ความคิดเห็นที่ 39 |
ไทยรัฐลงเรื่องย่อ ไปถึงนี่แล้วนะ
*********************************************************
พายุจึงรู้สึกตัวรีบวิ่งไปค้นหากุญแจบ้านที่ซ่อนอยู่ไปไขกุญแจเปิดประตูให้
พอเปิดประตูเข้าไป เห็นฝุ่นจับหนาไปหมด จนฟ้าพึมพำว่าคงต้องทำความสะอาดกันครั้งใหญ่ ทอรุ้งอาสาขอจัดการเองแค่ให้บอกว่าอุปกรณ์อยู่ไหนก็พอ
"รู้หน้าที่มากไอ้น้องชาย ตามมาเล้ย" พายุแหย่อย่างร่าเริงแล้วเดินนำไป
ฟ้าไม่นั่งดูดาย เห็นพายุกับทอรุ้งกระวีกระวาดจับอุปกรณ์ทำความสะอาดจะลงมือกันก็อาสาเข้าไปขอช่วย พายุบอกให้นั่งเล่นริมหาดรอก็ได้เดี๋ยวตนกับทอรุ้งจัดการเอง
ฟ้าไม่ยอมอยู่เฉยบอกว่าตนทำเป็น ปรากฏว่า ทุกอย่างที่เธอยื่นมือเข้าไปช่วยมีปัญหาไปหมด เธอไปดึงไม้กวาดหยากไย่ก็ทำให้กองไม้ที่ทับไม้กวาดอยู่พังครืดลงมาหวิดโดนทับ พอไปแย่งถังน้ำจากฟ้าจะช่วยหิ้ว ก็ทำหลุดมือน้ำหกหมด เท่านั้นไม่พอ เห็นพายุถือฆ้อนตอกตะปูโป๊กๆ ก็อาสาช่วย ไปแย่งฆ้อนจากพายุมาตอกสังกะสีบ้าง
ได้เรื่อง! แทนที่ฆ้อนจะตอกหัวตะปูกลับตอกเข้าที่หัวแม่มือตัวเองอย่างจังทำเอาร้องจ๊าก พายุรีบเข้าไปช่วยดูบีบเลือดออกเอามือกดรอยแผลไว้ บ่นอุบ
"ผมบอกแล้วไงว่าอย่ายุ่ง" ว่าแล้วพาเข้าไปในบ้านทำแผลให้ ถามว่า "ทีนี้คุณจะเลิกซนได้รึยัง"
ฟ้างอนที่อุตส่าห์จะช่วยกลับถูกหาว่าซน พายุบ่นว่าทำให้ช้าลงมากกว่า ฟ้าชักฉุนเสียงดังใส่ ทอรุ้งเลยช่วยไกล่เกลี่ยให้ฟ้าไปนั่งพักผ่อนดีกว่า งานบ้านในนี้เดี๋ยวตนสองคนจัดการเอง
"เธอก็เห็นว่าฉันเกะกะอีกคนรึไง ก็ได้! ถ้าไม่มีประโยชน์ ที่นี่ฉันก็ไม่รบกวนพวกคุณแล้วกัน" ฟ้างอนตุปัดตุป่องมันออกไป ทอรุ้งอ้าปากค้างที่ถูกเข้าใจผิดจะตามไปชี้แจง พายุดึงแขนไว้บอกให้ปล่อยเขาไปเพราะว่า
"เรามีเรื่องต้องจัดการอีกเยอะ เสร็จแล้วรับรองว่าเขาจะต้องหายโกรธ" พูดแล้วยิ้มกับทอรุ้งอย่างมีเลศนัย
ooooooo
ฟ้างอนตุปัดตุป่องออกไปนั่งที่ริมหาดอยู่นาน จนทอรุ้งออกมาตามบอกว่าบ้านเรียบร้อยแล้ว ให้เข้าไปข้างในดีกว่าเดี๋ยวยุงจะกัด
ฟ้ายังงอนถามว่าเจ้าของบ้านเขาอยากให้ตนเข้าหรือเปล่า ทอรุ้งยืนยันว่าก็เจ้าของบ้านนั่นแหละให้ตนมาตาม เร่งให้ ไปเร็วเข้า แต่พอฟ้าลุกขึ้นทอรุ้งก็กลับกระโดดออกมาขวางมีข้อแม้ว่าต้องเอาผ้าผูกตาก่อน
ทอรุ้งจูงฟ้าเข้าไปเปิดตาให้เธอเซอร์ไพรส์ในห้อง คอมพิวเตอร์ที่พายุนั่งโต๊ะรออยู่แล้ว พอฟ้าเห็นโต๊ะทำงานที่มีคอมพิวเตอร์ชุดใหญ่ตั้งอยู่มีอุปกรณ์ครบครัน เธอตื่นเต้นมาก ตื่นเต้นจนยิ้มออกถามว่า
"คุณไปเอาคอมพิวเตอร์ อุปกรณ์สื่อสารพวกนี้มาจากไหน"
"ของผมเอง ไม่ใช่แต่คุณหรอกนะที่บ้าเทคโนโลยีน่ะ"
พูดพลางผายมือไปรอบๆ "แต่คงต้องเซตอัพอะไรใหม่นิดหน่อย ถูกใจคุณล่ะสิ" พูดแล้วแหย่ยั่วว่า "ทีนี้จะหายโกรธผมได้รึยังถ้าหายแล้วก็ให้รางวัลหน่อย" ว่าแล้วก็เอียงแก้มป่องให้หอม
ฟ้าค้อนขวางๆ เคืองๆ ทอรุ้งรู้สึกตัวเองเป็นส่วนเกินเลยขอออกไปเตรียมอาหารเย็น แต่พอออกไปแล้วก็ถามตัวเองอย่างสับสนว่า
"เฮ้อ...รู้สึกหวั่นไหวทำไมทอรุ้ง"
ส่วนในห้องคอมพิวเตอร์ พอทอรุ้งออกไป พายุก็มองฟ้ายิ้มอย่างดีใจที่เห็นเธอยิ้มได้เป็นครั้งแรกพูดอย่างสมเพชตัวเองว่า "ผมหมั่นไส้อุปกรณ์พวกนี้จริงๆ ที่ทำให้คุณมีความสุขได้"
"คนอะไรอิจฉากระทั่งคอมพิวเตอร์"
"ก็มันทำให้คุณรักได้โดยไม่ต้องใช้ความพยายามเลยไงล่ะ ไอ้เรารึ พยายามแทบตาย..."
ฟ้าพยายามปั้นหน้าขรึมกลบความเขิน บอกเขาว่าออกไปได้แล้วเพราะหมดประโยชน์แล้ว พายุทวงว่ายังไม่ได้ตอบแทนเขาเลย ไหนบอกว่าอยากทำตัวให้เป็นประโยชน์ไง
"จะให้ฉันทำอะไร" ฟ้าถามอย่างระแวง พายุไม่ตอบแต่มองหน้าเธออย่างมีความหมาย...
ooooooo
| จากคุณ |
:
pharcy  
|
| เขียนเมื่อ |
:
30 มี.ค. 53 13:03:21
|
|
|
|
ยินดีต้อนรับสู่ SHAHKRIT&CHERRY CLUB 
