 |
+++++นับถอยหลัง...สิบปากว่าของนาย "บุญชู"+++++
|
|
(จากประสบการณ์ของผู้เขียน)
ไม่เหน่อ ไม่ซ้าย ไม่ขวา
ทศวรรษสองพัน เพิ่งผ่านพ้นไปแล้ว ในช่วงสิบปีที่ผ่านมานั้นทำให้เรารู้สึกดีใจ..และเสียใจ ไปกับวงการภาพยนตร์ของบ้านเรา
เสียใจ...หมายความว่า คนทำหนังที่เราเคยชื่นชอบ ชื่นชมในฝีมือ ได้ลาลับจากโลกนี้ไปแล้ว เอาเฉพาะผู้กำกับหนัง พ่วงตำแหน่งเขียนบท เท่าที่นึกได้มีอยู่สามท่าน
เชิด ทรงศรี..คนดีศรีนคร(ศรีธรรมราช)
รุจน์ รณภพ....ชื่อจริงคือสุรินทร์ แต่เป็นคนจังหวัดเดียวกับเชิด ผู้ให้กำเนิดทายาทคนสวยและเก่ง เพิ่งจากไปและถูกเผาเมื่อไม่กี่วันนี้เอง
และอีกคนหนึ่ง เสียชีวิตก่อนหน้ารุจน์เกือบสามเดือน แต่จะถูกเผา....(วันที่เขียนคือวันก่อนเผา)
อา "บัณฑิต ฤทธิ์ถกล"
.คนดีศรีอยุธยา ผู้สร้างหนังอายุย้าว ยาว...และจะยาวต่อๆ ไป เรื่องอะไรก็รู้อยู่แล้ว นึกถึงแรกๆ อยู่แล้ว
บุคคลทั้งสาม ไม่มีใครตายด้วยอุบัติเหตุหรือการทำร้าย แต่ตายด้วยโรคภัยไข้เจ็บทั้งสิ้น
และเรื่องที่ช่างบังเอิญ คือ ทั้งสามเคยผ่านบ้านห้าดาว "ไฟว์สตาร์" โดยมีผลงานการสร้างและกำกับภาพยนตร์ให้กับค่ายนี้มาแล้ว แม้ว่าจำนวนผลงานของแต่ละคนจะทิ้งห่างกันไป แต่ก็มีผลงานอันทรงคุณค่าที่ต้องจารึกไว้ในประวัติศาสตร์อย่างน่าศึกษา
- - - - - - -
การจากไปของรุจน์ รณภพ ใช้เวลาเรียกความรู้สึกได้เพียงสัปดาห์เดียว เพราะมีผลงานที่ไม่ค่อยจะสร้างเกียรติยศอันใหญ่หลวงสักเท่าไร
..บ้านทรายทอง คู่กรรม เขาชื่อกานต์... หนังดีที่มีคนสร้างเป็นหนังมาก่อน พอรุจน์สร้างแล้วยิ่งโด่งดังน่าจดจำมากกว่า เพราะได้ผลิตดารามายืนวงการจนถึงทุกวันนี้
แต่การจากไปของอาบัณฑิต ใช้เวลาเรียกความรู้สึกนานถึงร้อยวัน ..ที่นานกว่านั้นก็เพราะมีผลงานเกียรติยศที่ไม่มีใครกล้าสร้างเรื่องราวเล็กๆ แต่ใหญ่หลวง เรียงร้อยด้วยบทเพลงพระราชนิพนธ์ ในสมัยกรุงเทพฯ เพิ่งมีทางด่วน อย่างเช่นภาพยนตร์เทิดพระเกียรติในปี พ.ศ. ๒๕๓๐ "ด้วยเกล้า"
ส่วนหนังแนวตลกสร้างสรรค์ที่อายุย้าว ยาว อย่าง "บุญชู" สร้างมาแล้ว 9 ตอน จาก 2531 ถึง 2551 ผ่านคนเล่นคนทำอยู่มากมายหลายคน หลายวัย หลายสถานะ
ส.อาสนจินดา, สุลาลีวัลย์ สุวรรณทัต, สมจินต์ ธรรมทัต... เคยเล่นเรื่องนี้ แต่ตายไปก่อนแล้ว
