|
ความคิดเห็นที่ 485 |
ความคิดเห็นที่ 475
นั่นสิ .... อยากรู้เหมือนกันว่า จขกท. ออกมาจากโรงหนังฉากไหนครับ ?
ซีนไหนที่เป็นซีนพีคที่ทำให้ต้องออกจากโรงครับ ?
จากคุณ : ตัวตลกจมูกแดง เขียนเมื่อ : 18 มี.ค. 53 10:29:59
ซีนสะพานครับ น้ำตาพอลล่าไหล น้ำตาผมก็ไหลตามมาด้วยสะอื้นตัวโยนจนคนข้างๆมอง พยายามกลั้นอยู่ครู่หนึ่งก็รู้ตัวว่าไม่ไหว กลั้นไม่ได้แน่ๆ เลยออกจากโรงภาพยนตร์มาเลยกลัวว่าจะมีฉากหนักกว่านี้แล้วเสียงสะอึกสะอื้นสูดน้ำมูกปาดน้ำตาของผมมันจะไปรบกวนคนดูหนังท่านอื่นๆ
ความรู้สึกมันเหมือนโดนชกที่หัวใจมาตั้งแต่เริ่มบทของหมอน้ำแข็งแล้ว มีน้ำตารื้นๆบ้างฉากที่หมอน้ำแข็งไปโรงพยาบาลกับฉากที่หมอลองทำตัวเป็นคนท้องแก่อยู่ในห้องที่บ้านในกรุงเทพ มันเหมือนเราได้เห็นถึงความสับสนของผู้หญิงคนนึงซึ่งกำลังเผชิญหน้ากับช่วงเวลาแห่งการตัดสินใจที่อาจจะกลายเป็นจุดเปลี่ยนของชีวิต โดยไม่สามารถปรึกษาหรือแม้แต่เล่าระบายความกลัดกลุ้มให้ใครรับฟังได้
ไม่มีผู้หญิงคนไหนหรอกที่ไม่อยากเห็นหน้าลูกของตัวเอง ทุกคนอยากอุ้ม อยากดูแล อยากให้ความรัก และเห็นเค้าเติบโตอย่างมีความสุขมากที่สุดเท่าที่กำลังของคนเป็นแม่คนนึงจะขวนขวายหาให้ได้ แต่อีกใจก็รู้อยู่เต็มอกว่าสิ่งที่ต้องการนั้นอาจต้องแลกมาด้วยราคาแสนแพงจนเธอไม่อาจคว้ามันมา
ราคาของมันคืออะไร... การส่งต่อภาระหน้าที่อันหนักอึ้งของตนไปยังผู้อื่น, ชื่อเสียงของวงศ์ตระกูล, ความผิดหวังเสียใจของบุพการี, คำครหาตราหน้าจากสังคม
เป็นวินาทีที่ความสุขมหาศาลกับความเศร้าล้นพ้นมันอยู่ห่างกับแค่เส้นบางๆของความรู้สึก เมื่อได้รับรู้ว่าชีวิตหนึ่งได้ก่อกำเนิดเติบโตขึ้นมาในครรภ์ ก่อนจะตระหนักว่าตนต้องเป็นผู้ทำลายชีวิตเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเอง
แม้จะเป็นฉากสั้นๆ แต่กลับทำให้ผมรู้สึกถึงความโดดเดี่ยวและจิตใจที่สับสนของพี่แนนและผู้หญิงที่ประสบปัญหาแบบนี้ทุกคนในเวลานั้นได้
แล้วพอมาถึงฉากสะพาน ภาพที่เห็นบนจอมันเหมือนสะท้อนภาพของตัวเองออกมาเลย ถ้ารู้ซักนิดว่าพี่เค้ามีปัญหา ไม่ว่าผมเป็นเด็กตัวเท่าต๊อกหรือเป็นผู้ใหญ่อย่างในเวลานี้ ผมก็จะไม่ยอมให้พี่เค้าไปทำแท้งเด็ดขาด เพียงแต่ผมไม่มีโอกาสได้รับรู้ปัญหาของพี่แนนอย่างที่ต๊อกรู้ปัญหาของหมอน้ำแข็ง ถ้าเพียงแค่ได้รับรู้ปัญหาของพี่เค้าซักนิด ทุกอย่างก็คงไม่จบแบบนี้
สำหรับกรณีของพี่แนนการทำแท้งมันอาจจะเป็นทางแก้ปัญหาที่ดีที่สุด แต่หากแก้ปัญหาไปแล้วต้องมีแผลในความทรงจำให้เจ็บปวดไปทั้งชีวิต เก็บปัญหานั้นไว้เถอะครับ ให้ทุกคนที่รักและเป็นห่วงพี่ได้รับรู้และช่วยกันหาทางออก แม้ทางออกที่ได้มันอาจจะไม่ใช่ทางที่แก้ปัญหาได้ดีที่สุด และชีวิตข้างหน้าต่อจากนี้จะลำบากหรือมีปัญหา แต่อย่างน้อยพี่ก็ไม่ต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยวหรือสู้กับปัญหาเพียงลำพัง
คำพูดของต๊อกในฉากสะพาน มันเลยกระแทกใจผมเข้าอย่างจัง เพราะต๊อกได้มีโอกาสพูดในสิ่งที่ตัวผมไม่มีโอกาสพูด ได้มีโอกาสเปลี่ยนแปลงการตัดสินใจที่ผิดพลาดของคนที่ตัวเองรัก แต่ผมไม่มีโอกาสนั้น ไม่มีแม้แต่โอกาสจะได้รับรู้ปัญหาของเค้าเลยด้วยซ้ำ
จากคุณ |
:
Evageline A.K. Mcdowell
|
เขียนเมื่อ |
:
18 มี.ค. 53 15:33:35
|
|
|
|
|