 |
ความคิดเห็นที่ 49 |
 |
ดีจ่ะพี่มิค ยังอยู่มั้ยเอ่ย? แล้วก็สวัสดีบิวตี้ซุ่มทุกท่านค่า
เอาข้อความที่ครู Lee Hyunjin เขียนถึงบีส ก่อนเดบิวท์ มาฝากจ้า!!
2009.10.15 วันพฤหัสบดี 23:09
ในที่สุด วันพรุ่งนี้ก็เป็นวันแรกที่ B2ST Boy จะได้ออกอากาศแล้วสินะ
ในหัวของฉัน,ยังมีความคิดวนเวียนอยู่มากมายเหลือเกิน
ในวันเก่าๆ,ตอนที่ยังอยู่ที่ JYP ที่ที่ฉันได้เจอกับ ดงอุน, กีกวัง และดูจุน และได้สอนพวกเค้า
และเมื่อฉันได้มาอยู่ที่ CUBE ฉันก็ได้เจอกับ โยซอบ, จุนฮยอง, ฮยอนซึง และก็ได้สอนพวกเค้าอีก
ฉันได้สอนเด็กพวกนี้,
กินข้าวด้วยกันกับพวกเค้า,
และบางครั้งที่พวกเราเรียนบทเรียนกันจนถึง ตี 3-4
เรากินอาหารมื้อดึกบ่อยๆ (ต๊อกโบกิตอนเช้าๆนี่สุดยอดจริงๆ!)
บางครั้งที่เราขึ้นไปบนดาดฟ้าของตึกเพื่อสูดอากาศ,เราก็แบ่งปันเรื่องราวสั้นๆให้กันฟัง
ฉันจดจำได้ทุกๆอย่างและทุกๆช่วงเวลาที่ได้ผ่านพ้นไป
ความรู้สึกมันเหมือนกับว่าลูกชายของเรากำลังจะแต่งงานออกไปใช่มั้ย?...
หัวใจของฉันมันรู้สึกแปลกๆ, มันรู้สึกตื่นเต้นและก็รู้สึกกลัวด้วย?...
เพราะว่าวันนี้ มีการแสดงโชว์เคส, ที่ชั้นไม่สามารถไปได้
และฉันก็ไม่สามารถตามไปดูการออกอากาศครั้งแรกของพวกเค้าได้อีกเหมือนกัน
ฉันรู้สึกเสียใจเป็นอย่างมาก..
ฉันอยากจะไปกับพวกเขานะในการออกอากาศครั้งแรก อยากไปสอนพวกเขา...ก็แค่นั้นเอง...
มันไม่ใช่เพราะว่าฉันสอนเด็กพวกนี้
(ฉันไม่ใช่คนประเภทที่จะมาพูดว่าฉันชอบในสิ่งที่ฉันไม่ได้ชอบ)
พวกเค้าเป็นเด็กที่ดีกันจริงๆ...
พวกเค้าเป็นเด็กที่มีความต้องการที่จะประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก
พวกเค้ามีความนับถือตัวเองที่แรงกล้าและเมื่อพวกเค้าจะทิ้งบางสิ่งอย่างอย่าง, พวกเค้ารุ้ว่าควรต้องทำยังไง
แน่นอน, ตอนนั้นพวกเค้ายังมีความเป็นเด็กอยู่มาก
แม้ว่ามันจะมีหลายๆช่วงที่พวกเค้ารู้สึกโมโหและหัวใจของพวกเค้าจะต้องเจ็บปวดหลายต่อหลายครั้ง
แต่โดยรวมแล้ว, พวกเค้าเป็นเด็กที่มีวิญญาณที่บริสุทธิ์
พวกเค้าเป็นเด็กดี
ในบางครั้งที่พวกเค้ามีน้ำตา,
ไม่มีอะไรที่ฉันจะสามารถทำเพื่อพวกเค้าได้, นอกจากการแสดงความจริงใจต่อพวกเค้า
แม้ว่าพวกเค้าจะตะโกนว่า "ฉันเหนื่อยจนจะตายอยู่แล้ว"
ฉันก็ต้องตะคอกกลับไปว่า "แต่เธอจะต้องร้องเพลง"
แม้ว่าพวกเค้าจะไม่ได้คาดหวังให้ทุกๆคนมาชื่นชอบ
ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรก็ตามแต่
คนที่ชอบปล่อยแต่ข่าวคราวเสียๆหายๆ
ไม่ว่าจะในหัวข้อไดอารี่,
และพวกที่ชอบสร้างเรื่องราวในทางแตกแยก
แม้แต่แฟนๆที่กล่าวหาพวกเขาในทางที่ไม่เป็นความจริงนั้น
หัวใจพวกเขายังคงเจ็บจนทุกวันนี้
ฉันอยากจะขอตรงนี้
วันนึง, จุนฮยอง ก๊อปปี้ GD (จี ดราก้อน)
เขา "กล้า" ที่จะเลียนแบบ GD งั้นเหรอ?
แม้ว่าตอนนี้ GD จะเป็นศิลปินที่โด่งดัง,
แต่เค้าก็เคยเป็นเด็กฝึกหัดมาก่อน
เค้าก็เคยได้ดูกลุ่มศิลปินไอดอลเหมือนกับเขามาก่อน
แล้วมันผิดที่จะรู้สึกเครียดและรู้สึกว่าอยากจะแข่งขันงั้นหรอ?
