ความคิดเห็นที่ 1 ก้องบดินทร์ คุยเฟื่องเรืองฤดิพี่นะไซร้ผิริจะขำ ................ วงศาประกาศย้ำ ฉะนี้ เชษฐาท่านสติเลื่อนคละเคลื่อนและจรลี ........ เล่นร้ายภคนี ดนู โกรธานักชยทำฉะเฉยจิรมิรู้ ...................... เรื่องราวจะแจ้งอยู่ ณ ใจ ขานไขแล้วดนุร้อนระเร่าจิตะสิไหม้ .............. เพลิงผลาญระร้าวใคร่ จะหาญ แต่ท่านเอ่ยสจมั่นบ่รู้บ่ริจะราญ .................. น้ำใจ ธ ประสาน รติมั่น ข้าเอยลดพิษะแล้วจะก่อวจนอัน .............. หวานล้ำ บ่ เงียบงัน อภัย พีรวิชญ์ ยิ้มแย้มหัวเราะระริกฉะนี้ขณะสดับ ............... เรื่องราวสิได้กลับ ระร้อน กริ้วเคืองโมหะสะบัดชยจะคลอน ................. ด้วยแรงลอออร ริกลัว พี่นั้นเปล่งสจการดนูบ่ริจะชั่ว ...................... เชษฐา ฤ พันพัว มิรู้ น้องเอยจงพิศะส่องหทัยจิรนะคู่ .................. หาเคยริคิดสู้ พิชัย วอนน้องโปรดเถอะละโทสะจริตให้ .............. ฟังสดับด้วยใจ สินิ่ง แล้วซาบซึ้ง ณ ฤทัยประกาศสัตยจริง ........... เรียมรักลออยิ่ง บ่ ลวง จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:29:53

ความคิดเห็นที่ 2 ก้องบดินทร์ หัตถ์ร้อยรัดขณะเขาจะพรากวจนสั่ง ............... น้ำตาละเริ่มหลั่ง ระร้าว อกขมเพลิงสิก็ผลาญระริกชลก็พราว ............... สุขเอยบ่ยืนยาว ระทม หาผู้ใดจิรแจ้งบ่แล้งจิตะมิขม ......................... หามีมินิยม ยะแย้ง แยกเราจากริจะพรากหะห่างเทวะสิแกล้ง .......... ดังมีดนะกรีดแทง หทัย โอพี่เอยหฤทัยระร้าวกมลไหม้ ....................... โลหิตละหลั่งไหล ระริน สิ้นแล้วหนอสุริยาทิวาปราณสิ้น ..................... ชีวาจะดับดิ้น ละ วางวาย พีรวิชญ์ มือแนบแน่นพจร่ำระร้องดนุระเร่า ................... เห็นแล้วรตีเจ้า สะท้าน ปวดร้าวหฤทัยวะวิบพิษะพระเพลิงผลาญ .......... ชลนองนะน้องนาง วะไหว ใจดิ่งด้วยชยยินพะพร่ำสุรนะไห้ ..................... ขาดเอยจะขาดใจ ฉะนี้ เขาหนอช่างจิตะร้ายพะพรากวจนชี้ ................. สองเราบ่ทำดี มิควร น้องเอยพี่พจมั่น ณ ใจ กมลล้วน .................... มอบแด่ทรามสงวน บ่ ขัดเขิน รอพี่หนารติมั่นพธูจิรมิเมิน ............................ ติดตาม ธ ดำเนิน เสมอไป จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:30:25

ความคิดเห็นที่ 3 ก้องบดินทร์ คิดถึงจึงร่ำไห้ ................. ครวญหา โอ้ป่านนี้พี่ยา .................. เร่าร้อน ยินเสียงท่านมา ............... เร็วรี่ อยู่เคียง จิตบ่คิดยอกย้อน ............ มั่นแล้ว รักจริง พีรวิชญ์ ด้วยใจเราเร่าร้อน ............ ไฟสุม เสียงร่ำไห้ดั่งเพลิงชุม ....... เช่นนี้ จึงปลอบค่อยเสียงนุ่ม ...... ซบบ่า พี่เอย เจ้าเอ่ยขอหลบลี้ ............. พี่ไซร้ ย่อมสนอง จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:31:01

