่มีตัวที่กากกว่ามาแทนเป็นโขยง) จากคุณ : hollow ฮัลโหล เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 10:07:17 A:118.172.115.6 X: TicketID:235030

ความคิดเห็นที่ 3 ส่วนตัวชอบบท HF อะไรเอ็งจะเท่ได้ขนาดน้าน +[]+  ดูเป็นพระเอกกว่าบทอื่นอีก ^ ^ รับบทเป็นพระเอกละครดราม่าอยู่ครับ เลยต้องเท่ห์นิดนึง ส่วนตัวผมชอบแบบ Fate นะ  รู้สึกเป็นอุดมคติเยอะดี และรู้สึกว่าถึงเรื่องจบไป แล้วแต่ชีวิตมันยังต้องดิ้นรนต่ออีกเยอะเอาเรื่อง(ที่ไม่มีปัญญาทำ ) จากคุณ : Kross_ISC เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 10:07:38

ความคิดเห็นที่ 4 ชอบ อาเชอร์อ่ะ จากคุณ : welzer เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 10:07:45

ความคิดเห็นที่ 5   มีคนเคยเปรยบเทียบชิโร่จากสามบทเอาไว้อย่างนี้ ในบทFate ชิโร่เปรียบเสมือยวัยเด็ก มีความฝันและไขว่คว้าความฝันนั้น แต่ขณะเดียวกันก็ไม่มีแรงจูงใจและความมุ่งมั่นที่แน่วแน่พอ ในUBWเปรียบ ชิโร่เป็นตัวแทนของวันรุ่น เขายังมีความฝันอย่างเด็กๆ ขณะเดียวกันก็ได้เรียนรู้ถึงความจริงแล้ว แต่ก็ยังคงมุ่มมั่นจะเดินไปตามเป้าหมาย ในHFชิโร่นั้นเป็นผู้ใหญ่ที่เข้าใจโลก และเลือกที่จะปกป้องคนที่ตัวเองรักมากกว่าจะไขว่คว้าความฝันที่เลือนรางและห่างไกล ส่วน อาเชอร์ เขาเป็นชายชราผู้ผ่านโลกมามาก ผิดหวังซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนแทบจะหมดสิ้นความหวัง เฝ้าแต่ก่นด่าความผิดพลาดของตัวเอง แต่ในขณะเดียวกัน เมื่อเห็นเด็กรุ่นๆที่มีความฝันอย่างตัวเองในอดีตก็อดไม่ได้ที่จะทั้งรัก ทั้งชัง ปล. แล้วบทHAล่ะ? จากคุณ : ไม้หลอน เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 10:12:20

ความคิดเห็นที่ 6 ชอบHFนะครับ ถ้าความเท่ล่ะผมว่าในUBWหมอนี่เท่กว่าเยอะ แต่บทบาทในบทนี้มันกินใจผมจริงๆ ถ้าเพื่อคนที่รักล่ะก็สามารถทิ้งได้ทุกอย่างแม้แต่ความฝันของตัวเอง จากคุณ : WiNdAbLe Destiny เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 10:33:15

ความคิดเห็นที่ 7 HF สิครับเท่ได้ใจ เลือกปกป้องคนรัก มากกว่าความฝัน จากคุณ : Rainhawk เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 10:50:03

ความคิดเห็นที่ 8 UBW สิครับ บทโปรดผม เป็นบทที่ชิโร่แสดงความเป็นพระเอกได้อย่างเต็มที่สุดๆแล้ว บท Fate ไม่เห็นมันทำอะไรที่พระเอกสมควรทำซักอย่าง นอกจากจีบสาว บท HF พอลองเล่นดูร้องเฮ้ย นี่แกทิ้งอุดมการณ์ตัวเองง่ายๆแบบนี้เลยเนี่ยนะ บ้ารึเปล่า จากคุณ : unholy เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 11:37:03

ความคิดเห็นที่ 9 UBW ครับ เพราะมันเลือกริน - -b แค่นี้ก็พอแล้ว ไม่ต้องอะไรให้มากมายจริงๆ จากคุณ : RennasS เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 11:37:33

ความคิดเห็นที่ 10   โหวตไม่ได้ แต่เลือก HF ครับ ดูดี และ มาดพระเอกที่สุดแล้ว อุดมการณ์อะไรจะสำคัญกว่าคนเรารัก ทำไมถึงมีแต่คนด่าว่า พระเอกดราม่านะ ผมว่าภาคนี้ชิดร่ แมน และ สมเป็นพระเอกกว่าภาคไหนๆ ส่วน UBW ด้านความเก่ง ยอมรับ Paradox นี้เอ็งแน่ แต่ด้านความคิด ...ไอ้โง่ไม่เลิก ขนาด ตัวเองตอนโต มาเตือนถึงความล้มเหลวข้างหน้า ก็ยังหัวชนฝา ว่าตรูจะเป็นแบบนี้ซะอย่าง ไม่ยอมรับรู้รับฟังความจริงที่จะเกิด ขณะ Fate ยังพอรับได้ว่า ก็อาเชอร์ไม่มีโอกาสได้บอกถึงอนาคตที่จะเจอ จากคุณ : Dragon Knight เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 11:47:44 A:118.172.118.39 X: TicketID:150685

ความคิดเห็นที่ 11 HF โลดครับ - -b ลุ้นมากเลยนะว่าจะมีทำอนิเมของภาคนี้รึเปล่า ไหนๆ บท Fate กับบท UBW ก็ทำไปแล้วทั้งที อยากเห็นบทบาทของเจ้าขาวในบทนี้จริงๆ เป็นบทที่ผมชอบฉากจบแบบ Normal End มากกว่า True End อีกนะ ฉากสุดท้ายที่มันเทรซดาบมาจะฟันจอกแล้วยืนตายทั้งๆ ที่คาท่าฟันไว้นั่นมันเท่จริงๆ (และเท่ยิ่งกว่า เมื่อถึงฉากถัดมาตอนร่างของมันที่ตายไปแล้วดันตวัดดาบโชะเดียวจอกขาดแบบไม่ต้องสั่งเสีย) จากคุณ : Drake เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 12:16:10

