ความคิดเห็นที่ 1 ต่อมาขอรีวิวแบบสปอยล์นะคะ (เฉพาะฉบับซีรี่ย์นะคะ ...อาจจะเปรียบกับมังงะในบางจุดที่พอจำได้แม่นๆ) ...เป็นความเห็นจากการตีความส่วนตัวล้วนๆ ถ้าไม่ดีตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ หวั่นใจเหมือนกันว่าจะเรียบเรียงไม่ดี (มีบางคนบอกว่าอยากอ่านยาวๆ  ...จะพยายามนะคะ ^ ^'') ขอข้ามเรื่องกระบวนการรักษาไปนะคะ เพราะไม่ค่อยทราบรายละเอียดอะไรลึกซึ้งเลย คงอาจจะมีเรื่องเว่อร์ๆบ้างแหละ ก็เพราะทั้งเป็นเรื่องย้อนอดีต และมาจากมังงะ แต่อย่างน้อยเรื่องนี้ก็เคยเป็นแรงบันดาลใจของโม ในการคิดหัวข้อโครงงานเคมี 5555 ถึงแม้มันจะไม่ได้รับการอนุมัติก็ตาม.... ดีแล้วล่ะ พึ่งรู้ว่าหลังๆมันมีมากกว่าสกัดตัวยา ^ ^'' เข้าเรื่องๆ ตั้งแต่เริ่มเรื่อง ที่บทพูดบอกว่า ชีวิตในปัจจุบันเราสะดวกสบาย  แต่ถ้าเราเสียสิ่งที่มีอยู่ไปทั้งหมด ถูกจบโยนลงไปสู่โลกที่มืดมิด  จะทำยังไง  จะหาแสงสว่างได้หรือไม่ หรือจะพาแสงสว่างไปสู่โลกมืดนั้น ....จินเอง  ที่เสียความมั่นใจจากการรักษาที่ผิดพลาด และคนๆนั้นก็เป็นคนรักของตัวเอง ทำให้รู้สึกไม่มั่นใจ และคงเสียใจอยู่ตลอดเวลา  ในยุคสมัยนี้ ที่มีหมอเก่งๆมากมาย อาจจะเป็นไปได้ ถ้าเป็นคนอื่นที่เก่งกว่าทำมันอาจจะไม่พลาด  แต่เพราะมิกิเชื่อใจที่จะผ่ากับจิน เปรียบกับว่า โลกปัจจุบันเรามีการแข่งขันมากมาย มีทางเลือกเยอะ ความผิดพลาดของจิน  อาจจะทำให้รู้สึกว่าฝีมือของเขาธรรมดา...เป็นแค่ศัลยแพทย์ทั่วไป (ไม่ได้เมพขิงๆ แบบหมอไอ หมออาซาดะ หรือที่เคยเห็นในซีรี่ย์เรื่องอื่นๆ) พอจินหลุดไปอยู่ในเอโดะ  ยุคที่การแพทย์ยังสมัยใหม่พึ่งจะเกิด แต่เขาเป็นแค่คนเดียว ที่รู้เรื่องทั้งหมดนั้นแล้ว ในเวลานั้น ซึ่งทำให้เขากลายเป็นคนสำคัญ และใช้ความสามารถของเขาได้อย่างเต็มภาคภูมิ บวกกับความเป็นคนซื่อ มีความเป็นหมออยู่เต็มที่  ไฟของจินยังไม่มอดลงจริงๆ แต่แค่อ่อนลง จึงทนไม่ได้ถ้าเห็นคนป่วยแล้วอยู่เฉยๆ แต่ถ้าหากอยู่ในโลกปัจจุบันแล้ว  จินก็เป็นหมอคนนึง ในหมู่หมอคนอื่นๆ ซึ่งอาจจะเก่งกว่าเขาด้วยซ้ำ เรื่องนี้แสดงให้เห็นด้านไม่มั่นใจ อ่อนแอของหมอดีค่ะ มีรอด และไม่รอด พอจินรู้สึกว่าการรักษาของเขาอาจจะเปลี่ยนแปลงความเป็นไปของคนในอดีตได้ และมีทีมหมอที่เชื่อในวิธีการรักษาของจิน และผู้คนที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อช่วยเหลือเขา  จินกลายเป็นความหวังของผู้คน คงทำให้จินมีความมั่นใจมากขึ้น  ตรงนี้แถมหน่อย   ในใจจินคิดถึงมิกิอยู่เสมอ คิดว่าเธอแค่หลับไปแต่ยังไม่ตาย ในเรื่องมีบทสนทนาที่จินพูดคนเดียว แต่เหมือนพูดกับมิกิบ่อยๆ มิกิเป็นอีกแรงใจของจินที่จะมีชีวิตอยู่ในโลกอดีต เพื่ออาจจะได้พบกันอีกครั้ง "พระเจ้าสร้างอุปสรรค์มาให้เรา เพื่อเอาชนะมันให้ได้"  คำพูดของมิกิที่จินเอามาใช้สร้างกำลังใจในยุคเอโดะเสมอ และที่ลืมไม่ได้ คือ ซากิ กับหมอโองาตะ   ซากิ ที่ไม่เคยติดใจสงสัยในอดีตของจินเลย เธอบริสุทธิ์ใจที่จะคอยอยู่ข้างจินเสมอ คอยปลอบใจ ช่วยเหลือสุดกำลัง จินเป็นคนสำคัญอย่างมากในชีวิตของซากิ  เพราะเขามาเพื่อเปลี่ยนชะตาชีวิตของซากิจริงๆ แต่อย่างที่เคยเขียนในกระทู้ก่อน  ถึงซากิจะรักจิน  แต่จินดูรักซากิแบบเพื่อนสนิทที่เข้าใจ หรือน้องสาว  ลูกศิษย์มากกว่าแบบที่ซากิรัก ถึงแม้จะยอมเล่าเรื่องทุกอย่างไม่ปิดบัง แสดงความอ่อนแอให้เห็น (แต่ในมังงะหลังๆก็น่าลุ้นนะ... เพราะมังงะไม่มีเงื่อนไขเรื่องคู่หมั้นหรอืคนที่จินคิดถึงในโลกปัจจุบัน) ชอบอีกอย่างที่ในเรื่องใส่ความรู้สึกที่ชัดเจน และความกล้าให้ซากิเพิ่มจากในหนังสือเยอะเลย เรื่องหนีแต่งงานไปช่วยจินก็คล้ายในหนังสือ แต่ดูมีหลายเหตุการณ์กว่านั้น ที่ดูแล้วรู้สึกว่า ซากิพยายามทุกอย่างเพื่อจินจริงๆ โดยเฉพาะฉากที่ช่วยจินตอนจะถูกลอบฆ่า เพราะในมังงะออกจะแนวโรแมนติก แต่ในซีรี่ย์แบบว่าต่างคนต่างสั่นกันเลยทีเดียว แต่ซากิก็คิดอยู่ในใจเสมอว่าจินจะต้องกลับไปในโลกเดิมของเขา ซักวันหนึ่ง แต่ขอแค่ให้ได้อยู่ข้างๆก็พอ  ....และจินก็คงปฏิเสธไม่ได้ว่าในโลกเอโดะของเขาต้องมีซากิอยู่ด้วย ส่วนหมอโองาตะ  คือ คนที่ทำให้แนวคิดเรื่องอาชีพหมอของจินกลับมา หมอโองาตะ ที่ใส่ใจและทำทุกทางเพื่อการแพทย์ที่ดี  คิดถึงชีวิตคนก่อนเสมอ เป็นตัวละครที่ทำให้เรื่องนี้ซึ้งมากขึ้นเยอะเลยค่ะ โดยเฉพาะตอนที่ลาออก เพราะลูกศิษย์ไปชันสูตรศพจนเป็นเรื่อง แล้วก็ตอนที่สารภาพว่าที่มาทำงานที่เอโดะเพราะแค่ถูกสั่งให้มา(ใช่มั้ย) ไม่ได้เต็มใจ แต่หมอก็ทำดีที่สุดแล้วนะคะ  แต่จะว่าไปตัวจินเองด้วย ที่เติมเต็มความตั้งใจของหมอโองาตะ ในช่วงบั้นปลายของอาชีพหมอ บทหมอโองาตะที่เป็นแกนหลักสำคัญที่ทำให้จินลุกขึ้นมีแรงบันดาลใจอีกครั้ง ก็เหมือนแสงสว่างของจิน(คิดว่างั้น) แต่พอหมอโองาตะตายไป และฝากฝังส่วนที่เหลือเรื่องโรงเรียนแพทย์และการผลิตยาให้จินดูแล ก็ยังรู้สึกว่าจินยังไม่มั่นใจอยู่บ้าง  แต่ตอนนี้จินได้กลายเป็นแสงสว่างอย่างเต็มตัว เองซะแล้ว อีกแง่ในเรื่องนี้ ที่ว่าการรักษาชีวิต บางทีก็ไม่อาจฝืนชะตาได้  อย่างแม่ของคิอิจิ ถึงจะพ้นช่วงอันตรายไป แต่สุดท้ายก็ต้องตายอยู่ดี หรือโอยรันรุ่นพี่ของโนะคาเสะ ที่ป่วยระยะสุดท้าย แต่หมอจินก็รักษาอย่างดี ทำเต็มที่ที่สุด อาจจะทำให้จินปลงได้บ้าง  เมื่อจินเริ่มเจอรูปถ่ายของตัวเองกับมิกิ และได้เจอกับโนคาเสะ ....รู้สึกจิตใจเริ่มเอนเอียงไปอยู่กับโลกปัจจุบัน  จินที่ยังรักมิกิเสมอ ทีแรกรู้สึกว่าจินจะแยกไม่ได้ระหว่างโนคาเสะกับมิกิ เพราะมีตอนนึงที่บอกว่า โนคาเสะไม่ได้แค่หน้าคล้ายมิกิ  แต่ยังมีนิสัยที่คล้ายกันด้วย ...แบบนี้ไม่หลงจะให้ว่าไง แต่รูปมิกิที่เปลี่ยนไป ทำให้สงสัยถึงความเชื่อมโยงของอดีตและอนาคต เลยทำให้จินนึกถึงมิกิที่อยู่ในปัจจุบันจริงๆ  และคิดว่าโนะคาเสะอาจเป็นบรรพบุรุษของมิกิ และชีวิตของผู้หญิงสองคนนี้เกี่ยวข้องกัน ทำให้จินเป็นกังวลเสมอเมื่อรูปเปลี่ยนไป และที่แย่กว่านั้นคือจางไป จินเริ่มกังวลเกี่ยวกับการรักษาโนะคาเสะ และถ้าเกิดผิดพลาด...จะส่งผลถึงมิกิ จนทำให้ลืมความเป็นหมอไป  จนซากิต้องไปเรียกความรู้สึกให้คืนมา(ถึงว่าขาดซากิไปซักคนคงแย่นะ) จนสุดท้ายที่จินยอมรักษา  และเอารูปไปฝังไว้ เพื่อทำลายความกังวลที่มี นอกเรื่องหน่อย แต่รู้สึกว่าโดยส่วนใหญ่ เวลาญาติหมอหรือคนในครอบครัว คนสำคัญของหมอป่วยเอง เค้ามักจะไม่รักษาเองเท่าไหร่  สงสัยเพราะเห็นว่าจะทำให้เกิดความประหม่า แล้วก็กดดัน คงอาจมีผลต่อการรักษา   กลับมาเข้าเรื่องใหม่ ...