ความคิดเห็นที่ 4 ก้องบดินทร์ สับสนเวียนวุ่นแล้ว ..................... หัวใจ เอื้อนเอ่ยหาทางใด ..................... คิดแก้ ชลนัยละหลั่งไป ..................... ฤ เปลี่ยน เหตุห่อนคลายเคลื่อนแท้ ............. จึ่งได้ กังวล พีรวิชญ์ กังวลยังแก้ได้ ........................... หนอน้อง ยาเอย ปลอบไป่อยู่นิ่งเฉย ..................... คำหวาน เหตุผลทั่วถ้วนเอ่ย ...................... อ้าง ไปนา บำรุงสุขสำราญ .......................... ให้แก่ น้องยา จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:31:29

ความคิดเห็นที่ 5 ก้องบดินทร์ ได้ฟังคำท่านเกี้ยว ................................ หวานล้ำ จิบชาชมพี่พร่ำ ..................................... เอ่ยเอื้อน แล้วเชษฐาเข้าเหยียบย่ำ ....................... ยอกย้อน ใจน้องยิ่งขมเฝื่อน ............................... เจ็บได้คงแทน เหตุนี้น้องจึ่งได้ ................................... เข้าขวาง อุปัดเหตุและภัยพาล ........................... ให้แคล้ว ขอพี่ได้จำจาร ................................... ครวญใคร่ หากน้องขาดพี่แล้ว ............................. ปิ่มว่า ขาดใจ พีรวิชญ์ ชาดื่มบ่รู้รส ...................................... ด้วยเหตุ เห็นหน้าแลสบเนตร ............................ ยิ่งหวาน หากมีเหตุระราน ................................ ให้เจ็บ เจ็บนี้เพียงรำคาญ ............................. เพื่อน้อง ยอมทน เภตภัยไม่หยุดยั้ง .............................. ยิ่งซ้ำ น้องเอยเหตุใดทำ ............................. เช่นนี้ ช่วยพี่พี่ยิ่งช้ำ .................................. โลหิต เป็นสายดังชลที .............................. พี่นี้ เหมือนตาย จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:32:17

ความคิดเห็นที่ 6 พีรวิชญ์ ปวดร้าวรานยิ่งแล้ว ............. ดวงใจ ทั้งเหตุและเภทภัย ............. พี่ก่อ โทษทัณฑ์ใดเล่าไซร้ ......... จึงสา สมกับที่ได้ต่อ .................. ก่อเรื่อง เกิดราว กล่าวโทษจากภคนี ........... พี่รับ แต่รักบ่กลายกลับ ............. หลบลี้ แม้ใครพรากให้ห่างลับ ....... พี่ตาม บ่ยอมให้ห่างพี่ .................. เร็วรี่ ขอเคียง จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:33:02

ความคิดเห็นที่ 7 พีรวิชญ์ สบพักตร์ใคร่ออดอ้อน .............. เอ็นดู เพราะรักเจ้าก็รู้ ........................ อย่าเขิน ไก่ทอดหรือหอมสู้ ................... ตัวน้อง หิวเท่าหิวพี่บ่เมิน ..................... รสฉ่ำ เนื้อนวล เหนื่อยนิดก็พักบ้าง .................. พี่ห่วง อีกปนด้วยความหวง ................ ใช่อ้าง เจ้าล้มเล่นเอาทรวง ................. พี่สั่น ดูแลตนเองบ้าง ...................... รักษา ร่างกาย ก้องบดินทร์ ลุกขึ้นหุงข้าวปลา .................... ใช่เบื่อ เพียงคิดอยากจุนเจือ ............... พี่บ้าง เมียงมองแย้มยิ้มเรื่อ ............... อบอุ่น ฟังเสียงพี่ข้าง ๆ ................. ยั่วเย้า เคล้าเคลีย พร่าเลือน ณ นัยตา ................. มัวหม่น แอบคิดจิตสับสน .................... รุมเร้า ฤดีนี้อลวน ............................. เกิดอัน ใดนา อย่าเพ่อตีตนเข้า ..................... ได้พัก คงคลาย จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:33:44

