กรณีครูน้อย อุทาหรณ์สังคม กับความพอเพียง
|
|
ความสุขของชีวิต นอกเหนือจากปัจจัยสี่ ไม่มี ไม่ตาย
เมื่อสองสามเดือนก่อน เราอยากดูคอนเสิร์ต คอนเสิร์ตหนึ่งมากๆแต่ไม่มีีเงินเลยไปไม่ได้
มีพี่ที่รู้จักกันคนนึง บอกว่า จะออกค่าบัตรให้เรา ให้เปล่า ให้ฟรีๆ เลย
แต่เราก็บอกว่า ไม่รับ มันไม่ใช่เราหยิ่งนะ แต่ เรามีความรู้สึกว่า ถ้าเราไม่มี เราก็ต้องรู้จัก อดกลั้น ให้เป็น ยืนด้วยขาตัวเองไม่ได้
และที่สำคัญคือ การดูคอนเสิร์ต มันไม่ใช่ สิ่งจำเป็นในชีวิต ที่ไม่ไปดูแล้วจะตาย
เลยขอบคุณพี่เค้า และปฏิเสธที่จะรับ เงิน ของเค้ามาดูคอนเสิร์ตนั้น
โยง มาถึง กรณีของครูน้อย
การมีความสุขจากการได้ให้ การได้เลี้ยงดูเด็กๆ หรือจากการที่ สังคม ยกย่องและสรรเสริญ
ว่าครูน้อย เป็นนักสัีงคมสงเคราะห์ เป็นแม่พระ ฯลฯ
ก็ไม่ได้ต่างอะไร กับการที่เราได้รับความสุขจากการไปดูคอนเสิร์ต(แม้คุณค่าจะต่างกันก็ตาม)
แต่มันก็ถือเป็นสิ่งที่ ถ้าไม่มี เราก็ไม่ตาย เหมือนกัน
ดังนั้น เมื่อไม่มี เงิน ก็ไม่ควรไปหยิบยืมคนอื่น มาสร้างความสุขเหล่านี้
ฟังดูแล้ว อาจดูใจร้าย เด็กเป็นร้อย ถ้าไม่มี เงินส่วนนี้ แล้วพวกเค้าจะอยู่ได้อย่างไร
ก็ต้องโอนไปให้คนที่พร้อมกว่า เค้าทำ ซึ่งเชื่อว่า มีอยู่แล้ว
แบบนี้นี้จะเป็นผลดีกับเด็กมากกว่าด้วย
โยงมาถึงสังคมปัจจุบัน
คนเป็นหนี้นอกระบบมากมาย
หรือว่าจะเป็นหนี้บัตรเครดิต หรือ หนี้อื่นๆ
ซึ่งหนี้เหล่านี้ ก็เกิดมาจากการซื้อของฟุ่มเฟือย ซะเป็นส่วนใหญ่ เช่น BB TV LCD Notebook หรือ รถ เป็นต้น
ถ้าถามว่า ไม่มี TV ดู จะตายมั้ย..ไปดูร้านข้าว ข้างๆ บ้านก็ได้ อิอิ
ดังนั้น เมื่อเราไม่มีเงิน ที่จะซื้อสิ่งสร้างความสุข ความสะดวกสบายเหล่านี้ ก็ควรหยุด ไม่เช่นนั้น เราก็จะเป็นหนี้
และ ใช้จ่ายเงิน(ค่าดอกเบี้ย)เกินความจำเป็น
ดังนั้นไม่มีต้องอดให้ได้...
(มีต่อ)
| จากคุณ |
:
Prof.เต้าหู้ 
|
| เขียนเมื่อ |
:
11 ก.พ. 53 20:00:09
|
|
|
| 