ความคิดเห็นที่ 12   ชอบ UBW ครับ  ผมว่ามันคือความเป็นไปได้  ใช่ว่าตัวชิโร่จะไม่รู้ว่าที่อาเชอร์บอกเป็นเรื่องจริง  แล้วมันก็ไม่ได้ยืนยันด้วยว่ามันจะไม่ล้มเหลวแบบอาเชอร์  แต่ที่มันยืนยันหนักแน่นก็คือ  มันจะไม่ยอมแพ้และโทษตัวเองแบบอาเชอร์ ดูสภาพจิตใจของมันได้จากบทร่าย UBW นั่นล่ะครับ แต่รู้สึกมีการยืนยันแล้วนะครับว่า HF คือฉากจบที่แท้จริง จากคุณ : zethys เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 12:35:42

ความคิดเห็นที่ 13 ^ ลุงนาสุยืนยันเองรึเปล่าครับ เพราะเท่าที่ผมเคยได้ยินคือแฟนๆเขายกบท HF เป็นบทที่จบได้สมบูรณ์ที่สุดเท่านั้น (ซึ่งอันนี้แน่นอนว่าไม่เถียงเพราะมันเฉลยปริศนาทุกอย่างเกือบหมด เพียงแต่ผมไม่ชอบเป็นการส่วนตัวเท่านั้น) จากคุณ : unholy เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 13:07:18

ความคิดเห็นที่ 14 เข้ามาเป็นคนแรกที่โหวด Fate ครับ ถึงชิโร่เวอร์ชั่นนี้จะแย่จะไม่ได้เรื่องแค่ไหน แต่เขาก็เป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ได้ครอบครองสิ่งที่ราชันย์แห่งราชามิอาจครอบครองได้ ถึงแม้เขาจะฝันโง่ๆบ้าๆ แต่ฝันนั้นไม่ใช่หรือที่ทำให้แม้แต่ Holy grail ยอมรับในจิตวิญญาณว่าเขาคู่ควรที่จะได้รับการขนานนามว่า "วีรชน" ส่วนตัวผมชอบโล่ห์ Avalon มากกว่า เหมาะกับการสู้เป็นทีมดี (เหมาะกับนิสัยแบบชิโร่ด้วย ตัวแท๊งประจำทีม เซเบอร์เป็นคนโจมตี ส่วนริน Debuff) ถ้าได้ความฉลาดแบบลูลูชนี่ผมว่าเรื่องน่าจะพลิกไปเยอะ สงสัยนิด ทำไมอาเชอร์ไม่ใช้ Avalon กับ Excalibur บ้างครับ หรือว่าไม่มี จากคุณ : ฮีโร่ดอย เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 13:33:04

ความคิดเห็นที่ 15 สงสัยนิด ทำไมอาเชอร์ไม่ใช้ Avalon กับ Excalibur บ้างครับ หรือว่าไม่มี ^ ^ เพราะอาเชอร์ ไม่รู้จัก อวาลอนและXคาลิเบอร์ครับ ในโลกที่อาเชอร์มาก่อนเป็นเซอร์วนอ ไม่ได้เป็นโลกเดียวกับโลกที่ชิโร่เป็นเซอร์วอน ว่าง่ายๆ อาเชอร์อาจไม่เคยเจอเซเบอร์ด้วยซ้ำ กลักัน ชิโร่มีอวาลอนมาตั้งแต่เล็กๆ ร่างกายซึมซับจนแม่นยำ จึงเทรซได้ครับ จากคุณ : recnalxam เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 13:41:18

ความคิดเห็นที่ 16 ไปดูที่ไหนกันมาอะเนี่ย ผมดูแค่ภาคที่ไทก้าซื้อมาแค่ภาคเดียวเอง จากคุณ : F-MISSILE เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 14:14:02

ความคิดเห็นที่ 17 ^ ^ ^ มาจากเกมส์ ครับ จากคุณ : นายละมุน เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 14:16:29

ความคิดเห็นที่ 18   แต่รู้สึกมีการยืนยันแล้วนะครับว่า HF คือฉากจบที่แท้จริง ^ ^ ^ เอามาจากไหนเอ่ย? ถ้าจะมีที่พูดคล้ายๆกันนี้ก็จะมีในTiger Dojoที่39 ซึ่งไทกะจะพูดให้กำลังใจเราว่า"อีกนิดเดียวFate/Stay Nightก็จะจบจริงๆแล้ว" หมายความว่าไม่มีเนื้อเรื่องอื่นในภาคนี้ให้เล่นต่ออีก และถ้าว่ากันตามตรง บทHAดันมีเนื้อหาข้อมูลสารพัดที่ต่างจากHFชนิดที่เรียกได้ว่าไม่เกี่ยวกันเลย อันนี้จะทำยังไงดี? สงสัยนิด ทำไมอาเชอร์ไม่ใช้ Avalon กับ Excalibur บ้างครับ หรือว่าไม่มี ^ ^ ^ Excalibur สิ้นเปลืองเกินไปครับ ถ้าเอามาใช้มานาของอาเชอร์ไม่พอป้อนดาบ เกรงว่าจะดับเองซะก่อน ส่วนอวาลอน อาเชอร์รู้จักอวาลอนนะครับ(จะมีบ่นในบทUBWตอนที่จะสู้กับชิโร่ว่า"ปลอกดาบของเซเบอร์ยังคุ้มครองชิโร่อยู่อีกเหรอ") แต่ที่ไม่เทรซมาใช้ ก็คาดว่าจะด้วยเหตุผลว่า"ไม่คุ้มค่าที่จะใช้งาน"ครับ จากคุณ : ไม้หลอน เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 14:26:25

ความคิดเห็นที่ 19 อีกอย่างที่ยืนยันว่า HF เป็นฉากจบจริงๆ น่าจะเป็นหลังจากเราจบ HF แบบ True End และ กลับไปอีกทีจะไปNormal End ได้ พอจบแล้ว หลังฉากตอนเมนูเริ่มต้นจะเป็นรูปต้นซากุระ ซึ่งเป็นสิ่งที่ซากุระอยากมาดูกับชิโร่มากที่สุด อีกทั้ง การเลือกรูจเล่นในเกมส์ ตามปกติ น่าจะมีการเลือกเส้นทางจบไปบทอื่นได้ตั้งแต่ต้น แต่นี่บังคับให้จบ Fate กับ UBW ก่อน ถึงไปHF ได้ นี่น่าจะเป็นตัวบอกมากกว่า แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 53 16:08:12 จากคุณ : recnalxam เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 16:05:09