ความคิดเห็นที่ 8 พีรวิชญ์ สิ่งใดคือต้นสาย ........................ ไม่รู้ ปลายเหตุเราได้ชมดู ................... ขื่นขม ถ้อยคำบาดใจอยู่ ...................... ดั่งคน แปลกหน้า กี่ครั้งเราเคยล้ม ........................ แล้วยืน เคียงกัน วันนี้เกิดรุนแรง ......................... ระราน เหตุผลไม่ประสาน ..................... เร่งเร้า ขับไล่ด้วยรำคาญ ..................... บ่ไว้ หน้าตา ใจเรายิ่งเจ็บร้าว ....................... หนอเกิด อันใด ก้องบดินทร์ เคราะห์ซ้ำกรรมซัดแล้ว ................ อกเอ๋ย น้ำท่วมปากแล้วเอย ..................... ไม่กล้า เอื้อนเอ่ยขอนิ่งเฉย ..................... ปกปิด ละครเล่นตีสีหน้า ........................ ขับไล่ ไกลตัว ทั้งรู้พี่ต้องเจ็บ ............................. ขื่นขม ใจเราหานิยม .............................. ใช่ชั่ว ถูกผิดคิดแล้วข่ม ......................... ผลดี ตามมา แล้วใยตาพร่ามัว ......................... หยาดน้ำ หลั่งละออง จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:34:42

ความคิดเห็นที่ 9 ก้องบดินทร์ ผลักใสใช่เราเกลียด .............. ห่างเหิน เพียงกลัวพี่ดำเนิน ................ ด้วยห่วง กีดขวางทางเจริญ ................ เพราะคู่ น้องนา จึงปล่อยให้พี่ล่วง ................ ลิ่วไป ไป่ตาม พีรวิชญ์ ความหลังวางทิ้งไว้ ............. เจ็บแปลบ หากสิ่งใดเร้นแอบ ............. อยู่หรือ เคยชิดสนิทแนบ .............. รู้ใจ น้องยา คล้ายน้องทำไขสือ .......... ผลักไสไกลตา จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:35:35

ความคิดเห็นที่ 10 ก้องบดินทร์ สิ้นแล้วซึ่งสายเนตร .................. กาลไกล มืดมนถึงหทัย ......................... ใกล้ร้าว เจ็บเอยเจ็บใดใด ..................... ไม่เท่า ทั้งพี่ยาและตัวเรา ................... ต้องลี้หนีไกล ความจริงบ่เปิดเผย ................. ปกปิด ทุกอย่างเหนือคาดคิด ............. คลับคล้าย ลองใจดูจริต ......................... พิสูจน์ น้องยา ปากคอยังเราะราย ................. ปิดได้ โล่งใจ พีรวิชญ์ วันนี้ต้องรู้ดี .......................... รู้ชั่ว จริงเท็จล้วนพันพัว ................. สับสน ยิ่งคิดเรายิ่งกลัว ................... เพราะอัน ใดนา ดูท่าเขาดิ้นรน ..................... แปลกใจ ให้งง เริ่มต้นใส่ไม่ยั้ง ................... ขอร้าย เจ็บแล้วเจ็บใจกาย .............. บ่เร้น เพราะเจ็บยังมิหาย .............. จึงซัก ไซ้นา ความจริงแผ่ให้เห็น .............. เจ็บซ้ำ ย้ำรอย เราหนอช่างมืดมัว ............... มืดบอด ใจปิดตาปิดตลอด ............... นอนคู้ ปล่อยทุกข์เทวษเล็ดรอด ..... กดทับ รักแท้ตรงหน้าไม่รู้ ............. ตรองดู เหลือบแล จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:36:24

ความคิดเห็นที่ 11 ก้องบดินทร์ หัดทำใจไว้ ................. ให้ชิน ต่อแต่นี้คงสิ้น .............. พิสมัย แสงสีลาลับยิน ............ เพียงเสียง แต่รักบ่ลาร้างไกล ........ สดใส ในทรวง เกลียดหรือบ่เคยคิด ...... สงสัย เก็บไว้เพียงในใจ .......... บ่เผย เพื่อสุขพี่จึ่งทนได้ ......... ไม่หวั่น แม้ต้องอยู่เดียวดาย ...... พี่สบาย พอใจ พีรวิชญ์ เกิดเหตุถึงเพียงนี้ ........ ยังเฉย เมื่อคิดว่าเกินเลย ...... ยิ่งแค้น ไต่ถามบ้างสิเหวย ....... เราคิด อย่างไร อย่าถึงให้ลุกแล่น ....... ไต่ถาม ความจริง รู้อยู่ว่าเป็นห่วง ............ ยิ่งนัก แต่เรานั้นผูกสมัคร ...... รักใคร่ สุขทุกข์มีหน่วงหนัก ..... ควรแบ่ง พี่ยิ่งกว่าเต็มใจ ............ ช่วยได้ บรรเทา จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:37:03