ส่วนตัวโนะคาเสะเอง  ที่รักหมอคงเพราะเป็นคนสำคัญต่อผู้คน มีคนรักเคารพมากมาย(ไม่ว่าใครๆ) และคงเพราะจินเป็นคนซื่อด้วย  อาจจะดูผิดจากลักษณะผู้ชายทั่วไปที่เธอเจอมาตลอด แต่โนะคาเสะเองรู้ว่าตัวเองมีชีวิตที่ต่างออกไป  และคิดว่าจินขาดซากิไม่ได้ (....แต่ไม่รู้ใช่มั้ยว่าตัวเองน่ะสำคัญมากเลย) เลยจบด้วยการลาจากไป  แต่ได้ชีวิตอิสระ(เหมือนในมังงะเลย)   ส่วนเรื่องมิติเวลา  โมเองไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ แต่การใส่รูปมาให้ผูกเรื่องมิกิกับโนะคาเสะ  มีเรื่องรักหลายเส้า ทำให้เรื่องน่าสนใจขึ้นเยอะเลย หรือว่าเรื่องชีวิตโนะคาเสะกับมิกิ  ที่จินช่วยไว้ แล้วรูปหายไป ทำให้จินไม่มีห่วงกับโลกปัจจุบัน  และปลงได้ แค่รู้สึกว่าทำหน้าที่ที่ทำได้ในตอนนี้ให้ดีที่สุดก็คงเพียงพอ ไม่คิดไปล่วงหน้าเอง ทำให้กังวลและขาดความมั่นใจ ชอบตรงแนวคิดเรื่องหิมะ ฝน ไอน้ำ คือน้ำเหมือนกันหมด หรือคาเลย์โดสโคปที่โนะคาเสะชอบดู ก็เป็นหินสีๆเม็ดเดิม แต่เปลี่ยนไปได้หลายลวดลาย  หรือเรื่องบัตเตอร์ฟลายเอ็ฟเฟ็กเอย โยงไปถึงชีวิตมิกิในอนาคต ที่เรื่องมาจบที่การรักษาโนคาเสะให้รอดจากมะเร็ง  ทำให้มิกิในปัจจุบันฟื้น เหมือนไม่ว่าจะในช่วงเวลาไหน ...มิกิกับโนคาเสะถ้าไม่เกี่ยวโยงกัน ก็อาจจะเป็นคนๆเดียวกัน(งง) เหมือนจินได้แก้ไขความผิดพลาดของเขาต่อมิกิไปแล้ว (สงสัยว่าร่างจินในปัจจุบันหลังจากที่มีจินอีกคนในเอโดะแล้วจะเป็นไง ...หรือว่ากลายเป็นเจ้าชายนิทราแทน???????) แล้วจินก็เลือกที่จะให้ชีวิตและอาชีพของเขาในยุคเอโดะต่อไป อีกคนที่ไม่พูดถึงไม่ได้  คือ เรียวมะ ซามูไรหัวใหม่ ที่จินตั้งใจอยากจะปกป้องไว้เอง เพราะถ้าเรียวมะมีชีวิตอยู่ยาวนานกว่าในประวัติศาสตร์  คงจะเป็นผลดีกับประเทศชาติ บทเรียวมะเป็นบทสำคัญ ที่ผลักดันจินให้ทำเรื่องต่างๆสำเร็จ เพราะความบ้าระห่ำ 555 แต่ก็ได้เรื่องอยู่  บทนี้ดูฮาๆ แต่เวลาเอาจริงก็ได้เรื่องดีค่ะ เป็นเพื่อนสนิทที่คอยสนับสนุนจินอย่เสมอ  ขาดไปซักคนก็คงลำบากเหมือนกัน ส่วนเรื่องที่ไม่เคลียร์  เช่นฟอร์มาลีนคุง หายไปไหน อาการปวดหัวของจินที่ในมังงะไม่ได้ใส่ไว้เท่าไหร่ มีแค่วูบๆ แล้วก็ชายลึกลับที่ทำให้จินมาเอโดะเป็นใคร  พึ่งไปเปิดดูในมังงะ ว่าคนไข้คนนั้นไม่ได้ปิดหน้าแหละ 5555 แต่ถ้าถามโม โมก็ยังรู้สึกว่าเป็นเรียวมะนะ  อย่างที่จินสงสัย แต่ในหนังสือก็ยังไม่เฉลยอยู่ดี ว่าเป็นใครกันแน่ เพราะในหนังสือน่าจะยังไม่ถึงตอนที่เรียวมะจะถูกลอบสังหาร แต่ก็มีฉากที่จินฝันเห็นเรียวมะถูกฟันที่หัว แต่ในซีรี่ย์ ที่ทำตอนตกเหวไว้ คงให้คนดูลุ้นเฉยๆ ว่าจินจะกลับไปปัจจุบัน ตอนหัวเลี้ยวหัวต่อแบบนี้หรอ หรือว่าเรียวมะหายไปไหน (หรือจะคิดแบบโมว่า จินช่วยเรียวมะไม่ให้ถูกฟันในตอนนั้นแล้วพลัดตกเหว แต่เรียวมะไม่ตาย ถือว่าจินช่วยเรียวมะได้แล้ว เลยไม่เกิดการผิดยุคสมัย) ส่วนตอนจบที่ว่าจินปวดหัว ....คงต้องรอภาคมูฟวี่แล้วล่ะค่ะ ^ ^ จบดีกว่า  ...ยาวพอมั้ยคะพี่โก้ ยังมีต่ออีกนิดนึงนะคะข้างล่าง ^ ^''' แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 53 00:55:18 แก้ไขเมื่อ 01 ก.พ. 53 00:40:46 จากคุณ : momo lawleit เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 00:39:54

