Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com  


 
((((( รวมข่าว รวมมิตร A&K ))))) #294 "เชลยศักดิ์" เวอร์ชั่น "แอน-โฬม" ตอนที่ 10 และ 11{แตกประเด็นจาก A8904897} vote  

กระทู้นี้แตกประเด็นมาจาก A8904897

Ann Thongprasom & Theeradej Wongpuapan club@pantip.com
(Established on 15 July 08)

Combined wih KA (KenAnn) fan club in China and Ann's fan club in Taiwan

http://kenann.5d6d.com/bbs.php ภาษาจีน

แปลไทย

http://translate.google.co.th/translate?prev=_t&hl=th&ie=UTF-8&u=http%3A%2F%2Fkenann.5d6d.com

http://annethongprasom.5d6d.com/bbs.php ภาษาจีน

แปลไทย

http://translate.google.co.th/translate?prev=_t&hl=th&ie=UTF-8&u=http%3A%2F%2Fannethongprasom.5d6d.com

************************************************

เธอนิ่งพินิจดูตัวเอง หัวใจเต้นอย่างสงบ แต่แนบแน่นโดยความเชื่อมั่นในตัวเอง...ต่างหูเพชรล้วนเฟื่องระย้ายาวเป็นพู่รวมกับประกายพราว ชูดวงหน้าให้คมและมีเสน่ห์ ช่วยให้ดวงตาวาววาบด้วยแสงแรงที่สู้กัน

เธอแน่ใจว่า เธอจะเป็นคนสวยแบบแปลก เธอแน่ใจ ถึงแม้คืนนี้จะเต็มไปด้วยหญิงสวยและไม่สวย คนมารยาทงามและคนเคอะเขิน แต่เธอย่อมจะต้องถูกมองเหมือนทุกคราวที่เธอตั้งปรารถนาเด็ดเดี่ยวที่จะเป็นคนสวยให้ได้ และก็มีผลแม้แต่ครั้งนี้จะมีหญิงคนหนึ่งที่มีสิ่งแวดล้อมทำให้เธอเด่น ทั้งสาวทั้งสด และคงจะมีการแต่งกายอันใหม่เอี่ยมหรูทันสมัยมาจากกรุงเทพฯ แต่ทุกๆคนจะต้องสู้อลิสาไม่ได้เพราะความเข้มแข็ง...ความมีกำลังใจของเธอ...ความมั่นใจอย่างไว้สง่ารวมทั้งสายเลือดข้นอันสูงสง่าที่หยิ่งผยอง จะต้องทำให้โลหิตหญิงสามัญต้องพ่ายแพ้

เธอจะต้องชนะ เจ้าขวัญฟ้า เจ้าแสนไทย หนุ่มที่รับเชิญอื่นๆตลอดจนหนุ่มแปลกหน้าคนหนึ่ง ซึ่งแน่ละ...เขาจะต้องขึ้นมาเห็น และตะลึงลานไปในความงามอย่างสง่าเยี่ยงนกยูงรำแพนที่เขาเคยบังอาจเหยียดหยามว่า เธอไม่มีราคาแม้เท่าเศษผ้าขี้ริ้วของผู้หญิงที่เขารัก คอยดูเถอะ เธอกับเขาจะได้เห็นดีกัน...!
................................................................................................

เราไม่ได้อยู่กันอยู่กันอย่างสมัยหิน ที่ต่างฝ่ายต่างอยู่โดยไม่มีการคบหาสมาคมต่อกัน เราต้องมีเพื่อน เราต้องใช้เงิน เราต้องอยู่โดยมีคนนับหน้าถือตา แล้วโยธินอย่าลืมว่า ฉันคือใคร

ผมทราบอยู่ตลอดเวลาว่า เธอคือลูกคนเดียวของรัฐมนตรี ซึ่งเมื่อแรกพบเธอ ผมหาได้คิดถึงข้อนี้ไม่ ผมรักเธอเพราะภิรมยาเป็นหญิงบริสุทธิ์ตาแจ๋วแหววคนหนึ่ง จนต่อมาเมื่อผมรู้สึกถึงความทุกข์ย่างกรายเข้ามา ผมก็ทุกข์ร้อนเพราะระลึกถึงเกียรติของเธอ จนถึงกับพยายามปิดบังคนทั้งหลายตลอดจนไม่อยากให้เธอล่วงรู้ กลัวจะเดือดร้อน ผมยอมจำนนต่อเหตุการณ์เหมือนน้ำท่วมปาก ก็เพื่อปรารถนาจะยกย่องเธอ และอดทนไปจนกว่าจะหมดเวลาสัญญาก็กลับไปหาเธออย่างบริสุทธ์ แต่…เมื่อเหตุการณ์ประจักษ์ขึ้นในลักษณะที่เธอไม่เห็นอกเห็นใจเช่นนี้ ผมก็เห็นไม่มีประโยชน์ที่จะอธิบายความจริงให้ฟังโดยไม่จำเป็น