ความคิดเห็นที่ 20   ^ ^ ^ ถ้าท่านเล่นRealta Nuaแล้ว ท่านจะพบว่า"ฉากเมนูอันสุดท้าย"ไม่ใช่รูปต้นซากุระแต่อย่างใด(ส่วนจะเป็นภาพใดนั้น ขอให้ไปลองเล่นเอง) อนึ่ง ฉากเมนูนั้น หากเราไปเล่นย้อนบทเก่าๆใหม่อีกรอบ(อย่างเช่นเล่นบทUBW) พอเล่นจบ ฉากเมนูก็เปลี่ยนไปตามบทอยู่ดี สุดท้าย ที่ต้องบังคับเล่นเรียง เพราะเนื้อหาในบทหลังจะสปอย"ความจริง"เบื้องหลังแต่ละบทไปเยอะมาก ทั้งความจริงเบื้องหลังสงครามจอก ตัวตนที่แท้จริงของจอก(ซึ่งสองบทแรกจะหลอกให้เราเข้าใจผิดไปคนละทาง) และอารมณ์ต่อฉากจบจะเปลี่ยนไปด้วย เช่นว่า ถ้าเราเล่นHFมาก่อนและรู้เรื่องของซากุระแล้ว เราจะ"ยินดี"กับการที่ชิโร่จะไปลอนดอนกันรินมากแค่ไหนกันเชียว จริงไหมครับ? การบังคับให้เล่นบทFateก่อน ก็เพราะบทนี้จะมีการปูพื้นเรื่องราวให้เรามากที่สุด และแจกแจงรายละเอียดที่ควรทราบไว้มากมาย ขณะที่สองบทหลังจะไม่กล่าวถึงเลย ถ้าไม่เล่นบทนี้ก่อน แต่ไพล่ไปเล่นบทอื่นเลยก็งงรับประทานครับ(ก็รู้กันอยู่ว่าลุงนาสุจุกจิกขนาดไหน) ถ้ายกตัวอย่างง่ายสุด เล่นบทFateเราจะจะรู้ความสามารถคร่าวๆของเจ้าขาว(และทิ้งปมนิดๆว่าการเทรซของเจ้าขาวมันผิดปกติจากที่คนอื่นเขาใช้กัน) บทUBWจะได้รู้ความสามารถจริงๆของเจ้าขาว ถ้าไม่เล่นFateมาก่อน อยู่ๆดีๆตัดเข้าเชิงลึกเลย มันก็งงรับประทาน(และสปอยบทFateด้วย เพราะอาเชอร์จะพูดถึงปลอกดาบของเซเบอร์) และถ้าไม่เล่นสองบทนี้ก่อน อยู่ดีๆเล่นบทHFเลย ก็จะสปอยความสามารถของอาเชอร์ กับเกมอื่น เนื้อหาแต่ละเส้นทางอาจจะแยกขาด หรือถ้าจะเกี่ยวก็อาจเกี่ยวกันไม่มากขนาดสปอยข้ามบทกันอย่างนี้ แต่กับเฟท อันนี้ต้องของผ่าน หรือถ้าเอาตรรกกะนี้มาใช้กับเกมอื่นของนาสุอย่างTsukihimeที่มีการบังคับเล่นเหมือนกัน(ต้องเล่นNear Sideก่อนถึงจะเข้าเส้นทางFar Sideได้) แบบนี้จะว่าฉากจบของฮิซุยที่เป็นบทสุดท้ายคือฉากจบของจริง? ทั้งที่เนื้อหาที่ดำเนินต่อไม่ได้โยงจากเส้นทางของเธอเลย? กรณีเฟทก็เหมือนกัน บทHAก็ไม่ได้มีส่วนกล่าวถึงเนื้อเรื่องในHFเลย (จุดสำคัญก็คือ ฉากย้อนอดีตของแคสเตอร์ เราจะเห็นกันชัดเจนว่าโซอิจิโร่และแคสเตอร์โดนกิลฆ่า แต่ในHFแคสเตอร์จะโดนเงาดำจับกิน) สุดท้าย ในRealta Nua ลุงนาสุได้ออก"Last Episode"มาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว มีประเด็นอื่นให้แย้งอีกไหมเอ่ย? แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 53 16:48:35 จากคุณ : ไม้หลอน เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 16:35:52

ความคิดเห็นที่ 21 ู^ ^ ข้าน้อยขอคำนับหนึ่งจอก วิชายุทธท่านช่างเก่งกล้า ==" หามีทางใดแย้งได้ จากคุณ : recnalxam เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 18:40:36

ความคิดเห็นที่ 22   แล้วเนื้อเรื่องจบจริงๆ แล้วน่ะ มันเป็นเช่นไรครับ จากคุณ : N'Logo เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 18:53:57 A:113.53.175.41 X: TicketID:241587

ความคิดเห็นที่ 23 เจ้าขาวในดวงใจผมต้อง HF ครับ เพราะบังเอิญผมเป็นพวก "สังเวยโลกทั้งใบเพื่อผู้หญิงคนเดียว" ได้อย่างหน้าตาเฉยเท่านั้นเอง จากคุณ : peTOUCHso เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 19:40:52