ความคิดเห็นที่ 2 สปอยล์ เรื่องเนื้อเพลง อีกอย่าง รู้สึกอีกแล้วว่าเรื่องนี้ เนื้อเพลงคือบทสรุป ------------------------------------------------------------------------ เธอยังจำวันแรกที่เราเจอกันได้ไหม? ฉันยังไม่เคยลืมเลือนแม้สักวันที่ผ่านไป ฉันอยากจะรู้สึกถึงทุกๆสิ่งที่เธอเคยชอบ ฉันเหม่อมองขึ้นไปบนฟากฟ้า เธออยู่ข้างบนนั้น กำลังมองลงมาที่ฉันหรือเปล่า? บอกฉันที ฉันกำลังคิดถึงเธออยู่ มีตั้งมากมายที่ฉันอยากจะบอกกับเธอ โอ้ ฉันคิดถึงเธอ ฉันคิดถึงเธอ ฉันโหยหาเธออย่างเศร้าสร้อย เธออยู่ที่ไหน กอดฉันไว้ ฉันจะอยู่ตรงนี้เสมอ หากฉันรู้ว่าเราจะไม่ได้เจอหน้ากันอีก ฉันก็คงจะไม่ปล่อยมือเธอไป หากฉันร้องไห้แล้วบอกเธอว่า"อยู่กับฉัน" เธอจะยังคงอยู่ตรงนี้ ยิ้มอยู่ข้างๆฉันไหม? ฉันกำลังคิดถึงเธออยู่ มีตั้งมากมายที่ฉันอยากจะให้เธอได้ยิน โอ้ ฉันคิดถึงเธอ ฉันคิดถึงเธอ น้ำตาหลั่งรินยามเมื่อกาลเวลาผ่านฉันไป โอ้ ฉันคิดถึงเธอ กอดฉันไว้ ฉันจะคิดถึงเธอเสมอ ถึงแม้ชะตาฉันจะไม่แปรผัน ฉันมีบางอย่างจะบอกเธอ “ฉันอยากจะกลับไป ” ไปสู่วันนั้น ช่วงเวลานั้น คำอธิฐานเดียวนี้คือสิ่งที่ฉันต้องการ ฉันกำลังคิดถึงเธออยู่ มีตั้งมากมายที่ฉันอยากจะให้เธอได้รับรู้ โอ้ ฉันคิดถึงเธอ ฉันคิดถึงเธอ ฉันได้แค่หวังว่าทั้งหมดมันเป็นแค่ความฝัน ดวงใจของฉันยังคงร้องไห้อยู่ ฉันจะคิดถึงเธอเสมอ credit : http://chrisk69.exteen.com/20100119/japanese-song-lyric-misia-36898-12356-12383-12367-12390-1235 ---------------------------------------------------------------------------- "เธอยังจำวันแรกที่เราเจอกันได้ไหม? ฉันยังไม่เคยลืมเลือนแม้สักวันที่ผ่านไป ฉันอยากจะรู้สึกถึงทุกๆสิ่งที่เธอเคยชอบ ฉันเหม่อมองขึ้นไปบนฟากฟ้า เธออยู่ข้างบนนั้น กำลังมองลงมาที่ฉันหรือเปล่า? บอกฉันที " - สื่อถึงจินที่รู้สึกกับมิกิตลอดมา "ฉันกำลังคิดถึงเธออยู่(หรือจะแปลว่าอยากเจอก็ได้มั้งเนี่ย) มีตั้งมากมายที่ฉันอยากจะบอกกับเธอ โอ้ ฉันคิดถึงเธอ ฉันคิดถึงเธอ ฉันโหยหาเธออย่างเศร้าสร้อย เธออยู่ที่ไหน กอดฉันไว้ ฉันจะอยู่ตรงนี้เสมอ " - ที่จินพูดกับตัวเองคนเดียว แต่เหมือนพูดอยู่กับมิกิเรื่อยๆ อยากจะเจอกับมิกิอีก  แต่ถึงจะกลับไปปัจจุบันไม่ได้ ก็อยากจะคอยช่วยเหลือเสมอ "หากฉันรู้ว่าเราจะไม่ได้เจอหน้ากันอีก ฉันก็คงจะไม่ปล่อยมือเธอไป หากฉันร้องไห้แล้วบอกเธอว่า"อยู่กับฉัน" เธอจะยังคงอยู่ตรงนี้ ยิ้มอยู่ข้างๆฉันไหม? " - อยากกลับไปแก้ไขเรื่องที่ผิดพลาดในอดีต "ถึงแม้ชะตาฉันจะไม่แปรผัน ฉันมีบางอย่างจะบอกเธอ “ฉันอยากจะกลับไป ” ไปสู่วันนั้น ช่วงเวลานั้น คำอธิฐานเดียวนี้คือสิ่งที่ฉันต้องการ " - จินกลับไปปัจจุบันไม่ได้  แต่ก็ยังรักมิกิเสมอ .......เหมาะเหม็งลงตัวจริงๆ หมอใจมั่นคงมากๆเลยค่ะ นับถือๆ  ขอแบบหมอจินซักคนสิ >.< จากคุณ : momo lawleit เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 00:41:36

