ความคิดเห็นที่ 8 |
|
น่าจะต้องอ่านนะคะ อย่างน้อยก็อ่านสรุปโครงเรื่อง เรื่องย่อ ซึ่งบางทีแค่อ่านสรุปเรื่องย่อ ถ้าคนทำสรุปออกมาได้ดี แค่นั้นก็พอที่จะแคสติ้ง วางฉาก วางโครงสร้างแล้ว
แต่เค้าแค่ "ไม่สนใจ" ค่ะ
อย่างบางเรื่องนี่ เห็นได้ชัดว่าไม่ต้องอ่านทั้งเรื่องก็สามารถทำให้เหมาะสมกับบทประพันธ์มากกว่านั้นได้ ยกตัวอย่างนะคะ ขออภัยทีต้องยกเรื่องนี้ เพราะมันชัดเจน
อย่างด้วยแรงอธิษฐาน พระเอกต้องแก่กว่านางเอกสองรอบ (ยี่สิบสี่ปี) อย่างนี้ไม่ต้องอ่านบทประพันธ์ก็รู้ว่าพระเอกไม่ควรจะใช่เวียร์ค่ะ ต่อให้แต่งแก่อย่างไร แววตาของเวียร์ก็เป็นแววตาของคนวัยยี่สิบต้นๆ อยู่ดี
การดัดแปลงบทประพันธ์เราว่าทำได้ระดับหนึ่ง และต้องทำค่ะ ในการจะจำลองตัวหนังสือมาเป็นละคร แต่การให้ความเคารพบทประพันธ์คือการรักษาแก่น โครงหลักของเรื่อง เป็นสิ่งที่ผู้จัดหลายๆ เจ้าเขา "ไม่ให้ความสำคัญ" ต่างหาก
ยกตัวอย่าง ตอนละครลมหวนออกมา ซึ่งพระเอกต้องเป็นลูกครึ่งอินเดียนแดง ปรากฏว่าให้อั้มอธิชาติมาเล่น แต่เขาก็เปลี่ยนบทเสียจากเรื่องราวในอเมริกา ลูกครึ่งอินเดียนแดง มาเป็นเรื่องที่ภาคเหนือ ลูกครึ่งชาวเขา แน่นอนว่าแฟนๆ บทประพันธ์รับไม่ค่อยได้ (ดิฉันชอบเรื่องนี้ของคุณโสภาคมากทีเดียว) แต่ว่ามองในอีกแง่หนึ่ง ผู้จัดก็พยายามให้เนื้อเรื่องกับนักแสดงออกมาไม่ขัดกัน ดีกว่าที่จะให้อั้มอธิชาติเล่นเป็นฝรั่งลูกครึ่งอินดียนแดง
สิ่งที่ผู้จัดละครไทยบางเจ้าทำในขณะนี้ เรามองนะคะ หนึ่ง ไม่ให้ความเคารพบทประพันธ์ ซื้อ "ชื่อ" ของนิยายมา จากนั้นอยากยำอย่างไรก็...ถือว่าจ่ายเงินแล้วก็แล้วกัน สอง ไม่คำนึงถึงความสมจริงของละคร ติดความเป็นลิเก คือทุกสิ่งสมมุติเอาได้ ปราสาทราชวังก็เป็นเพียงแต่เพียงฉากกระดาษ อายุ หน้าตา การแต่งตัวพระเอกนางเอก ก็สมมุติเอา
อยากให้เลิกทำแบบนี้เสียที แต่ไม่รู้ว่าชาติไหนจะได้ค่ะ
จากคุณ |
:
=p o o k p u i=
|
เขียนเมื่อ |
:
15 ก.พ. 53 13:10:45
|
|
|
|