ความคิดเห็นที่ 1 |
|
จบไปด้วยความเรียบง่ายสำหรับ "ผีเสื้อและดอกไม้" มีคุณค่าที่อยากพูดถึงมากมาย นาน ๆ เราจะมีละคร "เมด อิน ไทยแลนด์" ที่พูดถึง "แรงบันดาลใจ" ในการคบหาชีวิตที่พูดถึงรากเหง้าความยากจนในเมืองชนบทเล็ก ๆ อย่างอำเภอเทพา(ในจังหวัดสงขลา) และอำเภอสุไหงโก-ลค ในจังหวัดนราธิวาส
อยากให้กำลังใจทีมงานของผู้กำกับหนุ่มรุ่นกลางเก่ากลางใหม่อย่างสถาพร นาควิไลโรจน์ ที่ลงทุนเขียนบทและกำกับฯ ควบคุมการผลิตเอง
ละครเรื่องนี้ ให้น้ำหนัก "ความกตัญญู" ต่อคนในครอบครัว ผ่านตัวละครเล็ก ๆ ที่เด่นชัดคือ ฮูยัน และ นาฆา 2 เด็กหนุ่มกองทัพมดที่นำตัวเองมาเผชิญความยุ่งยากเสี่ยงลักลอบขนของหนีภาษีบนเส้นทางรถไฟ ในที่สุดก็พบความจริงของชีวิตที่ไขว่คว้า ถ้าเงื่อนไขมันมาด้วยความ "ไม่ถูกต้อง" หากได้คิดว่า มันผิด คนหนึ่งก็มี "โอกาส" ที่แก้ไขให้ถูก แต่สำหรับนาฆา การสูญเสียแม่บังเกิดเกล้า คนที่เขา "แอบรัก" คนเดียวกับฮูยัน คือ มิมปี แต่สุดท้าย การเลือกจบชีวิตเสมือนหนึ่ง "ฆ่าตัวตาย" ทิ้งบาดแผลของชีวิตไว้เบื้องหลัง อย่างน้อย "มิตรภาพ" ที่แสดงออกมาผ่านตัวละครเล็ก ๆ กลุ่มหนึ่ง ก็ได้ฉายฉานความหวังให้รุ่งเรืองในใจผู้ชมได้เป็นอย่างดี
สุดท้าย ชีวิต "กรรมกร" แบบปุนจา และลูก 3 คน ก็ยังมีความสุขดีกว่าคนในอีกครอบครัวหนึ่งในเรื่อง "บ้าบ๋า ย่าหยา"
(ขออนุญาตโพสต์ก่อนนะครับ ^ ^ เมื่อกี้เอ๊กซิเด้นท์ ดันกดโพสต์ไปก่อน เร่งเขียนใหญ่เลยเรา )
| จากคุณ |
:
ป๋อหลิน  
|
| เขียนเมื่อ |
:
24 ก.พ. 53 17:29:01
|
|
|
|