ถ้าฮยอนซึงออกจากบิ๊กแบง, นั่นหมายความว่าเค้าจะไม่มีทางที่จะเป็นนักร้องได้เลยหรอ?
ไม่ว่าคุณจะโดนคัดออกจากบิ๊กแบงยังไง, คุณมีวิธีที่สามารถพูดคำว่าให้คุณอยู่อย่างถาวรด้วยงั้นหรือ?
นั่นมันจะไม่เป็นการหักหลังตัวเองไปหน่อยหรอ?
แล้วการที่ดูจุนมาจาก Hot Blood,
นั่นหมายความว่าเค้าต้องอิจฉา 2AM,2PM ด้วยหรอ?
และเมื่อใดก็ตามที่เค้าดูทีวี, เค้าจำเป็นต้องรู้สึกอิจฉาตลอดไปหรอ?
ถ้าคุณเป็นเค้าคุณจะทำอย่างไร?
มันไม่ถูกหรอที่คุณจะท้าทายตัวเองจนกว่าคุณจะสามารถทำได้?
ในตอนที่ยังเป็นเด็กฝึกหัด
พวกเค้าต้องเดินเตร่ไปหลายบริษัทแล้วแต่สถานการณ์จะพาไป
ดังนั้น, พวกเขาจึงไม่สามารถทำตามตารางที่ได้วางไว้ได้
และก่อนที่พวกเค้าจะเดบิวส์, ประสบการณ์ทั้งหลายของพวกเค้าก็แสดงออกมา
การรอคอยและการฝึกฝนที่แสนยาวนานเมื่อตอนที่เป็นเด็กฝึกหัด
หลังจากที่ได้ถ่ายปกอัลบั้ม, พวกเค้าอาจจะรู้สึกว้าวุ่นอยู่บ้าง
แต่เพราะว่าพวกเค้าได้อยู่เป็นกลุ่ม, สมาชิกก็สามารถเปลี่ยนแปลงตัวเองได้
ในตอนที่ฉันยังเด็กๆ ฉันก็เคยเป็นเด็กฝึกหัด
และเป็นเพราะว่าบริษัทไม่ค่อยดี จึงเป็นเหตุให้ชั้นต้องไปๆมาๆด้วยกันถึงสามครั้ง
พวกเค้าเป็นเด็กที่สามารถขจัดช่วงเวลาที่น่าเศร้าเหล่านั้นไปได้
แค่คิดถึงพวกเค้า น้ำตาของฉันก็แทบไหลออกมา
ฉันยังจำได้ชัดเจน
เพราะว่าตอนนั้นฉันรู้สึกโกรธมาก, เลยมีหลายครั้งที่ชั้นต้องปลดปล่อยความรู้สึกโกรธออกมา
ภาพของเด็กหนุ่มผู้อ่อนน้อม,
ภาพของเด็กหนุ่มที่ต้องการจะกลับบ้านเพื่อไปกินอาหารกับครอบครัวที่บ้าน,
ภาพของกีกวังที่ร้องไห้เพียงคนเดียวในห้องซ้อม ในตอนที่ AJ เดบิวส์ครั้งแรก,
ภาพของเด็กหนุ่มที่ร้องไห้เพราะว่าเค้าคิดถึงแม่ของพวกเค้า,
ดงอุน, ไม่ได้ไปเข้าห้องสมุดเลยเพียงเพราะว่าเค้าจะต้องมาฝึกซ้อมทุกวัน
มีบางคนได้เจตนาพูดและส่งข้อความไปออกอากาศว่า
"การออกจากการเป็นสมาชิกบิ๊กแบง เป็นการตัดสินใจของฮยอนซึงเพียงคนเดียว"
ทำให้ฮยอนซึงต้องยุ่งยากใจเพราะว่าสถานีเคเบิลเหล่านั้น
ไม่ว่ามันจะยากเย็นเพียงไหน, โยซอบ ก็ยังคงหัวเราะได้
แล้วตั้งแต่ที่ JYP , ชั้นก็รักกีกวังเหมือนลูกชายคนหนึ่ง
ฮยอนซึง, เมื่อชั้นชี้ให้เห็นข้อบกพร่องบางอย่างที่เค้ากำลังทำอยู่, เค้าจะไม่ยอมปล่อยมันไปเฉยๆ เค้าจะต้องตั้งคำถามมากมายเสมอ
ดงอุน, แม้ว่าจะไม่มีใครที่ใกล้เคียงวัยเดียวกันกับเขาเลย แต่เขาก็ยังดูเป็นผู้ใหญ่มากกว่าฉันมาก
ขอบคุณนะ
ฉันภูมิใจมาก
พวกเธอเป็นเด็กที่มีค่ามาก...
ในที่สุด, เวทีของพวกเธอก็ได้มาถึงแล้ว
READY, STEADY, GO !!!!!!!!!!!!!!!!
ไม่ว่าคุณจะพูดยังไง,
จงเชื่อในโชคชะตาและก้าวไป
CREDITS: BESTIZ (SOURCE); annayang3195@B2ST Rising (TRANS) ; Minii me@B2ST THAI (Eng-Thai)
| จากคุณ |
:
mo.. (LiQuEuR SlyZiLitY)  
|
| เขียนเมื่อ |
:
9 ก.พ. 53 15:06:45
|
|
|
|
|