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณที่ช่วยไขข้อสงสัยครับ ผู้รู้มาเพียบ ขอถามต่อนะครับ 1.สงสัยว่าอาเชอร์คือชิโร่เวอร์ชั่นใด หรือว่าเป็นอีกโลกหนึ่ง หากอาเชอร์ไม่ใช่ 1 ใน 3 เวอร์ชั่นนี้แล้ว โลกที่อาเชอร์ผ่านมานั้นเป็นอย่างไร 2.การอาเชอร์เป็นวีรชนจากอนาคต หากมีการเปลี่ยนแปลงในอดีตแล้วที่ส่งผลถึงตัวเองแล้ว ย่อมส่งผลต่อทุกการกระทำที่ผ่านมาของอาเชอร์เป็นลูกโซ่ ในทางกลับกันการกลับมายังอดีตของอาเชอร์ย่อมส่งผลให้เกิดการแทนที่ขึ้น เนื่องจาก 2 วัตถุนั้นย่อมอยู่ ณ ที่เดียวกัน ณ กาลเวลาเดียวกันไม่ได้<ระนาบ 4 มิติ> (กรณีของอาเชอร์กับชิโร่นั้น อยู่ ณ เวลาเดียวกันแต่คนคนละที่) คำถามคืออาเชอร์นั้นบิดเบือนประวัติศาสตร์โดยการแทนที่เซอร์แวนอื่น หรือว่าจริงๆแล้วอาเชอร์เป็นส่วนหนึ่งของเหตุการณ์ต่างๆอยู่แล้วครับ ถ้าเป็นอย่างหลังนี่ เท่ากับ Deadlock เลยใช่ไหมครับ ไม่ว่ายังไงชิโร่ก็ต้องกลายเป็นอาเชอร์ ไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่ง 3.ชุดแดงจัดจ้านของอาเชอร์นี่รินมีส่วนเกี่ยวข้องไหมครับ (หมายถึงรินในอนาคตกับชิโร่ที่ใกล้จะเป็นอาเชอร์) แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 53 20:26:14 แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 53 20:25:30 จากคุณ : ฮีโร่ดอย เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 20:24:30

ความคิดเห็นที่ 25   1.สงสัยว่าอาเชอร์คือชิโร่เวอร์ชั่นใด หรือว่าเป็นอีกโลกหนึ่ง หากอาเชอร์ไม่ใช่ 1 ใน 3 เวอร์ชั่นนี้แล้ว โลกที่อาเชอร์ผ่านมานั้นเป็นอย่างไร ^ ^ ^ เรื่องราวเกี่ยวกับสงครามจอกของอาเชอร์นี้ เรารู้กันน้อยมากครับ ที่พอจะทราบก็มีดังนี้ -ตอนที่เทรซคาลิเบิร์น เกิดการสปาร์คของวงจรเวทอย่างรุนแรงจนทำให้แขนเดี้ยงไปพักหนึ่ง -ดูเหมือนว่าจะมีความรู้สึกพิเศษต่ออิลิยา และอิลิยารอดชีวิตจากสงครามจอก แต่ทว่าก็ตายในหนึ่งปีให้หลัง -รู้เรื่องปลอกดาบของเซเบอร์ และดูเหมือนว่าจะได้คืนปลอกดาบให้กับเธอ -ไม่สามารถแก้ปมในใจของเซเบอร์ได้ และฉากกันแบบไม่ค่อยดีเท่าไหร่ หลังจากสงครามจอดอาเชอร์ก็ผ่านอะไรหลายๆอย่างครับ 2.การอาเชอร์เป็นวีรชนจากอนาคต หากมีการเปลี่ยนแปลงในอดีตแล้วที่ส่งผลถึงตัวเองแล้ว ย่อมส่งผลต่อทุกการกระทำที่ผ่านมาของอาเชอร์เป็นลูกโซ่ ในทางกลับกันการกลับมายังอดีตของอาเชอร์ย่อมส่งผลให้เกิดการแทนที่ขึ้น เนื่องจาก 2 วัตถุนั้นย่อมอยู่ ณ ที่เดียวกัน ณ กาลเวลาเดียวกันไม่ได้<ระนาบ 4 มิติ> (กรณีของอาเชอร์กับชิโร่นั้น อยู่ ณ เวลาเดียวกันแต่คนคนละที่) คำถามคืออาเชอร์นั้นบิดเบือนประวัติศาสตร์โดยการแทนที่เซอร์แวนอื่น หรือว่าจริงๆแล้วอาเชอร์เป็นส่วนหนึ่งของเหตุการณ์ต่างๆอยู่แล้วครับ ถ้าเป็นอย่างหลังนี่ เท่ากับ Deadlock เลยใช่ไหมครับ ไม่ว่ายังไงชิโร่ก็ต้องกลายเป็นอาเชอร์ ไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่ง ^ ^ ^ เนื่องจากจักรวาลนาสุดำเนินอยู่ในพหุภพ ถือเป็นมิติคู่ขนานมากมายไม่สิ้นสุด มีความเป็นไปได้หลากหลาย และทุกความเป็นไปได้ก็เป็นความจริงในมิติของตัวเอง ดังนั้นจึงไม่มีปัญหาเรื่องDead Lockแต่อย่างใด แม้ว่าจะเกิดความเปลี่ยนแปลงกับชิโร่ ก็จะเป็นแต่การสร้างโลกคู่ขนานใหม่ๆเท่านั้น แม้กระทั่งชิโร่ตายคาสงครามจอกก็ไม่ได้ส่งผลต่อการคงอยู่ของอาเชอร์แต่อย่างใด (อาเชอร์ถึงต้องหาทางลงมือฆ่าชิโร่ด้วยตัวเอง เพราะเขาเชื่อว่าหากทำอย่างนั้นแล้วจะเกิดparadoxที่รุนแรงพอจะลบล้างตัวตนของเขาออกไปได้ แต่เซเบอร์ก็ได้บอกไปแล้วว่ายังไงก็ไม่มีทาง) 3.ชุดแดงจัดจ้านของอาเชอร์นี่รินมีส่วนเกี่ยวข้องไหมครับ (หมายถึงรินในอนาคตกับชิโร่ที่ใกล้จะเป็นอาเชอร์) ^ ^ ^ ชุดแดงของอาเชอร์ถูกสร้างขึ้นจาก"ผ้าห่อศพศักดิ์สิทธิ์" ดังนั้นการที่มีสีแดงก็น่าจะเป็นเรื่องปกติอยู่แล้ว(เนื่องจากผ้าห่อศพศักดิ์สิทธิ์ชิ้นอื่นๆที่เราได้เห็น คือผ้าห่อศพแมกดาลีนและผ้าห่อศพมาร์ตินล้วนแต่มีสีแดงเข้มเช่นกัน) จากคุณ : ไม้หลอน เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 20:52:23

ความคิดเห็นที่ 26 กด 2 เพราะรินเป็นนางเอก... จากคุณ : นายขนมหวาน เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 21:01:48

