 |
ความคิดเห็นที่ 1 |
จะสปอยล์ละนะ
Saigo no Yakusoku (最後の約束)
Fuji TV, 2010, SP: 1 (2-hr) episode
นักแสดง:
Ohno Satoshi (大野智)
Sakurai Sho (櫻井翔)
Aiba Masaki (相葉雅紀)
Ninomiya Kazunari (二宮和也)
Matsumoto Jun (松本潤)
Kuroki Meisa (黒木メイサ)
Otsuka Nene (大塚寧々)
Fujiki Naohito (藤木直人)
Tsugawa Masahiko (津川雅彦)
Review:
จริงๆดูแบบไม่มีซับไปรอบนึงแล้วล่ะ แต่เพิ่งจะได้ซับ เลยเพิ่งจะได้ดูจริงๆจังๆ ก็วันนี้เอง ก็สนุกดีนะ แปลกดีด้วย เพราะแนวเรื่องเป็นแบบมีผู้ร้ายล็อกตึก วางระเบิด และจับคนในตึกเป็นตัวประกัน และเรื่องราวของผู้ชาย 5 คนที่อยู่ในตึกนั้นพอดี ออกจะเป็นแนวที่ดูหนังฝรั่งมาเยอะ แต่เรื่องนี้สร้างพล็อตฝรั่งๆได้อารมณ์ญี่ปุ่นๆมากๆเลย (แปลว่าอะไรของเราเนี่ย...) แอบรู้สึกว่ากลางๆ เรื่องมันเรียบๆ ไปนิดนึง แต่เนื่องจากมันสั้นๆกระชับ เลยดูไปด้วยความลุ้นว่า"มันจะจบยังไงเนี่ย?"ไปได้จนจบ ไม่ได้เบื่อ แล้วก็ชอบตอนจบของเรื่อง เป็นยี่สิบนาทีที่เยี่ยมมากๆ บวกกับได้ดูอาราชิทั้งห้าคนเล่นร่วมกัน ก็ทำให้คนดูแฮปปี้ อิอิ
ที่บ่นว่ามันเรียบๆ เป็นเพราะจังหวะของหนังมากกว่า คือจริงๆมีเหตุการณ์เล็กๆเกิดขึ้นเยอะนะ ไม่ว่าจะจุนกับยูริโกะ (คุโรกิ เมสะ แต่...ตัวละครที่อาราชิเล่นเกิดอาการจำชื่อไม่ได้ ฮา) ไปตัดไฟตึกให้ประตูเปิดออกชั่วขณะ จนคนหนีจากชั้นห้าไปได้บ้าง นิโนะเปิดประตูตึกให้คนหนี โกโต้ (คือจุน...จำได้แล้ว) กับยูริโกะไปเอาข้อมูลการวิจัยมา คือจริงๆ มันตื่นเต้นกว่านี้ได้ไง ถึงได้บ่นว่ามันเรียบไปนี้ด แบบฉากที่อยู่ในแล็บ พอผู้ร้ายโผล่มา สองคนนี้ก็เหมือนเปิดประตูที่อยู่อีกด้านของห้องแล้วหนีมาจากห้องได้ จบ คือจะวิ่งไล่กันนิดนึงก็ดีนะ... โอจังก็เจอผู้ร้ายแป๊บนึง นี่ก็ประมาณวิ่งจากทางเดินนั้นไปก็หลบได้ จบอีกเหมือนกัน ผู้ร้ายไม่คิดจะวิ่งตามเลยแม้แต่น้อย หรืออย่างโอจังกับคนทำความสะอาดอีกคนปีนกันไปกันมาอยู่ในฝ้าหรือช่องระบายอากาศนี่แหละ คือเกิดอาการแบบมันเรียบๆเรื่อยๆ ซะเหลือเกิน
ส่วนที่ว่าชอบตอนจบเนี่ย คือตอนที่มาอยู่รวมกันใน security center แล้ว เฉลยว่าผู้ร้ายจริงๆคืออาราชิห้าคนเองแหละ คือ ข้อแรกทำให้คนดูประหลาดใจได้มากๆ เพราะเราแบบเห็นผู้ร้ายเข้าฉากพร้อมหนุ่มๆคนอื่น แบบถ้าอยู่ในฉากพร้อมกันมันจะเป็นคนเดียวกันไปได้ไง้ๆๆ ฮา แต่เขาก็อธิบายว่าเป็นผู้ช่วย ที่สลับตัวเนียนออกไปพร้อมตัวประกันคนอื่น นอกจากนี้ ข้อที่สองที่ทำให้ชอบมากๆ คือ ฉากนั้นได้เห็นอารมณ์ ได้เห็นการแสดง ได้เห็นอะไรหลายๆอย่างที่เฉลยว่า บางอย่างที่คุยกันแบบเหมือน ไม่มีอะไร คุยกันเฉยๆ ผ่านๆ ระหว่างรอเวลานี่ จริงๆแล้วมันมีอะไรแอบซ่อนอยู่นะ รู้สึกว่าเขาเก็บปมที่วางๆ ไว้ในเรื่องได้ครบถ้วนดี หยอดอะไรไว้ก็เอามาใช้ได้หมด แต่จริงๆแล้วมองย้อนกลับไป จะว่าไปเขาก็ให้คำใบ้กันตั้งแต่ยังไม่ฉายนะ เพราะสัมภาษณ์แต่ละอันที่ออกมาโปรโมทเรื่องนี้กันน่ะ มักจะพูดว่า "เรื่องนี้นำเสนอถึงสายสัมพันธ์ของพวกเรา" ซึ่งถ้าตัวละครห้าตัวนี้บังเอิญมาอยู่ในตึกพร้อมกัน ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกันเนี่ย แล้วมันจะมีสายสัมพันธ์ได้ยังไง อ่านเรื่องย่อก็ยังสงสัยอยู่ ซึ่งก็นะ ต้องรู้จักกันมาก่อน แล้วถ้าไม่ใช่คนที่วางแผนยึดตึกเอง แล้วจะมาทำไมที่นี่พร้อมกัน แต่ก็นั่นแหละ ใครจะไปคาดคิด ฮา
ส่วนที่ชอบก็คือตัวละครของหนุ่มๆอาราชิแต่ละตัว ก็เหมือนดึงเอาบุคลิกจริงๆของแต่ละคนมาประกอบด้วย เลยน่ารักดี แฮะๆ โดยเฉพาะไอบะจังที่ฉากแรกตลกมาก ฟูยูโกะซังมาซื้อกาแฟแล้วก็บ่นเรื่องงานให้ฟังที่ไปลงท้ายด้วยร้านราเม็ง หนุ่มอาคิระ (ไอบะ เอ...จำได้แฮะ) กลับไปชวนคุยต่อเรื่องร้านราเม็งไหนอร่อย อยากไปมั่ง ซะงั้นแหละ แล้วยังทำกาแฟไปเสิร์ฟผิดอีก แล้วก็ตอนโทรศัพท์ถึงตำรวจจากที่ซ่อนในห้องน้ำ ข้อมูลที่บอกแต่ละอย่างนี่ ก็ไม่ค่อยมีประโยชน์อะไรกับใครเขาเล้ยยย คือถึงตอนหลังจะรู้ว่าเป็นแผนการณ์หยอดข่าวผิดๆให้ตำรวจที่ได้วางไว้แล้วนี่ละนะ แต่ตอนดูตอนแรก รู้สึกตลกกับความบ๊องได้ใจของอาคิระจริงๆ ดึงส่วนนี้มาจากตัวไอบะจังได้น่ารักมาก
หรืออย่างตัวละครของจุน เสื้อผ้า+ผมดูเท่ห์ๆ ตอนแรกก็มีความกวนๆ กวนอารมณ์ยูริโกะอยู่สักหน่อย น่ารักดี แต่ก็มีความซีเรียส จริงจังในตัวเองที่แสดงตอนหลัง แล้วจุนก็เล่นฉากที่โกรธได้ดีด้วย ส่วนบุคลิกของนิโนะในเรื่องนี้คล้ายๆกับใน Ryusei no Kizuna ดูเรียบๆเรื่อยๆ แต่ฉลาดมาก (เป็นคนวางแผนทั้งหมดนี่) แล้วก็เหมือนจะอารมณ์เย็น แต่พอโกรธก็โกรธนะ ในสายตาเราแล้วสองคนนี้แสดงได้ดีที่สุดล่ะ
รู้สึกว่าฉากแรกๆ พี่โชจะโอเว่อร์แอ็คติ้งไปหน่อย ตอนที่พยายามจะขายประกันนั่นน่ะ มีความรู้สึกว่าอะไรมันเกินๆอยู่น่ะ แต่ฉากที่อยู่รวมกันห้าคนก็โอเคเลย รับส่งอารมณ์ต่อกับคนอื่นได้ไม่ล้นเกินไปเหมือนฉากแรกๆ โอจังเล่นได้โอเคเลยเหมือนกัน เราว่า 20 นาทีสุดท้าย รับส่งกันได้พอดีมากๆ ทุกคนเลย รวมถึงท่านประธานบริษัท (ซึกาว่า มาซาฮิโกะ) ยูริโกะ (คุโรกิ เมสะ) ฟูยูโกะซัง (โอทซึกะ เนเนะ) ด้วย ชอบช่วงนี้มากๆ