ความคิดเห็นที่ 3 เวรกรรม หัวกระทู้มันผิด - -''' จากคุณ : momo lawleit เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 00:43:18

ความคิดเห็นที่ 4 ยังไม่ได้อ่าน แต่ฮาหัวกระทู้เลยโผล่มาทักก่อน กลับขึ้นไปอ่านก่อนนะคะ จากคุณ : thaliana เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 01:13:02

ความคิดเห็นที่ 5 เห็นด้วยกับคุณโมหลายๆเรื่อง ส่วนที่ชอบมากๆในตอนจบ คือฉากที่โนคาเสะรักษาหายแล้ว กำลังจะออกจากบ้านไปน่ะ เธอเป็นอิสระแล้ว ไม่ใช่ courtesan ไม่ใช่นกที่ต้องถูกจำกัดเขตอีกต่อไป จะใช้ชีวิตของตัวเอง ตามทางของตัวเอง ตอนที่ตะโกนคุยกันตอนนั้น เหมือนเธอจะเด็กลงไปสักสิบปี และมีความสุขกับอิสรภาพนั้น ไม่ว่าจะต้องลำบาก สู้ด้วยตัวเองต่อไปอย่างไร ก็จะไม่หวั่นเกรง เป็นฉากที่ชอบที่สุดในเรื่องฉากนึงเลยล่ะ และชอบซาคาโมโตะ เรียวมะมากๆ เป็นตัวละครที่ชอบที่ซู้ดดดเลย :D สนุก และชอบฉากอดีต วิถีชีวิต บ้านเมืองฯลฯ ในเรื่องนี้มาก ภาพสวยมากๆ ชอบตอนเปิดเรื่อง ที่เป็นภาพสถานทีเดียวกัน อดีต กับปัจจุบันสลับกันน่ะค่ะ ส่วนที่อืมม จะเรียกว่า ไม่ชอบก็ไม่เชิง แต่อยากเห็นมากกว่านี้คือ ตอนดูมาเรื่อยๆ ก็ไม่รู้สึกอะไรหรอก แต่พอดูจบ แล้วย้อนกลับไปดูครึ่งชั่วโมงแรกใหม่ เราแปลกใจที่บุคลิกหมอจินมันเปลี่ยนไปได้ขนาดนั้น แทบจะเรียกได้ว่าเปลี่ยนทันทีที่เขาเท้าแตะพื้นที่ยุคเอโดะเลยอ่ะ คือแบบอยากเห็น การพัฒนาการของบุคลิกมากกว่านี้หน่อยอ่ะค่ะ อยากเห็นความไม่มั่นใจ ไม่อยากผ่าตัดของเขา หลงเหลืออยู่บ้าง ก่อนจะค่อยๆหายไปตามประสบการณ์ ค่อยๆฟื้นตัวจากความทุกข์เรื่องมิกิ กลับมามั่นใจ มากล้าสู้ใหม่ อันนี้คือแบบตอนสองตอนแรก หมอจินก็ผ่าสมองคนไปหลายคน อยู่นา แถมเครื่องมือก็ต้องประยุกต์เอง แต่ท่าทางมั่นใจเหลือเกิ๊น อิอิ ว่าแต่ เมื่อไหร่ภาคหนังจะฉาย ข้องใจตอนจบดีพิลึก จากคุณ : thaliana เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 02:18:44

ความคิดเห็นที่ 6 ผมเองก็ชอบ ซาคาโมโตะ เรียวมะ เหมือนกัน เป็นตัวขโมนซีนเลยก็ว่าได้ ออกมาทุกครั้งเด่นซะคนอื่นลีบหมด แสดงเก่งงงงมากกกกคร้บ ชอบเพลงประกอบเหมือนกัน โปรดักชั่นเยี่ยม ดูแล้วสึกซึ้งกินใจ ไม่ควรพลาดด้วยประการทั้งปวง จากคุณ : Freedom and Justice เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 15:11:40

ความคิดเห็นที่ 7 เป็นซีรี่ย์ที่เต็มไปด้วยคุณภาพจริงๆ ครับ งาน Production แทบจะใกล้เคียงกับระดับ Movie จริงๆ นักแสดงทุกคนก็ทำหน้าที่ได้ดีมาก  สำหรับผมที่ปกติจะไม่ยอมดูหนังไฟล์ HDTV ก่อน (ปกติดูแบบ Zone 2 อย่างเดียว) ก็ยังต้องยอมดาวน์โหลดมาดูเลย สำหรับเรื่องฟอร์มาลีนคุงเนี่ย ผมเดาเล่นๆ(แบบเวอร์ๆ)ว่า คนที่ย้อนเวลากลับมายุคปัจจุบันเนี่ย ก็น่าจะเป็นเรียวมะนั่นแหละ (เพราะตอนที่เรียวมะถูกลอบสังหาร อย่างที่รู้ๆ กันก็คือโดนดาบฟันกลางหน้าผาก ซึ่งก็ตรงกับบาดแผลของชายปริศนาคนนั้น) ส่วนฟอร์มาลีนคุง ผมว่าก็คือหมอจินนั่นเอง (ซึ่งผ่านกาลเวลามาแบบสถานะตัวอ่อน)  ก็เลยตอบคำถามว่าทำไมเรียวมะ จึงรู้ตำแหน่งที่เก็บเครื่องมือแพทย์ในโรงพยาบาลได้ ก็เพราะจำมาจากฟอร์มาลีนคุงก่อนที่จะโดนผ่าออกนั่นเอง ปล.สำหรับเรื่องนี้ ผมขอให้เครดิตการแปลซับไทยที่ไม่มีที่ติในบอร์ดข้าวโพดด้วยครับ จากคุณ : กร (Mr.GentleBoy) เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 16:11:37

ความคิดเห็นที่ 8 ^ ^ โอวว  เป็นข้อสันนิษฐานที่น่าสนใจเลยนะเนี่ยย อืมๆๆ เป็นไปได้ๆ จากคุณ : momo lawleit เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 16:14:04