ความคิดเห็นที่ 27 HF ครับ เพราะชอบตรงที่มันโยนตรรกะงี่เง่าของมันทิ้ง แล้วทำในสิ่งที่มันทำได้แน่ๆ บทนี้ผมชอบตรงที่ว่ามันทำตัวได้ลูกผู้ชายที่สุดละ ส่วนรองลงมาก็บทของ UBW อันนี้ชอบในความตั้งใจ ถึงแม้ผลลัพธ์จะเป็นยังไงเข้าขาวก็ต้องยอมรับมัน แต่ไงๆตัวละครชายในเรื่องผมก็ชอบอาเชอร์มากสุดอยู่ดี :) จากคุณ : Sigeon เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 21:11:34

ความคิดเห็นที่ 28   ส่วนตัวชอบสุนัขเฝ้ายามแห่งคูลันที่สุดแล้ว  พี่เท่ห์ได้ใจมาก  แมนสุดๆ  ส่วนอาเชอร์นั้น  มองอีกมุมหนึ่งมันก็ยังเป็นไอ้ขาวผู้บ้าอุดมการณ์เหมือนเดิมน่ะแหละ  เพียงแต่ว่าดูดีขึ้น เก่งขึ้น  บิดเบี้ยวขึ้น  ก็เท่านั้นเอง  โดยรวมทั้งขาวงี่เง่าและแดงขี้บ่นมันก็คือๆกันน่ะแหละ  บ่นเก่งกันทั้งคู่  เป็นตัวอย่างที่เห็นได้ชัดเจนว่าคนประเภทเดียวกันมักจะไม่ค่อยชอบขี้หน้ากันเท่าไหร่ ปล. ท่านใดกรุณาก็ช่วยสปอยฉากสุดท้ายใน realta nua ให้ที  อยากรู้ หวังว่าคงไม่ใช่สระอวาลอนหรอกนะ แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 53 22:06:46 จากคุณ : zethys เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 21:55:01

ความคิดเห็นที่ 29   ^ ^ ^ คงแปลออกมาไม่ได้อรรถรสเต็มที่นัก แต่พยายามอย่างที่สุดครับ Fate/Last Episode นี่ไม่ใช่เรื่องราวจากคำบอกเล่าของใคร แต่เป็นคำภาวนาเล็กๆต่อหมู่ดาวบนฟากฟ้า *************************************************** เป็นการเดินทางอันยาวนาน ทุ่มเทเวลา.. ไขว่คว้าอุดมคติ.. ชีวิตที่ความเป็นไปได้กลายเป็นความจริง.. ปัญหาทุกประเภท ไม่ว่าเขาจะเลือกเส้นทางใด เขาไม่เคยถอยหนี ดิ้นรน ล้มเลิก สับสน ความจริงทั้งหมดถูกผลักเข้าใส่ดวงตาคู่นั้น เป็นเวลาอันยาวนาน เขาเดินไปบนเส้นทางอันยาวไกล ไม่มีจุดสิ้นสุดสำหรับการเดินทางของเขา ไม่มีกระทั่งผลลัพธ์ แท้จริงแล้ว เหตุผลนั้นแสนเรียบง่าย เขาควรไปที่ใด.. เขาควรทำเช่นไร.. จึงจะหยุดย่างก้าวของเขาได้? คำตอบของมันคือจุดสิ้นสุดที่เขากำหนดเอาไว้ตั้งแต่ต้น แต่ไม่ว่าจะอย่างไร เขาก็เต็มไปด้วยบาดแผล -----สิ่งที่เป็นนิรันดร์นั้นไม่มีอยู่ได้ ไม่ว่าดาบชั้นเอกนั้นจะคงทนเพียงไร เมื่อถูกใช้ก็ย่อมสึกกร่อนไปทีละน้อย เครื่องจักร ร่างกาย จิตวิญญาณ ทั้งหมดก็เป็นดุจเดียวกัน ทุกสิ่งย่อมเสื่อมสลายไปตามกาลเวลา ทุกสิ่งย่อมจางหายไปตามกาลเวลา นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมหัวใจซึ่งไม่เคยยอมรับความจริงอันเจ็บปวดเหล่านี้ หลังผ่านเวลาหลายไป เริ่มรู้สึกถึงมันในที่สุด แม้ว่าทุกการกระทำจะเต็มไปด้วยความหมาย ตัวตนนั้น.. จวบจนกระทั่งถึงจุดจบ.. ช่างไร้ค่า เขาปรากฏขึ้นพร้อมกับความหวังและความผิดหวัง อุดมคติอันสูงส่งกลายเป็นภาระที่น่าเหนื่อยหน่าย.. และท้ายที่สุดกระทั่งการอุทิศตนก็ถูกบิดเบือน ความจริงที่เขาเห็นแจ่มแจ้งเมื่อยังเยาว์ ในยามนี้..ด้วยสายตาอันหยิ่งทะนง..ไม่อาจมองเห็นได้อีกแล้ว เป็นธรรมดาของจิตใจ สำหรับใครก็ตามที่ยังเป็นมนุษย์ แต่ว่า.. มันไม่ถูกต้องสำหรับเขาที่จะเดินมุ่งต่อไปแบบนี้ ใส่กุญแจปิดขังความเจ็บปวด หัวใจหนักแน่นดุจเหล็กกล้าคือหลักฐานของมนตราควบคุม การเดินทางอันยาวไกลต้องดำเนินต่อไป ไม่ว่าความสุขที่ได้รับคืนมาจะน้อยนิดเพียงไร.. เธอยังคงอธิษฐานให้เขามีความสุข เต็มไปด้วยพลัง และพบกับความยินดีเมื่อเหลียวมองเบื้อหลัง สิ่งที่งดงามทำให้ผู้คนรู้สึกหวาดกลัว เขากวาดสายตาไปตามถนน ผู้คนมากมายเดินผ่านไปมาอย่างเร่งรีบ สิ่งที่งดงามปรากฏอยู่ทุกที่ ...แต่ว่า.. ในวันที่จากกันนั้น.. ความสุกใสของดวงดาวมิได้ปรากฏ คงเป็นเพราะการเดินทางของเขาไม่สิ้นสุด และไร้ความปราถนาจะสิ้นสุด บางทีเขาอาจจะยังไม่พบสิ่งที่เขาค้นหาอย่างแท้จริง แต่ว่า.. เพียงเท่านี้ก็พอใจต่อชีวิตแล้ว แก้ไขเมื่อ 14 ม.ค. 53 22:18:45 จากคุณ : ไม้หลอน เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 22:17:55

