....หากยังจำกันได้ เมื่ออาทิตย์ที่แล้ว ผมได้ตั้งกระทู้กับละครเรื่องนี้มา วันนี้ขออนุญาตตั้งอีกซักกระทู้นะครับ เนื่องจากอินมาก ถึงมากมาก...
ออกตัวก่อนว่า ผมคิดเขียนไม่เก่ง....บางเรื่องอาจจะไม่ประติดประต่อนะครับ
....ประชาชนที่หมู่บ้านธารน้ำเย็น..หลังจากที่เจ้าวิษณุได้เสด็จมาที่หมู่บ้านนี้ แล้วประชาชนมาต้อนรับ เอาผ้ามาปูที่พื้น แล้วก็เอามือไปลูบเท้าของเจ้าวิษณุ ผมดูแล้วซึ้งจัง ดูเป็นกษัตริย์ที่ประชาชนรักมาก
....แม่+พนักงานส่งน้ำแข็ง.. ที่ช่วยองค์หญิงกับน้ำเชี่ยวหนีออกมาได้ แล้วก็ได้ให้ที่ประทับกับองค์หญิงและน้ำเชี่ยว ผมจำคำพูดของผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็ฯแม่ของพนักงานขับรถคนนั้น....ได้ประมาณว่า..
"..ห้องนอนอาจจะไม่สะดวกสบาย ต้องขออภัยด้วยนะเพค่ะ เดี๋ยวองค์หญิงไปอาบน้ำให้เรียบร้อยนะ แล้วฉันจะไปจัดการห้องให้เรียบร้อยอีกที
........ไม่เป็นไรหรอก เท่านี้ก็ดีแล้ว..... องค์หญิงพูด
...จะไม่ให้ดีได้ยังไงละเพคะ หม่อมชั้นเป็นสามัญชนธรรมดา คงไม่มีโอกาสมารับเสด็จองค์หญิงแบบนี้หรอก"
ผมฟังแม่กับองค์หญิงสนทนากันแล้วรู้สึกตื้นตันยังไงไม่รู้นะ หากเราเป็นแม่คนนั้น เราคงดีใจแทบตาย ที่มีบุญได้รับเสด็จแน่ะ....
.....มาถึงแม่เพ็ญบ้างครับ..ฉากทึ่หนีกันในป่า "ปล่อยหม่อมชั้นไปเถอะ หม่อมชั้นไม่อยากเป็น 'ตัวถ่วง' องค์หญิง" ผมฟังคำพูดของแม่เพ็ญแล้วผมน้ำตาซึม (ไม่รู้ว่าเซ้นซิทีฟเกินไปรึเปล่า) แม่เพ็ญช่างเป็นคนดีซะเหลือเกิน รักองค์หญิงสุดชีวิต ยอมตายแทนกันได้ ไม่รู้ซิ รู้สึกว่าตัวละครสองตัวนี้ ดูผูกพันกันมากมาย ดูเหมือนแม่ลูก ที่แม่พร้อมตายแทนลูกได้... ผมยังมานั่งลุ้นเลยอ่ะ ว่าแม่เพ็ญจะตายรึเปล่า โดนลูกกระสุนเฉี่ยวซะขนาดนั้น ขอนะ คุณบอย อย่าให้แม่เพ็ญตายเลย ให้แกได้ดูภาพองค์หญิงกับน้ำเชี่ยวได้มารักกันนะ
...มาเรื่องการแสดงของแกรนด์.... งานนี้ต้องขอบคุณคุณบอย ที่ให้โอกาสแกรนด์มาเล่นละครดราม่าแบบนี้ (เรียกว่าดราม่าได้ไหม?) เราว่าจังหวะการพูด น้ำเสียง ท่าทาง สีหน้า ผ่านมาก ไม่แพ้พี่สาวของเธอเลย (จบวันพฤหัส วันศุกร์ผมก็ดูพ่อหนูฯที่เกรซเล่น..ต่อ สรุป ผมดูละครตระกูลด้วยเศียรเกล้าทุกวัน 55+)... หวังว่ารอบหน้าผมคงจะได้เห็นละครเรื่องใหม่ของพรรณวรท อีกนะครับ
...จากหัวกระทู้นะครับ ที่ผมเขียนอย่างนีอ้ะ เพราะว่ามันโดนใจผมมาก ไม่ว่าจะเป็นมุมกล้อง การตัดต่อ เสียงเพลงประกอบ รู้สึกว่าเราร่วมไปกับละครมันมาก
...ทุกฉากเลยไม่ว่าจะเป็นฉากหนีขององค์หญิงน้ำเชี่ยว ฉากน้ำเชี่ยวปลอมตัวไปเป็นหมอเพื่ออยากทราบที่อยู่ขององค์หญิง กว่าเธอจะเขียนซักตัวผมลุ้นแทบ_จะแตก (จริงๆ)...