ชอบฉากสุดท้ายด้วย ตอนที่กำลังหนีจากตึกน่ะ เหมือนกลับไปเป็นอาราชิกันจริงๆ วิธีพูดวิธีจา ขัดคอกัน แย้งกัน แหย่กัน ดูเป็นธรรมชาติมากๆ แทบไม่ต้องแสดงเลย ฮา ยิ่งตอนหากุญแจรถไม่เจอยิ่งตลกใหญ่ เหมือนแบบแอบหักมุมเล็กๆว่าดันลืมในสิ่งที่ไม่ควรลืมเอาตอนท้ายนี่แหละ (สมกับเป็นรีด้า เบลอจัด ฮา)
เวลามองย้อนกลับไปก็แปลกใจนิดนึงว่าแผนการของหนุ่มๆพวกนี้มันสำเร็จได้ยังไงนะเนี่ย เพราะว่าต่างคนต่างทำอะไรตามความคิดของตัวเองเหลือเกิน คนนึงไปตัดไฟให้คนหนี อีกคนตะโกนขอร้องให้ปล่อย แล้วอีกคนก็ยอมปล่อยจริงๆ อีกคนก็พยายามช่วยยูริโกะ (ลูกสาวประธานบริษัท) หนีอีก คือช่างทำอะไรขัดกับแผนการตัวเองซะจริงๆ ดูแล้วไม่มีอะไรน่าสงสัยเลยว่าจะกลายเป็นผู้ร้าย แต่ดันเป็น! คนดูถึงกับงง ส่วนที่ปีนไปปีนมาอยู่ในฝ้าเพดานนี่ก็ไม่น่าอยู่ในแผนนะ? แต่กลับมาได้ใช้ตอนจบ คือตอนต้องหลบออกจากตึกให้ได้น่ะ แล้วก็ขำอาคิระด้วยที่มีสมุดจดแผนการอยู่กับตัว ต้องคอยอ่าน กันเบลอ แต่เอ... ถ้าการเปิดประตูปล่อยคนไม่อยู่ในแผน งั้นที่บอกประตูให้ตำรวจผิดก็ไม่ได้อยู่ในแผนด้วยสิ? แปลว่าเธอบ๊องเองจริงๆนั่นแหละ แต่กลับกลายเป็นดีต่อแผนโดยรวมไปซะงั้น แล้วถ้าที่ช่วยยูริโกะหนีไม่อยู่ในแผน แล้วโกโต้ (จุน) สู้กับผู้ร้ายก็ไม่ควรอยู่ด้วยแหละ เพราะงั้นที่ยิงด้วยกระสุนยางจนทรุดลงแล้วยูริโกะเลยไม่ยอมหนี นี่ก็ต้องว่ากันสดๆตรงนั้น จะว่าไปก็ มันมหัศจรรย์จริงๆที่แผนสำเร็จได้น่ะ แล้วที่เราบ่นตอนแรกว่ามันเรียบๆ ทำไมผู้ร้ายไม่วิ่งไล่เลย ก็นะ ก็เป็นพวกเดียวกันนี่ จะวิ่งไล่ตามไปทำไม... ก็ถูกของเขาอีก อ่า...นะ เอ๊ะยังไง
ส่วนตอนจบที่ตำรวจตามมาเจอก็เลยทำให้สงสัยอีกอย่างคือ ระเบิดก็ไม่ใช่ของจริง ปืนก็ใส่กระสุนยาง เงินค่าไถ่ก็ไม่เอาไป อย่างเดียวที่ทำจริงคือล็อกตึกไม่ให้คนออกจริงๆ แล้วก็เรียกนักข่าวมา ไม่ได้ทำร้ายคนสักคน ไม่ได้กรรโชกทรัพย์ ไม่ได้แฮ็กระบบด้วยเพราะว่าก็เป็นเจ้าหน้าที่อยู่ตรงนั้นเองนี่นะ ทุกคนก็เข้ามาในตึกด้วยเหตุผลปกติ สองคนทำงานอยู่ในตึกอยู่แล้ว จุนมาส่งเอกสาร พี่โชมาขายประกัน โอจังมาทำความสะอาด อืมมๆ เทปก็ลบไปแล้ว อย่างตัวละครพี่โชงี้ก็มีพยานเยอะแยะว่าอยู่ในหมู่คนที่โดนจับไว้ที่ชั้นห้า ไม่ทราบว่าตำรวจจะดำเนินคดียังไง ข้อหาอะไรหว่า??? ฮา
| จากคุณ |
:
thaliana   
|
| เขียนเมื่อ |
:
8 ก.พ. 53 14:17:56
|
|
|
|
|