ความคิดเห็นที่ 30   มันกลายเป็นการหลับฝันชั่วนิรันดร์เรียบร้อยแล้ว คำสาปแห่งโชคชะตา.. แบกรับอุดมคติ.. และผลลัพธ์ทั้งหลายกลายเป็นภาระสาหัส ไม่ว่าจะหลับไหลเนิ่นนานเท่าใด เวลาแห่งการฟื้นตื่นก็ยังไม่มาถึง เคลื่อนไหว หยุดนิ่ง มองขึ้นไป และสงบลงหลังจากสูดสมหายใจลึกยาว หลับไหลในความฝันชั่วนิรันดร์ หน้าที่ของราชายังไม่สิ้นสุด เพื่อที่จะเติมเต็มคำพยากรณ์ของเขา แม้ว่าชีวิตของราชาจะสิ้นสุด ดาบเล่มนั้นก็ไม่อาจหวนคืนไปยังที่ซึ่งเคยอยู่ กาลผันผ่าน.. ประเทศชาติรุ่งเรืองและตกต่ำ.. ผู้คนเปลี่ยนแปลง แม้จะให้เธอได้ภาวนาต่อพระผู้ทรงมหิทธานุภาพ สัตย์สาบานนี้ก็จะดำเนินต่อไป ...นั่นเพราะว่า เธอยอมรับเอาข้อผูกมัดนี้ไว้โดยไม่เรียกร้องเอาค่าตอบแทน.. และเพราะการนั้นชีวิตมากมายจึงรอดพ้นหายนะ -----แต่ว่า แต่ว่า.. การติดอยู่กับความฝันในรอยร้าวนี้ช่างน่าสลด ภาพซึ่งมองเห็นจากห้วงลึกแห่งการหลับไหลชั่วนิรันดร์ ในตอนนี้หัวใจของฉันไม่อาจไปถึงตัวเขาผู้อยู่แสนไกล..ก้าวเดินอย่างเดียวดายบนถนนสายนั้นได้ จางหายไปเช่นเดียวกับมนุษย์ และทำสิ่งเดิมซ้ำๆราวกับเครื่องจักร แม้จะไม่มีใครสามารถรับรู้ความเจ็บปวดอเช่นนั้นได้ -----ฉันอยู่ที่นี้.. ฉันรู้จักความแข็งแกร่งของเธอ ทว่า.. คำสัตย์ชั่วนิรันดร์นั้นยังคงอยู่ หากอดีตไม่อาจแก้ไข.. ปัจจุบันก็ไม่อาจเปลี่ยนแปลง สัตย์สาบานและการตัดสินใจนั้นจะเป็นหนึ่งเดียวกับราชาตลอดไป ไม่มีหนทางใดที่ดาบเล่มนั้นจะกลับเป็นดุจเดิม ..แต่ว่า ฉันอยากพบเธอ ต่อให้ฉันจะต้องหลับไหลไม่สิ้นสุด ฉันก็ยังอยากให้เขาได้ยินเสียงนี้ "เป็นเรื่องยากเย็นนะนั่น เวลาของเธอน่ะอยู่ห่างไกลเสียจนทำให้ผู้คนสิ้นหวัง" พ่อมดบอกอย่างนั้น การจะทำความฝันดังกล่าวให้เป็นจริงนั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้ "ถ้าเธออยากจะพบกันอีกครั้งในฐานะสามัญมนุษย์ ปาฏิหาริย์สองประการต้องบังเกิด คนหนึ่งต้องรอคอยชั่วนิรันดร์ คนหนึ่งต้องไขว่คว้าชั่วนิรันดร์ พวกเขาต้องสำนึกได้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะสำเร็จ แต่ในขณะเดียวกันก็สามารถอดทนกับมันอย่างทรหด สิ่งนั้น... ไม่ใช่เรื่องราวของความฝันซึ่งไม่ควรรอคอยหรอกหรือ?" พ่อมดเอ่ยถาม เรื่องพรรค์นั้นเป็นไปไม่ได้ไม่ใช่หรือ? มันไม่เกี่ยวกับหน้าที่ของราชา.. เป็นเรื่องเรียบง่ายพอๆกับว่ามันจะเป็นจริงได้หรือเปล่าและเธอจะรอมันได้ไหม "อ้อ อย่าเข้าใจผิดไปล่ะ ไม่ได้บอกให้ละทิ้งหน้าที่ของราชานะ สายเลือดกษัตริย์ไหลอยู่ในร่างของเธอ ถ้าปล่อยให้สูญเปล่าก็จะไม่มีอะไรเหลืออีก รักษาตัวเธอให้เป็นอย่างที่เธอเป็น นี่เป็นทางที่ดีที่สุด ฉันชื่นชมเธอจากหัวใจเลยล่ะ ในฐานะเด็กสาว เธอมีสิทธิ์เต็มที่จะมีความสุข ฉันคิดว่าเธอคงจะเข้าใจการเสียสละนี้ดีกว่าใคร" พ่อมดบอก เช่นเดียวกับเวลาที่จับดาบ ชั่วพลันนั้นเป็นเวลาที่ฉันเย้ยหยันภยันตรายที่ใกล้เข้ามา แต่ตอนนี้ฉันกำลังแย้มยิ้มให้กับอนาคตที่เต็มไปด้วยความหวัง การตอบสนองที่ไร้ความหมาย นั่นเป็นเพียงความหวังของเด็กสาวก่อนที่เธอจะกระชากดาบขึ้นมาเท่านั้น ไม่ว่าจะอย่างไร หากเธอไม่มีพลังที่จะทำให้มันเป็นจริง มันจะต่างอะไรก็การอธิษฐานต่อดวงดาว-----? "-----แต่.. ไม่ว่าสิ่งนี้จะถูกหรือผิดมันก็เป็นอีกเรื่องหนึ่งแล้ว อาเธอเรีย ยุคสมัยเปลี่ยนไปพร้อมๆกับผู้คน หนึ่งเดียวที่ยังเป็นเหมือนเมื่อตอนนั้นมีแต่เธอเท่านั้น ความฝันน่ะงดงามเพราะว่ามันเป็นความฝัน แต่สำหรับเธอ.. ถ้าเธอหลับไหลราวคนตายต่อไปอาจจะมีความสุขกว่าก็ได้... ถึงอย่างนั้น-----" ไร้การตอบรับ ต่อให้ไม่เอ่ยปาก มีเพียงคำอธิษฐานนั้นที่จะไม่ดับหายไป ...หากจะกล่าวอย่างเรียบง่าย บางทีนั่นอาจจะเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ไม่ค้นหาผู้ใด ไม่ถูกไขว่คว้าโดยผู้ใด ตราบจนถึงวันที่ภาพของราชาจางหายไปจากจินตนาการของผู้คน ด้วยคำอธิษฐานราวกับฝันนั้น เธอจะอดทนรออนาคตอันเป็นนิรันดร์ในการหลับไหลนี้ ท้ายที่สุด หนทางแห่งชีวิตของเขาไม่เปลี่ยนแปลง เขาไม่อาจชดใช้เธอได้ หลังจากนั้น... สำหรับเขาและเธอ.. เวลาเนิ่นนานผันไป จากคุณ : ไม้หลอน เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 22:22:20