...และฉากล่าสุดที่ผมประทับใจมากมาย กับตากล้อง กับช่างตัดต่อ คือฉากน้ำเชี่ยวโดนชกจนจมน้ำ แล้วอายุทกำลังจะชักปืนมายิงองค์หญิง แล้วน้ำเชี่ยวก็รู้สึกตัว ยกคว้าปืนในน้ำแล้วลุกขึ้นมายิงอายุทได้ ...แหม มันช่างสะใจมากๆ...เราลุ้นแทบตายว่าอายุทมันจะตายตอนที่โดนไม้ทิ่ม ดั๊นนมาตาย ง่ายๆตอนที่น้ำเชี่ยวยิงซะงั้น... ตัดต่อได้สวยงามมากมาย สรุปชอบมาก
... ละครเรื่องนี้ผมว่าครบเครื่องจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นดราม่า โรเมนติก (แต่ทำไมมันช่างน้อยจริงๆ) ความรักความเคารพระหว่างประชาชนกับกษัตริย์ในศิขริน มันดูแล้วหันมาย้อนมองตัวเอง เหมือนที่เค้าบอกว่า ดูละครแล้วย้อนมองตัวเองจริงๆ....
...มาถึงชั่วโมงนี้ ผมแทบจะขาดใจ (จริงๆนะ) เพราะเห็นทีเซอร์ของโรงแรมผี ทำให้ผมคิดว่า เวลาที่ผมมีความสุข (จริงๆหรอ ที่ต้องมานั่งลุ้นซะตัวโก่ง) กำลังจะหมดไปในไม่กี่ตอน
สุดท้าย..ผมขอขอบคุณคุณบอยทีให้โอกาสแกรนด์มาแสดงบทหนักๆ'เยี่ยงนี้ง' ขอบคุณผู้กำกับ ขอบคุณตากล้อง ขอบคุณช่างตัดต่อที่ทำให้ละครออกมาสมบูรณ์ (สุดๆในใจของผม) เข้าใจว่าละครฟอร์มยักษ์อย่างนี้คงหาได้ยาก.. อยากให้มีอีก...
สุดท้าย 2....ไม่รู้ว่าสิ่งที่เขียนไปจะสื่อให้สมาชิกที่ได้อ่านมากน้อยแค่ไหน แบบว่าเขียนไม่เก่งอ่ะ แค่อยากบ่นความรู้สึกที่มี จริงๆอยากเขียนอีกนะ แต่ผมนึกไม่ออก
(สุดท้ายจริงๆนะ)....ที่ผมเขียนมามันจากใจจริงๆ นั่งพิมพ์+นั่งนึกตั้งนาน กว่าจะรวบรวมสติให้เขียนมาได้ และอยากบอกว่า ผมรักละครเรื่องนี้มากมาย.. ไม่ใช่ซิ รัก รักมาก....มากที่สุด !!!!
สุดท้ายจริงๆล่ะ(จะสุดท้ายไปถึงไหน 55 ขออภัยด้วยนะครับ) ...ขอบคุณสมาชิกทุกท่านที่หลง + บังเอิญเข้ามาในกระทู้น้อยๆกระทู้นี้ ขอบคุณครับ
.
.
จากคนดูละครอยากหยุดตะวันไว้ที่ปลายฟ้า {คนคนนึงที่อยากจะระบายมันออกมา...}
ปล. no drama เหมือนเคยครับ ผมเองไม่เคยดูต้นฉบับเดิม (เพราะเกิดไม่ทัน จริงๆนะ)
...(แก้ไขมากมาย ขออภัยด้วยครับ)
แก้ไขเมื่อ 06 ก.พ. 53 17:53:05
แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 53 19:44:04
แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 53 19:42:44
แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 53 19:42:15
แก้ไขเมื่อ 05 ก.พ. 53 19:38:27
จากอยากหยุดตะวันไว้ที่ปลายฟ้า... รบกวนคุณบอยช่วยเพิ่มโบนัสให้กับตากล้อง + ช่างตัดต่อด้วย ผมขอร้อง