ไม่ทราบว่าอะไรทำให้เขายืนนิ่งทนฟังภิรมยาพูดพล่ามอยู่ได้คนเดียวถึงเพียงนี้โดยมิได้โต้แย้งหรือพยายามจะทำความเข้าใจกัน เขาได้แต่นิ่งจ้องดูท่าทีเกรี้ยวกราดของหล่อนอยู่ตลอดเวลา งงงันต่อคำกล่าวหาเป็นเชิงที่ว่าเจตนาจะล่อลวงหล่อน ราวกับเขาเป็นคนชั้นต่ำสารเลว ปลอมตัวมาเป็นผู้ดี คิดจะรักและปอกลอกหล่อน เขามองดูแปลกใจจนเกินกว่าจะเจ็บแค้น รู้สึกปลงสมเพชในความเป็นเด็กวู่วาม และเล็งเห็นความรักอันเด่นเจิดจ้าของดาวสังคม ซึ่งห่างไกลจากรักบริสุทธิ์ที่มาจากใจจริงและยินยอมร่วมทุกข์

เขาหมดความสามารถที่จะโอ้โลมด้วยวาจาจากใจจริงอันมีต่อหล่อนอย่างอ่อนโยนตลอดมาว่า หล่อนคือนางเดียวที่ประจำอยู่ในส่วนลึกแห่งดวงใจอันเปี่ยมด้วยรักของเขา หล่อนคือเครื่องจรรโลงความรู้สึกให้คงอยู่ได้ยามมีทุกข์และหล่อนอีกเหมือนกัน ที่เป็นตัวการทำให้เขาต้องคิดระทมตรมตรอมว้าวุ่นในการจะหลุดไปสู่อิสระโดยเร็ว

อนิจจา! ภิรมยา ไม่รู้เลยว่า เมื่อตกเข้าอยู่ในที่อับจนเข้าจริง นิสัยของหล่อนกลับแสดงให้เห็นเช่นผักตบชวาที่เวลาน้ำขึ้นก็จะลอยตามน้ำ หาที่ยึดเหนี่ยวอารมณ์แห่งตนมิได้เลย

ภิรมยายังเยาว์และเคยเป็นเพียงคู่รักคู่สังคมที่จูงกันไปตามทางเดินอันราบรื่น ในแสงไฟและมวลมิตรที่สรรเสริญเยินยอ ใยแห่งความผูกพันจึงบอบบางหาเหนียวแน่นผูกมัดระหว่างกัน เท่าคู่รักที่เคยตกทุกข์ได้ยาก อันมีแต่เหตุการณ์ประทับใจที่ลืมไม่ลง

เพียงความครหาข้อเล็กข้อน้อย และความดูถูกอันจะได้รับเบื้องปลายเป็นสิ่งที่ภิรมยากลัวนักกลัวหนา เห็นเป็นการเสียเกียรติ อับอายขายหน้าอย่างไม่มีวันจะโงหัวขึ้นสู้หน้าประชาชนได้อีกต่อไปเลย

แต่ก่อนที่จะจากกันเป็นครั้งสุดท้าย ขอบอกว่าเหตุการณ์เมื่อคืนนี้คงจะเป็นเรื่องช่วยให้ภิรมยาตัดสินใจเรื่องราวของเราได้รวดเร็วผิดธรรมดา ผมไม่อยากพูดเป็นเชิงเห็นแก่ตัวเช่นนี้ แต่เธอก็คงคิดว่าผมโง่เหลือเกิน จริงไหม…ภิรมยา เวลานี้มีใครคนหนึ่งกำลังย่างเข้ามาในใจของเธอแทนที่ของผม จริงไหม?

(คัดลอกจากบทประพันธ์เรื่อง  เชลยศักดิ์  โดย ดวงดาว)
......................................................................................................
กระทู้นี้ด๋อย ลิ้งก์ข้างล่างนี้คือทางไปทู้ที่ 295 ค่ะ

แก้ไขเมื่อ 23 ก.พ. 53 23:51:46

 
 

จากคุณ : INERTIA
เขียนเมื่อ : 22 ก.พ. 53 17:40:53

[ต้องการแตกประเด็นจากกระทู้เดิมคลิกที่นี่] [กติกามารยาท] [Help & FAQ]       
 
ความคิดเห็น :
  PANTIP Toys
จัดรูปแบบ :
ไฟล์ประกอบ :
  Help
ชื่อ :
 

ข้อความหรือรูปภาพที่ปรากฏในกระทู้ที่ท่านเห็นอยู่นี้ เกิดจากการตั้งกระทู้และถูกส่งขึ้นกระดานข่าวโดยอัตโนมัติจากบุคคลทั่วไป ซึ่ง PANTIP.COM มิได้มีส่วนร่วมรู้เห็น ตรวจสอบ หรือพิสูจน์ข้อเท็จจริงใดๆ ทั้งสิ้น หากท่านพบเห็นข้อความ หรือรูปภาพในกระทู้ที่ไม่เหมาะสม กรุณาแจ้งทีมงานทราบ เพื่อดำเนินการต่อไป



Pantip-Cafe | Pantip-TechExchange | PantipMarket.com | Chat | PanTown.com | BlogGang.com