ความคิดเห็นที่ 9 เพลง end title ของ misia เพราะมากและเข้ากับเรื่องจริง ๆ ตอนจบเราแอบคิดต่อไปว่า จากการที่โนคาเสะไม่ได้เป็นเมียน้อยออกไปเปิดโรงเรียนเอกชน ทำให้มิกิไม่ได้เป็นหมอ กลายมาเป็นคุณครู งั้นหรือเปล่าไม่รู้ เพราะเหมือนกับว่า ที่มิกิมาเป็นหมออาจเป็นเพราะว่าแม่ตายไปเพราะมะเร็งเลยมาหาทางสู้ พอแม่ไม่ตายก็เลยเปลี่ยนเป้าหมาย 555+ คิดไปเรื่อยจริง ๆ เรา จากคุณ : loki เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 16:41:33

ความคิดเห็นที่ 10 เยี่ยมมากๆครับ เป็นซีรี่ส์ที่สนุกมากๆ ดูแล้วอินมากๆ ชอบฮารุกะ อายาะเสะเล่นดีและน่ารักมากๆครับ หมอจินควรจะดูแลซากิให้ดีๆ จากคุณ : bigwores เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 18:46:26

ความคิดเห็นที่ 11 ชอบซีรี่ส์เรื่องนี้เหมือนกันค่ะ ประทับใจเหมือนกับที่หลายๆ คนประทับใจ คือ เรื่องนี้มันเหมือนน้ำค่อยๆ ซึมนะคะ มันไม่ได้สนุกปรู๊ดปร๊าดตื่นเต้นเร้าใจอะไร แต่ว่าด้วยคาแร็กเตอร์ ด้วยฝีมือของนักแสดง สายตา คำพูด สถานการณ์ ทั้งหมดมันทำให้เราค่อยๆ ประทับใจไปกับมันน่ะค่ะ สำหรับเรา ด้วยความที่ไม่เคยอ่านมังงะเรื่องนี้มาก่อน ทำให้เวลาเห็นน้องฟอร์มาลีนคุงแล้วแอบผงะไปเหมือนกันนะ ฮ่าฮ่า โดยเฉพาะฉากที่น้องฟอร์มาลีนคุงจู่ๆ ก็เปิดตานี่ ทำเอาแอบหลอน เหอเหอ ซึ่งถ้าถามว่าเรื่องนี้ยังมีอะไรที่ขาดไป ในความรู้สึกของเราก็คือ มันขาดลิงค์ระหว่างเรื่องของจินกับฟอร์มาลีนคุงนี่ล่ะค่ะ คือ ดูยังไงก็ไม่เข้าใจว่าแล้วคำตอบของการมีอยู่ของฟอร์มาลีนคุงคืออะไร ??? เหมือนละครพยายามทำให้ลิงค์กับเรื่องโดยการมีฟอร์มาลีนคุงตอนจบ แต่เอาเข้าจริงก็ไม่เห็นรู้สึกถึงความเกี่ยวเนื่องอะไรแม้แต่น้อย อ่ะ ข้อเสียในสายตาเราผ่านไป มาดูข้อดีที่มีอยู่มากมายมั่งดีกว่าค่ะ ข้อดีข้อแรกในเรื่องนี้คือฝีไม้ลายมือการแสดงของนักแสดง และโปรดักชั่นอลังการงานสร้าง ที่พาเราเข้าสู่ยุคเอโดะได้อย่างสมบูรณ์แบบค่ะ บทบาทของหมอจินที่หลุดไปที่ยุคเอโดะ หมอซื่อๆ ที่บางทีก็สับสนกับความคิดของตัวเอง แต่ในขณะเดียวกันก็มีจิตใจที่ซื่อตรงกับวิชาชีพของตัวเอง บทบาทของซากิ อยากบอกว่า อายาเสะ ฮารุกะ เล่นได้น่ารักมากกกก เห็นด้วยกับคุณโมมากที่บอกว่าซากิดูมีความกล้าหาญอย่างลูกซามูไร เพราะเราจะเห็นอยู่ตลอดเวลาว่า ในความไร้เดียงสาของซากิ แต่เวลาที่เป็นเรื่องเกี่ยวกับหมอจินทีไร จู่ๆ เธอก็จะกลายเป็นผู้หญิงอีกคนที่พร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อหมอจิน ไม่ว่าจะเป็นซีนหนีมือสังหาร หรือซีนที่ต้องแก้ปัญหาเรื่องการกู้เงินมาทำเพนนิซิลีน แถมเวลาที่หมอจินสับสนทีไร ก็ได้ซากินี่แหละ มาชี้ทางสว่างให้เดินไปในทิศทางที่ถูกต้องได้ แล้วก็ยังมีตัวละครตัวอื่นๆ อีก อย่างโนคาเสะซังเอง เล่นสองคาแร็กเตอร์ได้สมบูรณ์แบบไร้ที่ติค่ะ ในความเป็นมิกิ และโนคาเสะ มีทั้งความเหมือนและความต่าง พวกเธอเหมือนกันในด้านความคิดที่ไม่ยอมแพ้ มีมุมมองที่ถ่ายทอดผ่านคำพูดคล้ายๆ กัน แต่ว่า ลักษณะการพูด การเดิน การทอดสายตา ทุกย่างก้าวของความเป็นโนคาเสะ เธอทำให้เราเชื่อได้จริงจังว่าเธอคือนางโลม ในขณะที่มิกินั้นก็จะมีลักษณะของหญิงสาวเข้มแข็งรุ่นใหม่ บอกได้คำเดียวว่า สุดยอดดดดดดด ข้อดีข้อต่อมาของซีรี่ส์เรื่องนี้ก็คือ เป็นละครพีเรียดที่ไม่ดราม่าเลยยยย ฮ่าฮ่า ทำได้ไงเนี่ยย แม้จะมีบางช่วงเหมือนจะดราม่า อย่างเช่นเรื่องรักสามเส้าของหมอจิน โนคาเสะ และ ซากิ (ไม่รู้สามเส้าหรือเปล่านะ เพราะหมอจินแกไม่รู้เรื่องอะไรเอาเสียเล้ยยย หึหึ) มันเหมือนจะดราม่านะ แต่เอาเข้าจริงๆ โนคาเสะที่มีความสามารถพอที่จะดึงหมอจินให้เป็นของตัวเองได้ แต่เธอก็ไม่ทำ แถมโนคาเสะเองยังนับถือซากิอีกต่างหาก หรือแม้ว่าจะอิจฉาซากิที่ใกล้ชิดหมอจิน แต่ก็ไม่ได้มีเรื่องของการแย่งชิงผู้ชายแต่อย่างใด ตรงข้าม ทุกการกระทำของโนคาเสะกลับทำให้คนดูรู้สึกนับถือเธอมากขึ้น ยิ่งได้รู้จักกับเธอมากขึ้นเท่าไหร่ ก็จะยิ่งรักและนับถือเธอมากขึ้นเท่านั้น หรือในกรณีของซากิเอง แม้จะมีประเด็นที่ดราม่าได้เช่นเรื่องรักข้างเดียว แต่เรื่องราวก็ไม่ดราม่าอีกเหมือนกัน หมอจินที่รู้ตัวว่าซากิชอบตัวเอง ก็ตัดสินใจถอยห่างออก แม้จะสร้างความเจ็บปวดให้ซากิ แต่หนังสร้างให้เราสัมผัสถึงความจริงใจของตัวละคร มากกว่าทำให้เราสัมผัสเรื่องความรู้สึกที่ปรุงแต่ง ไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกันนะ บางคนอ่านแล้วอาจงง แหะแหะ และแน่นอนว่าฉากที่เราชอบมากอีกฉากหนึ่งก็คือฉากที่โนคาเสะผ่าตัดหายดีแล้วเดินจากไป ช่างเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง เป็นผู้หญิงที่น่านับถือ แบบสุดๆ ค่ะ ประทับใจจริงๆ กับการวางเรื่องราวที่สะท้อนถึงความเข้มแข็งและมีศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิง แต่แอบเสียใจแทนท่านเรียวมะนะ ที่ยังไงก็ไม่สมหวังในความรัก แต่ก็นั่นแหละ แม้ไม่สมหวัง แต่ก็ไม่มีใครดีโพยตีพาย ทุกคนยอมรับความจริง เคารพในการตัดสินใจของแต่ละบุคคล ซึ่งเพราะเหตุนี้นี่เอง ละครที่น่าจะดราม่า จึงไม่มีความดราม่าให้เรารำคาญใจเลย อ้อ และข้อดีอีกหนึ่งข้อที่จะลืมเลือนไปไม่ได้ก็คือ ความอุตสาหะพยายามของหมอจินที่พยายามช่วยเหลือผู้คนนั่นเอง ในยุคที่ขาดแคลนเครื่องมือ ไม่มียา การผ่าตัดยังไม่ได้รับการยอมรับ ทำให้หมอยุคปัจจุบันอย่างหมอจินต้องทำงานอย่างยากลำบาก แม้จะมีความสับสนอยู่บ้าง แต่ในที่สุดเขาก็หาคำตอบให้ตัวเองได้ว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดคือชีวิตที่อยู่ตรงหน้า ไม่ใช่ชีวิตที่ยังไม่เกิดขึ้นมา เพราะเราไม่มีวันรู้ได้เลยว่า ชีวิตในอนาคตนั้นจะดีหรือร้าย แต่ที่รู้แน่ๆ ก็คือ ถ้าหากเขาละเลยชีวิตคนตรงหน้า คนๆ นั้นก็จะต้องตายแน่นอน แต่เรื่องราวของหมอจินก็ไม่ได้โชคร้ายจนเกินไปนัก เขาโชคดีที่มีคนสนับสนุนมากมาย ซึ่งแน่นอนว่าการสนับสนุนของคนรอบข้าง ก็มาจากความพยายามและอุตสาหะ ตลอดจนความจริงใจของหมอจินนั่นเอง ซึ่งเรื่องของหมอจินก็ทำให้เราเรียนรู้ได้ว่า ก่อนที่เราจะไปตีโพยตีพายร้องหาความช่วยเหลือ สิ่งที่ควรทำก็คือการช่วยเหลือตัวเองก่อนนั่นเอง เฮ้อ~ สรุปแล้ว ดูเรื่องนี้แล้วอิ่มอกอิ่มใจมากมายค่ะ ^^ จากคุณ : narujung เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 19:39:46