ความคิดเห็นที่ 12 พีรวิชญ์ ด้วยรุ่มร้อนใจ จึงคิดแก้ไข มุ่งตรงจุดหมาย ตระเตรียมพร้อมพรั่ง นั่งอธิบาย หวังจะคลี่คลาย ร้ายกลายเป็นดี ทำไปเพราะรัก ดนูยิ่งนัก บ่คิดถ้วนถี่ ดั่งธนูไฟ ที่ได้วิถี ผลาญเผาทันที สถานการณ์ โกรธเกรี้ยวพิโรธ นี้เองคือโทษ ที่มิตรองนาน บกตะลุยไป ถูกไฟเผาผลาญ ช่างน่าสงสาร ตัวเรียมจริงเอย จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:37:42

ความคิดเห็นที่ 13 พีรวิชญ์ ไม่ยอมจบสิ้น แม้ต้องแดดิ้น จะต้องพบหน้า เมื่อมีเรื่องร้าย ตั้งใจรีบมา เข้าคุยเจรจา คอยท่าดูแล เอาตัวปกป้อง เพราะใจร่ำร้อง หทัยเรียกหา หูแว่วเสียงยิน ถวิลน้องยา รักเจ้าเสมอหน้า พี่ยาคุ้มครอง ให้เกิดใจอ่อน ถ้อยคำก็ผ่อน เรียมจึงสนอง รับปากดูแล จะไม่มีสอง ขอเป็นข้ารอง แทบบาทน้องยา ก้องบดินท สัมผัสคุ้นเคย หาอยู่นิ่งเฉย รีบรุดซักไซ้ นั้นใครกันหรือ ติดตามถามไถ่ หวังว่าไม่ใช่ ใครคนที่คิด เริ่มริ้วกังวล หัวใจระคน ขอให้เดาผิด รีบเร่งรุกไล่ ให้สุดชีวิต สิ่งเคยปกปิด ขอให้ยังคง เมื่อฟังคำมั่น ใจก็หายสั่น ไม่เลอะไหลหลง กอบกู้สติ ให้ริซื่อตรง อยู่อย่างมั่นคง ปลดปลงวิญญาณ์ฯ จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:38:10

ความคิดเห็นที่ 14 พีรวิชญ์ สองมือพะพริ้ว ใจลอยละลิ่ว โลดแรงไปไกล อยากหยุดเวลา จันทราไม่ให้ ลอยเลื่อนเคลื่อนไป เคียงใกล้นิรันดร์ แต่ละอย่างก้าว ดูช่างยืดยาว เช่นอยู่ในฝัน ได้ยืนเคียงข้าง ไม่เหินห่างกัน ยืนยงรักมั่น ตราบวันสิ้นลม ความอุ่นละไอ มีลมหายใจ ของเรียมผสม ร้อยรัดชื่นหวาน สราญรื่นรม ปรนเปรอสุขสม แด่เธอผู้เดียว ก้องบดินทร์ รอยยิ้มระรื่น เราหนอสดชื่น ตื่นเต้นหนักหนา ได้ลองกระทำ สิ่งที่มีค่า ไม่ต้องรอท่า หาคนช่วยเหลือ ผลกลับปรากฎ คิดผิดเกือบหมด ต้องมีคนเอื้อ เร่งเข้ามาใกล้ ใช้ใจจุนเจือ เกื้อกูลเอื้อเฟื้อ เหลือเฟือน้ำใจ มือสั่นระริก ใจสั่นระริ้ว พะพลิ้ววูบไหว สัมผัสไออุ่น ละมุนละไม ซ่านถึงดวงใจ ตื้อไปในทรวง จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:38:40