ความคิดเห็นที่ 31   ---แช่มช้า.. นุ่มนวล.. เปลือกตาค่อยๆเปิดออก ฉันมาไกลแค่ไหนกันนะ ผ่านแผ่นดินอันแห่งแล้งมาตลอด แต่กลับทะลุป่ารกมายืนต่อหน้าผืนหญ้าเขียวขจี กระทั่งรู้สึกโหยหา ตั้งแต่ตอนนั้น มันผ่านมานานเท่าไหร่แล้ว.. เดินมาไกลแค่ไหนแล้ว? ยังคงพร่ามัวนัก "----------" วางสัมภาระหนาหนักบนไหล่ลง ปล่อยร่างกายเครียดเกร็งให้ผ่อนคลาย ...อา นึกว่าการเดินทางนี่จะยาวนานไม่จบสิ้นเสียอีก ดูเหมือนว่า.. การเดินทางจะจบลงตรงนี้สินะ ขอบข่ายการมองเห็นแจ่มชัดและกว้างไกล โซ่ตรวนหนักอึ้งเหล่านั้นถูกปลดทิ้งไว้บนผืนหญ้าที่พลิ้วลม อารมณ์ของฉันค่อยๆหวนคืนไปสู่ตอนนั้น "---------" จ้องมองไปยังท้องฟ้าไร้สิ้นสุด นึกถึงข้อตกลงที่ไม่ต้องเอ่ยปาก ความเพ้อฝันของวัยเยาว์.. คำอธิษฐานอันร้อนแรง จ้องมองฟ้าเดียวกัน สัมผัสสิ่งเดียวกัน ตราบที่ไขว่คว้าความฝันนั้น มันจะเป็นจริงอย่างแน่นอน โดยไม่รู้สึกตัว เขานึกถึงเหล่าเรื่องราวบนท้องถนนที่บ้านเกิดของเขา จากนั้น.. ความฝันของเธอก็กำลังถูกปลุกขึ้นเช่นกัน จากคุณ : ไม้หลอน เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 22:25:59

ความคิดเห็นที่ 32   "----------" เงยหน้าขึ้นจับจ้องท้องฟ้า คำอธิษฐานมาถึง สัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงของสายลม น้ำตาที่สะกดกลั้นไว้ร่วงหล่นในที่สุด เธอภาวนา.. เฝ้ารออย่างสิ้นหวังต่อภาพเงาอันคุ้ยเคยนั้น ...แต่ว่า...ถ้าหาก...พวกเขาพบกันอีก ตราบถึงบัดนี้ มันเป็นเพียงแค่ความหวัง แต่เธอก็รู้สึกขอบคุณความหวังอันแสนน้อยนิดนี้ ลมหายใจของเธอสงบลง แทบไม่น่าเชื่อ เนิ่นนานเพียงใดแล้วนับจากครั้งสุดท้ายที่ลมหายใจของเธอถูกรบกวน? มันแทบจะราวกับว่าเธอได้หวนคืนสู่วัยเยาว์ ไม่หรอก.. แต่-----ฉันผ่านมันมาแล้ว และไม่ได้ไร้เดียงสาแบบนั้นอีก.. เขาหัวเราะเมื่อเธอเอ่ยอย่างนี้ -----ลองมาคิดดู.. กี่ครั้งกันนะที่ฉันภาวนาต่อท้องฟ้า? ฉันอยากพบเขา ฉันอยากพบเขา ถ้ามันเป็นจริง เธออยากจะโอบกอด ยืนยันให้แน่ใจถึงความรู้สึกของกันและกัน----- ...ฉันรู้ดี.. ใจฉันถูกโยนลงในห้วงแห่งความสับสนมาตั้งแต่ตอนนั้น.. แต่ถึงอย่างนั้น.. ฉันได้แต่อยู่ที่นี่ เพราะว่า.. ฉันไม่อยากจะปล่อยให้ความพยายามของชายที่มุ่งเดินต่อไปต้องเสียเปล่า ถึงแม้ว่าฉันอยากจะวิ่งหนีออกไปตอนนี้.. แต่ว่า.. เหมือนกันตอนนั้น.. ฉันกำลังรอให้เขาพูด----- แต่ก็.. ยังทำใจให้สงบไม่ได้ คำอธิษฐานนี้.. ปาฏิหาริย์นี้.. มันเกิดขึ้นได้จริงๆน่ะหรือ? เขาไม่ใช่ตัวเขาในตอนนั้นอีกแล้ว ไม่ว่าจะร่างกายหรือวิญญาณ.. ไม่จำเป็นต้องให้เธอคอยห่วงอีกแล้ว มันไม่มีเหตุผลให้ต้องคิดถึงภาพนี้ขนาดนั้นนี่นา ไม่ใช่ว่าฉันดื้อรั้นเกินไป.. เพียงแต่ว่าไม่อาจลืมได้ เธอยังคงโอบกอดอดีตที่ค่อยๆเลือนหายต่อไป หากความฝันนี้มีจุดสิ้นสุด.. ถ้าอย่างนั้น.. ที่อีกสุดปลายฟากของความสิ้นหวัง ความหวังอยู่ที่นั่นแน่นอน----- -----ไม่ พอแล้ว.. มายาเหล่านั้นสมควรสิ้นสุดเสียที สิ่งนั้นซึ่งไวต่อวาจาได้ตื่นขึ้นอย่างแจ่มใส สิ่งนั้นซึ่งหยุดนิ่งมาเนิ่นนานเริ่มขยับอีกครั้ง "----------อา.." สายเลือดแห่งความคนึงหาไหลผ่านหัวใจที่หยุดนิ่งมาเนิ่นนาน แผ่นดินสีทอง ในบ้านเกิดอันสาปสูญของเธอ.. ในที่สุดเธอก็สามารถคว้าเอาหัวใจของเธอคืนมา ความรู้สึกสารพันเอ่อท้นออกไปราวกับคำนับพัน.. แต่มีเพียงหนึ่ง.. เพียงหนึ่งเท่านั้นที่ให้ลมหายใจเขาขาดห้วง.. ไม่ว่าเธออยากพบเขามากเพียงใด.. ไม่ว่าเขาทำให้เธอรอคอยมานานเพียงไหน.. ถึงตอนนี้ล้วนแต่ไม่สำคัญอีกต่อไป ใช่ ท้ายที่สุด.. หนทางแห่งชีวิตของเขาไม่เปลี่ยนแปลง เช่นเดียวกัน มันเป็นไปไม่ได้ที่จะชดใช้เธอ ไม่ว่าด้วยสิ่งใด -----แต่.. สิ่งที่เคยปกป้องพวกเขาจนถึงบทสุดท้าย สูญเสียชีวิตไป.. แต่สิ่งที่หลงเหลือยู่นั้นล้ำค่าที่สุด นำสิ่งล้ำค่านั้น วางมันไว้ลึกภายในใจ.. นี่คือความสุข รอยยิ้มนั้นดูราวกับรอคอยเวลานี้มาตลอด ความเยาว์วันอันเรียบง่าย "ฉันกลับมาแล้ว เซเบอร์" ..คำที่เขาเอ่ยออกมา ราวกับตอนนั้น ราวกับ.. เวลานี้ดำเนินต่อจากตอนนั้น "----------" ย่างก้าวของเธอช่างเบาบาง เด็กสาวแย้มยิ้ม "ค่ะ.. ยินดีที่กลับมาค่ะ.. ชิโร่" ความฝัน.. ในที่สุดก็จบลงที่นี่ จากคุณ : ไม้หลอน เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 22:28:27