ความคิดเห็นที่ 12 ดีใจจังค่ะที่เข้ามาตอบกันเยอะ ^ ^ กลัวว่าจะไม่ค่อยมีใครเข้ามาตอบเพราะมันยาวมาก 5555 #11 เขียนได้ถูกใจจังค่ะ เรื่องนี้สื่อความรู้สึกบริสุทธิ์ของตัวละครดีจริงๆค่ะ สปอยล์ๆ อย่างตอนโนเคาเสะกะจะเลี้ยงหมอแล้ว.... ตอนแรกก็หลอกถามเกี่ยวกับซากิไป แต่หมอก็ช่างไม่รู้อะไรจริงๆ แถมตอบว่าซากิอายุน้อยจนเป็นพ่อลูกกันได้ (T T) โนะคาเสะเหมือนรู้สึกอยู่แล้วว่าซากิมาวิน แต่ก็ยังอยากให้อะไรหมอบ้าง(แม้ว่า...) แต่โมว่าโนะคาเสะอาจจะเปลี่ยนใจก็ได้ ...ถึงจะไม่มีไฟไฟม้มาขัดจังหวะก็ตาม ดูเค้าเคารพความรู้สึกกัน ซากิก็ถึงแม้จะกังวล ทุกครั้งที่จินต้องไปโยชิวาระ  แต่ก็เชื่อทุกครั้งว่าจินจะไม่ไปทำอย่างว่า ....ส่วนพอตอนจินเก็ทแล้วว่าซากิรู้สึกยังไง  ที่ขอแยกตัวออกมา เพราะคงรู้สึกว่ารบกวนชีวิตปกติของซากิมานานแล้ว  และอยากให้ซากิได้ใช้ชีวิตอย่างสาวเอโดะที่มีความสุขแบบทั่วไป แต่ซากิสุดท้ายก็ทำไม่ลง  ...ยอมใช้ชีวิตไม่ปกติ แต่ว่ามีความสุขในแบบที่เธอเลือกเอง (ในมังงะ หลังจากหนีงานแต่ง ซากิกับแม่ก็ไม่ลงรอยกันอีกเลยค่ะ ซากิต้องออกจากบ้านทาจิบานะ(แหงล่ะ)) ส่วนเรียวมะก็แมนดีค่ะ  ทำอะไรทำจริง แบบพวกเลือดร้อน ^ ^ ดูแล้วอิ่มจริงๆค่ะ จนวันนี้ยังจุกอยู่เลยล่ะ 555555555 จากคุณ : momo lawleit เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 20:08:53