เสียงดนตรีแบบคันทรี่ กับน้ำเสียงเหน่อแต่ไม่เหนือของ จรัล มโนเพ็ชร ในเพลงไตเติ้ลที่ติดตัวอยู่ทุกครั้ง ผู้ร้องคนนี้ก็ตายไปก่อนแล้ว
เหลือเพียง ครูชาลี อินทรวิจิตร, สมบัติ เมทะนี และ จุรี โอศิริ ที่ยังไม่ทรุด..ไม่ใกล้จะตาย
- - - - - - - - - -
ในช่วงร้อยวันหลังการตาย ผมได้แต่เฝ้ารอ เฝ้าคอย เฝ้าหวัง เกี่ยวกับการสร้างหนัง "บุญชู" ภาคใหม่ พอเมื่อพิธีพระราชทานเพลิงศพใกล้จะถึง ก็รู้สึกตื่นเต้นและชักสงสัยยิ่งขึ้นหน่อยที่จะได้ไปแน่นอน เพื่อพบหน้าและอาจพูดคุยกับบรรดาผู้ร่วมสร้างประวัติศาสตร์ให้กับอาบัณฑิต และนายบุญชู ..ทุกรุ่น หลังจากที่เคยสัมผัสบ้างแล้วเมื่อวันสวดพระอภิธรรมศพวันสุดท้าย และ...วันฉายหนังบุญชู ภาค 9 รอบสื่อมวลชน
โดยเฉพาะวันสวดพระอภิธรรมศพ นอกจากได้เจอเพื่อนคนทำหนังอีกมากมาย (รวมถึง ผกก.ชื่อ บัณฑิต อีกคนหนึ่ง)แล้ว ก็ได้เจอกับภรรยาของอาบัณฑิต ส่วนลูกสาวนั้น ผมเพิ่งทราบว่าตอนนี้เป็นพนักงานของ ททท. คงไม่ได้ทำงานในสายของคุณพ่อแต่อย่างใด
ได้เจอกัน ได้ถ่ายรูป ได้พูดคุยเล็กน้อย แต่ก็ยังขาดหรือไม่ครบในบางอย่าง
ผมขอยืนยันอย่างคนบริสุทธิ์ใจไว้ ณ ที่นี้ว่า....ผมก็เป็นแฟนหนังเรื่องนี้เช่นกัน และรู้เรื่องราวเกี่ยวกับหนังไว้อย่างจริงจัง เคยสัมผัสสถานที่ถ่ายทำจริงทั้ง กทม. ตจว. แม้จะไม่ถึงขั้นได้มีโอกาสไปร่วมเล่นเกมแฟนพันธุ์แท้เลย ไม่เหมือนพี่สมเกียรติ หรือ พี่ปอง ก็เล่นมาแล้ว
และผมเคยโทรศัพท์ติดต่อเพื่อที่จะสมัครเป็น "บุญโชค" ทายาทของบุญชู แต่เลยเกณฑ์ จนไม่มีโอกาสที่จะชิดใกล้ถึงกับไปมีส่วนร่วมกับหนังบุญชูในภาคที่แล้ว
ถึงผมจะไม่ได้สนิทชิดเชื้อเครือญาติกับใครนัก แต่ก็สนิทกับหนังบุญชู ซึ่งอาจจะมีผู้ร่วมสร้างร่วมทำบางคนเคยมีความรู้จักกันก็ได้
มีคนถามผมว่าเป็นนักข่าวหรือเปล่า? ขอยืนยันว่ายังไม่ได้ทำงานอย่างนั้น ผมเป็นคนว่างงาน..ที่อยากจะหางานทำ อย่างเช่นในวงการหนังบ้างก็ดี
ผมมีงานอยู่ในใจ คือ เป็นช่างภาพนิ่ง หรือ หาของประกอบฉาก โดยเฉพาะของเก่าสมัยที่ฉายหนังบุญชูภาคแรกๆ (พนักงานชาวไฟว์สตาร์ที่กำลังอ่านอยู่ตรงนี้คงจะได้รับทราบสิ่งที่ผมเขียนไว้ พบกันในวันเผาศพอาจจะได้งานทำ)
แก้ไขเมื่อ 16 ม.ค. 53 21:17:10
| จากคุณ |
:
คนหยังเขียด 
|
| เขียนเมื่อ |
:
16 ม.ค. 53 21:05:34
|
|
|
| |