ความคิดเห็นที่ 33   ...ไขว่คว้าดวงดาว.. ดวงดาวที่หมุนไป ก้าวเดินไปข้างหน้า.. พบปะสารพัน สูญเสียหลายสิ่ง.. ให้กำเนิดหลายอย่าง ที่รออยู่ตรงปลายทางนั้นเทียบไม่ได้เลยกับเวลาที่เสียไป เป็นเพียงเศษเส้นเล็กๆเท่านั้น -----แต่ทำไมกันนะ.. ช่างสุกสว่างเหลือเกิน จ้องมองยังเศษเสี้ยวเล็กๆซึ่งประคองอย่างทะนุถนอมในฝ่ามือ.. มันเป็นแสงเจิดจรัสราวกับจะเผาผลาญดวงตา เป็นเช่นนั้น ที่ปลายสุดของการเดินทาง.. พวกเขาได้พบกันในที่สุด การเดินทางของชายผู้จ้องมองดวงดาวก็จบลงที่นี่เช่นั้น เริ่มจากบัดนี้.. เรื่องราวของเขาและเธอจะดำเนินต่อไป ที่บทสรุปนี้ เขากลายเป็นดวงดาว หมุนไปท่ามกลางท้องฟ้า แม้ว่าผู้ประพันธ์จะถูกบังคับให้วางปากกา.. แม้ว่าการแสดงจะจบลง.. เรื่องราวจะไม่จบลงเพียงเท่านี้ ไม่ว่าจะเป็นสุขนาฏกรรมหรือโศกนาฏกรรม ตราบเท่าที่ยังมีกำลังใจให้กัน เรื่องราวจะดำเนินต่อไป เช่นเดียวกับชีวิตมากมาย สำหรับเราผู้ยังคงเดินทางต่อไป ขอจงช่วยส่งคำอวยพรอันอบอุ่นให้ ----------พวกเราจะเดินไปตามทางสายนี้ตลอดนิรันดร์ FIN จากคุณ : ไม้หลอน เขียนเมื่อ : 14 ม.ค. 53 22:30:50

ความคิดเห็นที่ 34   ซึ้งดีจัง  ปาฎิหาริย์ 2 อย่างเหรอ  ของเซเบอร์น่ะใช่  แต่ของไอ้ขาวนี่ออกเป็นลูกบ้ามากกว่า แต่ก็ดีนะจะได้มีความสุขกันซักที  สู้กันมาทั้งชีวิต  เจ็บมาก็เย้ออออ(เสียงป๋าเทพ) แต่คิดอีกแง่ถ้านี่คือตอนจบนั่นหมายความว่าไม่ว่าจบบทไหนมันก็ต้องกลายเป็นวีรบุรุษงั้นเหรอ(หมายถึงเป็นผู้กล้าอะไรประมาณนี้นะ ไม่ใช่วิญญาณวีรชน) จากคุณ : zethys เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 53 14:45:03

ความคิดเห็นที่ 35 ขอบคุณ คุณไม้หลอน มากครับ realta nua นี่ผมแอบลุ้นไว้ว่า เซเบอร์จะกลับชาติมาเกิดเจอกับชิโร่ ที่อังกฤษโดยเขาโดนรินลากไปเรียนเวทย์ (มาแบบนี้แล้วมันต่อภาคใหม่ได้ หุหุ) จากคุณ : ฮีโร่ดอย เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 53 20:02:25

ความคิดเห็นที่ 36 HF ครับ เท่ห์โครต จากคุณ : ไล่ฮก เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 53 20:52:21

ความคิดเห็นที่ 37   #34 น่าจะเฉพาะบทเฟทครับ ปล. ที่บอกว่าเป็นปาฏิหาริย์ของทั้งสองคนก็เพราะว่า "ทั้งสองฝ่ายต้องรู้และยอมรับว่า การจะได้เจอกันอีกครั้งนั้นเป็นไปไม่ได้ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังพยายามเฝ้ารอและไขว่คว้าซึ่งกันและกันชั่วนิรันดร์" แค่ตรงนี้ ผมก็นับถือสองคนนนี้สุดใจแล้วล่ะ จากคุณ : ไม้หลอน เขียนเมื่อ : 15 ม.ค. 53 21:39:05