ความคิดเห็นที่ 13 เรื่องภาค movie  ทาง TBS ออกมาปฎิเสธแล้วนะคะ ว่ายังไม่ได้ตกลงใจเลยว่าจะทำ คือ Nikkan Sports (เจ้าประจำ)เป็นคนออกข่าวว่าทำแน่ๆ ถ่าย Summer ฉายปีหน้า แล้ว TBS ก็ส่ง fax ไปตามสื่อต่างๆและโพสท์ใน web ทางการทันทีเหมือนกัน ว่าเฮ้ย ไปเอาข่าวมาจากไหน ยังไม่มีการตกลงใจใดๆทั้งสิ้น -_-" ทีมงานบอกว่า ได้เสียงเรียกร้องจากแฟนๆมาก แต่ก็กำลังพิจารณาตัดสินใจกันอยู่ แต่จนถึงวันนี้ ก็ยังไม่มีการตัดสินใจเด็ดขาดว่าจะทำภาคหนังหรือไม่เลย ส่วนตัวคิดว่า คงมีภาคต่อจริงๆน่ะแหละค่ะ เพราะจบปลายเปิดขนาดนั้น แต่เค้าอาจจะกำลังคุยกันอยู่ว่าจะทำเป็นหนังหรือเป็นซีซั่น 2 หรืออะไรอย่างงั้น จากคุณ : NAJ เขียนเมื่อ : 1 ก.พ. 53 20:38:58

ความคิดเห็นที่ 14 เรากลับคิดว่าคนที่พันผ้าพันแผลที่หน้าคือจินนั่นแหล่ะกลับมาเอาอุปกรณ์การแพทย์แล้วต้องกลับไปน่าจะเพื่อรักษาใครบางคน และการที่เค้าขโมยฟอร์มาลีนคุงไปด้วย น่าจะเป็นเพราะเค้าคิดว่าฟอร์มาลีนคุงเป็นตัวที่ทำให้เค้าย้อนอดีตกลับไปได้ 555 อย่าซีเรียสนะคะ มาร่วมแจมให้ความคิดเห็น แต่ทั้งนี้เรื่องราวตอนจบจะเป็นยังไงจะรอดูค่ะ ไม่ว่าจะเป็นหนังหรือภาคต่อจากนี้ จากคุณ : Vividee เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 18:24:24

ความคิดเห็นที่ 15 ถ้าไม่ทำต่อ  เหมือนไม่ได้ดูภาคแรก   คือไม่เคยอ่านการ์ตูนมาก่อน  เลยไม่รู้ว่าเรื่องมันเป็นยังไง  ดู+ติดตามจากซีรี่ย์เลยทีเดียว เราก็ลุ้นว่า  ตอนจบจะออกมาแบบไหน  แต่สุดท้ายก็   เหมือนไม่ได้ดู  แล้วที่ฉันนั่งดูอยู่คืออะไร  555   เห็นข่าวข้างบนว่าจะมีภาคต่อ  ดีใจนะคะ  อยากดูต่อว่าจะเป็นยังไง   ป.ล.  ฉบับการ์ตูนนี่จบหรือยังคะ  ถ้ายังไม่จบก็สงสัยจะทำต่อยาก  เพราะหลายเรื่องที่ทำจากการ์ตูนที่ยังไม่จบ  ก็หาบทสรุปจบซี่รี่ย์หรืออะนิเมะ  ยากเหมือนกัน จากคุณ : แม็กกี้ เขียนเมื่อ : 3 ก.พ. 53 22:59:17

ความคิดเห็นที่ 16 แวะเข้ามาบอกว่า "น้องโม~~~~~ พี่ดูจบแล้วจ้า" นั่งดูตั้งแต่ช่วงหัวค่ำวันเสาร์ จนมาจบแบบคาใจสุด ๆ ตอนเย็นวันอาทิตย์ 55+ ยอมรับเหมือนทุก ๆ คนค่ะว่าเป็นซีรีย์น้ำดีที่สนุก ชวนติดตาม และอิ่มใจจนจุกจริง ๆ ^ ^ ปอลิง อยากให้มีภาคต่อไม่ว่าจะเป็นภาค 2 หรือภาค SP ภาคอะไรก้ได้ขอแค่ให้ทีมผู้สร้างทำเหอะ จากคุณ : k-jap (อ้อมแขนอันอบอุ่น) เขียนเมื่อ : 8 ก.พ. 53 07:19:22