ความคิดเห็นที่ 15 พีรวิชญ์ ได้ยินเสียงเจ้าเอื้อนเอ่ย ..... โอ้หนอทรามเชย คำขอแทงทะลุใจ เว้าวอนเจ้าฝันเจ้าใฝ่ .......... อยากยินเสียงใคร ไร้คำแม้อยู่ตรงหน้า ชลนัยคลอ ณ ในตา .......... ดุจราวดั่งว่า ไม่นานเจ้าจะขาดใจ รับคำส่งสัญญาณให้ .......... นี่พี่อย่างไร รู้ไหมพี่อยู่ตรงนี้ อย่าได้โกรธเกรี้ยวราวี ....... พี่ปรารถนาดี แค่อยากปกป้องดูแล เจ้ารู้พี่มีรักแท้ ................. บ่มิรังแก รักแน่แท้จริงนิรันดร์ มีให้อย่างเจ้าใฝ่ฝัน .......... จะรักคงมั่น ตราบวันหมดลมหายใจ ก้องบดินทร์ เฝ้าคอยเฝ้าฝันคิดถึง ......... กมลตราตรึง ถึงท่านบ่มิรู้คลาย อยากรู้อีกทั้งใจกาย .......... ท่านสุขสบาย หรือทุกข์หรือทนอย่างไร เจ็บปวดร้อนหนาวหรือไม่ .. แล้วจะมีใคร พิเคราะห์ใส่ใจดูแล รักเอยตัวเดียวแท้ แท้ ...... ถึงอยากดูแล ที่แท้เราเจ็บเจียนตาย น้ำตาหลั่งไหลเป็นสาย ..... หากก็กลับกลาย ยินได้เสียงที่คุ้นเคย เป็นตัวของท่านเฉลย ....... มิเคยห่างเลย เคียงข้างคอยอยู่ประจำ พิโรธจึ่งได้ชี้นำ .............. เรื่องเรากระทำ ต้องเปิดครานี้หรือไร หากได้มารดาช่วยไว้ ....... มองเห็นกาลไกล ช่วยเหลือเพื่อดับทุกข์ทน เพราะรักลูกเป็นล้นพ้น .... จึงยอมอีกหน ส่งลูกได้มีคู่ใจ เขารักลูกจึงยกให้ .......... ผูกพันกายใจ ครองรักสืบไปนิรันดร์ แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 53 15:40:22 จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:39:47

ความคิดเห็นที่ 16 พีรวิชญ์ ฝนซาฟ้าก็สดใส ..... เดินเคียงกันไป เย้าแหย่พูดคุยเจรจา เจ้าอย่าได้คิดกังขา ... เจ้าดั่งแก้วตา รักแล้วด้วยใจมั่นคง จัดให้ได้ตามประสงค์ .. ยาวนานยืนยง เยี่ยงนกภักดีต่อฟ้า พี่จะเป็นดั่งดวงตา ...... คอยนำหนุนพา ไปทางที่ถูกที่ควร ประคองเจ้าทรามสงวน .. ทุกสิ่งนั้นล้วน มาจากน้ำเนื้อในใจ พร้อมเตือนแลให้อภัย ... ณ ที่ทางใด ร่วมก้าวเดินไปพร้อมกัน ก้องบดินทร์ ครั้นหมอกเมฆได้สลาย .... แสงส่องมาคล้าย อำนวยอวยชัยให้พร คู่เรียงเคียงเคล้าออดอ้อน .. ทุกถิ่นดินดอน สัญญาประชิดติดตาม เจรจาบ่มีครั่นคร้าม ........... ให้หัวใจหวาม ปกป้องสอดส่องดูแล ปลงใจมั่นในรักแท้ ........... บ่มิเหลือบแล หรือชายตามองผู้ใด ทอดธุระให้กับท่านไว้ ....... นำทางข้าไป เปรียบเช่นเสมือนดั่งดวงตา ซึ้งแล้วถึงดวงวิญญาณ์ ..... ท่านภักดีข้า ข้าจักภักดีตอบแทน ถนอมรักครั้งนี้หวงแหน .... สายใยแนบแน่น ตลอดนิรันดร์กาลเทอญ จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:40:53

ความคิดเห็นที่ 17 พีรวิชญ์ ปัญหาใดที่คั่งค้าง ............ บรรเทาได้บ้าง ตัวเราก็จักยินดี เรื่องร้ายเป็นของน้องพี่ ..... เกี่ยวข้องท่านนี้ เร็วรี่พร้อมเข้าแก้ไข ทุ่มสติปัญญหาลงไป ........ จริงเท็จอย่างไร พร้อมแถลงให้ทันการณ์ แต่ยังลดความหวาน ........ ช่วยท่านเบิกบาน ดูแลพรักพร้อมด้วยใจ เห็นท่านเอิบอิ่มสดใส ....... สำราญฤทัย เราให้นิยมยินดี อีกพร้อมช่วยเหลือภคนี ... เตือนใจให้ดี ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย ที่เห็นว่าดูคลับคล้าย ........ แท้จริงกลับกลาย ควรคิดพิจารณา ก้องบดินทร์ หลายการช่วยคิดแก้ ....... จริงใจแน่แท้ เกิดก่ออารมณ์สุนทรีย์ เพราะท่านดูแลอย่างดี ..... เอื้อเฟื้อถึงพี่ ครั้งนี้ได้เอ่ยปากชม เราเองรู้สึกนิยม ............. มิมีขื่นขม ทุกสิ่งบำเรอบริบูรณ์ จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:41:28

ความคิดเห็นที่ 18 ก้องบดินทร์ – พีรวิชญ์ สะดุดรัก เรื่อยเรียง มาเคียงคู่ มาเคียงข้าง เดินทาง เที่ยวชมดู ..... เที่ยวชมด้าว นึกอยู่ พจนา พจนีย์ ใจตรง แลคงมั่น ......... แลคงหมาย มาดวัน ใฝ่ฝันหา ใฝ่ฝันให้ ครองรัก เปรียบดารา ...... เปรียบดารกา รุ่งแสง ส่องประกาย ส่องปรากฎ ใจแท้ แลเลอเลิศ ..... แลเลอลักษณ์ กำเนิด นิมิตรหมาย นิมิตรมุ่ง ผูกรัก บ่วางวาย ............. บ่วางเว้น ฤ สลาย ไปตามกาล แก้ไขเมื่อ 02 เม.ย. 53 15:43:05 จากคุณ : วรินทร์รตา เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 15:41:59

ความคิดเห็นที่ 19 อ่านแล้วตัวเบาหวิว ... ภาษาไทยนี่ ไพเราะอ่อนหวาน ลึกล้ำ ถ่ายทอดได้สุดยอดจริง ๆ ขอบคุณมากค่ะ คุณวรินทร์รตา ป.ล. คิดถึงด้วยค่ะ จากคุณ : นกยูง เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 17:24:53

ความคิดเห็นที่ 20 ตามมาบุ๊คหมากไว้ก่อง งานยุ่งเหลือกำลังรับจ้า ฮือ จากคุณ : =p o o k p u i= เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 17:26:46

ความคิดเห็นที่ 21 ขอบคุณมากมายคะ ^^ จากคุณ : firSt Of aLL เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 17:41:24

ความคิดเห็นที่ 22 [ก้อง-พี return] : ลิลิตพีรบดินทร์ ฉบับสมบูรณ์ (ภาคแรก) http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2010/01/A8773178/A8773178.html ไปงัดภาคแรกมา ขอบคุณอาจารย์มากๆค่ะ เพราะมากมาย จากคุณ : beemanufan เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 18:00:59

ความคิดเห็นที่ 23 สุดจะหาถ้อยคำมาเอื้อนเอ่ย เพื่อเฉลยความในใจขอบคุณท่าน เรื่องกาพย์กลอนแต่งมาสารพัน คุณพี่สรรค์สร้างมาเพื่อก้อง พี . . . . . . กลอนมั่วๆ ที่กลั่นมาจากใจเพื่อแสดงความขอบคุณอาจารย์ที่สละเวลามาแต่งกลอนเพราะๆ ชวนให้ได้หวนนึกถึงก้อง พีอีกครั้ง จากคุณ : โจวไป่เหลียน เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 19:18:45

ความคิดเห็นที่ 24 ขอบคุณและชื่นชมความสามารถด้านการประพันธ์ ของคุณวรินทร์รตาอย่างยิ่งค่ะ จากคุณ : nature-delight เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 20:15:27

ความคิดเห็นที่ 25 ขอบคุณค่ะ จากคุณ : Grazioso เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 20:42:44

ความคิดเห็นที่ 26 โหวตให้นะคะ  ร้อยกรองเพราะมาก ๆ เลยค่ะ  ถึงแม้บางคนเค้าอาจไม่ใช่แฟนก้องพี  แต่ร้อยกรองเพราะ ๆ นี่ไม่มีเขตแดนค่ะ จากคุณ : Smiling on a Lonely day เขียนเมื่อ : 2 เม.ย. 53 21:03:15

ความคิดเห็นที่ 27   กรี๊ดกร๊าด มาลงชื่อว่ายังติดตามผลงานอยู่นะคะ =] จากคุณ : ชื่อลอคอินอ่านว่าโอ๋บ้า (Obajamo) เขียนเมื่อ : 3 เม.ย. 53 00:04:25